Το μονο θετικο δηλαδη που εχουν ειναι το υψος τους?
Μααααααλιστα. Οσο ζω μαθαινω.


Απο τον Διαμαντιδη δεν νομιζω να ηταν καλυτερος αμυντικος ο Γιαννακης. Πιο σκληροτραχηλος σαφως, καλυτερος οχι. Στα ιδια επιπεδα ισως, αν και νομιζω οτι ο Διαμαντιδης εχει ξεπερασει τον Γιαννακη σε αυτο τον τομεα.


Για τον Παπαλουκα συμφωνω. Για τον Διαμαντιδη διαφωνω καθως ο ανθρωπος αυτος ΔΕΝ ΣΟΥΤΑΡΕΙ ΑΠΟ ΜΕΣΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ! Ειτε θα μπει μεσα στην ρακετα, ειτε θα εκτελεσει τριποντο. Και στο τριποντο εχει πολυ καλα ποσοστα.


Ποιος ηρθε?
Σιγα μην ηταν ο Γιαννακης πολυ καλος σουτερ.....


Αυτο ειναι πολυ σωστο. Πραγματι καμια σχεση εκεινη η εθνικη με την τωρινη. Τωρα το οπλοστασιο ειναι ΓΕΜΑΤΟ και μαλιστα περισσευουν και πολλοι καλοι απο εξω. Τοτε υπηρχαν πραγματι μονο 4 σοβαρες επιλογες.

3 κρισιμες θα ελεγα εγω. Γκαλης, Γιαννακης, Φασουλας. Αν δεν ηταν ο Γκαλης τιποτα απο αυτα δεν θα γινοταν. Οι ποντοι του δεν θα μπορουσαν να καλυφθουν και θα ημασταν απλα μια μετρια ομαδα.
Αν δεν ηταν ο Γιαννακης επισης σε μικροτερο βαθμο θα ημασταν μια μετρια ομαδα. Το παθος του, η συνεχης ενεργεια του, η αμυνα του καθως και οι οργανωτικες ικανοτητες του δεν θα μπορουσαν να καλυφθουν.
Οσο για τον Φασουλα, αν δεν ηταν αυτος θα ημασταν επισης μια μετρια ομαδα σε ιδιο σημειο με αυτο του αν ελειπε ο Γκαλης. Ο Φασουλας οσο παρεξηγημενος και αν ειναι, ηταν ενα τεραστιο κεφαλαιο για την Ελληνικη εθνικη ομαδα. Ηταν ο μοναδικος ψηλος που μπορουσε να παλεψει με τους αντιπαλους ψηλους, αν δεν ηταν αυτος θα μας εκαναν πραγματικο "γιο-γιο" μεσα στη ρακετα, καθως οι αμυντικες ικανοτηττες του Φασουλα ηταν τεραστιες! Επισης ηταν αρκετα ικανος σαν σκορερ μεσα στη ρακετα αν και αυτο ακουγεται υπερβολικο.



•Η προπερσινη νικη απεναντι στην ΗΠΑ σε διαψευδει κατηγορηματικα!
•Επισης η περσινη παραλιγο νικη με κοντρα διαιτησια και μεσα στο σπιτι των Ισπανων με ολα τα αστερια τους, επισης σε διαψευδει κατηγορηματικα.


Ειναι η γνωστη ατοπη συγκριση μεταξυ παικτων διαφορετικων εποχων.
Δεν μπορει να γινει συγκριση!

Τα 2 ματς που αναφέρεις αποτελούν εξαιρέσεις, που όμως δεν αποκλείουν απαραίτητα αυτό που λέει ο λύκος. Δείχνουν ότι η Εθνική δύναται (το ματς με τις ΗΠΑ βασικά γιατί το άλλο το χάσαμε οπότε δεν δικαιολογείται η αναφορά του) να κερδίσει και σπουδαίους αντιπάλους. Ομοίως βέβαια θα μπορούσε και κάποιος άλλος να πει ότι η Σλοβενία μας έθαψε το 2005 και...σχεδόν το 2007, φαντάσου τι θα γινόταν αν έπαιζαν όλοι οι Γιούγκοι μαζεμένοι. Και Ρωσία-Λιθουανία επίσης μας κέρδισαν πέρυσι...

