Full Version: ΑΡΗΣ - ΜΙΛΑΝΟ "EUROLEAGUE GROUP B"
καλα... υπερβολες...
QUOTE(weirdo1977 @ Nov 23 2007, 23:05 ) 
καλα... υπερβολες...
Φανταζομαι θα ανεφερεσαι στις 2 τελευταιες προτασεις.....
ε ναι, το τι μπινελίκι και γιούχα έπεσε δεν λέγεται... και ας επικράτησε στο τέλος το χειροκρότημα... απλά επειδή ήταν πιο "οργανωμένο"
QUOTE
Εδωσε θάρρος στον χωριάτη...
SportDay / Παπαδογιάννης Νίκος
Η ήττα του Αρη από την Αρμάνι Τζινς δεν ήταν έκπληξη. Η ομάδα της Θεσσαλονίκης έχει ξεμείνει από δυνάμεις κι από ιδέες, οπότε γίνεται ευάλωτη, σχετικά εύκολο θύμα για οποιονδήποτε αντίπαλο αντικρύζει το Αλεξάνδρειο χωρίς δέος.
Σε παλαιότερους αγώνες έχει αποδειχθεί ότι άνθρωπος-κλειδί γίνεται όποιος έχει πατήσει το Παλέ στο παρελθόν και ξέρει τα κατατόπια του. Χθες, αυτό τον ρόλο έπαιξε ο Ντούσαν Βούκτσεβιτς, παλιά καραβάνα από τα χρόνια του Ολυμπιακού, ατρόμητος από το φυσικό του και εν τέλει ιδανικός ηγέτης για μια ομάδα, που απλώς είχε κορμιά για να τα βάλει με τον κουρασμένο Αρη και αρκετούς σουτέρ για να του κόβει τα πόδια με τρίποντα, όποτε αυτός πλησίαζε.
Θυμηθείτε την εικόνα του αγώνα στα πρώτα λεπτά του β' ημιχρόνου. Η διαφορά της ανάπαυλας ήταν 6 πόντοι, ο Αρης επέστρεψε στο παρκέ οπλισμένος με τρίποντα (Ράιτ, Σεραπίνας), αλλά οι Ιταλοί απαντούσαν με τον ίδιο τρόπο ή με επιθετικά ριμπάουντ, αποθαρρύνοντας έτσι τον Αρη και βγάζοντας την κερκίδα από την εξίσωση.
Οσο φωνακλάς κι αν είναι ο «έκτος παίκτης», δεν γίνεται να βγάζει το φίδι από την τρύπα σε κάθε αγώνα. Απέναντι στη Μάλαγα και την Τσιμπόνα, ο Αρης πήρε μεγάλες νίκες με ανατροπές στις οποίες έδωσε την ώθηση το κοινό. Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, ε, την τρίτη φορά έκλεψε το ροζ φύλλο Ιταλός πορτοφολάς. Η Ολύμπια Μιλάνο έπαιξε σαν να την οιστρηλατούσαν οι μνήμες του ΝτΑντόνι, του Μενεγκίν και του Μάκαντου. Οχι ότι αυτοί τα κατάφεραν ποτέ τόσο καλά στο Αλεξάνδρειο του Γκάλη, του Γιαννάκη και του Ιωαννίδη...
Οι Ιταλοί χάλασαν το ελληνικό σερί του διημέρου και άφησαν πικρή γεύση, πάνω που θεωρούσαμε βέβαιο το «τρία στα τρία». Απέδειξαν ταυτόχρονα αυτό που έγραφα χθες, ότι καμία ομάδα στην Ευρωλίγκα δεν είναι χαμένη από χέρι. Οποιος δίνει θάρρος στον χωριάτη, τον βλέπει ξαφνικά ανεβασμένο δίπλα του, στο κρεβάτι.
