Έχω μια φίλη που μου ρίχνει μια δεκαπενταετία. Όσο ρίχνω κι εγώ στο γιό της. Η σκληρή μου μοίρα τα έφερε να βρεθώ μια μέρα σπίτι της να βοηθώ τον εν λόγω πιτσιρικά στη μελέτη. Δεν ξέρω πώς έγινε και βρεθήκαμε να μιλάμε για μπάσκετ. Να διαφωνούμε για το αν γουστάρουμε περισσότερο Διαμαντίδη ή Παπαλουκά. Θα τα χάσει άραγε τα κιλά που πρέπει ο Σόφο; Θα κληθεί ο Περπέρογλου στην εθνική το καλοκαίρι; Τα βασανιστικά ερωτήματα που μας απασχολούν όλους.
Με τα πολλά συμφωνήσαμε να τον πάω γήπεδο. Και μπίρι μπίρι έπεισα και τη φιλενάδα μου ότι έπρεπε να μας συνοδεύσει κι αυτή, τι στην ευχή να περάσει μια ολόκληρη ζωή κι εκείνη να μην έχει πατήσει γήπεδο ποτέ; Ο πιτσιρικάς έφερε κι έναν φίλο του μαζί, και βρεθήκαμε τέσσερις. Ο γιός Ολυμπιακός. Εγώ Παναθηναϊκός. Το χωρίσαμε στη μέση κι είπαμε να πάμε Πανιώνιο – Άρη. Να γουστάρουμε μπάσκετ ασχέτως φιλάθλων αισθημάτων. Η φίλη μου στην τσίτα διότι της είχαμε απαγορεύσει να καπνίσει εντός του αγωνιστικού χώρου, «Τα παιδιά θα αθλούνται κι εσύ θα τους στέλνεις καπνό;». Άσε που κι εγώ καπνίστρια είμαι, γιατί να υποφέρω μόνη μου; Προς τιμήν της δεν έφερε καμία αντίρρηση, ίσα ίσα που συμφώνησε κιόλας ότι δεν είναι σωστή συμπεριφορά σε κλειστό χώρο αυτή, αφού βέβαια της λύσαμε πρώτα την απορία για το αν είναι κλειστά τα γήπεδα του μπάσκετ. Μάλλον αντιληφθήκατε ότι είχε να δει μπάσκετ από το ’87.
Μετά από πολλές περιπέτειες, καθώς δεν ξέραμε ακριβώς πού είναι το γήπεδο, με τους πιτσιρικάδες να δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στην αγαπητή συνοδηγό που έψαχνε στο χάρτη, κι αφού είχαμε περάσει πάνω από μιάμιση ώρα στο δρόμο, τελικά καταφέραμε να φτάσουμε στο γήπεδο. Καθίσαμε όπου θέλαμε. Όπερ σημαίνει δίπλα στους φανατικούς οπαδούς των γηπεδούχων. Τέσσερα μέτρα από το παρκέ.
Η φιλενάδα μου έδειξε αξιοσημείωτο ενδιαφέρον για το τι σημαίνουν οι διάφορες χειρονομίες των διαιτητών, έμαθε τη σημασία κάποιων από αυτές και της άρεσε πολύ «κι αυτό το παιδάκι με το 7, ο Περπερόπουλος», ενώ την ενόχλησε που «εκείνος ο παίκτης που μου έλεγες ότι είναι πολύ καλός, με την κορδέλα στο κεφάλι, δεν είναι καθόλου ευθύβολος». Βέβαια έμεινε με την απορία, «Τι έχει καλέ αυτός με την αδερφή του Καλαϊτζή; Και είμαστε σίγουροι ότι έχει αδερφή;».
Καταδιασκέδασε με τα συνθήματα που προσπαθούσε να καταλάβει τι έλεγαν, αν και τα περισσότερα δεν τα πιάναμε, απαίτησε να την πάω να δει τον Σόφο και τελικά αποφάσισε ότι της άρεσε πολύ η εμπειρία. Όπως όλα δείχνουν βρήκα παρέα να με συνοδεύει στο γήπεδο και μάλιστα βιάζεται κιόλας η μουρλοκαμπέρω, γιατί ήδη παρήγγειλε σε κοινό γνωστό μας να βρει εισιτήρια για τον αγώνα της Εθνικής μας με τη Μεικτή Ευρώπης. Ε λοιπόν είναι ή δεν είναι πρώτο το μπάσκετάκι;
YΓ. Επειδή η αγαπητή φιλενάδα μου αποφάσισε ότι θα συμπορευθεί με το γιό της οπαδικά, είδε χθες το ντέρμπι και μου έριξε και την απαραίτητη καζούρα μετά το αποτέλεσμα. Οπότε, μην ξαφνιαστείτε να δείτε μια τρελή να ποστάρει ποίηση και να ρωτά την άποψή σας για το ταλέντο της... Ναι, της έδειξα και το φόρουμ, δεν αφήνω ποτέ δουλειές μισές!