Θελησα να φτιαξω κ μια ψηφοφορια, που θα αφορα τους προπονητες κ που θα εκτεινεται χρονικα απ τα 80' εως κ σημερα.
Τοποθετησα 20 επιλογες κ η ψηφος ειναι πολλαπλης επιλογης..

Βλεπω πως επεσαν κ εδω οι 8 πρωτοι ψηφοι,με τον Ζοτς να εχει το ''απολυτο''(8ψηφους),κ τους Μεσινα(5) και Ιβκοβιτς(4),να ακολουθουν..
Οι ''ιστοριες'' τους λιγο πολυ γνωστες..
Ο Ζοτς ειναι ο ''αρχοντας των δακτυλιων'' στο Ευρωπαικο μπασκετ,καθως εχει κατακτησει 6 φορες την Ευρωλιγκα(λετε να κανει κ την 7η? ),2 φορες το Σαπορτα,1 χρυσο κ 1 χαλκινο σε Ευρωμπασκετ,1 χρυσο σε παγκοσμιο κ ενα αργυρο σε ολυμπιακους.
Ο ''Εκτωρας'',μετρα 4 Ευρωλιγκα,1 Σαπορτα και 1 αργυρο σε Ευρωμπασκετ,ενω οι ''σειρηνες'' των Ραπτορς κ των Νετς ηχουν πολυ δυνατα πλεον..
Ο Ντουντα εχει μια Ευρωλιγκα,2 Κορατς,1Σαπορτα,1 Ουλεμπ-καπ,3 χρυσα σε Ευρωμπασκετ κ 1 χρυσο σε παγκοσμιο.
Επισης:
Ο Μαλκοβιτς εχει 4 κατακτησεις Ευρωλιγκα.
Ο Γκομελσκι στα 80' ειχε 1 χρυσο σε παγκοσμιο,1 χρυσο σε ολυμπιακους και 2 χρυσα,1 αργυρο κ 1 χαλκινο σε Ευρωμπασκετ,ολα με την Σοβιετικη ενωση.
Ο Βαλεριο Μπιανκινι,ειχε 2 πρωταθλητριων,1 Σαπορτα και 1 Κορατς.
Ο Νοβοσελ ηταν ο προπονητης της μεγαλης Τσιμπονα των 80',οπου κατεκτησε 1 πρωταθλητριων κ 2 Σαπορτα.
Ο Νταν Πητερσον ειχε 1 πρωταθλητριων κ 1 Κορατς με την μεγαλη Τρεισερ Μιλανου.
Ο ''Ξανθος'' Γιαννης Ιωαννιδης,ειχε 6 συμμετοχες σε φαιναλ 4 του πρωταθλητριων.
Ο Πινι Γκερσον,2 Ευρωλιγκα και 1 Σουπρολιγκα.
Ο Καζλαουσκας,Ι Ευρωλιγκα κ 1 Σαπορτα.
Ο Σκανσι ειχε 1 Σαπορτα,1 αργυρο σε ολυμπιακους κ ηταν κ μια φορα φιναλιστ στο πρωταθλητριων με την Μπενετον.
Ο Ρενεσες,εχει 2 Σαπορτα,2 Κορατς,1 Ουλεμπ-καπ κ ποσες συμμετοχες σε φαιναλ 4 του πρωταθλητριων(νομιζω 6).
Ο Γκαμπα,ειχε 1 χρυσο σε Ευρωμπασκετ κ ενα αργυρο σε ολυμπιακους.
Ο Λολο Σαινθ ειχε 2 Σαπορτα,1 Κορατς κ 1 αργυρο σε Ευρωμπασκετ.
Ο Σβετισλαβ Πεσιτς εχει 2 χρυσα σε Ευρωμπασκετ,1 χρυσο σε παγκοσμιο,1 Ευρωλιγκα και 1 Κορατς.
Ο Γιαννακης εχει 1 χρυσο σε Ευρωμπασκετ,1 αργυρο σε παγκοσμιο,ενω φετος ντεμπουταρει σε φαιναλ 4 Ευρωλιγκα.
Ο Μπλατ εχει 1 χρυσο σε Ευρωμπασκετ κ 1 Ουλεμπ-καπ.
Ο Τανιεβιτς εχει 1 χρυσο και 1 αργυρο σε Ευρωμπασκετ.

Απ'οτι βλεπω,το ''Ελληνικο λομπι'' ειναι ανεβασμενο..
Το δικο μου τοπ 10:
-Ζελικο Ομπραντοβιτς
-Εττορε Μεσσινα
-Ντουσαν Ιβκοβιτς
-Σβετισλαβ Πεσιτς
-Μποζινταρ Μαλκοβιτς
-Γιαννης Ιωαννιδης
-Μιρκο Νοβοσελ
-Βαλεριο Μπιανκινι
-Αλεξαντερ Γκομελσκι
-Νταν Πητερσον

