Η ιστορία του ΑΡΗ δε ξεκίνησε τη δεκαετία του '90. Αυτό το πρωτάθλημα που χάρηκα οσο τίποτε άλλο και περισσότερο απο όλα τα επόμενα ήταν το πρώτο που πήραμε το 1979. Τη χρονιά που σταμάτησε ο Ιωαννίδης και έιγινε προπονητής και ήρθαν στην ομάδα ο Νόνης ο Ανανιάδης και ο Στράτος ο Βαμβακούδης απο τη ΧΑΝΘ και ο Βασίλης ο Παραμανίδης απο τις Σέρρες. Είχαμε ακόμα το Βαγγέλη τον Αλεξανδρή, το Διαμαντή το Σκόνδρα, το Στάυρο το Χωλόπουλο, το Νάστο που παλιότερα είχε καθαρίσει το Παναθηναικό στο Σπορτινγκ μόνος του, το συγχωρεμένο το Τάσο το Σπάρταλη, το Σπηλιώτη, τον Καλαντίδη με το βρωμόχερο, το Δεγεμερτζή, το μίασμα Λάρρυ Βορεάδη και τον ανεπανάληπτο Χάρη Παπαγεωργίου που έβαζε 50 πόντους σε κάθε παιχνίδι χωρίς να υπάρχουν τρίποντα. Αγώνες κάθε Σάββατο και Κυριακή. Το Σάββατο κερδίζαμε και τη Κυριακή βάζαμε 100 πόντους. Χάσαμε μόνο απο το Παναθηναικό στο "τάφο του Ινδου" και απο το Σπορτινγκ του ανεπανάληπτου Ντέηβιντ Καλιγκάρη. Κερδίσαμε την Α.Ε.Κ. στο Σπορτινγκ στη παράταση και ο Χάρης είχε βάλει 32 συνεχόμενους πόντους. Το τελευταίο το έστειλε απο τη σέντρα. Κερδίζαμε τον τρομερό Ολυμπιακό (με Μελίνι,Γιατζόγλου, Διάκουλα και Καστρινάκη) στο Παπαστράτειο και μπήκαν οι μαο μαο μέσα και διακόπηκε. Τότε Μπάσκετ παρακολουθούσε λίγος κόσμος και επειδή (αθηναίος γαρ) πήγαινα συχνά και έβλεπα Ολυμπιακό με ξέρανε και τη γλύτωσα, επειδή πανηγύριζα. Η χαρά που είχα πάρει εκείνη τη χρονιά δεν ανταλλάσεται με τίποτα. Ετσι θα χαρώ και το επόμενο που θα πάρουμε και ελπίζω να είναι σύντομα.

άλλες εποχές...
φαίνεται να γνωρίζεις πράγματα, μήπως μπορείς να μας πεις δυο λόγια για την υπόθεση του Χάρη Παπαγεωργίου, τί ακριβώς έγινε και χάθηκε αυτός ο σπουδαίος παίκτης από τότε που ήρθε στην ομάδα ο Γκάλης;
πρέπει να είχαν μεγάλη κόντρα και σκληρό ανταγωνισμό με τον Νικ έτσι;