Είμαι πατέρας ενός κοριτσιού 15 ετών που συμμετέχει στις ομάδες κορασίδων και νεανίδων του Πειραϊκού και παίρνω μέρος τον τελευταίο χρόνο σε μια κοινή προσπάθεια κάποιων γονέων αθεράπευτα ρομαντικών που με τη στήριξη και ενεργή συμμετοχή του κ. Χαράλαμπου Λιβιεράτου, πρώην Γενικού Γραμματέα του Πειραϊκού Συνδέσμου, αγωνίζονται παρά τις αντιξοότητες, τις δυσκολίες και τα εμπόδια να στηρίξουν όλα τα τμήματα του γυναικείου μπάσκετ του ιστορικότερου σωματείου της πόλης.
Αφορμή γι΄ αυτή την επιστολή στάθηκε η παρακάτω δημοσίευση:

Αντιγράφω από την αθλητική ιστοσελίδα “WePlayBall” και το ρεπορτάζ της 18/10/09 που υπογράφεται από τον Marios Borinos:
“Με τον χειρότερο τρόπο ξεκίνησε το πρωτάθλημα της Α2 κατηγορίας αφού ο Πειραϊκός απέσυρε την συμμετοχή του την τελευταία στιγμή. Ετσι, το παιχνίδι με το Παγκράτι στο Μετς δεν έγινε ποτέ και αποτελεί ερωτηματικό η συμμετοχή της ομάδας στην συνέχεια του πρωταθλήματος.
Στο Μετς ο Πειραϊκός δεν κατέβηκε να αγωνιστεί κόντρα στο Παγκράτι που πήρε χωρις κόπο την νίκη. Γραμματεία, διαιτητές και οι γηπεδούχοι βρέθηκαν στο γήπεδο όπου έκλεισαν το φύλλο αγώνα. Οι φιλοξενούμενοι μηδενίστηκαν και πλέον είναι αμφίβολο το κατά πόσο θα αγωνιστούν στην συνέχεια του πρωταθλήματος. Επίσημη δικαιολογία των ανθρώπων της ομάδας είναι ότι υπήρχαν αρκετές τραυματισμένες και θα ήταν άσχημο για τις μικρές κοπέλες να υποστούν το ψυχολογικό μαρτύριο του αγώνα απέναντι στο Παγκράτι αλλά κάτι τέτοιο μάλλον δεν ευσταθεί αφού είναι γνωστά τα αγωνιστικά αλλά και διοικητικά προβλήματα των Πειραιωτών. Εξελίξεις θα έχουμε μέσα στην εβδομάδα.”

