Click to view attachment
Η «ομάδα του λαού». Ένας σύλλογος που για τους Ισραηλινούς είναι κάτι παραπάνω από μία ομάδα. Μπορεί από την εποχή της ίδρυσής της, το 1954 να μην έχει ανταγωνίστρια στο πρωτάθλημα του Ισραήλ και να τα σαρώνει όλα στην Ευρώπη, αλλά ο κόσμος της ποτέ δεν αφήνει μία θέση κενή στο ΝΟΚΙΑ arena, ή όπως αλλιώς το ξέρουμε, Γιαν Ελιάου, ένα θρυλικό γήπεδο στο παρκέ του οποίου έχουν πατήσει πολλά μεγάλα αστέρια του Ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι οι Ισραηλινοί βλέπουν αυτήν την ομάδα σαν μία δεύτερη Εθνική…

Όλα ξεκίνησαν στα μέσα της δεκαετίας του ’30 οπότε και δημιουργήθηκε ο αθλητικός σύλλογος του Τελ Αβίβ, Maccabi.
Το μπασκετικό και ίσως πιο πετυχημένο τμήμα, άνοιξε τα φτερά του το 1954 και από τότε φάνηκε ότι το νέο αυτό άτομο στην κυανοκίτρινη παρέα θα ήταν το πιο πετυχημένο, καθώς στην πρώτη της κιόλας χρονιά, η ομάδα κατέκτησε το πρωτάθλημα.
Κάτι το οποίο κάνει με συνέπεια από τότε μέχρι και σήμερα για 45 φορές (εκ των οποίων οι 23 είναι συνεχόμενες από 1970 μέχρι 1992) στο Ισραηλινό πρωτάθλημα και 35 φορές στο κύπελλο.
Χαρακτηριστικό είναι ότι η ομάδα δεν τερμάτισε ποτέ στο πρωτάθλημα σε θέση χαμηλότερη από την Τρίτη.

Στην Ευρώπη τα πράγματα ασφαλώς δεν ήταν τόσο εύκολα, αλλά εν αναλογία, ήταν εξίσου επιτυχημένα.
Μέχρι τον Αύγουστο του 2005, η ομάδα είχε παίξει 577 παιχνίδια, με τα 359 από αυτά κερδισμένα, σκοράροντας 50012 πόντους έναντι 48150, που είναι το παθητικό της. Δύο φορές, φιλοξένησε το Final4 στο γήπεδό της (1994, 2004) και εφτά αστέρια της, συμμετείχαν σε ευρωπαϊκές επίλεκτες ομάδες: Cohen-Mintz, Brody, Silver, Berkovich, Jamchy, Nadav Henefeld και Oded Katash.

Ο πρώτος ευρωπαϊκός τίτλος ήρθε το 1977 και ήταν το πρωτάθλημα πρωταθλητριών. Η ομάδα υπό τις οδηγίες του Ralph Klein, κέρδισε τη Βαρέζε στον τελικό με 78-77 χάρη στους 26 πόντους του Jim Boatwright.
Η νίκη του τουρνουά, όμως, για τους Ισραηλινούς δεν ήταν αυτή του τελικού αλλά του ημιτελικού, ενάντια στην ΤΣΣΚΑ.
Στις φανέλες της άλλης «απόλυτης» ομάδας, αυτής του Σοβιετικού γίγαντα, αναγνώρισαν τον εχθρό, ο οποίος πρόσφερε βοήθεια στους αντιπάλους του Ισραήλ. Έτσι το παιχνίδι, ήταν λογικό να αποκτήσει μία εθνική σημασία, καθώς όπως έχει δείξει η αθλητική ιστορία στο παρελθόν, πολιτική και αθλητισμός πολλές φορές εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό…

Το δεύτερο ευρωπαϊκό ήρθε το 1981 με νίκη επί της Μπολόνια με 80-79.

Από τότε, χρειάστηκαν 20 χρόνια για να καταφέρει η ομάδα να κατακτήσει έναν ακόμα ευρωπαϊκό τίτλο.
Όπως φαίνεται, ότι δεν κατάφεραν σε αυτό το χρονικό διάστημα, το βγάζουν ως αποωθημένο τα τελευταία χρόνια.

