Υποκειμενικές επιλογές,σύμφωνα με την εικόνα που έχω για τον καθέναν απ' τους 30.Bradley Beal από μένα.

Carmelo δεν αξίζει να μπει καν στη λίστα; Μπορεί να μην είναι ο καλύτερος σουτέρ αλλά για μένα έχει το πιο smooth jumpshot στη λίγκα χρόνια τώρα.

Lillard και Cj από μένα εντελώς αντικειμενικά!

Ο πρώτος δεν υπάρχει !!!!!!

Παρακαλώ να γίνεται αναλυτική τεκμηρίωση της επιλογής , εάν είναι δυνατό με όσον το δυνατό περιγραφικότερη αναφορά που να θυμίζει το χθεσινό post του yorgos ή κάποιο αντίστοιχο άλλο post του όταν έχει κέφια...

Και νομίζω να το κάνουμε "πολλαπλών" μέχρι τρεις επιλογές?

Κάποιος μοντ να κάνει 3πλης επιλογής το πολλ,ο Σιντ έχει κέφια.Θα επανέλθω με αναλυτική περιγραφή και βίντεα.

Άστον Κουτσερ!

Έγινε πολλαπλής.

Η ψήφος:

Α. Devin Booker. Όχι επειδή είναι Michiganeiro αλλά μιλάμε για Την Τελειότητα. Σουτάρει από τρίπλα και από πάσα, βρίσκει ισορροπία και σε δύσκολες συνθήκες, σηκώνεται πολύ ψηλά, μπορεί να σουτάρει είτε με χρόνο να τελειοποίησει το άλμα του είτε πάρα πολύ γρήγορα. Και συνήθως η καμπύλη του είναι απλά υπέροχη. Έχει ακόμα περιθώρια βελτίωσης, στο 36% είναι απ' το τρίποντο φέτος και 41,2% έξω απ' τα 4,5 μέτρα, αλλά μιλάμε για τον τρόπο που σουτάρει. Είναι ιδέα.

B. Stephen Curry. Θα τον αντιγράψουν πολλοί, θα τον πλησιάσουν ελάχιστοι. Είναι λίγο αντισυμβατικό μα φεύγει σε χρόνο μηδέν όταν χρειάζεται, φεύγει με διαφορετικό ξεκίνημα στα πόδια, φεύγει από διαφορετικό ύψος κι έχει αντίστοιχα εύστοχη κατάληξη με παρόμοια εντυπωσιακή συχνότητα.

Γ. LaMarcus Aldridge. Το ξέρω πως έχει μηδενικό hype αυτή τη στιγμή αλλά μιλάμε για φόρμα. Και έχει τελειοποιήσει το πέταγμα ανάμεσα σε δεκάδες ψηλούς που ανεξάρτητα απ' τη -συνήθως μικρότερη του LaM- ικανότητά τους να ευστοχήσουν, την πετάνε σαν κοτρόνα. Πιο smooth από πολλά, πολλά guards.

Kράξτε ελεύθερα, ειδικά για το τελευταίο.

Σχόλια:

Στέκει ρε, σιγά. Ειδικά όταν σταματάει από τρίπλα και γέρνει προς τα πίσω είναι τέχνη.

Φοβάμαι πως κάθε νυν ή πρώην Blazer μου δημιουργεί αυτόματο ενθουσιασμό αλλά χαιρετίζω την παρουσία του Wes στο poll.

Αυτός που -σοβαρά μιλάω- λείπει για μένα απ' τη λίστα είναι ο George. Το ξέρω πως είμαι fan αλλά μα την Παναγία το έχει φτάσει από αρκετά μέτριο σε five finger death punch, σηκώνεται, σπάνε όλα μαζί, το είδες να μπαίνει, Kobe mode.

Redick και korver αντικειμενικά,harden υποκειμενικα.

Stephen Curry + Dirk Nowitski.

Δυστυχώς ψήφισα μόνο Beal.Harden-Melo-George δεν ξεχάστηκαν,εξετάστηκαν κι αν θέλετε μπαίνουν στο poll.LaMarcus αγγίζει τελειότητα,συμφωνώ με sg,ειδικά το turnaround του από 'κει ψηλά είναι work of art.Barnes πάει η άλλη ψήφος μου.Straight up σουτάκι,δεν χάνει πουθενά σε ισορροπία,load και release.

Honorable mention η αδυναμία μου:

Βάλαμε και Carmelo και κάποιους ακόμα υποψήφιους της τελευταίας στιγμής. Υπάρχει κάποιος άλλος?

Καλά τώρα θα σε μαλώσω, έκανες edit για Melo και παραμένει εκτός ο Lillard? Ο Dame που έχει τα περισσότερα τρίποντα στα πρώτα του 5 χρόνια στη λίγκα απ' ότι οποιοσδήποτε άλλος σε αντίστoιχο διάστημα στηνιστορία της λίγκας? Που χει range από το κέντρο του γηπέδου και είναι τόσο smooth?


Ούτε για πλάκα τόσα σναμπς στο παλικάρι, έλεος!

Χαχα! Δεν έχεις άδικο, κάτι συμβαίνει και όλοι τον ξεχνάνε στα important events! Εδώ τον ξέχασα εγώ που τον έχω και στο Fantasy!

