Ο Στιβενσον γιατί τόσο λίγους πόντους? 3 πόντους στο 1ο φιλικό, 1(!) πόντο στο 2ο....

Μπας και δεν τον βάζει πολύ επειδή είναι φιλικά?

Παρεπιπτοντως ειχαμε 17/25 τριποντα που να ξεπιαστουν κιολας

Χωρις να παρουν προσπαθειες οι Παντιους,Καλαθης,Καιμακογλου που ''το εχουν'',ενω αναμενεται να ενισχυσει ακομα περισσοτερο το περιφερειακο σουτ κ ο Χαφ αν αποκτηθει..Πραγματικα κινδυνος-θανατος το Μαρουσι φετος,εξω απ τα 6.25μ!

ε θα βαριεται λογικα Οταν πρεπει θα τα χωσει δεν ανησυχω..Παμε την Πεμπτη με Αιγαλεω?

Δεν ειναι κεκλεισμένων?? Τι ώρα?

Ο τίτλος είναι απολύτως ακριβής και μιλάει από μόνος του. Πλαισιώνει την ουσία. Στο Ελληνικό, στην αυλαία του τουρνουά, Αντρέας Βαρίκας, το Μαρούσι έδειξε τα δόντια του και μαζί μία τεράστια ποιότητα, δυναμική, ομαδική λειτουργία, εκπληκτική νοοτροπία και πάθος. Στα δόντια των πιτσρικάδων του Μαρκόπουλου έπεσε η ζάμπλουτη Ντιναμό Μόσχας την οποία νίκησε 89-85 γοητεύοντας όλους όσοι βρέθηκαν στο Ελληνικό.



Η ομάδα του Μαρκόπουλου ήταν πραγματικά εκπληκτική, απέναντι σε ένα σύνολο που έχει ένα από τα πιο υψηλά μπάτζετ της Ευρώπης και διαθέτει στις τάξεις τον έναν εκ των δύο σούπερ ΝΒΑers που ήρθαν φέτος στην Ευρώπη. Ο ένας είναι ο Τζος Τσίλντρες και ο άλλος ο Τζανέρο Πάργκο. Θυμάσται; Ο παίκτης που πριν δύο χρόνια απασχόλησε πολύ έντονα τον Παναθηναϊκό, για να έρθει στη θέση του ο Ντελκ. Παρά το πλούσιο ρόστερ της Ντιναμό και τον πραγματικά εξαιρετικό Πάργκο, όλα τα βλέμματα υποχρεωτικά στράφηκαν στο Μαρούσι, τον απίστευτο, στο δεύτερο ημίχρονο Πατ Καλάθης, τα πιτσιρίκια Μαυροειδή και Μαυροκεφαλίδη, αλλά κυρίως στο σύνολο. Το Μαρούσι έδειξε ότι είναι μία πραγματικά πολύ καλή ομάδα, ενώ για τον Ντράγκαν Σάκοτα, που παρακολούθησε μεγάλος μέρος του αγώνα, είναι. «Ομάδαρα. Είναι μία ομάδαρα το Μαρούσι».



Ο Πάργκο λοιπόν δημιούργησε πολλούς μπελάδες στους Ελληνες στο πρώτο ημίχρονο, όταν η Ντιναμό βρέθηκε νε προηγείται ακόμα και με 13 πόντους χάρη σε διαδοχικά τρίποντα του Μπόστιαν Νάχμπαρ. Το πρώτο μέρος έληξε 49-38 πάνω που ο Αντρέας Γλυνιαδάκης έδειχνε ότι κάθε γίνεται ολοένα και καλύτερος κάνοντας πλάκα με τους ψηλούς της Ντιναμό. Στην επανάληψη όμως πήρε φόρα ο Πάτ Καλάθης. Ο ομογενής ήταν ασταμάτητος, σημείωσε 15 πόντους στο δεύτερο 20λεπτο, έκανε δύο εντυπωσιακές τάπες στον Νάχμπαρ και γενικώς ήταν όλα τα λεφτά του Αμαρουσίου, το οποίο όμως πάνω και πρώτα απ'όλα λειτούργησε άψογα ως ομάδα. Ανέτρεψε πολύ σύντομα την εις βάρος του κατάσταση και μάλιστα τρία λεπτά πριν τη λήξη βρέθηκε να προηγείται με 6 πόντους διαφορά. Η Ντιναμό μείωσε σε 81-79 με τον Πάργκο να φτάνει στους 27 πόντους (είναι παικτάρα από άλλο πλανήτη και χωρίς να εκβιάζει προσπάθειες) και εν συνεχεία 81-81 πάλι με τον Αμερικάνο.