Μεγάλο κεφάλαιο στην ομάδα, την περασμένη και την τρέχουσα δεκαετία είναι ο προπονητής της, Πίνι Γκέρσον, μία από τις πιο αμφιλεγόμενες και αμφισβητούμενες προσωπικότητες του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Ποιος καλύτερος τρόπος, λοιπόν, για να ξεκινήσει την καριέρα του στην «ομάδα του λαού» από το να πάει από την αντίπαλη ομάδα, αν υπάρχει τέτοια στο Ισραήλ, την Hapoel Galil Elyon (η οποία ήταν η τελευταία ομάδα εκτός της Μακάμπι που πήρε πρωτάθλημα, το 1993…εξ’ού και ο-υπερβολικός-χαρακτηρισμός της «αντιπάλου»).
Το περίεργο ασφαλώς δεν είναι ότι ήρθε από πάγκο άλλης ομάδας, αλλά το γεγονός ότι από εκεί εξαπέλυε κάθε δυνατή επίθεση ενάντια στην Μακάμπι και γενικώς ήταν ένας «αντι-Μακαμπικός», αν μας επιτραπεί ο αδόκιμος αυτός όρος, με αρκετός μίσος ενάντια στην κυρίαρχη ομάδα της χώρας.
Ένα μίσος που, όμως, έμελε να γίνει αγάπη, και πιο πολύ, αγάπη για τους τίτλους, από το 2001 οπότε και κατέκτησε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα μέχρι πέρυσι που κατέκτησε το τελευταίο της (μέχρι το επόμενο) με ενδιάμεση στάση το 2004 στο σπίτι της.

Τον περασμένο Οκτώβρη, στις 16 του μηνός, η Μακάμπι πέτυχε έναν άλλο άθλο στην ιστορία της, σπανίως επαναλαμβανόμενο από άλλες ευρωπαϊκές ομάδες, καθώς κέρδισε τους Toronto Raptors του ΝΒΑ. Ήταν η πρώτη νίκη ευρωπαϊκής ομάδας μετά από 27 χρόνια.



Η ομάδα αγωνίζεται στο ΝΟΚΙΑ Arena, ή όπως αλλιώς το γνωρίζουμε από παλαιότερα, Γιαντ Ελιάου, χωρητικότητας 10500 φιλάθλων, το οποίο κάθε φορά που παίζει η Μακάμπι είναι γεμάτο.
Click to view attachment

Τίτλοι:

Πρωταθλήματα Ισραήλ: 1954, 1955, 1957-59, 1962-64, 1967, 1968, 1970-92, 1994-05
Κύπελλα Ισραήλ: 1956, 1958, 1959, 1961, 1963-66, 1969-73, 1975, 1977-83, 1985-87, 1989-91, 1994, 1998-05
Πρωταθλήματα Πρωταθλητριών: 1977, 1981, 2001, 2004, 2005.
Διηπειρωτικό : 1981

Παρουσία στα final 4:

H Mακάμπι μαζί με την Μπαρτσελόνα είναι η πρώτη ομάδα σε συμμετοχές σε Final4 με 8, και μετράει 3 επιτυχημένες παρουσίες, το 2001, 2004, 2005 οπότε και στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης.


1988 Γάνδη:
Θέση: 2η
Ημιτελικός: Μακάμπι - Παρτιζάν 87-82
Μεγάλος Τελικός: Philips Μιλάνο -Μακάμπι 90-84


1989 Μόναχο:
Θέση: 2η
Ημιτελικός: Μακάμπι - Άρης 99-86
Μεγάλος Τελικός: Γιουγκοπλάστικα - Μακάμπι 75-69


1991 Παρίσι:
Θέση: 3η
Ημιτελικός: Μπαρτσελόνα - Μακάμπι 101-67
Μικρός Τελικός: Μακάμπι - Σκαβολίνι 83-81

2000 Θεσσαλονίκη:
Θέση: 2η
Ημιτελικός: Μακάμπι - Μπαρτσελόνα 65-51
Μεγάλος Τελικός: Παναθηναϊκός - Μακάμπι 73-67

2001 Παρίσι:
Θέση: 1η
Ημιτελικός: Μακάμπι - ΤΣΣΚΑ 86-80
Μικρός Τελικός: Μακάμπι - Παναθηναϊκός 81-67


2002 Μπολόνια:
Θέση: -
Ημιτελικός: Μακάμπι - Παναθηναϊκός 75-83


2004 Τελ Αβίβ:
Θέση: 1η
Ημιτελικός: Μακάμπι - ΤΣΣΚΑ 93-85
Μεγάλος Τελικός: Μακάμπι - Σκίπερ Μπολόνια 118-74


2005 Μόσχα:
Θέση: 1η
Ημιτελικός: Μακάμπι - Παναθηναϊκός 91-82
Μεγάλος Τελικός: Μακάμπι - Ταού 90-78

Πηγές:

www.euroleague.net
www.wikipedia.org