Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τον NBAer για τη προσφορά του. Τα παρακάτω boxscore είναι όλα δική του δουλειά και δεν θα υπήρχαν (όπως και άλλα από το αφιέρωμα) χωρίς αυτόν.
Ευχαριστούμε!

1977: Oι Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς μόλις στην 7η σεζόν τους στο πρωτάθλημα, τρελαίνουν το κόσμο δείχνοντας πως παίζεται το ομαδικό μπάσκετ και πως δεν έχει σημασία το πως πέφτεις αλλά το πως σηκώνεσαι. Απέναντι στη Φιλαδέλφεια κατέκτησαν το μοναδικό τίτλο της ιστορίας τους στη πρώτη, εώς τότε, παρουσία τους σε τελικούς.
Ο Τζούλιους Έρβινγκ και η αμυντική λειτουργία των Σίξερς (Μπλέιζερς 34λ), ήταν αρκετά για να κρίνουν το αποτέλεσμα (107-101, 1-0) όσο κι' αν η ομάδα του Πόρτλαντ το πάλεψε. Η δεύτερη νίκη έρχεται ακόμη πιο εύκολα, με τους Σίξερς να μην απειλούνται σχεδόν ποτέ (107-89, 2-0). Aυτή η αναμέτρηση είχε και εξωαγωνιστικό ενδιαφέρον αφού σημαδεύτηκε από επεισόδια μεταξύ παικτών, προπονητών και φιλάθλων! Αυτή ήταν και η τελευταία νίκη των Σίξερς.
Οι Μπλέιζερς περνάνε στην αντεπίθεση. Οι Γουόλτον (20π, 18ρ 9ασ) και Λούκας (29π, 12ρ) κυριαρχούν κάτω από το καλάθι, και οι 42 πόντοι στη τέταρτη περίοδο τους δίνουν τη νίκη (129-107, 2-1). Η ισοφάριση της σειράς ήρθε άνετα, με τους Μπλέιζερς να μην απειλούνται ποτέ και να πραγματοποιούν, μέχρι τότε, ρεκόρ διαφοράς (32π) (130-98, 2-2) ενώ οι Λούκας και Χόλινς δεν άφησαν τους Σίξερς να κλέψουν το επόμενο παιχνίδι (110-104, 3-2). Η έκτη, και τελευταία, αναμέτρηση ήταν ένα κλασσικό θρίλερ με το Γουόλτον να αγγίζει το quadruble-double (20π, 23ρ, 8κλ, 7ασ) και τους Σίξερς να θέλουν ένα καλάθι για να πάνε σε παρατάση. Ποτέ δεν το πετύχανε και το αποτέλεσμα έμεινε ως είχε, 109-107.
MVP: Μπιλ Γουόλτον







1977 - Blazermania

1978: Oι Μπούλετς καταφέρνουν επιτέλους όχι μόνο να κάνουν μία νίκη σε τελίκους αλλά και να κερδίσουν το μοναδικό πρωτάθλημα της ιστορίας τους ύστερα απο δύο αποτυχημένες προσπάθειες.
Στον πρώτο αγώνα οι Σόνικς με 16 πόντους του Φρέντ Μπράουν στα τελευταία εννιά λέπτα, καταφέρνουν να κερδίσουν 106-102 και να κάνουν το 1-0. Το δεύτερο παιχνίδι, φαινόταν πως θα ήταν μία αντιγραφη του πρώτου αφού οι Μπούλετς κατάφεραν να (ξανά) χάσουν μια διαφορά 16 πόντων. Όμως οι Ντάντριτς, Χέιζ και Χέντερσον δεν το άφησαν να ξανασυμβεί καταφέρνοντας να πάρουν την νίκη με 106-98. 1-1.
Με πολύ καλή άμυνα από τους Πολ Σάιλας, Ντένις Τζόνσον και ισορροπημένη επίθεση το Σιάτλ νικάει με 93-92 ξαναπαίρνει το προβάδισμα με 2-1.
Μπροστά στο μεγαλύτερο κοινό στη ιστορία των τελικών του ΝΒΑ, οι Μπούλετς καταφέρνουν να ισοφαρίσουν την σειρά σε 2-2 μέσα στο σπίτι των Σόνικς με 120-116 και τον Ντένις Τζόνσον να τραυματίζεται να περνάει αρκετή ώρα στον πάγκο.
Στο πέμπτο παιχνίδι οι Μπούλετς προδομένοι απο τις βολές (μόνο 9-20 στο 2ο ημίχρονο) χάνουν την ευκαίρια να κερδίσουν. 98-94 και 3-2 για τους Σόνικς.
Στο έκτο παιχνίδι με ένα τρικ του Ντικ Μόττα στην πεντάδα οι Μπούλετς καταφέραν να πάρουν την νίκη με 117-82. Ο έβδομος αγώνας ήταν ένας εφιάλτης για τους Ντένις Τζόνσον και Γκάς Γουίλλιαμς αφού ήταν και οι δύο τρομερά άστοχοι (0-14 και 4-12 αντίστοιχα) με τους Bullets να είναι σταθερά μπροστά στο σκορ. Παρ’όλα αυτά, οι Σόνικς καταφέρνουν και μάλιστα δύο φόρες να γυρίσουν το σκορ αλλά το παιχνίδι κρίθηκε από δύο βολές του Γουές Άνσελντ.
MVP : Γουές Άνσελντ







Oι Μπούλετς του 1978

1979: Η σειρά είναι rematch των περσυνών τελικών. Σιάτλ vs Ουάσιγκτον
Στο πρώτο παιχνίδι στην Ουάσιγκτον, οι Σόνικς ισοφαρίζουν λίγα δευτερόλεπτα πριν το τέλος του αγώνα, όμως ο Λάρρυ Ράιτ σκοράρει 12 από τους 17 πόντους της ομάδας του στην τέταρτη περίοδο και οι Μπούλετς τελικά καταφέρνουν να πάρουν την νίκη με 99-97 και να κάνουν το 1-0.
Οι Sonics αποφασισμένοι να μην ξαναχάσουν άλλον έναν τίτλο ρίχνουν όλο το βάρος τους στην άμυνα. Και τους βγαίνει ! Με καταπληκτική άμυνα πάνω στους Μπομπ Ντάντριτς και Έλβιν Χέιζ παίρνουν την νίκη στα επόμενα δύο παιχνίδια ( 2ο 92-82 – 3ο 105-95) και μαζί το προβάδισμα της σειράς (2-1). Το σκηνικό συνεχίστηκε και στο 4ο παιχνίδι με τους Σόνικς να νικάνε με 114-112, όχι όμως τόσο εύκολα όσο τις δύο προηγούμενες φορές αφού το παιχνίδι πήγε στην παρατάση και οι Μπούλετς είχαν την ευκαιρία να το πάνε και σε δεύτερη.
Οι Μπούλετς δεν τα παράτησαν ούτε στον πέμπτο και τελευταίο αγώνα αφού καθ’όλη τη διάρκεια του προηγούνται σταθέρα. Όμως οι Σόνικς με ένα σερί 12-0 στο τέλος της τρίτης περιόδου παίρνουν κεφάλι στο σκορ και το διατηρούν μέχρι το τέλος. 97-93. 4-1.
MVP : Ντένις Τζόνσον






1980: Οι Λέικερς επιστρέφουν στους τελικούς ύστερα απο αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες. Το ίδιο και για τους 76ers που βρίσκονται για δεύτερη φορά σε τέσσερα χρόνια στους τελικούς.
Στο πρώτο παιχνίδι ο Τζαμπάρ οδηγεί τους Λέικερς στην νίκη 109-102 με σημαντική βοήθεια από τους Τζαμάαλ Γουίλκς (20π) και Νόρμ Νίξον (23π).
Στο δεύτερο παιχνίδι η Φιλαδέλφεια επέβαλε τον ρυθμό της και παρ’ όλο που στο τέλος οι Λέικερς αντέδρασαν, οι 76ers ισοφάρισαν την σειρά με 107-104.
Παρά την φιλότιμη προσπάθεια του Τζούλιους Έρβινγκ, ο Τζαμπάρ ήταν για μία ακόμη φορά συγκλονιστικός (38π,14ρ, 5μπ) και οι Λέικερς άντεξαν και ξέφυγαν ξανά στο σκορ παίρνοντας τελικά τον αγώνα με 111-101. 2-1
Στον τέταρτο αγώνα το προβάδισμα συνεχώς άλλαζε χέρια μέχρι που οι Ντάριλ Ντόκινς και Τζούλιους Έρβινγκ πήραν το παιχνίδι στα χέρια τους στην τέταρτη περίοδο και μαζί και την νίκη με 105-102. 2-2
Το επόμενο παιχνίδι σημαδεύτηκε από τον τραυματίσμο του Τζαμπάρ στην τρίτη περίοδο. Ακόμα και έτσι όμως οι Λέικερς κέρδισαν με 108-103 χάρη σε ένα γκολ-φάουλ του Τζαμπάρ που έκανε το comeback. 3-2
Σοκ για τους Λέικερς ! Ο Τζαμπάρ δεν παίζει στο 6ο παιχνίδι. Όμως ο ρούκι Μάτζικ Τζόνσον είναι εκεί. 42π, 15ρ, 7ας συν το career game από τον Γουίλκς με 37π, 10ρ και οι Λέικερς επιστρέφουν στον θρόνο τους.
MVP : Έρβιν “Μάτζικ” Τζόνσον







Το έκτο παιχνίδι

1981: Μετά τους Λέικερς έρχεται η επιστροφή στον θρόνο και για τους Μπόστον Σέλτικς. Δεν υπάρχει καλύτερη αρχή για μία δεκαετία, ε;
Οι τελικοί δεν ξεκινάνε καλά για τους Σέλτικς μιας και βρίσκονται πίσω με 14 πόντους στην πρώτη περίοδο. Καταφέρνουν όμως να ισοφαρίσουν το σκορ και στο τέλος ο Λάρυ Μπέρντ με ένα απίστευτο καλάθι δίνει την νίκη στην ομάδα του με 98-95. 1-0
Ο Μόουζες Μαλόουν (31π 15ρ) οδηγεί τους Ρόκετς στη νίκη στο δεύτερο παιχνίδι με 92-90. 1-1
“Καμμιά φορά ένα χαστούκι στο πρόσωπο σε ξυπνάει” είπε ο Μ.Λ. Κάρ και οι Σέλτικς νικάνε εύκολα τους Rockets με 94-71. 2-1
Οι Ρόκετς αρνούνται να παραιτηθούν και παίζοντας δυνατή άμυνα πάνω στον Μπέρντ ξανα-ισοφαρίζουν την σειρά με 91-86. 2-2
Ο Μαλόουν κάνει το λάθος να ανοίξει το στόμα του και έτσι δίνει ένα έξτρα κίνητρο στους Celtics οι οποίοι καθάρισαν τα τελευταία δύο παιχνίδια με 109-80 και (3-2) και 102-91 (4-2).
MVP : Σέντρικ Μάξγουελ