Με μία βολή και επιθετικό ριμπάουντ - καλάθι του Μαυροειδή η διαφορά ανέβηκε στους 3π., 84-81 μόλις 1 και 20'' πριν τη λήξη. Οι Ρώσοι αστόχησαν στην επόμενη επίθεση και ακολούθως δύο βολές κι ένα κρίσιμο κλέψιμο από τον Κουμπούρα, μαζί με άλλες δύο από τον Κις έβαλαν τις βάσεις για τη νίκη, που τελικά ήρθε με 89-85.

Από το Σταθμό του Αμαρουσίου είναι μακριά. Αν ερθεις με τρένο καλύτερα κατέβα Νερατζιώτισα.

Από εκεί πάρε κατεύθυνση προς Κηφισίας (παράπλευρα της Ατιικής οδού). ένα στενό πριν την Κηφιασίας είναι η Διονύσου. Κάνε δεξιά και στα 200 μέτρα είναι το γήπεδο. Σύνολο 10 λεπτά περπάτημα.

Δες και το χάρτη στο site του αμαρουσίου.

www.maroussibasket.gr

Πραγματικά πολύ αξιόλογη η προσπάθεια του Αμαρουσίου να φτιάξει ομάδα που θα χτυπήσει έξοδο στην Ευρωλίγκα στηριγμένη σε έλληνες παίχτες. Πήγα σήμερα να δω το φιλικό και η διαφορά με τον Πανιώνιο των -ιτς ήταν εξώφθαλμη,αυτή η ομάδα(ο Πανιώνιος) δεν έβγαζε κανένα συναίσθημα.Γενικά πιστεύω ότι φέτος το Μαρούσι θα το αγαπήσουν και πολλοί φίλαθλοι άλλων ομάδων, ιδίως αυτοί που σκέφτονται με βάση το τι βοηθάει την Εθνική ομάδα. Πολύ καλά στοιχεία έδειξε ο Καλάθης. Προσωπικά μου θυμίζει πολύ το Φώτση,τόσο σαν σωματότυπος όσο και σαν στυλ παιχνιδιού, μόνο που έχει πολύ καλύτερη τρίπλα και βλέπει περισσότερο γήπεδο΄, ενώ στην ταχύτητα εκτέλεσης θυμίζει γκαρντ.Από αυτά τα λίγα που είδα σήμερα, πιστεύω ήδη ότι είναι ένα μεγάλο στοίχημα της φετινής χρονιάς. Άμα "λυθεί" και προσαρμοστεί κατάλληλα στις ιδιαιτερότητες του πρωταθλήματος μας, θα κάνει μεγάλα πράγματα.Αυτός πάλι που εξακολουθεί να μην παίζει αυτά που (πιστεύω ότι) μπορεί είναι ο Μαυροκεφαλίδης.Εκτός των άλλων φαίνεται ότι τον έχει πάρει και από κάτω. Σήμερα π.χ. ήταν πάντα αγχωμένος στην τελική προσπάθεια και μόλις αστοχούσε εκνευριζόταν ακόμη περισσότερο.Ο Λουκάς ξέρει μπάσκετ και νομίζω ότι τον έχει πιάσει ανυπομονησία επειδή κάποια πράγματα δεν του έχουν βγει ακόμα στην καριέρα του. Πρέπει να ηρεμήσει.
Πάντως μεγάλη απογοήτευση ήταν αυτός ο Κις. Ούτε το σκορ τράβηξε, ούτε ασίστ μοίρασε.Μα καλά θα κρατήσει αυτός ο τύπος θέση ξένου;Είναι μεγάλο βαρίδι για την ομάδα. Ο Μιλισάβλιεβιτς που τα πήγε μια χαρά πέρισυ γιατί δεν έμεινε; ΄Φοβάμαι μήπως αυτή η επιλογή ξένου φανεί στο τέλος μοιραία.