Η αλήθεια είναι ότι η διάσπαση των 2 αυτών κρατών καθώς και τα κουτσουρεμένα ρόστερ που κατεβάζουν έχει κάνει πιο εύκολη την κατάσταση για τους υπόλοιπους διεκδικητές. Παρόλο που κατά καιρούς (και κυρίως τα πρώτα χρόνια πχ Κροατία με Ντράζεν και Λιθουανία με Σαμπόνις) τα μεμονωμένα κράτη κατάφερναν να συγκροτήσουν αξιόλογες έως πολύ καλές ομάδες, όσο περνάνε τα χρόνια το επίπεδο πέφτει. Θεωρητικά δηλαδή η αφθονία του ταλέντου στα κράτη αυτά θα μπορούσε να δημιουργήσει αντί για μια πανίσχυρη ομάδα 2-3 πολύ καλές, στην πράξη όμως τείνει να γεμίσει τον τόπο με μετριότητες.

Το αν βέβαια τελικά θα κατάφερνε ή όχι κάτι η Εθνική απέναντι σε αυτές τις ομάδες-μεγαθήρια δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Αλλά αν έπρεπε σε κάθε τουρνουά να παίξεις 4-5 παιχνίδια-φωτιά αντί για 1-2 όπως είναι τώρα τα πράγματα θα ήταν σαφέστατα δύσκολα.

Εξαιρεσεις. Μαλιστα. Ευκολο να το λες απο οτι να το αποδεικνυεις.
Εξαιρεση για να αποτελεσει ενα γεγονος, πρεπει να εχουμε πολλα διαφορετικα γεγονοτα να εχουν συμβει, και το αποτελεσμα να ειναι συντριπτικα υπερ ενος γεγονοτος και ελαχιστες μονο φορες να υπερισχυει το αλλο γεγονος.
Και γιατι λοιπον αποτελουν εξαιρεσεις οι νικη της Ελλαδος επι των ΗΠΑ? Και γιατι λοιπον αποτελουν εξαιρεσεις ολες οι μεγαλες νικες που εκανε η αλλαδα επι των αλλων μεγαλων ομαδων της σημερινης εποχης? Και γιατι λοιπον αποτελουν εξαιρεσεις οι ηττες στις λεπτομερειες της Ελλαδος επι αλλων μεγαλων ομαδων?
• Στην νεα εποχη(εποχη Διαμαντιδη, Παπαλουκα κλπ) λοιπον, ποια ηταν τα αλλα τοσα πολλα γεγονοτα/αγωνες που δειχνουν οτι η Ελλαδα συντριπτικα τις περισσοτερες φορες δεν μπορει να ανταπεξελθει σε μεγαλους αγωνες, ωστε να χαρακτηριζουμε τον εναν αγωνα εξαιρεση?

ΠΧ ας παρουμε το παιχνιδι με τις ΗΠΑ(οσο και αν δεν μου αρεσει, αλλα βαζω την λογικη πανω απο ολα):
Το λες εξαιρεση. Εγω το μονο που ξερω ειναι οτι στην εποχη Διαμαντιδη,Παπαλουκα(αφου αυτη ειναι που εξεταζουμε και σε αυτην αναφερομουν ξεκαθαρα) η Ελλαδα νικησε μια φορα τις ΗΠΑ.
Το λες εξαιρεση. I rest my case. ο.ε.δ.


Ε γιατι εγω τι ειπα, οτι ειναι η Ελληνικη εθνικη ομαδα η υπερομαδα και νικαει ΠΑΝΤΑ?
Εγω ειπα οτι η Ελληνικη εθνικη ομαδα ΜΠΟΡΕΙ να νικαει τους μεγαλους αφου αυτο δειχνουν τα αποτελεσματα.