Η πενταδα που ψηφισα εχει:
Ιβκοβιτς-προπονητης αναγνωρισμενος σε ολη την Ευρωπη, με επιτυχιες σε ολες τις ομαδες που ανελαβε(τουλαχιστον τα τελευταια 20 χρονια), με επιτυχημενη θητεια και στην εθνικη Γιουγκοσλαβιας και με ενεργο ρολο ακομα και σημερα. Μειονεκτημα του το οτι ειναι κακος general manager και δεν πρεπει να του δινεται το ελευθερο να χτισει το ροστερ μονος του οταν υπαρχει η οικονομικη ανεση
Μεσινα-επισης πολυ αναγνωρισμενη αξια σε ολη την Ευρωπη, επιτυχημενος απο μικρη ηλικια, με καριερα και εκτος Ιταλιας και με χαιλαιτ την κατακτηση της Ευρωλιγκα με την ΤΣΣΚΑ οταν με το ιδιο περιπου ροστερ ειχε αποτυχει μεσα στη Μοσχα ο Ιβκοβιτς.
Ιωαννιδης-εστω και χωρις ευρωπαικο τιτλο ηταν ο δημιουργος 2 μεγαλων ομαδων στην Ελλαδα και την Ευρωπη. Καταφερε να φτασει σε τελικο ακομα και την ΑΕΚ-συνονθυλευμα κοινοτικων με 2-3 συμπληρωματικους Ελληνες. Μπορει στο τελος της καριερας του να τον ξεπερασε το συγχρονο μπασκετ(βλεπε Ευρωμπασκετ 2003), αλλα αυτο δε μειωνει την καριερα του. Μονο του μελανο σημειο τα χαμενα φαιναλ φορ. Ελαφρυντικο του σ αυτα οτι μονο στο Τελ Αβιβ ειχε πραγματικα την καλυτερη ομαδα στην Ευρωπη.
Ομπραντοβιτς-αν και ειμαι απο τους λιγους που τον θεωρουν υπερτιμημενο, δεν παυει να ειναι μεσα στους καλυτερους. Ειναι ο πιο επιτυχημενος σε επιπεδο Ευρωλιγκα(εστω κι αν για πολλους απο τους τιτλους του υπαρχει και αντιλογος), εχει δημιουργησει μια απο τις δυνατοτερες ομαδες της τελευταιας δεκαετιας στην Ευρωπη και εχει και αυτος τις επιτυχιες του με την εθνικη Σερβιας(αλλα και τις αποτυχιες του κιολας).
Γκομελσκι-δεν εβρισκα καποιον πιο συγχρονο που να ξεχωριζε, οποτε η 5η ψηφος πηγε στον Γκομελσκι, αν και απ οτι ξερω οι καλυτερες ημερες του ηταν παλιοτερες.

Αδικημενος της ψηφοφοριας πιστευω οτι ειναι ο Καζλαουσκας. Ειχε παρουσιασει πριν απο μια 10ετια μια ομαδα που επαιξε μεγαλο μπασκετ, ηταν ο πρωτος που πλησιασε πραγματικα να κερδισει την Ντριμ Τιμ το 2000, ειχε αξιολογη παρουσια σε Ολυμπιακο και εθνικη Κινας, αλλα μαλλον του λειπει το βαρυ ονομα και η αιγλη, κατι που ειχε πχ ο Μαλκοβιτς. Αν αποφασιζα να ριξω μια 6η ψηφο, θα πηγαινε σ αυτον.

Και μια απορια: Πως γινεται να εχει μεχρι τωρα περισσοτερους ψηφους ο Γιαννακης απο τον Ιωαννιδη?

Το οτι εχει περισσοτερες ψηφους ο Γιαννακης απ τον Ιωαννιδη,ειναι κατι που και εμενα με παραξενεψε...
Σε μια κουβεντα που ειχα με ενα φιλο,οσον αφορα τις ψηφους με πολλαπλη επιλογη,του ειχα πει οτι τις προτιμω σε ψηφοφοριες με πολλους υποψηφιους,ακομα κ αν προκυπτουν ''δυσλειτουργιες''..
Βλεπω πως εχεις τον Ιωαννιδη στο τοπ 5.Στη δικη μου ψηφο,ηταν 6ος κατα σειρα.
Απ τα εως τωρα αποτελεσματα,νομιζω οτι ο πιο ''ριγμενος'' ειναι ο Πεσιτς..(και οι Νοβοσελ,Μπιανκινι)..
Για τον Γκομελσκι,συμφωνοι πως οι μεγαλυτερες επιτυχιες του ηταν ισως παλιοτερες.Ομως κατορθωσε κ κοουτσαρισε σχεδον σ'ολα τα 80' με τη Σοβιετικη ενωση και ειχε συνεχεια επιτυχιες(αλλα και πολυ μεγαλη ομαδα).

Ειχε.
Φροντισα εγω για την αποκατασταση της ταξης.

Και καποιος αλλος ειχε φροντισει για την ισοφαριση..
ΛΥΚΕ,μ'αυτη σου τη παρεμβαση(η' αποκατασταση της ταξης),μηπως ξεκινησει καμια ''βεντετα'' με τους φαν του Γιαννακη..??..
Παντως ο ξανθος,ακομα τυγχανει αναγνωρισης..
Μηπως ηρθε η ωρα να ''φαει'' και τον Ιβκοβιτς..??

