Σκεφτηκα να ανοιξω ενα poll,για τους πιο υποτιμημενους παικτες της τελευταιας 30ετιας..
Για παικτες,με τεραστιο ταλεντο,μεγαλη καριερα,που ομως δεν ελαβαν-λαμβανουν της αποδοχης που θα τους αρμοζε ισως..
Λιγα λογια για τον καθενα..

-Ροντ Στρικλαντ.Ενα απ τα κορυφαια PG στα 90' κυριως..Εβγαλε πολυ καλες σεζον στους Σπερς,Μπλειζερς,Μπουλετς..
-Τομ Τσεημπερς.Απ τους καλυτερους σκορινγκ-φοργουορντ στα 80' κυριως..Εβγαλε πολυ καλες σεζον στους Σονικς & στους Σανς..
-Μπερναρντ Κινγκ.Πολυ μεγαλος σκορερ.Ατυχος λογω τραυματισμων,αλλα και πολυ υποτιμημενος.Εβγαλε πολυ καλες σεζον στους Νετς,Νικς,Μπουλετς..
-Ουωλτερ Ντειβις.Απ τους κορυφαιους σουινγκμαν στα 80'..μεγαλος σκορερ..ειχε ομως και καποια μπλεξιματα με τα ναρκωτικα..Μεγαλη καριερα με τους Σανς κυριως..
-Μανου Τζινομπιλι.Βασικοτατο γραναζι των Σπερς..που ομως ζουσε και ζει κατω απ τη σκια του Ντανκαν..και του Παρκερ..
-Ντειβιντ Τομπσον.Πολυ μεγαλος αθλητης και σκορερ.Προδοθηκε απ τους τραυματισμους..
-Ντενις Τζονσον.Βασικοτατο γραναζι των Σελτικς στα 80'..που ομως δεν ακουγοταν τοσο,οσο οι Μπερντ,ΜακΧεηλ,Παρις..
-Ρομπερτ Χορει.Οπου και αν επαιξε,κατεκτησε το πρωταθλημα..εχοντας πολυ σημαντικη συνεισφορα..ζουσε ομως παντα,κατω απ τη σκια των μεγαλων σταρ..
-Αντριου Τονει.Πολυ καλος σκορερ,με σημαντικοτατη συνεισφορα στη κατακτηση του μοναδικου τιτλου των Σιξερς..
Τα φωτα της δημοσιοτητας επεφταν περισσοτερο στους Ερβινγκ,Μοουζες Μαλλοουν,Τσικς..
-Τζο Ντουμαρς.Απ τους κορυφαιους αμυντικους γκαρντ που περασαν ποτε..Ακουραστος εργατης,μεγαλος παικτης,που δεν πηρε την αναγνωριση που του αναλογουσε ισως..
-Μαρκ Αγκουαιρ.Πολυ μεγαλη καλαθομηχανη των 80'..κυριως με τους Μαβερικς..''αναγκαστηκε'' να ''μεταλλαχθει'' σε ρολιστα πολυτελειας στους Πιστονς..προκειμενου να διεκδικησει πρωταθληματα..
-Αντρε Μιλλερ.Το νεο αποκτημα των Μπλειζερς...Σε οποια ομαδα & αν επαιξε,αθορυβα,ουσιαστικα,την ανεβασε επιπεδο..(Καβαλιερς,Κλιπερς,Ναγκετς,Σιξερς).
.σιγουρα απ τους πιο υποτιμημενους της γενιας του..
-Ορλαντο Γουλριτζ.Εξαιρετικος αθλητης και σκορερ.Οι πρωτες του χρονιες με τους Μπουλς ηταν σουπερ..και αυτος ''μεταλλαχτηκε'' σε ρολιστα πολυτελειας, στους Λεικερς του κοουτς Ραιλι,προκειμενου να διεκδικησει πρωταθληματα..
Αργοτερα,στους Ναγκετς του ''τρελου επιστημονα'' Πολ Ουεστχεντ,παλι εκανε θραυση στο σκοραρισμα..
-Πολ Πιρς.Ενας συγχρονος υποτιμημενος σταρ..που μολις το 2008,ελαβε καποια σημαντικη αναγνωριση..
-Ντενις Ροντμαν.Το αγαπημενο μου ''σκουληκι''..Κατ'εμε,ο καλυτερος αμυντικος που εχει περασει ποτε απ το ΝΒΑ..
Καταλυτικη η συνεισφορα του,στα 5 πρωταθληματα που κατεκτησε..(Αν ο ναυαρχος δεν γινοταν ρομπα απ τον Χακιμ..μπορει να ειχε και 6 δακτυλιδακια..)..
-Αλεξ Ινγκλις.Τεραστια καριερα στα 80' με τους Ναγκετς..τρομος για τα αντιπαλα καλαθια,με κατι παραπανω απο 25000 ποντους στο ενεργητικο του..Υποτιμημενος..
-Ντομινικ Ουιλκινς.Ο ''Νικ'', ειχε στραμμενα πανω του τα φωτα της δημοσιοτητας..ωστοσο,η μη επιλογη του στους 50 κορυφαιους,οπως & στην αυθεντικη Ντριμ-Τιμ(η αποψη μου ειναι πως τα αξιζε αυτα..),με εκαναν να τον τοποθετησω σ'αυτο το poll..
-Αλ Τζεφερσον.Απ την εποχη του Χακιμ,εχω να δω τετοιο πλουραρισμο κινησεων σε επιθετικο ρεπερτοριο ψηλου..Οι περισσοτεροι κανουν λογο για Ντανκαν,Γκαρνετ,Αμαρε,Μπος,Νοβιτσκι,Μπουζε�
�...Τζεφερσον ομως??
Μεγαλη παικτουρα..που χαραμιζεται στους Τιμπεργουλφς..
-Αντριαν Νταντλει.Αλλη μια τεραστια καλαθομηχανη των 80',που δεν αναγνωριστηκε οσο θα επρεπε..
-Αντουαν Τζεημσον.Τεραστιο και πληθωρικο το ταλεντο του..''Εχασε'' τα πρωτα του χρονια στους Ουωρριορς,δεν καταφερε να κανει την υπερβαση με τους Μαβερικς & με τους Ουιζαρντς...
Αλλος ενας συγχρονος υποτιμημενος σταρ..