Ο Αρης δεν έχασε πολλά από αυτή την ήττα, απέκτησε όμως τροφή για σκέψη. Είναι πια φανερό ότι χρειάζεται ενισχύσεις, ειδικά στη γραμμή των ψηλών, όπου ο καημένος ο Μάσεϊ παλεύει απέναντι σε θηρία και καταναλώνει τόνους ενέργειας. Αν υπάρχει ρευστό, καλό θα είναι να επενδυθεί στην απόκτηση ενός εφεδρικού σέντερ, ενός «κορμιού» ικανού να προσφέρει κάποιες ανάσες, μερικά εύκολα ριμπάουντ, 1-2 τάπες, λίγα ανώδυνα φάουλ. Ταυτόχρονα, ίσως χρειαστεί να αναθεωρήσει ο Γκόρντον Χέρμπερτ το σχήμα με το οποίο ξεκινάει τους αγώνες, διότι ο Αρης συνήθως χάνει έδαφος στα πρώτα λεπτά και καταλήγει να κυνηγάει απεγνωσμένα αντιπάλους έμπειρους και περπατημένους. Γιατί να δίνει τόσα δικαιώματα σε ομάδες που συχνά κατεβαίνουν στο Αλεξάνδρειο με τον φόβο της ήττας ζωγραφισμένο στα πρόσωπά τους;
Ο αγώνας με την Εφες Πίλσεν, την ερχόμενη εβδομάδα, απέκτησε ξαφνικά μεγάλη βαρύτητα. Με νίκη ο Αρης θα ξαναμπεί σε τροχιά διάκρισης. Ειδάλλως, κινδυνεύει να βρεθεί κοντά στο υπόγειο. Μέχρι τότε, απαιτείται ενδοσκόπηση και ανασυγκρότηση.
SportDay / Παπαδογιάννης Νίκος
Η ήττα του Αρη από την Αρμάνι Τζινς δεν ήταν έκπληξη. Η ομάδα της Θεσσαλονίκης έχει ξεμείνει από δυνάμεις κι από ιδέες, οπότε γίνεται ευάλωτη, σχετικά εύκολο θύμα για οποιονδήποτε αντίπαλο αντικρύζει το Αλεξάνδρειο χωρίς δέος.
Σε παλαιότερους αγώνες έχει αποδειχθεί ότι άνθρωπος-κλειδί γίνεται όποιος έχει πατήσει το Παλέ στο παρελθόν και ξέρει τα κατατόπια του. Χθες, αυτό τον ρόλο έπαιξε ο Ντούσαν Βούκτσεβιτς, παλιά καραβάνα από τα χρόνια του Ολυμπιακού, ατρόμητος από το φυσικό του και εν τέλει ιδανικός ηγέτης για μια ομάδα, που απλώς είχε κορμιά για να τα βάλει με τον κουρασμένο Αρη και αρκετούς σουτέρ για να του κόβει τα πόδια με τρίποντα, όποτε αυτός πλησίαζε.
Θυμηθείτε την εικόνα του αγώνα στα πρώτα λεπτά του β' ημιχρόνου. Η διαφορά της ανάπαυλας ήταν 6 πόντοι, ο Αρης επέστρεψε στο παρκέ οπλισμένος με τρίποντα (Ράιτ, Σεραπίνας), αλλά οι Ιταλοί απαντούσαν με τον ίδιο τρόπο ή με επιθετικά ριμπάουντ, αποθαρρύνοντας έτσι τον Αρη και βγάζοντας την κερκίδα από την εξίσωση.
Οσο φωνακλάς κι αν είναι ο «έκτος παίκτης», δεν γίνεται να βγάζει το φίδι από την τρύπα σε κάθε αγώνα. Απέναντι στη Μάλαγα και την Τσιμπόνα, ο Αρης πήρε μεγάλες νίκες με ανατροπές στις οποίες έδωσε την ώθηση το κοινό. Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, ε, την τρίτη φορά έκλεψε το ροζ φύλλο Ιταλός πορτοφολάς. Η Ολύμπια Μιλάνο έπαιξε σαν να την οιστρηλατούσαν οι μνήμες του ΝτΑντόνι, του Μενεγκίν και του Μάκαντου. Οχι ότι αυτοί τα κατάφεραν ποτέ τόσο καλά στο Αλεξάνδρειο του Γκάλη, του Γιαννάκη και του Ιωαννίδη...
Οι Ιταλοί χάλασαν το ελληνικό σερί του διημέρου και άφησαν πικρή γεύση, πάνω που θεωρούσαμε βέβαιο το «τρία στα τρία». Απέδειξαν ταυτόχρονα αυτό που έγραφα χθες, ότι καμία ομάδα στην Ευρωλίγκα δεν είναι χαμένη από χέρι. Οποιος δίνει θάρρος στον χωριάτη, τον βλέπει ξαφνικά ανεβασμένο δίπλα του, στο κρεβάτι.
