Έστω και καθυστερημένα ανοίγουμε το topic της Lega Basket Serie A για την φετινή σεζόν. Έχουν παιχτεί δύο αγωνιστικές στο Ιταλικό πρωτάθλημα με τις εκπροσώπους στην Euroleague Σιένα και Αρμάνι Μιλάνο να μετρούν ήδη απώλειες αφού η πρώτη γκέλαρε στην 2η αγωνιστική στην έδρα της Ρέτζιο Εμίλια (67-59) και η δεύτερη στην εκτός έδρας αναμέτρηση με την Μπρίντιζι στην πρεμιέρα (88-80). Το 2/2 έχουν μόνο οι Μπολόνια, Ρόμα και Καζέρτα.

Αναλυτικά τα αποτελέσματα των δύο πρώτων αγωνιστικών, αλλά και το πρόγραμμα για τα ματς που ακολουθούν εδώ. Στιγμιότυπα από τους αγώνες εδώ.

Τα ρόστερ των ομάδων:

Acea Roma
Banco di Sardegna Sassari
Cimberio Varese
EA7 Emporio Armani Milano
Enel Brindisi
Giorgio Tesi Group Pistoia
Grissin Bon Reggio Emilia
Montepaschi Siena
Pallacanestro Cantù
Pasta Reggia Caserta
Sidigas Avellino
Sutor Montegranaro
Umana Venezia
Vanoli Cremona
Victoria Libertas Pesaro
Virtus Bologna

Πέρυσι πολλοί περίμεναν την αλλαγή φρουράς στην γείτονα χώρα, αλλά η Σιένα τους διέψευσε πανηγυρικά στο τέλος νικώντας τη Ρόμα στους τελικούς και κατακτώντας το 7ο συνεχόμενο πρωτάθλημα. Φέτος όμως η δυσκολία είναι ακόμα μεγαλύτερη και νομίζω πως είναι για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια απόλυτα ξεκάθαρο πως στην κούρσα η Σιένα δεν θα ξεκινήσει σαν φαβορί. Το μπάτζετ έχει μειωθεί ακόμα περισσότερο και η διψασμένη και πάντα φιλόδοξη Αρμάνι Μιλάνο θέλει να πάρει τα σκήπτρα στην Ιταλία μετά από αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες. Για τα πλέι-οφ και μια καλή πορεία παίζουν οι Ρόμα, Ντιναμό Σασσάρι, Βαρέζε, Αβελίνο, Βενέτσια, Καντού και Ρέτζιο Εμίλια ενώ υπάρχουν και επικίνδυνες δυνάμεις όπως η Μπολόνια, η Βανόλι, η Καζέρτα και η Μπρίντιζι που μπορούν να κάνουν ζημιές.

Να προσθέσω και εγώ μερικά σχόλια στην έναρξη της σαιζόν




Και εγώ όπως βλέπω την Σιένα, δεν με πείθει απολύτως, ότι μπορεί και πάλι να διαψεύσει , όσους την θεωρούσαν αρκετά αποδυναμωμένη ,για να απειληθεί στο εσωτερικό μέτωπο, όπως έγινε το 2010-2011 και πέρσι. Βέβαια υπάρχουν βασικά πράγματα που έμειναν ίδια παρά τις μεγάλες αλλαγές.

-Αφού Οι Ψηλοί της θα την βγάζουν και πάλι έξω από την ρακέτα
-Και μια από τις περσινές 2 ηγετικές προσωπικότητες έμειναν με τον Χάκετ, ενώ στην θέση του Μπόμπι Μπράουν ένας από τους Ρότσεστι και Γκριν και Ινγκλις, θα παίξουν όσο μπορούν τον ρόλο του γκαρντ-σκόρερ.


Αυτά που δεν βλέπω ίδια είναι

- πως θα μπορέσουν οι Ροτσεστι και Γκριν να καλύψουν δημιουργικά τον Μπόμπι τον Μπράουν

-Και ως θετικό ότι με Νέλσον όταν θα είναι υγιής, υπάρχει ένα τεσσάρι που θα δώσει ποστάρισμα και δημιουργία ,που δεν είχαν οι Σανικίτζε και Κανγκούρ τα περσινά τεσσάρια, χωρίς να ξεχνάμε τα ριμπάουντ τα τρίποντο, και το γεγονός ότι ήταν βασικό στέλεχος ομάδας που έφτασε στα ημιτελικά του Ισπανικού πρωταθλήματος.

Να δούμε πως θα αξιοποιηθούν και τα αθλητικά προσόντα, και πως θα δέσει την ομάδα. Απλά όσο αφορά αυτούς που θέλουν να παίξουν τον Αντι-Μπράουν ,βλέπω δύσκολα τα πράγματα. Και για τον Ρότσεστι που έχει αποτύχει σε διάφορες ευρωπαϊκές ομάδες(Γαλατα,Αλμπα,Κάχα) ,και για τον Γκριν γιατί απλά είναι κολεγιόπαιδο, και τα παραδείγματα αρκετών δείχνουν ότι χρειάζεται χρόνος που μπορεί να είναι και μήνες ακόμα ,ώστε να μπουν πραγματικά στο πνεύμα του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ενώ και ο Ινγκλις πέρα από το κολλέγιο έχει μεν παραπάνω εμπειρία σε σύγκριση με τον Γκριν ,αλλά αυτή είναι 1 χρόνος μεταξύ ΝΒΑ και D-Leauge. Δηλαδή ούτε και αυτός είχε ευρωπαϊκή εμπειρία πριν την Σιένα…




Η Μιλάνο έχει όπως εξέφρασα ως άποψη στο τόπικ της Ευρωλίγκας πιο ταπεινούς παίκτες σε σχέση με πέρσι , έχει κανονικό προπονητή, θα δώσουν και οι Κάνγκουρ,Μπάνκι,Μος λίγο πνεύμα πρωταθλητισμού απο Σιένα, άρα θεωρώ έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να αξιοποιήσει την υπεροχή του υλικού της στο εγχώριο ταμπλό τουλάχιστον, παρόλο που έφυγαν μεγάλα ονόματα ,και οι πρεμιέρες σε Ιταλία και Ευρωλίγκα μόνο πετυχημένες δεν ήταν…



Η περσινή φιναλίστ Ρόμα ,αφού διατήρησε τα 3 από τα 5 βασικά στελέχη με τα όχι απεριόριστα οικονομικά της, μπορεί να πει ότι απέφυγε τα χειρότερα.Προφανώς ο Χόσλει δεν είναι εύκολο να γίνει αντι-Ντατόμε ,ούτε ο Εζιούκου με τον νεαρό Εμπάκουε το βλέπω να γίνονται μεταγραφικά σίριαλ για τις Ελληνικές ομάδες όπως ο Λαβάλ το καλοκαίρι που μας πέρασε. Δεν έχω όμως αγωνιστική τους εικόνα για να βγάλω και πιο σίγουρα συμπεράσματα...