Η ψηφος ειναι ΠΟΛΛΑΠΛΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ...

Ψηφισα Αλ Τζεφερσον και Ροντ Στρικλαντ,δεν χρειαζεται να αναφερω γιατι-τα λες πολυ καλυτερα απο μενα στην περιγραφη σου διπλα απο τα ονοματα τους...
Απλα να σημειωσω οτι καποιοι παιχτες του poll δεν ειναι και τοσο υποτιμημενοι σε σχεση με τις δυο προτιμησεις μου καθως κερδισαν ειτε πρωταθληματα ειτε πολυ περισσοτερη φημη...

Υπαρχουν παικτες που κατεκτησαν πρωταθλημα-ατα,υπαρχουν και παικτες που δεν το κατορθωσαν..
Αυτοι που το κατεκτησαν,ειτε ζουσαν στη σκια αλλων σουπερ-σταρ,ειτε γενικα,δεν αναγνωριστηκαν οσο θα επρεπε..
Π.χ...Πηρε ο Ροντμαν την αναγνωριση που του αξιζε στα 2 πρωταθληματα των Πιστονς?Δεν νομιζω..
Ενω στους Μπουλς,τα φωτα τα τραβηξε περισσοτερο λογω της εξωτερικης του εμφανισης και της ταραχωδους ζωης του..
Ο Μανου?Η φιγουρα του Ντανκαν δεσποζει..ακομη και ο Παρκερ,ακουγεται περισσοτερο ισως απ τον Αργεντινο..
Ο Χορει?Φοβερη η συνεισφορα του στις οποιες επιτυχιες..ομως..εχει λαβει την εξτρα αναγνωρισιμοτητα?
Τους Τονει,Αγκουαιρ,Γουλριτζ,αν ρωτησεις τους νεοτερους,οι περισσοτεροι δεν θα τους ξερουν...σιγουρα ζουσαν στις σκιες των μεγαλων σταρ των ομαδων τους,συν οτι καθυποταξαν και το εγω τους,προκειμενου να κατακτησουν καποιο τιτλο..
Ο Ντουμαρς ηταν απ τους πιο σταρ-αντι σταρ..
Για τον Ντενις Τζονσον αναφερθηκα στην αρχη..
Ο Πιρς εχει ακουσει περισσοτερη κριτικη στη καριερα του απο διθυραμβους..

Απ την αλλη,υπαρχουν και αλλοι, πολυ μεγαλοι-υποτιμημενοι παικτες,που δεν κατεκτησαν πρωταθλημα..
Καλες οι επιλογες σου παντως..

Δεν διαφωνω,συγκριτικα με αυτους που ψηφισα το θετω...
Τωρα που το σκεφτομαι θα μπορουσα-επρεπε να ειχα ψηφισει και τον Ορλαντο Γουλριτζ...Περασε και απο'την Μπακλερ στα γεραματα του ετσι δεν ειναι...
Και η μπασκετικη αξια-χρησιμοτητα του Ροντμαν ειναι υποτιμημενη μονο που φροντισε και ο ιδιος να συμβει αυτο με τα καμωματα του...

i voted for Strickland , Al Jefferson , Antawn Jamison and Andre Miller.

Mαλλον επρεπε να δωσω και στο σκουληκι μια ψηφο γιατι την αξιζει. Αλλα δεν τον θεωρω και τοσο υποτιμημενο. Ολοι ξερουμε οτι ειναι ισως ο καλυτερος αμυντικος EVER που περασε απο το ΝΒΑ , οπως ειναι πιθανοτατα και ο κορυφαιος ριμπαουντερ.

