ποια πιστευετε οτι ηταν η καλυτερη δυναστεια που περασε ποτε απο τα γηπεδα του νβα?εγω πιστευω οτι ηταν οι μπουλς γιατι εκεινη την εποχη επαιζαν ισως το καλυτερο μπασκετ που εχουμε δει ποτε λογω τζορνταν και πιπεν.και αν δεν ηταν η αποχη του μαικλ απο τα γηπεδα για 1.5 χρονο οι μπουλς θα μπορουσαν να φτασουν τα 8 πρωταθληματα και θα ισοφαριζαν το εκπληκτικο ρεκορ των μποστον σελτικς του μπιλ ρασελ με ταα 8 συνεχομενα πρωταθληματα.επισης και οι λεικερς τη δεκατια 80-90 επαιζαν απιστευτο μπασκετ κατι σαν σοουταιμ λογω τον πολλων και καλων παικτων που ειχαν. σελτικς ναι μεν ειχαν δυναστεια τοτε αλλα επαιζαν λιγοτερους γυρους απο οτι τωρα και ειχαν πληθωρα επιλογων κατι που δεν το ειχαν οι αλλες ομαδες τοτε.μονο οι λεικερς ηταν αξιο αντιπαλο δεος για τοτε

Αυτή του Παναθηναικού είναι αναμφίβολα η μεγαλύτερη δυναστεία..καθώς εκτός από τα πρωταθλήματα και τα κύπελα..συνοδεύεται και από κατακτήσεις πρωταθλητριών Ευρώπης.... ...Με λίγα λόγια...ίσως και να μην είναι καν δυναστεία...αλλά....ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ!!!!!


Τώρα για το ΝΒΑ...τι να σου πω..? Τους Μπούλς της δεκαετίας του 90' τους έχω παρακολουθήσει,και τους ξέρω καλύτερα από τους παλιούς Σέλτικς....και τους Λέικερς του 80'..που ξέρω μόνο από dvd και κασέτες.
Θα είμαο ειλικρινής...πάντα είμουν αντι-μπούλς!! Και έχω σε μεγαλύτερη εκτίμηση τον Μάτζικ Τζόνσον και τον Λάρι Μπέρτ από τον Τζόρνταν...αλλά νομίζω ότι οι "κοκκινες αγελάδες" παίζανε ακόμη καλύτερο μπάσκετ.Αλλά και πάλι έχω ενδοιασμούς...γιατί δεν τους έχω δει και τους τρείς το ίδιο.Ίσως στο μέλλον...τώρα που η τεχνολογία προχωράει..και μπορούμε να βρίσκουμε πιο εύκολα παλιούς-παλιούς αγώνες..και αφου δώ ένα σημαντικό κομμάτι τους,να σχηματίσω μια ολοκληρωμένη άποψη.

Καταρχάς, το τόπικ ανήκει στο φόρουμ της ιστορίας και εκεί θα μεταφερθεί συντόμως.

Τώρα στο θέμα (που είναι ωραίο και προκλητικό): Οι Σέλτικς των 60'ς για μένα. Το 11/13 είναι απίστευτο νούμερο. Κάποιοι λένε ότι είχαν να αντιμετωπίσουν λιγότερες ομάδες. Σωστό είναι αυτό, αλλά τι θα συνέβαινε αν υπήρχαν περισσότερες; Μήπως την εποχή των Μπουλς οι σοβαροί διεκδικητές του τίτλου ήταν πολύ περισσότεροι κάθε χρονιά; Οι Μπουλς ήταν το στάνταρ και πλαισιώνονταν είτε από τους Νικς/Μπλέιζερς/Σανς στις αρχές των 90'ς είτε από Γιούτα/Σαν Αντόνιο/Χιούστον στα τέλη. Ή μήπως έκανε τόσο μεγαλη διαφορά η απουσία του επιπλέον γύρου πλέι οφ την εποχή των Σέλτικς;
Το επιχείρημα του πόσα πρωταθλήματα θα κατακτούσαν οι Μπουλς αν δεν αποσυρόταν ο Τζόρνταν είναι δύσκολο να απαντηθεί με ασφάλεια. Αν οι Μπουλς κατακτούσαν το πρωτάθλημα το '94 ή και το '95, θα είχε ο Τζόρνταν το ίδιο πολλά καύσιμα για τη συνέχεια; Θα είχαν οι υπόλοιποι την ίδια όρεξη; Θα ερχόταν ποτέ ο Ρόντμαν στην ομάδα; Κι άμα το θέλετε, μπορούν και οι Σέλτικς να χρησιμοποιήσουν ανάλογα επιχειρήματα: Η ομάδα του '58 είδε το Ράσελ να τραυματίζεται στους Τελικούς. Αν έπαιζε υγιής, θα μπορούσαν να έχουν 10 συνεχόμενα. Επίσης, η ομάδα του '67 αγωνίστηκε για πρώτη φορά χωρίς το Ρεντ Άουερμπαχ και με το Ράσελ να αναλαμβάνει τα ηνία σαν παίκτης-προπονητής. Δεν νομίζω ότι θα κατακτούσαν το πρωτάθλημα του '67 όπως και να 'χει, αλλά κάποιος που θα ήθελε να πάει μακριά τη βαλίτσα θα μπορούσε να πει ότι με τις σωστές συνθήκες οι Σελτικς θα είχαν 13 σερί πρωταθλήματα.