Το απολυτο του Ομπραντοβιτς στην ψηφοφορια σε συνδυασμο το παλμαρε του,τα λενε ολα.
Απο κει και περα,Μεσινα,μεγαλος γνωστης,ολοκληρωτικο μπασκετ,κυριος στον παγκο...(Σε αυτους τους δυο εδωσα την ψηφο μου)
-Ιβκοβιτς,μεγαλη προσωπικοτητα,αλλα προσωπικα αντιπαθης.
-Μαλκοβιτς,επισης αντιπαθης-ψυχρος,οι τιτλοι του ειναι αξιοσεβαστοι,αλλα το αντι-μπασκετ που επαιξε με τη Λιμοζ ειναι απο μονο του λογος για να μην παρει ψηφο(αν και μαγκια του που βρηκε τροπο να παρει τιτλο με αυτο το υλικο).
-Ιωαννιδης,σημαδεψε την εποχη του,αλλα χωρις τιτλο δεν αφηνεις ιστορια σε πανευρωπαικο επιπεδο.Παραδειγμα προς αποφυγη σε οτι εχει να κανει με το θεμα της συμπεριφορας στον παγκο.
-Ο Μπλατ νομιζω οτι εχει πολλα να δωσει,μου αρεσει η φιλοσοφια του στο παιχνιδι,αλλα δεν ειναι ακομα στο επιπεδο των προαναφερθεντων...
-Γιαννακης... πλακα κανω...Ποιος προπονητης Γιαννακης???Αυτος που τον εκαναν μαγκα οι παλικαρισιες ανατροπες των παικτων της εθνικης,τους οποιους ειχε φιμωσει και επαιζαν σαν στρατιωτακια?Αυτος που ειναι υπευθυνος για το τουρλουμπουκι μπασκετ που βλεπουμε στον Ολυμπιακο,χωρις αρχη και τελος,χωρις ενα συστημα,χωρις μια προσχεδιασμενη επιθεση με συγκεκριμενη φιλοσοφια????Περα απο το οτι εχει το ιδιο κλαψομ..... υφος και στον παγκο,που ειχε ως παικτης,αλλα τοτε το θεωρουσαμε παθος...εγω τωρα το λεω καραγκιοζιλικι...

To τουρλομπουκι μπασκετ ομως χωρις αρχη και τελος χωρις συστηματα και χωρις μια σχεδιασμενη επιθεση πηγε Φ4 και εκανε το απολυτο στο πρωταθλημα..Ε τελικα αυτος ο τυπος η πολυ τυχερος ειναι η κατι αλλο παιζει που δεν μπορουμε να καταλαβουμε..

Παντως πρεπει να εισαι πλεον ο μονος ανθρωπος που δεν βλεπει συστηματα στο παιχνιδι του Ολυμπιακου .Σιγουρα πολλα περισσοτερα και πιο αποτελεσματικα απο τα αντιστοιχα του Μπλατ παντως που μαλιστα σου αρεσει..

Για τον Γιαννακη εχουν ειπωθει παρα πολλα κατα τη διαρκεια της φετινης σεζον.
Σιγουρα οτι ο ΟΣΦΠ ειναι μες'τους 2 απ τους 3 φετινους στοχους,ειναι κατι σημαντικο.
Ωστοσο ο Μαιος ειναι ο ''κριτης''..μηνας..
Αυτο που εγω θα ηθελα να πω ειναι,πως στη φετινη σεζον στην Ευρωπη,δεν εχω ακουσει απο αντιπαλες ομαδες η' τους προπονητες αυτων(πλην ισως του Ρενεσες),εγκωμιαστικα σχολια για τον Γιαννακη.
Ολοι εστιαζουν στο βαθος αυτης της ομαδας κ στην μεγαλη ποιοτητα των παικτων(οπως και στο μπατζετ της ομαδας).
Ο Μπλατ φετος δεν τα πηγε καλα,καθως οπως διαβασα,αποκλειστηκε η Ντιναμο στα ημιτελικα(μου φαινεται) του Ρωσικου πρωταθληματος,ενω κ στο Γιουροκαπ δεν προχωρησε παραπανω.
Ωστοσο,μπορω να πω οτι σταθηκε ατυχος,καθως η Ντιναμο αντιμετωπισε σοβαρα οικονομικα προβληματα και καποιοι σημαντικοι παικτες αποχωρησαν απ την ομαδα.
Απ'οτι βλεπω,επεσε κ 8η ψηφο στον Γιαννακη και ''ξαναπιασε'' τον ξανθο..μεγαλη η μαχη εδω..

Ρε συ bullet δεν θελει καμια σπουδιαια αναλυση αυτο που γραφω.Οταν λες(δεν αναφερομαι στην προκειμενη σε εσενα) οτι οι ομαδες του Γιαννακη ειναι χωρις αρχη τελος δεν εχουν συστημα παιζουν τουρλουμπουκι και δεν ξερω εγω τι αλλο εισαι εμπαθης.Τελεια και παυλα.Το αν θα παρει τιτλους τον Μαιο ειναι αλλη ιστορια.Αλλα το να λεει καποιος οτι παιει τουρλουμπουκι δειχνει εμπαθεια.Δεν χρειαζεται και σπουδαιο προπονητικο ματι για να δει καποιος οτι ο Ολυμπιακος παιζει 2-3 μηνες τωρα πολυ στρωτο αποτελεσματικο οργανωμενο και συστηματοποιημενο μπασκετ και στις 2 ακρες του γηπεδου.Αλλωστε σε αυτο το διαστημα εχει κερδισει τους κατα την πλειοψηφεια καλυτερους Ομπραντοβιτς Πλαθα(3 φορες) Ιβανοβιτς(2 φορες)

Οταν μαλιστα θεωρεις πιο καλο προπονητη τον Μπλατ που σε συλλογικο επιπεδο ειναι ακομα πιο ανυπαρκτος απο τον Γιαννακη και σε διεθνες εχει κανει σαφως λιγοτερα τοτε εισαι 2 φορες εμπαθης.

Θα παω με την πλειοψηφια και θα πω ο Ζοτς.Εχει κατακτησει τους περισσοτερους τιτλους και κατα την αποψη μου κανει την καλυτερη δουλεια στις ομαδες του.