1982: Παρ’όλα τα προβλήματα που αντιμετώπισαν οι Λέικερς σε όλη τη διάρκεια της σεζόν κατάφεραν τελικά να πάρουν το πρωτάθλημα για δεύτερη φορά μέσα σε δύο χρόνια και οι 76ers να μείνουν για τρίτη φορά με άδεια χέρια.
Στο πρώτο παιχνίδι οι Λέικερς με ένα σερί 40-9 (!) στα μέσα του τρίτου δεκαλέπτου και άμυνα που παίζει να μην ήταν νόμιμη ανατρέπουν το σκηνικό (124-117 τελικό σκορ) και κάνουν το 1-0. Παίζοντας ομαδικά, απόλυτα ισορροπημένα και εκμεταλεύοντας τις δεύτερες ευκαιρίες που τους δόθηκαν οι 76ers ισοφαρίζουν σε 2-2 με 112-94.
Εφαρμόζοντας την άμυνα του πρώτου αγώνα οι Λέικερς κερδίζουν με άνεση τα επόμενα δύο παιχνίδια (3 129-108 , 4 111-101) και ξαναπέρνουν προβάδισμα στη σειρά με 3-1.
Ο Ντόκινς κατάφερε να σταματήσει τον Τζαμπάρ και η Φιλαδέλφεια πήρε άνετα την νίκη με 135-102 και 3-2. Αυτή θα ήταν και η τελευταία νίκη των 76ers στην σειρά καθώς παρ’ όλο τη μεγάλη προσπάθεια που έκαναν στο έκτο παιχνίδι οι Λέικερς πήραν την νίκη με 114-104 και μαζί το πρωτάθλημα.
MVP : Έρβιν "Μάτζικ" Τζόνσον






1983: Fo’ Fo’ Fo’ ! Η πόλη της Φιλαδέλφειας πανυγήρισε το πρώτο της πρωτάθλημα από τα χρόνια του Γουίλτ Τσάμπαρλεν. Οι 76ers χρειάστηκαν να φτάσουν τέσσερεις φορές στους τελικούς του ΝΒΑ για να κατακτήσουν επιτέλους έναν τίτλο. Η διαφορά από τις προηγούμενες τρείς : Μόουζες Μαλόουν.
Με τον Νόρμ Νίξον να τραυματίζεται και τον Μαλόουν να εξαφανίζει τον Τζαμπάαρ στο δεύτερο ημίχρονο η 76ers κέρδισαν τον πρώτο αγώνα 113-107 και έκαναν το 1-0. Εύκολα και το δεύτερο παίχνιδι με 103-93. Στον τρίτο αγώνα το αποτέλεσμα παρέμενε κλειστό μέχρι την τρίτη περίοδο όπου και οι 76ers με ομαδική προσπάθεια πήραν το προβάδισμα και μαζί και την νίκη για το αρχοντικό 3-0.
Με τον Μαλόουν να κάνει ένα καταπληκτικό δεύτερο ημίχρονο (15π 16ρ) και τον Dr. J να παίρνει την ομάδα πάνω του στα δύσκολα η Φιλαδέλφεια καθάρισε με sweep τους ελλειπείς Λέικερς (115-108) και πήρε το πολυπόθητο πρωτάθλημα.
MVP : Μόουσεζ Μαλόουν







Φιλαδέλφια 76ers - 1983

1984: Celtics vs Lakers Part 1
Πέρασαν δεκαπέντε χρόνια από τότε που οι δύο ομάδες αναμετρήθηκαν στους τελικούς. Eφτά φορές βρέθηκαν αντιμέτωπες, εφτά φορές κέρδισαν οι Σέλτικς. Όμως τώρα φαινόταν ότι ήρθε η ώρα των Λέικερς αφού στο πρώτο παιχνίδι δικαίωσαν τον Κ.Σ. Τζόουνς (είχε πεί ότι οι Λέικερς είναι πιο ταλαντούχα ομάδα από την δικιά του) και κέρδισαν μέσα στο Μπόστον Γκάρντεν με 115-109 πίσω από μία μεγάλη εμφάνιση του Τζαμπάρ (32π, 8ρ 5ασ).
O Τζέραλντ Χέντερσον έκλεψε την νίκη από τους Λέικερς και τον Γουόρθι (29π) και οι Σέλτικς κέρδισαν στην παράταση με 121-124. 1-1
Οι Σέλτικς έπαιξαν "σαν αδελφές" (ατάκα του Μπέρντ) στο τρίτο παιχνίδι και διασυρθήκαν με 137-104. Όμως αυτό δεν θα ξαναγινόταν. Δεν θα το άφηναν να ξαναγίνει. Οι Λέικερς προηγούνταν και στον επόμενο αγώνα όταν το κεφαλοκλήδωμα του Μακχέιλ στον Ράμπις ξύπνησε τους Σέλτικς. H άμυνα τους έγινε βρώμικη και οι Λέικερς έφτυναν αίμα για να βάλουν καλάθι. Το παιχνίδι πήγε στην παράταση, ο Μάτζικ έχασε δύο βολές, οι Σέλτικς κέρδισαν (129-125) και ο Πατ Ράιλι τους αποκάλεσε “ Ένα μάτσο αλήτες”.
Ο Ντένις Τζόνσον επιτέλους βρήκε τον καλό του εαυτό και με την σειρά να επιστρέφει στην Βoστόνη οι Σέλτικς και ο Λάρρυ Μπέρντ (34π με15-20 και 17ρ) δεν άφησαν το πλεονέκτημα της έδρας να πάει χαμένο φτάνοντας εύκολα στην νίκη με 121-103 παίρνοντας το πάνω χέρι στη σειρά με 3-2. O Μπέρντ συνεχίζει να σουτάρει σαν τρελός (28π με 8-11) αλλά οι Τζαμπάρ, Γουόρθι και Κούπερ στέλνουν την σειρά σε έβδομο και τελευταίο παιχνίδι. Δυστυχώς για αυτούς ο Σέντρικ Μάξγουελ αποφασίζει να πάρει εκδίκηση (24π 8ρ 8ας) για την χαμηλή του απόδοση στην προηγούμενη αναμέτρηση και με όλους τους παίκτες των Σέλτικς να είναι απίστευτοι (Μπέρντ 20π 12ρ, Τζόνσον 22π, Πάρις 14π 16ρ) η Βοστώνη πανηγύρισε το 14ο πρωτάθλημα της και ο Λάρυ Μπέρντ τον πρώτο του MVP των τελικών.
MVP : Λάρυ Μπέρντ







Δύο στιγμές που, κατά πολλούς έκριναν τη σειρά:


O Τζέραλντ Χέντερσον δίνει τη νίκη στους Σέλτικς


To κεφαλοκλείδωμα του Μακχέιλ στο Ράμπις αλλάζει τη ψυχολογία των Σέλτικς

1985: Celtics vs Lakers Part 2
Ήταν ένα καλοκαίρι διαφορετικό απ’όλα τα άλλα. Στην Βοστώνη πανηγύριζαν τον τίτλο ενώ οι Λέικερς δεχόντουσαν αμφισβήτηση και ειρωνία από τα ΜΜΕ αλλά και από τους παίκτες των Celtics (φοβερή η ατάκα του Μακχέιλ “Tragic Johnson”). O Μέτζικ Τζόνσον πέρασε όλο το καλοκαίρι προσπαθώντας να καταλάβει τι έφταιξε και έχασαν τον τίτλο μέσα από τα χέρια τους. Οι αποδοκιμασίες ήταν καθημερινό φαινόμενο αλλά λίγο τον επηρρέασαν. Tον έκαναν να πεισμώσει και να να δουλέψει ακόμα σκληρότερα. Ο στόχος ? Η εκδίκηση από τον Λάρυ και τους Σέλτικς. Θα έπρεπε όμως να αντιμετωπίσουν άλλη μία τραγική ήττα πριν γίνει αυτό.
Οι τελικοί δεν μπορούσαν να ξεκινήσουν καλύτερα για τους Σέλτικς αφού για μία ακόμη φορά ταπείνωσαν τους Λέικερς με 148-114 με τον Τζαμπάρ να απολογείται στους συμπαίκτες τους ύστερα από μία κάκιστη εμφάνιση. Οι Λέικερς έπρεπε να το ξεπεράσουν. Ο Καρίμ επέστρεψε στις καλές του εμφανίσεις (30π 17ρ) και το L.A. κέρδισε μέσα στο Μπόστον Γκάρντεν με 109-102. Όμως ο Τζαμπάρ και οι συμπαίκτες του ένιωθαν ότι αυτό δεν ήταν αρκετό. Η σειρά επιστρέφει στο Λος Άντζελες και οι Λέικερς νικάνε άνετα με 136-111. 2-1
Οι Σέλτικς με ένα καλάθι του Ντένις Τζόνσον έπειτα από ασσίστ του Λάρυ Μπέρντ φέρνει τη σειρά στα ίσα. 107-105 και 2-2. Στο πέμπτο και κρίσιμο παιχνίδι Γουόρθι και Τζαμπάρ (33 και 36 αντίστοιχα) κατάφεραν να κρατήσουν το προβάδισμα για τους Λέικερς και να πάρουν την νίκη με 120-111. 3-2.
Οι Σέλτικς βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο. Εκτός από το 1958 και τους Σαν Λούις Χόκς οι Σέλτικς δεν έχουν χάσει ΠΟΤΕ σε τελικούς και για να διατηρήσουν αυτό το σερί θα έπρεπε να κερδίσουν τους δύο επόμενους αγώνες. Όμως όλα τα σερί έχουν ένα τέλος. Αυτό όμως που πόνεσε πιο πολύ είναι ότι έχασαν τον τίτλο μέσα στο σπίτι τους, στο δοξασμένο Μπόστον Γκάρντεν. Triple double από τον Μάτζικ (14π 14ρ 10ασ), 28π από τον Γουόρθι, 29π από τον Τζαμπάρ και mission accomplished για τους Λέικερς. 111-100.
MVP : Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ







1986: Aυτό το καλοκαίρι οι ρόλοι αντιστράφηκαν. Oι Λέικερς ήταν τώρα αυτοί που πανηγύριζαν τον τίτλο και οι Σέλτικς αυτοί που δουλεύανε για να τον ξαναφέρουν πίσω. Και ενώ όλοι περίμεναν άλλο ένα κλασσικό rematch μεταξύ των δύο ομάδων, οι Ρόκετς έφεραν τα πάνω-κάτω νικώντας τους Λέικερς στους τελικούς της δύσης.
Με τον Ραλφ Σάμπσον να μένει στον πάγκο σχεδόν σε όλο το πρώτο ημίχρονο και τον Λάρυ Μπέρντ να φτάνει σχεδόν το triple-double (21π 8ρ 13ας) οι Σέλτικς δεν δυσκολεύονται να κερδίσουν μέσα στην έδρα τους με 112-110 και να κάνουν το 1-0.
Ο Ολάζουον παραδέχτηκε ότι ο Μπέρντ είναι ο καλύτερος παίκτης που έχει δεί ύστερα από μία ακόμα μεγάλη εμφάνιση (31π 8ρ 7ας 4κλ 2μπλ) και η Bοστόνη δεν δυσκολεύτηκε να πάρει άλλη μία νίκη με 117-95.
Σε ένα κλειστό παιχνίδι και ενώ οι Σέλτικς φαίνοταν ότι το είχαν υπό έλεγχο, ο Ρίντ πηγαίνει πάνω στον Μπέρντ, ο οποίος για μία ακόμη φορά ήταν εντυπωσιακός, ο Σάμπσον βρίσκει τον καλό του εαυτό (24π, 22ρ) και οι Ρόκετς επιβιώνουν με το 106-104. 2-1
Στο τέταρτο παιχνίδι ο Πάρις πήρε από το χέρι τους Σέλτικς (22π 10ρ) και μαζί με τον Λάρυ Μπέρντ που μίλησε όταν έπρεπε, οι Σέλτικς έφυγαν νικητές από το Χιούστον με 106-103. 3-1
Ο Ραλφ Σάμπσον αποβάλλεται στην δεύτερη περίοδο ύστερα απο την μπουνιά που έριξε στον Τζέρυ Σίστινγκ όμως ο Ολάζουον με 32π, 14ρ και 8 μπλ κρατάει την ομάδα και οι Ρόκετς κάνουν το 3-2 με 111-96. Δυστυχώς όμως για αυτούς, η σειρά γυρνάει στο Μπόστον Γκάρντεν όπου οι Σέλτικς είχαν ρεκόρ 49-1 ! Και δεν θα έκαναν δεύτερη ήττα. Ο Λάρυ Μπέρντ συνεχίζει τις ιστορικές του εμφανίσεις, αυτή τη φορά κάνει triple-double (29π 11ρ 12ας) και οι Σέλτικς δεν δυσκολεύονται να πάρουν την νίκη με 114-97 και να σηκώσουν το 16ο πρωτάθλημα τους.
MVP : Λάρι Μπέρντ





1987: Celtics vs Lakers Part 3
Ήταν μία καταραμένη χρονιά για τους Σέλτικς. Ο Λεν Μπαίας μία μέρα μετά το ντραφτ πεθαίνει από υπερβολική δόση κοκαϊνης. Oι Μπίλ Γουόλτον, Σκοτ Γουέντμαν, Τζέρι Σίστινγκ αντιμετώπισαν προβλήματα τραυματισμών με τον Μακχέιλ να τους ακολουθεί αλλά τελικά να δίνει το παρών στα πλειόφ όπου οι Σέλτικς πέρασαν πολύ δύσκολες στιγμές απέναντι σε Μιλγουόκι και Ντιτρόιτ. Αντίθετα, οι Λέικερς ήταν χαλαροί, έχοντας το καλύτερο ρεκόρ στην κανονική περίοδο και φτάνοντας σχετικά άνετα στους τελικούς.
Στο πρώτο παιχνίδι ο MVP της σεζόν Μάτζικ Τζόνσον μαζί με τον Τζέιμς Γουόρθι οδηγoύν τους Λέικερς στη νίκη με 126-113. Οι Σέλτικς προσπαθούν να περιορίσουν τον Τζόνσον και τα καταφέρνουν, αλλά ο Κούπερ (20π 9ασ) τους χαλάει τα σχέδια και οι Λέικερς νικάνε και πάλι με 141-122. Όμως έχει και η Βοστόνη τα δικά της όπλα. Ο Γκρεγκ Κίτ παίζοντας άμυνα πάνω στο Τζαμπάρ και μαζεύοντας 9 ριμπάουντ αφήνει τους υπόλοιπους να συγκεντρωθούν στην επίθεση (Μπέρντ 30π, Τζόνσον 26π, Μακχέιλ 21π) και οι Σέλτικς νικάνε με 109-103. Στο τέταρτο και πιο καθοριστικό παιχνίδι των τελικών οι Σέλτικς προηγούνται με 16 πόντους. Όμως οι Λέικερς το γυρνάνε και ο Τζόνσον με το κλασσικό junior sky-hook κλέβει την νίκη μέσα στο Μπόστον Γκάρντεν με 107-106. 3-1
Οι Σέλτικς αντιδρούν και κερδίζουν το επόμενο με 123-108. Φάνηκε πως η σειρά θα πήγαινε και σε έβδομο παιχνίδι, όμως ο Τζόνσον ξύπνησε στο δεύτερο ημίχρονο (16π 8ρ19ασ) και έχοντας βοήθεια από τους Τζαμπάρ (32π) και Γουόρθι (22π) οι Λέικερς νίκησαν με 106-103 και κατέκτησαν άλλο ένα πρωτάθλημα.
MVP : Έρβιν “Μάτζικ” Τζόνσον

1988: Ο Πατ Ράιλι το είχε προβλέψει. Το είχε εγγυηθεί. “Θα είμαστε και του χρόνου πρωταθλητές”. Φόρτωσε τους παίκτες του με άγχος αλλά αποδείχτηκε εξαιρετικός ψυχολόγος όταν χρειάστηκε. Έτσι όπως τους το φόρτωσε, έτσι τους το πήρε.
Από την άλλη μεριά της Αμερικής το αντίπαλο δέος, οι Σέλτικς, είχαν αρχίσει να παρακμάζουν την ώρα που μία νέα δύναμη was on the rise, οι Ντιτρόιτ Πίστονς. Οι “Bad Boys”. Oι “πολύ σκληροί για να πεθάνουν”. Το έδειξαν και από την αρχή κι’ όλας. O Άντριαν Ντάντλει αγγίζει το τέλειο (36π 14-16) και οι Πίστονς σοκάρουν (?) τους Λέικερς μέσα στο Φόρουμ. Τώρα, μετά τους Μπουλς και τους Σέλτικς, είδαν και οι Λέικερς τι εστί “Bad Boys”. Όμως οι χειρότεροι φόβοι του Τζακ Ντέιλι έγιναν πραγματικότητα. Oι Λέικερς ξυπνάνε και νικάνε τα επόμενα δύο παιχνίδια (108-96, 99-86). 2-1
Στο τέταρτο παιχνίδι ο Τόμας πασάρει (12ασ), ο Ντάντλει σκοράρει (27π) και οι Πίστονς επικρατούν θριαμβευτηκά επί με 111-86. Οι Λέικερς έρχονται ακόμα σε πιο δύσκολη θέση όταν οι Πίστονς νικάνε και τον επόμενο αγώνα με 104-94 και το σκορ της σειράς γίνεται 3-2 υπέρ του Ντιτρόιτ. Και οι Λέικερς βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Αν θέλουν να κάνουν το repeat θα πρέπει να κερδίσουν και τα δύο παιχνίδια μέσα στο Φόρουμ.
Ο Αιζέια Τόμας κάνει το παιχνίδι της ζωής του. Σκοράρει 14 πόντους, γυρίζει τον αστράγαλο του, ξαναμπαίνει στο παιχνίδι και σκοράρει άλλους 11 για να τελειώσει την τρίτη περίοδο με 25 πόντους, ρεκόρ για τους τελικούς του ΝΒΑ. Και ενώ απομένει ένα λεπτό για να τελειώσει το παιχνίδι, οι Πίστονς προηγούνται με 102-99 και οι ετοιμασίες για τους πανηγυρισμούς ξεκινάνε. Όμως οι Λέικερς έχουν αντίθετη άποψη. Ένα καλάθι του Μπαίρον Σκότ και ένα γκολ-φάουλ του Τζαμπάρ φέρνουν τα πάνω κάτω (103-102). Oι Πίστονς έχουν άλλη μία ευκαιρία, όμως την πετάνε στα σκουπίδια και η σειρά πάει σε έβδομο και τελευταίο παιχνίδι με το Ντιτρόιτ να είναι αυτή τη φορά με την πλάτη στον τοίχο μιας και το παιχνίδι γίνεται εκτός έδρας και ο Αιζέια είναι αμφίβολος.
Ο Τόμας τελικά τα καταφέρνει, αντέχει μέχρι την τρίτη περίοδο και οι Πίστονς βρίσκονται για άλλη μια φορά. Με τον Γουόρθι όμως να κάνει μία ιστορική εμφάνιση (36π 16ρ 10ασ) και υστερά από ένα δραματικό φινάλε οι Λέικερς γίνονται η πρώτη ομάδα μετά τους Σέλτικς του 1968-69 που κάνουν το repeat και αποκτούν μία θέση στην ιστορία.
MVP : Tζέιμς Γουόρθι




1989: Ντιτρόιτ και Λ.Α. ξαναβρίσκονται στον τελικό όμως οι Πίστονς παίρνουν την εκδικησή τους με τον καλύτερο τρόπο, καθαρίζοντας τους Λέικερς με sweep.
Λίγο πρίν ξεκινήσει το πρώτο παιχνίδι ο Μπάιρον Σκοτ τραυματίζεται και μένει έξω για τουλάχιστον δύο παιχνίδια. Χωρίς αυτόν, η περιφέρεια των Πίστονς κάνει πάρτυ (Τόμας 24π, Τζο Ντούμαρς 22π, Τζόνσον 19π) και όπως πέρσυ, παίρνουν το πρώτο παιχνίδι της σειράς με 109-97. Ο Μάτζικ Τζόνσον αποχωρεί και αυτός τραυματίας στα μέσα του δεύτερου παιχνιδιού και οι Πίστονς κάνουν το 2-0 με 108-105.
Ο Μάτζικ προσπάθησε αλλά δεν άντεξε και μετά τα πρώτα πέντε λεπτά βγαίνει οριστικά από το παχνίδι. Η αναμέτρηση κρίθηκε από μία αμυντική προσπάθεια του Τζό Ντούμαρς πάνω στον ρούκι Ντέβιντ Ρίβερς ο οποίος πήρε και την τελευταία επίθεση της ομάδας του. Με το σκορ να είναι 113-110 ο Ρίβερς ετοιμάζεται να σουτάρει από το τρίποντο όμως ο Ντούμαρς τον κόβει και κράταει την μπάλα μέσα στο παρκέ. 114-100. 3-0
Στο τελευταίο και συγκλονιστικό παιχνίδι ακόμα, οι Λέικερς χωρίς τον Μάτζικ παραμένουν μία υπολογίσημη ομάδα με τον Τζέιμς Γουόρθι να βάζει 40 πόντους αλλά τους Πίστονς να παίρνουν τη νίκη στις λεπτομέρειες 100-96 και τον πρώτο τίτλο της ιστορίας τους.
MVP : Τζο Ντούμαρς