Οι Σέλτικς είχαν τη βαθύτερη ομάδα, αλλά μη νομίζετε είχαν κανένα πλεονέκτημα του στιλ "Άρης των 80'ς σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα". Ολ Σταρς είχαν σχεδόν όλες οι ομάδες και πολλές είχαν και χολ οφ φέιμερς, δηλαδή ο ανταγωνισμός ήταν ισχυρός. Και αυτό φαίνεται
1) απ'το γεγονός ότι οι Σέλτικς παρόλη την ισχύ τους, δεν είχαν ρεκόρ νικών που προκαλούσαν δέος, του στιλ 67-13 (σε 80 αγώνες). Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα δεν είχαν καν το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας.
2) Απ'το γεγονός ότι, ομοίως στα πλέι οφ, οι αντίπαλοί τους δεν έπεφταν με κάτω τα χέρια. Ένα σωρό φορές έφτασαν σειρές τους σε 7 αγώνες, παρότι το τελικό αποτέλεσμα ήταν πάντα το ίδιο.


&


Προσωπικά έχω κάποιο πρόβλημα με αυτούς που εξαίρουν τα πρωταθήματα του Τζόρνταν γιατί τα πήρε με λιγότερη βοήθεια από το Μάτζικ (δηλαδή εξαίρουν τον Τζόρνταν σαν παίκτη), πχ, αλλά παράλληλα θεωρούν και ότι οι Μπουλς είχαν την καλύτερη ομάδα στην ιστορία. Υπάρχει ξεκάθαρη αντίφαση, μιας και δε γίνεται να μην έχεις τόσους καλούς συμπαίκτες και παράλληλα να θεωρείται η ομάδα σου η καλύτερη στα χρονικά. Πρέπει να υπάρχει πολύ αδύναμος ανταγωνισμός για να συμβεί κάτι τέτοιο. Σα χοντρική σύγκριση, δείτε τις συγκρίσεις της Εθνικής μας τώρα με αυτήν του '87. Αυτή του '87 είχε τον κορυφαίο παίκτη, αλλά η τωρινή, όπως παραδέχονται οι περισσότεροι, είναι η καλύτερη.



Τους Σέλτικς των 60'ς δε νομίζω ότι θα τους δούμε σε πολλά παιχνίδια δυστυχώς.
Ακόμη και για τους Σέλτικς-Λέικερς των 80'ς δεν υπάρχει προς το παρόν η δυνατότητα να δει κανείς παιχνίδια των πέραν των classics, τα οποία βέβαια δε δείχνουν πάντα το συνολικό μεγαλείο τους, μιας και συχνά περιλαμβάνουν μονομαχίες μεταξύ των δυο τους και όχι παιχνίδια του ενός απέναντι σε μέτριους αντιπάλους, όπως συνέβαινε στη δεκαετία του '90, όπου μπορούσαμε να δούμε δεκάδες παιχνίδια των Μπουλς, πολλά εκ των οποίων τα έπαιρναν με κάτω τα χέρια.

holic for the rescue

εγω θα γραψω αυριο την αποψη μου καθοτι ο μορφεας με καλει στην αγκαλια του.(προς τους ανιδεους : οχι δεν ειμαι γκει )

Δεν πιστευω οτι μπορει κανεις να στγκρινει με ασφαλεια ομαδες απο διαφορετικες χρονικες περιοδους (δεκαετιες) αλλα αφου..επιμενετε ( ) ας γραψω και εγω κατι...