Θυμάμε τον Mike Miller αν δεν κάνω λάθος που "έκανε βόλτες" στους Memphis, Minnesota από κάτι ανταλλαγές και μου έκανε μεγάλη εντύπωση, γιατί ήταν φοβερός σουτέρ, και μου άρεσε πολύ το παιχνίδι του. Δεν ξέρω πολύ την ιστορία του, αλλά θα τον θεωρούσα υποτιμημένο παίχτη.

κ εγω με την σειρα μου ψηφιζω ινγκλις,τζινομπιλι κ ροντ στρικλαντ...

Παρολο που αποφευγω να ψηφιζω πολλους εδω αναγκαστηκα ψηφισα αρκετους για διαφορετικους λογους......
Ο Μπερναρντ Κινγκ ηταν ενας μεγαλος σκορερ και σε ολη την διαρκεια της καριερας του υποτιμημενος........Πριν απο την φετινη σεζον ειχε το ρεκορ ποντων που ειχαν σημειωθει ποτε στο θρυλικο Μαντισον Σκουεαρ Γκαρντεν με 60 ποντους ως παιχτης των Νικς το 1984 για να το σπασει φετος τον Φεβρουαριο ο Κομπι με 61 και να εχει αυτος το ρεκορ πλεον......

Ο Γουολτερ Ντειβις ηταν ενας απο τους παιχτες που εμπνευστηκε ο Μαικλ τζορνταν.Παρολα αυτα σε ολη την καριερα ποτε δεν γνωρισε μεγαλη αναγνωριση εκτος απο τους οπαδους των Σανς.Καλος σκορερ και πολυ μπασκετικος παιχτης.

Για τον Ντειβιντ Τομπσον τι να πω?Απο τους αγαπημενους μου παιχτες.Ο Τζορνταν πριν τον Τζορνταν."Αir" o ενας (Τζορνταν),"Skywalker" o αλλος (Τομπσον).......Το μεγαλυτερο ειδωλο του Μαικλ Τζορνταν και ενας απο τους κορυφαιους παιχτες που εβγαλε ποτε το Νορθ Καρολαινα......Φανταστικη η μαχη του με τον Ειρβινγκ στο διαγωνισμο καρφωματων του 1976 και ακομα περισσοτερο η μαχη για τον τιτλο του πρωτου σκορερ το 1978 με τον Τζορτζ Γκερβιν.Την τελευταια μερα της κανονικης περιοδου ο Τομπσον πετυχε 73 ποντους και ο Γκερβιν που τελικα επικρατησε 63......Παντως ο Τομπσον δεν ειχε την αναγνωριση οπως ο Γκερβιν η ο Ειρβινγκ.

Ο Αντρε Μιλλερ ηταν παντα ενας απο τους καλυτερους Πλειμεικερ αλλα για καποιο ανεξηγητο λογο υποτιμημενος.Ενας πολυ κοντρολαρησμενος πλειμεικερ που μετα απο τα χρονια των ανταλλαγων που εμπλεκοταν ηρθε το συμβολαιο και η αναγνωριση(επιτελους) απο το νεανικο και ταλαντουχο Πορτλαντ....

Ο Πιλ Πιρς ειναι για μενα τουλαχιστον αλλα και κατα γενικη ομολογια θελω να πιστευω ενα απο τα 8-10 καλυτερα τριαρια ολων των εποχων.Περισσοτερο σουπερ σταρ απο οσο πολλοι τον θεωρουσαν.Ηγετης,ξερει πολυ μπασκετ και πλεον απεδειξε σε οσους τον αμφισβητουσαν οτι ειναι ενας απο τους καλυτερους παιχτες του πρωταθληματος.Αξιζει να σημειωθει οτι ο ΛεΜπρον περυσι ειχε πει οτι "ο Πολ Πιρς ειναι ενας απο τους καλυτερους παιχτες και λατρευω να παιζω ενατιον του".........για να πει ο Πιρς "Ειναι φαινομενο ο ΛεΜπρον".....

O Αλεξ Ινγκλις ειναι ενας ακομα υποτιμημενος Nugget..Μεγαλος σκορερ all star 8 φορες και μια χρονια πρωτος σκορερ του ΝΒΑ το 1983.Υποτιμημενος αρκετα ειδικα εκτος Αμερικης!

Για τον Αλ Τζεφερσον ο Bullet με καλυπτει απολυτα....Ο μικρος ειναι τρομερο ταλεντο και ακομα δεν ξερω αν αξιζε οι Σελτικς να τον κανουν ανταλλαγη στο βωμο ενος πρωταθληματος γιατι το παληκαρι ειναι franchise-player.....και με λαμπρο μελλον αν μεινει υγειης!

Κατα τη προσφιλη μου συνηθεια,ουτε σ'αυτο το poll,τσιγκουνευτηκα τις ψηφους που εδωσα..
Η Ψηφος μου ηταν 10πλη..

