http://thesixthman.gr/the-5-best-and-5-wor...eason-signings/QUOTE
The 5 Best Acquisitions
Honorable Mention : Jarrett Jack (12.1Pts on .495 FG%, 5.1As, 3.3Reb – 27.4MPG)
5) Jamal Crawford :
16.6Pts on .430 FG%, 2.5As, 1.9Reb – 29MPG
Μετά από 2 μέτριες σεζόν σε Atlanta και Portland ο Crawford μοιάζει να βρίσκει το λιμάνι του στους Clippers, όπου κάνει τρομερές εμφανίσεις στο γνωστό του ρόλο σαν scoring punch από τον πάγκο. Απαλλαγμένος από ευθύνες playmaker, και αφοσιωμένος στο σκοράρισμα προσφέρει 20.5 πόντους ανά 36 λεπτά, η δεύτερη καλύτερη επίδοση της καριέρας του. Με ιδανικό συμπλήρωμα τον Eric Bledsoe που τον απαλάσσει από το βάρος της οργάνωσης, και μπορεί να μαρκάρει τον καλύτερο περιφερειακό του εκάστοτε αντιπάλου, ο Crawford μπορεί και δίνει σιγουριά στους Clippers ότι ο πάγκος τους μπορεί να είναι το ίδιο αποτελεσματικός στην επίθεση με τη βασική πεντάδα.
4) Omer Asik:
10.9Pts on .509 FG%, 11.8Reb, 1.1As, 1.2Blks – 31MPG
Ένα συμβόλαιο που το καλοκαίρι φαινόταν τρελό για έναν παίκτη που ερχόταν από τον πάγκο στους Bulls για την εξαιρετική του άμυνα, αλλά στην επίθεση σκόραρε μόνο με κενή εστία και δε φαινόταν να μπορεί να διαχειριστεί μεγαλύτερο ρόλο εξαιτίας των πολλών φάουλ που έκανε. Στους Rockets όμως, όπου χρίστηκε βασικός εκτοξεύθηκε (:-P). Διατηρεί το ταλέντο του να είναι ο άξονας της άμυνας, παραμένει από τους καλύτερους pick and roll defenders του ΝΒΑ και εξαιρετικός ρημπάουντερ. Παρουσιάζει ωστόσο μεγάλη βελτίωση και στην επίθεση, όπου πλέον παίζει πιο άνετα το pick and roll με τον Harden και έχει αναπτύξει κάτι που αμυδρά θυμίζει post game. Δίνει περίπου 11 πόντους και 11 ρημπάουντ ανα παιχνίδι, και είναι από τους βασικούς λόγους που οι Rockets βρίσκονται στο 16-12.
3) OJ Mayo:
18.8Pts on 456 FG% (486 3P%), 3.8As, 3.9Reb – 35.3MPG
Αν και πεσμένος στα τελευταία παιχνίδια, και με το ρόλο του να προβλέπεται μικρότερος με τη σταδιακή επιστροφή του Nowitzki, ο Mayo δε θα μπορούσε να λείπει από τη λίστα με το εκρηκτικό ξεκίνημά του τη φετινή σεζόν. Στα πρώτα 15 παιχνίδια είχε μέσο όρο 22 πόντους και σούταρε σχεδόν με 60% από τη γραμμή των τριων πόντων. Σε κάθε περίπτωση η παραγωγικότητα του είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητική για τα 4 εκ. δολλάρια που παίρνει από τους Mavs.
2) Goran Dragic:
14.1Pts on .447 FG%, 6.2As, 2.8Reb, 1.6Stl – 31.9MPG
O Dragic επέστρεψε στην ομάδα που του έδωσε την ευκαιρία στο ΝΒΑ για να αντικαταστήσει τον μέντορά του όσο ήταν εκεί, Steve Nash. Nash φυσικά δεν είναι αλλά δικαιώνει και με το παραπάνω την εμπιστοσύνη των ανθρώπων των Suns. 14 πόντοι και 6 ασίστ με σκυλίσια άμυνα στην πρώτη του σεζόν ως βασικός σε μια δυσλειτουργική ομάδα είναι εξαιρετική παραγωγή για τον Σλοβένο. Πολύ σημαντικό ότι μείωσε το ΤΟV% στο 14.5% από το 19-20% που είχε ως τώρα στην καριέρα του. Πολύ πιο κοντρολαρισμένος πλέον, με το παιχνίδι να μην του είναι πλέον πολύ γρήγορο και να τον αναγκάζει σε λάθη βιασύνης, ίσως ο μοναδικός λόγος αισιοδοξίας στο Phoenix.
