Προηγούμενο Ρεκόρ (2011-2012): 39-27
Leaders (2011-2012):



Πόντοι: Paul Pierce 19.4
Ριμπάουντ: Kevin Garnett 8.2
Ασσίστ: Rajon Rondo 11.7

Πιθανή 5άδα:



Πάγκος:
PG’s: Leandro Barbosa
SG’s: Jason Terry, Avery Bradley
SF’s: Jeff Green , Kris Joseph
PF’s: Jarred Sullinger , Fab Melo
C’s: Chris Wilcox , Darko Milicic, Jason Collins

Offseason moves

Ήρθαν ή ανανέωσαν: Brandon Bass (ανανέωσε), Kevin Garnett (ανανέωσε), Chris Wilcox (ανανέωσε), Jeff Green(ανανέωσε), Jason Terry (FA) , Courtney Lee (Μετεγγραφή) , Jason Collins (FA)
Draft Picks: Jarred Sullinger (#21, Πρώτος γύρος ), Fab Melo (#22, Πρώτος γύρος) , Kris Joseph (#51, Δεύτερος γύρος)

Έφυγαν: E'Twaun Moore, JaJuan Johnson Sean Williams (με ανταλλαγή σε Rockets ), Sasha Pavlovic ( με ανταλλαγή σε Blazers ) Ray Allen (FA), Keyon Dooling (FA) , Mickael Pietrus (FA) , Greg Stiemsma (FA) , Marquis Daniels (FA)

Προπονητής:
Doc Rivers. Οδήγησε μια κουρασμένη ομάδα πέρσι και με πολλούς τραυματισμούς στους ψηλούς κυρίως, στο παρακάτι , στους τελικούς. Με δηλώσεις του, έχει παραδώσει και επίσημα τα κλειδιά της ομάδας τον Rondo, δημιουργώντας τα θεμέλια για την μετάβαση στην νέα εποχή της ομάδας. Αναμφίβολα μαζί με τον Πόποβιτς οι καλύτεροι προπονητές στο πρωτάθλημα (το ότι σε δημοψήφισμα ανάμεσα στους παίκτες του ΝΒΑ, βγήκε ο πιο ΄΄αγαπητός΄΄ ενισχύει τον παραπάνω ισχυρισμό), θα είναι για 9η συνεχή σεζόν στον πάγκο των Celtics (έχει συμβόλαιο μέχρι το μακρινό 2016) , γεγονός που κάνει τον Ainge να ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον.

Σχόλιο:

Μετά τον 7ο χαμένο τελικό ανατολής, όλοι είχαν τα μάτια τους στραμμένα στον Ainge, και τι θα αποφάσιζε να κάνει με τα συμβόλαια των Garnett-Allen τα οποία έληγαν. Ο KG υπέγραψε νέο 3ετες(!!) με συνοπτικές διαδικασίες, κάτι που δε συνέβει με τον allen, που προτίμησε να πάει στο αντίπαλο στρατόπεδο παρά την χειρότερη οικονομικά πρόταση, και έτσι μια σχέση αγάπης εξελίχτηκε σε σχέσεις μίσους ( με γραφικές ατάκες του στυλ, έχω χάσει τον αριθμό του ) .

Μεταξύ μας όμως, το ότι δεν ανανέωσε τελικά ο allen, (μετά από μια αρκετά μέτρια και με τραυματισμούς χρονιά) έλυσε τα χέρια του Ainge, που μπόρεσε να κινηθεί καλύτερα στην αγορά των FA και να κάνει τα κατάλληλα trades, ώστε να ενισχύσει την ομάδα στο σύνολό της. Έδωσε 4ετές συμβόλαιο στον Green, που θα αποτελέσει κεφάλαιο στην μετά Pierce-Garnett εποχή, έφερε τους Lee-Terry γεμίζοντας την θέση του allen και με το παραπάνω ενώ γέμισε και τη ρακέτα με κορμιά-ρολίστες. Πολύ καλή επιλογή στο #22 ο Sullinger που αν παραμείνει υγιής μπορεί μελλοντικά να κάνει μεγάλα πράγματα. Γίνεται εύκολα αντιληπτό λοιπόν ότι η ομάδα απέκτησε μεγάλο βάθος σε όλες τις θέσεις κάτι που έλειπε τα τελευταία 2 χρόνια, για να αντεπεξέλθει σε όλες τις δυσκολίες.

Η συνταγή γνωστή, άμυνα άμυνα και ακόμα περισσότερη άμυνα, (πέρσι είχαν την 2η καλύτερη στη regular season) , από το 2013 θα έχει και τον εξαιρετικό bradley ο οποίος θα γυρίσει από τον τραυματισμό του, για να βοηθήσει σε αυτό το τομέα. Ο Ρόντο θα συνεχίσει τα τρομακτικά του 15+ TD του, ο Captain με τον Jet και τον Lee ,θα πυροβολούν και ο KG θα κάνει τη βρωμοδουλειά, λειτουργώντας και ως μέντορας στους 2 rookies.
Ο βραχυπρόθεσμος στόχος, δεν μπορεί να είναι άλλος από αυτό που τους στέρησε ο LeBron πέρσι. Ο μακροχρόνιος είναι να καταφέρει ο Doc να εντάξει τους ''νέους΄΄ για την επόμενη μέρα των Celtics .

Πρόβλεψη: 56-26
Conference rank: 2
Division rank: 1

Ενδεχόμενη σειρά πλει οφ Σέλτικς - Χιτ θα είναι τρομακτικά ενδιαφέρουσα. Το ξερω οτι προτρέχω (μόνο post season ρε παιδια), αλλά διαβάζοντας το σχολιο του Άρη μου ήρθε στο μυαλό, ειπα να το μοιραστώ.

Και μιας και μπήκα, η γραμμη των ψηλών μου μοιάζει αδύναμη για το κορυφαίο επίπεδο, ίσως μια προσθήκη/trade μεσα στην σεζόν αποδειχθεί εξαιρετικά σημαντική στην συνέχεια.

Καλούτσικη είναι η γραμμή των ψηλών τους. Μην ξεχνάς ότι και ο Green μπορεί να παίξει τεσσάρι. Σε γενικές γραμμές η ομάδα είναι πληρέστερη σε σχέση με πέρσι. Περιμένω πολύ καλή πορεία.

Air Kef έτσι είναι.Boston Celtics-Miami Heat αν συναντηθούν θα έχουν αρκετό ενδιαφέρον αυτοί οι αγώνες.

Χρονια πολλα Celtics !!!

Μπαρμπόζα ζητάει iso, κατεβάζει κεφάλι, εφορμάει , τρώει τάπα από 3 ταυτόχρονα. Σ'αγαπώ ρε φίλε, μου φτιάχνεις τη μέρα όποτε σε βλέπω. Η ομάδα σκορποχώρι, μια σωστή επίθεση δεν έχουμε βγάλει, δεν περνάει η μπάλα από τον Ρόντο και ταυτόχρονα ΠΟΛΥ άστοχοι, οπότε το -16 έχει έρθει σχετικά εύκολα λίγο πριν το ημίχρονο.

Συνεχίζουν πολύ άσχημα οι Κέλτες και στα μέσα περίπου της 4ης περιόδου δείχνουν να έχουν ήδη χάσει...

Επιτέλους άλλαξε η πρώτη πεντάδα.

Ζορίστηκαν οι Κέλτες αλλά τελικά κατάφεραν να επικρατήσουν. Η άμυνα μου φάνηκε βελτιωμένη σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια. Γενικά θεωρώ ότι μόλις βρουν τη σωστή χημεία θα πραγματοποιήσουν καλή πορεία. Το σύνολό τους έχει μεγάλες δυνατότητες.

Θα έχει και τα καλά της αυτή η ιστορία.

Μπορεί να ζορίζονται αλλά πήραν 2 νίκες σε κλειστά παιχνίδια.

Αυτά χρειάζονται...

Ορίστε και η δική μου οπτική πάνω στους φετινούς Σέλτικς.

(Το σάιτ είναι υπό κατασκευή ακόμα, κάθε παρατήρηση η σχόλιο ευπρόσδεκτα )
TheSixthMan.gr

Ενδιαφέρον το σημερινό παιχνίδι ανάμεσα στους Σέλτικς και τους Σπερς. Πέρα από τη μονομαχία των "γερόλυκων" Γκαρνέτ και Ντάνκαν, θέλω να δω πως θα εμφανιστούν οι δύο ομάδες, ειδικά οι Σέλτικς, μετά τις ήττες που δέχτηκαν.

O Rajon Rondo είναι ιδιαίτερη περίπτωση παίκτη. Ταλαντούχος, δουλευταράς, αρκετά εκκεντρικός, και κάποιες φορές “βρώμικος”, αλλά έξυπνος και πάνω απ’όλα παίκτης του προπονητή. Καλός αμυντικός, ακόμα καλύτερος ριμπάουντερ και εξαιρετικός πασέρ. Παρόλα αυτά είναι αρκετά μακριά ακόμα για να τον θεωρήσω καλύτερο point guard του ΝΒΑ, ούτε καν δεύτερο ή τρίτο στη σειρά (με βάση τις ικανότητες και όχι τους τίτλους ή τα βραβεία). Και οι λόγοι θα εξηγηθούν στις παρακάτω γραμμές.

Στους Celtics του Doc Rivers, που έφτασαν να κατακτούν μία φορά το πρωτάθλημα και να το διεκδικούν άλλη μία, ο Rondo ήταν ο πιο ταιριαστός point guard για να τρέξει την ομάδα. Με συμπαίκτες τους Pierce, Allen και Garnett υπήρχε τεράστια ποιότητα, όχι όμως και τόσο μεγάλη δυνατότητα δημιουργίας προσωπικών φάσεων. Κανείς εκ των Pierce και Allen δεν είχε ιδιαίτερα ανεπτυγμένο το χειρισμό της μπάλας (κάτι που επιδεινώθηκε όσο τα χρόνια περνούσαν), με τον Rondo να είναι ο παίκτης που μπορούσε να τρέξει την ομάδα, χωρίς κάθε φορά ο Rivers να φωνάζει plays, και να δίνει τη μπάλα στους συμπαίκτες του στα spots που την επιθυμούσαν. Ο Allen αποχώρησε αλλά ακόμη και σήμερα ο Pierce και ο Garnett συνεχίζουν να είναι αποδοτικοί. Ο Garnett επί έξι χρόνια σουτάρει από 40% και πάνω σε σουτ από μέση απόσταση με πάνω από το 85% αυτών να είναι μετά από assist, ενώ το ποσοστό των τρίποντων του Pierce που προέρχονται από assist αγγίζει το 90%. Και ο Allen; Σε πέντε χρονιές στους Celtics έβλεπε το 91% των τρίποντων του να προέρχονται από assist. O κύριος υπεύθυνος όλων αυτών των εύστοχων σουτ (πλην αυτών που τα έβαζαν βεβαίως!) ήταν (και συνεχίζει να είναι) ο Rajon Rondo, του οποίου το Assist Rate ξεπερνούσε πάντα το 40% ενώ τέσσερις φορές ξεπέρασε το 60% (το 2011 μάλιστα άγγιξε το 80%). Από τη μία δηλαδή υπήρχαν παίκτες που δεν ήταν τόσο ικανοί με τη μπάλα στα χέρια, αλλά όταν έπαιζαν χωρίς αυτή ήταν πολύ αποτελεσματικοί, και από την άλλη ο Rondo που χωρίς τη μπάλα δεν ήταν χρήσιμος αλλά με αυτή στα χέρια του έκανε θαύματα. Αυτό λέγεται “ο κατάλληλος παίκτης στην κατάλληλη ομάδα”.