Στο παραπάνω κείμενο περιγράφεται μια κατάσταση υπαρκτή μεν, αλλά με αρκετή δόση υπερβολής. Η ομάδα δεν συμμετείχε στον συγκεκριμένο αγώνα, αλλά θα πάρει μέρος κανονικά στο πρωτάθλημα της Α2 Εθνικής Κατηγορίας. Η ιστορία του Πειραϊκού και οι σημαντικές επιτυχίες που έχει καταγράψει η ομάδα στο χώρο του γυναικείου μπάσκετ (και όχι μόνο), δεν επιτρέπουν σε κανένα να παίζει με αυτό που λέγεται αξιοπρέπεια των ανθρώπων που βρίσκονται αυτή τη στιγμή μέσα ή γύρω από το σωματείο, είτε λέγονται διοίκηση είτε παράγοντες είτε προπονητές είτε παίκτριες.
Με την ευκαιρία αυτή θέλω να επισημάνω και να καταγράψω κάποια από τα πραγματικά αίτια που οδηγούν ομάδες ιστορικές σαν τον Πειραϊκό να φθάνουν σε τέτοιου τύπου διαβήματα.
Ο Πειραϊκός είναι το αρχαιότερο σωματείο του Πειραιά και ένα από τα αρχαιότερα στην Ελλάδα. Στο χώρο του γυναικείου μπάσκετ -που είναι και το θέμα μας- διαθέτει τμήματα ακαδημιών-μίνι κοριτσιών, παγκορασίδων, κορασίδων, νεανίδων και γυναικών. Με τη δουλειά που γίνεται τα τελευταία χρόνια όλα τα τμήματα έχουν καταγράψει σημαντικές επιτυχίες στις αντίστοιχες τοπικές κατηγορίες της ΕΣΚΑΝΑ που αγωνίζονται, με αποκορύφωμα την περυσινή επιτυχία της γυναικείας ομάδας και την άνοδό της στην Α2 Εθνική Κατηγορία.
Η μοναδική λοιπόν γυναικεία ομάδα του Πειραιά που αγωνίζεται στις μεγάλες κατηγορίες δεν έχει γήπεδο να προπονηθεί, παρά μόνο μια φορά την εβδομάδα το πρωί του Σαββάτου στο μοναδικό!!! κλειστό γήπεδο του Πειραιά “Π.Σαλπέας”. Τις υπόλοιπες ημέρες και ώρες το γήπεδο είναι κατειλημμένο από ομάδες του Πειραιά που αγωνίζονται σε υποδεέστερες κατηγορίες. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι προπονήσεις να γίνονται στο -ο Θεός να το κάνει!!!- κλειστό γυμναστήριο του σχολικού συγκροτήματος της οδού Τζαβέλλα, με ότι αυτό συνεπάγεται για την φυσική κατάσταση των αθλητριών, την ετοιμότητα αλλά πρώτα και κύρια για την ίδια την σωματική τους ακεραιότητα. Μια επίσκεψη στο χώρο των προπονήσεων από οποιονδήποτε υπεύθυνο άνθρωπο της Γ.Γ.Α., της Ε.Ο.Κ., του Δήμου Πειραιά αλλά και τους δημοσιογράφους που ασχολούνται με τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, θα τους έπειθε για των λόγων μου το αληθές.
Υποβάλλω λοιπόν το αυτονόητο μεν ρητορικό δε ερώτημα: δεν θα έπρεπε ο Πειραϊκός να αντιμετωπίζεται τουλάχιστον με περισσότερο σεβασμό από τις αθλητικές και τοπικές αρχές, ώστε να εξετάζεται κατά προτεραιότητα το αίτημά του για καθημερινές ώρες προπονήσεων στο γήπεδο που θα δίνει τους επίσημους αγώνες του και όχι να του πετάμε ότι περισσεύει;
Λυπάμαι πολύ που ένας ολόκληρος Δήμος και μια πόλη, επίνειο της πρωτεύουσας και πρώτο λιμάνι της χώρας διαθέτει δύο (αριθμός 2) κλειστά γήπεδα!!!, που δεν μπορούν σε καμμία περίπτωση να ανταποκριθούν στις ανάγκες των δεκάδων ερασιτεχνικών σωματείων του Πειραιά, ανάμεσα στα οποία συγκαταλέγονται -εκτός του Πειραϊκού- και άλλα ηχηρά ιστορικά ονόματα, όπως Εθνικός, Ατρόμητος, Φοίνικας, Πορφύρας και άλλα που μπορεί να ξεχνάω και ζητώ συγγνώμη γι΄ αυτό.
Σημειώστε εδώ ότι το “Παπαστράτειο” Κλειστό Γυμναστήριο Πειραιά που στέγαζε μέχρι πρότινος τον Πειραϊκό και παλαιότερα ακόμη και τον Ολυμπιακό, παραμένει κλειστό εδώ και τρία χρόνια χωρίς να γνωρίζει κανείς αν και πότε θα επισκευαστεί, ώστε να μπορεί να φιλοξενήσει και πάλι αθλητικές δραστηριότητες. Μήπως η νέα πολιτική ηγεσία του Υπουργείου μπορεί να ανακοινώσει ένα σαφές χρονοδιάγραμμα για την αποκατάσταση του ιστορικού γηπέδου με κρατικά κονδύλια ή σε συνεργασία με την ΚΑΕ και τον Ερασιτέχνη Ολυμπιακό συνδυάζοντας δημόσια και ιδιωτική χρηματοδότηση, θα μπορούσαν να αποδώσουν ένα χώρο άθλησης σε μια υποβαθμισμένη γειτονιά του Πειραιά και να κάνουν τις καρδιές χιλιάδων Πειραιωτών να αισθανθούν ρίγη συγκίνησης;
Πιστεύω ότι ένα σωματείο της εμβέλειας του Ολυμπιακού με τις τόσες τεράστιες επιτυχίες σε όλα τα αθλήματα, θα το συνέφερε μεσομακροπρόθεσμα και θα έπρεπε να το επιδιώκει, να υπάρχουν ερασιτεχνικά σωματεία που θα μπορούσαν να αποτελέσουν τους αιμοδότες του πειραϊκού αλλά και εν γένει του ελληνικού αθλητισμού σε όλα τα επίπεδα.
Κλείνοντας, είμαι βέβαιος ότι αυτή η ενέργεια μπορεί να γίνει η αιτία για να ξεκινήσει ο διάλογος όλων όσων ενδιαφέρονται να βρεθούν λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζει όχι μόνο ο Πειραϊκός αλλά εν γένει όλος ο ερασιτεχνικός αθλητισμός της πόλης, προβλήματα που είναι μεν πολλά, σύνθετα και δύσκολα αλλά με τη συστράτευση και τον αγώνα όσο γίνεται περισσοτέρων Πειραιωτών και γενικά ανθρώπων του αθλητισμού, μπορούν να επιλυθούν με δραστικά μέτρα άμεσα και οριστικά, για να γίνουν πραγματικότητα τα όνειρα της σημερινής νέας γενιάς και παρακαταθήκη για το μέλλον των παιδιών μας.