Σε αυτο δεν νομιζω να διαφωνει κανεις. Αλλα αυτο ειναι ασχετο με αυτο στο οποιο διαφωνησα.
Εγω διαφωνησα με αυτο που ειπε ο Λυκος. Οτι αν δεν υπηρχε αυτη η διασπαση τοτε δεν θα καταφερνε και πολλα η Ελληνικη εθνικη ομαδα.
Σαφως και η διασπαση δεν φερνει μια πανισχυρη ομαδα οπως παλια. Αλλα αυτο δεν αναιρει κανενα γεγονος οτι η τωρινη Ελλαδα νικησε τις ΗΠΑ, αρα θα μπορουσε να νικησει και την προαναφερθεισα υποθετικη πανισχυρη ομαδα, αρα η Ελληνικη εθνικη ομαδα ΘΑ μπορουσε να καταφερει πολλα απεναντι σε αυτην.


Δεν ειναι σωστο αυτο που λες γιατι εκτος των ΗΠΑ,ΕΣΣΔ,Γιουγκοσλαβια, Ισπανια,Αργεντινη, οι υπολοιπες ομαδες θα ηταν λιμα, και δεν θα παιζαμε προφανως με ολες αυτες αλλα με τις μισες(στατιστικα αν το δεις αοφυ καποιες θα τις αποφευγαμε). Οποτε θα ειχαμε 2-3 πολυ μεγαλα ματς. Τα οποια οπως αποδειξαμε με το παιχνιδι με τις ΗΠΑ περυσι θα μπορουσαμε να κερδισουμε. Φυσικα και ισως δεν κερδιζαμε. Ομως θα μπορουσαμε.
Τωρα αντι για μια πολυ ισχυρη, ΕΣΣΔ=Ρωσια+Λιθουανια+...., ή Γιουσκοσλαβια=Σερβια+Κροατια+Σλοβενια+...., την οποια αν την αποφευγαμε και αποκλειοταν πχ τοτε την ξεχνουσαμε, τωρα εχουμε να αντιμετωπισουμε ΚΑΙ Σερβια ΚΑΙ Κροατια ΚΑΙ Σλοβενια και πρεπει να αποκλειστουνε ολες αυτες για να τις αποφυγουμε αλλα και σαφως ειναι περισσοτερες οι δυσκολες ομαδες απο οτι αν εχεις μια.
Δεν λεω οτι αυτο το κανει πιο δυσκολο, αλλα αυτο που θελω να δειξω ειναι οτι πολυ απλα η διαφορα δυσκολιας με το να υπηρχαν 2 πανισχυρες ενωμενες ομαδες (ΕΣΣΔ,Γιουσκοσλαβια) δεν ειναι και πολυ μεγαλυτερη απο το να υπαρχουν τα κρατιδια τους ξεχωριστα.

Αυτο που φερνει τις ομαδες κοντα σημερα, δεν ειναι οτι διαλυθηκαν η ΕΣΣΔ και η Γιουγκοσλαβια, αλλα η παγκοσμιοποιηση. Η παγκοσμιοποιηση που εφερε τους ενιαιους τροπους προπονησης και βοηθητικων διατροφικων ουσιων διαθεσιμα σε ολες τις ομαδες που ειναι και ο κρισιμοτερος παραγοντας, η παγκοσμιοποιηση που εφερε ολους του αθλητες να παιζουν μαζι και να μην υπαρχει το παλιο δεος απο καποιους προς καποιους αλλους.

Εγώ είμαι ο πρώτος που παραδέχομαι ότι η ΦΕΤΙΝΗ Εθνική έχει καλές πιθανότητες να νικήσει την Ισπανία.
Όποιος όμως δεν παραδέχεται ότι οι Ισπανοί ποτέ δεν μας ταίριαζαν σαν ομάδα και όποτε τους βρίσκαμε μπροστά μας όχι απλώς χάναμε αλλά διαλυόμασταν, εθελοτυφλεί.

Ο περσινός ημιτελικός ήταν όντως η εξαίρεση στην ιστορία των ελληνοισπανικών αναμετρήσεων τα τελευταία χρόνια.

Nαι μονο που αυτο γινοταν οσο παιζαμε στην επιθεση το τσοκου τσουκου μπασκετ στην επιθεση και η αμυνα μας ηταν για τα απανυγιρια. Φετος δεν εδειξε αυτα τα στοιχεια η Εθνικη. Αλλα εδειξε απο τα περσινα. Και της προετοιμασιας και των αγωνων.