Τη φετινή χρονιά ο Rondo μοιράζει assist κάθε 2.8 λεπτά ενώ εμφανίζει ιδιαίτερα βελτιωμένο σουτ από μέση απόσταση. Πιο συγκεκριμένα, σουτάρει με 50% μεταξύ της γραμμής των βολών και αυτής του τρίποντου ενώ παίρνει 3.5 προσπάθειες ανά αγώνα (περισσότερες στην καριέρα του από αυτή την απόσταση). Ο μέσος όρος που σούταρε τα προηγούμενα χρόνια από αυτήν την απόσταση ήταν 37% (σε 2.4 προσπάθειες), δηλαδή με λίγα λόγια φέτος ο Rondo δεν σουτάρει απλά καλύτερα αλλά και περισσότερο. Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι υπάρχει βελτίωση στο σουτ όσο και αν είναι σχεδόν σίγουρο ότι το συγκεκριμένο νούμερο δεν θα διατηρηθεί. Για έναν παίκτη όμως με κακό σουτ, και παντελή έλλειψη αυτοπεποίθησης σε αυτό το κομμάτι, είναι πολύ σημαντική η ευστοχία ώστε να “χτίσει” εμπιστοσύνη στο σουτ του.

Μπορεί τα νούμερα αυτά να είναι εξαιρετικά, και μάλιστα να τον τοποθετούν σε ίδιο ή ανώτερο επίπεδο με παίκτες όπως ο Paul, o Deron Williams ακόμα και ο Irving, αλλά δεν λένε την απόλυτη αλήθεια. Την αλήθεια τη λέει όμως το video, και μέσω αυτού θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε το πόσο πιο εύκολη κάνουν οι άμυνες τη ζωή του Rondo με τον τρόπο που τον αντιμετωπίζουν. Πάγια τακτική της πλειοψηφίας των προπονητών που αντιμετωπίζουν τη Βοστόνη είναι να δίνουν χώρο στον Rondo και, αρκετές φορές, να τον προκαλούν να σουτάρει. Ο ίδιος αφενός γνωρίζει ότι δεν είναι τόσο αποτελεσματικός ώστε να παίρνει κάθε διαθέσιμο σουτ, αφετέρου διστάζει να σουτάρει, ιδιαίτερα μετά από μερικά άστοχα σουτ. Αυτός ο συνδυασμός επιτρέπει στις άμυνες να παίζουν με τις πιθανότητες και να δίνουν μεγαλύτερο βάρος στην αντιμετώπιση άλλων παικτών. Ο Rondo λοιπόν μπορεί να σουτάρει με 50% αλλά:

α) Παίρνει συντριπτικά λιγότερες προσπάθειες από αυτές που είναι ελεύθερος (μόλις 3.5 ανά αγώνα)

β) Ευστοχεί μόνο στο 50% εξ αυτών. Το “μόνο¨ δεν είναι υπερβολή καθώς αυτά τα σουτ είναι είτε unguarded (ελεύθερα) είτε wide-open looks (με χαμηλή πίεση).

Γι’αυτούς τους λόγους κάθε σύγκριση μεταξύ του σουτ του Rondo με το σουτ άλλων παικτών, όπως ο Chris Paul ή ο Deron Williams, είναι άτοπη. Και αυτό γιατί δεν σουτάρουν με τις ίδιες ή παρόμοιες προϋποθέσεις. Όπως είπαμε και πριν βελτίωση προφανώς και υπάρχει, και αυτό είναι θετικό, αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό ώστε να αναγκαστούν οι αντίπαλες ομάδες να αλλάξουν αντιμετώπιση. Μπορεί κανείς να φανταστεί τον Chris Paul να σουτάρει με τις ίδιες προϋποθέσεις; Πρώτον δε θα σούταρε μόλις 3.5 προσπάθειες ανά αγώνα αλλά πολλές περισσότερες (από τη στιγμή που είναι και καλός σουτέρ από αυτήν την απόσταση, αλλά και πλήρως ελεύθερος), και δεύτερον δε θα σούταρε μόνο με 50% (ο CP3 έχει 44% σε επτά σεζόν στο ΝΒΑ σουτάροντας με πολύ μεγαλύτερη πίεση). Κάτι τέτοιο φυσικά είναι αδύνατον να συμβεί καθώς δεν υπάρχει άμυνα που να μην σέβεται το σουτ του Chris Paul. Σε αντίθεση με το αντίστοιχο του Rajon Rondo:



O παίκτης των Celtics λοιπόν είναι στην καλύτερη περίπτωση μέτριος σουτέρ, και αυτό επιτρέπει στις ομάδες που τον αντιμετωπίζουν να ακολουθούν συγκεκριμένες τακτικές. Η αδυναμία του στο σουτ του δίνει όμως την ευκαιρία να δώσει έμφαση σε άλλους τομείς που “ξεπροβάλλουν” μέσα από αυτές τις τακτικές των αντίπαλων προπονητών. Οι πολλές assists δεν είναι μόνο αποτέλεσμα των ικανοτήτων και του εξαιρετικού του court vision, αλλά είναι και αποτέλεσμα του τρόπου που οι άμυνες τον αντιμετωπίζουν (όπως φυσικά και της ικανότητας των συμπαικτών του να βάζουν τη μπάλα στο καλάθι). Ο Rondo όταν είναι κάτοχος της μπάλας έχει τον αντίπαλο του σε μεγαλύτερη απόσταση απ’ότι ο μέσος point guard της λίγκας. Αυτό του επιτρέπει να βλέπει καλύτερα το γήπεδο καθώς τα χέρια που παρεμβάλλονται είναι αρκετά μακριά. Η ορατότητα του αυξάνεται και, λόγω της απόστασης με τον αμυντικό, έχει παραπάνω χρόνο για να διαβάσει τις κινήσεις των συμπαικτών του χωρίς να έχει να αντιμετωπίσει πίεση στη μπάλα (η οποία θα τον ανάγκαζε να αλλάζει κατευθύνσεις στη ντρίμπλα για να αποφύγει το κλέψιμο, αλλά και να γυρίζει το κεφάλι του μακριά από τους συμπαίκτες του).



Πολλοί μπορεί να μην θεωρήσουν μεγάλη τη διαφορά σε ορατότητα που έχει ο Rondo, λόγω της αντιμετώπισης της άμυνας, και όμως, σε αυτό το επίπεδο η extra ορατότητα που του δίνεται είναι τεράστια υπόθεση. Από τη στιγμή βέβαια που δεν μιλάμε για έναν τυχαίο παίκτη, αλλά κάποιον με, έτσι και αλλιώς, εξαιρετικό court vision και passing skills. Οι άμυνες όμως με τη συγκεκριμένη αντιμετώπιση του επιτρέπουν να βλέπει τα πάντα, και σε συνδυασμό με τους περισσότερους διαδρόμους προς το καλάθι (θα μιλήσουμε παρακάτω γι’αυτό), του δίνουν την ευκαιρία να δημιουργεί όσες passing lanes επιθυμεί κάθε φορά. Αυτός είναι ένας πολύ σημαντικός λόγος που ο Rondo κάνει τόσο μεγάλο αριθμό assists.

Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Ο Rondo είναι ένας σούπερ αθλητικός και γρήγορος παίκτης. Τα πόδια του είναι γρήγορα και το πρώτο του βήμα εντυπωσιακό. Όταν ο αντίπαλος του δίνει χώρο ο Rondo μπορεί να αναπτύξει γρήγορα ταχύτητα και να πάει στο καλάθι. Σκεφτείτε ακόμα και με βάση τις προσωπικές σας εμπειρίες, πότε είναι πιο εύκολο να “πιάσεις” αυξημένη ταχύτητα, όταν έχεις πίεση ή όταν ο αντίπαλος σε περιμένει στα δύο μέτρα; Όταν ένας point guard έχει να αντιμετωπίσει έναν γρήγορο αντίπαλο, που μπορεί εύκολα να τον περάσει με ταχύτητα και ντρίμπλα, προσπαθεί να τον οδηγήσει σε συγκεκριμένα σημεία του παρκέ (συνήθως προς τη sideline/baseline όπου έχει σύμμαχο τις γραμμές). Σε αυτά τα σημεία θα τον αναγκάσει να επιβραδύνει, και εκεί θα βρεθεί ένας συμπαίκτης του να τον παρενοχλήσει. Ένας point guard δηλαδή μπορεί να “υπαγορεύσει” την πορεία του επιτιθέμενου ώστε, ο ίδιος, να εκτεθεί όσο λιγότερο γίνεται. Ο Rondo όμως αντιμετωπίζεται διαφορετικά, και αυτό του δίνει τη δυνατότητα να επιταχύνει γρήγορα και να βρεθεί στο καλάθι. Με λίγα λόγια, έχει περισσότερες driving lanes για να επιτεθεί απ’ότι οι κορυφαίοι PGs του NBA (ενώ, και πάλι, όταν θα βρεθεί κοντά στο καλάθι θα τραβήξει την αντίπαλη βοήθεια και θα πασάρει στον ελεύθερο συμπαίκτη).



Μόνο που ο Rondo δεν επιτίθεται με τη συχνότητα που θα έπρεπε, με βάση τις ευκαιρίες που του παρουσιάζονται. Θα έπρεπε κάθε χρόνο να είναι ανάμεσα στους πρώτους σε σουτ at rim, αναλογικά με τους χώρους που έχει για να επιτεθεί. Και εδώ επιστρέφουμε στο σουτ, αλλά στο σουτ από τη γραμμή. Ο λόγος που δεν επιτίθεται συχνότερα στο καλάθι είναι γιατί φοβάται τον αυξημένο αριθμό από shooting fouls που λαμβάνουν χώρα στη συγκεκριμένη περιοχή. Και είναι λογικό ως ένα βαθμό από τη στιγμή που μιλάμε για έναν παίκτη που σουτάρει με 62% από τη γραμμή των βολών στην καριέρα του. Τι σημαίνει αυτό; Ότι αν ο Rondo κερδίσει 10 φάουλ σε 10 σουτ αυτό θα του αποδώσει 1.24 πόντους ανά κατοχή. Λίγο παραπάνω (1.17) από 10 hacks στον Dwight Howard…!!

http://theweakside.net/o-rondo-ta-open-loo...-hack-a-dwight/

Ωπ Hood το διάβασα το άρθρο στο μπλογκ πριν το ποστάρεις εδώ.

Έχω ορισμένες απορίες-παρατηρήσεις-σχόλια:

Γράφεις ότι οι άμυνες του δίνουν χώρο και τον ωθούν να σουτάρει, σε αντίθεση με άλλους παίκτες που τους μαρκάρουν από πιο κοντά. Δεν υπάρχει αμφισβήτηση επ'αυτού προφανώς, είναι γεγονός. Ωστόσο κάθε παίχτης έχει πλεονεκτήματα και αδυναμίες. Η προσπάθεια της άμυνας σαφώς και είναι να ωθήσει τους αντιπάλους να επιτεθούν με τον χειρότερο γι'αυτούς τρόπο. Στον Ρόντο θα δώσουν το σουτ, σε άλλους θα δώσουν τον κακό τους διάδρομο.

Υποθέτοντας ότι η αντιμετώπιση κάθε παίχτη είναι η βέλτιστη(και στο επίπεδο αυτό μπορούμε να το θεωρήσουμε δεδομένο ότι δεν υπάρχει κάποια εναλλακτική στρατηγική που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν οι άμυνες και την αποφεύγουν συστηματικά), η επιθετική συγκομιδή των παιχτών είναι συγκρίσιμη. Ναι, τα ποσοστά με τα οποία σουτάρει ο Κρις Πολ δεν μπορούν να συγκριθούν απευθείας με αυτά του Ρόντο-αν και υπάρχει η synergy πλέον για περισσότερες λεπτομέρειες-οι πόντοι που βάζουν όμως θα πρέπει να είναι συγκρίσιμοι.