Πάντως μεγάλη απογοήτευση ήταν αυτός ο Κις. Ούτε το σκορ τράβηξε, ούτε ασίστ μοίρασε.Μα καλά θα κρατήσει αυτός ο τύπος θέση ξένου;Είναι μεγάλο βαρίδι για την ομάδα. Ο Μιλισάβλιεβιτς που τα πήγε μια χαρά πέρισυ γιατί δεν έμεινε; ΄Φοβάμαι μήπως αυτή η επιλογή ξένου φανεί στο τέλος μοιραία.

Για τον Καλάθη πιστεύω ότι καταρχήν μπορεί να παίξει και στις δύο θέσεις των φόργουορντ. Τώρα ποια από τις δύο μπορεί να καλύψει καλύτερα, δε μπορώ να το κρίνω από το πρώτο ματς.Σωστά παρατήρησε ο Sacarame ότι έδειξε μια αδυναμία στο ριμπάουντ , αλλά αυτό δε νομίζω ότι δε μπορεί να το διορθώσει στη συνέχεια ,όταν βρει πατήματα και αυτοπεποίθηση. το σώμα του δεν το βοηθάει στο σπρώξιμο για το ριμπάουντ αλλά έχει πολύ καλό άλμα.σαν τεσσάρι δηλαδή είναι ακριβώς στο στυλ Φώτση, όχι στο στυλ Σκόλα,Ντικούδη,Ρέγιες.Πάντως από τεσσάρια η εθνική μας σχετικά καλά είναι (Φώτσης, τσαρτσαρής,Πρίντεζης,Ντικούδης αν χρειαστεί). Εκεί που πονάει είναι η θέση 3. Καλός ο Βασιλόπουλος και εγώ τον σέβομαι απεριόριστα, γιατί αυτό που έγινε το κατάφερε με πολλή δουλειά, αλλά όπως και να το κάνουμε του λείπει το φυσικό ταλέντο, ενώ και ο Περπέρογλου( επίσης μεγάλο στοίχημα για φέτος) ήταν μέχρι τώρα στο υψηλό επίπεδο κάπως σοφτ.
Δίχως πάντως να γνωρίζω ακριβώς τη φιλοσοφία του Βωβού, και ειδικότερα εάν είναι διατεθειμένος να βάλει στην ομάδα λεφτά που δε θα τα πάρει πίσω, (όπως κάνουν χρόνια τώρα οι Γιαννακόπουλοι και εσχάτως οι Αγγελόπουλοι)πιστεύω ότι εάν χτύπαγε έναν προσιτό οικονομικά ψημένο ηγέτη-σκόρερ με διεθνή εμπειρία, που θα ήταν και λίγο αλήτης όταν πρέπει (κάτι σαν τους Αγιούζο/Γκούροβιτς έχω στο μυαλό μου) θα τέλειωνε πιο εύκολα την υπόθεση τρίτη θέση και θα είχε περισσότερες πιθανότητες να σκαρώσει και καμιά έκπληξη

Ο Στήβενσον είναι λογικό να περιορίσει το δημιουργικό κομμάτι του και ν' αφοσιωθεί πολύ περισσότερο (από πέρυσι) στο εκτελεστικό, με τόσα γκαρντ να υπάρχουν στην ομάδα. Θα του είναι πιο εύκολο να σουτάρει, αλλά αυτό θα του περιορίσει και τις πρωτοβουλίες...