Τον Klay ίσως τον αγαπώ πιο πολύ απ' όλους τους σουτέρ, γιατί δεν είναι μόνο σουτέρ... ο τύπος παίζει άμυνα, πρώτα απ' όλα, σιχαίνεται να χάνει. Με αυτήν την νοοτροπία καταφέρνει στον αγώνα να μη χάνει ποτέ την ψυχραιμία του ως προς το ότι δεν τον απασχολεί η σκέψη στην επίθεση ότι "πρέπει" να βάλει το κάθε σουτ, ίσως επειδή... δεν προλαβαίνει καν να το σκεφτεί, επειδή... "κάνει" πράγματα, τρέχει, μαρκάρει, τρέχει, ξεμαρκάρεται, περιμένει, στήνεται, προσποιείται, ξαναστήνεται, μπορεί να ντριμπλάρει, να πασάρει, να κάνει δυο βήματα πίσω και να ξαναστηθεί, να την ξαναπάρει. Δουλεύει το δικέφαλο "move and threat" καλύτερα από τον οποιονδήποτε. Θα τον χαρακτήριζα αεικίνητο στην επίθεση, ψύχραιμο όσο ελάχιστοι και με mindset απειλής σε κάθε του κίνηση. Είναι ένα κινούμενο threat. Μου αρέσει ότι δε ζητάει ποτέ τη μπάλα με τα χέρια σηκωμένα, αλλά θα σουτάρει μόνο όταν αισθάνεται ότι οι πιθανότητες είναι με το μέρος του. Με εντυπωσιάζει η ταχύτητα ετοιμότητας που καταφέρνει να έχει στα πόδια, αυτό το stop n go, που γίνεται go n stop κλπ, ατέρμονο/ λούπα/ εφιάλτης για "Robersons" και λοιπούς wannabe προσωπικούς αντιπάλους: το ίδιο στήσιμο σχεδόν πάντα με τα πόδια ανοιχτά στην απόσταση των ώμων περίπου, το ιδανικό πάτημα λένε για ισορροπία, κάτι που φαίνεται να του δίνει τη βάση για τη γενικότερ ισορροπία στο σουτ. Αν παρατηρήσει κανείς πως σηκώνεται μετά από κίνηση σου δίνεται η εντύπωση ότι υπάρχει ένας νοητός άξονας που περνάει ανάμεσα στα πόδια του και ανεβαίνει στο σώμα του και στα χέρια του, ως μία κίνηση. Όχι, περισσότερο μου αρέσει ότι ήδη έχει σκηνοθετήσει το στήσιμό του στα πόδια με ακρίβεια με το που ξεμαρκάρεται και φαντάζεται πώς θα του έρθει η πάσα από τον συμπαίκτη του, ακόμα κι αν αυτή δεν έρχεται τέλεια, αυτή του η ικανότητα τον κάνει να μην αχρηστεύει μια απειλητική στάση, αλλά να εκμεταλλεύεται αυτό το στήσιμο, ακόμα και αν χρειαστεί να την πασάρει πίσω και να ξανακινηθεί για να βρεθεί σε καλύτερες συνθήκες.



Marc Gasol, τον πρόσθεσα στα μουλωχτά εκεί που φάγαμε το κράξιμο για non-Melo/ Λιλάρντιο all-Forum-snub, ο τύπος έχει απίστευτα soft hands, μου αρέσει η τεχνική του επειδή σουτάρει με την ίδια μηχανική από το ύψος του κεφαλιού, εν στάσει, με τη δύναμη της παλάμης του χεριού του.



Dirk, λατρεύω ακόμα και τώρα να τον βλέπω μαζί με το παρεάκι του τον Πορτορικανό γκάνγστερ να κατεβαίνουν τελευταίοι το γήπεδο και να παίζουν το combo του θανάτου "pick n pop με τρίποντο του Dirk" ή μπουκαδούρα του Barea με άγνωστη κατάληξη (εδώ το παίζουν με τον Terry) Καλλιτεχνικά από τα πιο όμορφα arcs που έχουμε δει ποτέ. Φέτος για πρώτη φορά παρατηρώ ότι έχει αλλάξει τον μηχανισμό κατεύθυνσης της μπάλας, πιστεύω για να προσαρμοστεί στην ταχύτητα του σώματός του, αυτό τον έκανε να έχει ελαφρώς αργότερο release, κάτι που φαίνεται από το γεγονός ότι κρατάει το χέρι περισσότερη ώρα τεντωμένο ψηλά στον αέρα μετά την εκτέλεση (κάτι αντίστοιχο με το form του Pierce, ο οποίος έχει επίσης το χαρακτηριστικό ότι χρησιμοποιεί τον δείκτη του χεριού του για να δίνει κατεύθυνσει προς τη στεφάνη). Το αποτέλεσμα και πάλι το ίδιο. Swish #41

Πλάτιασα σίγουρα, δεν έγραψα ούτε τα μισά από αυτά που θα ήθελα, απέτυχα να μην αδικήσω και άλλους αγαπημένους, το κράξιμο από τον Σούτερ που δεν έδωσα κανονική παράγραφο στον Booker -που είναι τόσο pure, που δεν έχω πει ακόμα ποιους θα ψηφίσω, τί να κάνω, μου αρέσει μέχρι και το midrange του DeRozan με αυτό το hangtime και τη φοβερή ικανότητά να βρίσκει ισορροπία στον αέρα με κλίση καταφέρνοντας να δίνει πάντα την ίδια τροχιά στη μπάλα προς το καλάθι.

Ψήφισα Καρμέλο, όχι γιατί παίζει στην ομάδα που υποστηρίζω, αλλά γιατί θεωρώ "αρχοντικό" τον τρόπο που σουτάρει.

Πρώτα ψήφισα, μετά είδα ότι ήταν τριπλής

Avery Bradley (δεν είναι τρολ). Λατρεύω τη μηχανική που έχει, τον τρόπο που τα στάζει, ειδικά αμαρκάριστος. Hot παίκτης και κλειδί της φοβερής πορείας των Celtics ως ώρας. Και νομίζω πως στα playoffs θα μας χαρίσει ωραίες στιγμές.