O Deron μπορεί να σούταρε με καλύτερα ποσοστά αν τον αντιμετώπιζαν οι άμυνες με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζουν τον Ρόντο. Το ίδιο όμως ισχύει και αντίστροφα. Ο Ρόντο είναι πολύ γρήγορος και καλός στις διεισδύσεις, όπου τελειώνει είτε με λέυ απ είτε με φλόουτερ. Αν οι αμυντικοί τον πλησίαζαν περισσότερο, θα είχε περισσότερες ευκαιρίες να σκοράρει με τον αγαπημένο του τρόπο. Το βίντεο που έχεις βάλει περιλαμβάνει αρκετές φάσεις στις οποίες περνάει με την ταχύτητα του αντιπάλους που τον πλησίασαν υπερβολικά. Από τη στιγμή που οι άμυνες είναι σχεδιασμένες να ελαχιστοποιούν την επιθετική συνεισφορά του παίχτη, το ότι τον Ρόντο τον παίζουν από πιο μακρυά δεν έχει ιδιαίτερη σημασία για το τελικό αποτέλεσμα. Θα είχε σημασία αν μιλάγαμε για έναν ρούκυ ή κάποιον παίχτη της second unit στον οποίο το σκάουτιγκ δεν έχει δώσει σημασία/δεν τον γνωρίζει και εκμεταλλεύεται τα λάθη στην αντιμετώπιση του. Αυτή η κριτική ίσως να ίσχυε πέρσι για τον Ίρβινγκ και τον Ρούμπιο ή φέτος για τον Λίλλαρντ για παράδειγμα. Φυσικά με τον καιρό θα τους μάθουν και αυτούς.

Επίσης λες ότι του είναι πιο εύκολο να πασσάρει επειδή δεν τον μαρκάρουν ασφυκτικά. Εδώ παραβλέπεις δύο παράγοντες που ίσως να αντισταθμίζουν τη διαφορά αυτή. Τον έναν τον έχω αναφέρει. Λίγοι point guards στο ΝΒΑ μπορούν να πλησιάσουν τον Ρόντο πολύ και να παραμείνουν μπροστά του, ακριβώς λόγω της εκρηκτικότητας του και του καλού πρώτου βήματος όπως λες και συ. Μπορεί να έβγαζε λιγότερες ασσίστ, αλλά λογικά θα σκόραρε περισσότερο. Ο άλλος παράγοντας είναι το ότι μικρότερη πίεση στον Ρόντο, σημαίνει μεγαλύτερη πίεση στους συμπαίκτες του και καλύτερο κλείσιμο των passing lanes. Ναι μεν είναι πιο εύκολο να σκεφτεί και να δει την πάσα, αλλά είναι πιο δύσκολο να την πραγματοποιήσει. Όπως ίσως είναι πιο δύσκολο για τους συμπαίκτες του να σκοράρουν.

Εν τέλει δεν ξέρω τι είναι δυσκολότερο, να δεις μια σχετικά εύκολη πάσα υπό ασφυκτική πίεση ή να πραγματοποιήσεις μια σχετικά δύσκολη πάσα, την οποία έχεις μερικά δέκατα παραπάνω να δεις και να σχεδιάσεις ; Ελλείψει στοιχείων, προτείνω ισοπαλία.

Μέχρι και την προτελευταία σου παράγραφο αισθάνομαι ότι κατακρίνεις τον Ρόντο γιατί είναι διαφορετικός από τους άλλους κορυφαίους PG's. Με βάση το ότι στον πρόλογο λες ότι θα εξηγήσεις γιατί δεν τον θεωρείς εκ των κορυφαίων, δεν βλέπω πώς αιτιολόγησες το ότι για σένα είναι χειρότερος από τον Κρις Πολ ή τον Ντερόν. Εξήγησες αναλυτικά ότι είναι διαφορετικός και περιέγραψε την διαφορετική αντιμετώπιση που έχει από τις άμυνες. Δεν έδωσες κανένα επιχείρημα όμως σχετικά με το ότι είναι χειρότερος.

Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν τέτοια επιχειρήματα. Λέω μόνο ότι δεν τα βλέπω στο κείμενο σου.

Τώρα μια παρατήρηση για το πόσο επιθετικός είναι ο Ρόντο και το αν παίρνει όσες προσπάθειες του αναλογούν. Παραβλέπεις το ότι ο Ρόντο δεν είναι η κύρια επιθετική απειλή στην Βοστώνη, ούτε καν η δεύτερη ή η τρίτη. Μέχρι πέρσι υπήρχαν οι Big Three και φέτος υπάρχουν οι δύο εναπομείναντες και ο Τέρυ. Αντίθετα άλλοι point guards, από τον Ίρβινγκ μέχρι τον Πολ ή τον Ντερόν είναι εκ των βασικών εκφραστών των επιθέσεων των ομάδων τους. Η δουλειά τους είναι να σκοράρουν και όλη η ομάδα δουλεύει για να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες. Η δουλειά του Ρόντο είναι κυρίως να πασσάρει και ξέρει ότι ακόμα κι αν έχει ανοιχτό σουτ, κατά πάσα πιθανότητα η καλύτερη επιλογή για την ομάδα είναι να προσπαθήσει να βρει κάποιον συμπαίκτη του σε πλεονεκτική θέση. Πρόκειται δηλαδή για επίδειξη μπασκετικού IQ και υποταγής του εγώ προς χάρη της ομάδας. Γνωρίζοντας ότι ο Ρόντο δεν είναι ακριβώς ο πιο μετριόφρων παίχτης, κάτι τέτοιο δεν είναι απίθανο.

Από την άλλη υπάρχει μελέτη σύμφωνα με την οποία αρκετοί από τους καλύτερους παίχτες του ΝΒΑ δεν σουτάρουν όσο συχνά θα έπρεπε, λογικά για να διατηρήσουν δυνάμεις. Ο Ρόντο των 35+ λεπτών ταιριάζει στο προφίλ, αν και δεν ξέρω αν ισχύει γι'αυτόν συγκεκριμένα.

Ακριβώς. Ο κάθε παίκτης έχει ένα "πακέτο" με skills. Του Rondo το επιθετικό πακέτο είναι σαφώς πιο περιορισμένο σε σχέση με των υπόλοιπων elite guards. Ο Chris Paul είναι τόσο ολοκληρωμένος όπου δεν υπάρχει τίποτα για να του δώσουν οι άμυνες. Μόνη λύση; Οι βοήθειες και τα double teams. Δεν μιλάω για guards τύπου Collisson αλλά καθαρά για τους elite guards.



Δεν διαφωνώ με το bold. Συγκρίσιμοι οι πόντοι και εντελώς σε βάρος του Rondo. Οι περισσότεροι πόντοι που έχει πέτυχει ο Rondo, per 40 mins, είναι 15. Σίγουρα παίζουν ρόλο οι συμπαίκτες και ο ρόλος του καθένα στην ομάδα. Αλλά αν ο Rondo ήταν scorer να είσαι σίγουρος ότι θα το έκανε. Γι'αυτό δεν μιλάω για πόντους, γιατί ο ρόλος του Rondo δεν είναι αυτός.



Το ίδιο και οι υπόλοιποι. Αν ο Rondo έχει καλό floater τότε τι να πουν οι άλλοι.
Το δικό μου ΑΝ στηρίζεται στα νούμερα των παικτών με αυξημένη πίεση στο σουτ, από εκεί μου επιτρέπεται να συμπεράνω τι ΘΑ έκαναν αν σούταραν με καλύτερες προϋποθέσεις (δεν είναι θεωρητικό, είναι απλό και μπασκετικό). Το δικό σου αν όμως είναι τελείως θεωρητικό. Αφενός το floater δεν είναι ο αγαπημένος τρόπος επίθεσης του ούτε βέβαια είναι παίκτης που στηρίζεται στο drive (λόγω αδυναμίας να σουτάρει από τη γραμμή), αφετέρου δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο (και δεν αναφέρομαι σε stats) που να μας κάνει να σκεφτούμε τι ΘΑ έκανε αν τον πίεζαν περισσότερο.
Επίσης σε καμία περίπτωση του βίντεο οι άμυνες δεν του άσκησαν υπερβολική πίεση. Έπρεπε να βάλω μάλλον αντίστοιχα του CP3, του Deron και του Westbrook για να γίνει ορατό τι σημαίνει υπερβολική πίεση στο επίπεδο του ΝΒΑ.



Η απάντηση σε αυτό βρίσκεται στην τελευταία παράγραφο του κειμένου. Σαφώς και έχει διαφορά γιατί ο παίκτης διστάζει και να σουτάρει και να πάει στο drive, γιατί αν πάει στο drive υπάρχει η γραμμή.



Εννοείς ότι οι άμυνες μένουν μακριά γιατί φοβούνται το πρώτο του βήμα; Δε νομίζω να εννοείς κάτι τέτοιο.
Ο Rose είναι ακόμα πιο εκρηκτικός αλλά καμία άμυνα δεν του δίνει χώρο. Αν δώσεις χώρο στον Rose απλά τελείωσες. Θα πάει στο καλάθι ακόμα πιο εύκολα, θα σουτάρει καλύτερα και θα σε αναγκάσει να αλλάξεις τακτική.
Το ότι ο αντίπαλος του στέκεται σε απόσταση σημαίνει ότι κλείνουν οι passing lanes στην αδύνατη πλευρά (πχ); Σε καμία περίπτωση. Καταλαβαίνω τι θες να πεις αλλά, α) Ο Rondo είναι έτσι και αλλιώς καλός πασέρ και διαθέτει καλό vision, β) οι συμπαίκτες του δεν στέκονται αγαλματάκια ακούνητα αλλά κινούνται για μην γίνει αυτό που λες, να κλείσουν οι passing lanes.



Δεν τίθεται τέτοιο δίλημμα από τη μεριά μου. Δεν μίλησα για εύκολες ή δύσκολες πάσες. Μίλησα για αυξημένη ορατότητα, και αυτό δεν νομίζω να αμφισβητείται.



α) Όχι και κατακρίνω, παρατηρήσεις κάνω.
β) Μπορείς να θεωρήσεις λάθος τον πρόλογο Πράγματι το έγραψα απλά για να μπω στο θέμα, δεν είχα σκοπό να κάνω σύγκριση απλά ήθελα να πω γιατί είναι διαφορετικός. Είναι πασίδηλο ότι τον θεωρώ χειρότερο (προφανώς οι διαφορές είναι μικρές για το επίπεδο αυτό).



Το έγραψα και νωρίτερα. Αυτό είναι το στυλ του Rondo, είναι pass-1st PG. Οι άλλοι είναι πληρέστεροι και χρησιμοποιούν τα αναρίθμητα skills τους ανάλογα με την περίσταση, δηλαδή μετατρέπονται από shoot-1st σε pass-1st και το ανάποδο. Ο Rondo δεν μπορεί να κάνει κάτι ανάλογο.

Τα double teams σημαίνουν ότι κάποιος μένει ελεύθερος/φυλάσσεται χειρότερα, άρα αν καταφέρει να του περάσει την πάσα, η ασσίστ είναι πιο σίγουρη σε σύγκριση με έναν παίκτη που φυλάσσεται κανονικά.

Δεν είναι μόνο οι πόντοι, αλλά και οι ασσίστ συγκρίσιμες. Γι'αυτό μιλάω για επιθετική συγκομιδή ή συνεισφορά, όχι σκέτα για πόντους ή ασσίστ. Κανονικά θα έπρεπε να βρούμε σε πόσους πόντους μεταφράζεται η κάθε ασσίστ του Ρόντο και των υπολοίπων PG's και να προσθέσουμε τους πόντους που υπονοούν οι ασσίστ που έχουν κατά μέσο όρο στους πόντους τους. Μπερδεμένα το έγραψα, καταλαβαίνεις τι λέω.



Συμφωνώ σε αυτό και κυρίως στο μπολντ. Το έγραψα κι εγώ παρακάτω.



Εδώ παρανόησες αυτό που έγραψα. Φταίω κι εγώ που έγραψα αγαπημένο τρόπο επίθεσης, ενώ σωστό είναι το "πιο αποτελεσματικό τρόπο επίθεσης". Αν και είναι κοινός τόπος νομίζω ότι ο Ρόντο προτιμάει να πηγαίνει προς το καλάθι από το να σουτάρει.

Αρχικά, strictly speaking, και τα δύο ΑΝ είναι υποθέσεις, άρα θεωρητικά. Λεπτομέρεια όμως, πάμε παρακάτω, επί της ουσίας συμφωνούμε.