Κοιταξε να δεις..
Καποιοι χαρακτηρισμοι θα μπορουσαν καλλιστα να εκλιψουν..παρολα αυτα,τα λεγομενα του φιλου,με βρισκουν σε γενικες γραμμες συμφωνο..
Η αποψη μου για τον Γιαννακη ειναι γνωστη.Πρεπει να ξερεις επισης,οτι και γω εχω χαρακτηριστει εμπαθης..
Οπως και να χει,ο καθενας εχει τις αποψεις του..εσυ τις δικες σου,εγω τις δικες μου κ.ο.κ.
Θα συμφωνησω οτι τον τελευταιο 1.5μηνα,ο ΟΣΦΠ καταφερε κ απεκτησε μια αποτελεσματικοτητα.Περισσοτερο θα την απεδιδα στην πολυ καλη αποκτηθεισα ψυχολογια(ως αποτελεσμα καποιων μεγαλων νικων)κ στην εμπειρια & κλαση ορισμενων παικτων(οπως επισης κ στο βαθος κ στη ποιοτητα των παικτων)..
Δεν εχω δει ως τωρα ομορφο μπασκετ η' καποιον προπονητικο οιστρο.
Θα ηταν για μενα αποτυχια,αυτη η ομαδα με ολους αυτους τους παικτες,αυτο το μπατζετ,αλλα κ την καλη κληρωση που ειχε,να μην περναγε στο φαιναλ 4.
Οσον αφορα τον Μπλατ,παλι ειναι γνωστη κ η δικη μου συμπαθεια η' προτιμηση αν θελεις..αυτο τι σημαινει?
Οτι ειμαι κ γω διπλα εμπαθης προς το προσωπο του Γιαννακη?
Απλα,θα ελεγα οτι εχω την αποψη μου..
Παντως,ο Μπλατ,εχει ηδη μια συμμετοχη σε φαιναλ 4 ως 1ος προπονητης με τη Μακαμπι και εχει κατακτησει κ το Ουλεμπ-καπ με τη Αγια Πετρουπολη.Δηλαδη,δεν ειναι πιο ''ανυπαρκτος'' απ τον Γιαννακη σε συλλογικο επιπεδο..
Να σημειωσω δε,οτι τη τελευταια 2ετια,ολα του πανε στραβα με τις ομαδες του..
Περσι,στη φαση των 16 της Ευρωλιγκα και ενω ξεκινησε με εντος εδρας νικη επι του ΠΑΟ(με την Εφες),κ φανταζε ως φαβορι για την εισοδο στους 8,του φευγουν οι 4 απ τους 6 Αμερικανους,λογω της γνωστης ιστοριας οπου αρνηθηκαν να ταξιδεψουν στο Βελιγραδι..
Φετος,ξεκινησε με τους καλυτερους οιωνους,ομως προεκυψαν τα οικονομικα προβληματα της Ντιναμο,με αποτελεσμα να φυγουν οι Παργκο & Πραις..

Οκ αν υιοθετεις και εσυ την αποψη οτι ο Ολυμπιακος δεν εχει ενα συστημα στην επιθεση και παιζει τουρλουμπουκι μπασκετ θεωρω οτι και εσυ αλλα και ο φιλος παραπανω ειστε εμπαθεις..Συνεπως δεν εχω να προσθεσω κατι..

Αν προσεξες,εγραψα πως σε ΓΕΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ,με βρισκουν συμφωνο τα περισσοτερα λεγομενα του..
Δεν μπορω να σου πω πως εχω γοητευθει απ το μπασκετ που εχει παιξει ο ΟΣΦΠ,ουτε εχω αντιληφθει καποιο προπονητικο οιστρο..
Ομολογουμενως τον τελευταιο 1.5 μηνα,απεκτησε την απαραιτητη αποτελεσματικοτητα κ προσανατολισμο,χωρις ωστοσο να εντυπωσιαζει.
Να σου θυμισω οτι σε παρα πολλα φετινα ματς σ'ολες τις διοργανωσεις,ο ΟΣΦΠ εδειχνε με εμφανη τροπο ''πελαγωμενος''.Απ'αυτη την αποψη,υπηρχε ισως καποιο ''τουρλουμπουκι''..
Τωρα,βλεπω οτι με χαρακτηριστικη ευκολια,χαρακτηριζεις καποιους(και μενα),ως εμπαθεις(και οχι μονο εσυ)..
Αν δηλαδη δεν ''συμπλεουν'' οι αποψεις μας,αυτοματως καθισταμαι κ εμπαθης?
Εσυ ''βλεπεις'' τον ΟΣΦΠ,μια τρομερα καλοδουλεμενη ομαδα,με συστημα κ.ο.κ.,ενα Γιαννακη προπονητικη αυθεντια κ.α.
Σορρι φιλε μου,αλλα δεν βλεπω κατι τετοιο..
Αν αφηνα τον εαυτο μου να ''ολισθησει'',επειτα απο κατι τετοιους χαρακτηρισμους,θα ελεγα οτι αν υπαρχει καποιος(η' καποιοι) εμπαθης-εις,αυτος εισαι εσυ..
Παρολα αυτα ομως,παντοτε θα παρακολουθω ολες τις αποψεις και αλλοτε θα συμφωνω κ αλλοτε θα διαφωνω προβαλλοντας παντα κ εναν αντιλογο..