-Μπερναρντ Κινγκ
-Ουωλτερ Ντειβις
-Μαρκ Αγκουαιρ
-Αντρε Μιλλερ
-Ορλαντο Γουλριτζ
-Ντενις Ροντμαν
-Πολ Πιρς
-Αλεξ Ινγκλις
-Αλ Τζεφερσον
-Αντουαν Τζεημσον

Παρακατω μερικα video παλιοτερων παικτων..

Bernard King-απο τους μεγαλυτερους σκορερ της εποχης του, απ οσο εχω ακουσει εφαμιλλος τουλαχιστον του Ντομινικ Ουιλκινς και του Αιβερσον, λιγοτερο αναγνωρισιμος ομως απ αυτους
Dennis Johnson-δεν ειναι μικρο πραγμα να εισαι βασικος γκαρντ στους Σελτικς με την τριαδα Μπερντ-ΜακΧειλ-Παρις. Μπορει να πηρε τα πρωταθληματα, αλλα τη δοξα την ειχαν κατα βαση οι big three. Οχι οτι δεν το αξιζαν, αλλα κι ο Τζονσον με την αμυνα του ηταν παιχτης-κλειδι
Mark Aguirre-ολοι λενε για τον ηγετη Αιζαια Τομας, το σκορερ Ντουμαρς, το βρωμικο Λαιμπιρ, το Ροντμαν και τα ριμπαουντ του...ακομα και ο Τζον Σαλει αναφερεται πιο συχνα σαν παιχτης των Πιστονς απ οτι ο Αγκουαιρ. Αν ειχα μονο μια επιλογη θα ημουν μεταξυ αυτου και του Κινγκ
Andre Miller-απο τους καλυτερους πλει μεικερ της δεκαετιας, που ομως σπανια αναφερεται μεσα στους κορυφαιους. Ισως μια μεγαλη επιτυχια με το Πορτλαντ του δωσει λιγη δοξα, αν προλαβει τον Οντεν και το Ρουντι Φερναντεθ(γιατι Ροι και Ολντριτζ θα την αξιζουν κιολας)

Κατα τη γνωμη μου,ο Μπερναρντ Κινγκ ειναι ο πιο υποτιμημενος παικτης απ'ολους..
Επισης ο Αγκουαιρ,οταν επαιζε στους Μαβερικς,ηταν παικτης των 25π(σε καποιες σεζον +25..),των 6ρ και 3.5ασ περιπου...

To δυσκολότερο θέμα που έχεις βάλει μάλλον bullet!!! !!! Το ζήτημα για μένα είναι πώς ορίζεται κάποιος παίκτης υποτιμημένος. Ενδεικτικά μπορώ να σκεφτώ πολλές ερμηνείες και μάλλον με τα δικά μου κριτήρια θα κατέληγα σε μερικές:

-δεν έλαβε μέρος σε αρκετά all-star games (Dennis Rodman)
-δεν είχε μέσα από το ΝΒΑ την προβολή που άξιζε βάση της αξίας του (Paul Pierce)
-δεν πήρε αρκετούς τίτλους σε ατομικό ή ομαδικό επίπεδο (Rod Strickland)
-δεν έπαιξε σε ομάδα που πρωταγωνιστούσε (Dominique Wilkins)
-δεν έπαιξε αρκετά (π.χ. τραυματισμοί) (Bernard King)
-δεν είχε τον σεβασμό που δικαιούταν καθαρά "μπασκετικά"/ o χαρακτήρας του εξέθετε το μπασκετικό ταλέντο του (Rasheed Wallace)
-δεν θεωρούταν ιδιαίτερα υπολογίσιμος αντίπαλος (Rip Hamilton-βρείτε παιχνίδια 2004 Finals)
-έπαιξε σε εποχή όπου στη θέση του υπήρχαν καλύτεροι (Andre Miller)

...ενώ ότι έπαιξε το ίδιο καλά με άλλους παίκτες της Εποχής του. Ή διαφορετικά ήταν πραγματικά καλύτερος από αυτό για τον οποίο τον θυμόμαστε.

Το πώς δημιουργείται η υστεροφημία ενός αθλητή σε ένα ομαδικό σπορ είναι ένα θέμα αρκετά σύνθετο και για να απαντήσεις αν κάποιος ήταν υποτιμημένος κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να τον έχεις δει αγωνιζόμενο σε ξεχωριστά διαστήματα της διαδρομής του και συνολικά όταν έρθει το τέλος της.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Paul Pierce, που αν δεν έπαιρνε το πρωτάθλημα του 2008 θα τον θεωρούσα πολύ υποτιμημένο-γιατί ατομικά είναι ένας από τους μεγαλύτερους cruch-time παίκτες που έχουν δει τα μάτια μου και με πολλά @@.
Επίσης αν ο ο Garnet επέμενε να μείνει στην Μineapollis και τελείωνε εκεί θα τον θεωρούσα υποτιμημένο-γιατί σίγουρα άξιζε κάτι καλύτερο.
Αν δε γινόταν το σχετικό trade είναι πολύ πιθανό η άποψη που έχουμε τώρα για τους 2 παίκτες να ήταν πολύ διαφορετική.