Σιγουρα παντως η Ισπανια δεν μας παει σαν ομαδα.

Ίσως δεν εξέφρασα πολύ καλά αυτό που ήθελα να πω. Αυτό που εννοούσα λέγοντας εξαίρεση είναι ότι στα τελευταία 3 χρόνια των επιτυχιών, το μοναδικό πραγματικό μεγαθήριο που νίκησε η Ελλάδα ήταν οι ΗΠΑ. Όχι ότι έχασε από όλα τα άλλα. Απλά δεν δοκίμασε τις δυνάμεις της με κανένα άλλο (από τα λιγοστά που κυκλοφορούν), παρά μόνο με την Ισπανία από την οποία χάσαμε 2 φορές. Επομένως θεωρώ ότι το στατιστικό δείγμα δεν είναι επαρκές. Αποδείχθηκε ότι μπορεί να συμβεί, αλλά μιλάμε για μια φορά στα 3 χρόνια διοργανώσεων. Όχι ότι σε όλες τις άλλες μεγάλες κόντρες βγήκαμε χαμένοι, στον αντίποδα θα έβαζα πιθανότατα μονάχα τα 2 ματς με τους Ισπανούς. Αλλά η αλήθεια είναι ότι οι επιτυχίες μας δεν έχουν έρθει απέναντι σε μπασκετικούς κολοσσούς, και αυτό δεν το αναφέρω για να τις μειώσω απλά θεωρώ ότι είναι η αλήθεια. Ειδικά αυτό το ελαφρώς τσούκου τσούκου μπάσκετ που παίζαμε μέχρι πέρυσι (αν βέβαια συνεχιστεί η μετάλλαξη που είδαμε στο προολυμπιακό και δεν το δούμε και φέτος ) αμφιβάλλω αν θα ήταν αποτελεσματικό επί μονίμου βάσεως απέναντι σε θηρία.

Μου αρέσει η συζητηση, και οι δυο εχετε δικιο βασικα ( ) απλά θεωρώ οτι πέρσι η Εθνική χωρίς Φώτση και Σοφο με σφαγή διαιτητων,μεσα στην Ισπανια,κόντρα σε απιστευτα ποσοστα ευστοχίας των Ισπανών, κατάφερε να πάει το ματς μεχρι το τελευταίο λεπτό. Το αποτέλεσμα εγραψε Ισπανία,αλλα νομιζω οτι αξίζαμε περισσότερο την νίκη. Ηταν μαθηματικα αναμενόμενη ήττα,δεν ηταν δυνατόν να αντέξουμε.

Ναι, το προβλημα ειναι το "ολα τα αλλα".
Ποια ειναι ολα τα αλλα? Οι ΗΠΑ και η Ισπανια?
Η Αργεντινη οσο και φοβερη ομαδα και αν ειναι, μεγαθηριο δεν την λες. Την Ρωσια, με τιποτα. Την Λιθουανια επισης. Φοβερη ομαδα ναι, αλλα μεγαθηριο οχι.

Και εδω που τα λεμε βγαζω και την Ισπανια απο εξω. Ακου μεγαθηριο η Ισπανια. Σιγα τα ουα. Μεγαθηριο ειναι καποιος αντιπαλος για σενα, οταν υπερτερει τοσο πολυ σε ροστερ, οταν κοιτας τους αντιπαλους σου και λες "Ε θα το παλεψω και ο,τι βγει!".
Την Ισπανια την παιξαμε στην εδρα τους, πληρεις αυτοι, ενω εμεις χωρις τον κρισιμο για την ομαδα της Ελλαδος Φωτση, και χωρις τον Σχορτσιανιτη και ελεγχαμε το ματς για ενα μεγαλο μερος και χασαμε στις λεπτομερειες(και να ξαναθυμηθω εκεινα τα 2 φαουλ οπου οι παικτες μας ουτε καν ακουμπησαν τους αντιπαλους και οι διαιτητες εδωσαν φαουλ ελαφραν την καρδιαν και μαλιστα στο ενα οι Ισπανοι ζητουσαν και αντιαθλητικο!!!!! ).
Στα μετρα μας αντιπαλος παροτι απο παλια με αυτους εχουμε κακη παραδοση.


