Γκράβα-Ορφέας

Δεν περίμενα ποτέ ότι θα φτάσω σε τέτοιο σημείο. Αυτά που έγιναν σήμερα στο ανοιχτό της Γκράβας δεν είχαν προήγούμενο. Έχοντας ζήσει ήδη αρκετά παρόμοια πράγματα με την δικιά μου γενιά, είχα αποφύγει να ασχοληθώ ξανά με το μπάσκετ για αρκετά χρόνια. Φέτος όμως, λόγω οοικογενειακού προσώπου έχω δει τα περισσότερα ματς της Α.Ε. Γκράβας. Σήμερα τ παιδιά παίζανε με τον Ορφέα. Είχα ακούσει γενικά και από φιλάθλους άλλων ομάδων για την ασυλία του 10 από τον Ορφέα. Δεν περίμενα να δω όμως αυτό που έβλεπαν τα μάτια μου. Ας κάνουμε πρώτα όμως μία μικρή εισαγωγή στον αγώνα. 1ο δεκάλεπτο σχεδόν ίσο με τον Ορφέα να ξεφεύγει με 5 πόντους στο τέλος. Στο δεύτερο δεκάλεπτο οι φιλοξενούμενοι κυριάρχησαν και με πολλά λάθη των γηπεδούχων προηγήθηκαν μέχρι και 11-12 πόντουςς στο τέλος του ημιχρόνου. Μέχρι τότε το 10 (συγχωρέστε με για τους αριθμούς αλλά δεν γνωρίζω σχεδόν κανένα επίθετο) είχε εκτελέσει 14 βολές. Η αλήθεια βέβαια είναι πως ήταν και ο καλύτερος παίχτης στο γήπεδο. Στο τρίτο δεκάλεπτο και στις αρχές του τετάρτου όμως έγινε το αδιανόητο και οι δύο ομάδες παρουσίασαν τελείως διαφορετικό πρόσωπο με την Γκρ΄βα να προηγείται μέχρι και 7 πόντους, με τους παίχτε του Ορφέα να μην μπορούν να κυκλοφορήσουν την μπάλα εύκολα και το 10 να έχχει εκνευριστεί τόσο, ώστε να κάνει πια κκό στην ομάδα του. Στο τρίτο δεκάλεπτο σκόραρε μόνο 7 ή 8 πόντους, μόνο από την γραμμή... Και τότε συνεχίστηκε το ροντέο της )Ο Θεός να την κάνει) κυρίας με την σφυρίχτρα. Έφερε τα πάνω κάτω. Αποβάλλει τον καλύτερο παίχτη των γηπεδούχων, ο οποίος είχε 8 συνεχόμενους πόντους μέχρι εκείνο το σημείο με 2 ανύποπτα φάουλ και χαρίζεται στο 10 ουκ ολίγες φορές. Το παιδί συγκεκριμένα έβρισε, έβαλε τρικλοποδιά, πέταξε μπάλα 3-4 φορές κι πήρε αν μέτρησα καλά, σύνολο έξι παρατηρήσεις. Στο τέλος ο Ορφέας κέρδισε προφανώς με την ψυχολογία να έχει αντιστραφεί κατά κόρον... Προφανώς ξέρουμε όσοι ασχολούμαστε με το μπάσκετ ότι η κυρία δεν πήρε μόνο τα 11 ευρώ που της χορηγούνται από την διοίκηση της ομάδας. Κάποιος Μανατζαραίος από πίσω ή προπονητής φρόντισε ώστε ο καλύτερος παίχτης της ομάδας του να αντέξει 33 λεπτά με 3 φάουλ και ένα ολόκληρο δεκάλεπτο περίπου με 4 για να πάρει τελικά την νίκη. Και δεν ήταν καλύτερη... Φεύγοντας άκουγα τα παιδιά της Γκράβας να εκφράζουν την δυσχέρεια και την αγανάκτησή τους για τον τρόπο με τον οπίο γύρισε το ματς στο τέλος. Και ένα έχω να πω. Όλοι εσείς που αναμειχθήκατε σε αυτό, χαρήκατε για την πρώτη θέση της ομάδας σας αλλά έχετε σκεφτεί έστω και λίγο τι κακό κάνατε στα παιδιά αυτά. Είναι 14 χρονών. Κοιμηθείτε ήσυχα σήμερα αλλά όταν βρεθεί κάποιος με μεγαλύτερη οικονομική ή πολιτική δύναμη από εσάς τότε θα είστε εσείς αυτοί που θα κλαίτε τα βράδια.