Ok, καταλαβαίνω .αν θεωρείς ότι ούτε ο Φώτσης είναι 4άρι , τότε ούτε και ο Καλάθης είναι. Επίσης πράγματι αυτού του είδους οι παίχτες αντιμετωπίζουν πρόβλημα με τα δυνατά 4άρια που τους παίζουν με πλάτη (π.χ. τις προάλλες ο Φώτσης με τον Μπατίστα )Γενικά πάντως, και χωρίς να πιστεύω ότι υπάρχει ουσιαστική διαφωνία, απλά θέμα ορολογίας είναι, αυτού του είδους οι ψηλοί που σουτάρουν καλά, παίζουν πρόσωπο στο καλάθι και τραβάνε τον προσωπικό αντίπαλο προς τα έξω,ώστε να έχει χώρο για 1-1 ο σέντερ (Οικονόμου,Γκαρμπαχόσα,Φώτσης,Τόπιτς) θεωρούνται τεσσάρια. Ελαφριά μεν αλλά πάντως τεσσάρια. Υπάρχουν μετά τα "κλασικά", βαριά τεσσάρια που μπορούν να παίξουν με πλάτη (Σκόλα)και τα οποία οι παίχτες που προανέφερα τους αντιμετωπίζουν μόνο με βοήθεια από το σέντερ και μετά υπάρχει και ο Σμόντις που τα κάνει όλα (πρόσωπο στο καλάθι ,πλάτη στο καλάθι, πάσα μέσα ,πάσα έξω , ριμπάουντ , αντοχή στο ξύλο, καλή άμυνα, αυτά)

Ουσιαστικά λέμε το ίδια πράγμα, με εστίαση σε συγγενικές παραμέτρους, σε αρκετά θεωρητικό επίπεδο.

Πολύ σωστός ο διαχωρισμός που κάνεις.Απλώς κατά την προσωπική μου γνώμη οι συγκεκριμένοι παίχτες (Φώτσης,Τσαρτσαρής,Γκαρμπαχόσα)δεν είναι 4άρια αλλά 3αράκια τα οποία έχουν μεγαλύτερο ύψος από όσο ''έπρεπε'' και δεν είναι και τόσο ταλαντούχοι για να παίζουν στη θέση του small forward.Για αυτό κατέληξαν στο 4.Για μένα το 4άρι είναι ένας παίχτης που έχει ένα καλό σουτάκι από μέση απόσταση αλλά έχει και την ικανότητα να παίξει με πλάτη,ανθεκτικός στη σωματική επαφή και είναι δυνατός στην άμυνα και τα ριμπάουντ.Αν εξαιρέσεις μια έφεση του Φώτση στο ριμπαουντ λόγω άλματος και το σουτ τους,κανείς από αυτούς δεν πληροί τις υπόλοιπες προυποθέσεις για να είναι καθαρό 4άρι.Και ο Φώτσης σαν 3άρι ξεκίνησε και επειδή ήταν μέτριος εκεί αλλά σαν 4άρι σε κοντά σχήματα όπως αυτά που κατά κόρον εφαρμόζει ο Ομπράντοβιτς αλλά και ο Γιαννάκης στην Εθνική αποδίδει καλύτερα,προωθήθηκε στο τέσσερα.Και όπως πολύ σωστά ανέφερες,αντιμετώπισε προβλήματα με παίκτες της ποιότητας του Μπατίστα.
Προσωπικά όμως δεν είμαι μεγάλος φαν αυτών των σχημάτων και δεν με τρελαίνουν οι συγκεκριμένες αλχημείες των προπονητών,ειδικά αν εφαρμόζονται σε μεγάλο μέρος του ματς.Ισως και αυτό να επηρεάζει την κρίση μου και να μην είμαι αντικειμενικός
Και για να είναι κάποιος τεσσάρι δεν χρειάζεται να είναι ο Σμόντις ή ο Σκόλα(τους οποίους και θεωρώ κορυφαίους στη θέση).Παίκτες όπως ο Πρίντεζης ή ο Ντικούδης(όπως ήταν παλιά) ή ο Στακ(επίσης μου άρεσε πολύ) είναι παίκτες που λέγονται για μένα τεσσάρια.Με αυτό το σκεπτικό λέω ότι ο Καλάθης δεν μπορεί να παίξει στο τέσσερα.
Βέβαια αυτή είναι η ταπεινή μου άποψη και ο καθένας μπορεί να διαφωνεί...