Από τους υπόλοιπους η Σάσσαρι με τέτοιο επιθετικό ταλέντο είναι φυσικά στα φαβορί. Αν παίξει και άμυνα όπως με την Καντού που 69 πόντοι παθητικό είναι αμυνάρα για τα δεδομένα της συγκεγκριμένης ομάδας. τότε θα έχει ακόμη περισσότερες πιθανότητες για τελικό ,αν και αμφιβάλλω για την αμυντική ικανότητα τους. Όσο αφορά τα ημιτελικά πάντως τους θεωρώ ότι θα είναι μέσα, δεν θα την ξαναπάθουν θέλω να πιστεύω όπως με την Καντού στα περσινά προημιτελικά. Ίσως όμως είναι λίγο υπερβολή στην ίδια ομάδα να έχεις και Τράβις Ντίνερ και Μαρκές Γκριν στην θέση του πλέι-μεικερ, ,αλλά από το να μην έχεις επιλογές καλύτερη είναι η υπερπολυτέλεια!



Η Βαρέζε σε περίπτωση ,που δεν τραυματιζόταν ο Ντάνστον στους περσινούς ημιτελικούς, ίσως μιλούσαμε και για την πρωταθλήτρια Ιταλίας. Θετικό είναι ότι διατήρησε ένα κορμό από την περασμένη σαιζόν με τους Πολονάρα,Ντε Νικολάο,Ερε,Σάκοτα,Ρας ,πήρε στην θέση του Ντάνστον έναν παίκτη με παρόμοια χαρακτηριστικά τον Χάσελ ,που είναι και ίσως ακόμα καλύτερος επιθετικά. και αντικατέστησε το σκορ του Μπάνκς με αυτό του Κόλεμαν. Απλά ακόμα και να πάρω ως δεδομένο ,ότι ο Χάσελ θα καταφέρει να καλύψει σε πλήρη βαθμό την αμυντική προσφορά του Ντάνστον με τα μακρία άκρα του. Οι Κόλεμαν και Κλάρκ δεν νομίζω ότι μπορούν οργανωτικά να δώσουν την καθοδήγηση του Γκριν της σαιζόν 12-13, και το γεγονός ότι έφυγε ο Βιτούτσι δεν συνυπολογίζεται στα συν φυσικά...


Για την περσινή έκπληξη την Ρέτζιο Εμίλια, έχασε τον Τέιλορ, αλλά διατήρησε σχεδόν όλους τους άλλους. Και ο Γουαίτ παρά το εως τώρα συγκρατημένο ξεκίνημα του μπορεί να είναι και αναβάθμιση σε σχέση με τον Τέιλορ ,παρόλο που ο προκάτοχος πρόσφερε σε διάφορα κομμάτια του παιχνιδιού και όχι μόνο στο σκοράρισμα. Για αυτό χρειάζονται προσοχή και φέτος


Η Καντού έχει και αυτή έναν ενδιαφέρον ψηλό με τον Ούτερ ,κράτησε Ράγκλαντ,ΑραντόριΛίνεν , αλλα είναι ριζικά ανανεωμένη για να την κρίνω...


Επέστρεψε στην Αβελίνο ο Βιτούτσι ,που πήγε πέρσι να κάνει μεγάλα πράγματα με την Βαρέζε , το γνωστό στυλ με τους σουτέρ θα είναι λογικά και πάλι παρών, για αυτό τους υπολογίζω ,αν όχι να φτάσουν τους ημιτελικούς ,όπως έγινε το 11-12 με τον Βιτούτσι στον πάγκο. Τουλάχιστον να είναι από τις βασικές υποψήφιες για πλέι-οφ...



Η Μοντεγκράναρο συνεχίζει όπως την αγαπήσαμε με κακή άμυνα, ας ελπίσουμε να βρει τουλάχιστον την καλή επίθεση της ξανά.



θα περίμενα ο Τέιλορ να καταλήξει σε καλύτερη ομάδα μετα την σαιζόν 12-13 που πραγματοποιήσε. Αλλά η Βενέτσια μάζεψε με Τείλορ, Άντρε Σμιθ και τον Ισλει Αμερικάνους με καλές χρονιές στην Ιταλία. Φτιάχνοντας μια γραμμή στις θέσεις 3,4 και 5 ,που θα ζήλευαν και οι Βαρέζε,Σάσσαρι,Ρόμα , και την κάνει για εμένα να έχει πολλές πιθανότητες για τα πλέι-οφ ,και την συμμετοχή στους τελικούς 8 του Κόπα Ιταλία ,για να μην το ξεχνάμε και αυτό...



Τα καλά νέα είναι ότι η Βίρτους δεν φαίνεται ότι θα έχει τα χάλια της περασμένης σαιζόν. Kαι ανεξαρτήτως τελικής κατάταξης ,με την γνωστή μπασκετικότητα του Γουολς, και την εκτελεστική δεινότητα του Χάρντι ,η περιφέρεια της δίνει λόγους για να την παρακολουθήσεις ξανά. Μακάρι να ανεβεί και η Φορτιτούντο ,αλλά προς το παρόν αρκούμαι με την αγωνιστική άνοδο της μιας Μπολονέζικης ομάδας…

Για Πιστοια,Βανόλι,Μπρίντιζι,Καζέρτα,Πέζαρο δεν έχω οποιαδήποτε παρατήρηση η γνώμη προς το παρόν…

Για την αποκατάσταση της ακρίβειας ,το 10-11 τερμάτισαν τέταρτοι στην κανονική περίοδο ,και αποκλείστικαν τότε στα προημιτελικά απο την Μπενετόν , βέβαια δεν αλλάζει το γεγονός ότι η επιστροφή του Βιτούτσι ,πρέπει κανονικά να είναι ένα χαρμόσυνο γεγονός...

Πολύ σωστές όλες οι παρατηρήσεις. Θα μείνω λίγο στα της Ρόμα, που είναι η συμπάθεια μου από την Ιταλία.

