Ειπα να ανοιξω ενα ακομα versus,αναμεσα στους Λατρελ Σπριουελ,Αλαν Χιουστον και Τζερι Στακχαουζ.
3 ψηλοι κ ταλαντουχοι SG,δεινοι σκορερς,που ξεκινησαν μαζι την καριερα τους στα μεσα των 90' περιπου.
Ποιον θεωρειται καλυτερο παικτη?
Ποιος πιστευεται πως ειχε το μεγαλυτερο ταλεντο?
Περιμενω τις γνωμες σας..

Σαν ταλέντο, ο Στάκχαουζ, σαν καριέρα είτε ο ίδιος είτε ο Σπρίουελ. Ο πρώτος που θα αποκλείσω απ'τη συζήτηση είναι ο Χιούστον, ο οποίος νομίζω ότι εξελίχθηκε σε ό,τι περίπου αναμενόταν: Μια light έκδοση του Ρέτζι Μίλερ, που στην καλή του μέρα ήταν εξίσου φονικός, αλλά χωρίς το ίδιο φονικό ένστικτο. Ικανός σκόρερ και σούπερ σουτέρ, μηδέν οξέα/λιπαρά στους υπόλοιπους τομείς. Α, επίσης, είναι ίσως ο χειρότερος dunker που πήρε ποτέ μέρος σε διαγωνισμό καρφωμάτων.
Ο Λατρέλ δεν υπήρξε εξίσου αποτελεσματικός σκόρερ, γιατί το σουτ του πάντα υπήρξε λίγο ύποπτο και στο παιχνίδι του (όπως και γενικότερα) ήταν λίγο άναρχος. Αλλά έκανε περισσότερα πράγματα στο παρκέ: Πάσαρε καλύτερα, έπαιρνε κανένα ριμπάουντ, έπαιζε καλύτερη άμυνα. Ο Σπρίουελ ανήκε στη γενιά των μεγάλων ταλέντων των early/mid-90's που διαφημίστηκαν τα χρόνια εκείνα και δοκίμασαν (με γενική αποτυχία) να διαδεχτούν τους αστέρες των 90'ς, Αναφέρομαι στους Κόλεμαν, Λάρι Τζόνσον, Κεμπ, Ζο, Γκλεν Ρόμπινσον, Ράιντερ, Χιλ, Γουέμπερ, Πένι Χάρνταγουεϊ. Όχι ότι ήταν μέτριοι παίκτες, αλλά ο μόνος που έδειξε αξιοπρεπή διάρκεια στην απόδοσή του ήταν ο Γουέμπερ, ο οποίος με τη σειρά του είχε επίσης χτυπητά μειονεκτήματα. Βεβαίως, εξαίρεση αποτέλεσε ο Σακ.
Ο Στάκχαουζ, για όσους δεν το θυμούνται, υπήρξε από τους πρώτους παίκτες που ονομάστηκαν "νέοι Τζόρνταν". Προηγήθηκε βέβαια ο Μάινερ, που πέρασε και δεν ακούμπησε, ενώ σχεδόν σύγχρονος του Τζέρι υπήρξε και ο Φελίπε Λόπεθ, που ούτε καν πέρασε. Από αυτούς, ο "Στακ" σαφώς υπερείχε (είχε και το πλεονέκτημα της κολλεγιακής θητείας στο UNC) και στις 2 πρώτες σεζόν του έδειξε καλά σημάδια. Μετά, ακολούθησε μια πτώση (απογοητεύτηκε και με τις πολλές ήττες), στις αρχές των 00'ς μια έξαρση και μετά μια σταδιακή παρακμή. Ούτε ο Στάκχαουζ μπορώ να πω ότι δικαίωσε τις προσδοκίες στο πρόσωπό του, μιας και ούτε διάρκεια στην απόδοσή του επέδειξε ούτε μεγάλες ομαδικές διακρίσεις είχε. Σα σκόρερ, ανήκε στην ίδια κατηγορία με το Σπρίουελ (μεγάλος σκόρερ, αλλά με μέτρια αποτελεσματικότητα), όπως και στους υπόλοιπους τομείς, όπου υπερείχε του Χιούστον, χωρίς να βγάζει μάτια.

Κατα σειρά προτίμησης αρχικά θα επιλέξω τον Χιούστον γιατι έχω αδυναμία στους σουτέρ(αν και έχει δίκιο ο holic οτι υστερούσε σε άλλους τομείς),μετά τον Στάκχαουζ γιατί μικρότερος λάτρευα να τον βλέπω να καρφώνει,και τέλος τον Σπρίουελ