Το πρόγραμμα του επομένου τριημέρου μέχρι και τη Δευτέρα 26/10/09 για τα τμήματα του γυναικείου μπάσκετ του Πειραϊκού είναι το εξής:
* Σάββατο, 24/10/09, 09:30, κλειστό γήπεδο Π.Σαλπέας: Πειραϊκός - Πανιώνιος για την Α΄ κατηγορία κορασίδων ΕΣΚΑΝΑ.
* Κυριακή, 25/10/09, 12:00, κλειστό γήπεδο Π.Σαλπέας: Πειραϊκός - Κρόνος Αγ. Δημητρίου για την Α2 Εθνική Κατηγορία.
* Δευτέρα, 26/10/09, 21:30, κλειστό γήπεδο Π.Σαλπέας: Πειραϊκός - Τερψιθέα Γλυφάδας για τον Α΄ όμιλο νεανίδων ΕΣΚΑΝΑ.

Μέσα στα αίτια που οδηγούν ιστορικές ομάδες σαν τον Πειραϊκό να φθάνουν σε τέτοιου τύπου διαβήματα όπως είπατε δεν αναφέραται καθόλου την κακή περσινή διαχείρηση, τις οικονομικές συμφωνίες-υποσχέσεις προς παίχτριες που στο όνομα τους τώρα επικαλείστε αυτό που λέγεται αξιοπρέπεια και ιστορία. Γιατί και η περσινή χρονιά αποτελεί ιστορία του συλλόγου και θα ήταν ορθότερο να μην κρατήσουμε μόνο την επιτυχία που ήρθε αλλά και τις οφειλές που υπήρχαν απέναντι στις αθλήτριες και το προπονητικό team (που προς τιμήν τους έπαιξαν μία χρονιά απλήρωτοι).

Επίσης το αποκορύφωμα της ιστορίας της ομάδας δεν είναι η περσινή χρονιά μιας και ο Πειραϊκος στο παρελθόν ήταν μια ισχυρή δύναμη στις εθνικές κατηγορίες, έχοντας ένα πολύ καλό αγωνιστικό σύνολο και μία πολύ υγειή και παραγογική διοίκηση.

Προς αποκατάσταση της αλήθειας λοιπόν θα πω πως έχουν δοθεί ώρες προπόνησεις "κάθημερινά" στον Πειραϊκό στο γήπεδο Σαλπέας 5-6.30 και όχι μόνο κάθε Σάββατο, άλλο που δεν τις χρησιμοποιεί. Επίσης είναι η μοναδική γυναικεία ομάδα στο γήπεδο που έχει αυτό το "προνόμιο", την στιγμή που οι υπόλοιπες (Φοίνικας και Πορφύρας) έχουν μόλις 2,5 ώρες προπόνησης την εβδομάδα! Ας μην δημιουργούμε εντυπώσεις....