Είναι προφανές ότι η αποχώρηση του Ντατόμε, και λιγότερο του Λαβάλ, έχει ρίξει επίπεδο στην Ρόμα, αλλά όπως επισημαίνεις το καλό είναι ότι το επιτυχημένο δίδυμο των Αμερικανών στα γκαρντ, Taylor και Goss, παρέμεινε. Θεωρώ ότι τουλάχιστον όσον αφορά την επίθεση η Ρόμα έκανε πολύ καλές κινήσεις με τον πάλαι ποτέ παίκτη της Ρεάλ Quinton Hosley, την επιθετική πανδαισία ονόματι Jimmy Baron και τον εξαιρετικό σουτέρ Michal Ignerski ενώ πήρε και ρίσκο με τους Mbakwe και Eziukwu, ο βαθμός ανταπόκρισης των οποίων στα φετινά τους καθήκοντα θα παίξει μεγάλο ρόλο στην εξέλιξη της ομάδας.

Εν τω μεταξύ τώρα πρόσεξα ότι ο Bobby Jones αγωνίζεται μόνο στο Eurocup και όχι στην ιταλική λίγκα όπου τη θέση του έχει ο 18χρονος Marco Reali. Βρήκα μετά από λίγο και το λόγο:


Πάντως ο Jones είναι ένας από τους σημαντικούς παίκτες της Ρόμα και θα είναι κρίμα να αποχωρήσει με τέτοιον τρόπο από την ομάδα που διαβάζοντας τέτοια παράξενα πράγματα το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι έκανε κάκιστο σχεδιασμό σχετικά με τον αριθμό των ξένων παικτών το καλοκαίρι.

Πριν από λίγο ήρθε η πρώτη αναμενόμενη ήττα από την καλύτερη Αβελίνο με 84-82. Η Ρόμα είχε σημαντικά αμυντικά κενά που διορθώθηκαν σε ένα βαθμό στο τελευταίο δεκάλεπτο με αποτέλεσμα η ομάδα της πρωτεύουσας να χάσει με ψηλά το κεφάλι και με μία διαφορά 2 πόντων όταν νωρίτερα στο ματς υπήρξαν και διαφορές άνω των 10.

Η Ρόμα όπως την είδα για πρώτη φορά φέτος απέναντι στην Αβελίνο, επιβεβαίωσε τις αρκετές λύσεις των θέσεων 1 εως 4,ο Εμπάκουε θύμισε λίγο Λαβάλ στο θέαμα για 2-3 φάσεις, και κυρίως έδειξαν μαχητικό πνεύμα ,πηγαίνοντας να γυρίσουν ένα χαμένο ματς με συνεχόμενα σουτ. Αλλά καταφέρνοντας να μην κάνουν το συγκριτικά πιο εύκολο. Να ολοκληρώσει δηλαδή ο Τζόρνταν Τέιλορ με επιτυχία ,μια σχετικά εύκολη διείσδυση ,που θα έστελνε το ματς στην παράταση…

Βέβαια το ότι ο Εμπάκουε έχει Νιγηριάνη καταγωγή, πρόσφερε λίγο θέαμα, και έχουν παραμείνει στις θέσεις 1 και 2 οι τροφοδότες ψηλών Τείλορ και Γκος, δεν τον κάνει ακόμα αυτόματα Λαβάλ. Γιατί για παράδειγμα ,δεν μαζεύει τόσα πολλά ριμπάουντ όσο ο πρώην σέντερ της Ρόμα. Όμως ακόμα και ο Γκάνι χρειάστηκε λίγο χρόνο για να κάνει την διαφορά ,οπότε δεν κρίνω αυστηρά και τον διάδοχο του…

Ο Άλλος ο σέντερ ο Εζιούκου όπως τον είδα σήμερα ,και με βάσει τα νούμερα στο Ιταλικό πρωτάθλημα, πρέπει να προσέξει μην τον στείλουν στο σπίτι του πρόωρα. Αν μπορούν στην Ρόμα να πείσουν τον Λαβάλ να γυρίσει πίσω, θα βγάζαμε γούστα με τα καρφώματα που θα έκαναν αυτός και ο Εμπαάκουε, και θα γίνουν επιπλέον ένα από τα φαβορί για τετράδα.

Και το τωρινό υλικό όμως μπορεί να τα καταφέρει με τον Μπέρον να ζεσταίνεται σιγα-σιγα το χέρι του , αλλά αν τυχόν ξανά πάρουν την πρόκριση στην Ευρωλίγκα ας μην την πετάξουν ολόκληρη Ρώμη εκπροσωπούν…

Το σημερινό δεν είναι πάντως καταστροφή ,και η Αβελίνο έχει αξιόλογο υλικό και όχι μόνο στην περιφέρεια που αναφέρθηκα πιο πάνω...

Τελικά στην Ρόμα ξεχωρίζει ο σέντερ η το σύστημα των Πρωτευουσιάνων τον κάνει μάγκα; Ιδού η απορία!

Πάντως ο Εμπάκουε εκτός από το θέαμα , τις συνεργασίες με τους Τέιλορ και Γκος και μερικά hedge out, λαβαλίζει και στα ριμπάουντ έχοντας διψήφιο αριθμό σε αυτά στα 3 από τα τελευταία 4 ματς. Μια βελτίωση συγκριτικά με το πρώτο ματς που τον είδα με την φανέλα της Ρόμα στην έδρα της Αβελίνο(4 ριμπάουντ σε 22 λεπτά)…

Και επειδή έλειψα για ορισμένο χρονικό διάστημα να μην παραλέιψω τους 45 πόντους του Κάλεμπ Γκριν και την εμφάνιση του Εμπάκουε εναντίον της Μπολόνια.











Δεν ξέρω αν η Σιένα το ξαναπάρει παρα το γεγονός ότι ξεκίνησε και φέτος με ήττες με τελευταία την χθεσινή με την Καντού. Αλλά και φέτος το Ιταλίκό επιφυλάσει εκπλήξεις με την Μπρίντιζι να της έχουν φύγει όλοι οι περσινοί βασικοί, αλλά να είναι πρωτοπόρος!