Αν η λεξη καλυτερη συνδεθει με τις επιτυχειες τοτε δεν υπαρχει αμφιβολια οτι η δυναστεια των Σελτικς το 60 ειναι Η ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ! Σε επιτευγματα καμια δεν μπορει να συγκριθει μαζι της. Ο Αουερμπαχ ειχε δημιουργησει μια ομαδα με 2 παικτες που κουβαλουσαν την ομαδα στις πλατες τους σαν ηγετες αλλα με πολλους αξιους συμπαραστατες που λειτουργουσαν ως το κατι παραπανω που εδινε το σοβαρο πλεονεκτμα στους Σελτικς. Ο Μπιλ Ρασελ μαζι με τον Κουζι ηταν αυτοι που μπορουν να θεωρηθουν τα κεντρικα προσωπα μιας ομαδας που φαινοταν να παιζει το πιο ομαδικο μπασκετ της εποχης. 11/13 πρωταθληματα ειναι κατι το ασυλληπτο αλλα απτην αλλη ποιος μπορει να συγκρινει τους Κελτες του 60 με τους Μπουλς του 90 η τους Λεϊκερς του 80κτλ?
Διαφορετικες εποχες, αλλο μεγεθος πρωταθληματος αλλο μανατζμεντ(οπως παραδεχτηκε ο ιδιος ο Αουερμπαχ στην εποχη του εφτανε η συγκαταθεση ομαδας παικτη για να υπογραφει ενα συμβολαιο, τωρα πρεπει να τρεχει τον μανατζερ ο λογιστης της ομαδας για να υπολογιζει σε καθε κινηση της ομαδας το σαλαρι καπ! )

Προσωπικα αν θα ξεχωριζα μια δυναστεια στο περασμα του χρονου σιγουρα αυτη θα ηταν (τι προτοτυπο) οι Λεϊκερς της δεκαετιας του 80! Το ξερω οτι ακουγεται λιγο ποντιο αφου οι περισσοτεροι στρεφονται προς τους ''προσφατους'' Μπουλς η τους ''απλησιαστους'' Σελτικς του 60 αλλα η δεκαετια του 80 ηταν αν μη τι αλλο η πιο ανταγωνιστικη δεκαετια στην ιστορια του ΝΒΑ. Οταν εχεις ''φιλοξενισει'' στους τελικους ομαδες οπως οι Σιξερς του Ερβιγκ οπως οι Σελτικς του Μπερντ οπως οι "Μπαντ Μποϊς" του Τομας και εχεις φτασει μερικες εκ των οποιων εχουν ψυφιστει μεσα στις καλυτερες πρωταθλητριες ομαδες ολων των εποχων (Σιξερς 83,Σελτικς 86),οταν εχεις δηλαδη τετοιο ανταγωνισμο στην εποχη σου και φτανεις σε 8 τελικους κερδιζεις 5 τροπαια και ονομαζεσαι "Ομαδα της Δεκαετιας" ε τοτε πιστευω οτι αν παρουμε τις δυναστειες ανα εποχη η δυναστεια των Λεϊκερς αν μη τι αλλο ξεχωριζει για την ποιοτητα της.

Τωρα μερικοι θα πουν ευστοχα και γιατι να μην θεωρειται καλυτερη δυναστεια καποια που να εχει κατατροπωσει τους αντιπαλους της και δεν τους αφησε να σηκωσουν κεφαλι? Σωστο, αλλα αν παρει κανεις ποιες ομαδες εχουν ψηφιστει απο τους ειδικους του ΝΒΑ ως οι καλυτερες ολων των εποχων η μοναδικη που κυριαρχησε σε μια εποχη και ειχε παρομοιες ομαδες σαν ανταγωνιστριες ηταν οι συγκεκριμενοι Λεϊκερς.