Ναι αλλα δεν φταιει η εθνικη για αυτο. Φταιει οτι δνε υπαρχουν πια μπασκετικοι κολοσσοι.
Και βεβαια αυτο που λες δεν ειναι τελειως σωστο αφου η μια επιτυχια μας προπερσυ(η επιτυχια(αποτυχια λεω εγω) της 2η θεσης στο παγκοσμιο) ηρθε νικωντας εναν μπασκετικο κολοσσο.
Και αν δεν τυχαιναμε με αυτον τον μπασκετικο κολοσσο στα ημιτελικα(ωστε να ξεζουμιστουμε σωματικα και πνευματικα), τοτε ισως το παιρναμε κιολας....

Παιδιά μάλλον το επίπεδο της Εθνικής Ελλάδος έχει ανέβει πάρα πολύ για αυτό και δεν τους βλέπουμε πια ως κολοσσούς…

Σίγουρα οι διασπάσεις της Σοβιετικής ένωσης και Γιουγκοσλαβίας αποδυνάμωσε αυτές τις ομάδες αλλά από ότι πιστεύω θα τις κοντράραμε και αυτές.

τώρα σε σχέση με την Αμερική αν δούμε στο NBA έχει αρχίσει και γεμίζει με ξένους. Αυτό δείχνει ότι είτε έχει πέσει το επίπεδο των Αμερικάνων αθλητών (δεν το νομίζω) είτε ότι ανέβηκε το Ευρωπαϊκό επίπεδο.

Μην ξεχνάμε ότι πλέον έχει γίνει πολύ physical το παιχνίδι. Όποιος έχει μυς και πνευμόνια είναι καλός. Η τεχνική μετράει λιγότερο πλέον…

επειδη αναφερθηκε πιο πριν στο τοπικ και αναφερεται και γενικα συνεχως τοτε αν αποτελει μια φορα δικαιολογια η απουσια των ΝΒΑερ απο τις ομαδες τους(κατι που οι ιδιοι οι παιχτες επελεξαν) τοτε χιλιες φορες πιο δικαιολογημενη ειναι η ελληνικη ομαδα με τις αναγκαστικες απουσιες των ζηση(2006) και φωτση,σχορτσιανιτη(2007)

Προφανως λογω ηλικιας δεν εχεις δει το Γιαννακη στα καλα του
αλλα μονο οταν πηγε στον ΠΑΟ.

Αν ψαξεις θα βρεις οτι ο Γιαννακης οταν επαιζε στον Ιωνικο Νικαιας
εβαζε 30 ποντους για πλακα σε καθε παιχνιδι
με αποκορυφωμα τους 67 εναντιον του Αρη του Γκαλη.
Και στον Αρη οταν πηγε εβαζε 20 ποντακια σε καθε ματς
με πολυ καλα ποσοστα.

Ποια ομαδα των ΗΠΑ κερδισε η Εθνικη???
Μηπως μια ομαδα με 1-2 σουπερ-σταρ
και 10 μετριους παιχτες??????
Αν επαιζαν ο Σακ και ο Κομπε θα κερδιζαμε?????

Αν ξαναενωθουν Ρωσοι και Γιουγκοι
δεν προκειται να ξαναδουμε ποτε μεταλλιο,
εκτος αν καποια στιγμη μπορεσουμε να κερδισουμε τους Ισπανους