Ο πιο διαφημησμενος οταν μπηκε στο ΝΒΑ ηταν ο Στακχαουζ.Ηταν το δευτερο μεγαλυτερο ανεκδοτο ως ο "Nεος Τζορνταν" μετα τον "Baby Τζορνταν" Χαρολντ Μαινερ οπως ειπε και o NBAholic.Ουδεποτε ανταποκρηθηκε στις προσδοκειες ως το νεο αστερι που θα διαδεχοταν τον Τζορνταν(θα μου πειτε εδω δεν τα καταφερε ο Πενι και ο Χιλ ο Στακχαουζ θα τα καταφερνε).
Ο Αλαν Χιουστον υπηρξε και αυτος ενας πολλα υποσχωμενος παιχτης με το Ντιτροιτ και οι Νικς του προσεφεραν ενα παχυλο συμβολαιο βλεποντας στο προσωπο του τον ανθρωπο που θα τους οδηγουσε σε καποιο πρωταθλημα.Ασκοπα καλος παιχτης αλλα ως εκει.Ενας απλα καλος σουτερ(παιχτης που το μονο που κανει ειναι να σουταρει για μενα δεν φτουραει).
Τελος η επιλογη μου ειναι ο "Spree" ο Σπριγουελ του οποιου ημουν φαν οταν εκανε τις πτησεις και τα απηστευτα "Τwo Handed Slam" και ανεσταναζαν οι μπασκετες οταν επαιζε στον Γκολντεν Στειτ.Χαρησματικος παιχτης ειδηκα οταν ετρεχε το ανοιχτο γηπεδο ηταν το κατι αλλο.Πηστευω οτι μπορουσε να ειχε κανει καλυτερη καριερα αλλα και η ιστορια με τον παρολιγον πνηγμο του Καρλεσιμο του στοιχησε.

Η δικη μου επιλογη ειναι ο Σπριουελ.
Παικτης που στην διαδικασια του ντραφτ,αν κ δεν ηταν λοτερι-πικ,αρχισε να βγαζει ματια απ την ρουκι του σεζον.
Ηταν ''στεγνος'',πιο αθλητικος,με εκπληκτικη ταχυτητα..εβγαζε απιστευτη ενεργεια στο παρκε..
Στο ανοικτο γηπεδο ηταν αερινος κ στο 1 εναντιον 1,ασταματητος..(τα καρφωματα του με τα 2 χερια,ηταν μοναδικα κ απιστευτης ισχυος..)
Ηταν επισης πολυ καλος αμυντικος κ πασερ.

Ο Στακχαουζ,ηταν σιγουρα ο πιο διαφημισμενος απ τους 3,της συγκεκριμμενης συγκρισης.
Οντως τον αποκαλουσαν σαν ''νεο Τζορνταν'',λογω του Νορθ Καρολαινα,του οτι ειχαν περιπου το ιδιο υψος κ αγωνιζονταν στην ιδια θεση κ οτι ειχαν επιλεγει στο Νο3 του ντραφτ..
Σιγουρα ειχε προσοντα κ επιθετικη εφεση,ομως στηριζοταν περισσοτερο στα drive..δεν ηταν κ ο καλυτερος σουτερ,ενω κ στο 1 vs 1,δεν ειχε μεγαλη ποικιλια στα τελειωματα..
Ουτε μπορει να πει κανεις,οτι ηταν κ εξισου καλος αμυντικος.
Ο Χιουστον,δεν ηταν τοσο εντυπωσιακος,οσο οι Στακχαουζ κ Σπριουελ,ομως ηταν πιο μπασκετικο μυαλο,ηξερε κ διαβαζε τις φασεις καλυτερα,ενω ηταν κ εκπληκτικος σουτερ..οχι μονο στατικα,αλλα κ πανω στην κινηση..
Στους αλλους τομεις οπως αμυνα,ασιστ,ρημπαουντ υστερουσε..ομως μετα τον Σπριουελ,μου αρεσε περισσοτερο..και οι 2 τους μαζι,υπηρξαν απ τα πολυ καλα διδυμα G-F,αγωνιζομενοι στους Νικς.
Για την αναφορα που εγινε στον Μαινερ,τον ειχε πρωτοδει σε κολλεγιακο ματς,εναντιον του Οχαιο,των Τζιμμι Τζακσον,Λορι Φαντεμπεργκ κ ομολογω οτι ειχα εντυπωσιαστει.Πιστευα τοτε οτι θα κανει καλη καριερα στο ΝΒΑ,αλλα δεν...(φανηκε απ την επιλογη του στο ντραφτ..δεν επιλεχθηκε τοσο ψηλα,οσο αναμενοταν..).
Για τον Δομηνικανο Λοπεθ...πολυς ντορος για το τιποτα..

Ομοιως και εδω,προστεθηκε poll!
Λατρελ Σπριουελ απο μενα..

Θα ψηφισω Σπριουελ γτ ηταν καλυτερος παιχτης και απο τους δυο ενω ηταν και τρελη φυσιογνωμια!!!
Ειχε ακουστει και για Παναθηναικο οταν ηταν στα τελευταια του και θυμαμαι οτι μολις το ακουσα τρελαθηκα!
Κριμα που δεν ειχαμε την ευκαιρια να τον απολαυσουμε...Ο Στακχαουζ νομιζω πως ειχε χαρακτηριστει διαδοχος
του Τζορνταν!Χαχαχα καλο ανεκδοτο