Όπως το περιμέναμε το Βενέτσια-Ντιναμό Σάσαρι με τις επιθέσεις να κυριαρχούν και τις άμυνες (ας είμαι ευγενικός) να παίρνουν χαμηλό βαθμό... Το πήρε το διπλό η Σασσάρι με το τελικό 95-87 να επιβεβαιώνει ότι το ματς ήταν κατηγορία "πιο over είναι NBA". Η Σασάρι έπαιξε καλύτερα από τους γηπεδούχους μόνο στην τελευταία περίοδο, αλλά ήταν αρκετό για να φτάσει στη νίκη παρά την αστεία άμυνα της. Την υποστηρίζει σταθερά βέβαια την προσήλωση στην επίθεση και της το αναγνωρίζω αυτό γιατί δεν είναι άδικα δεύτερη στη βαθμολογία, πάνω από Σιένα και Αρμάνι αφού αποτελεί την πιο "hot" ομάδα στην Ιταλία, μετά την Μπρίντεζι φυσικά που βρίσκεται στην κορυφή για την οποία δεν έχω εικόνα.

Σχετικά με το ματς έχω να πω μόνο ότι αυτά που έκαναν για ακόμα μια φορά οι σεσημασμένοι τύποι Drake και Travis Diener απλά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ! 24 πόντους ο καθένας και συνολικά 48 πόντους σημείωσαν στην αποψινή νίκη της Ντιναμό με τον Drake να σουτάρει με 2/6 δίποντα, 6/10 τρίποντα και τον Travis με 5/6 δίποντα και 4/5 τρίποντα!! Γενικά βέβαια η Σάσαρι σήμερα ήταν εύστοχη από μακριά σε εξωπραγματικό σημείο, αλλά η Βενέτσια φέρει ευθύνη αφού έδωσε εξ' αρχής δικαιώματα στους περιφερειακούς των μπλε να σουτάρουν όπως και από όπου θέλουν χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία, επιλέγοντας έτσι ξεκάθαρα να κοντράρουν την Σάσαρι με βάση την επίθεση, μέγα ατόπημα όπως αποδείχθηκε. Ένα καταιγιστικό τελευταίο δεκάλεπτο και η Βενέτσια δεν άντεξε άλλο.

Υ.Γ. Κάθε φορά που βλέπω τον Marques Green μου έρχεται στο μυαλό ο πρωταγωνιστής από τo "Like Mike" (Μαγικά παπούτσια)
Υ.Γ 2 Τόσο δύσκολο είναι πια στο γήπεδο της Βενέτσια να τοποθετήσουν την κάμερα σε μεγαλύτερο ύψος;

Μου θύμησε Τούμπα style πριν από αρκετά χρόνια…



Στα αγωνιστικά ,από την στιγμή που η Βενέτσια δεν εκμεταλλεύτηκε την αρχική αστοχία της Σάσσαρι στο πρώτο δεκάλεπτο, όταν θα μπορούσε με στοιχειώδη λογική στην επίθεση να έχει διψήφια διαφορά. Ήταν χαμένη από χέρι, πόσο μάλλον όταν το ποσοστό της Σάσσαρι στα τρίποντα έμοιαζε με διπόντων…

Η Βενέτσια μπορεί να σκόραρε 87 πόντους, αλλά δεν τρελάθηκα και με την επιθετική εικόνα της ,την όποια την βρήκα λίγο πρόχειρη. Με αποκορύφωμα τα συνήθη ακροβατικά σουτ του Τέιλορ η την ατυχή προσπάθεια του Πέριτς να το παίξει Καιλ Χαινς στο coast to coast…

Εντάξει δεν μπορώ να αρνηθώ ότι είχε ενδιαφέρουσα εξέλιξη το παιχνίδι αυτό, αλλά θα μπορούσε καλύτερα η Rai να μας δείξει την μονομαχία του Λαβαλοδιάδοχου με τον αυθεντικό Λαβάλ, γιατί απλά το Ρόμα-Μιλάνο είναι πιο κλασσικό ντέρμπι ανάμεσα σε ομάδες που θέλουν τετράδα τουλάχιστον…

Έφυγε ο Hackett, σχόλασε ο γάμος για τη Σιένα; Ίσως είναι πολύ νωρίς για να το πούμε αυτό βέβαια, αλλά η χθεσινή βαριά ήττα με 60-81 (δηλαδή στην έδρα της) από την Καζέρτα στο δεύτερο παιχνίδι των Πρωταθλητών Ιταλίας χωρίς τον πρώην καλύτερο παίκτη τους μιλάει από μόνη της. Ο Erick Green έκανε μια φιλότιμη προσπάθεια να μπει στα παπούτσια του παίκτη της Μιλάνο πλέον, αλλά οι 26 πόντοι του δεν φάνηκαν αρκετοί να καλύψουν το κενό στην περιφέρεια. Ούτε οι 15 (με 3/4 τρίπ.) του clutch Viggiano. Εντύπωση μου προκάλεσαν οι 15 πόντοι του 22χρονου γκαρντ Michele Vitali (δεν είναι μόνο ο Luca τελικά) από την πλευρά των νικητών.

Η Σιένα πάντως παραμένει μόνη πρώτη με ρεκόρ 9-3 αφού η Μπρίντεζι έκανε δεύτερη απανωτή ήττα στην έδρα της Αβελίνο με 85-83 (πρέπει να έγινε πολύ καλό ματς εκεί) και το ίδιο συνέβη και με τη Σασάρι που ηττήθηκε στην έδρα της Ρόμα με την τελευταία να ισοβαθμεί μαζί της στο 8-4. Ήττα όμως και για την Καντού μέσα στη Βενέτσια (όχι και έκπληξη) που έχει και αυτή το ίδιο ρεκόρ. Η Αρμάνι με εύκολη βραδιά απέναντι στην Κρεμόνα είναι στο 7-5 και λογικά μπορεί να ξεπεράσει τους περισσότερους διεκδικητές του τίτλου στην κανονική περίοδο.

Είδα λίγο Βαρέζε-Μπολόνια με τους γηπεδούχους να οδηγούν το παιχνίδι ασταμάτητα σε γρήγορο ρυθμό και παιχνίδι τρεχαλητού και την Μπολόνια να στέκεται καλά (δηλαδή καλύτερα από ότι περίμενα) χάνοντας όμως αναμενόμενα με 98-89. Γιατί όσο καλοί κι αν παρουσιάστηκαν οι Hardy (24 π.) και Walsh (17 π.), τίποτα δεν μπορούσε να χαλάσει τη μαγική βραδιά του Kiki Clark (βλέπε το παιδί με την κορδέλα στον Άρη) που σκόραρε 9 φορές (!!) από τα 6,75 σημειώνοντας συνολικά 34 πόντους!!

