QUOTE
Ως γνωστόν, εμείς οι Ελληνες είμαστε ξερόλες. Και ως ξερόλες, δεν αισθανόμαστε καμιά ανάγκη να… ξεστραβωθούμε και να ανοίξουμε τους ορίζοντές μας.
Η γκρίνια με κατέλαβε την Κυριακή το πρωί, αντικρίζοντας το ακροατήριο στην ημερίδα με θέμα «αθλητικό μάρκετινγκ και μάνατζμεντ» που διοργάνωσε ο ΕΣΑΚΕ, ως παράλληλη εκδήλωση στο All Star Game.
Είχα την τιμή να συντονίσω αυτήν την εκδήλωση και κάποια στιγμή φοβήθηκα ότι στην προσφώνησή μου -«κυρίες και κύριοι»- κάποιος θα πεταγόταν (όπως στην ανεκδοτολογικού χαρακτήρα προεκλογική συγκέντρωση ενός υποψηφίου) και θα έλεγε: «Μπορείς να με λες Γιάννη»!
Ενείχε υπερβολή ο φόβος, αλλά δεν απείχε πολύ από την πραγματικότητα. Σε πείσμα του ελκυστικού θέματος και της ποιότητας των εισηγητών, οι περισσότεροι παράγοντες του ελληνικού μπάσκετ έλαμψαν διά της απουσίας τους, αποδεικνύοντας ότι αγρόν αγοράζουν για τη βελτίωση του επιπέδου τους και την ενίσχυση των επενδύσεών τους…
Η Μπέτυ Καζακοπούλου, ο Απόστολος Μαλάκος, ο Κώστας Τσοτσουμάνος και ο Χρήστος Μαλαβάκης είπαν πολλά και ενδιαφέροντα, που αφορούν βασικούς τομείς του επαγγελματικού μπάσκετ. Την ίδια στιγμή οι άμεσα ενδιαφερόμενοι είτε έπιναν καφέ έξω από την αίθουσα είτε προσπαθούσαν να νικήσουν το… πάπλωμα μετά το ξενύχτι στα πολιτιστικά κέντρα της Λαμίας!
Εν τέλει είχε απόλυτο δίκιο ο Απόστολος Μαλάκος: το ελληνικό μπάσκετ αναδεικνύει νέους παίκτες, προπονητές, διαιτητές και δημοσιογράφους, αλλά αποπνέει τη μούχλα των παραγόντων του!
Ο παλαιοκομματισμός είναι κακός σύμβουλος και γίνεται χειρότερος, παρέα με το μικροκομματισμό. Τα τελευταία χρόνια το ελληνικό μπάσκετ υπέφερε από την εσωστρέφειά του, αλλά τώρα έχει τις ευκαιρίες να ξαναβγεί προς την κοινωνία και να στήσει καινούργιες γέφυρες με όλα τα στρώματα και κυρίως με τη νέα γενιά…
Εδώ απαιτούνται όραμα, εθνική στρατηγική και συγκεκριμένο πρόγραμμα. Οι αποσπασματικές και μεμονωμένες πρωτοβουλίες δεν επαρκούν και απλώς καταδεικνύουν την ένδεια σε φωτισμένα μυαλά και σε ικανούς τεχνοκράτες.
Η γκρίνια με κατέλαβε την Κυριακή το πρωί, αντικρίζοντας το ακροατήριο στην ημερίδα με θέμα «αθλητικό μάρκετινγκ και μάνατζμεντ» που διοργάνωσε ο ΕΣΑΚΕ, ως παράλληλη εκδήλωση στο All Star Game.
Είχα την τιμή να συντονίσω αυτήν την εκδήλωση και κάποια στιγμή φοβήθηκα ότι στην προσφώνησή μου -«κυρίες και κύριοι»- κάποιος θα πεταγόταν (όπως στην ανεκδοτολογικού χαρακτήρα προεκλογική συγκέντρωση ενός υποψηφίου) και θα έλεγε: «Μπορείς να με λες Γιάννη»!
Ενείχε υπερβολή ο φόβος, αλλά δεν απείχε πολύ από την πραγματικότητα. Σε πείσμα του ελκυστικού θέματος και της ποιότητας των εισηγητών, οι περισσότεροι παράγοντες του ελληνικού μπάσκετ έλαμψαν διά της απουσίας τους, αποδεικνύοντας ότι αγρόν αγοράζουν για τη βελτίωση του επιπέδου τους και την ενίσχυση των επενδύσεών τους…
Η Μπέτυ Καζακοπούλου, ο Απόστολος Μαλάκος, ο Κώστας Τσοτσουμάνος και ο Χρήστος Μαλαβάκης είπαν πολλά και ενδιαφέροντα, που αφορούν βασικούς τομείς του επαγγελματικού μπάσκετ. Την ίδια στιγμή οι άμεσα ενδιαφερόμενοι είτε έπιναν καφέ έξω από την αίθουσα είτε προσπαθούσαν να νικήσουν το… πάπλωμα μετά το ξενύχτι στα πολιτιστικά κέντρα της Λαμίας!
Εν τέλει είχε απόλυτο δίκιο ο Απόστολος Μαλάκος: το ελληνικό μπάσκετ αναδεικνύει νέους παίκτες, προπονητές, διαιτητές και δημοσιογράφους, αλλά αποπνέει τη μούχλα των παραγόντων του!
Ο παλαιοκομματισμός είναι κακός σύμβουλος και γίνεται χειρότερος, παρέα με το μικροκομματισμό. Τα τελευταία χρόνια το ελληνικό μπάσκετ υπέφερε από την εσωστρέφειά του, αλλά τώρα έχει τις ευκαιρίες να ξαναβγεί προς την κοινωνία και να στήσει καινούργιες γέφυρες με όλα τα στρώματα και κυρίως με τη νέα γενιά…
Εδώ απαιτούνται όραμα, εθνική στρατηγική και συγκεκριμένο πρόγραμμα. Οι αποσπασματικές και μεμονωμένες πρωτοβουλίες δεν επαρκούν και απλώς καταδεικνύουν την ένδεια σε φωτισμένα μυαλά και σε ικανούς τεχνοκράτες.
Έκανα αρκετή ώρα να δημιουργήσω το topic, καθώς είχα πολλούς υποψήφιους τίτλους για το θέμα... Πάρα πολλούς, δυστυχώς...