Δεν έγραψα τι θα γινόταν αν τον πίεζαν περισσότερο. Έγραψα τι θα γινόταν αν τον πλησίαζαν περισσότερο! Η βάση που έχουμε, πέρα από τους αγώνες που έχουμε δει και την μπασκετική λογική που λέει ότι ένας καλός, γρήγορος και ευέλικτος χειριστής της μπάλας με δυνατό πρώτο βήμα έχει καλή πιθανότητα να σε περάσει, είναι το βίντεο που ανέβασες. Είναι αυτό με το ample space που λες. Πρόσεξε ότι στις μισές φάσεις ο Ρόντο ξεφεύγει και πάει για το ντράιβ μόλις ο αντίπαλος αμυντικός τον πλησιάσει. Η διαφορά με τον ακόμα πιο εκρηκτικό Ρόουζ είναι ότι αυτός έχει καλύτερο σουτ, αναγκάζοντας την άμυνα σε διαφορετική στρατηγική. Οι άμυνες εκεί ρισκάρουν περισσότερο το μπάσιμο του Ρόουζ, παρά να του δώσουν τη δυνατότητα για σουτ. Διαφορετικοί παίκτες, διαφορετική αντιμετώπιση.



Διαισθάνομαι κάποια παρανόηση εδώ. Να το γράψω πολύ αναλυτικά(ίσως κουραστικά, συγγνώμη):

Ο Ρόντο δίσταζει να πάρει προσπάθειες σε σχέση με άλλους elite PG's γιατί ο ρόλος του είναι να δημιουργεί για τους άλλους.
Ο Κρις Πολ παίρνει πολλές προσπάθειες ο ίδιος και δεν πασσάρει τόσο γιατί ο ρόλος του είναι να εκτελεί περισσότερο.
Οι άμυνες είναι σχεδιασμένες να ελαχιστοποιήσουν τους πόντους που θα δεχθούν από τις προσπάθειες ελίτ παιχτών. Όχι μόνο τους άμεσους πόντους, αλλά και τους έμμεσους, δηλαδή αυτούς μέσω ασσίστ.
Το τελικό αποτέλεσμα(ΤΕ) είναι: Πόντοι+Πόντοι μέσω ασσίστ.
Έστω ότι το κριτήριο μας για να συγκρίνουμε τον Κρις Πολ και τον Ρόντο είναι το ΤΕ.
Το ΤΕ, λόγω της υπόθεσης της βέλτιστης άμυνας, είναι επαρκές κριτήριο παρά τους διαφορετικούς ρόλους και την διαφορετική αντιμετώπιση από τις άμυνες των δύο παιχτών.

Ως προς τη συγκρισιμότητα των παιχτών δεν έχει διαφορά. Μπορεί ο συνδυασμός ασσίστ και πόντων του Κρις Πολ να είναι καλύτερος. Αυτό συμβαίνει γιατί είναι καλύτερος παίχτης, όχι γιατί τον αφήνουν οι άμυνες να πασσάρει σε αφύλαχτους συμπαίχτες λόγω των double teams.



Ούτε οι αντίπαλοι αμυντικοί είναι αγαλματάκια ακούνητα. Κινούνται συνεχώς για να διατηρήσουν το πλεονέκτημα που έχουν με το να μην μαρκάρουν τον Ρόντο τόσο στενά. Το ότι είναι καλός πασσέρ δεν αναιρεί το ότι οι άλλοι προσπαθούν να του κάνουν τη δουλειά δύσκολη. Όσο γίνεται βέβαια.



To επικρίνω ήταν μάλλον το σωστό ρήμα. Τέλος πάντων, σιγά τον πράμα και να τον κατέκρινες.



Δεκτό αυτό και χωρίς ιδιαίτερη αμφισβήτηση για την ώρα. Με μία προσθήκη μόνο: επιθετικά είναι πληρέστεροι. Αμυντικά δεν βλέπω να υστερεί σε κάτι. Ίσα ίσα είναι μάλλον καλύτερος από πολλούς.

Δεν βλέπω να διαφωνούμε σε κάτι επί της ουσίας.

Το έχει πει ο Doc αυτό που ήθελες να γράψεις :

O Ρόντο είναι σπάνιο πτηνό

Εδώ διακρίνω μια παρανόηση. Προφανώς και οι αμυντικοί κουνιούνται και δεν μένουν ακίνητοι! Μόνο που η επίθεση έχει το πλεονέκτημα της γνώσης της επόμενης της κίνησης ενώ η άμυνα προσπαθεί να μαντέψει την επόμενη κίνηση της επίθεσης. Πάντα επίθεση βρίσκεται ένα βήμα μπροστά. ΠΑΝΤΑ.





Δεν έχω αναφερθεί καθόλου στην άμυνα, οπότε ναι, επιθετικά εννοώ. Αν και θεωρώ τον Rondo επιρρεπή στο ρίσκο και στο ball watching. Σίγουρα είναι πολύ καλός αμυντικός όμως, απλά δεν είναι καλύτερος του CP3.




Δηλαδή έχουμε έναν παίκτη (CP3) που:
α) Αποτελεί Νο1 επιλογή στην ομάδα του (και όχι όπως 3η όπως ο Rondo, συ είπας) που αυτό σημαίνει έξτρα πίεση και προσαρμογή της άμυνας πάνω του.
β) Είναι σαφώς ολοκληρωμένος μπασκετικά με αποτέλεσμα η άμυνα να μην μπορεί να κάνει το λεγόμενο "pick your poison"
γ) Δέχεται double teams, help, traps και δυναμικά hedges αλλά παρόλα αυτά
δ) Σκοράρει περισσότερο, σουτάρει καλύτερα, κάνει λιγότερα λάθη και μοιράζει μεγάλο ποσοστό των καλαθιών των συμπαικτών του (όχι όσο ο Rondo αλλά μεγάλο)
Και συζητάμε ποιος έχει μεγαλύτερη συγκομιδή;
Μήπως πρέπει να υπολογίσουμε και πόσα καλάθια δίνει ο CP3 χωρίς να έχει ακουμπήσει καν τη μπάλα λόγω της μόνιμης απειλής και του space που προσφέρει με το καλό του σουτ; Η του τρόπου που η άμυνα προσαρμόζεται σε αυτόν ;
Προφανώς και όχι.



Έχει το περιθώριο να αναπτύξει ταχύτητα ο Rondo (τυχαίνει να τις έχω προσέξει τις φάσεις μιας και εγώ τις έφτιαξα). Θες να μου πεις ότι είναι το ίδιο να πηγαίνει ο CP3 στο καλάθι ενώ αντιμετωπίζει soft ή hard hedge, η ενώ κάνει split το screen, με το να πηγαίνουν πολύ κάτω από το screen όπως στον Rondo;
Η κοινή λογική που αναφέρεις θα ίσχυε αν ο Rondo,
α) Είχε την προδιάθεση να ψάξει τις δικές του φάσεις ώστε να δίνει εύκολα σκορ. Όμως δεν το κάνει γιατί είναι διαφορετικός τύπος παίκτη.
β) Δεν είχε τη φοβία με τη γραμμή. Βλέπω δεν το αναφέρεις καθόλου. Δεν υπάρχει παίκτης που να σουτάρει με 60% βολές και να επιθυμεί να πηγαίνει στη γραμμή.
Με βάση αυτά τα δύο αποκλείω να έβλεπα έναν πιο επιθετικογενή Rondo ακόμα και στην, απίθανη, περίπτωση που αντιμετώπιζε πιο κοντινές άμυνες.



Δεν υπάρχει προπονητής, όχι μόνο στο ΝΒΑ, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο που θα δώσει σε έναν εξαιρετικό finisher (σε κανέναν βασικά) ένα high percentage shot, και όχι ένα low percentage shot.
Το σουτ από μέση απόσταση είναι το χειρότερο σουτ στο μπάσκετ, και μου λες ότι οι προπονητές του ΝΒΑ προτιμούν ένα drive του Rose απ'ότι ένα σουτ από εκεί;
Κάνεις πολύ-πολύ μεγάλο λάθος.
Βασικά είναι απλά μαθηματικά. Βάλε κάτω τα ποσοστά του από τα σημεία και θα δεις τι προτιμά και τι όχι ένας προπονητής.

Aς παραθέσω και εγώ την άποψη μου μιας και ο Ροντο μαρέσει σαν παίκτης για τη δημιουργικότητα και τον αριθμό των ασσίστ ανά αγώνα που είναι πραγματικά εντυπωσιακός !!!

Για μένα προτιμότερο είναι να μην ασχολούμαστε με στατιστικά και ποσοστά στα σουτ που επιχειρεί αλλά με αληθινά γεγονότα αναλύοντας το παιχνίδι του κάθε πλειμακερ .



Για το Ρόντο σύμφωνα με το Sport Science η ανατομία των χεριών του είναι πραγματικά εντυπωσιακή και εκτός του φυσιολογικού . Το μήκος των χεριών του και το μέγεθος της παλάμης του αντιστοιχούν σε ατόμου μεγαλύτερου σε ύψους από του Γιάο Μινγκ . Φανταστείτε λοιπόν τι χρησιμότητα θα έχουν αυτά τα χέρια στην άμυνα και επίθεση !!!! Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ειναι πολύ γρήγορος αυτός ο παίκτης πραγματικά δεν μαρκάρετε από κοντά !! Αυτά είναι τα θετικά!

Τα αρνητικά λοιπόν αυτού του παίκτη είναι η απουσία εμπιστοσύνης στο σουτ. Για μένα δεν νοείτε πραγματικά ένας πλειμακερ να μην έχει σουτ .Έτσι αυτόματα δεν μπορείς να τον πεις πως είναι ο κορυφαίος της λίγκας γιατί πολύ απλά σε μια τελευταία φάση που κρίνονται τα πάντα δεν θα είναι ο Ρόντο αυτός που θα πάρει το σουτ και ας είναι για παράδειγμα ο ρόλος του να σκοράρει καθώς ο Γκαρνετ, ο Πιρς και όποιος άλλος ειναι στη Βοστώνη είναι τραυματίας και λείπει από τα τελευταία δευτερόλεπτα. Οπότε όταν σαν προπονητής δίνεις 3ο και 4ο ρόλο στο πλειμακερ σου τότε δεν μπορείς να τον κατατάξεις στη λίστα με τους κορυφαίους .Πολύ απλά θα σου χάσει τις τελευταίες βολές , τα τελευταία τρίποντα στην εκπνοή και γενικότερα θα κοιτάξει να πασάρει και όχι να σουτάρει.

Ο λόγος που πιστεύω ότι ο Ροντο είναι κακός στο σουτ είναι επειδή έχει αυτήν την περίεργη ανατομία στα χέρια που δεν του επιτρέπει να έχει τη σωστή φόρμα για να σουτάρει . Γιατί πραγματικά δεν μπορώ να φανταστώ ότι όταν είναι στην προπόνηση δεν σουτάρει ή δεν θέλει να σουτάρει ή δεν κάνει σωστή εξάσκηση με τους γυμναστές και προτιμά να βελτιώνει άλλα πράγματα στο παιχνίδι του.

Και κάτι τελευταίο άκρως θεωρητικό :
Κορυφαίος θεωρείσαι όταν έχεις το πλήρες πακέτο δυνατοτήτων χωρίς φανερές αδυναμίες, έχεις κερδίσει πολλούς τίτλους και κρίσιμους αγώνες και όταν έχεις κερδίσει το σεβασμό των αντιπάλων σου. Επίσης το κορυφαίος έχει πολύ υποκειμενική χροιά γιαυτό και γίνονται ανά τον κόσμο άπειρες τέτοιες συζητήσεις ! Πολύ ωραία η ανάλυση σου hood για άλλη μια φορά εξαιρετικό άρθρο και πολύ ωραίος αντίλογος από τον thalys με στρωτό λόγο και ουσιαστικά επιχειρήματα.
Άποψη μου ; Αν ο Ροντο είχε και το σουτ τότε θα ήταν καλύτερος από τον Steve Nash . Μέχρι τότε θα είναι στη σκιά του

Στο επίπεδο αυτό, με το σκάουτιγκ που πέφτει, η άμυνα έχει μια καλή ιδέα για το τι θα κάνει η επίθεση. Τέλος πάντων, αυτό που λέω είναι ότι και οι αμυνόμενοι και οι επιτιθέμενοι κάνουν προσαρμογές και προσπαθούν να διατηρήσουν τα όποια πλεονεκτήματα έχουν. Όπως μου λες ότι οι συμπαίκτες του ενός θα προσπαθήσουν να βγουν σε καλύτερες θέσεις, έτσι και οι αμυντικοί που τους φυλάνε θα κοιτάξουν να επαναφέρουν την ισορροπία στις δικές τους. Οι όποιες ανισορροπίες υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς είναι στιγμιαίες.