Το ποιος παίρνει αυτό που "αξίζει" βέβαια είναι περισσότερες φορές θέμα συγκυριών και είναι και αρκετά υποκειμενικό, λόγω συμπαθειών σε παίκτες. Γι' αυτό μοιραία θα υπάρχει ο όρος "under-rated".

Θα δώσω ψήφο σε Adrian Duntley και Bernard King σε δύο μεγάλους scorer, για τους οποίους ελάχιστα πράγματα θα βρεις σε συζητήσεις σε forums, hall of fames και άρθρα, αλλά τα νούμερά τους είναι τόσο εντυπωσιακά που δε μπορείς να τους παραβλέψεις.

Από τους active θα σκεφτόμουν περισσότερο τον Rasheed Wallace, αν και μπορεί να θεωρηθεί εκτός από underrated και underachiever-ίσως μάλιστα ο μεγαλύτερος όλων των εποχών-κυρίως για το γεγονός ότι θα μπορούσε να γίνει πολύ πολύ καλύτερος από αυτό που έχει παίξει ως τώρα. Θα έβαζα επίσης για διάφορους λόγους Derek Fisher, Rip Hamilton, Joe Johnson, Rashard Lewis, Shawn Marion, Lamar Odom, Kevin Martin.

υ.γ. Εντάξει, ψήφισα και Pierce...

Αυτο δεν το ηξερα. Γνωριζα οτι επαιζε και στο Νταλας μαζι με Μπλακμαν, Ταρπλει και Τζειμς Ντοναλντσον(παροικια της Α1 ειχαν εκει και δεν το ηξεραν), αλλα οχι οτι ειχε και τετοια νουμερα. Ξεκινησα να πρωτοασχολουμαι με το ΝΒΑ(χωρις να καταλαβαινω και πολλα βεβαια) οταν πηραν το πρωτο πρωταθλημα οι Πιστονς και απο εκει τον εμαθα τον Αγκουαιρ(οταν λεω εμαθα, εννοω οτι αργοτερα οταν ξαναειδα το ονομα του ειπα "αυτον τον εχω ξανακουσει απο το Ντιτροιτ-9 χρονων ημουν αλλωστε οταν πηραν το πρωτο πρωταθλημα).
Αφου ειναι ετσι, μαλλον αυτος θα επαιρνε τη μοναδικη ψηφο μου σαν πιο υποτιμημενος παιχτης.

1) Aντριου Τόνι. φοβερός σκόρερ, σχετικά άγνωστος σήμερα.
2) Αντρές Νοτσιόνι. Στη σκιά του Μανού.Αυτόν έπρεπε να φέρουν οι Αγγελόπουλοι με τα λεφτά που έδωσαν για Τσίλντρες

Αναλογα το τι εννοουμε υποτιμημενος.. Απο ποιους υποτιμημενος?

Πολυ επιφανειακα, και κοιτωντας μονο αριθμους και οχι προσωπικη αποψη (γιατι εκει δεν θα βγαλουμε ακρη ευκολα ), συμφωνω και εγω για Κινγκ και Νταντλει. Μεγαλοι σκορερ (απο τον Νταντλει μαλιστα εχω και εικονα απο καποια ματς του, απο τον Κινγκ δεν εχω), με χρονιες με πανω απο 30 ποντους μεσο ορο, και ειναι πληρως αγνωστοι στο ευρυ κοινο σε σχεση με τους υπολοιπους μετα το '80 που εχουν πετυχει κατι τετοιο.

Ο Φισερ, οπως και ο Χορι, πιστευω οτι χαιρουν ιδιαιτερης εκτιμησης απο τους φιλαθλους των Λεικερς για τα μεγαλα σουτ που εχουν βαλει σε κρισιμα παιχνιδια. Ειδικα ο Χορι, που ειναι και στο poll σαν υποψηφιος, εχει κανει ονομα απο τους πολλους τιτλους του, χωρις να ειναι σταρ σε καμια απο τις ομαδες που επαιξε. Αρα δε θα τους χαρακτηριζα υποτιμημενους, τουλαχιστον οχι απο οσους τους εχουν παρακολουθησει πιο κοντα. Βεβαια καποιοι μπορει να τους υποτιμουν, ειδικα το Φισερ, αλλα επειδη οι Λεικερς δεν εχουν και λιγους οπαδους, νομιζω οτι εχουν την αναγνωριση που πρεπει απο αρκετο κοσμο.

P.S. Οποιος ξερει την ιστορια του ΝΒΑ στις προηγουμενες δεκαετιες(50-60-70 δηλαδη), ας μου πει αν υπηρξε αλλος παιχτης στην ιστορια που να πηρε πρωταθληματα με 3 διαφορετικες ομαδες, οπως ο Horry(ο αρχοντας των δαχτυλιδιων, οπως λεω εγω).

Kανεις απο 50-60-70......Οι μονοι που το εχουν καταφερει στην Ιστορια ειναι ο Χορρυ και ο Τζον Σαλλει.........