Στα 90ς ουτε καν οι Ροκετς δεν θεωρηθηκαν ποτε ως μια τοσο καλη ομαδα και τη δεκαετια του 60 οι βασικοι αντιπαλοι των Σελτικς ηταν οι Λεϊκερς που στιριζονταν σε 2 παικτες και απλα αρκτες χρονιες τους επαιζαν στα ισα και οι Νικς με τους Σιξερς που παλι δεν ειχαν το βαθος να τους συναγωνιστουν και να εχουν διαρκεια ταυτοχρονα.

Η "ψηφος" μου βεβαια ειναι συναισθηματικη

Όχι όμως μη ρεαλιστική, τουλάχιστον βάσει των δεδομένων της εποχής. Εννοώ ότι δεν μπορώ να φανταστώ πολλές ομάδες που να παίζουν στη δεκαετία του '80 που να έχουν την ευκαιρία να κατακτήσουν ό,τι κατέκτησαν οι Λέικερς.
Παρότι η επιλογή μου για μεγαλύτερη δυναστεία είναι οι Σέλτικς, επιλέγω τους Λέικερς των 80'ς σαν την ομάδα που έπαιξε το ωραιότερο μπάσκετ στην ιστορία, μιας και θίχτηκε και αυτός ο τομέας.

Δυστυχώς οι δεκαετίες του 50 και του 60 συνεχώς υποτιμούνται με αποτέλεσμα εκείνες οι ομάδες να μην βγαίνουν καλύτερες από αυτές του 80 και το 90. Δεν με ενδιαφέρει αν αυτός που γράφει την αποψή του στο basketforum ή ένα άρθρο στο nba.com είναι ειδικός ή μη. Ίσα-ίσα, όσο πιο "ειδικός", τόσο χειρότερο για αυτόν.


Μπορεί να ακουστεί πολύ κάπως αυτό που θα πω, αλλά πως αποκαλείται "ειδικός" αυτός που αφήνει έξω υπερ-ομάδες όπως τους Χοκς του 57 & 58, τους Σέλτικς του 57, τους Λέικερς 50, hell ! ακόμα και τους Ρόγιαλς του 51 και μου ψηφίζει τους ιστορικά ανίκανους Σίξερς που ο μοναδικός τρόπος να πάρουν τίτλο ήταν να παίξουν με μίσους Λέικερς (1983) (συν και η κατάκτηση του τίτλου το 55 με τους Πίστονς από λάθος σφύριγμα) και τους Μπουλς του 92 που δεν υπήρχε πάγκος ?


Και όμως, οι Λέικερς ήταν απλά μία από τις ομάδες που δυσκόλεψε τους Σέλτικς. Οι Χοκς παραλίγο να σταματήσουν την δυναστεία πριν καν αρχίσει. Οι τελικοί του 57 κρίθηκαν στο τελευταίο δέκατο του δευτερολέπτου του 7ου αγώνα ενώ "έκλεψαν" τον τίτλο του 58.
Αναλυτικά : To 59 έφτυσαν αίμα για να περάσουν τους Νάσιοναλς (Σίξερς), το 62 τους φοβερούς Γουόριορς, το 63 τους Ρόγιαλς, το 66 πέρασαν αλλά το 67 έχασαν με κάτω τα χέρια και το 68 έκαναν υπερπροσπάθεια για να περάσουν τους Σίξερς.


Οι Νικς από αγωνιστικής άποψης δεν υπήρχαν το 60 και όσες φορές βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους Σέλτικς (μου φαίνεται κανα-δύο φορές μόνο προς το τέλος) δεν ήταν σοβαρό εμπόδιο.

Και μερικές λεπτομέρειες που δεν μπορούσα να αφήσω αναπάντητες...


Ένα λάθος που κάποτε έκανα και εγώ. Ο Κούζι αποσύρηθκε το 1963 και Μπιλ Σάρμαν ένα χρόνο μετά (1964).
Θέλω να πω, πως αυτά τα 13 χρόνια της κυριαρχίας της Βοστόνης, το ρόστερ των Σέλτικς του 57 με αυτό του 69 έχει ελάχιστη σχέση.


Δεν ήταν πάντα έτσι. Το 68 υπήρχε Μπέιλορ, Γουέστ, Γκούντριτς (θα συμφωνήσω ότι δεν ήταν στα καλυτερά του αλλά έχει να κάνει με τις ευκαιρίες που του δόθηκαν) ενώ το 69 Μπέιλορ, Γουέστ, Τσάπερλαιν. Και τις δύο φορές βγήκαν χαμένοι.