Ο Αρης δεν έχασε πολλά από αυτή την ήττα, απέκτησε όμως τροφή για σκέψη. Είναι πια φανερό ότι χρειάζεται ενισχύσεις, ειδικά στη γραμμή των ψηλών, όπου ο καημένος ο Μάσεϊ παλεύει απέναντι σε θηρία και καταναλώνει τόνους ενέργειας. Αν υπάρχει ρευστό, καλό θα είναι να επενδυθεί στην απόκτηση ενός εφεδρικού σέντερ, ενός «κορμιού» ικανού να προσφέρει κάποιες ανάσες, μερικά εύκολα ριμπάουντ, 1-2 τάπες, λίγα ανώδυνα φάουλ. Ταυτόχρονα, ίσως χρειαστεί να αναθεωρήσει ο Γκόρντον Χέρμπερτ το σχήμα με το οποίο ξεκινάει τους αγώνες, διότι ο Αρης συνήθως χάνει έδαφος στα πρώτα λεπτά και καταλήγει να κυνηγάει απεγνωσμένα αντιπάλους έμπειρους και περπατημένους. Γιατί να δίνει τόσα δικαιώματα σε ομάδες που συχνά κατεβαίνουν στο Αλεξάνδρειο με τον φόβο της ήττας ζωγραφισμένο στα πρόσωπά τους;
Ο αγώνας με την Εφες Πίλσεν, την ερχόμενη εβδομάδα, απέκτησε ξαφνικά μεγάλη βαρύτητα. Με νίκη ο Αρης θα ξαναμπεί σε τροχιά διάκρισης. Ειδάλλως, κινδυνεύει να βρεθεί κοντά στο υπόγειο. Μέχρι τότε, απαιτείται ενδοσκόπηση και ανασυγκρότηση.
αλλαγές προπονητών στο μέσω της σεζόν καλό θα ήταν να αποφεύγονται, εφόσον κάτι είδαν στον άνθρωπο θα πρέπει να τον στηρίξουν όσο γίνεται
το λάθος του Χέρμπερτ ήταν ο συμβιβασμός του που μοιραία οδήγησε στην εκ νέου αλλαγή φιλοσοφίας του παιχνιδιού της ομάδας
(τώρα για τα άλλα που αναφέρετε περί πειθαρχίας κλπ, ο κάθε προπονητής έχει την δική του προσωπικότητα
δεν μπορεί να επιβάλλονται όλοι στους παίκτες με την συνταγή Ιωαννίδη.. εξάλλου 15 χρόνια είναι προπονητής ο άνθρωπος)
για το λάθος
όταν ξεκίνησε η σεζόν είχε στο μυαλό του μια ομάδα πιο γρήγορη με μεγαλύτερη έμφαση στο επιθετικό κομμάτι και τον αιφνιδιασμό αλλά γρήγορα διαπίστωσε ότι η ομάδα δεν ήταν και τόσο έτοιμη για μια τέτοια αλλαγή τόσο νωρίς και έκανε μια προσπάθεια να το γυρίσει στο περσινό μοντέλο που όμως έφερε τα τελευταία αποτελέσματα
τώρα θα πρέπει να αποφασίσει οριστικά και αμετάκλητα τί ακριβώς ομάδα έχει στο μυαλό του
ο Άρης χάνει μια φοβερή ευκαιρία φέτος, καθώς η επίθεσή θα μπορούσε άνετα να έχει τρεις βασικούς άξονες (Μάσει, Τέρι, Ράιτ) αλλά δυστυχώς έχει μόλις 1
ο Τέρι και ο Ράιτ είναι δύο παίκτες που προς το παρών στην ευρώπη μπορούν να κάνουν θραύση....
αυτό το επιτρέπει το ταλέντο και η κλάση τους που φαίνονται με γυμνό μάτι, δεν βρίσκεις εύκολα αμερικανούς με τόσο ταλέντο και το κυριότερο σε τέτοια ηλικία που σημαίνει ότι δεν στερούνται φιλοδοξίας,
κρίμα κυρίως για τον Τέρι καθώς δεν μπορείς να φέρνεις ένα παιδί από την αμερική σε τετοια ηλικία και να έχει παίξει μόλις 5 ματς μέχρι το τέλος του Νοέβρη
σαφώς και δεν συμφωνώ καθόλου στα σενάρια αντικατάστασής τους παρά μόνο αν δεν βγει το κοινοτικό στον Μάσει