Όπως τους είδα Hacket-less ,στα ντέρμπι με Ρόμα και Σάσσαρι ,δεν τους ξεγράφω για μια ακόμη παρουσία σε τελικό Ιταλικού πρωταθλήματος. Εφόσον ο Γκριν μπορεί να σηκώσει το βάρος στο σκοράρισμα, ο Χάντερ αξιοποιείται καλύτερα εντός των συνόρων, και επιστρέφει ο Τζάνινγκ για ακόμα περισσότερο spacing στο παιχνίδι της Σιένα. Που μην ξεχνάμε ότι με την επιστροφή του Νέλσον μπορεί να έχει σχήμα ψηλών με Νέλσον-Ρες ένα δίδυμο που τραβιέται πολύ έξω ,και δεν μαρκάρεται εύκολα…





Τώρα που έχει καλά αμυντικά παθητικά (62,68 , 72 στα τρία τελευταία ματς) ξέχασε να σουτάρει για τρείς η Σάσσαρι; (αντίστοιχα ποσοστά 19,2% ,21,2% 25,8%)


Για αυτούς έχω την εξής απορία. Όταν ο Μπάνκι έβλεπε πέρσι τους Τέιλορ και Γκριν να κάνουν μάγκες τους Λαβάλ και Ντάνστον, και τον Ράγκλαντ να οδηγεί την έβδομη στην κανονική περίοδο Καντού παραλίγο στους τελικούς, τι σκέπτονταν και πήρε τον Τζέρελς;

Γιατί όταν έχει την μπάλα η Αρμάνι μοιάζει σαν ακέφαλο κοτόπουλο μετά από σφαγή, πάλι καλά που χάρη στα οικονομικά προβλήματα της Μοντεπάσκι η ομάδα του Μιλάνου βρήκε έναν Χάκετ μεσούσης της περιόδου, και οι πλάγιοι Λάνγκφορντ και Τζεντίλε χειρίζονται καλά το τόπι και μπορούν να δημιουργήσουν…

ΟΚ μπορεί ο Τζέρελς να με αναγκάσει σε κολοτούμπα ,όπως ο Μπράουν σε άλλη ομάδα του Μπιάνκι, αλλά ο Μπόμπι είχε ήδη δείξει κάποια πράγματα τέτοιο καιρό πέρσι...



Αν και η Μπολόνια είναι μόνο ενδέκατη στην βαθμολογία ,δεν θα ήταν μια έκπληξη μια ήττα της Βαρέζε. Και γιατί η Μπολόνια νίκησε ήδη Σάσσαρι, Αρμάνι και Ρόμα, αλλά και επειδή εκτός από την χειρότερη επικοινωνία πλέι-μεικερ-σέντερ στην Βαρέζε ,ανασταλτικά ο άξονας αυτός ,όπως και γενικότερα η ομάδα καταγράφει έναν μείον σε σύγκριση με τις εποχές των Γκριν και Ντάνστον…

Ναι, έχουν ξεκινήσει οι μεταπτώσεις και δεν μου κάνει εντύπωση. Παρ' ότι έχουν καλό ρόστερ δεν μπορούν να έχουν τύχη όταν χάνονται στα παιχνίδια που είναι σε κακή επιθετική μέρα.


Συμφωνώ. Κι εγώ κρίνω ατυχή την επιλογή του Jerells η θέση του οποίου νομίζω ότι γίνεται πια επισφαλής.

Για 35 λεπτά είχαν τον Ντάισον υπο έλεγχο, αλλά τα τελευταία 5 μετράνε δυστυχώς για την Σιένα...

13η αγωνιστική και 5 ομάδες στην κορυφή με 9-4!
Ωραίες προυποθέσεις για ένα συγκλονιστικό πρωτάθλημα, που ελπίζω να μην τελειώσει σαν σούπα όπως έγινε στον περσινό τελικό Ρόμα-Σιένα, και ενω είχαν προηγηθεί απολαυστικά πλέι-οφ...

Ενας απο τους βασικούς λόγους της καλής πορείας της Μπρίντιζι...

Μπράβο.

Μαζί με τον Jerome Dyson μοιάζουν ώρες ώρες ασταμάτητοι και οδηγούν την Μπρίντιζι πολύ ψηλότερα απ' ότι περίμενε κανείς.

Ντερμπάκι στο παιχνίδι που κλείνει την ημέρα στην Ιταλία. Η φορμαρισμένη (4/5 στις τελευταίες αγωνιστικές) Ρόμα σε ένα από τα πιο δύσκολα ματς της σεζόν, στέκεται με αξιώσεις για κάτι καλό στην έδρα της Μπρίντεζι. Σημαντικό ματς εκτός των άλλων γιατί αν οι γηπεδούχοι επικρατήσουν οι δύο ομάδες θα έχουν ίδιο ρεκόρ, ενώ σε αντίθετη περίπτωση η Ρόμα ξεφέυγει.

28-28 με το σκορ να χαμηλώνει στην δεύτερη περίοδο (μπήκαν μόλις 19 πόντοι όταν στην πρώτη είχαν σημειωθεί 37) όπου οι ομάδες "μαγκώθηκαν" και έριξαν μεγαλύτερο βάρος στην άμυνα.

Αυτός ο καινούργιος σέντερ των Ρωμαίων ο Szewczyk, μάλλον μάπα μου φαίνεται, αλλά ας του δώσω λίγο χρόνο.

Δεν νομίζω να είναι μάπα σε καμιά περίπτωση η επιλογή να αντικαταστήσεις έναν ανύπαρκτο σέντερ όπως ο Εζιούκου ,με τον Szewczyk που έχει αρκετή εμπειρία απο Ιταλικό πρωτάθλημα με καλά νούμερα στις χρονίες του στην LEGA A...

Μάπα αποδείχτηκε η τηλεοπτική προτίμηση σε αυτό το φεστιβάλ αμυντικού παιχνιδιού μεταξύ της Μπρίντιζι και Ρόμα, αντι για το Καντού-Σάσσαρι που οι 2 ομάδες έφτασαν κοντά στην κατοστάρα, τουλάχιστον ως θετικό δέχομαι ότι το παραμύθι της underdog ομάδας της Μπρίντιζι συνεχίζεται....

Όντως, το παιχνίδι ήταν γενικά κακό και ακόμα χειρότερο στο δεύτερο ημίχρονο όταν η Ρόμα έπαψε να είναι σοβαρή (το 'χουμε ξαναδεί πολλές φορές φέτος) και να παίζει συνεπή άμυνα και η Μπρίντεζι ρόλαρε καλύτερα με αποτέλεσμα να το καθαρίσει.