Αν θέλουμε να επικαλούμαστε αντικειμενικά στοιχεία, ναι, θα έπρεπε. Τώρα συχνά σε κάποιες περιπτώσεις και το μάτι αρκεί.




Για την δυσκολία που αντιμετωπίζουν οι δύο παίκτες όχι, προφανώς δεν είναι το ίδιο. Από την σκοπιά της άμυνας όμως, είναι το ίδιο. Η στρατηγική που επιλέγουν είναι αυτή που ελαχιστοποιεί τους προσδοκώμενους άμεσους ή έμμεσους πόντους από τον επιτιθέμενο. Για την ακρίβεια από την επιτιθέμενη ομάδα ως σύνολο και όχι από τον κάθε παίχτη ξεχωριστά. Τώρα θες να μου πεις ότι ο Ρόντο έχει τα νούμερα που έχει γιατί οι άμυνες τον αφήνουν και αλωνίζει; Δεν το δέχομαι.



Αν έχεις τη δυνατότητα και τον χρόνο, ψάξε να βρεις τα νούμερα γι'αυτό. Με το μάτι θα στοιχημάτιζα ότι ο Ρόντο πάει αρκετά συχνά προς την ρακέτα όταν τον πλησιάζει ο αντίπαλος. Όπως θα στοιχημάτιζα ότι ψάχνει τις δικές του φάσεις όταν του δίνεται η ευκαιρία να σκοράρει από τα καλά γι'αυτόν σποτς αν και είμαι λιγότερο σίγουρος γι'αυτό γιατί μέχρι πέρσι ήταν prone to undershooting. Στο βίντεο που ανέβασες, συμβαίνει ακριβώς το β) που λες, όταν ο αντίπαλος είναι κοντά του πάντως.



Δεν είναι τόσο απλά μαθηματικά, γιατί μπλέκεις δυναμικά παίγνια και απλώς τα ποσοστά από τα σημεία δεν αρκούν. Θες conditional probability και μάλιστα με αρκετά conditions. To πώς θα μαρκάρουν έναν παίχτη εξαρτάται από το σημείο που βρίσκεται στο παρκέ, το ποιος τον μαρκάρει, πόσα φάουλ έχει, ποιοι είναι οι άλλοι 8 στο παρκέ, σε τι χρονικό σημείο βρισκόμαστε και ίσως κάποιους παράγοντες ακόμα.

Για σουτ από μέση απόσταση εγώ δεν μίλησα. Για σουτ γενικά μίλησα και για σχετική απόσταση που διατηρούν οι αμυντικοί από τον επιθετικό.

Οι προπονητές δίνουν λιγότερο χώρο στον Ρόουζ από τον Ρόντο. Εφόσον (συ είπας) στον Ρόντο δίνουν τόσο χώρο γιατί δεν φοβούνται το σουτ του, στον Ρόουζ πρέπει να δίνουν σχετικά λιγότερο χώρο γιατί φοβούνται σχετικά περισσότερο το σουτ του.

Γράφω παντού σχετικά! Δηλαδή μπορεί στον Ρόντο να θέλουν να σουτάρει στο 60% των κατοχών του και στον Ρόουζ να κρίνουν ότι το βέλτιστο είναι να τον οδηγούν στο σουτ στο 20%. Γι'αυτό και τον Ρόουζ θα τον παίξουν από πιο κοντά. Το ντράιβ του παραμένει το κύριο όπλο, αλλά σε σχέση με τον Ρόντο το σουτ του το φοβούνται περισσότερο. Τα νούμερα είναι από το μυαλό μου καθαρά για το παράδειγμα.

Και αυτό που λέω από την αρχή είναι ότι δεν έχει νόημα να κρίνεις την απόδοση του Ρόντο ή οποιουδήποτε άλλου ελίτ παίχτη με βάση το πώς τον αντιμετωπίζουν οι άμυνες. Αν θες να τον κρίνεις, χοντρικά, αρκούν οι επιδόσεις του σε πόντους και ασσίστ.

Σκοράρει περισσότερο και βγάζει πιο πολλές ασσίστ ο Α από τον Β; Αυτό αρκεί για να πεις ότι ο Α είναι καλύτερος από τον Β, ανεξάρτητα από το τι είδους παίκτης είναι ο καθένας, πώς τους αντιμετωπίζουν οι άμυνες, τι πλεονεκτήματα και αδυναμίες έχουν.

Δεν αρνούμαι ότι ο Κρις Πολ είναι καλύτερος ή ότι ο Ρόουζ είναι πιο πολυδιάστατος επιθετικός. Το ξεκαθαρίζω αυτό, γιατί σε βλέπω να επιχειρηματολογείς σα να υπονοώ κάτι τέτοιο.

Αν μπορείς να συζητήσεις με βάση τα δεδομένα που υπάρχουν διαθέσιμα, και όχι αυτά που μόνο οι ομάδες κατέχουν, καλώς. Τι πάει να πει " To πώς θα μαρκάρουν έναν παίχτη εξαρτάται από το σημείο που βρίσκεται στο παρκέ, το ποιος τον μαρκάρει, πόσα φάουλ έχει, ποιοι είναι οι άλλοι 8 στο παρκέ, σε τι χρονικό σημείο βρισκόμαστε και ίσως κάποιους παράγοντες ακόμα."
Προφανώς και ισχύουν όλα αυτά. Τα χρειαζόμαστε όμως για να πούμε ότι κανείς δεν δίνει σουτ κοντά στο καλάθι αντί για ένα σουτ από κάπου αλλού; Καταλαβαίνεις πόσο αντιμπασκετικό είναι αυτό που λες;
Υπάρχει προπονητής που θα προτιμήσει να αφήσει το 60% αποτελεσματικότητας του Rose κοντά στο καλάθι, σε συνδυασμό με τα περισσότερα φάουλ που γίνονται εκεί και βέβαια τα περισσότερα επιθετικά ριμπάουντ, σε σχέση με ένα σουτ από "κάπου αλλού";
Και αν το πιστεύεις, φέρε μας κάποιοιο στοιχείο. Έστω μια δήλωση, έρευνα που να λέει ότι "ναι, προτιμούμε να δώσουμε σουτ κοντά στο καλάθι".
Μία.

Όχι. Και αυτό φαίνεται το αγνοείς. Είναι βασικά πράγματα του μπάσκετ.
Απλά εσύ προσπαθείς να κάνεις τις απαντήσεις γενικές χωρίς να φέρεις στην κουβέντα στοιχείο ή μπασκετική λογική.
Μόνο αντίλογο.
Ακόμα δεν έχω καταλάβει τι πιστεύεις, μόνο ότι διαφωνείς μαζί μου.



Εγώ θα στοιχημάτιζα το αντίθετο. Ψάξτο αν έχεις χρόνο.



nba.sport24.gr
Εδώ θα βρεις τέτοιες μπακαλίστικες λογικές.



Πάλι παρανοείς. Δεν αναφέρομαι σε plays αλλά σε ενέργειες την ώρα του αγώνα.
Ο αμυντικός ξέρει ότι το play της ομάδας είναι να γίνει ένα pindown για τον Terry, αλλά την ώρα του αγώνα ο Terry θα αποφασίσει αν θα κάνει curl ή flare.
Διαφωνείς και σ'αυτό; Μήπως είναι γενικόλογο και πρέπει να ρωτήσω έναν έναν τους 450 παίκτες του ΝΒΑ για να μπορέσω να εκφράσω άποψη;

Guys, ψυχραιμία. Κάνετε ενδιαφέρουσα συζήτηση, δε χρειάζεται να ανεβαίνουν οι τόνοι.

Ζητώ συγγνώμη από τον thalys αν το post μου φάνηκε λίγο παραπάνω επιθετικό.

ΥΓ. Αν χρειαστεί άλλο follow up θα το κάνω το βράδυ. Πρέπει να λείψω.
Εσείς συνεχίστε

Τόσα στοιχεία σου έχω δώσει με τα διαθέσιμα δεδομένα όπως σου επισήμανα και ότι το βίντεο που εσύ ανέβασες στηρίζει ένα από τα επιχειρήματα μου. Δεν μπορώ να είμαι απόλυτος όταν δεν έχω τα κατάλληλα δεδομένα που θα αποδείξουν τους ισχυρισμούς μου και βασίζομαι σε άλλα που απλά δείχνουν προς την κατεύθυνση αυτή. Μπορεί να έχω δίκιο, μπορεί και άδικο. Δεν θέλω να σε βγάλω άσχετο, σημειώνω μοναχά ότι υπάρχει και αντίλογος. Ειλικρινά δεν βλέπω τον λόγο για τον οποίο παίρνεις τόσο αμυντική στάση.



Καλά θα ήταν να έγραφα αυτό βέβαια.

Δεν ξέρω αν σε μπερδεύει το σχετικά που αναφέρω. Ο Ρόντο είναι και χειρότερος σουτέρ και χειρότερος finisher κοντά στο καλάθι από τον Ρόουζ. Όμως ως σουτέρ είναι πολύ χειρότερος. Οι άμυνες θα προτιμήσουν να αφήσουν το σουτ του Ρόντο περισσότερο από το σουτ του Ρόουζ. Αυτό δε σημαίνει ότι το ντράιβ του Ρόουζ δεν είναι το κύριο επιθετικό του όπλο ή ότι δεν το φοβούνται περισσότερο από το σουτ του. Σε σύγκριση με τον Ρόντο, που έχει ένα επιθετικό όπλο, ο Ρόουζ, που είναι και αξιοπρεπής σουτέρ, θα έχει περισσότερες ευκαιρίες να διεισδύσει γιατί η άμυνα θα πρέπει να καλύψει περισσότερο και το ενδεχόμενο του σουτ.




Ελπίζω να έχεις καταλάβει από το από πάνω ότι δεν είπα πουθενά ότι οι προπονητές προτιμούν να δώσουν περισσότερο το σουτ κοντά στο καλάθι στον Ρόουζ. Αν όχι, δεν χάθηκε κι ο κόσμος. Καλή καρδιά.



Εντάξει, αφού δεν είδες να φέρω κανένα στοιχείο ή λογική, δεν θα επιχειρηματολογήσω καν εναντίον της κατηγορίας που μου αποδίδεις.

Η διαφωνία μου είναι η εξής:

Αφήνεις να εννοηθεί ότι τα νούμερα του Ρόντο είναι πλασματικά γιατί οι άμυνες τον αφήνουν χαλαρό να δει τις σωστές πάσσες και του δίνουν ελεύθερα σουτ, ενώ άλλοι ελίτ πλέυ μέηκερς έχουν συνεχώς αντίπαλο κοντά τους και γεμίζουν το boxscore με κόπο και αίμα. Απάντησα ότι δεν έχει νόημα η κριτική αυτή γιατί οι άμυνες είναι σχεδιασμένες να προξενούν την μέγιστη κόπωση/να δίνουν ελάχιστες ευκαιρίες στον κάθε ελίτ παίχτη. Σημειώνω το ελίτ, γιατί έναν ρολίστα ή έναν άγνωστο μπορεί να μην τον προσέξουν τόσο.

Εφόσον ισχύουν κάποιες προϋποθέσεις(που εν προκειμένω λογικά ισχύουν), δεν χρειάζεται να παλεύεις να φτιάξεις counterfactual κατασκευές λέγοντας τι θα έκανε ο Α στη θέση του Β, για να αποδείξεις ποιος είναι καλύτερος. Υπάρχει πιο απλός τρόπος. Οι αμυντικές και επιθετικές τακτικές επιλογές ενσωματώνουν ήδη όλη αυτή την πληροφορία για τις διαφορές στα αγωνιστικά στυλ. Το αποτέλεσμα τους, που είναι η επιθετική συνεισφορά του παίχτη, αρκεί λοιπόν.