Το "αυτονόητο" ερώτημα που θέτεται λοιπόν είναι πως ο Πειραικός που επι σειρά ετών είναι το μόνο σωματείο που χρησιμοποιούσε το Παπαστράτειο χωρίς να το μοιράζεται με καμία ομάδα ούτε από "υποδεέστερη" (όπως λέτε) ούτε από υψηλότερη κατηγορία (τόσα χρόνια που ο Πειραϊκός αγωνίζεται στο τοπικό) πρέπει να εκτοπίσει όλες τις ομάδες (αντρικές - γυναικείες και volley) που απ'όταν ο Πειραϊκός ήρθε στο Σαλπέας υποπροπονούνται για να επιλέξει τις ώρες που τον βολεύουν περισσότερο? Ας σοβαρευτούμε...

Όλοι λυπούμαστε που ένας ολόκληρος Δήμος διαθέτει μόνο δύο κλειστά γήπεδα και που το Παπαστράτειο παραμένει κλειστό εδω και 3 χρόνια, μα την περασμένη περίοδο δεν φάνηκε να απασχολεί ιδιαίτερα την ομάδα όταν είχε το περιθώριο να νοικίαζει ιδιοτικά γήπεδα για να προπονείται και παράλληλα να φιλοξενείται και στο ΣΕΦ. Καλό θα ήταν να μην τα ξεχνάμε όλα αυτά και να κρατάμε (και πολύ περισσότερο να γνωστοποιούμε σε όσους δεν ξέρουν) όσα κατά καιρους μας βολεύουν.

Καλή συνέχεια στην ομάδα και πολλά συγχαρητήρια σε όσους προσπαθούν να κρατήσουν το γυναικείο όρθιο και να σώσουν την κατάσταση στην οποία έφεραν τον Πειραϊκό οι επιλογές και η διαχείριση των περασμένων ετών....

Πολλά απ΄ αυτά που αναγράφετε στο σχόλιό σας ανταποκρίνονται όντως στην πραγματικότητα.
Όσον αφορά το τμήμα γυναικών δεν μπορώ να μιλήσω για τα προηγούμενα χρόνια, γιατί δεν γνωρίζω από πρώτο χέρι.
Αυτό που γνωρίζω για τη χρονιά 2009-2010 είναι ότι ο Πειραϊκός αποτελεί το μοναδικό σωματείο της πόλης που ένα ερασιτεχνικό τμήμα του αγωνίζεται σε Εθνική Κατηγορία και θα όφειλαν οι τοπικές και αθλητικές αρχές να δώσουν μια προτεραιότητα στα ζητήματα που αφορούσαν αγωνιστικά θέματα, όπως π.χ. ώρες προπονήσεων. Και μιλάμε ουσιαστικά για 3 ημέρες την εβδομάδα (Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή από τις 8μ.μ. και μετά), που θεωρώ ότι σε συνεννόηση και με τα άλλα σωματεία, θα μπορούσαν να βρεθούν.
Το ουσιαστικό πιστεύω είναι να αρχίσει ένας διάλογος για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ερασιτεχνικός αθλητισμός της πόλης (έλλειψη πόρων, έλλειψη υποδομών, ελάχιστη στήριξη από τις τοπικές αρχές είναι τα κυριότερα).
Θέλοντας να συμβάλλω σ΄ αυτό τον διάλογο, προτείνω:
Επιδότηση των σωματείων που διατηρούν τμήματα υποδομών άνω των 50 ατόμων (από ακαδημίες-μίνι έως έφηβοι και νεάνιδες).
Εργασίες αποκατάστασης του "Παπαστράτειου" ή αν αυτό δεν είναι δυνατό για διάφορους λόγους, κατασκευή κλειστού γυμναστηρίου (μια ελαφριά κατασκευή έστω και λυόμενη) στο χώρο από το ΣΕΦ έως το Δέλτα Φαλήρου, που θα μπορούσε κάλλιστα να συνδυαστεί και με τη δημιουργία ανοικτών αθλητικών εγκαταστάσεων για όλο τον κόσμο.
Οικονομική και υλικοτεχνική στήριξη των σωματείων από τους Δήμους, τις Νομαρχίες και τις Περιφέρειες.