Μια άλλη περίπτωση ψηλού ο Ανοσικέ που διακρίνεται στις πιο μικρές ομάδες ,μαζί με τύπους όπως ο Ντελ Ρόι Τζέιμς της Μπρίντιζι και οι Ντάνιελ και Τζόνσον της Πιστόια ,μέσω του κανάλιου της LEGA A στο you tube...











Και επειδή πέρασε και ο πρώτος γύρος του πρωταθλήματος αυτή είναι η καλύτερη φάση για εμένα, με τον Ούτερ να κάνει τον Λαβάλ να νιαουρίζει....

Πολύ εντυπωσιακό κάρφωμα, grazie mille.

Χαρείτε και μια μικρή γεύση από τον Kobe/Carmelo/Durant (και βάλε ) των ευρωπαϊκών παρκέ στο MVP του για την 17η αγωνιστική.

Κλασική Μοντεγκρανάρο. Πάνω που είχε μειώσει στους 2 και λέω "λες;" πάλι έχασε ταχύτατα την επαφή με το ημίχρονο να γράφει 50-37 υπέρ της Ρετζιάνα. Απαράδεκτη άμυνα πραγματικά.

James White 14 πόντοι. Σε τέτοια άμυνα δεν δικαιολογείται αν δεν βάλει τουλάχιστον 30 απόψε.

Πάλι καλά που απο αυτήν την ομάδα πήραμε ένα αξιοπρεπή αμυντικό για τον Ολυμπιακό στο πρόσωπο του Κόλινς...

Αρχικά φοβόμουν μήπως τον είχαν καταστρέψει αμυντικά, αλλά, τελικά από άμυνα δεν έχουμε παράπονο.

Στον πρώτο προημιτελικό του Ιταλικού Κυπέλλου φάνηκε αρκετά ότι η Ρόμα είχε την απουσία του βασικού και ουσιαστικά μοναδικού σοβαρού πλέι-μεικερ της του Τζόρνταν Τέιλορ. Κρίμα πήγε στράφι και η καλή αμυντική προσπάθεια του Εμπάκουε, που ακολουθούσε και στα πόδια τους αντίπαλους περιφερειακους ,εκτός απο τις 5 τάπες που μοίρασε, τον ψιλοεγραψαν βέβαια στην επίθεση όμως δεν είμαι προπονητής της Ρόμα για να λύσω αυτό το πρόβλημα...

Η Σιένα το πήρε εύκολα το ματς, αναπληρώνει όσο μπορεί την έλλειψη ποιότητας με άμυνα, και ο Χέινς έχει κάνει ήδη περισσότερα με την Σιένα απο όσα όταν ήταν στο Μιλάνο...

Σιένα και Μπρίντεζι καθάρισαν χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες τις Ρόμα και Βενέτσια αντίστοιχα και διαμόρφωσαν το πρώτο ζευγάρι των ημιτελικών του Ιταλικού Κυπέλλου.

Ο... υπεράνθρωπος James White έχει πάρει από το χεράκι την Εμίλια και χάρη στους 16 πόντους του και την απόλυτη ευστοχία του (4/4 δίποντα, 2/2 τρίποντα, 2/2 βολές!) δεν θα μας κάνει τη χάρη να δούμε ούτε εδώ ένα ματς χωρίς ορατή διαφορά στην απόδοση των δύο ομάδων. 33-44 είναι πίσω η Καντού που παρουσιάζεται μάλλον υποτονική για τις ανάγκες του αγώνα.

Τελευταίες παίζουν το βράδυ Μιλάνο και Σασάρι (21:30), εδώ όπου διαφαίνεται ένα φαβορί και η διαφορά στις δύο άμυνες θα είναι λογικά αυτή που θα γείρει την πλάστιγγα.

Όρεξη για πλάκες έχει ο καραφλός προπονητής της Ρέτζιο Εμίλια που κάνει την Καντού μέχρι στιγμής να μοιάζει 1 κλάση κατώτερη. Με το βασικό του πεντάρι μη διαθέσιμο(Μπρόυνερ) ,και τον βασικό πλέι-μεικερ(Τσιντσιαρίνι) να μην έχει παίξει ούτε λεπτό. Βοηθάει βέβαια η συνήθως αξιόπιστη άμυνα της ομάδας του, και η 1 εναντίον 1 ικανότητα των 2 Αμερικάνων της ομάδας Γουαίτ και Μπελ για αυτην την εικόνα...

Το τελευταίο ματς της ημέρας θα μπορούσε να είναι και τελικός πρωταθλήματος...

Κι εγώ το πιστεύω αυτό με την προϋπόθεση όμως ότι η Σασάρι θα ήταν πιο σοβαρή στην άμυνα γιατί σίγουρα διαθέτει το υλικό για να υπερνικήσει όλες τις υπόλοιπες ομάδες.

Να τελικά το αγωνιώδες ματς που ζητούσαμε. Mε την Ρέτζιο Εμίλια να κάνει μια νίκη που είναι επική. Γιατί το να χάνεις ξαφνικά τον βασικό άξονα σου στις θέσεις 1 και 5, να παλεύει με την κράμπα ο Γουαιτ, και οι 2 σέντερ που είχαν απομείνει να αποβάλλονται με 5 φάουλ, μπορείς να τα πεις αναπάντεχα εμπόδια, που δεν τα φανταζόταν ότι θα τα έβρισκε η ομάδα της Ρέτζιο Εμίλια όταν εξασφάλιζε την πρόκριση στο final-8 του Κυπέλλου Ιταλίας.

η για να το θέσουμε πιο συνοπτικά. Ο ψηλός Πίνι που είχε παίξει στο Ιταλικό πρωτάθλημα όλα και όλα 2 ματς , έπαιξε σήμερα 16 λεπτά, σκόραρε 7 πόντους, και πρόσφερε στην άμυνα με δυναμικές εξόδους , και προσπαθώντας να σμπρώξει το θηρίο Ούτερ...

Η Μιλάνο ,αν προκριθεί σήμερα, έχει τις καλύτερες προϋποθέσεις για να πάρει το πρώτο κύπελλο η πρωτάθλημα μετά το 1996. Με 2 ομάδες που είναι ευτυχισμένες και ικανοποιημένες από το γεγονός ότι βρίσκονται στα ημιτελικά του Κυπέλλου, και με την μαχητική, αλλά και πιο προβληματική Σιένα των τελευταίων ετών….