Καλά..μιλάμε ζωγραφίζετε με τα ποστ σας!!! Δεν έχω λόγια!!! Τρομερές γνώσεις!!! Δεν θέλω να είμαι κακός...αλλά απορώ...Κάτι Ιωάννου...κάτι Χατζηγεωργίου...και..και...(για να μην πώ και άλλους..)...τι θα μπορούσαν να καταθέσουν σε αυτήν την ερώτηση..και γενικά στο θέμα....???

Το ξερω οτι ειχε ελαχιστη σχαση. Ομως αυτο που ηθελα να τονισω ειναι οτι ηταν μια ομαδα (μπορει να ειναι κα ατυχης η παρομοιωση μου) στυλ σημερινου Παναθηναϊκου με την εννοια οτι ο καθε παικτης προσφερε το δικο του λιθαρακι σε αρκετα μεγαλο βαθμο περα απο τον Ρασελ και τον οποιοδηποτε αλλο ειχε τον ρολο του ηγετη μαζι του! Και αυτο ηταν που διμιουργουσε πληρωτητα στους Σελτικς, το γεγονος οτι οποιος εμπενε μεσα εκανε καλα την δουλεια του!



Το ξερω οτι απο το καλοκαιρι του 67 οι Λεϊκερς πηραν τον Γουιλτ αλλα πιο πριν οι Σελτικς τους ειχαν κερδισει: το 59 το 62,63 το 65,66! Οποτε οι Σελτικς ηταν οι μεγαλοι winners και οι Λεικερς οι μεγαλοι λουζερς! Κι αν δεν φαινοταν μεχρι τοτε φανηκε στους τελικους του 69. Οταν ο ιδιοκτητης των Λεικερς ο ηλιθειος ο Κουκ ειχε βαλει στον 7ο τελικο μπαλονια πανω απτο γειπεδο για να πεσουν οταν θα κερδισουν οι Λεϊκερς μεσα στο Great Western Forum και στο τελος με ενα τυχερο σουτ (η τυχη ευνοει τους ικανους) του σημερινου προπονητη των Γουοριορς Ντον Νελσον που χτυπησε στην στεφανη πηρε υψος και κατεληξε στο καλαθι και μας αφησαν με..τα μπαλονια!

Και αυτος ο τελικος ειχε χαθει απο εμας δεν τον κερδισαν οι Σελτικς γιατι ειχε ψιλοτραυματιστει ο Τσαμπερλεϊν και οταν ελεγε μετα στον προπονητη μας (μου διαφευγει το ονομα του) να τον ξαναβαλει μεσα αυτος αρνηθηκε και τελειωσε τον αγωνα με τον αναληρωματικο Σεντερ! Η ομαδα ειχε ενισχυθει αλλα αμα δεν εμαθες ποτε να κερδιζεις σε τετοιες περιπτωσεις ειναι πολυ ευκολο να χασεις ενα τετοι παιχνιδι! Ειχαμε γυρισει απο 17 ποντους διφορα και χασαμε στο τελος. Και ενω οι Σελτικς ηταν διαλυμενοι. Ε εκει καταλαβαινεις ποια ειναι η ομαδα και ποια οχι!

Οσο για τους Λείκερς του 50 σε ευχαριστω πολυ που τους υποστιριζεις! Απλα δεν ηθελα να παω τοσο πισω γιατι νομιζα οτι θα ακουγα βρισιες! Μηλαμε για την ομαδα που εκανε το μπασκετ αθλημα πρωτης γραμμης στην αμερικη του Αμερικανικου ποδοσφαιρου και του μπεϊζμπολ!
Αυτη η δυναστεια ειναι δυσκολο να θεωρηθει η καλυτερη ολων των εποχων αλλα ιστορικα ισως εχει την μεγαλητερη συμμασια απο ολες!