Δεν καταλαβες τι εγραψα εξ'αρχης προφανως..Ειπα οτι αν καποιος δεν βλεπει ουτε ενα συστημα απο τον Γιαννακη στο παιχνιδι του Ολυμπιακου σημαινει οτι δεν θελει να το δει και οχι οτι δεν υπαρχει..Ε το να μην βλεπεις τα προφανη δειχνει εμπαθεια..Δεν ειπα ουτε οτι ειναι προπονητικη ιδιοφυια ουτε οτι ειναι καλυτερος απο τον Φιλ Τζακσον ουτε ουτε οτι θα κανει νταμπλ ουτε τιποτα τετοιο.Ειπα απλα οτι κανει δουλειτσα καλη η κακη που πλεον φαινεται.Ο Ολυμπιακος παιζει καλως η κακως αρκετα συστηματοποιημενα.Αν καποιος δεν το βλεπει αυτο και δεν βλεπει την ομαδα να βγαζει ουτε ενα συτημα ειναι εμπαθης.&-

Το να τον θεωρεις μετριο η και κακο προπονητη φυσικα ειναι δικαιωμα σου και δεν δειχνει εμπαθεια.Το να μην βλεπεις 1 συστημα ομως στο παιχνιδι ειναι εμπαθεια και με το παραπανω.

Τελος παντων..
Νομιζω οτι αδικως καποιες φορες τα πραγματα ξεφευγουν..
Καλο θα ηταν απ'ολους μας να προσεχουμε λιγακι το γραπτο μας λογο,διοτι δεν θελει κ πολυ η ''ατμοσφαιρα'' να δυναμιτιστει.
Καλως η' κακως,ο καθενας εχει τις αποψεις του.

Η πρωτη 3αδα,φαινεται λογικη κ φυσιολογικη..(Ζοτς,Μεσσινα,Ντουντα).
Επονται οι Ιωαννιδης & Γιαννακης..
Κατα τη γνωμη μου,''ριγμενοι'' ειναι οι Μαλκοβιτς,Πεσιτς,Γκομελσκι,Νοβοσελ,Μπιανκι
νι..
Πες οτι οι 3 τελαυταιοι ειναι παλιοι κ ισως οι περισσοτεροι να μην τους γνωριζουν.
Ο Μαλκοβιτς,γενικα δεν πρεπει να ειναι κ τοσο συμπαθης.. ..ενω ο Πεσιτς,παντα ηταν ο λιγοτερο διαφημισμενος κ υποτιμημενος σταρ-προπονητης του Σερβικου λομπι..

Ζέλικο μετά το χάος μιλάνε οι τίτλοι.

Zots ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ...

Μετα ειναι ο Γκερσον, ο Μεσσινα, ο Ιβανοβιτς κ ο Ντουντα βεβαια...

Δ.

Ο Ντουντα εκθειαζει τον Ζοτς χαρακτηριζοντας τον ως τον καλυτερο και ως ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ..
Ειδικα συγκρατησα αυτο:''Ειναι επισης φαινομενο,επειδη αντεχει στις ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ''..και δεν εχει καθολου αδικο...
http://www.sport-fm.gr/article/191078

Θα καταλήξω σε 4 :

Obradovic, Messina, Kazlauskas, Ivkovic, μάλλον κατά σειρά.

Στον Obradovic δίνω +1 σε σχέση με τους άλλους, αφού καταφέρνει επί μία δεκαετία να διατηρεί την ομάδα του στην κορυφή, όχι απλά να λογίζεται στις κορυφαίες. Τώρα θα πει κάποιος αν δεν ήταν τα αδέρφια να χρηματοδοτούν τι θα έκανε...

Απάντηση: Ότι έκανε φέτος ο Messina. Αφού έφτασε στο maximum την CSKA με τις ηλικίες του κορμού της να έχουν μεγαλώσει πλέον και το χρήμα να λείπει, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, άλλαξε club για να διατηρηθεί στην κορυφή.

Ο Duda έχει δείξει και με την Εθνική του και με τους συλλόγους του ποιος είναι. Το ίδιο ισχύει και για τον Jonas, με το πλεονέκτημα σε σχέση με τον Ivkovic ότι παρουσίασε το run n' gun μοντέλο με την Zalgiris, όταν άλλοι προπονητές μοίραζαν σφαλιάρες σε παίκτες τους...

1 Oμπραντοβιτς
2 Ιβκοβιτς
3 Μεσινα

δεν εχει σκαριολο η ψηφοφορια.ο ανθρωπος πηρε πρωταθλημα το 1996 με την ταου,εχοντας σαν παιχτη τον χρηστο κουντουρακη(12ος ηταν αλλα δε πειραζει).
απο τους τιτλους του και μονο ζελικο,αλλα με μια ενσταση.οπου πηγε ο ομπραντοβιτς ειχε στην ομαδα του παιχταραδες και παρα πολλα λεφτα.οταν εβλεπε οτι η ομαδα παυει να επενδυει οσα ηθελε,εφευγε(ρεαλ,μπενεττον).δεν εκανε τη μαγκια του μαλκοβιτς που πηρε τιτλο-τη μερα που πεθανε το μπασκετ- με τη λιμοζ(με 1,5 παιχτη).μπορει ο μποζα να εδερνε ανελεητα αλλα αυτο που εκανε ηταν κατορθωμα.μονο στη παρτιζαν δεν ειχε τρελα λεφτα αλλα και παλι ειχε ομπραντοβιτς-ντανιλοβιτς.