Μονο την Σιενα ειδα αποψε.Δεν ξερω αν παιζουν απληρωτοι ή εχουν βρει χορηγους ενδιαμεσα αλλα θεωρω οτι η χρονια με τοσες δυσκολιες βαδιζει σε καλο δρομο για ροστερ οχι μεγαλο που ειχε να διαχειριστει Ευρωλιγκα και Γιουροκαπ στην πορεια και πρωταθλημα και κυπελλο.Μου αρεσε αποψε.Η δε Ρομα αν και με απουσιες περιμενα περισσοτερα.

Απίστευτο επιθετικό ντεμαράζ της Ντιναμό Σασάρι με κατιγισμό τριπόντων σε ένα ματς που φαινόταν εύκολη υπόθεση για την ομάδα του Μιλάνο. 68-72 τώρα!


Δεν είναι μόνο η απουσία του Taylor π.χ., η ομάδα δεν έχει μεγάλο βάθος και γι' αυτό δεν μπορεί να κάνει την περσινή υπέρβαση ούτε και να αλλάξει τις ισορροπίες στη λίγκα.

Τι κηδεία ήταν αυτή... Από τη στιγμή που το σκορ ανέβηκε τόσο ψηλά και η άμυνα της Αρμάνι δεν ήταν σωστά οχυρωμένη δεν ήταν και δύσκολο να μαντέψει κανείς τον τελικό νικητή. Στο δεύτερο ημίχρονο η Ολίμπια δέχθηκε 52 πόντους και προφανώς δεν μπορείς να νικήσεις την πιο επικίνδυνη επιθετικά ομάδα του πρωταθλήματος όταν της επιτρέπεις να σου κάνει τόσο μεγάλη ζημιά στο κρισιμότερο σημείο του αγώνα, πόσο μάλλον να πιστέψεις ότι καθάρισες το ματς επειδή πήγες στα αποδυτήρια με ένα +8.

Μάθημα για το Μιλάνο που μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα χρήσιμο στα πλέι-οφ.

Οι 24 πόντοι του Drake Diener (άλλη μια μέρα στη δουλειά), αλλά και η εξαιρετική επίδοση των δύο Green (15 πόντοι ο Caleb και 9 πόντοι και 4 ασίστ από τον γίγαντα Marques) υπερίσχυσαν των 16 του Langford, αλλά και των 20 του Lawal που έκανε ηχηρή την παρουσία του κάτω από τα καλάθια με 3 τάπες.

Συμφωνω απολυτα για την Ρομα.Απλα σε νοκ αουτ ματς περιμενα μια καπως μεγαλυτερη αντιδραση ειδικα την στιγμη που πηγαν να μειωσουν.

Τελος και στο ματς της Μιλανο.Καπου εδω προβλεπω οτι ξεκιναει η αγωνιστικη κοιλια της.Ειχε 1.5 μηνα που ηταν στο πικ της αποδοσης της.Θα τραβηξει ντεφορμαρισμα λογικα και ψυχολογικα η απωλεια του τιτλου αυτου ισως της στερησει.

Θα μπορούσε να το πει κανείς αυτό, αλλά η Ρέτζιο έδειξε ότι και πολύ ποιοτικό βάθος να μην έχεις αν διαθέτεις πλάνο μπορεί να βρεις την διέξοδο τουλάχιστον σε ένα ματς…

Το κυπελλικό κάζο της Μιλάνο μάλλον είναι μεγαλύτερο από αυτό της Μάλαγα, και μπορεί να ξεπεραστεί μόνο αν ο ΠΑΟ χάσει από τον Άρη…

Εντάξει από την Σάσσαρι πέρασε ο Τζόνσον, είναι στο ρόστερ ο Γκόρντον, αποκτήθηκε πρόσφατα ο Εζέ, και στο κρισιμότερο έως τώρα ματς της χρονιάς, με εξαίρεση τον Κάλεμπ Γκριν, παρατάχθηκαν με ψηλους made in Italy. Κάτι που το βρίσκω ρίσκο απέναντι σε ομάδες που έχουν αθλητικούς Αμερικάνους όπως ήταν σήμερα ο Λαβάλ. Όμως αν είναι να έχουμε τέτοια εξέλιξη στους τελικούς όπως σήμερα , προσεύχομαι από τώρα για να βγει αυτό το ζευγάρι…

Τώρα όλα είναι ανοιχτά, με την Σάσσαρι να είναι ανοιχτή σε γκάφες, για εμένα ας το πάρει όποιος θέλει εκτός από την Σιένα….


Απλά σαν απορία που μου έμεινε απο τα σημερινά ματς είναι το ποιός ήταν το μεγαλύτερο δώρο του Σκαριόλο ο Μπιέλιτσα στην Εφές η ο Καουκένας στην Ρέτζιο Εμίλια;

Ένα ακόμη επεισόδιο στο έργο Drake Diener ο Μπαζερμπιτεράκιας...

Είμαι περίεργος να δω πού θα παίζουν αυτοί του χρόνου.

Δεν τον εχω δει φετος και ποτε δεν με τραβηξε να τον τσεκαρω.Eιδα τα στατιστικα του και με εντυπωσιασαν.Ποσα χρονια παιζει στην Σασαρι ο τυπος?Εχει κοινοτικο διαβατηριο?Και κατι αλλο θα ταιριαζε στην ομαδα μας(αν φυσικα ληγει το συμβολαιο του)?

Διανύει την τρίτη του χρονιά στην ομάδα, δεν έχει ιταλικό διαβατήριο (σε αντίθεση με τον Travis) και δεν υπάρχει ομάδα... στον πλανήτη που να του ταιριάζει καλύτερα από την Ντίναμο Σάσαρι.

Στο μεταξύ ξεκίνησε και ο 1ος ημιτελικός ανάμεσα σε Μπρίντεζι και Σιένα. Οι Πρωταθλητές Ιταλίας έχουν πάρει ένα καλό προβάδισμα με 18-10 και φορμαρισμένο τον Carter.