Αυτές είναι κάποιες πρώτες -μπορεί και πρόχειρες- σκέψεις. Είναι όμως η στιγμή να ξεκινήσει η συζήτηση για το μέλλον του ερασιτεχνικού αθλητισμού στον τόπο μας, αφού όλοι τον θεωρούμε στοιχείο πολιτισμού και βασικό παράγοντα για την ενασχόληση των νέων με δραστηριότητες που προάγουν πνεύμα και σώμα, στα πλαίσια πάντοτε του "ευ αγωνίζεσθαι" και της ευγενούς άμιλλας.

Συγνωμη που παρεμβαινω αλλα γιατι δεν αναφερεσθε πουθενα και στο σωματειο Εθνικος Πειραια; Ο Πειραικος Συνδεσμος μπορει να θεωρειται ο αρχαιοτερος συλλογος του Πειραια αλλα δεν ειναι και ο μεγαλυτερος. Επειδη τα πιο πολλα πραγματα κρινονται απο το παρον και οχι απο το παρελθον πρεπει να μαθετε στην ιδεα οτι σημερα για ολα μα ολα χρειαζεται χρημα. Χωρις χρημα ακομα και ο Ολυμπιακος Πειραια θα ειναι αδυναμος. Επιθμητο θα ηταν να καναμε αυτη την κουβεντα οταν παιζατε Α1 στον ΕΣΑΚΕ στους ανδρες και Α1 στο γυναικειο , τωρα δυστυχως ειστε και εσεις ενα ακομα φτωχο σωματειο οπως ολα τα αλλα του Πειραια. Το Παπαστρατειο π.χ. δεν ειναι φρεσκο θεμα και ειναι αργα μαλλον για να το παρουσιαζετε σημερα. Οσον αφορα το περιφημο κλειστο που συζητατε , θα δινατε εσεις ποτε ωρες προπονησης στον Προφ.Ηλια , στην Καστελλα ,στον Ατρομητο Πειραια και στον Εθνικο ή θα το θελατε αποκλειστικα για δικη σας χρηση;

Για να είμαστε ακριβής όλα όσα αναφέρονται στο σχόλιο μου ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα!

Αν δεν γνωρίζετε για τα προηγούμενα χρόνια τότε κακώς αναφέρεστε στο παρελθόν και την ιστορία του συλλόγου, γιατί τα χρόνια που πέρασαν δεν περιέχουν μόνο επιτυχίες. Εξάλλου δεν οφείλεται στις επιτυχίες η σημερινή κατάσταση του συλλόγου ούτε και στο κλεισμένο Παπαστράτειο το ότι η ομάδα αυτή την στιγμή κατεβαίνει στην Α2 με την μισή 12άδα από νεανίδες.

Όσο για την εκπροσώπιση του Πειραιά στις Εθνικές κατηγορίες απλά θα θυμήσω πως στο παρελθόν και άλλες ομάδες (όπως ο Ατρόμητος και πιο πρόσφατα ακόμη οι Κυρίαρχοι) έπαιζαν σε Εθνικά πρωταθλήματα (και με περοσσότερες αξιώσεις από ότι φέτος ο Πειραϊκός) και κανείς τους δεν πήρε την "μερίδα του λέοντος" στο γήπεδο όπου προπονούνταν σε σχέση με τις υπόλοιπες ομάδες, πόσο μάλλον αν φιλοξενούνταν κιόλας σε άλλο γήπεδο.

Στο Σαλπέας λοιπόν μετά τις 8μ.μ. τις ώρες μοιράζονται 3 ομάδες volley + τους αγώνες τους, 2 γυναικείες ομάδες μπάσκετ και μία αντρική + τον αγώνα, + αγώνες 2 ομάδων Ά ΕΣΚΑΝΑ ανδρών, συνολικά δηλαδή 8 τμήματα. Όλοι αυτοί υποπροπονούνται και ψάχνουν για "μία" προπόνηση ακόμα, για να μπορέσουν να κάνουν τις δύο προπονήσεις 3. Ας μην μιλάτε για τις 3 βραδυνές προπονήσεις που ζητάτε σε ένα γήπεδο "τόσο" κορεσμένο σαν να είναι κάτι απλό και πόσο μάλλον δίκαιο να εκτοπιστούν 8 τμήματα γιατί δεν σας βολεύουν οι καθημερινές απογευματινές ώρες που σας έχουν δοθεί.