1) James Harden:
25.8Pts on .449 FG%, 5.3As, 4.8Reb, 1.8Stl, 3.6To – 38.4MPG
Το deal που εξέπληξε τους πάντες το καλοκαίρι, όταν ο Morey εκμεταλλεύτηκε το αδιέξοδο στις συζητήσεις των Thunder με τον Harden, του έδωσε αυτά που ζητούσε και έφερε στο Houston τον σταρ που χρόνια έψαχνε. Αρχικά υπήρχαν ερωτηματικά σχετικά με το αν μπορεί να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια καλή ομάδα, αλλά απάντησε με τον πιο ηχηρό τρόπο, κινούμενος στο 25/5/5 με την ομάδα του να βρίσκεται στις θέσεις των play-off σε μια δυτική περιφέρεια γεμάτη όσο ποτέ. Φτάνει στο καλάθι όποτε θέλει, και πάει στη γραμμή των βολών συχνότερα από κάθε άλλον (πλην Howard), πράγμα πολύ χρήσιμο στο τέλος των αγώνων (βλέπε το παιχνίδι με τους Timberwolves όπου σκόραρε 15 από τους 17 τελευταίους πόντους της ομάδας του, κυριαρχόντας στο παιχνίδι, χτυπώντας συνέχει τις αμυντικές αδυναμίες του Love). TS 60% με Usage κοντά στο 30%, είναι το όνειρο κάθε στατιστικολάγνου. Άνετα και επάξια κερδίζει τον τίτλο της καλύτερης μεταγραφικής κίνησης του καλοκαιριού.
The 5 Worst Acquisitions:
(Dis)Honorable Mention : Andrew Bynum (-)
Το πρόβλημα εδώ δεν είναι η απόδοσή, αλλά το γεγονός ότι δεν έχει δει παρκέ ακόμα. Η Philadelphia πήρε τον Bynum και τον έχρισε franchise player, αλλά τα προβλήματα στα πόδια είναι άγνωστο πόσο σοβαρά είναι και αν και πότε θα ξεπεραστούν. Αβέβαιο είναι και το αν ο ίδιος το καλοκαίρι θα αποφασίσει να παραμείνει στην ομάδα. Μας έχει όμως χαρίσει πολύ μεγάλες στιγμές.
5) Courtney Lee:
6.5Pts on .478 FG%, 2.3Reb, 1.2As – 24MPG
Μεταγραφή που στα χαρτιά έμοιαζε ιδανική για τους Celtics. Μετά την απώλεια του Allen, έσπευσαν να αποκτήσουν έναν από τους πιο αξιόπιστους σουτέρ τριων πόντων την περσινή σεζόν, με μικρό κόστος και σε καλή ηλικία. O Lee έμοιαζε έτοιμος για να κάνει το βήμα παραπάνω στην καριέρα του. Τα αποτελέσματα, ωστόσο, φέτος είναι απογοητευτικά. Το σουτ του τον έχει εγκαταλείψει (28% στα τρίποντα), η άμυνά του αν και αξιοπρεπής, δεν είναι κάτι το εξαιρετικό ώστε να κερδίσει περισσότερα λεπτά και γενικότερα παρουσιάζεται αγχωμένος και επιφυλακτικός στο παρκέ. Ενδεχόμενη ανάκαμψη του θα είναι πολύ σημαντική για τη βελτίωση των Celtics που προς το παρόν κυμαίνονται στο .500 .
4) DJ Augustin:
3.3Pts on .279 FG%, 2.3As, 0.9Reb – 12.7MPG
Πριν από 2 χρόνια, ο DJ Augustin είχε μέσους όρους 14.5 πόντους και 6 ασίστ με 41%FG σε μια όχι και τόσο κακή ομάδα των Bobcats (34-48). Φέτος στην Indiana όπου πήγε με μονοετές συμβόλαιο για να ανεβάσει τις μετοχές του δίνει 3.3 πόντους και 2.3 ασίστ σουτάροντας με 28%, ενώ βλέποντάς τον να παίζει, τα πράγματα φαίνονται ακόμα χειρότερα. Το 39% TS και 34% eFG είναι απίστευτα νούμερα. Αυτή τη στιγμή είναι σίγουρα μέσα στους 10 χειρότερους παίκτες του ΝΒΑ από πλευράς απόδοσης. Δεν βρίσκεται ψηλότερα γιατί ο χρόνος που παίζει είναι λίγος και οι απαιτήσεις χαμηλές.