Η Σιένα μπορεί και εμάς να πάρει για βοηθούς προπονητή ,να μας εκπαιδεύσει, να γίνουμε head coach , και ακόμα και να αλλάξει όλο το έμψυχο υλικό να συνεχίσει στο ίδιο αγωνιστικό μοτίβο. Η έρμη η Μπρίντζι προσπάθησε να το αντιμετωπίσει με αλλαγές στα σκριν, αλλά θα μπορούσε να βρεθεί μια καλύτερη έμπνευση από την επιλογή ζώνης μετά την μείωση της διαφοράς στο -1 απέναντι στην τρίποντη Σιένα στο 72-73. Τα όποια τρίποντα την έσωσαν μαζί με τον Γκριν ,που όταν μείωσε η Μπρίντζι απάντησε γρήγορα με 5 πόντους και κράτησε την ψυχολογία της ομάδας…

Αμυντικά η Μοντεπάσκι κατάφερε αρκετά μην αφήνοντας τα σουτ των Σνέρ, Λιούις , έβγαλε από το παιχνίδι τον Τζέιμς και μαζί τα τρίποντα, τα 1 εναντίον 1, και την συνεισφορά του σε ριμπάουντ, κλεψίματα, κοψίματα. Ενω αντιμετώπισε καλά τα ποσταρίσματα των Λιουις, Κάμπελ. Στα μόνα που απέτυχε ήταν στα ντραιβ του Ντάισον που τους έκανε ότι ήθελε, και στον Τόντιτς που στο δεύτερο μέρος ωφελήθηκε από τα μη βαρβάτα 5ρια της αντιπάλου…





Ο Ντρεικ είναι φοβερός σουτέρ, μπορεί να βοηθήσει και λίγο στο πικ εν ρολ παιχνίδι, αλλά χρειάζεται και μια ομάδα που να του δίνει μπόλικο χρόνο και το ελεύθερο να του σουτάρει από όπου και όποτε του καπνίσει. Και επειδή συμβαδίζει στο πνεύμα της ομάδας του στο θέμα μη φανατική άμυνα, δύσκολα να ταίριαζε στον Ολυμπιακό, στην καλύτερη περίπτωση θα ήταν ένας αναβαθμισμένος Γκετσεβίτσιους….

Αυτο ηθελα να μαθω βασικα για το αν μπορει να σταθει στο επιπεδο τοπ ομαδας οπως ο Ολυμπιακος.Παιδια εσεις που παρακολουθειτε την lega a πιο φανατικα υπαρχει καποιος παιχτης που να συμβαδιζει με την φιλοσοφια του Ολυμπιακου και που θα μπορουσε να σταθει?Πχ απ τις ομαδες που πηραν μερος στο φαιναλ 8...

Να είναι καλά η οικογένεια Ντίνερ και πιο συγκεγκριμένα τα ξαδέρφια....

Τώρα ας φροντίσουν τα ρεμάλια της Σάσσαρι να τα σπάσουν στα σουτ με την Σιένα ,και να δούμε καμιά Μοντεπάσκι να το παίρνει πάλι...

Λεοντόκαρδη και σήμερα η Ρέτζιο, που ήταν άτυχη που βρήκε τους Ντίνερ σε τέτοια κατάσταση, αλλά καλύτερα που προκρίθηκε η Σάσσαρι, γιατί θα ήταν δύσκολο μια αποδεκατισμένη ομάδα, με 2 υπέρβασεις να έκανε και μια τρίτη με την Σιένα. Τουλάχιστον απο αυτό το Κύπελλο πιστεύω ότι ο Γουαίτ έδειξε πως αξίζει μια ευκαιρία σε ανώτερη ομάδα που μπορεί να είναι και Ευρωλίγκας...

Έπεσε τελικά η χούντα της Μοντεπάσκι!

Κυπελλούχος Ιταλίας λοιπόν η Ντιναμό Σάσσαρι για πρώτη φορά στην ιστορία της επικρατώντας στον τελικό της Σιένα με 80-73.

18 πόντοι ο άπιαστος Caleb Green, 17 o Travis και 14 ο Drake από τα θαυματουργά ξαδέλφια. Πρώτοι σκόρερ των φιναλίστ οι Erick Green (22 π.), Benjamin Ortner (17 π.-13 ριμπ.!) και Josh Carter (16 π.).

Μπράβο! Η δικαίωση του επιθετικο-τρελο-αναρχο-προεφηβικού μπάσκετ.

Και ναι, φτάνει πια με τη Σιένα, νισάφι.

Φέρε το Dienerέικο με το Βανούτσο Euroleague μωρή coachάρα..

Καλή προσπάθεια απο την Ρόμα για να φέρει τούμπα το σκηνικό στην έδρα της Καντού, αλλα έλλειψε λίγο η συγκέντρωση στο τέλος. Και στα 2 συνεχόμενα κλεψίματα εις βάρος της, και στην τελευταία της επίθεση , όπου στο -3 δεν επιδιώξε να κάνει γρήγορη επίθεση μήπως και ισοφαρίσει με τρίποντο, αλλα περίμενε να της γίνει φάουλ με αποτέλεσμα να εξανεμιστεί ολόκληρος σχεδόν ο χρόνος που απέμενε...

Ακόμα απορώ πως στο καλό κατάφερε η μικτή ξένων να πετύχει μόνο 59 πόντους στο All Star Game απέναντι στην αντίστοιχη Ιταλική...

Μήπως φώναξαν και το Μάρντι λόγω συμμετοχής στην ιταλική λίγκα στηνα ρχή της σαιζόν και του έδωσαν ρόλο ενορχηστρωτή;

Όσο και παράδοξο και να φαίνεται ,θα μπορούσε να βοηθήσει, γιατί ο αγώνας έγινε στο γήπεδο της προηγούμενης ομάδας του. Εν τω μεταξύ δεν πρέπει να πίστευαν και πολύ οι Ιταλοί ότι μια από τις Σιένα και Αρμάνι θα έφταναν στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας, για να έβαλαν τέτοια ημερομηνία το ματς. Το αποτέλεσμα ήταν να λείψουν από το ματς οι παίκτες της πιθανής πρωταθλήτριας Ιταλίας και συμμετέχουσας στο Final Four της Ευρωλίγκας Αρμάνι. Δηλαδή με άλλα λόγια το πιο ελκυστικό κομμάτι της Ιταλικής λίγκας…..

Πέζαρο-Μπολόνια ένα κλασσικό παιχνίδι που ο ήρωας για ένα ολόκληρο ματς(Χάρντι) γίνεται μοιραίος στο τέλος ,επειδή έβαλε μια βολή που δεν έπρεπε...

Εκπληκτικό φινάλε πάντως.

Με βάση την εικόνα του ματς στο περισσότερο διάστημα η Πέζαρο άξιζε την νίκη. Το ότι κατάφερε η Μπολόνια να φτάσει πολύ κοντά στο διπλό, παρά την φιλότιμη προσπάθεια του Γουόρεν που ήταν παράγοντας ανασφάλειας, μάλλον ως επιτυχία πρέπει να το λάβω. Παρά το γεγονός ότι το προβάδισμα της Πέζαρο δεν έφτασε ποτέ σε ιδιαίτερα ύψη...