Υποτιμημενους ουτε εγω θα χαρακτηριζα τον Φισερ και τον Χορρυ σε καμια περιπτωση!

Ο Ρασιντ Γουαλλας θα μπορουσε να φτασει σε επιπεδα και καριερα Ντανκαν-Μαλοουν-Μπαρκλει.......Δεν επαιξε ποτε αυτο που μπορουσε σε καμια περιπτωση.Ο Μπαρκλει ειχε πει οτι "ο Ρασιντ αν επαιζε συμφωνα με τις πραγματικες του δυνατοτητες θα μπορουσε να γινει ο κορυφαιος παουερ Φοργουορντ της Ιστοριας"
Οπως εχω ξαναπει ο Ρασιντ εχει ισως το κορυφαιο turn-around σουτ που ειχε ποτε παιχτης στην Ιστορια.....

Oντως ειναι εξαιρετικος,οσο για το σουτ του συμφωνω,δεν υπαρχει αμφιβολια.( Δεν ξερω αν εχετε δει και ενα video του στου youtube που σουταρει τριποντο ταυτοχρονα 2 μπαλες 1 με το αριστερο και 1 με το δεξι και τις βαζει και τις δυο.Μπορει αυτο να μην λεει πολλα γιατι μπασκετ παιζει και οχι ''ρολοι'' αλλα δεν μπορουν να το κανουν και πολλοι οσο νανε).
Στο παιχνιδι κατι το οποιο θα τον αδικησε και δεν επαιζε τοσο καλα οσο θα μπορουσε ειναι και ο χαρακτηρας του.Συνηθως οι οξυθημοι εχουν προβλημα

Είναι λίγο παγίδα η ερώτηση του "ποιος είναι ο πιο υποτιμημένος", διότι αν κάποιος ξαφνικά πάρει πολλές ψήφους κι αρχίσει να συζητείται πολύ περισσότερο (με θετικό τρόπο) παύει πλέον να ανήκει στην κατηγορία των υποτιμημένων.

Είναι πάρα πολλοί οι υποτιμημένοι, δηλαδή αυτοί που είτε αγνοούνται είτε θεωρούνται κατώτεροι απ'όσο ήταν. Ενδεικτικά αναφέρω (από την πιο ξεχασμένη εποχή της τελευταίας 30ετίας) τους Σίκμα, Λίβερ (λίγο μεταγενέστερος), Μπέρντσονγκ, Σορτ, Φρι, Ντριού, Γκας Ουίλιαμς και μερικά ακόμη ονόματα που πιθανότατα δε θα ακουστούν έως ότου πεθάνουν ή (οι πιο τυχεροί) μπουν στο HOF.

Για την περίπτωση του Ρόμπερτ Χόρι, προσωπικά θα τον θεωρήσω πολύ περισσότερο υπερτιμημένο, τουλάχιστον από τη στιγμή που υπάρχουν άτομα που αναρωτιούνται για το αν θα πρέπει να γίνει HOFer και από τη στιγμή που υπάρχουν πολλοί που τον κατατάσσουν στους κορυφαίους clutch παίκτες όλων των εποχών, θαρρείς και η μοναδική μεζούρα της clutch ικανότητας ενός παίκτη είναι να βάζει το τελευταίο κρίσιμο σουτ. Δε θα έπρεπε οι κορυφαίοι clutch παίκτες να έχουν στην καριέρα τους και πολλά παιχνίδια όπου πήραν γενικότερα την κατάσταση στα χέρια τους, που κυριάρχησαν σε ολόκληρους κρίσιμους αγώνες κι όχι που απλώς είχαν την ψυχραιμία να παίρνουν το τελευταίο σουτ; Ένα μόνο τέτοιο παιχνίδι ουσιαστικά θυμάμαι από το Χόρι (5ος τελικός ΝΒΑ 2005), το οποίο και θεωρείται ευρέως σαν το προσωπικό του αποκορύφωμα:

http://www.basketball-reference.com/boxsco...0506190DET.html

Για τα δεδομένα κάποιων βέβαια, αυτή η εμφάνιση θα ήταν απλώς ένα μεσαίο παιχνίδι, ανάμεσα στα τόσα...

Και μια και μιλάμε για χολ οφ φέιμ, ιδού και μια μη αριθμητική μέθοδος προσέγγισης του αν κάποιος αξίζει να ανήκει ή όχι. Σχεδιασμένη για μπέιζμπολ στη γνήσια έκδοσή της, αλλά τα ίδια ακριβώς κριτήρια μπορούν να εισαχθούν και για το μπάσκετ (pennant races = τελικοί περιφερειών και τελικοί ΝΒΑ για τα μπασκετικά δεδομένα). Δοκιμάστε να κάνετε το τεστ με το Χόρι:

http://en.wikipedia.org/wiki/Keltner_list

Ενδιαφερον φιλε NBAholic αυτο το τεστ.Κατι στο οποιο αποδεικνυεται περιτρανα οτι ο Χορρυ δεν ειναι με τιποτα future Hall of famer oυτε καν candidate θα ελεγα.......Εδω που τα λεμε αν ειναι να μπει ο Χορρυ στο Hall of Fame τοτε καλυτερα να το κλεισουν το μαγαζι......ο Αρτις Γκιλμορ τι να πει ο κακομοιρης....