1990: Oι Πίστονς είναι οι πρωταθλητές του ΝΒΑ για το 1989. Πήραν την εκδικησή τους από τους Λέικερς. Όμως τα ερωτήματα και η αμφισβήτηση αντί να εξαφανιστούν, γινόντουσαν όλο και πιο έντονα. Τι θα γινόταν αν ο Μπάιρον Σκότ δεν είχε τραυματιστεί ? Θα σήκωναν το πρωτάθλημα αν έπαιζε τουλάχιστον ο Μάτζικ Τζόνσον ? Το πρωτάθλημα του Ντιτρόιτ δεν πείθει κανέναν και οι Πίστονς είχαν κάτι ακόμα να αποδείξουν. Στους τελικούς όμως αυτή τη φορά δεν βρέθηκαν οι Λέικερς αλλά μία νέα δύναμη, οι Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς.
Το Πόρτλαντ ελέγχει το πρώτο παιχνίδι μέχρι και τα μέσα της τέταρτης περιόδου όπου και ξυπνάει ο Αιζέια Τόμας. Σκοράρει 11 πόντους (οι 7 συνεχόμενοι) κλέβει την μπάλα από τον Πόρτερ, του γίνεται φάουλ, ευστοχεί και στις δύο βολές, βάζει ένα δίποντο, ένα τρίποντο το ματς γυρίζει και οι Πίστονς παίρνουν την νίκη με 105-99. 1-0
Η δεύτερη αναμέτρηση ήταν ακόμη πιο επεισοδιακή. Το παιχνίδι πάει στην παράταση όπου δύο βολές του Ντρέξλερ και ένα μπλοκ του Κλίφορντ Ρόμπινσον δίνουν την νίκη στο Πόρτλαντ με 106-105. Η σειρά μεταφέρεται σε μία έδρα που οι Πίστονς είχαν να φύγουν νικητές 17 χρόνια, καταφέρνουν όμως να ελέγξουν και να κερδίσουν το παιχνίδι με 121-106. 2-1
Το παιχνίδι παίρνει μία άγρια ομορφιά όταν το Πόρτλαντ καλύπτει μία διαφορά 16 πόντων και για ακόμη μία φορά ο αγώνας κρίνεται στα τελευταία δευτερόλεπτα όπου το σουτ του Ντάνυ Γιάνγκ βρίσκει στόχο αλλά οι διαιτητές αποφάσισαν ότι ήταν εκτός χρόνου και οι Πίστονς νικάνε με 112-109. Το Πόρτλαντ με την πλάτη στον τοίχο, δείχνει ότι θα υπάρξει και έκτο παιχνίδι στο Ντιτρόιτ αλλά ο Βίνι Τζόνσον είχε αντίθετη άποψη. Με τους Τρέιλ Μπλέιζερς μπροστά στο σκορ ο Τζόνσον παίρνει μπρος και σκοράρει 9 συνεχόμενους πόντους και οι Πίστονς παιρνάνε μπροστά στο σκορ με 77-76. Το Πόρτλαντ όμως δεν πτοήθηκε και ξαναπροηγήθηκε με 90-83. Όμως ο Τζόνσον ήταν πάλι εκεί σκοράροντας 7 από τους επόμενους 9 πόντους της ομάδας του. Το Ντιτρόιτ κάνει το back-to-back και οι όλοι κλείνουν τα στοματά τους.
MVP : Αιζέια Τόμας





1991: Οι Μπούλς ξεπερνάνε επιτέλους το εμπόδιο των Πίστονς και βρίσκονται στους τελικούς με τον Τζόρνταν να θέλει να δώσει την δική του απάντηση στους επικριτές του που υποστήριζαν ότι η ομάδα δεν μπορεί να πάρει πρωτάθλημα με τον Τζόρνταν ηγέτη. Και από την αλλή το Λος Άντζελες κάνει την έκπληξη ξεπερνώντας τα εμπόδια των Ρόκετς, Γουόριορς και Τρέιλ Μπλέιζερς για να βρεθεί στους τελικούς.
Οι εκπλήξεις από τους Λέικερς συνεχίζονται αφού με ένα τρίποντο του Σαμ Πέρκινς νικάνε το πρώτο παιχνίδι μέσα στο Σικάγο με 93-91. Ο Τζόρνταν ξυπνάει στο δεύτερο μέρος της επόμενης αναμέτρησης και με 13 συνεχόμενα εύστοχα σουτ δίνει την νίκη στους Μπούλς με 107-86. Ένα δίποντο του Τζόρνταν στέλνει το τρίτο παιχνίδι στην παράταση όπου και εκεί σκοράρει 6 από τους 12 πόντους της ομάδας του και οι Μπούλς παίρνουν την νίκη με 104-96. Οι Μπούλς συνεχίζουν να παίζουν σκληρή άμυνα, κάνουν τους Λέικερς να αστοχήσουν στις περισσότερες προσπαθειές τους και το Σικάγο κάνει το 3-1. Οι Λέικερς όμως δεν τα παρατάνε. Ακόμα και χωρίς τους Γουόρθι, Σκότ στο πέμπτο παιχνίδι ζορίζουν τους Μπούλς. O Πάξον όμως τους σώζει σκοράροντας 10 από τους 20 πόντους του στα τελευταία τέσσερα λεπτά του αγώνα και το Σικάγπ πανηγυρίζει τον πρώτο τίτλο της ιστορίας του.
MVP : Μαίκλ Τζόρνταν




Invalid Video Link
To καταπληκτικό 3ο παιχνίδι του Τζόρνταν

1992: Οι Μπούλς ετοιμάζονται να υπερασπιστούν τον τίτλο τους ύστερα από δύο αρκετά σκληρές σειρές εναντίων των Νικς και των Καβαλίερς. Από την Δύση το Πόρτλαντ βρίσκεται για δεύτερη φορά σε τρία χρόνια σε τελικούς και ελπίζει να διώξει τα φαντάσματα από τις προηγούμενες δύο χρονιές.
Το πρώτο παιχνίδι τελείωσε από την δεύτερη περίοδο. Σόου του Μαίκλ Τζόρνταν, ευστοχεί σε 6 τρίποντα, σκοράρει 35 πόντους (ρεκόρ και τα δύο στους τελικους) και οι Μπούλς ξεφεύγουν από νωρίς στο σκορ και δεν δυσκολεύοναι σε κανένα σημείο του αγώνα (122-89).
Με τον Ντρέξλερ στον πάγκο και τον Ντάνι Έιντζ να παίρνει την ομάδα πάνω του στην παράταση, το Πόρτλαντ παίρνει εκδίκηση για την ντροπιαστική ήττα, και με 115-105 ισοφαρίζει τη σειρά. Οι Μπούλς παίζοντας άμυνα (κανείς στο Πόρτλαντ εκτός από τον Ντρέξλερ δεν σούταρε με παραπάνω από 50%) και ελέγχοντας τον ρυθμό παίρνουν το τρίτο παιχνίδι με 94-84. Ο Τζόρνταν πήρε λίγη βοήθεια στην επίθεση από τους συμπαίκτες τους και οι Τρέιλ Μπλέιζερς με μία διαφορετική πεντάδα από τα προηγούμενα παιχνίδια ξαναφέρνουν τη σειρά στα ίσα με 93-88 (2-2). Στο πέμπτο και ίσως πιο σημαντικό παιχνίδι, o Τζόρνταν κάνει ρεκόρ καριέρας στους τελικούς με 46π, ο Πίππεν πλησιάζει το dripple-double (24π 11ρ 9ας) και οι Μπούλς δεν δυσκολεύονται σε κανένα σημείο του αγώνα. 119-106. 3-2
Η σειρά επιστρέφει στο Σικάγο Μπούλς όπου σε αντίθεση με το ακριβώς προηγούμενο παιχνίδι οι Μπούλς τα βρίσκους σκούρα. Ο Τζόρνταν δυσκολεύεται να βρεί τον καλό του εαυτό και το Πόρτλαντ προηγείται με 43-28 και 75-58. Όμως οι αναπληρωματικοί των Μπούλς δίνουν την λύση. Μειώνουν την διαφορά στους τρείς πόντους, ο Τζόρνταν ξαναμπαίνει στο παιχνίδι και οι Μπούλς κάνουν το back-to-back με 97-93.
MVP : Μάικλ Τζόρνταν





H ιστορική επίδοση του Τζόρνταν στο πρώτο παιχνίδι


1993: Οι Σικάγο Μπούλς γράφουν ιστορία καθώς καταφέρνουν να μπουν σε μία λίστα όπου υπήρχαν μέχρι τότε μόνο δύο ομάδες : Λέικερς των 50’s και Σέλτικς των 60’s. Ομάδες που έκαναν το three-peat. Αντιπαλοί τους αυτή τη φορά οι Σάνς, οι οποίοι έφτασαν στα άκρα στους δύο από τους τρείς γύρους των πλειόφ (Πρώτος γύρος Λέικες 3-2, Ημιτελικοί δύσης 4-3).
Οι Μπούλς πήραν από νωρίς το προβάδισμα στο σκορ (34-20 στην πρώτη περίοδο) και δεν το άφησαν να χαθεί (100-92 τελικό αποτέλεσμα). Στο δεύτερο παιχνίδι υπήρξαν καταπληκτικές επιδόσεις. Τζόρνταν 42π, Πίππεν 15π 12ρ 12ασ, Μπάρκλει 42π 13ρ και οι Μπούλς αλώνουν την έδρα των Σανς για δεύτερη φορά (111-108, 2-0)
Η τρίτη αναμέτρηση ήταν συγκλονιστική. Ο νικητής προήλθε ύστερα από μαραθώνιο τριών παρατάσεων όπου οι Μπούλς έλεγχαν τις δύο πρώτες αλλά ένα σερί 9-0 των Σάνς στην τρίτη έκρινε το παιχνίδι (129-123). Ο Τζόρνταν έχωντας χάσει 24 σούτ στον πρηγούμενο αγώνα, επιστρέφει καλύτερος από ποτέ και σκοράρει 55 πόντους επισκιάζωντας το dripple-double του Μπάρκλει (32π 12ρ 10ας) και οδηγώντας τους Μπούλς στην νίκη με 111-105. (3-1)
Οι Μπούλς θα περιμένουν λίγο ακόμα για να σηκώσουν το τρόπαιο, αφού οι Σάνς παρ’όλο τους 41 πόντους του Τζόρνταν και τους 22 του Πίππεν κλέβουν την νίκη μέσα στο Σικάγο Στάντιουμ με 108-98 και η σειρά μεταφέρεται στην έδρα τους.
Ο Τζόρνταν κάνει πάλι τη δουλειά του (33π) το ίδιο όμως και οι συμπαίκτες του. Με τον Πίππεν να έχει 23π, τον Τζόν Πάξον να ευστοχεί στο νικητήριο τρίποντο και τον Χόρας Γκράντ να κόβει τον Κέβιν Τζόνσον στην τελευταία του προσπάθεια, οι Μπούλς μένουν στην ιστορία.
Λίστα updated : Λος Άντζελες Λέικερς 1952-54, Μπόστον Σέλτικς 1959-66, Σικάγο Μπούλς 1991-93
MVP : Μαίκλ Τζόρνταν





