
Σε αυτό το αφιέρωμα λέω να ξεκινήσω ανάποδα:
Η ομάδα Central Sports Club of the Army (CSKA


Το ρόστερ της είναι:
Coach:
IVKOVIC, DUSAN
Players:



Marcus Brown Εθνικότητα: Η.Π.Α. Θέση: Guard Ύψος: 1.91 Ημ.γέννησης: 1974























Ενδιαφέρον ρόστερ ε?

Εεεεειι....όμως...Ίβκοβιτς, Ντικούδης, Παπαλουκάς, Μιούρσεπ, Τζ.Ρ. Χόλντεν....αυτοί δεν βρίσκονταν κάποτε στην Ελλάδα????

Σωστά.

Κάποτε έπαιζαν στην Ελλάδα και ήταν από τους κορυφαίους του πρωταθλήματός μας.
Γιατί τότε έφυγαν από εδώ? Για τον καιρό? Ασφαλώς όχι! Για την ανταγωνιστικότητα? Δεν είναι τόσο διαφορετικά τα πράγματα εκεί από εδώ...
Γιατί λοιπόν?
Μα για χάρη αυτού του ανθρώπου:

Το όνομα αυτού :Alexander Gomelskiy
Σας θυμίζει τίποτα?
Αν ναι, τότε γνωρίζετε τα κατορθώματα αυτού του μεγάλου προπονητή της εθνικής ρωσσίας του παρελθόντος (.735 ποσοστό νικών, 2 παγκόσμια, 8 ευρωπαϊκά και ένα ολυμπιακό μετάλλιο το '88).
Η σημερινή δουλειά του δεν είναι άλλη από το να...προεδρεύει την ομάδα της ΤΣΣΚΑ με τη βοήθεια ενός μεγάλου επιτελείου.
Το όραμά του, όπως και κάθε προέδρου, να κάνει την ομάδα του μεγάλη έχει απαιτήσει πολλά λεφτά τα οποία αυτός ο άνθρωπος σκόρπισε από εδώ κι από εκεί φέρνοντας στην ομάδα του ότι ελεύθερο και ωραίο υπήρξε στην ευρωπαϊκή αγορά των παικτών.
Αυτοί, υπό την καθοδήγηση του γνωστού μας, από την πετυχημένη θητεία του στον Ολυμπιακό (το τρεμπλ του '97

Πρώτο βιολί σε αυτή την ομάδα δεν υπάρχει, καθώς πολλοί παίκτες αναλαμβάνουν το σκοράρισμα σε κάθε παιχνίδι, οι οποίοι είναι : Παπαλουκάς (MVP στην Ευρωλίγκα του πρώτου μήνα του τρέχοντος έτους), Brown, JR Holden (γνωστός από την θητεία του στην ΑΕΚ...πρωταθλητής το 2001-2002), Andersen και Ντικούδης (συμπαίκτης του Χόλντεν και από τους καλύτερους εκείνης της πρωταθλήτριας ΑΕΚ).

CSKA όμως δεν είναι μόνο η απόλυτη μηχανή του σήμερα.
Αν ήταν, δεν θα της κάναμε αυτό το αφιέρωμα.
CSKA σημαίνει πολύ περισσότερα. Σημαίνει μεγάλη μπασκετική (και όχι μόνο) ιστορία με αμέτρητους τίτλους, συμπεριλαμβανομένων 4 ευρωπαϊκών τίτλων τη δεκαετία του '60, με παίκτες όπως οι Gennadj Volnov, Vladimir Tkachenko και στο τέλος Sergei Belov ...
Ας ανοίξουμε μία μικρή παρένθεση:
Λένε πως η πολιτική δεν έχει καμία σχέση με τον αθλητισμό...η αλήθεια όμως είναι πως παρόλο που δεν θα έπρεπε να έχει σχέση...ο αθλητισμός ως ένας καθρέπτης του κοινωνικού μωσσαϊκού της κάθε χώρας, ήταν(και είναι) καταδικασμένος να ταλαιπωρείται από τα εκάστοτε ακραία πολιτικά κινήματα....
Κλείσιμο παρένθεσης