Ο Τζον Σαλει...τον ειχα ξεχασει αυτον. Τωρα που ξαναειδα τις ομαδες της καριερας του ομως διαπιστωνω οτι ουτε αυτος πληροι την προυποθεση που εβαλα. Ρωτησα αν καποιος αλλος εχει παρει πρωταθληματα και οχι πρωταθλημα. Να εχει δηλαδη περισσοτερα απο 1. Ο Σαλει εχει 2 με το Ντιτροιτ, 1 με το Σικαγο και 1 με τους Λεικερς σε κατασταση ημι-αποσυρσης. Τελος παντων, ειναι λοιπον ο μονος που εχει κερδισει τιτλο με 3 ομαδες, σε 2 απ τις οποιες συμπληρωνε απλα το ροστερ.




Ειδικα εσυ θα θυμασαι ομως οτι στο συγκεκριμενο παιχνιδι και οι 21 ποντοι μπηκαν στο τελευταιο 1,5 12λεπτο και την παραταση.
Υπαρχει αλλη μια μεγαλη στιγμη του clutch player Ρομπερτ Χορι:
αυτη
Δεν ειναι απλα ενα νικητηριο σουτ, ειναι ενα σουτ πανω στην κορνα που γυρισε μια ολοκληρη σειρα.
Θα θυμασαι επισης την παρουσια του στους τελικους του 1995 παιζοντας για πρωτη φορα σαν παουερ φοργουορντ. Ηταν αρκετα καλυτερος απ οτι στην υπολοιπη σεζον.

Αυτο που δεν ξεχναω ομως ηταν οι καρτες που εβγαζε η αμερικανικη τηλεοραση σε καποιους τελικους της τριετιας 2000-02.
Lakers difference with Horry in the game:+18
Without Horry:-12
Μαλλον λοιπον καποιο ρολο επαιζε στο παιχνιδι της ομαδας του, παρα την παρουσια Ο'Νιλ και Μπραιαντ σ αυτην.

Ειναι κατι αναλογο με αυτο που πιστευα για τους Σικαγο Μπουλς(version 2) των 90s. Ο Τζορνταν απο μονος του τους εκανε καλη ομαδα. Μαζι με τον Πιπεν γινονταν πολυ καλη ομαδα. Προσθετοντας το Ροντμαν γινονται μεγαλη ομαδα. Βαζοντας στο ροστερ και τον Κουκοτς γινονται πρωταθλητες.

+1

Απλά ψύχραιμος και τυχερός ταυτόχρονα (αν ο νόμος του Murphy πρέπει να έχει ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα στο ΝΒΑ, θα έπρεπε να είναι το αξέχαστο χαστούκι του Divac). Ήταν εκεί που έπρεπε την κατάλληλη στιγμή. Η περιγραφή σου για τον Horry, ως μπασκετική φιγούρα είναι ακριβέστατη.



Πώς να το ξεχάσω...Τραγική αφαίρεση του Rasheed στην αλλαγή στο μαρκάρισμα μετά την επαναφορά. Έτσι οι Pistons έχασαν το πρωτάθλημα. Βέβαια στο παιχνίδι που αναφέρεις και είναι από τα συγκλονιστικότερα και πιο 50-50 που έχω δει ποτέ (όλη η σειρά των τελικών του 2005), είχε κάνει ένα φανταστικό 10λεπτο (το 4ο νομίζω) με χαρακτηριστικότερη φάση μια προσποίηση από το τρίποντο και ένα κάρφωμα με το αριστερό (!!!), αφού που πήρε σβάρνα όλη την άμυνα του Detroit και γύρισε το momentum υπέρ των Spurs...

Ο Ντερον Ουιλιαμς ως παικτης και αγωνιστικη αξια,αναγνωριζεται απο παρα πολυ κοσμο.
Ωστοσο,μου εχει κανει εντυπωση,το οτι δεν εχει κληθει ακομη σε All-Star-Game..(ετσι δεν ειναι?)..
Απ'αυτην την αποψη,νομιζω οτι ειναι κατα καποιο τροπο,ενας συγχρονος υποτιμημενος σταρ...

συμφωνειτε οτι υποτιμημενος σταρ ειναι και ο μπιεντρινς του γκολντεν στειτ ? πολυ καλο πενταρακι και σε αμυνα και σε επιθεση

Θα αναφερω και καποια αλλα ονοματα,που κατα τη γνωμη μου,ειτε σε μικροτερο,ειτε σε μεγαλυτερο βαθμο,τους θεωρω υποτιμημενους..