3) Joe Johnson:
16.9Pts on .421FG%, 3.5As, 3.1Reb – 38.8MPG
Καλοκαιρινό απόκτημα των Nets, οι οποίοι ήθελαν να τον κάνουν αιχμή του δόρατος της επίθεσής τους. Ο Johnson σκοράρει λιγότερο (16.8 με 42% FG αντί 18.5 με 45%), κατεβάζει λιγότερα ρημπάουντ (2.9 αντί 3.6) και μοιράζει λιγότερες ασίστ (3.8 αντί 3.9) από ότι πέρσι, παρ’ ότι παίζει περισσότερα (38.6 αντί 35.1). Ο Avery Johnson δεν σχεδίασε plays με αποδέκτη αυτόν και κατέφυγε στο γνωστό ISO-Joe που βλέπαμε στην Atlanta. Στην άμυνα δείχνει αδιάφορος, ενώ στην επίθεση δεν παίζει με το δυναμισμό που τον χαρακτήριζε στο Phoenix και την Atlanta, κάτι που αποδεικνύεται από το 48% στα at-rim shots, ποσοστό πολύ κάτω από το μέσο όρο του ΝΒΑ, και από την αντίστοιχη περσινή επίδοσή του (66%). Φυσιολογικά, όλα τα advanced statistics του στο σκοράρισμα παρουσιάζουν κάθετη πτώση (TS%, eFG%). Η προσφορά του είναι δυσανάλογη του βάρους του συμβολαίου του (20 εκατομμύρια δολλάρια) και τα πράγματα δε δείχνουν ευοίωνα για το μέλλον, καθώς έχει συμβόλαιο μέχρι το 2016.
2) Landry Fields:
2.3Pts on .231FG%, 3Reb, 1.5As – 20.8MPG
Για αρχή υπάρχουν αυτές οι δύο στιγμές. Έχει παίξει μόνο πέντε παιχνίδια, και σε αυτά έχει προσφέρει 2.5 πόντους και 3 ρημπάουντ, σουτάροντας με το αδιανόητο ακόμα και για τόσο μικρό δείγμα γραφής 20%. Αποκτήθηκε για να βοηθήσει στη θέση του 3 που αποτελεί χρόνιο πρόβλημα των Raptors, με συμβόλαιο που θα του αποφέρει 20 εκατομμύρια δολλάρια τα επόμενα 3 χρόνια, και με τις μέχρι τώρα εμφανίσεις του μοιάζουν πεταμένα λεφτά. Το PER του μέχρι στιγμής βρίσκεται στο 1.29. Δεν είναι στην πρώτη θέση, γιατί έχει παίξει λίγο.
1) Michael Beasley:
10.5Pts on .378FG%, 3.7Reb, 2.3As – 24.4MPG
Οι Suns αποφάσισαν να δώσουν στον Beasley την ευκαιρία να σώσει την καριέρα του, με την ελπίδα να αποτελέσει το τριάρι της νέας εποχής τους. Το στοίχημα, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, φαίνεται χαμένο. Ο Beasley έχει το χειρότερο PER της καριέρας τους (9.9) και σουτάρει μόλις με 37%. Σε συνδυασμό με το αρκετά υψηλό usage του (26%) και το πολύ χαμηλό TS% του (44%), είναι μάλλον καλύτερο για τον Gentry να τον κρατάει στον πάγκο. Προσπαθεί να πασάρει περισσότερο, και έχει αυξήσει το μέσο όρο ασίστ του, αλλά είναι επίπονο να τον βλέπεις να προσπαθεί να παίξει pick and roll. Παραμένει πολύ καλός finisher κοντά στο καλάθι (63%) αλλά παίρνει εκεί λιγότερες από τρεις προσπάθειες ανά αγώνα. Αντίθετα παίρνει 6 σουτ ανά αγώνα από τα 5 μέτρα και πίσω, από όπου σουτάρει με 30%, γεγονός που εξηγεί την αναποτελεσματικότητα του.
But despite showering love and patience on SuperCoolBeas, disaster struck. After years of being so-so on the court in terms of point differential when he’s out there vs. when he’s not (see below, it’s TRUE), Beasley has suddenly become the worst player in the NBA. By a wide margin. The Suns are +6 per game when he sits, and MINUS 13.5 when he is on the floor. That’s a net swing of almost 20 points. PER GAME.
-http://www.brightsideofthesun.com/2012/12/16/3769750/michael-beasley-powering-forward
κι επόμενως η ομάδα μπορεί να διαλυθεί ανά πάσα στιγμή