Έτσι, λοιπόν, η CSKA ήταν, μεταξύ άλλων, ένα από τα όπλα της Σοβιετικής προπαγάνδας, η οποία έταζε πως κάθε τι που υπάγεται στον κομμουνισμό είναι απλά...το καλύτερο. Έτσι λοιπόν, ως μία από τις εκφράσεις του "δυνατού, απτόητου και άκαμπτου" κομμουνισμού της Ε.Σ.Σ.Δ. η ΤΣΣΚΑ Μόσχας, το συνώνυμο της εθνικής Ρωσσίας, έπρεπε να είναι η καλύτερη και να πατάξει τις ομάδες των άλλων χωρών οι οποίες υπάγονταν σε ένα "κατώτερο και χαλαρότερο" πολιτικό καθεστώς.
Και τα κατάφερε. Για πολλά χρόνια, η ομάδα αυτή είτε σε ποδοσφαιρικό είτε σε μπασκετικό επίπεδο, ήταν το καμάρι και η υπερηφάνεια του ταλαιπωρημένου λαού της Σοβιετικής Ένωσης, ο οποίος πέρα από αυτήν δεν του είχε μείνει πια τίποτα άλλο.
Οι ιστορικές, μάλιστα, τιτανομαχίες της δεκαετίας του '60 ενάντια στη Ρεάλ του άκρως αντίθετου καθεστώτος, τη Ρεάλ της δικτατορίας, του Φράνκο, του κατεστημένου, των λίγων προνομιούχων....αντιπροσώπευαν ίσως πολλά περισσότερα από τα 8 ευρωπαϊκά τρόπαια που μοιράστηκαν ισοδικαίως εκείνη την περίοδο...
Αυτά στα διεθνή.
Εγχώρια...τα πράγματα δε διέφεραν και πολύ. Με 25 πρωταθλήματα και 3 κύπελλα μέχρι το 1990, ήταν η αδιαφιλονίκητη πρωταθλήτρια στη χώρα της...undisputed!
Από τον τελευταίο της ευρωπαϊκό τίτλο, το 1971, δεν κατάφερε να ξανακαταφέρει κάτι παρόμοιο.
Με την κατάρρευση λοιπόν του κομμουνισμού, της "μεγάλης πλάτης" δηλαδή, θα περίμενε κανείς πως αυτή η ομάδα θα μαράζωνε και θα χανόταν στις στάχτες στις αιματοκυλισμένης πλατείας Στάλινγκραντ...
Όμως, όπως είπαμε, ο αθλητισμός δεν πρέπει να έχει καμία σχέση με την πολιτική. Πρέπει να έχει σχέση με την απλή και στέρεη βάση των καθεστώτων...τον λαό. Τον λαο και την αγάπη του.
Έτσι λοιπόν, η CSKA στη δεκαετία του '90 δεν κρύφτηκε πίσω από την καμπαρντίνα ενός νέου νταβατζή, αλλά έφτυσε τον παλιό στα μούτρα και βαστώμενη από την αγάπη του κόσμου της, συνέχισε να είναι ο άρχοντας εντός των τοιχών.
Όλα τα εγχώρια πρωταθλήματα από το 1992 -με διάλλειμα τη χρονική περίοδο 2001-2002- μέχρι φέτος ήταν δικά της.
Ενώ φέτος, όπως είπαμε, προβάρει και το ευρωπαϊκό κοστούμι της για να πανηγυρίσει τον τίτλο της Ευρωλίγκας, ύστερα από πολλά χρόνια...
Αν προσωπικά χαρακτήριζα "απόλυτη" μία ομάδα...αυτή θα ήταν η CSKA Μόσχας του '60.
Ξέρω, είχε πλάτες, είχε λεφτά, είχε έναν ολόκληρο γίγαντα, αυτόν της Σοβιετικής Ένωσης από πίσω της...μπορεί και να κατάφερε πολλά πράγματα με αθέμιτο τρόπο...
Αλλά πάντοτε θαύμαζα αυτόν που επιδιώκει το απόλυτο, το τέλειο, το πάντα παραπάνω από το αρκετό...και μπορεί η ασχήμια του παρασκηνίου να με ξενίζει όσο με σοκάρουν οι περιγραφές των πασχόντων εκείνης της εποχής, αλλά η εικόνα αυτής της ομάδας (που αυτή είναι και η ουσία) είναι τόσο απλή και αψεγάδιαστη όσο και η αγγελική χορογραφία της Νάντιας Κομανέτσι:
Ένα τέλειο 10...