-Βινι Τζονσον
-Λαρι Νανς
-Κλιφ Ρομπινσον
-Κικι Βαντεγουει
-Μπακ Ουιλιαμς
-Ρικι Πιρς
-Τζεφ Μαλλοουν
-Οτις Θορπ
-Εξειβιερ ΜακΝτανιελ
-Α.Σ.Γκριν
-Μαρκ Τζακσον
-Σαμ Κασελ
-Μπραντ Ντοχερτι
-Ρον Χαρπερ
-Τζεφ Χορνασεκ
-Μπαρον Ντειβις
-Τζο Τζονσον
-Στηβ Σμιθ

Ντομινικ Ουιλκινς γιατι επρεπε να ειναι στην πρωτη dream team.

μαρκ τζακσον επιλεγω!

μπορει τα νουμερα του να μην ηταν επιπεδου all star αλλα ηταν ενα απο τα καλυτερα αυθεντικα ποιντ που εχω δει να παιζουν ποτε. μελος της τρομερης ομαδας της ιντιανα (κατ εμε , της μοναδικης ομαδας που χτυπησε τοσο πολυ το σικαγο , ειδικα στα play offs του τελευταιου τιτλου των bulls) που παρα ο γεγονος οτι δεν ηταν γρηγορος και εκρηκτικος , αφησε το στιγμα του ολοκληρη τη δεκαετια του 90.

Bullet μήπως να έβαζες και τον Τερι Πόρτερ στην λίστα? Εκπληκτικός παίχτης και αυτός και σε μεγάλο βαθμό Underrated.

Οντως.
Βασικα εβαλα 20 επιλογες(αρκετες δηλαδη),αλλα παρελλειψα να βαλω & την επιλογη ''αλλος''.
Μπορουμε ομως να αναφερουμε & αλλους παικτες,οπως τον Τερι Πορτερ.

δε θα παω 80'ς και 90'ς αλλα στην εποχη μας. Μου ερχονται 3 ονοματα στο μυαλο. Τονι Παρκερ, Ντερεκ Φισερ , Κεντρικ Περκινς. και οι τρεις, σκυλια εργατες και βασικα στελεχη των επιτυχιων των ομαδων τους αλλα ποτε δεν ελαβαν τη προβολη κ την αναγνωριση που τους αξιζει. παντα αλλοι ειναι οι σταρ. ειδικα ο κακομοιρης ο φισερ...
καποιος παραπανω ειπε οτι ο χορρυ δεν αξιζει θεση στο χολ οφ φεημ. θα διαφωνησω.

Nα πω κι εγω την αποψη μου.Eνας ειναι ο Τζοε Τζονσον.Την τελευταια 5ετια οι αριθμοι του ειναι σταθερα πανω απο τους 20π,4ρ,4ασ συν το γεγονος οτι η ομαδα της Ατλαντα μετα την ελευση του εχει σταθερα ανοδικη πορεια.Δεν τον θεωρω πολυδιαφημισμενο απο το star system του nba παρα το γεγονος οτι ειναι μεσα στους 3 καλυτερους(μαζι με Ροι) σουτινγκ γκαρντ του πρωταθληματος.Αξιζει πιο πολλα...

Καποια αλλα ονοματα ειναι οι Μιλερ και Τζεφερσον για τους λογους που εχει αναφερει ο bullet σε προηγουμενες σελιδες,ο πολυ σοβαρος και σταθερος Ριπ Χαμιλτον,ο Στεφεν Τζακσον και ο Ζακ Ραντολφ(περιεργη επιλογη γιατι παιζει συνηθως σε κατι τσιρκα ωστοσο για μενα ελαχιστοι,μετρημενοι στα δακτυλα του ενος χεριου ειναι οι παικτες που εχουν τοσο ευκολα το 20π-10ρ καθε βραδυ)...

Επειδή ακόμη και 20 επιλογές είναι λίγες όταν αναφερόμαστε σε ολόκληρη 30ετία, θέλω να υπενθυμίσω επίσης το δίδυμο των επιτυχιών του Μιλγούοκι των 80'ς, Σίντνεϊ Μονκρίφ και Τέρι Κάμινγκς. Ο πρώτος υπήρξε ένας από τους κορυφαίους αμυντικούς γκαρντ της ιστορίας, με καλή πάσα και ικανότητα να σκοράρει 20 πόντους με ευκολία. Σα μια λιγότερο χλιδάτη έκδοση του παλιότερου Γουολτ Φρέιζιερ. Ο Κάμινγκς ήταν 4άρι που μπορούσε να ντριμπλάρει, να σουτάρει από μέση απόσταση, να σκοράρει εκρηκτικά κοντά στο καλάθι και να κατεβάζει και 7-8 ριμπάουντ σε 34-35 λεπτά συμμετοχής. Οι δυο τους έκαναν το Μιλγούοκι την αθόρυβη δύναμη της Ανατολής στη δεκαετία του '80, μια αμυντικογενή ομάδα που κανείς δεν ήθελε να αντιμετωπίσει και έκανε κατά καιρούς ζημιές, όπως το '83, που απέκλεισαν 0-4 τους Σέλτικς του Μπερντ.

Έτσι, για μία αναφορά.