Προπονητης ο Τζον Κουντλα προερχωμενος απο το πανεπιστημιο της Μινεαπολις ειχε φερει μαζι του καποιους παικτες κλειδια μαζι του απο την κολλεγιακη ομαδα και ειχε στο ροστερ κορυφαιους παικτες οπως ο Πολλαρντ ο οποιος ηταν ο highflyer της εποχης και ηταν ο πρωτος small forward o Don Carlson και αργοτερα ο Slater Martin που επεζαν στον ασσο ο Mikkelsen o οποιος ηταν ο πρωτος κλασσικος Power Forward παιζοντας κοντα στο καλαθι και βοηθοντας τον Mikan μαζευοντας και αρκετα ριμπαουντ. Ηταν η ομαδα στην οποια πρωτοαποτυπωθηκαν οι 5 θεσεις μεσα στο γειπεδο αφου μεχρι τοτε ηταν οι ψηλοι και οι κοντοι! Η ομαδα κατεκτησε 5 τιτλους σε 6 χρονια (και 6 σε 7 αν υπολογιστει και ενας τιτλος το 1948 στην πρωτη χρονια απο την υδριση της ομαδας οταν επαιζαν στο National Basketball League το οποιο to 1949 συγχωνευθηκε με το Basketball Association of America για να διμιουργησουν το σημερινο ΝΒΑ, ομως οι τιτλοι που μετρησαν απτην συνυπαρξη αυτων των πρωταθληματων ηταν αυτοι του ΒΑΑ!) και εβαλε το Μπασκετ στον Αμερικανικο χαρτη για τα καλα. Αν δεν υπυρχε αυτη η ομαδα μπορει να μην υπηρχε σημερα ΝΒΑ!

Ουφ...Ειπα μερικα πραγματα και ξαλαφρωσα. Σορυ ειμαι λιγο πορωμενος με τους Λεϊκερς!

Οσο για αυτο με τους ειδικους νομιζω οτι φενεται ποσο σωστος εισαι αφου καθε χρονο γινονται διαφορες ψηφοφοριες που βγαζουν συνεχεια διαφορετικα αποτελεσματα
Και παρα το γεγωνος οτι δεν συμφωνω παντα μαζι τους ειναι η μονη επισημη πηγη που μπορει να βρει κανεις...για αυτο αναφερθηκα σε αυτην.

Click to view attachment

τη δεκαετια του 50 οι λεικερς ειχαν το μαικαν και τα σαρωσαν ολα στο περασμα τους γιατι οι αντιπαλες ομαδες δεν ειχαν αντιπαλο δεος για τον λευκο σεντερ.και οπως ειχε πει ο σακιλ καποτε οτι ολοι οι σεντερ απο το μαικαν εμαθαν πως παιζεται η θεση του σεντερ(και γω ημουν πωρομενος λεικερ αλλα μεχρι το 2004 που εφυγε ο σακοσαυρος)

απλά είναι τα πράγματα νομίζω, είναι ανάλογα από πιο πρίσμα το βλέπεις

εντελώς ψυχρά, με τα νούμερα που είχαν οι Σέλτικς στα 60s δεν μπορώ να βρω μεγαλύτερη δυναστεία
συναισθηματικά, για μένα με το θέαμα που πρόσφεραν οι Λέικερς στα 80s επιλέγω αυτούς

Mια διόρθωση μόνο: Ο Σάρμαν αποσύρθηκε το 1961. Κατά τα άλλα συμφωνώ: Δεν μπορεί κανείς να αναφέρει όλους του χολ οφ φέιμερς των Σέλτικς μαζί, σαν να έπαιζαν στην ίδια ομάδα. Συν το γεγνός βέβαια ότι μερικοί εξ'αυτών έγιναν χολ οφ φέιμερς λόγω τίτλων και μόνο, όπως ο Σάντερς ή ο KC Τζόουνς, ο οποίος νομίζω ότι συμπεριλήφθηκε και σαν παίκτης.