Ημαρτον παλικάρια. Δεν μπορώ να ακούω μηδενισμούς που συνηθίζει συχνά να κάνει ο Λύκος στο στυλ του αγαπημένου του Αλέ (τασούλη στα λέω εγώ που σε ξέρω λίγο παραπάνω).
Αλλο άθλημα είναι εδώ.
Οι εποχές είναι διαφορετικές, άλλο μπάσκετ έπαιζε ο Τρόντζος , ο Κολοκυθάς και ο Αμερικάνος από τον Γκάλη και το Γιαννάκη ( που είχε βάλει 72 σε εκείνον τον αγώνα που λες), και άλλο μπάσκετ έχουμε σήμερα (μόνο και μόνο η παρουσία του τριπόντου, ή αλλαγή της επίθεσης σε 24").
Σταρ είναι ο καθένας στην εποχή του.
Και την εποχή του Γκάλη συνηπήρχαν εξίσου τεράστιοι Ευρωπαίοι ( Πέτροβιτς, Σαμπόνις, Μαρτσουλιόνις, Κούκοτς), όπως και σήμερα ( Ντίρκ, Πάρκερ, Πέτζα κλπ). Κάθε εποχή έχει και τα χαρακτηριστικά της και τις αξίες της και είναι δύσκολο να προσδιοριστεί με αντικειμενικό τρόπο η διαχρονική αξία κάθε αθλητή, παρά μόνο το μόνο εύκολο, το κατά πόσο είναι αποδεκτός στην ίδια του την εποχή.
Επίσης με τα αν και τα εαν και δήθεν δε γίνεται χωριό. Αν ξαναενωθούν (λες και δεν θα έχουν 12 παίκτες αλλά 45 ), αν έπαιζε ο Κόμπε & ο Σακίλ (λες και τους εμπόδισε κανείς να πάνε)αν αν αν...

το σπορ γίνεται εξαιρετικά..ομαδοποιημένο πλέον σε αυτό το πλέον υψηλό επίπεδο.Χρειάζονται 12 εξαιρετικοί παίκτες που θα μπορούν να κάνουν εξίσου καλά τα βασικά (και από τους δικούς μας μόνο ο Γλυνιαδάκης είναι καλός μόνο σε κάποια στοιχεία του και υστερεί σημαντικά σε κάποια άλλα) και αυτό που κάνει τη διαφορά από ομάδα σε ομάδα είναι πλέον λεπτομέρειες μικρές. ο suspect ανέλυσε πολύ καλά τη δική μας ομάδα, μη μηδενίζουμε τους πάντες με τα αν και τα δήθεν

Οχι τον εχω δει και στον Αρη σε παρα πολλα ματς καθως και σε παρα πολλα ματς της εθνικης απο το 86 και μετα. Τα περισσοτερα αυτα οχι εκεινη τη στιγμη(αφου ημουν μικρος και δεν καταλαβαινα τιποτα) αλλα απο VHS και DVD.
Απο το 1990 και μετα βεβαια που καταλαβαινω τι μου γινοταν, τον εβλεπα συνεχως....


Μπορει να μην το εχω δει αλλα ξερω καλυτερα απο εσενα απο εξω(εκ μνημης δηλαδη, αφου αυτα τα αθλητικα οπως και επιστημονικα νουμερα, τα θυμαμαι τέλεια) οτι το αποκορυφωμα ηταν στο Ιωνικος-Αρης 113-114 οπου Γιαννακης εβαλε 73 ενω ο δε Γκαλης με την ομαδα του Αρη 62.


Πρωτον δεν μιλαμε για τα ποσοστα αλλα ακομα και ετσι απο τα παρα πολλα ματς που εχω δει διαφωνω οτι ειχε καλα ποσοστα.
Δευτερον εγω διαφωνησα αρχικα οτι ηταν πολυ καλος σουτερ. Δεν ηταν καν σουτερ.

Ισως στα αρχικα πρωτα χρονια του στον Ιωνικο να ηταν, δεν ξερω....


Μπορεις να μου πεις ποιοι ηταν οι σουπερ σταρ και ποιοι ηταν οι 10 μετριοι παικτες?


Δεν ξερω. Αν ο Σακ ηταν ο τωρινος δεν ξερω.
Aν ηταν του 2000 τοτε θα αντιμετωπιζαμε(η Ελλαδα) σοβαροτατο προβλημα και οι πιθανοτητες να χασουμε θα ηταν πολυ πολυ μεγαλυτερες.

Οσο για τον Κομπι, δεν νομιζω οτι η ελλειψη του Κομπι ηταν κρισιμη και καθοριστικη. Αντε να εβαζε 3-4-5 παραπανω ποντους απο τον Λεμπρον αλλα δεν θα εκανε τη διαφορα.