Και οι 3 που αναφερεις στην αρχη,ξεκινησαν την καριερα τους σαν 3αρια.Συμπτωση-κοινο στοιχειο κ των 3?Εχει υπαρξει προπονητης τους ο Ομπραντοβιτς!Βεβαια ο Γκαρμπαχοθα στην Μπενετον δεν προλαβε να μεταλλαχθει τοτε σε 4αρι.Και αυτο γιατι κυριαρχουσαν οι τασεις των 90',κ ετσι επαιζε 3αρι,με 4αρι τον Νικολα.Ο Τσαρτσαρης στο Περιστερι ηταν ενα all arround 3αρι,με 4αρι μια σεζον τον Βοιτσικ.Θα διαφωνησω μαζι σου οτι δεν ηταν τοσο ταλαντουχοι για να παιξουν στο 3.Ταλεντο υπηρχε κ ηταν αρκετο,ομως οι εξελιξεις του Μπασκετ,τα 24'',η επιδιωξη στην ταχυτητα,ωθησε τους προπονητες να μεταθεσουν παικτες με αυτα τα χαρακτηριστικα στο 4.Οπως επισης κ η φθορα του χρονου,αφηνε τα σημαδια στην συνολικη κινητικοτητα,ταχυτητα,ευελιξια τετοιων παικτων.Στα χαρακτηριστικα που προσδιδεις στο ιδανικο για σενα 4αρι,δεν θα διαφωνησω,αλλα ουτε θα συμφωνησω..και το λεω γιατι η ''μαγικη λεξη'' ειναι το εξαρταται .Εξαρταται ποια αγωνιστικη φιλοσοφια πρεσβευει ο καθε προπονητης,και τι ειδους ''εργαλεια'' με συγκεκριμμενα χαρακτηριστικα χρειαζεται,προκειμενου να την εφαρμοσει-υλοποιησει μες'το γηπεδο.Στα ''καθαρα'' 4αρια που αναφερεις παντως,θα προσεθετα σαν προσωπικες μου προτιμησεις κ τους Ρεγιες,Μασει,Ουιλκινσον..Τελος για τον Καλαθη εχω αναφερθει αρκετες φορες.Ειναι ενα πληθωρικο 3αρι,που σε ειδικη ομαδικη τακτικη,μπορει να ανταποκριθει κ στο 4,με οποια αβανταζ κ ντεζαβανταζ,μπορει να προκυψουν(για μενα τα αβανταζ ειναι περισσοτερα.. )

παρότι δεν τρελαίνομαι για τον Ρέγες..

μαθαμε ποιος ηταν αυτος με το 7 που εκανε παρτι; (ποσους εβαλε ρε Νικο, 23; )

Το όνομά του είναι Βιταλι Φριτζόν.είναι Ρώσος γεννημενος το '85 και πέρυσι 7.9 πόντους στο Uleb Cup.Ηταν μέλος της εθνικής ομάδας της Ρωσσίας κάτω των 20 που πήραν το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπα'ι'κό του 2005