Ανάμεικτες οι σκέψεις μου. Προσπαθώ να διακρίνω τα θετικά και τα αρνητικά.
Ο Lebron τουλάχιστον έμεινε πιστός στο "πιστεύω" του. Το είχε πει ξεκάθαρα μετά τη συνέντευξη τύπου μόλις αποκλείστηκαν από τους Celtics φέτος: "i just want to win". Όταν ρωτήθηκε ποιος είναι ο λόγος που διάλεξε την νέα του ομάδα επανέλαβε τη θέση του λέγοντας ότι το έκανε για να κερδίζει. Τίμιος σε αυτό. Ειλικρινής προς τον εαυτό του. Στατιστικά θα έχει τις περισσότερες πιθανότητες να κερδίζει σε μία ομάδα με Wade και Bosh. Σε όρους decision making εφάρμοσε τον κανόνα του minimax regret rule. Προτίμησε δηλαδή τη συντηρητική απόφαση που του προσφέρει τις λιγότερες πιθανότητες να χάσει. Πάει στα σίγουρα και όπως σωστά είπε ο Holic προτίμησε τον εύκολο δρόμο.
Σίγουρα εμείς θα θέλαμε να τον δούμε να μένει στο Cleveland και να παλεύει με Θεούς και Δαίμονες προς την "απόλυτη λύτρωση" του ενός πρωταθλήματος (o Reggie Miller καλύτερα να μην μιλάει για θεωρία αποφάσεων για πρωταθλήματα όταν δεν έχει πάρει κανένα), να παραδοθεί στον θεό του Χρήματος πηγαίνοντας στη Νέα Υόρκη ή να κάνει την καλύτερη αγωνιστικά επιλογή να πάει στους Bulls και γιατί όχι δυνητικά να κυνηγήσει τον Jordan.
Η επιλογή του να πάει στο Miami με κάνει να αναθεωρήσω κάποιες απόψεις μου, αλλά να παραμείνω σταθερός σε μία βασική. Ο Lebron έδειξε ελαστικότητα στην επιλογή του να αποφασίσει το μέλλον του, δελεάστηκε από το χρήμα και την δόξα, τη δυνατότητα να είναι το Α και το Ω μιας ομάδας (το είχε ξαναζήσει άλλωστε), να πάρει πρωταθλήματα και να συγκριθεί με τους θρύλους του ΝΒΑ. Δέχθηκε να πάει σε μία ομάδα με έναν ακόμα superstar και έναν all-star, τινάζοντας στον αέρα την φαντασίωση των φανατικών του να τον δούν μόνο του με στατιστικά "Oscar Robertson" να κατακτά ό,τι βγαίνει σε MVP και Πρωταθλήματα. Ο Μύθος αυτός διαλύθηκε σήμερα κατά τη γνώμη μου. Ο LeBron έδειξε σημάδια προσαρμοστικότητας και λογικής και έκανε την καλύτερη επιλογή. Θυσίασε την ατομικότητά του για να είναι πιο κοντά στο στόχο της νίκης.
Ο koutsou έγραψε την άποψη ότι πηγαίνει στην Ομάδα του Wade και δεν ξεκινάει μία δική του. Μια σκέψη σωστή εκ πρώτης όψεως, αλλά μόνο όταν ξεκινήσουν να παίζουν μαζί θα διαπιστώσουμε στην πραγματικότητα ποιος θα είναι ο ηγέτης αυτής της ομάδας. Δε μπορούμε να προκρίνουμε από τώρα τί θα δούμε. Και γιατί να μην γίνει ο LBJ ο ηγέτης? Αυτό θα φανεί όταν η μπάλα παίζεται και τα παιχνίδια είναι στο τέλος. Ο Lebron δε μπορεί να κατηγορηθεί ότι δεν ξεκίνησε κάτι μόνος του από την αρχή. Το έκανε ήδη πολλές φορές στο Cleveland. Δεν του βγήκε. Ας δοκιμάσει έναν άλλο τρόπο. Υγιές σκεπτικό.
Ο Wade μπορεί να θεωρηθεί ηγέτης για τον απλό λόγο ότι πιθανότατα οργάνωσε όλο αυτό με τη βοήθεια του Riley και την ανοχή του Stern. Ο Bosh διάλεξε μόνος του την καλύτερη επιλογή εκείνη τη στιγμή. Ο LeBron διάλεξε μόνος του την καλύτερη επιλογή εκείνη τη στιγμή...
Στα θετικά βλέπω το ενδιαφέρον που θα υπάρχει στην Περιφέρεια της Ανατολής, με τις ομάδες να δίνουν το καλύτερο εαυτό τους για να νικήσουν το Miami. Το κίνητρο για τους νέους παίκτες και για τις ομάδες που θεωρούν ότι έχουν υψηλές βλέψεις είναι μεγάλο. Αν έγινε κάτι από αυτή την Ιστορία από άποψη ανταγωνισμού ήταν αρνητικό, αλλά ο Riley έπαιξε με τους κανόνες, ρίσκαρε και δικαιώθηκε. Δε μπορείς να σταματήσεις κάποιον που θέλει κάτι τόσο πολύ. Οι αποφάσεις όσων συμμετείχαν στη "Δυναστεία Heat" ήταν 100% προϊόν μεγάλης θέλησης και αποφασιστικότητας. Δεν πίεσε κανείς καταστάσεις, όσο και να αντιπαθούμε (προς συμπάθεια των Αδυνάτων) το δέος που προκαλεί η "Υπερδύναμη".
Ποιά είναι η βασική μου άποψη που δεν άλλαξε? Ότι ο LBJ δύσκολα μπορεί να είναι ο GOAT μετά απ' αυτό...