Eνταξει μην ξεχναμε και τη μπανταλονα.

Ο ομπραντοβιτς για να φτασει να τον παρακαλανε ολα τα μεγαθηρια της ευρωπης να αναλαβει τον παγκο τους , ειχε παρει τιτλο με τα πιτσιρικια της παρτιζαν και με τη μπανταλονα, δυο τροπαια αθλοι για την εποχη τους.

Παρ οτι δεν μ αρεσει η θεοποιηση κανενος ( αλλωστε πολλες φορες εχω εστιασει σε λαθη του ζοτς κατα καιρους) , ο ζοτς βαση αποτελεσματων ειναι ΜΑΚΡΑΝ του δευτερου , κορυφαιος της ευρωπης.

1. Αλεξάντερ Γκομέλσκι. Έχω δει μόνο μαγνητοσκοπημένους αγώνες του με τη Σοβιετική Ένωση. Το μπάσκετ που έπαιζε εκείνη η ομάδα ήταν πραγματικά 20 χρόνια μπροστά. Ήταν μπάσκετ ...24 δευτερολέπτων και όχι 30. Επίσης ανέδειξε παίκτες όπως ο Σαμπόνις και ο Μαρτσιουλιόνις και τους έδεσε αρμονικά με τους γερόλυκους Γιοβάισα και Τσατσένκο. Σαν Έλληνας χαίρομαι για την νίκη μας το 87, σαν φίλος του μπάσκετ λυπάμαι. Το μπάσκετ είναι το πιο δίκαιο άθλημα. Στον τελικό του 87 δεν κέρδισε η καλύτερη ομάδα. Επίσης πήρε πολλά πρωταθλήματα ΕΣΣΔ, ευρωπαικά κτλ. Ο πατριάρχης του ευρωπαικού μπάσκετ. Για μένα μαζί με τον Ρεντ Αουερμπαχ οι δύο κορυφαίοι παγκοσμίως.

2. Ζέλικο Ομπράντοβιτς

3. Ντούσαν Ίβκοβιτς

4. Έτορε Μεσίνα

5. Πίνι Γκέρσον

Δε γράφω για τους άλλους 4 καθώς ειπώθηκαν πολλά γι αυτούς. Ο πιο "αδικημένος" είναι σίγουρα ο Γκέρσον.

Υ.Γ. Στην φωτο του αβαταρ Σεργκέι Μπέλοφ και Αλεξάντερ Γκομέλσκι.

Πάντως ένας προπονητής που απουσιάζει από τη λίστα είναι ο προφέσσορας του γιουγκοσλαβικού μπάσκετ και αυτός που έβαλε τις βάσεις για την μεγάλη εθνική Γιουγκοσλαβίας και το Γιουγκοσλαβικό μπασκετικό θαύμα ο Ατσα Νίκολιτς. Ο οποίος εκτός από τίτλους και διακρίσεις με την εθνική είχε κατακτήσει και πρωταθλήμτα Ευρώπης με την Βαρέζε της δεκαετίας του 70.

Από τους υπάρχοντες ψήφισα Ζέλικο και λόγω 7 ευρωπαίκών αλλά και γιατί έχει επιτυχίες με όλες τις ομάδες τις οποίες κοούτσαρε ([πρωταθλητής Ευρώπης με 4 και κάτοχος ευρωπαϊκού κυπέλλου και με τις 5)

διαφωνω καθετα(και οριζοντια).το 1987 κερδισε η καλυτερη ομαδα.και στα 2 παιχνιδια παιξαμε καλυτερα απο τους σοβιετικους.ως ομαδα φυσικα και ειχαν καλυτερους παιχτες απο την ελλαδα. σε ολες τις θεσεις.αλλα αυτο δε φανηκε στα μεταξυ μας παιχνιδια.

Το αν παίξαμε καλύτερα είναι ως ένα βαθμό υποκειμενικό οπότε ΟΚ. Απόψεις είναι αυτές. Για το 89 έχεις να πεις κάτι; Μήπως μας ευνόησε -σκανδαλωδώς- η διαιτησία; όχι από φιλελληνισμό. Απλά έπρεπε να το πάρουν οι πλάβι. Και οι μόνοι που θα τους το παιρναν ήτανε οι Σοβιετικοι. Θύμάσαι σε ποιο λεπτό αποβλήθηκε με 5 φάουλ ο Σαμπόνις; Για γέλια ήταν η ιστορία.
Κατα τα άλλα ναι, παιχταράς ο Γκάλης, συμφωνώ, σίγουρα μέσα στους 5 καλύτερους Ευρωπαίους ολων των εποχών (πίσω βέβαια από Πέτροβιτς, Μαρτσιουλιόνις, Σαμπόνις, Νοβίτσκι), αλλά ο Γκομέλσκι έπαιζε μπάσκετ και ο Πολίτης έπαιζε η μπαλα στο Νικ.

Ωραιο Τοπικ.
Κατα την αποψη μου ο τιτλος του κορυφαιου Προπονητη ολων των εποχων στην Ευρωπη ειναι αναμεσα σε Ομπραντοβιτς και Γκομελσκι.

Ειναι οι Μυδες του ευρωπαικου μπασκετ καθως εχουν σαρωσει σε Τιτλους.

Παντως αξιζει και μια αναφορα παραπανω στον Γκομελσκι καθως ο Ομπραντοβιτς ειναι γνωστος αλλα ο Ρωσος υπηρξε μεγαλος Θρυλος στην Προπονητικη απο το 60 και μετα.