1994: Λείπει ο γάτος και χωρεύουν τα ποντίκια. Ο Τζόρνταν ανακοίνωσε πως αποσύρεται και η υπόθεση του τίτλου είναι τώρα ανοιχτή για όλους. Οι Νίκς κατάφεραν επιτέλους να περάσουν το εμπόδιο των Μπούλς και να βρεθούν στους τελικούς. Αντιπαλοί τους, οι Ρόκετς του MVP της σεζόν Χακίμ Ολάζουον.
Οι ομάδες μοιράζονται τις δύο πρώτες νίκες μέσα στο Χιούστον (85-78 Ολάζουον 28π 10ρ , 91-83 Γιούιν 16π 13ρ, Σταρκς 19π 9ας). Με τον ρούκι Σαμ Κασσέλλ να σκοράρει 7 συνεχόμενους πόντους στα τελευταία 32,6 δευτερόλεπτα του αγώνα οι Ρόκετς παίρνουν το προβάδισμα της σειράς μέσα στην Νέα Υόρκη με 93-89. 2-1
Με τους Στάρκς και Γιούιν να οδηγούν την ομάδα, οι Νίκς κερδίζουν τα επόμενα δύο παιχνίδια μέσα στην έδρα τους με 91-82 (Στάρκς 20π, Χάρπερ 21p) και 91-84 (Γιούιν 24π 12ρ, Στάρκς 19π) και προηγούνται με 3-2. Οι Ρόκετς όμως ισοφαρίζουν την σειρά μετά από ένα παιχνίδι θρίλερ όπου ο Ολάζουον σκόραρε 30 πόντους και μπλόκαρε την τελευταία προσπάθεια του Στάρκς για να δώσει τη νίκη στην ομάδα του με 86-84. H σειρά οδηγείται σε έβδομο και τελευταίο παιχνίδι όπου ο Ολάζουον (25π 10ρ 7ασ) μάζι με τον Βέρνον Μάξγουελ (21π) οδήγησαν τους Ρόκετς στη νίκη με 83-75 και χάρισαν στην πόλη του Χιούστον το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας της σε όλα τα σπορ.
MVP : Χακίμ Ολάζουον





Το Τop-10 των τελικών του '94


1995: Οι Ρόκετς κάνουν από το πουθενά το back-to-back, ενώ μία νέα δύναμη γεννήθηκε στην ανατολή, οι Ορλάντο Μάτζικ.
Οι Μάτζικ κάνουν εντυπωσιακή αρχή στο πρώτο παιχνίδι και προγούνται με 20 πόντους από την δεύτερη κι’όλας περίοδο. Οι Ρόκετς όμως καταφέρνουν να γυρίσουν το παιχνίδι και να προηγηθούν με 87-80. To Ορλάντο όμως επανέρχεται και η αναμέτρηση οδηγείτε στην παράταση όπου ο Ολάζουον με ένα καλάθι στα τελαυταία δευτερόλεπτα δίνει την νίκη στην ομάδα του με 120-118. Στο δεύτερο παιχνίδι οι Ρόκετς πήραν από την αρχή μία διαφορά 22 πόντων και δεν απειλήθηκαν σε κανένα σημείο του αγώνα για να κάνουν το 2-0 με 117-106.
Ολάζουον (31π, 14ρ) και Ντρέξλερ (25π 13ρ) κάνουν καταπληκτικές εμφανίσεις αλλά χρειάστηκε ένα τρίποντο του Ρόμπερτ Χόρι για να πάρει το Χιούστον τη νίκη με 106-103. Με ένα σερί 11-2 στην τέταρτη περίοδο, οι Ρόκετς ολοκληρώνουν το sweep με 113-101 και σηκώνουν το πρωτάθλημα για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά.
Oι Ρόκετς γράφουν ιστορία αφού στα πλειόφ καταρρίπτουν το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Γίνονται η πρώτη ομάδα που κερδίζει και ξεπερνάει στα πλειόφ τέσσερεις ομάδες με 50+ νίκες στην καν. περ. (Γιούτα Τζαζ 60-22, Φοίνιξ Σανς (59-23), Σαν Αντόνιο Σπέρς (62-20), Ορλάντο Μάτζικ (57-25) , η πρώτη ομάδα που νικάει 9 παιχνίδια εκτός έδρας και η πρώτη που νικάει σε 7 συνεχόμενα παιχνίδια εκτός έδρας. Επίσης είναι η πρωταθλήτρια ομάδα με τη χαμηλότερη θέση (6η) και το χειρότερο ρεκόρ (47-35).
MVP : Χακίμ Ολάζουον




1996: Οι Μπούλς πραγματοποιούν την καλύτερη σεζόν της ιστορίας τους και αποκτούν μία θέση στην ιστορία τελειώνοντας την καν. περ. με ρεκόρ 72-10, άπιαστο για οποιαδήποτε άλλη ομάδα.
Ο πρώτος τελικός ήταν για γέλια και για κλάμματα. Τα 6 από τα πρώτα 10 σούτ των Μπούλς δεν βρήκαν ούτε στεφάνι, το Σιάτλ παίρνει το προβάδισμα και οι διαιτητές... το ξαναδίνουν στους Μπούλς. Ένα ξέσπασμα του Σον Κέμπ (32π ,13ρ συνολικά) ξαναφέρνει το παιχνίδι στα ίσα 45-45. Και ενώ όλοι περίμεναν ντέρμπι ο Τόνι Κούκοτς, που ήταν χαμένος στα πλειόφ, είχε διαφορετική άποψη. Βάζει 10 συνεχόμενους πόντους, οι Μπούλς παίρνουν προβάδισμα 96-86 πέντε λεπτά πριν από την λήξη και δεν το χάνουν μέχρι το τέλος του αγώνα (107-90).
Με τον Ρόντμαν να κυριαρχεί κάτω από το καλάθι (31ρ) και να ανανεώνει τις άστοχες επιθέσεις της ομάδας του, το Σικάγο παίρνει τη νίκη (92-88) με μία βολή του Ρόντμαν στο τέλος του αγώνα σε ένα επίσης άσχημο παιχνίδι. Κορυφαίος για τους Σόνικς για μία ακόμη φορά ο Σον Κέμπ με 29π και 21ρ.
Οι Μπούλς ορμάνε στους Σόνικς και δεν τους αφήνουν να πάρουν ανάσα με το ημίχρονο να λήγει 38-62. Το μόνο που κατάφεραν να κάνουν οι Σόνικς ήταν να μειώσουν στους 12 πόντους αλλά μέχρι εκεί. Τελικό σκορ 108-86 και 3-0.
Και η εικόνα του Σιάτλ ξαφνικά αλλάζει ! Διασύρει τους Μπούλς στο τέταρτο παιχνίδι με 107-86 (Κεμπ 25π 14ρ, Πέιτον 21π 11ασ) , ενώ κερδίζει και το πέμπτο με 89-78 (Κεμπ 22π 13 ασ, Πέιτον 23π, Χόκινς 21π). Μέχρι εδώ όμως.
Το έκτο παιχνίδι ήταν τόσο κακό που ο καλύτερος παίκτης του αγώνα ήταν ο Ρόντμαν λόγω των ριμπάουντ (30ρ). Ο Τζόρνταν ήταν απών, το ίδιο και όλοι οι παίκτες των δύο ομάδων. Για την ιστορία, οι Μπούλς κέρδισαν με 87-75 και πολλοί ακόμα φωνάζουν ότι ο Ρόντμαν ήταν ο πραγματικός MVP των τελικών.
MVP : Μάικλ Τζόρνταν




1997: Αυτή τη χρονιά μία άλλη ομάδα θα έκανε την καλύτερη σεζόν της. Οι Γιούτα Τζαζ κάνουν 64 νίκες και ο Καρλ Μαλόουν παίρνει το βραβείο του MVP της καν. περ. Όμως οι Μπούλς τους χαλάσαν την κατά τα άλλα καταπληκτική χρονιά τους.
Mε το σκορ ισόπαλο 82-82, ο Καρλ Μαλόουμ αστοχεί σε δύο ελεύθερες βολές, oι Μπούλς παίρνουν το ριμπάουντ, ο Τζόρνταν ευστοχεί μπροστά στον Μπράιον Ράσσελλ και δίνει τη νίκη στην ομάδα του με 84-82.
Ο Μαλόουν δεν μπορεί να βρεί στόχο (6-20 FG-FGA), ο Τζόρνταν κάνει ότι θέλει (38π 13ρ 9ασ ) και οι Μπούλς δεν δυσκολεύονται να κάνουν και το 2-0 (97-85).
Οι Τζαζ επιστρέφουν και μαζί τους οι Καρλ Μαλόουν (37π στο 3ο, 23π στο 4ο) και Τζόν Στόκτον (17π 12ασ & 17π 12ασ) για να ισοφαρίσουν τη σειρά σε 2-2. (104-93, 78-73).
Οι Τζάζ προηγούνται με 16π όμως ο Τζόρνταν κάνει το καθήκον του σαν αρχηγός. Αν και άρρωστος σκοράρει 38 πόντους σε 44 λεπτά και με ένα ακόμα νικητήριο καλάθι δίνει την νίκη με 90-88 και το προβάδισμα στους Μπούλς.
Ο Τζόρνταν συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε (39π 11ρ) όμως στο τελευταίο σουτ η μπάλα δεν έφυγε από τα χέρια του. Με το σκορ ισόπαλο 86-86 και να απομένουν ακόμα 26 δευτερόλεπτα, η μπάλα φεύγει από τον Τζόρνταν και κατευθύνεται στον Στιβ Κέρ ο οποίος και γίνεται ο ήρωας τους παιχνιδιού αφού ευστοχεί και οι Μπούλς παίρνουν τη νίκη με 90-86 και το 5ο πρωτάθλημα τους.
MVP : Μάικλ Τζόρνταν