επιπλέον τραγική αποδείχθηκε η επιλογή του Σεραπίνας αντί του Κένταλ το καλοκαίρι, δυστυχώς ο Αγαδάκος δεν αποτελεί αξιόπιστη λύση και ο Άρης μοιραία έμεινε με δύο παίκτες κάτω από το καλάθι, άρα είναι επιτακτική ανάγκη να αποκτηθεί κάποιος σε αυτή την θέση
ρε Νότη χθες το πρωί όταν ξύπνησα δεν μπορούσα να περπατήσω, εκείνο το πακέτο που με χτύπησε στον χιαστό προφανώς έκανε δουλειά, ευτυχώς σήμερα είμαι καλύτερα
πάλι καλά να λέω που το άλλο δεν με χτύπησε μέσα στο μάτι
το λάθος του Χέρμπερτ ήταν ο συμβιβασμός του που μοιραία οδήγησε στην εκ νέου αλλαγή φιλοσοφίας του παιχνιδιού της ομάδας
(τώρα για τα άλλα που αναφέρετε περί πειθαρχίας κλπ, ο κάθε προπονητής έχει την δική του προσωπικότητα
δεν μπορεί να επιβάλλονται όλοι στους παίκτες με την συνταγή Ιωαννίδη.. εξάλλου 15 χρόνια είναι προπονητής ο άνθρωπος)
για το λάθος
όταν ξεκίνησε η σεζόν είχε στο μυαλό του μια ομάδα πιο γρήγορη με μεγαλύτερη έμφαση στο επιθετικό κομμάτι και τον αιφνιδιασμό αλλά γρήγορα διαπίστωσε ότι η ομάδα δεν ήταν και τόσο έτοιμη για μια τέτοια αλλαγή τόσο νωρίς και έκανε μια προσπάθεια να το γυρίσει στο περσινό μοντέλο που όμως έφερε τα τελευταία αποτελέσματα
τώρα θα πρέπει να αποφασίσει οριστικά και αμετάκλητα τί ακριβώς ομάδα έχει στο μυαλό του
ο Άρης χάνει μια φοβερή ευκαιρία φέτος, καθώς η επίθεσή θα μπορούσε άνετα να έχει τρεις βασικούς άξονες (Μάσει, Τέρι, Ράιτ) αλλά δυστυχώς έχει μόλις 1
ο Τέρι και ο Ράιτ είναι δύο παίκτες που προς το παρών στην ευρώπη μπορούν να κάνουν θραύση....
αυτό το επιτρέπει το ταλέντο και η κλάση τους που φαίνονται με γυμνό μάτι, δεν βρίσκεις εύκολα αμερικανούς με τόσο ταλέντο και το κυριότερο σε τέτοια ηλικία που σημαίνει ότι δεν στερούνται φιλοδοξίας,
κρίμα κυρίως για τον Τέρι καθώς δεν μπορείς να φέρνεις ένα παιδί από την αμερική σε τετοια ηλικία και να έχει παίξει μόλις 5 ματς μέχρι το τέλος του Νοέβρη
σαφώς και δεν συμφωνώ καθόλου στα σενάρια αντικατάστασής τους παρά μόνο αν δεν βγει το κοινοτικό στον Μάσει
επιπλέον τραγική αποδείχθηκε η επιλογή του Σεραπίνας αντί του Κένταλ το καλοκαίρι, δυστυχώς ο Αγαδάκος δεν αποτελεί αξιόπιστη λύση και ο Άρης μοιραία έμεινε με δύο παίκτες κάτω από το καλάθι, άρα είναι επιτακτική ανάγκη να αποκτηθεί κάποιος σε αυτή την θέση
QUOTE(thrylos7 @ Nov 23 2007, 00:37 )
Φοβερό το σκηνικό πριν την έναρξη του παιχνιδιού, οπότε μοιράζονταν στον κόσμο χαρτάκια για την έναρξη. Αυτό γινόταν για ένα ολόκληρο δεκάλεπτο και σε κάποιες στιγμές ήταν επικίνδυνο (και διασκεδαστικό), καθώς εκτοξεύονταν από κάθε κατεύθυνση. Ασύμμετρη απειλή! Το αποτέλεσμα ήταν συγκλονιστικό... Πραγματικά "εξαφανίστηκε" το γήπεδο!