Η ανάλυση αυτών των τακτικών είναι από μόνη της πολύ ενδιαφέρουσα.

Τώρα αν θες όντως να προχωρήσεις σε ανάλυση με counterfactuals πρέπει να λάβεις υπόψη σου τη γενική ισορροπία του παιγνίου, τι θα άλλαζε στην επίθεση των Σέλτικς γενικά αν γινόταν το τρέηντ του Ρόντο για τον Κρις Πολ; Το να βγάζεις συμπεράσματα μόνο από την μερική ισορροπία είναι μεθοδολογικά εσφαλμένο.

Κι αυτή είναι η δεύτερη διαφωνία μου. Η κατεύθυνση που έδωσες στο ποστ. Δεν θα είχα κανένα πρόβλημα αν ήταν μια παρουσίαση για το πώς αντιμετωπίζουν οι άμυνες τον Ρόντο. Θεωρώ όμως ελλιπή την επιχειρηματολογία σου ως προς το θέμα της αξιολογικής σύγκρισης του Ρόντο με τους υπολοίπους. Στο είπα εξ'αρχής κιόλας. Το διαφορετικός βλέπω από πού προκύπτει, το καλύτερος/χειρότερος όχι.

Και ξαναλέω, αυτό είναι ξέχωρο από το αν συμφωνώ ή διαφωνώ με το συμπέρασμα σου, αφού σε γενικές γραμμές συμφωνώ.



Δεν υπάρχει παρανόηση. Ήταν συνέχεια της απάντησης μου σε αυτό:



Και σου είπα ότι όπως κινούνται οι συμπαίκτες του Ρόντο, έτσι κινούνται και οι αντίπαλοι του. Η κίνηση των συμπαιχτών του μπορεί να ακυρώνει το πρόβλημα των λιγότερων passing lanes. Αυτό όμως συμβαίνει στιγμιαία γιατί οι αμυντικοί προσαρμόζονται στις νέες θέσεις. Δεν είναι ένα διαρκές πλεονέκτημα που απολαμβάνει ο Ρόντο καθ'όλη τη διάρκεια της επίθεσης. Επομένως, σε κάποιο βαθμό, το γενικό πλεονέκτημα που απολαμβάνει, η μικρότερη πίεση από την άμυνα, αντισταθμίζεται.

Έχετε πει αρκετά πράγματα, εγώ θα κάνω μια σύγκριση μεταξύ του Rondo και του καλύτερου εν ενεργεία κατ' εμένα PG, του Chris Paul.

http://www.basketball-reference.com/players/p/paulch01.html
http://www.basketball-reference.com/players/r/rondora01.html

Είναι φανερό στο κάτω μέρος των σελίδων (Appearances on Leaderboards, Awards, and Honors) ότι οι 2 παίκτες αμυντικά έχουν τις διακρίσεις τους, ο Paul όμως έχει να επιδείξει αρκετά πράγματα και εκτελεστικά κάτι που ο Rondo δεν έχει.

Ο Paul είναι στους κορυφαίους 3 εν ενεργεία παίκτες σε PER ενώ είναι πρώτος σε offensive rating όλων των εποχών που μπορεί να αποδοθεί με ακρίβεια απο το 1974 και μετά όταν και άρχισαν να προσμετρούνται όλα τα απαραίτητα στατιστικά σε άμυνα και επίθεση στο ΝΒΑ.

Εαν συγκρίνουμε τους δυο παίκτες αποκλειστικά ως δημιουργούς σίγουρα είναι και οι δυο κορυφαίοι. Εαν τους συγκρίνουμε ως παίκτες συνολικά ο Rondo πολύ θα ήθελε να έχει το impact που είχε μέχρι τώρα στην καριέρα του ο Paul αλλά έχει αρκετά πράγματα να φτιάξει στο παιχνίδι του.

Μπορεί σε σχέση με άλλους PG όπως ο Williams ή ο Parker να έχει αρκετές πρωτιές και κορυφαία στατιστικά που να του δώσουν κάποιο πλεονέκτημα αλλά απέναντι στον Paul δεν έχει και τόσα πολλά. Ο Paul έχει ασύγκριτα μεγαλύτερο impact επιθετικά γιαυτο και το PER του είναι πολύ μεγαλύτερο.

Είδα πιο πάνω να σχολιάζεται ο χώρος που δίνεται στον κάθε παίκτη για να σουτάρει ή να διεισδύσει. Ο Ροντο ψάχνει την πάσα σε τέτοιο βαθμό που ακόμη και στις διεισδύσεις του (εαν δεν προλάβει ο αμυνόμενος να μείνει μπροστά του) η άμυνα αυτό που προσπαθεί πρώτα απ' όλα είναι να κλείσει γραμμές πάσας και μετά να μαρκάρει ενδεχόμενο lay up. Το ζήτημα είναι ότι οι αντίπαλοι ξέρουν ότι οι πόντοι του Rondo για τους Celtics είναι το "κερασάκι" και όχι "μέρος της τούρτας". Πρωταρχικός εως και μοναδικός στόχος των αντιπάλων είναι να ανακόψουν όσο το δυνατον την σύνδεση του με τους συμπαίκτες του ή/και αυτή να συνοδευτεί με ένα μεγάλο αριθμό λαθών ή κακων επιλογών σουτ απο τον ίδιο.

Αυτό δεν συμβαίνει με άλλους PG που έχουν κάποιες καλύτερες ικανότητες επιθετικά, πχ o Paul σε σουτ και διείσδυση, Williams-Parker κυρίως στην διείσδυση, και αποτελούν κομμάτι του κύριου εκτελεστικού πλάνου της ομάδας τους. Το έχω αναφέρει ήδη μέσω twitter αλλά η περίπτωση Rondo μου θυμίζει τον Magic προ 1985. Έπαθε και έμαθε το 1984 στους τελικούς για τα καλά, ότι εαν δεν μπορείς να σουτάρεις συστηματικά απο τα 6 μέτρα τουλάχιστον και να έχεις impact εκτελεστικά γενικότερα τότε αρχίζεις να χάνεις ΚΑΙ επιλογές πάσας, γίνεσαι προβλέψιμος και εμποδίζεις τον εαυτό σου να γίνεις πρακτικά και στατιστικά ηγέτης.

Σε αυτό το σημείο βρίσκεται και ο Rondo. Αυτή τη στιγμή μπορεί να έχει μ.ο. κάπου 13-14 ασίστ. Εαν θεωρούνταν επιθετική απειλή θα μπορούσε να έχει κοντά στις 18 μ.ο και θα βοηθούσε και περισσότερο την ομάδα του συστηματικά. Είναι ένα πράγμα το να προσφέρεις επιθετικά περιστασιακά με την συγκομιδή σου εκτελεστικά να θεωρείται ανέλπιστη και άλλο το να σκέφτεται ο αντίπαλος πως θα σε ανακόψει σε σουτ και πάσα ταυτόχρονα.

Οι Celtics αυτή τη στιγμή είναι τελευταίοι σε ποσοστά ριμπάουντ και επιθετικών ριμπάουντ στο ΝΒΑ και για μένα ένας απο τους κύριους λόγους είναι όχι η επιλογή τους αλλά η ανάγκη ο Rondo να δημιουργεί ή να εκτελεί μετά απο διείσδυση.

Οι Celtics αναλώνονται σε μεγάλα διαστήματα του παιχνίδιού σε σουτάκια απο τα 5-6 μέτρα απο τους ψηλούς τους, με τους περιφερειακούς αρκετές φορές να παλεύουν στο επιθετικό ριμπάουντ. Αυτό τους κάνει όχι απλά κακούς αλλά χείριστους σε αυτό τον τομέα.

Αυτό θα μπορούσε να διορθωθεί εαν υπήρχε μεγαλύτερη απειλή για μακρινό σουτ και στον άσσο όπως στις υπόλοιπες θέσεις απο 2-4 αλλά και απο 2-5 αρκετές φορές. Πολλοί συνεχίζουν να λένε ότι ο Ρόντο δεν χρειάζεται να φτιάξει το σουτ του για να θεωρείται κορυφαίος PG. Δεν έχω ξεκάθαρη άποψη πάνω σε αυτό. Για αυτό που έχω άποψη είναι ότι πρέπει να φτιάξει το σουτ του αλλά και τις βολές του για να φτάσει να θεωρείται "Ο κορυφαίος" και εκτός Βοστώνης. Μέχρι τότε θα είναι ένας εξαιρετικός παίκτης, με πολύ καλά στατιστικά και impact σε δημιουργία και άμυνα που όμως δεν θα έχει προσφέρει όσα χρειάζεται πια η Βοστόνη απο αυτόν για να την πάει ως ηγέτης στο επόμενο επίπεδο και δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί κορυφαίος της εποχής του.

Σίγουρα φέτος έχει βελτιώσει τα ποσοστά του στα σουτ αλλά και στις βολές σουτάροντας όμως αυξημένα απο το τρίποντο και έχοντας -1 βολή ανα παιχνίδι. Είναι πιο αποτελεσματικός απο ότι πριν αλλά χρειάζεται αυτή η βελτίωση να συνοδευτεί και απο διεύρυνση των εκτελεστικών επιλογών του.

Επίσης διαφωνώ ότι δεν μπορούν να συγκριθούν γενικά πολύ διαφορετικοί παίκτες ειδικά αν μιλάμε και για την ίδια θέση. Εαν δεν γινόταν αυτό η λίγκα δεν θα είχε κάθε χρόνο MVP.

Ενδιαφέρουσα άποψη το ότι οι Σέλτικς είναι κακοί στα επιθετικά ριμπάουντ λόγω του στυλ του Ρόντο. Ως τώρα η επίσημη δικαιολογία είναι ότι δεν διεκδικούν τα επιθετικά για να έχουν καλό αμυντικό τρανζίσιον.

Στον τελευταίο αγώνα είχαν τελείως διαφορετική συμπεριφορά στον τομέα αυτό και πήραν 17(!) έναντι 32 αμυντικών του Ορλάντο. Δεν ξέρω αν η αλλαγή τακτικής θα είναι μόνιμη. O Ρόντο είχε 15 πόντους, 16 ασσίστ και 9 ριμπάουντ. Ένας αγώνας δεν λέει κάτι, το αναφέρω επειδή τυχαίνει να είναι ο προχτεσινός.

Ο Ρόντο μέχρι πέρσι δεν υπήρχε λόγος να εκτελέσει με τους μπιγκ θρι στην ομάδα. Φέτος χρειάζεται να αναβαθμίσει το παιχνίδι του και το κάνει. Φυσικά έχει πολλή, πάρα πολλή δουλειά ακόμα, αλλά είναι στο σωστό δρόμο. Δε νομίζω ότι είναι τόσο μεγάλος ώστε να μην μπορεί. Από φέτος ουσιαστικά έχει χριστεί franchise player στη Βοστώνη.

ΥΓ. Δεν είδα κανέναν να λέει ότι δεν μπορεί να γίνει σύγκριση παιχτών διαφορετικού στυλ. Σχετικά με τον σωστό τρόπο να γίνει η σύγκριση διαφωνήσαμε.

Sorry αλλά τα ίδια σου τα posts χρησιμοποιώ για να απαντήσω. Αν δεν το διατυπώνεις σωστά δεν φταίω εγώ που παρανοώ (αν παρανοώ).
Στην αρχή λοιπόν είπες αυτό:



Και τώρα λες αυτό:



Αυτές οι δύο φράσεις αυτοαναιρούνται.

Από εκεί και πέρα στην κουβέντα δεν έχω και δεν θέλω να προσθέσω κάτι άλλο.

Ο Rondo υπήρχε λόγος ανέκαθεν να εκτελεί εαν είναι ελεύθερος. Αν μπορούσε θα το έκανε.