Η ιστορική επίδοση του Τζόρνταν στο πέμπτο παιχνίδι, γνωστό και ως "The Flu Game"

1998: Κλέψιμο, κατέβασμα της μπάλας, προσποίηση... ο αμυντικός χάνει τα βηματά του και πέφτει κάτω. Κανένας μπροστά του τώρα. Nothing but net. To 6o και τελευταίο πρωτάθλημα των Μπούλς. Το τελευταίο καλάθι του Τζόρνταν. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο ένδοξο φινάλε.
To πρώτο παιχνίδι κρίθηκε στην παράταση όπου η Γιούτα σκοράρει 24 πόντους και κάνει το 1-0 (88-85). Το Σικάγο όμως αρχίζει να ευστοχεί και ισοφαρίζει σε 1-1 (93-88).
Η σειρά μεταφέρεται στο Σικάγο όπου οι Μπούλς κερδίζουν τα δύο από τα τρία παιχνίδια (96-54 και 86-82 αντίστοιχα) με πρωταγωνιστή τον Σκότι Πίππεν όπου σχεδόν μόνος του εξουδετέρωσε όλα τα επιθετικά συστήματα των Τζαζ βοηθώντας στο μέγιστο και στην επίθεση (4o 28π 9ρ). Το μόνο που κατάφεραν οι Τζαζ ήταν να κερδίσουν το 5ο παιχνίδι με 83-81 (Μαλόουν 39π 9ρ) και να μειώσουν σε 3-2. Αυτή ήταν και η τελευταία τους νίκη στην τελευταία τους παρουσία στους τελικούς.
O Τζόρνταν σκοράρει συνολικά 45 πόντους και πέρνοντας την τελευταία επίθεση πάνω του, το Σικάγο παίρνει τον έκτο του τίτλο, ο Τζόρνταν το έκτο του MVP των τελικών και κάπου εκεί, με τον Μάικλ Τζόρνταν να αποσύρεται και την ομάδα των Μπούλς να διαλύεται όλα τελειώνουν για το Σικάγο. Θα περάσουν ακόμα αρκετά χρόνια μέχρι να φτιάξουν μία ανταγωνιστική ομάδα.
MVP : Μάικλ Τζόρνταν




Invalid Video Link
To εκτό παιχνίδι όπως και το ιστορικό φινάλε του Τζόρνταν και των Μπουλς

1999: Σε μία περίεργη σεζόν όπου παίχτηκαν μόνο 50 παιχνίδια οι Σπερς τερματίζουν πρώτοι στην καν. περ. και φτάνουν μέχρι τους τελικούς όπου αντιμετωπίζουν τους Νίκς, μια ομάδα έκπληξη που τερμάτισε στην 8η και τελευταία αλλά κατάφερε να γίνει η πρώτη ομάδα από αυτή τη θέση που έφτασε μέχρι τους τελικούς.
Τα δύο πρώτα παιχνίδια ανήκουν στους Σπερς με τον Ντάνκαν να τελειώνει με 33π, 16ρ και 25π, 15ρ αντίστοιχα έχωντας βοήθεια στο πρώτο παιχνίδι από τον Τζάρεν Τζάκσομ (17π) και στο δεύτερο από τους Μάριο Έλι (15π) και Ντέιβιντ Ρόμπινσον (16π).
Με τους Άλαν Χιούστον (24π) και Λατρέλ Σπρίουελ (34π) να βρίσκονται σε καλή μέρα οι Νίκς παίρουν από νωρίς το προβάδισμα και δεν απειλούνται μέχρι το τέλος (89-81 και 2-1).
Οι Twin Towers όμως μαζεύουν το ένα ριμπάουντ μετά το άλλο (και οι δύο μαζί έχουν περισσότερα από όλους τους Νίκς 35-34), κυριαρχούν και στην επίθεση (Ντάνκαν 28π 18ρ Ρόμπινσον 14π 17ρ) και οι Σπερς παίρνουν την νίκη με 96-89.
Στο πέμπτο παιχνίδι Ντάκαν και Σπρίουελ σκοράρουν ανελέητα. Με ένα σερί που ξεκίνησε στην τρίτη περίοδο και τελείωσε στα μέσα της τέταρτης σκοράρουν τους 28 από τους συνολικά 29 πόντους των ομάδων τους. Ο Σπρίουελ βάζει 14 συνεχόμενους πόντους και ο Ντάνκαν 14 από τους συνολικά 15 της ομάδας του σε εκείνο το διάστημα. Όμως την λύση στη δύσκολη στιγμή θα τη δώσει ο point guard των Σπερς Έιβερι Τζόνσον. Με τους Νίκς να είναι ένα πόντο μπροστά , θα ευστοχήσει και με τους Νίκς να μην μπορούν να σκοράρουν στα επόμενα 49 δευτ. το Σαν Αντόνιο παίρνει το πρώτο πρώταθλημα της ιστορίας του.
MVP : Τιμ Ντάνκαν




2000: Έχωντας ρεκός 67-15 και με τον Σακίλ Ο’Νιλ να είναι ο MVP του All-Star Game (μαζί με τον Ντάκαν), ο πρώτος σκόρερ και MVP της κανονικής περιόδου και o MVP των τελικών, η σεζόν 1999-00 ανήκει όλη στους Λέικερς. Οι Πέισερς, έχωντας αποκλειστεί 4 φορές σε έξι χρόνια στους τελικούς της ανατολής, με μπροστάρη τον Τζέιλεν Ρόουζ κατάφεραν επιτέλους να φτάσουν για πρώτη φορά στους τελικούς του ΝΒΑ. Φάνηκε όμως από το πρώτο παιχνίδι ποιός έχει το πρώτο χέρι στη σειρά.
Ο Ο’Νιλ κυριαρχεί (43π 19ρ), o Ρέτζι Μίλλερ αστοχεί (1-16) και οι Λέικερς δεν δυσκολεύονται να κερδίσουν με 104-87. Αν και οι Πέισερς εμφανίστηκαν πιο δυνατοί στην δεύτερη αναμέτρηση (Τζέιλεν Ρόουζ 30π 9ρ, Ρέτζι Μίλλερ 21π, Όστιν Κροσίρ 24π) οι Λέικερς δεν δυσκολεύονται να πάρουν και το δεύτερο παιχνίδι (Ο’Νιλ 40π 24ρ) ακόμη και χωρίς τον Κόμπι Μπράιαντ που τραυματίστηκε στην πρώτη περίοδο. Το κενό του αναπλήρωσαν οι Γκλεν Ράις και Ντέρεκ Φίσερ (21π έκαστως). Οι Πέισερς εκμεταλεύονται στην έδρα τους την απουσία του Κόμπι και κερδίζουν τους Λέικερς με 100-91 (Ρέτζι Μίλλερ 33π, Τζέιλεν Ρόουζ 21π).
Όμως ο Κόμπι επιστρέφει. To τέταρτο παιχνίδι οδηγείται στην παράταση όπου ο Σακίλ βγαίνει με έξι φάουλ και ενώ απομένουν ακόμα 2:33. Ο Κόμπι παίρνει από το χέρι τους Λέικερς, βάζει 8 από τους 16 πόντους της ομάδας του, ευστοχεί στο νικητήτιο καλάθι και οδηγεί το L.A. στην νίκη με 118-120 (3-1). Oι Πέισερς όμως βγαίνουν αποφασισμένοι στο πέμπτο παιχνίδι και με τους Ρόουζ (32π) και Μίλλερ (25π) να σκοράρουν από παντού επικρατούν σχετικά άνετα των Λείκερς με 120-87. Ήταν το μόνο που μπορούσαν να κάνουν.
Όσο και να το πάλεψαν οι Πέισερς στο έκτο και τελευταίο παιχνίδι των τελικών, ήταν οι Λέικερς αυτοί που πανηγύρισαν στο τέλος σηκώνοντας τον τίτλο. Ήταν ο 12ος συνολικά και ο πρώτος από τους τρείς που θα ακολουθήσουν.
MVP : Σακίλ Ο’Νιλ




Invalid Video Link
O Kόμπι αναλαμβάνει προσωπικά το 4ο παιχνίδι

2001: Οι Λέικερς κυριαρχούν στα πλειόφ φτάνοντας αήττητοι στους τελικούς του ΝΒΑ όπου θα αντιμετώπιζαν τους καταιδρωμένους 76ers οι οποίοι επιβίωσαν από δύο συνεχόμενες σειρές που έφτασαν στο έβδομο και τελευταίο παιχνίδι. Όμως αυτό δεν φάνηκε να τους επηρεάζει και πολύ.
Με 48 πόντους από τον Άλλεν Άιβερσον, οι Sixers νικάνε το πρώτο παιχνίδι μέσα στο Λος Άντζελες με 107-101 επισκιάζωντας την φοβερή εμφάνιση του Ο’Νιλ (44π 20ρ).
Ο Σακίλ συνεχίζει να παίζει το ίδιο καλά (28π 20ρ 9ασ 8μπλ ) και με την απόδοση του Μπράιαντ να ανεβαίνει (31π 8ρ 6ασ) οι Λέικερς κερδίζουν με 98-89 και ισοφαρίζουν σε 1-1. Η σειρά μεταφέρεται στην Φιλαδέλφεια. Με τον Σακίλ να βγαίνει με 6 φάουλ και τον Κόμπι να μην είναι και στην καλύτερη του μέρα και o Φίλ Τζάκσον ξαναβάζει τον Χόρυ στο παιχνίδι ο οποίος μέχρι εκείνη τη στιγμή είχε 3 πόντους. Όταν το παιχνίδι τελείωσε είχε 15 και οι Λέικερς πήραν την νίκη με 96-91. Στην τέταρτη αναμέτρηση οι Λέικερς παίρνουν το προβάδιμα από την αρχή και δεν δυσκολεύονται να το κρατήσουν μέχρι το τέλος. Τελικό αποτέλεσμα 100-86 με πρωταγωνιστές τους Σακίλ Ο’Νιλ (34π 14ρ), Κόμπι Μπράιαντ (19π 10ρ 9ασ).
Ο Άλλεν Άιβερσον προσπάθησε (37π) να κρατήσει την ομάδα του ζωντανή αλλά οι Ο’Νιλ (29π 13ρ 5μπλ) και Μπράιαντ (26π 12ρ 6ασ) δεν είχαν αντίπαλο παίρνοντας την νίκη με 108-96 και κάνοντας το back-to-back.
MVP : Σακίλ Ο’Νιλ