ρε Νότη χθες το πρωί όταν ξύπνησα δεν μπορούσα να περπατήσω, εκείνο το πακέτο που με χτύπησε στον χιαστό προφανώς έκανε δουλειά, ευτυχώς σήμερα είμαι καλύτερα
πάλι καλά να λέω που το άλλο δεν με χτύπησε μέσα στο μάτι
κοίτα άμα έχεις στόχο να παίξει γρήγορο μπάσκετ με πλέι μάκερ τον Καλαιτζή που τι του έμελε να πάθει του ανθρώπου γιατί όσο να 'ναι από την εξέδρα στο 30λεπτο μια διαφορά την έχει
και τον κάστλ που δεν μπορεί να πάρει τα πόδια του στα 37 (είσαι ελαφρώς εκτός τόπου και χρόνου)
ο χέρμπετ από αλλού την χάνει το παλικάρι, και στην γαλλία που τον διώξαν δεν είπαν οτί είναι άσχετος προπονητής για πιο ψυχό επικοινωνιακούς λόγους τον διώξαν
από ότι έλεγε ο πρόεδρος της ομάδας δηλαδή που είχε ξεσκιστεί να τον κατηγορεί, στα μπασκετο έντυπα της Πελατοχώρας είχε παράπονα από το πως δίνει κίνητρο στους παίχτες, πως τους αξιοποιεί, την ψυχολογία της ομάδας, την διαχείριση κρίσεων, το ροτέισον, ότι είχε διώξει παίχτες και τέτοια από όσο θυμάμαι δηλαδή
με άλλα λόγια είχε κάνει την ομάδα μπάχαλο σε διαπροσωπικό επίπεδο
και τον κάστλ που δεν μπορεί να πάρει τα πόδια του στα 37 (είσαι ελαφρώς εκτός τόπου και χρόνου)
ο χέρμπετ από αλλού την χάνει το παλικάρι, και στην γαλλία που τον διώξαν δεν είπαν οτί είναι άσχετος προπονητής για πιο ψυχό επικοινωνιακούς λόγους τον διώξαν
από ότι έλεγε ο πρόεδρος της ομάδας δηλαδή που είχε ξεσκιστεί να τον κατηγορεί, στα μπασκετο έντυπα της Πελατοχώρας είχε παράπονα από το πως δίνει κίνητρο στους παίχτες, πως τους αξιοποιεί, την ψυχολογία της ομάδας, την διαχείριση κρίσεων, το ροτέισον, ότι είχε διώξει παίχτες και τέτοια από όσο θυμάμαι δηλαδή
με άλλα λόγια είχε κάνει την ομάδα μπάχαλο σε διαπροσωπικό επίπεδο
QUOTE(thrylos7 @ Nov 22 2007, 22:37 )
...
Φοβερό το σκηνικό πριν την έναρξη του παιχνιδιού, οπότε μοιράζονταν στον κόσμο χαρτάκια για την έναρξη. Αυτό γινόταν για ένα ολόκληρο δεκάλεπτο και σε κάποιες στιγμές ήταν επικίνδυνο (και διασκεδαστικό), καθώς εκτοξεύονταν από κάθε κατεύθυνση. Ασύμμετρη απειλή! Το αποτέλεσμα ήταν συγκλονιστικό... Πραγματικά "εξαφανίστηκε" το γήπεδο!
...
Φοβερό το σκηνικό πριν την έναρξη του παιχνιδιού, οπότε μοιράζονταν στον κόσμο χαρτάκια για την έναρξη. Αυτό γινόταν για ένα ολόκληρο δεκάλεπτο και σε κάποιες στιγμές ήταν επικίνδυνο (και διασκεδαστικό), καθώς εκτοξεύονταν από κάθε κατεύθυνση. Ασύμμετρη απειλή! Το αποτέλεσμα ήταν συγκλονιστικό... Πραγματικά "εξαφανίστηκε" το γήπεδο!
...
Kαι για να μην αφησω το λαο χωρις εικονα αυτης της ατμοσφαιρας που περιγραφει ο thrylos, παρτε μια γευση (ή μαλλον 2...
):QUOTE
ρε Νότη χθες το πρωί όταν ξύπνησα δεν μπορούσα να περπατήσω, εκείνο το πακέτο που με χτύπησε στον χιαστό προφανώς έκανε δουλειά, ευτυχώς σήμερα είμαι καλύτερα
πάλι καλά να λέω που το άλλο δεν με χτύπησε μέσα στο μάτι
πάλι καλά να λέω που το άλλο δεν με χτύπησε μέσα στο μάτι
Άντε ρε... φαινόταν ψιλοεπικίνδυνο το χτύπημα, αλλά δε φανταζόμουν τόσο... ευτυχώς, είσαι καλύτερα!
QUOTE
Kαι για να μην αφησω το λαο χωρις εικονα αυτης της ατμοσφαιρας που περιγραφει ο thrylos, παρτε μια γευση (ή μαλλον 2...):
Το "πριν" δεν υπάρχει σε κάποιο βίντεο; Οι ρίψεις προς τους οπαδούς δηλαδή...
QUOTE(thrylos7 @ Nov 25 2007, 04:53 )
Το "πριν" δεν υπάρχει σε κάποιο βίντεο; Οι ρίψεις προς τους οπαδούς δηλαδή...
Δυσκολα μου βαζεις, thryle...
Θα το ψαξω, αλλα δεν εγγυωμαι τιποτα...
Οποιος θελει να το δει, καλο θα ηταν να περασει απο το Παλε μια βολτα, να το διπαιστωσει με τα ιδια του τα ματια...
This is a "lo-fi" version of our main content. To view the full version with more information, formatting and images, please click here.