Εγώ προσωπικά θα έβαζα τον Γκομέλσκι. Αλλά μιας και μιλάμε από το 1980 και μετά έβαλα τον μεγάλο και ανυπέρβλητο Ντούσαν Ίβκοβιτς. Τί να λέμε τώρα.... Ο πατριάρχης του σέρβικου μπάσκετ. Ο μόνος άνθρωπος που στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης στη Ρώμη(και μάλιστα δις), την πόλη των αυτοκρατόρων που όπως και να κάνουμε τα ευρωπαϊκά έχουν άλλη αίγλη. Και ο άνθρωπος που θα ξαναοδηγήσει την εθνική στις δάφνες του παρελθόντος. Θα δείτε...
(ε ρε κάτι μαργαριτάρια που βγάζει η ψηφοφορία...)

Ένα πολύ ωραίο άρθρο για τον Γκομέλσκι, που δημοσιεύτηκε στη SportDay το Σάββατο. Αναφέρεται στο Ολυμπιακό τουρνουά του 1988, ίσως το καλύτερο από πλευράς θεάματος που διεξήχθη ποτέ , μαζί με αυτό του 1972. Μεγάλος προπονητής. Τεράστιος! Ιδού το άρθρο...


"Πώς ο Γκομέλσκι απέφυγε τους... πεζοναύτες
SportDay / Ελευθεράτος Διονύσης
22/08/2009


Φάληρο, Κυριακή 14 Ιουνίου 1987. Οι εύστοχες βολές του Αργύρη Καμπούρη στέφουν πρωταθλήτρια Ευρώπης την ελληνική Εθνική ομάδα. Ο προπονητής των ηττημένων Σοβιετικών, ο Αλεξάντερ Γκομέλσκι, δυσκολεύεται να κρύψει τον εκνευρισμό του. Είχε αναλάβει πάλι την «κόκκινη αρμάδα», έπειτα από το διάλειμμα του 1985 και 1986. Επιχείρησε να αποκαταστήσει την ενδεδειγμένη ισορροπία ανάμεσα στο ταλέντο και την οργάνωση, την πρωτοβουλία και την πειθαρχία. Τον δυσκόλεψε όμως η απουσία των Σαμπόνις και Μπελοστένι κάτω από τα καλάθια και η συνακόλουθη επιστράτευση του δυσκίνητου, παρωχημένου Τσατσένκο.

Πικρή η ήττα, αλλά στο Ευρωμπάσκετ του '87 οι Σοβιετικοί αποκόμισαν δύο κέρδη που θα επενεργούσαν ένα χρόνο αργότερα. Ποια ήταν αυτά; Πρώτον, η ανάδειξη ενός ακόμη εξαιρετικού παίκτη, του Μαρτσουλιόνις. Δεύτερον, η σχετικά άνετη (100-93) νίκη επί των Γιουγκοσλάβων, έστω και δίχως τη συνδρομή των Σαμπόνις - Μπελοστένι. Μολονότι ο αγώνας έγινε στην πρεμιέρα της διοργάνωσης και η έκβασή του δεν καθόρισε κάτι, έγινε φανερό πως οι Σοβιετικοί πάλι έκοβαν τον βήχα των άσπονδων αντιπάλων τους.

Σεούλ, 1988: πανευτυχής ο Γκομέλσκι… ίπταται, πέφτει στα χέρια των παικτών του κι αυτοί τον στέλνουν πάλι στον αέρα. Οι Σοβιετικοί έχουν κερδίσει το δεύτερο χρυσό μετάλλιό τους στην ιστορία των Ολυμπιακών τουρνουά μπάσκετ και το πρώτο αδιαμφισβήτητο. Το αμφισβητήσιμο το κατέκτησαν -ή αν προτιμάτε, το «έκλεψαν»- το 1972, στο Μόναχο, με προπονητή τον Κοντράσιν. Ακόμη συζητείται το εάν καλώς ή κακώς δόθηκαν στους Σοβιετικούς εκείνα τα τρία τελευταία δευτερόλεπτα που αξιοποίησε ο Μπέλοφ, επιτυγχάνοντας το νικητήριο καλάθι στον τελικό με τις ΗΠΑ. Στη Σεούλ, όμως, ο θρίαμβος της «κόκκινης αρμάδας» ήταν καθαρός και μεγάλος.

Μεγάλο φαβορί στη Σεούλ φάνταζαν οι Αμερικανοί. Η ομάδα τους, με Ρόμπινσον, Κόουλς, Μάνινγκ (κ.α.) υπερείχε εκείνης που είχε θριαμβεύσει στο Μουντομπάσκετ του ’86. Τα προγνωστικά ήθελαν δεύτερο φαβορί, έστω και με ελαφρύ προβάδισμα έναντι των Σοβιετικών, τους διψασμένους Γιουγκοσλάβους. Εδειχναν πια αρκετά ώριμοι κι από αστέρια, άλλο τίποτε: Ντράζεν Πέτροβιτς, Κούκοτς, Πάσπαλιε, Ζντοβτς, Βράνκοβιτς, Ντίβατς, Ράτζα. Στην πρώιμη φάση του τουρνουά οι «πλάβι» επικράτησαν των Σοβιετικών -για πρώτη φορά έπειτα από έξι ήττες- και μάλιστα, με 13 πόντους διαφορά. Πολλοί, τότε, έβγαλαν βιαστικά συμπεράσματα.

