Το καλοκαιρι που μας περασε εφυγα από τη Χιο εχοντας την αισθηση ότι τα 400 χλμ που διυνησα και τα 20 φιλμ φωτογραφιων που εβγαλα, ηταν αντιπροσωπευτικα για το νησι.

Χθες παρεβρεθην στη στοα του Βιβλιου, στην παρουσιαση του πρωτου λευκωματος του φιλου μου και εξαιρετικου φωτογραφου Στρατου Βογιατζη, που γνωρισα στο νησι με θεμα τον τοπο του, τη Χιο.

Αισθανθηκα ότι μαλλον δεν πηγα ποτε σε αυτό το μερος, ουτε καν στο ιντερνετ εριξα μια ματια.
Οι γωνίες και οι γωνιές του νησιου, η εναλλαγη του ασπρομαυρου με το πολυχρωμο, η ματια του καλλιτεχνη δειχνουν μια άλλη οπτικη, μια άλλη ματια που δεν «τουριστικοποιει» τη Χιο αλλα τη δειχνει όπως είναι.
Τοσο αληθινη και τοσο μακρινη για τους επισκεπτες…

Το λευκωμα του Στρατου είναι πολύ προσωπικο, πολύ ιδιαιτερο και το λατρεψα γιατι δεν υποδεικνυει καλες φωτογραφιες τυπου «ειμαι από τη Χιο, που είναι και το σουπερουαου νησι». Είναι μια προσωπικη ματια, με προσωπικο μοχθο που αφηνει τον αναγνωστη – θεατη να αποκτησει ιδια αποψη και ερμηνεια για ένα από τα πλεον ποικιλομορφα νησια του Αιγαιου. Από τις φωτογραφικες δουλειες που λατρεψα και πανε στην κατηγορια αυτων που ή θα σου αρεσουν ή θα σε ενοχλησουν. «νταξ μωρε καλουτσικο είναι» εδώ δεν χωραει.
Όπως ακριβως και η Χιος.
Ή θα σε απορροφησει ή θα σε διωξει.

Χαρηκα για μερικες ( ελαχιστες για την ακριβεια ) ομοιες φωτογραφιες με αυτές που εβγαλα, ξαναεσκυψα στις περισσοτερες που απλως εγω προσπερασα και θαυμασα στιγμες που χωρις το λευκωμα του Στρατου Βογιατζη δεν θα εβλεπα ποτε.

Όταν τελειωσα και το δευτερο ταξιδι μου στη Χιο μεσω του λευκωματος η πρωτη και τελευταια σκεψη που εκανα ηταν ότι οσο και αν γυρισα, οσο και αν περπατησα, οσα χιλιομετρα και αν εγραψα τελικα αυτό το νησι δεν το προσεγγισα ποτε…

Εις αναμνησιν των πρωτων διακοπων που πηγα μονος μου, που δεν ηξερα κανεναν, που βασανισα τον εαυτο μου και με βασανισε και εκεινος, που μιλησα ελαχιστα και σκεφτηκα πολύ, που ξαναβρηκα μερικα στοιχεια που ειχα ξεχασει και μερικα αλλα που ειχε αποτεφρωσει η καθημερινοτητα…

Υγ1. καλη η εκδηλωση αλλα θα μπορουσε να ηταν συντομοτερη με λιγοτερα λογια μπλα μπλα μπλα….
Υγ2. παλι καλα που παρεβρισκοντο και πολλες και ομορφες Χιωτισσες...

Αφού δεν ήμουν εκεί...

Με συγκίνησες μωρέ μου σου...αμάν!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!