Επίσης οι Celtics εαν μπορούσαν να παίξουν αλλιώς επιθετικά θα μπορούσαν να πάρουν και δεύτερες ευκαιρίες. Ίσα ίσα που το γεγονός ότι έχουν καλές επιδόσεις στα αμυντικά ριμπάουντ (6οι σε defensive rebound rating) και έχουν ακόμη τέτοιο μειονέκτημα στα συνολικά δείχνει ότι υπάρχει θέμα αφού δεν πετυχαίνουν καν αυτό που αναφέρεις ως στόχο. (22οι σε Defensive efficiency και ας έχουν καλές επιστροφές)

Εαν είχαν επιτυχία σε κάτι απ'τα δύο θα είχαν και καλύτερα αποτελέσματα. Η εικόνα είναι ίδια εδώ και χρόνια όσον αφορά τον Rondo, αυτά που μπορεί και αυτά που δεν μπορεί να κάνει. Ειδικά στους τελικούς του 2010 δεν θα μπορούσαν να φανούν περισσότερο και οι αδυναμίες του και οι δυνατότητες του. Εξέλιξη υπάρχει χρόνο με τον χρόνο απο τότε. Εκτελεστικά όμως χρειάζονται περισσότερα πράγματα. Θα δούμε στο μέλλον που θα φτάσει.

Δεν είπε κανείς ότι ο Rondo δεν είναι ένας εκ των κορυφαίων ριμπάουντερ της ομάδας του. Αυτό όμως είναι ένα καλό του ιδίου το οποίο δεν θα μπορούσε να ειπωθεί και για την ομάδα του σε σχέση με την λίγκα.

Οι Celtics έχουν κορυφαία δημιουργία, αποτελεσματική όσον αφορά τα συνολικά ποσοστά τους εκτέλεση, αλλά σε ελάχιστες κατοχές.

Όσο για τους Magic αναφέρεσαι σε μια ομάδα μέτρια στο αμυντικό ριμπάουντ πού έχει ροστερ παραπλήσιο σε μέγεθος με αυτό των Celtics. Εαν δεν επικρατήσουν απέναντι σε τέτοιες ομάδες οι Celtics στα ριμπάουντ δεν θα επικρατήσουν απέναντι σε κανέναν.

Νομιζω οτι καταλαβαινω τι θελει να πει ο thalys και συμφωνω σε αυτο που λεει(αν το εχω καταλαβει κι εγω καλα).
Λεει οτι οι ομαδες ρισκαρουν περισσοτερο το ντραιβ του Ροουζ σε σχεση με αυτο του Ροντο. Ισχυει απο την αποψη οτι δεν μπορουν να μαρκαρουν το Ροουζ απο την ιδια αποσταση με το Ροντο, γιατι υπαρχει κινδυνος να τους εκτελεσει απο μακρια, πραγμα που δε θα κανει στις περισσοτερες περιπτωσεις ο Ροντο(παρακαλουνται οι φιλαθλοι των Σιξερς να αλλαξουν τοπικ για να μην ακουσω καντηλια βραδιατικα ). Φυσικα και ενα ντραιβ του Ροουζ μπορει να ειναι πιο επικινδυνο απο ενα περιφερειακο σουτ. Ομως ενα περιφερειακο σουτ του Ροουζ ειναι αντιστοιχα πιο επικινδυνο απο ενα του Ροντο. Επειδη ο Ροουζ ειναι πληρεστερος εκτελεστικα, προσπαθουν να τον αντιμετωπισουν με τετοιο τροπο που να μην τους κανει μεγαλη ζημια με τους ποντους του. Αυτο το κανουν αφηνοντας του λιγοτερο χωρο για σουτ απ οτι σε εναν γκαρντ με μετριο ή κακο σουτ. Αυτο νομιζω ειναι το αυτονοητο του θεματος. Τι θα πει ομως "ρισκαρουν περισσοτερο το μπασιμο του Ροουζ"? Οτι ρισκαρουν περισσοτερο σε σχεση με την αντιστοιχη κινηση του Ροντο. Δεν προτιμουν ομως να δωσουν περισσοτερο το σουτ απο κοντα στο Ροουζ. Σιγουρα θελουν να σουταρει πιο πολυ απ την περιφερεια παρα να επιτεθει στο καλαθι. Αλλα δεν μπορουν και να τον παιζουν στα 2 μετρα και να τον προκαλουν να σουταρει(οπως ενιοτε συμβαινει με το Ροντο). Εκει ειναι το οποιο ρισκο.

Για το Ροντο, πιστευω οτι ενας λογος παραπανω που εχει αυτη την αντιμετωπιση απο τις αμυνες ειναι η ταση του να ψαχνει τοσο πολυ την πασα. Ισως θεωρουν οτι τον βγαζουν εκτος ρυθμου με το να του δινουν πολλα σουτ. Ακομα δε περισσοτερο οταν προκειται για σουτ εκτος ρεπερτοριου. Αυτο βεβαια θεωρω οτι ισχυει πιο πολυ για ματς κανονικης περιοδου, γιατι στα πλει οφ δεν επιτρεπεται ενας τετοιος παιχτης να βγαινει εκτος ρυθμου επειδη σουταρει πολυ. Εκει πρεπει απλα να κανει αυτο που μπορει και πρεπει για να κερδισει η ομαδα του.

Αυτό ακριβώς που λέει ο Τουίσμ λέω. Το έγραψα τόσες φορές. Στην αρχή μπορεί να μην το διατύπωσα ξεκάθαρα(συμβαίνει καμμιά φορά όταν μου είναι πολύ ξεκάθαρο το τι εννοώ να ξεχνάω ότι δεν συμβαίνει υποχρεωτικά το ίδιο και με τους άλλους). Γι'αυτό όμως υπάρχουν οι διευκρινίσεις.

LD αυτό που λέω είναι η επίσημη αιτιολογία.



Οι δηλώσεις του Ρίβερς μετά το ματς με τους Σπέρς όταν είχαν 1 μόνο επιθετικό. Χρόνια είναι αυτή η φιλοσοφία των Σέλτικς.

Ακριβώς την ίδια τακτική υπαναχώρησης στα επιθετικά είχαν και πέρσι, όταν είχαν πολύ καλύτερα ratings στην αμυντική αποτελεσματικότητα. Δεν αποκλείει αυτό που λες εσύ, αυτό που λέει ο Ντοκ. Για μένα ρόλο παίζει και το ότι οι Σέλτικς έχουν αρκετούς βετεράνους που δεν θέλουν να κουράζουν πολύ. Το να αφήνουν το επιθετικό και να γυρίζουν γρήγορα στην άμυνα είναι ένας τρόπος.

Στο ματς με το Ορλάντο δεν στάθηκα τόσο στον αριθμό, αν και δεν μπορώ να θυμηθώ πότε είχαν οι Σέλτικς 10+ επιθετικά τελευταία φορά. Στάθηκα στην αλλαγή τακτικής. Οι παίκτες τους πίεζαν για το επιθετικό. Δεν ξέρω αν είναι μόνιμη αλλαγή ή απλά εκμεταλλεύτηκαν την αδυναμία των Μάτζικ.

Η επίσημη δικαιολογία για την κακή άμυνα είναι ότι υπάρχουν πολλοί νέοι παίκτες που ακόμα μαθαίνουν πώς πρέπει να κινούνται στην άμυνα. Για μένα ένας λόγος είναι και το ότι δεν υπάρχει αναπληρωματικός του Γκαρνέτ που να μπορεί να κάνει το σκιάχτρο στη ρακέτα, έστω στο βαθμό που το έκανε ο Στίμσμα πέρσι. Έχω δει να αναφέρεται ότι με τον Γκαρνέτ και τους παλιούς μέσα έχουν παρόμοια αποτελεσματικότητα με πέρσι, ενώ καταρρέουν όταν παίζει το second unit. Από τους αγώνες που έχω δει(μισή ντουζίνα, ίσως παραπάνω), επιβεβαιώνω, χωρίς να είμαι και ο πιο προσηλωμένος θεατής.

H χρόνια αυτή τακτική συνοδευόταν όχι απλά απο καλή απόδοση στο αμυντικό ριμπάουντ αλλά και στην άμυνα γενικότερα.

Φέτος αυτό μέχρι τώρα ΔΕΝ γίνεται και ο κύριος λόγος είναι ότι δεν υπάρχει το υλικό για να γίνει.

Δεν υπήρχε περίπτωση ο Rivers να πάιξει με τρόπο που δεν θα αξιοποιούσε το ροστερ του. Το ροστερ του όμως φέτος θέλει οπωσδήποτε μια παρουσία κάτω απτο καλάθι που λείπεi και τον Rondo και σουτερ-σκορερ

Oi Celtics είναι 4οι χειρότεροι σε opponents FG% και 9οι σε opponents 3PFG%

Προφανώς και εκμεταλλεύτηκαν το γεγονός ότι μπορούσαν να ματσάρουν τον αντίπαλo σωματικά στον αγώνα με τον Ορλάντο.

Αναφέρεις το πλάνο του Rivers σαν να υπάρχει και άλλη καλή μόνιμη επιλογή. Για κάποια πράγματα με αυτό το ρόστερ δεν υπάρχει. Θα εκμεταλλευτούν αυτά που μπορούν με βάση τους παίκτες που έχουν, και με την χημεία που θα έχουν κάτι μήνες μετά και την εμπειρία των παλιών θα πάνε όπου μπορούν να πάνε.

Στα play off όμως ότι πλεονέκτημα μπορείς να κερδίσεις στο ριμπάουντ το θές αν είναι να προχωρήσεις. Εκεί ούτε πολύ κακές ομάδες θα βρείς στο ριμπάουντ ούτε μπορείς να περιμένεις κακή μέρα του αντιπάλου με τόση σιγουριά.

Όσον αφορά τον Rondo όμως επιμένω. Πρέπει σιγά σιγά να αυξήσει το USG% του με επιθετικές πρωτοβουλίες σε σημείο που θα στρέψει την προσοχή του πάνω του. Τότε ο αντίπαλος δεν θα ξέρει τι να κάνει. Προς το παρόν αρκετοί είναι φανερό ότι ξέρουν.

την προσοχή των άλλων πάνω του ήθελα να γράψω προφανώς

Συμφωνώ στα περισσότερα που λες, με δυο σημειώσεις μόνο:

1) Ο Μπράντλεϋ είναι έξω και αυτό ίσως εξηγεί πολλά για την κακή περιφερειακή άμυνα.
2) Δύο σημαντικοί παίχτες της second unit προέρχονται από εγχειρίσεις καρδιάς. Σύμφωνα με τον Μπρουκς των OKC ο Γκριν δεν είναι ακόμα στο 100%, φαντάζομαι ότι ο Γουίλκοξ, που μπήκε πιο αργά στο χειρουργείο, θα είναι ακόμα πιο πίσω.

Κατά τα άλλα ούτε τόσο καλοί αμυντικοί υπάρχουν, όπως πέρσι, στο second unit τουλάχιστον, ούτε το στυλ παιχνιδιού είναι ακριβώς ίδιο. Φέτος οι Σέλτικς έχουν τις περισσότερες κατοχές ανά παιχνίδι μετά το 2008. Λόγω υλικού αλλάζουν το στυλ τους.



Δεν σε καταλαβαίνω. Αν αναφέρεσαι στο "ένας τρόπος" που έγραψα, δεν ήθελα να γράψω "αυτός είναι Ο τρόπος" γιατί μπορεί να υπάρχουν και εναλλακτικές. Δεν τις βλέπω, αλλά δεν τις έχω ψάξει κιόλας, ποιος ο λόγος να είμαι απόλυτος λοιπόν;

Για το Ορλάντο είπα ότι δεν βγάζω συμπεράσματα από ένα παιχνίδι μόνο, αλλά η τακτική μεταστροφή από το παιχνίδι με τους Σπερς ήταν εντυπωσιακή, δεδομένων και των δηλώσεων του Ντοκ που έγιναν στο μεσοδιάστημα.

Ένας πολύ σημαντικός λόγος που δεν κυνηγάνε τα επιθετικά καν είναι το ότι παίζουν με πολλά σουτ από μέση και μακρινή απόσταση και οι καλύτεροι ψηλοί τους προτιμούν τα πικ ν ποπ. Το είπε και ο Ρίβερς σε σημερινές δηλώσεις του.