2002: Γράφεται ιστορία. Οι Λέικερς κάνουν το three-peat και οι Νετς φτάνουν μέχρι τους τελικούς ενώ ένα χρόνο πριν ήταν στις τελευταίες θέσεις της ανατολής.
Οι Λέικερς δεν δυσκολεύτηκαν και πολύ στα δύο πρώτα παιχνίδια κερδίζοντας άνετα με 99-94 και 106-83. Οι Νετς εμφανίστηκαν πιο σκληροί στα επόμενα παιχνίδια. Τζέισον Κίντ (30π 5ρ 10 ασ) και Κένυον Μάρτιν (26p) κουβαλούν την ομάδα όμως οι Κόμπι (36π 6ρ) και Σακίλ (35π 11ρ) τους χαλάνε τα σχέδια παίρνοντας άλλη μία νίκη με 106-103 και κάνοντας το 3-1.
Όμως και πάλι οι Νετς δεν το έβαλαν κάτω. O Κένυον Μάρτιν κάνει το παιχνίδι της ζωής του (35π 11ρ), όμως ο Κόμπι μιλάει στο κρίσιμο τέταρτο δωδεκάλεπτο σκοράροντας 11 πόντους. O Κίντ αστοχεί στις τελευταίες δύο προσπάθειες (τελ. σκορ 113-107) και οι Λέικερς παίρνουν άλλον έναν τίτλο, τον 14ο της ιστορία τους.
Λίστα updated : Λος Άντζελες Λέικερς 1952-54, Μπόστον Σέλτικς 1959-66, Σικάγο Μπούλς 1991-93, Σικάγο Μπούλς 1996-98, Λος Άντζελες Λέικερς 2000-02
MVP : Σακίλ Ο΄Νιλ






2003: To Νιού Τζέρσει ξαναβρίσκεται στον τελικό δείχνοντας σε όλους ότι μόνο τυχαία δεν ήταν η περσυνή του πορεία. Αντιπαλός τους, οι Σπερς που έκαναν το θαύμα και απέκλεισαν τους παντοδύναμους Λέικερς.
Οι Νετς ακόμα προσπαθούν να κάνουν την πρώτη τους νίκη στους τελικούς. Ο Ντάνκαν κάνει πάρτυ (32π 20ρ 6ασ 7μπλ) και οι Σπερς νικάνε εύκολα με 101-89. Ατάκα του Κέρι Κίτλς στην ερώτηση τι αλλαγές πρέπει να κάνουν οι Nets στα επόμενα παιχνίδια : "I don't know. Ask coach.". Και ο προπονητής βρίσκει τη λύση. Ο Μουτόμπο περιορίζει τον Ντάνκαν σε μόνο (!) 19 πόντους και 12 ριμπάουντ και οι Νετς κάνουν την πρώτη τους νίκη σε τελικούς του ΝΒΑ (87-85). Όμως οι Σπερς παίρνουν το πλεονέκτημα της έδρας τους πίσω νικώντας στο τρίτο παιχνίδι και πρώτο μέσα στο Νιού Τζέρσει με 84-79.
Με ένα από τα χαμηλότερα σκορ στους τελικούς, οι Νετς νικούν με 77-76 και κάνουν το 2-2 με τους Κίντ (16π 7ρ 9ασ) και Μάρτιν (20π 13ρ) να είναι καταλύτες.
Με τον Στιβ Κέρ να σκοράρει 6 πόντους στα τελευταία τρία λεπτά οι Σπερς νικάνε 93-83. Με τη σειρά να μεταφέρεται στην έδρα των Σπερς, ο Ντάνκνα με μία all-time classic εμφάνιση (21π 20ρ 10ασ 8μπλ) φέρνει τον δεύτερο τίτλο στην πόλη του Σαν Αντόνιο παίρνοντας παράλληλα και το δεύτερο προσωπικό του βραβείο του MVP των τελικών.
MVP : Τιμ Ντάνκαν






2004: Οι Λέικερς βάζουν τα πράγματα σε τάξη και δείχνουν ποιό είναι το πραγματικό αφεντικό στη δύση. Από την ανατολή μια νέα δύναμη ανατέλλει. Κάνοντας υπομονή τα προηγούμενα χρόνια και πραγματοποιώντας την μεταγραφή (Ρασίντ Γουάλλας) στα μέσα της σεζόν που τους ανέβασε ένα ακόμη επίπεδο, oι Ντιτρόιτ Πίστονς φτάνουν στους τελικούς και οι δύο ομάδες ξυπνάνε μνήμες από τις αναμετρήσεις τους στα 80’s.
‘Εκπληξη (?). Παίζοντας καταπληκτική άμυνα το Ντιτρόιτ καταφέρνει να κερδίσει και μάλιστα χωρίς κόπο το πρώτο παιχνίδι μέσα στο L.A. 87 πόντους για τους Πίστονς και μόνο 75 για τους Λέικερς.
Ο Κόμπι όμως το παίρνει προσωπικά και με ένα δικό του τρίποντο, οδηγεί το δεύτερο παχνίδι στη παράταση. Δεν σταματάει ούτε τότε και οι Λέικερς παίρνουν την νίκη με 99-91. Σημαντική η βοήθεια του Γουόλτον (8ασ) που έβρισκε τον Σακίλ όταν οι άλλοι δεν μπορούσαν. Και όμως, όσο περίεργο και αν ακούγεται, αυτή ήταν η πρώτη και η τελευταία νίκη των Λέικερς σε αυτούς τους τελικούς. To Ντιτρόιτ μπλοκάρει όλα τα επιθετικά συστήματα των Λέικερς και παίρνει μία άνετη νίκη με 88-68. Ο Σακίλ παλεύει μόνος του αλλά οι Πίστονς με τον Ρασίντ Γουάλλας να έχει πλεονέκτημα απέναντι στον Καρλ Μαλόουν (26π 13ρ) κερδίζουν ένα ακόμη παιχνίδι με 88-80 και βρίσκονται κοντά στο θαύμα.
Οι Λέικερς το πάλεψαν όσο μπορούσαν αλλά μέχρι εκεί. Τελικό σκορ 100-87 και οι Πίστονς, η καλύτερη ομάδα από την πιό αδύναμη περιφέρεια, η ομάδα χωρίς έναν superstar στη συνθεσή της, oι underdogs, σηκώνουν το τρίτο πρωτάθλημα στην ιστορία τους. Όσο για τους Λέικερς, η δυναστεία τους τελείωσε και ο μόνος που έχει απομείνει ακόμα από αυτή την ομάδα είναι ο Κόμπι Μπράιαντ.
MVP : Τσάνσι Μπίλλαπς





2005: Πολλοί τους θεωρούν τους καλύτερους τελικούς και χαιρόντουσαν να τους βλέπουν. Άλλοι τόσοι παρακάλαγαν να τελειώσουν όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Τζινόμπιλι (26π & 27π 7ασ) και Ντάνκαν (24π 17ρ & 18π 11ρ 4μπλ) οδηγούν τους Σπέρς στο 2-0 με 84-69 και 97-76.
Η σειρά πάει στο Ντιτρόιτ όπου οι Πίστονς βρίσκουν τον τρόπο να σταματήσουν τους Τζινόμπιλι και Ντάνκαν για να πάρουν την νίκη με 96-79. Με τον Ρασίντ Γουάλλας να κάνει το καλυτερό του παιχνίδι (14π 8ρ 2μπλ) οι Πίστονς ισοφαρίζουν την σειρά με 102-71. Όμως ο Χόρυ δικαιολογεί το nick του “Big Shot Rob”. Σκοράρει όλους τους 27 πόντους του στα τελευταία 17 λεπτά και με ένα τρίποντο στο τέλος σκοτώνει τους Πίστονς (96-95).
Όμως οι Πίστονς δεν το βάζουν κάτω. Κερδίζουν μέσα στο Σαν Αντόνιο με 95-86 και στέλνουν τη σειρά σε έβδομο παιχνίδι. Ο Ντάνκαν πιάνει από το χέρι τους Σπερς (25π 11ρ) και δίνει το τρίτο πρωτάθλημα στο Σαν Αντόνιο με 81-74.
MVP : Τιμ Ντάνκαν





O Χόρι στο 5ο παιχνίδι


2006: Μία σειρά τελικών διαφορετική από όλες τις άλλες. Δύο ομάδες που δεν είχαν φτάσει ποτέ μέχρι εκεί. Ένα αστέρι που θα σηκώσει όλο το ΝΒΑ στις πλάτες του. Μία υπόσχεση που πραγματοποιήθηκε.
Το Ντάλλας παίρνει των αέρα των Χιτ στα δύο πρώτα παιχνίδια και δίνοντας βάρος στην άμυνα, νικάνε και στα δύο με 90-80 (Τέρι 32π) και 99-85. Μέχρι τότε μόνο δύο ομάδες είχαν καταφέρει στους τελικούς να γυρίσουν από το 2-0 (Σέλτικς 69 & Μπλέιζερς 77). Όπως είπα όμως, μέχρι τότε.
Η σειρά πηγαίνει για τα επόμενα τρία παιχνίδια στο Μαιάμι όπου οι Χιτ ξεκινούν την αντεπίθεση τους. Ο Ντουέιν Γουέιντ κάνει ρεκόρ καριέρας στα πλειόφ με 42 πόντους όμως ένα καλάθι του Γκάρυ Πέιτον είναι αυτό που δίνει την νίκη στους Χιτ με 98-96 σε ένα παιχνίδι που όλοι πίστεψαν ότι έχει χαθεί από νωρίς.
Ο Γουέιντ μοιάζει ασταμάτητος, σκοράρει 35 πόντους και οι Χιτ νικάνε εύκολα με 98-74. Και συνεχίζει. Σε ένα παιχνίδι θρίλερ που κρίθηκε στα τελευταία δευτερόλεπτα, κάνει νέο ρεκόρ καριέρας με 43 πόντους από τους οποίους οι δύο τελευταίοι ήταν και αυτοί που έδωσαν την νίκη στους Χιτ με 101-100.
Οι Μάβερικς ήταν αποφασισμένοι να πάνε τη σειρά σε έβδομο παιχνίδι. Ο Γουέιντ πάλι όχι. Κυρίαρχος όπως και στα προηγούμενα παιχνίδια, σκοράρει 35 πόντους και ο πρώτος τίτλος στην ιστορία των Χιτ είναι πραγματικότητα.
MVP : Ντουέιν Γουέιντ