Εγω παλι λεω οτι:
Αν ξαναενωθουν Ρωσοι και Γιουγκοσλαβοι και παλι θα διεκδικουμε με μεγαλη πιθανοτητα μεταλλιο.
Εδω πηραμε το 87 το ευρωπαικο και το 89 βγηκαμε 2οι, εχοντας μονο 4 παικτες σοβαρους, τωρα που εχουμε μια 18αδα τουλαχιστον φοβερων παικτων δεν θα μπορουσαμε? Δεν νομιζω.....

Ρε Νικολα τωρα υπαρχουν 4-5 παιχτες μεγαλης κλασης οι οποιοι παιζουν στο ΝΒΑ
και τοτε υπηρχαν καμια 20αρια που επαιζαν ολοι στην Ευρωπη
και ο Γκαλης με τον Γιαννακη τους ειχαν αντιπαλους.
Και χωρις να μπορουν να εχουν 6 ξενους για συμπαιχτες.
Δες λιγο την διαφορα.

45 παιχτες δεν θα εχουν, αλλα θα εχουν μια 12αδα απο παιχτες
που παιζουν ολοι στο ΝΒΑ.
Και οταν λεω παιζουν, δεν εννοω οτι κουνανε τις πετσετες,
αλλα ειναι βασικοι στις ομαδες τους.
Μιλαμε για 2 ενωμενες εθνικες που θα πεταγαν φωτιες.



Απο 7 χρονων μπορουσες να καταλαβεις τι σου γινοταν????????
Πρεπει να εισαι το παιδι-θαυμα
Επειδη λοιπον μαλλον στα 7 σου δεν καταλαβαινες και πολλα απο μπασκετ
θα θεωρησω οτι εβλεπες τον Γιαννακη απο το 94-95 και μετα δηλαδη στα 11-12 σου
και στο τελειωμα του.

Απο βιντεο και στιγμιοτυπα δεν μπορεις να καταλαβεις αν ηταν καλος σουτερ.

Ο Γιαννακης ειναι απο τους καλυτερους σουτερ 3 ποντων
στην ιστορια του Ελληνικου μπασκετ.
Απλα δεν φαινοταν πολυ, λογω του Γκαλη
που μονοπωλουσε το 80% των επιθεσεων του Αρη και της Εθνικης.

Το ποσο καλος σκορερ ειναι ο Γιαννακης,
το απεδειξε το '89 με την εθνικη, χωρις τον Γκαλη.

Τους Ρωσους και τους Λιθουανους δεν μπορουμε να τους κερδισουμε τωρα,
θα τους κερδισουμε αν ενωθουν???

Δεν καταλαβαινω τι θελεις να πεις....



ΟΧΙ!
Και ξανα-επαναλαμβανω οτι απο το 1990 και μετα καταλαβαινα τα παντα και θυμαμαι τα περισσοτερα.


Δεν μιλαω για στιγμιοτυπα.
Μιλαω για ολοκληρους αγωνες.



Αυτο πρωτη φορα το ακουω και παροτι διαφωνω ΚΑΘΕΤΑ, δεν μπορω να το αποδειξω αφου δεν εχω παρακολουθησει τον Γιαννακη επι Ιωνικου.


Μπερδευεις τα πραγματα. Δεν μιλαμε για καλο σκορερ. Μιλαμε τοση ωρα για πολυ καλο σουτερ.


Τους Ρωσους τους κερδισαμε το 2005 σε ενα κρισιμο ματς και περασαμε στα ημιτελικα στο ευρωπαικο πρωταθλημα το οποιο και πηραμε επειτα.