Προσωπικά πιστεύω ότι η φετινή χρονιά είναι πειραματική και οι προπονητές θα ψάξουν να βρουν ποιες είναι οι καλύτερες αμυντικές και επιθετικές τακτικές για την μετά Πιρς εποχή. Αν δεν υπάρξουν τραυματισμοί, περιμένω να είναι πολλοί καλύτεροι του χρόνου, όταν θα έχουν περίπου 10-11 παίχτες από το φετινό ρόστερ και η ομάδα θα ξέρει καλύτερα πώς να εκμεταλλευτεί τα νέα της όπλα.

Σχετικά με την βελτίωση του Ρόντο συμφωνώ. Εξυπακούεται ότι ένας παίχτης που θέλει να ηγηθεί και η ομάδα του τού έχει δώσει αυτόν τον ρόλο, πρέπει να εξελίσσει το παιχνίδι του. Πολλώ δε μάλλον αν έχει χτυπητές αδυναμίες. Ένας λόγος που πιστεύω ότι οι κινήσεις το καλοκαίρι έγιναν με το βλέμμα στην επόμενη σαιζόν είναι το ότι δεν περιμένω από τον Ρόντο να βελτιωθεί τόσο πολύ στο σουτ μέσα σε μία χρονιά.

Συμβαίνει τώρα στη Βοστώνη !!!! Ο ΧΑΜΟΣ ! Και οι 10 παίκτες άρχισαν να πλακώνονται με αφορμή το σπρώξιμο του Ρόντο στον Χαμφρις , το ζευγάρι Γουάλας -Γκαρνετ να ρίχνει αρκετές μπουνιές και οι υπόλοιποι να προσπαθούν να τους χωρίσουν πέφτοντας στις κερκίδες ! !

Γουάλας και Χαμφρις παίρνουν την δεύτερη τεχνική και αποβάλλονται ( ο χαμφρις ακόμα απορώ γιατί πήρε την τεχνική)
Ο Γκαρνετ παίρνει τεχνική και συνεχίζει (παρά τις μπουνιές) και ο Ρόντο αποβάλλεται απευθείας( η μόνη λογική ποινή σε αυτό το μπούγιο που δημιουργήθηκε )

??????εγιναν ολα αυτα?πολυ σουρεαλ..ο χαμφρις μην ρωτας γιατι πηρε την τεχνικη..για να μου ανεβασει και αλλο την πιεση που τον εχω στο fantasy

Ο Γκαρνέτ δεν είμαι σίγουρος ότι έριξε μπουνιές. Από άλλη κάμερα φαίνεται να απωθεί τον Γουάλας. Και δεν είναι ότι με επηρέασαν οι σχολιαστές, από τον YES το παρακολουθούσα.

Τεράστια βλακεία του Ρόντο, δεν καταλαβαίνω τι σκεφτόταν. Ο Γουάλας την έπεσε στον Γκαρνέτ ο οποίος δεν είχε εμπλακεί στην μάχη Ρόντο-Χάμφρις! Αψυχολόγητη και η δική του ενέργεια.

Υπήρχε ένταση στο παιχνίδι και νομίζω ο Ρόντο είχε κάνει κι ένα βρώμικο φάουλ πιο πριν.

με αυτα κ με αυτα εσπασε κ το σερι του ροντο με τις +10 ασιστ ανα αγωνα

Ματζικ 46 παιχνιδια
Στοκτον / Ροντο 37

θα μπορουσε νομιζω να κυνηγησει ακομα κ το ρεκορ του ματζικ αλλα τλκ δν περασε ουτε αυτο του στοκτον...οι βλακειες πληρωνονται...

Όλα έχουν ξεκινήσει από την προηγούμενη φάση όπου ο Wallace παίρνει επιθετικό reb και ο Rondo κάνει κλέψιμο μισο-ρίχνοντας μπουνιά! Ο Wallace και ο πάγκος των Nets (μπροστά τους γίνεται η φάση) γίνονται έξαλλοι, ο πρώτος παίρνει και τεχνική ποινή.

Μετά από όλα αυτά, σκληρό φάουλ στον KG και ο RR ζητάει τα ρέστα οπότε και γίνεται ο οίκος της τρελής.

Γενικά, τον Rondo κατηγορώ πρωτίστως για όλη αυτή την ιστορία. Είναι πλέον ηγέτης των Celtics, έχει "θητεύσει" διπλα σε καλόπαιδα ( ), δεν του πήγαινε καλά και το παιχνίδι, ε δεν ήθελε και παραπάνω να το κάνει ροντέο...

Από τη μία το ύφος του Rondo φέτος, από την άλλη αυτό το βραζιλιάνικο road runner που μετά από τόσα χρόνια βάζει την κεφάλα κάτω και εφορμεί. Αν έπαιζε και ο εκπληκτικός center passer (καλός όσο ο Vlade - credit to Kahn) Darko Milicic δεν ξέρω αν θα άντεχα να βλέπω τους regular season Celtics φέτος

Δείξε ρε Crash στον φλώρο τον KG whoz the boss.Καλά για τον Rondo τι να πω.Είχα συμμαθητές στο νηπιαγωγείο που είχαν περισσότερο μυαλό.

Προκαλούν και οι δύο πλευρές με τις δηλώσεις τους μετά τον αγώνα. Ο Τέρρυ την είπε στον Χάμφρις, ο οποίος τουίταρε ότι ψάχνει να κάνει αντιτετανικό και ο Ντερόν λέει ότι δεν ήταν καν σκληρό το φάουλ.

Το παιχνίδι ήταν σκληρό(και κάτι παραπάνω) πριν τον καυγά και συνέχισε έτσι.

Προβλέπω περισσότερο κατς και λιγότερο μπάσκετ στις επόμενες αναμετρήσεις. Παρακαλάω να συναντηθούν στα πλέυ οφφς και ετοιμάζομαι για Christmas brawl στον Μπρούκλυν.

Κι εγώ θέλω να συναντηθούν στα play-offs.Έτσι για να θυμηθούμε κάτι από τις επικές συναντήσεις των 90's μεταξύ New York και Miami! Πάντως μπροστά στον καβγά του 2004 στο Palace αυτό ήταν πταίσμα. Άμα δεν έχει Metta World Peace ο καβγάς δε λέει... (πάντως ευτυχώς που δεν είχε γιατί ακόμη θα μετρούσαμε μπουνιές!)

Kαι μετά την χθεσινή εμφάνιση και των όσων έγιναν ο Πιρς γράφει στη σελίδα του στο φβ

Εμενα γιατι δε μου αρεσε καθολου το φαουλ του Humphries? Το περιεργο ειναι οτι δεν το συνεχισε ο Garnett, αλλα ο μπισκοτος!

Ακριβώς το ίδιο σκέφτηκα κι εγώ όταν το είδα. Η φράση που μου ήρθε στο μυαλό ήταν : "ε ρε ένας Malone που σου χρειάζεται". Γιατί αν έκανε τέτοιο φάουλ στον Mailman στην επόμενη φάση θα έψαχνε κανά δοντάκι από την αγκωνιά που θα έτρωγε!Βέβαια έχουμε δει και πιο σκληρά φάουλ. Όσον αφορά τον KG είναι λίγο "εκλεκτικός" στους καβγάδες. Συνήθως την "πέφτει" σε πιο light αντιπάλους (άλλωστε δεν είναι και θηρίο).

Θα έλεγες το ίδιο αν ήταν ο Κρίστιτς (ή έστω ένας Σέρβος) στη θέση του KG;

ετσι κ το κανε ο ροντμαν αυτο το φαουλ στ γκαρνετ ο ροντο δεν θα τολμαγε ουτε απο διπλα του να περασει...

νταξ κ το φαουλ του χαμφρις δεν ειναι κ τοσο βιαιο...

Αν ηταν ο Κρστιτς, θα ελεγα το ιδιο! Δε θα μου αρεσε γιατι θα ηταν πολυ λαιτ φαουλ. Αν ηταν αλλος Σερβος, θα ειχα αλλη αποψη!

To φάουλ δεν είναι βίαιο, είναι βρώμικο. Ο Γκαρνέτ είναι στον αέρα και ακόμα και μια μικρή επαφή μπορεί να τον κάνει να πέσει πολύ άσχημα. Είναι δε πονηρό γιατί κατεβάζει το χέρι του με τρόπο που μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν το ήθελε κι απλά έτυχε να χτυπήσει τον KG.

Υπήρχαν και άλλα τέτοια χτυπήματα μέσα στον αγώνα, του Χάμφρις δεν ήταν ούτε το πρώτο, ούτε το τελευταίο.

Ο Χάμφρις απεβλήθη με δύο τεχνικές ποινές, όχι με ντισκαλιφιέ όπως ο Ρόντο. Η μία τεχνική ποινή ήταν για το τράβηγμα στο Ρόντο, η πρώτη που του δόθηκε ήταν για το σπρώξιμο στον Γκαρνέτ γιατί είχε ήδη δοθεί φάουλ και το θεώρησαν χτύπημα εκτός αγώνα.

2 μερές μετά, έρχομαι να πω κι εγώ, ότι όλα ξεκίνησαν κανα τρίλεπτο νωρίτερα οταν ο Ρόντο, ενώ πάει να τελειωσει αιφνιδιασμό με λέι απ, τρώει ταπίδι-μίσους και πέφτει και κάτω από τον -ταραμ ταραμ- Κρις Χάμφρις.
You don't just block Rajon Rondo.

Βίντεο (περίπου στο 0.47)
http://www.youtube.com/watch?v=HdRh7O_jCx4

Σε στυλ Νούντιου:

Πρώτο Δεκάλεπτο:

Βοστώνη-Φιλαδέλφεια 28-28

Δεν είναι τόσο κακές οι άμυνες, έχουν γίνει 4 κλεψίματα και 5 μπλοκ ήδη. Ο ρυθμός είναι ανεβασμένος και ομάδες αρκετά εύστοχες.

Ο Ρόντο σε τροχιά TD. 10 πόντοι(2/8 δίποντα), 8 ριμπάουντ και 5 ασσίστ σε 11 λεπτά, μαζί με 1 κλέψιμο και 2 μπλοκ.

Καλύτερος από την Φίλυ ο Τέρνερ με 11 πόντους, 4 ριμπάουντ και 3 ασσίστ σε 12 λεπτά.

Ημίχρονο:

50-46 και σκορ περιόδου 22-18. Αναμενόμενα έπεσαν τα ποσοστά των ομάδων και το σκορ σε πιο λογικά επίπεδα.

Έκανε ήδη DD ο Ρόντο με 7/11 σουτ. Δείχνει να παίρνει όλα τα σουτ που του αφήνει η άμυνα. Ο ένας σχολιαστής βλέποντας τα ποσοστά του αναρωτήθηκε πότε θα πάψουν να του δίνουν το σουτ και ο άλλος είπε ότι η άλλη επιλογή είναι να του δώσουν την πάσα, κάτι που θέλουν ακόμα λιγότερο.

Δύο ωραία καλάθια, ένα μπάσιμο του Ρόντο και στην αμέσως επόμενη φάση φόλοου κάρφωμα του Θαδαίου. Ο Διακοπές εμφανίστηκε στην προτελευταία φάση του δωδεκαλέπτου, μέχρι τότε ήταν σε άλλο γήπεδο.

Θετική έκπληξη η επιθετικότητα των Λι και Γκριν. Αναμενόμενα θετικός ο Σάλυ. Παραδοσιακές σταθερές ο ΚΓ και ο Πιρς. Από την Φιλαδέλφεια ο Χος, ο Γιανγκ και ο Ρίτσαρντσον πήραν την σκυτάλη από τον Τέρνερ που τράβηξε το κουπί στην πρώτη περίοδο. Ελπίζω το ξύπνημα του Τζρου στο τελευταίο λεπτό να έχει συνέχεια για να δούμε την μάχη των PG's.

Η Βοστώνη δείχνει να έχει τον έλεγχο, αλλά δεν έχει καταφέρει να δημιουργήσει διαφορά ασφαλείας. Το παιχνίδι έχει δρόμο ακόμα.