QUOTE (ggrilik @ Jul 16 2018, 11:52 )
Παρεμπιπτόντως για την Α' κατηγορία, η Ιβάνα Ράτζα κι η ομάδα της δεν τα κατάφεραν απέναντι στην Ισπανία. Κρίνοντας τουλάχιστον απ τον τελικό η Ισπανία ήταν πολύ ανώτερη. Χάσαμε και τον τίτλο της MVP που τον πήρε μια Ισπανίδα και δικαίως. Πολύ καλή..
Iris Mbulito, η Ισπανίδα, και παίζει στη Gran Canaria στη Liga Femenina 2.
Γενικότερα αυτή η φουρνιά των Ισπανών είναι απλά καλή, χωρίς ΤΟ μεγάλο ταλέντο όπως τα προηγούμενα χρόνια, αλλά όταν έχεις υποδομές, σοβαρό αναπτυξιακό πρόγραμμα και καλούς προπονητές που συνεργάζονται σε όλα τα επίπεδα μεταξύ τους (σχεδόν όλοι οι προπονητές της Liga Femenina απασχολούνται στο αναπτυξιακό), έχεις και αποτελέσματα, no matter what. Στο u20 η Ισπανία κερδίζει το χρυσό από το 2011 και εδώθε. Μόνο το 2014 στο Ούντινε η Γαλλία τους έσπασε το σερί. Και φυσικά τη δεκαετία που διανύουμε πρωταγωνιστούν και σε επίπεδο γυναικών.
Ο τελικός με τη Σερβία (69-50) ήταν κατώτερος του αναμενομένου, γιατί οι Ισπανίδες δεν άφησαν κανένα περιθώριο στις Σέρβες (23 πόντους είχαν στα τρία πρώτα δεκάλεπτα!), αλλά και γιατί οι Σέρβες έκαναν τη χειρότερή τους εμφάνιση σε αυτό το τουρνουά. Έφτασαν όμως στον τελικό από τον δύσκολο δρόμο, αφού απέκλεισαν την γηπεδούχο Ουγγαρία, αλλά και το φαβορί Ιταλία στην παράταση. Και τα δύο παιχνίδια, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, τα έκρινε η Ivana Raca.
ιδούΚαι εντάξει, MVP μπορεί να μην βγήκε, αλλά ψηφίστηκε στην καλύτερη 5άδα.
Ως 4/5άρι έπαιζε πάντως, και ίσως έτσι, αν δουλέψει κι άλλο κι εξελιχθεί, να βρει θέση στη μεγάλη εθνική Σερβίας, γιατί στα 3άρια οι Σέρβοι έχουν λύσεις κι επιλογές καλές.
Στον αγώνα του χάλκινου μεταλλίου οι μικρές Ολλανδέζες νίκησαν την απογοητευμένη από τον ημιτελικό Ιταλία. Ενάμιση παιχνίδι την είδα την Ολλανδία και αποκόμισα θετικότατες εντυπώσεις μπορώ να πω. Ωραία ομάδα και μερικές πολύ ενδιαφέρουσες παίκτριες.
Στα κάτω πατώματα…υποβιβάστηκαν στη Β΄ κατηγορία η Κροατία, η Σλοβακία, αλλά και η Σλοβενία που έχασε στο τελευταίο παιχνίδι από τη Ρωσία. Δύο χώρες που πέρσι πρωταγωνίστησαν: οι Σλοβένες έπαιξαν στον τελικό του u20 Α και οι Ρωσίδες στο Παγκόσμιο u19. Φέτος όμως… nada.
Στα πάνω πατώματα…προβιβάστηκαν η Λιθουανία, η Λευκορωσία και φυσικά η Τσεχία που πήρε και το χρυσό. Για την Τσεχία τα έλεγα από την αρχή
, μπορεί να μην εντυπωσίασε με τις εμφανίσεις της (είχε κι αυτή τις απουσίες της), αλλά ήξερε πώς να κερδίσει τα παιχνίδια. Στον τελικό με τη Λευκορωσία νίκησε σχετικά εύκολα, αφού πρώτα επιβίωσε στον ημιτελικό με τη Ρουμανία, η οποία ήταν και η μεγάλη χαμένη αυτής της κατηγορίας.
MVP, ποια άλλη, η Vorackova. Έβλεπα τις αντίπαλές της να προσπαθούν να την παίξουν στο 1 v. 1, θυμόμουν την τάπα της στη Maya Moore πέρσι στα πλέι-οφ της Ευρωλίγκας και χαμογελούσα σαρδονίως…
υγ.
Για τα δικά μας τα χαΐρια, δεν θέλω να πω κι άλλα. Κακό μπάσκετ από μέτριες έως κακές αθλήτριες.
Και τα μάτια μου πόνεσαν
και η υπομονή μου σιγά-σιγά εξαντλούνταν. Ελπίζω αυτό το τουρνουά να γίνει ένα καλό μάθημα για ΟΛΕΣ, ειδικά για όσες έχουν τη φιλοδοξία να παίξουν μπάσκετ στα σοβαρά. Όπως και για τους προπονητές στις ομάδες τους.