διάβασα αυτά που γράψατε για τις τιμές των εισιτηρίων (20 και 60 ευρώ για δύο ματς)
το μόνο που έχω να πω είναι ότι μάλλον πρόκειται για μία από τις κορυφαίες αρπακτές που έχουν γίνει σε τιμές εισιτηρίων
αρκεί να δηλώσω ότι στους Ολυμπιακούς της Αθήνας είχα δει και τους τέσσερις προημιτελικούς με 40 ευρώ συνολικά (20 και 20), μάλιστα στους μεσημεριανούς αγώνες καθόμουν ακριβώς πίσω από τον πάγκο της USA TEAM και άκουγα πεντακάθαρα τις παρατηρήσεις του Λάρι Μπράουν στον αγώνα με την Ισπανία και βεβαίως έβλεπα μπροστά μου τον Ντάνκαν, τον Άιβερσον, τον Λεμπρόν κλπ, ενώ και το βραδάκι στον αγώνα της εθνικής με την Αργεντινή καθόμουν χαμηλά πίσω από την μπασκέτα και ακριβώς δίπλα μου καθόταν οι Αργεντίνοι και μπορώ να πω ότι ήταν από τις καλύτερες στιγμές που έχω ζήσει ως φίλαθλος αφού πότε πανηγυρίζαμε εμείς και πότε οι Αργεντίνοι χωρίς καμία απολύτως καφρίλα, περισσότερο αγωνία και διασκέδαση υπήρχε, βέβαια για να πω την αμαρτία μου δεν με χάλασε και πολύ που χάσαμε διότι ήθελα όσο τίποτε να δω έναν συναρπαστικό ημιτελικό Αργεντινή- USA. Ενώ τώρα απ’ ότι κατάλαβα αν κάποιος ήταν τυχερός και έβρισκε από τα φτηνά των 20 μπορούσε να δει τις τιτανομαχίες του Μπάρος με τον Μπένι Χιλ στο Πράσινο Ακρωτήρι- Νέα Ζηλανδία ή άντε αν ήταν τυχερός μπορεί να έβλεπε την ανατροπή της χρονιάς από το ανέκδοτο του Καναδά (που ο παλιός μεγάλος παίκτης ο προπονητής πια Ράουτινς έδιωξε τον Ντάλεμπερτ ενώ πήρε τον πιτσιρίκο γιόκα του στην εθνική) σε βάρος της Κορέας!!!!!!
ως συνήθως πάλι κράξαμε...



δεν μπορείς να το ξέρεις αυτό, ίσως είναι ανάλογα με τον άνθρωπο και τα ενδιαφέροντά του
εννοείτε ότι δεν μπορείς να κάνεις ανάλυση αλλά όχι ότι δεν καταλαβαίνεις και τι γίνεται

πχ εγώ σαν πρώτες διοργανώσεις που κοιτούσα το πρόγραμμα ή ρωτούσα και καθόμουν να δω μόνος μου ήταν το Μουντιάλ του Μεξικό στο ποδόσφαιρο το '86 και το μουντομπάσκετ χάρη σε ξάδερφο και πατέρα μου (θυμάμαι καθαρά ότι είχα δει τους αγώνες της εθνικής με Γαλλία, Ισπανία και Βραζιλία καθώς και τον ημιτελικό URS-YUG) και τότε ήμουν ακριβώς 7 ετών
ενώ τον Γκάλη τον Γιαννάκη και τον Σαμπόνις ήδη τους γνώριζα από αγώνες του χειμώνα και της Άνοιξης,
επομένως δεν είναι καθόλου παράξενο

ενώ από την επόμενη χρονιά θυμάμαι καθαρά ακόμη και το παγκόσμιο στίβου στην Ρώμη
σκέψου μόνο ότι έχω αρχείο πάνω από 30 ώρες από αγωνίσματα που έγραφα ο ίδιος στους Ολυμπιακούς της Σεούλ το 1988 (με είχανε μάθει να γράφω ήδη) και τότε ήμουν μόλις 9 ετών
άρα γίνεται και από τον καθένα

Ηταν για τον νικεφαλιν η πρωτη απαντηση.

Ο κυριοτερος τροπος σκοραρισματος του Γιαννακη ηταν το σουτ.
Το πολυ καλο σουτ για την ακριβεια.

Αυτο ηταν πριν 3 χρονια. Περσι πηραν την κουπα ομως.

Το ότι δεν απαντάω δε σημαίνει κάτι σε στυλ "ήττας" ή "νίκης", παρά μάλλον αδιαφορία. Λέμε τις απόψεις μας και όσοι τις καταλαβαίνουν, δεν περιμένουμε να "δικαιοθούμε" ή να "αποδείξουμε" κάτι, ειδικά με κόσμο που γνωρίζουμε
και για να μη ξεφευγουμε, λοιπές απορίες με πμ