Καλές οι προτάσεις για συζητήσεις και όλα τα φιλολογικά άλλα οι λύσεις βρήσκονται στα τραπέζια, επόνυμα με υπευθυνους και ομοσπονδίες και όχι στα forum που έχουν φτιαχτεί για να ανταλλάσουμε νέα και απόψεις. Ο διάλογος μόνο μεταξύ των ομάδων δεν έχει κέρδος όταν το ζητούμενο είναι από φορείς (είτε δημοτικούς είτε κρατικούς) και πολύ περισσοτερο όταν απότερος σκοπός είναι το με οποιοδήποτε τρόπο όφελος της κάθε ομάδας σε βάρος άλλης.


magickaminia φαντάζομαι πως η ερώτηση που έκανες ήταν ρητορική ε....?

Συγγνώμη κύριοι αλλά δεν θεωρώ ότι στεκόμαστε σε αντίθετες πλευρές. Μας απασχολεί όλους το μέλλον του ερασιτεχνικού αθλητισμού στην πόλη μας και όχι μόνο.
Τώρα προσωπικά εγώ δεν έχω καμμία διάθεση να εξασφαλίσω προνομιακή μεταχείριση για τον Πειραϊκό. Αν έγινε κατανοητό κάτι τέτοιο από τα λεγόμενά μου, γράψτε λάθος. Την αγωνία μου ήθελα να καταγράψω και να εκφράσω την ανησυχία μου γι΄ αυτά που γίνονται (ή μάλλον δεν γίνονται) στον Πειραιά, λόγω της ελάχιστης στήριξης που απολαμβάνουν τα σωματεία του Πειραιά από τις τοπικές και αθλητικές αρχές και την πλήρη έλλειψη πόρων και υποδομών.
Ας κατανοήσουμε όλοι ότι το πρόβλημα πήρε μεγάλες διαστάσεις όταν ο Πειραιάς έγινε συνώνυμο του Ολυμπιακού. Καραϊσκάκη ο ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός, ΣΕΦ ο μπασκετικός Ολυμπιακός και καμμία απολύτως πρόβλεψη για τα υπόλοιπα σωματεία του Πειραιά, ιστορικά και μη. Δεν αμφισβητώ το τεράστιο μέγεθος και τις πολύ μεγάλες επιτυχίες του σωματείου, όπως και τα εκατομμύρια του κόσμου που το ακολουθούν. Αλλά σε όλα τα πράγματα υπάρχουν κάποια όρια. Και τα υπόλοιπα σωματεία αποτελούν μέρος της ιστορίας της πόλης και δικαιούνται να έχουν και παρόν και μέλλον. Για να εξασφαλιστεί λοιπόν αυτό χρειάζονται πόροι και γήπεδα. Είναι αυτονόητο ότι τα γήπεδα που υπάρχουν ή πρόκειται να δημιουργηθούν (λέμε τώρα!!!) πρέπει να εξυπηρετούν απολύτως ισότιμα όλες τις πειραϊκές ομάδες σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
Χρήματα επειδή δεν υπάρχουν και είναι ελάχιστοι αυτοί οι ιδιώτες που παραμένοντας ρομαντικοί, ενισχύουν τα σωματεία εκείνα που εξασφαλίζουν κάποιες στοιχειώδεις προϋποθέσεις για να μπορούν να γυμνάζονται τα παιδιά όλων μας, γι΄ αυτό είναι επείγουσα ανάγκη και αποτελεί πιστεύω τη μοναδική λύση, η χρηματοδότηση των σωματείων που αποδεδειγμένα διατηρούν τμήματα υποδομών και προάγουν τις ιδέες του ερασιτεχνικού αθλητισμού, από τις αντίστοιχες αθλητικές ομοσπονδίες, Δήμους, Νομαρχίες και Περιφέρειες (π.χ. 500€ για κάθε παιδί ηλικίας από 7 έως 18 χρονών και με ελάχιστο όριο τα 50 παιδιά).
Καλό είναι να συμμετάσχουν στον διάλογο που ξεκίνησε όσο γίνεται περισσότεροι άνθρωποι και ειδικότερα νέοι, γιατί αυτούς αφορά πρώτα και κύρια το όλο ζήτημα και έχουν τον τρόπο με τη συμμετοχή και τους αγώνες τους να προωθήσουν τις λύσεις που επιβάλλονται στη σημερινή συγκυρία.