Καθ’ όλη τη διάρκεια του Ολυμπιακού τουρνουά στη Σεούλ, η ομάδα της ΕΣΣΔ έδειξε όλα τα «στοιχεία Γκομέλσκι». Ικανή να τρέξει, αλλά όταν χρειαζόταν να αποδώσει και καλό κοντρόλ μπάσκετ. Καλή άμυνα αλλά κι εκρηκτικότητα. Οργάνωση και φαντασία.

Για τις ανάγκες κάθε αγώνα –ή και κάθε στιγμής του ίδιου ματς- η ομάδα του Γκομέλσκι διέθετε την κατάλληλη συνταγή. Πάνω από όλα, όμως, διέθετε σιγουριά -την εξασφάλιζε η «αλεπού». Με βασικούς κινητήριους μοχλούς τους Μαρτσουλιόνις, Βολκόφ, Σαμπόνις, οι Σοβιετικοί επικράτησαν στον ημιτελικό των ΗΠΑ 82-76. Στον τελικό κονταροχτυπήθηκαν με τους «πλάβι».

Εδωσαν ρεσιτάλ άμυνας στο πρώτο μέρος και στο δεύτερο έκαναν… πλάκα (76-63).
Η εποχή των «πλάβι» θα άρχιζε να ανατέλλει ένα χρόνο αργότερα. Κατέκτησαν, επιτέλους, πανευρωπαϊκή πρωτιά στο Ζάγκρεμπ. Τότε, το 1989, δεν καθόταν στον πάγκο των Σοβιετικών η «αλεπού», ούτε είχαν τον ίδιο ενθουσιασμό οι κορεσμένοι –και βολεμένοι με τα νέα τους συμβόλαια- παίκτες της «κόκκινης αρμάδας». Επειδή όμως με τους Σοβιετικούς οι «πλάβι» ένιωθαν απερίγραπτη ανασφάλεια, πανηγύρισαν έξαλλα το τρίποντο του Φάνη, που έστειλε στον τελικό τη δική μας ομάδα κι όχι τον κακό τους δαίμονα.

Εξι διαφορετικοί προπονητές είχαν αναλάβει τους «πλάβι» κατά τα έτη 1981-1989. Μέχρι το 1984, ένας ανά διοργάνωση! Τάνιεβιτς (Ευρωμπάσκετ ’81), Ζεράβιτσα (Μουντομπάσκετ ’82), Ντιέντρια (Ευρωμπάσκετ ’83) Νόβοσελ (Ολυμπιακοί ’84). Στα έτη 1985-87 η δουλειά ανατέθηκε στον Τσότσις και στη συνέχεια στον… τυχερό Ιβκοβιτς, που θα μεσουρανούσε στη μετα-ΕΣΣΔ εποχή. Γιατί, άραγε, κανείς τους δεν κατόρθωσε να δώσει κάποιο τρόπαιο στους «πλάβι», μέχρι το... λυτρωτικό ’89; Διότι, απλούστατα, τότε κυκλοφορούσε η «αλεπού». Οι Γιουγκοσλάβοι διέθεταν πολλούς καλούς προπονητές, αλλά κανέναν επιπέδου Γκομέλσκι.

Καθ’ όλη τη δεκαετία του '80, οι Σοβιετικοί αναμετρήθηκαν με τους Γιουγκοσλάβους οκτώ φορές. Σκορ 7-1. Με τον Γκομέλσκι στον πάγκο, 5-1. Ισως όμως και η... ολομόναχη νίκη των «πλάβι» στην αρχή του Ολυμπιακού τουρνουά του ’88 να ωφέλησε τους Σοβιετικούς. Οχι επειδή τους δίδαξε κάτι, αλλά για άλλο λόγο: έπειτα από κάμποσα χρόνια, η «αλεπού» αποκάλυψε -όσο πιο καθαρά γινόταν- ότι η ομάδα του σε εκείνο το ματς ήθελε να ηττηθεί. Γιατί; Διότι εάν κέρδιζε τους «πλάβι», πιθανότατα θα συναντούσε την αμερικανική ομάδα στον τελικό.

Ο δαιμόνιος Γκομέλσκι θεωρούσε ότι ήταν ευκολότερο να πλήξει τους Αμερικανούς στον ημιτελικό. Συν τοις άλλοις, ο τελικός θα διεξαγόταν μπροστά σε χιλιάδες φανατισμένους Αμερικανούς -στη μεγάλη τους πλειονότητα πεζοναύτες που είχαν ήδη προμηθευτεί τεράστιο αριθμό εισιτηρίων. Ε, αν είσαι «αλεπού», είσαι σε όλα και παντού!"

Φανταζομαι η ερωτηση ειναι ρητορικη ετσι?

Ζοτς φυσικα.Μετα ο μεσινα και μετα ο ντουντα και μετα πινι

Δεν συμπαθω τον ΠΑΟ αλλα αναγνωριζω οτι εχει τον τοπ κοουτς...

ντουντα σιγουρα πρωτος!!ο βαρωνος του ευρωπαικου μπασκετ!!ολες οι ομαδες του οχι μονο επαιρναν τιτλους αλλα επαιζαν και πολυ ομορφο μπασκετ!η φετινη του πορεια στο ευρωμπασκετ με τους πιτσιρικαδες ηταν αλλη μια αποδειξη της τεραστιας αξιας του.


ζοτς δευτερος διοτι πολυ απλα παντου παιρνει τιτλους και μαλιστα ευρωπαικους!!μιδας!!