Ο Ντουέιν Γουέιντ ήταν ασταμάτητος στους τελικούς του 2006

2007: Για πολλούς είναι οι χειρότεροι τελικοί που έχουν δει ποτέ. Και δεν έχουν άδικο. Οι ήσυχοι, κατά τη διάρκεια της σεζόν, Σπερς καταφέρνουν να περάσουν, μέσα από πολλές αποδοκιμασίες, από τα μεγαθήρια της Δύσης και να φτάσουν στους τελικούς ενώ οι Καβαλίερς αφήνουν το κόσμο άφωνο όταν πετάνε έξω τους αχτύπητους, μέχρι τότε στην Ανατολή, Ντιτρόιτ Πίστονς. Αυτό που θα ακολουθήσει θα είναι ένα από τα ευκολότερα sweep στην ιστορία των τελικών, με τους Καβαλίερς να δείχνουν ικανοί να πάρουν κάποιο αποτέλεσμα μόνο όταν οι Σπερς τους αφήνουν να το κάνουν.
Δεν υπάρχουν και πολλά να πούμε για αυτή τη σειρά. Η σκληροτράχηλη άμυνα του Σαν Αντόνιο εγκλωβίζει το ΛεΜπρόν Τζέιμς ενώ δεν διακρίνεται κανένας άλλος, και οι Ντάνκαν, Πάρκερ και Τζινόμπιλι κάνουν ότι θέλουν (85-76, 1-0).
Ο ΛεΜπρόν βελτιώνεται (25π με 9-21, 7ρ, 6ασ) , ο Γκίμπσον ξεπετάγεται (15π) αλλά η γνωστή τριάδα των Σπερς οδηγεί το Σαν Αντόνιο σε μία ακόμη άνετη επικράτηση (103-92, 2-0). Σε παιχνίδι παρωδία, ο ΛεΜπρόν με δικά του καλάθια κρατάει κοντά τους Καβαλίερς και πάει να παρει το παιχνίδι μόνος του. Με τη διαφορά στους τρείς πόντους, η μπάλα είναι στα χέρια του αλλά το μακρινό του τρίποντο δεν θα μπει στο καλάθι και δεν θα καταφέρει να πάει το παιχνίδι στη παράταση. Αυτή η φάση, ακόμα διχάζει το μπασκετικό κόσμο, για το αν ο Μπόουεν έκανε φάουλ στο ΛεΜπρόν.
Οι Καβαλίερς προσπάθησαν να αποφύγουν το sweep και με ένα σερί στη τρίτη περίοδο παιρνούν μπροστά στο σκορ. Ότι και αν έκαναν όμως οι Σπερς έβρισκαν πάντα το τρόπο να ξεφεύγουν και το τέλος του παιχνιδιού τους βρήκε νικητές, τρίτη φορά πρωταθλητές σε πέντε χρόνια και στο πάνθεον των ομάδων με 4+ πρωταθλήματα (Μπόστον Σέλτικς, Λ.Α. Λέικερς, Σικάγο Μπουλς).
MVP: Τόνι Πάρκερ

2008

1987-2008. Μετα απο 21 χρονια οι Celtics επεστρεφαν στον...τοπο του εγκληματος για να συναντησουν ξανα τον μεγαλο τους αντιπαλο, τους Los Angeles Lakers. Στο πρωτο αγωνα για ενα διαστημα οι Σελτικς ειδαν να χανουν τη κατω απο τα ποδια τους, οταν ο Πιρς εφυγε με φορειο, αλλα τελικα οι Lakers ηταν αυτοι που ...προσγηωθηκαν ανωμαλα αφου οχι μονο γυρισε, αλλα εβαλε 2 τριποντα μεσα σε 22 δευτερολεπτα και γυρισε και το παιχνιδι και την ψυχολογια. Ετσι, πηραν το ψυχολογικο προβαδισμα με 1-0 , παιζοντας πολυ καλη αμυνα(ειδικα στον bryant που ειχε 9/26 σουτ), ενω στο δευτερο αγωνα βρεθηκε απο το πουθενα ο Ποου να κανει οσκαρικη εμαφνιση με 21 ποντους σε 14 λεπτα και να κανει το 2-0, αν και λιγο ελειψε οι lakers να κανουν τη ζημια γυρνωντας απο το -24 αλλα ο σχεδιασμος της προτελευταιας επιθεσης με τον βουγιασιτς να τρωει ταπα στο τριποντο απο τον πιρς στο -4, ηταν μαλλον ατυχης...
Σε εναν κακο τριτο αγωνα, οι lakers μειωσαν σε 2-1 με τους 36 ποντους του kobe και τους 20 του βουγιασιτς να ειναι καθοριστικοι, ενω απο την αλλη ο Αλλεν εμοιαζε να παλευει μονος, αφου οι αλλοι 2 ηταν σε ρηχα νερα, αλλα οι Σελτικς αφου με τοσο κακη εμφανιση χτυπαγαν μεχρι τελους το παιχνιδι, εδιναν μια ιδεα για το τι θα ακολουθουσε.Το break! Και αυτη τη φορα ειχαμε ηρωες απο τον παγκο που κρατησαν ζωντανους τους Κελτες κατα τη διαρκεια του αγωνα, τον Ποσει, που με κρυο αιμα εβαλε 4 τριποντα και 18 ποντους , επισης απο κοντα ηταν και ο Χαουζ με αλλα 2 σημαντικα τριποντα και 11 ποντους καλυπτοντας την κακη εμφανιση του ροντο, ενω και οι big 3 εκαναν καλα τη δουλεια τους.Απο τους Καλιφορνεζους οτι εχτιζαν οι bryant-gasol-odom γκρεμιζε ο βουγιασιτς ειτε με την τραγικη αστοχια του (1-9 σουτ) ειτε με την τελευταια αμυνα πανω στον Αλλεν που ακομα ψαχνει να δει απο που του εφυγε για το λει απ. Στο 5ο παιχνιδι οι λιμνανθρωποι μπηκαν αποφασισμενοι να κυνηγησουν τις πιθανοτητες τους για το πρωταθλημα και στο τελος της πρωτης περιοδου κερδιζαν 39-22, η διαφορα χαθηκε μεχρι το ημιχρονο ,ενω και στη συνεχεια του αγωνα ο Πιρς εδινε παρασταση(τελειωσε τον αγωνα 38ποντους και 47:58 λεπτα συμμετοχης(!!!)), αλλα τελικως οι lakers με τους γνωστους 3 να κανουν παλι πολυ καλη εμφανιση πηραν την νικη 98-103 και εστειλαν την σειρα ξανα στην ανατολικη ακτη. Οπου μαλλον πηγαν μονο σωματικα και οχι πνευματικα, αφου μετα την πρωτη περιοδο παραδωθηκαν πληρως στις ορεξεις των Σελτικς, με το 131-92 να μενει στην ιστορια


MVP:Paul Pierce

(τα boxscores thanks to nbaer, οπου και να ειναι αυτη η ψυχη...)

Α... ρε "Big Shot Rob", συγκινηθηκα!
Αυτοι ηταν τελικοι!

Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω στους τελικούς του 86 είναι γιατί ο Μπιλ Φιτς άφησε τον Ρόντνει ΜακΚρέι πάνω στον Λάρι Μπερντ και δεν έριξε πάνω του τον Ρόμπερντ Ριντ που επιθετικά τον είχε εξουδετερώσει στους τελικούς του 81.

2009:Στο πρώτο παιχνίδι οι Μάτζικ τα βρήκαν σκούρα. Ο Χάουαρντ έβρισκε απέναντι του δυο ή και τρεις παίκτες σκοράροντας μόνο 12 πόντους (10 από βολές) την ώρα που ο Κόμπι σκόραρε από παντού (40π). Τελικό σκορ 100-75 και 1-0. Στη δεύτερη αναμέτρηση οι Μάτζικ έπεσαν ηρωικά. Οδήγησαν το παιχνίδι στη παράταση χάνοντας μάλιστα την ευκαιρία να περάσουν μπροστά στο σκορ και να τελειώσουν το παιχνίδι. Εκεί ο Γκασόλ σκόραρε 7 πόντους ο Μπράιαντ τελείωσε με 29 και οι Λέικερς κέρδισαν πάλι με 101-96. Οι Μάτζικ έκαναν τη πρώτη νίκη στην ιστορίας τους σε τελικούς ΝΒΑ νικώντας με 108-104 για να μειώσουν σε 2-1. Ένα ακόμη παιχνίδι κρίνεται στη παράταση με το Φίσερ να ευστοχεί σε δύο κρίσιμα τρίποντα και να οδηγεί την ομάδα του στη νίκη με 99-91 και προβάδισμα με 3-1. Οι Λέικερς έχοντας επιθετική πολυφωνία (Μπράιαντ 30π, Γκασόλ 14π, Αρίζα 15π, Φίσερ 13π) κατακτούν επιτέλους τον πολυπόθητο τίτλο με 99-86.
MVP: Κόμπι Μπράιαντ



2010:Παίζοντας εντυπωσιακά στην άμυνα και με τον Κόμπι Μπράιαντ να σκοράρει 30 πόντους (Γκασόλ 23π) οι Λέικερς επικράτησαν με 102-89 και έκαναν το 1-0. Με το πρώτο ημίχρονο του Ρέι Άλλεν και την εντυπωσιακή επίδοση του Ρασόν Ρόντο (triple-double με 19π, 10ασ και12ρ) οι Σέλτικς έκλεψαν το δεύτερο παιχνίδι μέσα στο Λος Άντζελες με 103-94 και ισοφάρισαν τη σειρά σε 1-1. Οι Λέικερς κέρδισαν δύσκολα το τρίτο παιχνίδι με 91-84 ενώ οι Σέλτικς κυριαρχόντας στη ρεκάτε ξαναισοφαρίζουν τη σειρά σε 1-1 με 96-89. Οι Σέλτικς φτάνουν ένα βήμα πριν από τον τίτλο με νίκη τους 92-86. Οι Λέικερς έπρεπε να παίξουν σκληρά και το έκαναν. Πέρασαν πάλι μπροστά εύκολα με 89-67. Ο Κόμπι αν και κακός στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού, εμφανίστηκε όταν χρειάστηκε σκοράροντας 10 πόντους στη τελευταία περίοδο και οι Λέικερς κατάφεραν να κερδίσουν τους Σέλτικς με 83-79 και μαζί το πρωτάθλημα.
MVP: Κόμπι Μπράιαντ

Ο Λάρυ Μπερντ στο τρίτο παιχνίδι των τελικών του '84 στη πρώτη περίοδο είναι από τους χειρότερους Λάρυ Μπερντ που έχω δει ποτέ. Είχε τρία με τέσσερα airball και μάλιστα το ένα κάτω από το καλάθι!