Άλλη περίπτωση ο κόουτς Βαν Μπρέντα Κολφ (απεβίωσε πρόσφατα), ο οποίος δε γούσταρε το Γουιλτ και ήθελε να δείξει ότι μπορεί να κατακτήσει τον τίτλο χωρίς αυτόν. Οπότε, ο τραυματισμός του Γουιλτ σε εκείνο το σημείο του ήρθε κουτί. Βάζει το Μελ Κάουντς στη θέση του και όταν ο Γουιλτ του λέει ότι θέλει να επιστρέψει, αυτός του απαντά "παίζουμε καλύτερα χωρίς εσένα!". Οι Λέικερς χάνουν και ο Κολφ-έκπληξη, έκπληξη!-απολύεται.
Επί καιρό αυτή η αποχώρηση του Τσάμπερλεν θεωρήθηκε από κάποιους δειλία εκ μέρους του, ακόμη και από τον (ανυποψίαστο ακόμη) Ράσελ, κάτι το οποίο ψύχρανε για μερικά χρόνια τις σχέσεις τους. Ο ίδιος ο Κολφ όμως, προς τιμήν του, παραδέχτηκε ότι ήταν δική του πρωτοβουλία να κρατήσει τον Κάουντς εντός. Το θέμα της δειλίας άλλωστε δεν έχει πολλή λογική αν αναλογιστεί κανείς ότι οι Λέικερς είχαν ήδη καλύψει τη μισή διαφορά με την οποία έχαναν (απ'τους 18 στους 9) και ο τραυματισμός ήρθε πάνω σε αμυντικό ριμπάουντ και στην έναρξη μιας επίθεσης που θα μπορούσε να μειώσει κι άλλο τη διαφορά.

Nόμιζα ότι είχε αποσυρθεί ένα χρόνο μετά τον Κούζι . Mάλιστα το διάβαζα πρόσφατα για αυτό και το είπα με σιγουριά.
Μόλις το ξανακοίταξα. Μάλλον το θυμόμουν λάθος...


Μήπως ήταν έτσι και ο χαρακτήρας του Τσάμπερλεν ? Ίσως να μην είναι τυχαίο που δεν τα έβρισκε ούτε με τον Χάνουμ (πριν την δεύτερη συνεργασία τους) ενώ φήμες λένε ότι είχαν ανταλλάξει πολύ βαριά λόγια σε μία προπόνηση.

Ο Τσάμπερλεϊν είχε απόψεις (θετικές ή όχι) πάνω σε πολλά πράγματα και ένα από αυτά ήταν η προπονητική. Με τον Χάναμ τα βρήκαν τη δεύτερη φορά με τους Σίξερς, με τον Κολφ όχι. Ο Κολφ ήταν πιο στενοκέφαλος γενικότερα, οπότε δεν υπήρχε και πολλήτύχη μεταξύ τους.

εγώ θα βάλω αυτήν του σικάγο του τζόρνταν που την έζησα κιόλας

Απο πλευράς αριθμών αλλά και συλλογικής προτίμησης στο ΝΒΑ (τριφυλλάρα γαρ ) τότε είναι οι Σέλτικς οι οποίοι υπερτερούν ποσοτικά σε τίτλους.

Ποιοτικά βάζω τους Λέικερς των 80ς και τους Μπουλς των 90ς οι οποίοι κυριάρχησαν στις δύο καλύτετρες δεκαετίες του ΝΒΑ και είχαν και οι δύο πλήρεις ομάδες γεμάτες με μεγάλους παίκτες και προσέφεραν παράλληλα πολύ θέαμα στην εποχή τους

Αν είχατε δει πως έπαιζαν οι Σέλτικς είμαι σίγουρος πως θα την θεωρούσατε και αυτήν το ίδιο ποιοτική ομάδα με τις παραπάνω.
Οι Σέλτικς ακόμα πριν καν ξεκινήσει η δυναστεία τους ήταν ήδη μακράν η καλύτερη επιθετική ομάδα του ΝΒΑ και μάλιστα η πρώτη που έσπασε το φράγμα των 100 μ.ο. Ακόμη και με την έλευση του Ράσελ το 1957, η ομάδα παρέμεινε το ίδιο θεαματική συν και ότι επιτέλους κλείστηκαν οι τρύπες στην άμυνα, μας κάνει την ίσως ποιοτικότερη ομάδα όλων των εποχών !

Αναλυτικά :
Σεζόν : Eπίθεση - Άμυνα

1950 : 79.7 9η - 82.2 12η

- Ο Κούζι και ο Μακόλει γίνονται μέλη της ομάδας. Ένας σούπερ PG και ένας πολύ καλός σκόρερ τρέχουν την επίθεση των Σέλτικς.

1951 : 85,2 4η - 85,5 7η

- Ο Άουερμπαχ φέρνει τον πολύ καλό σουτέρ και σκόρερ Μπιλ Σάρμαν δημιουργώντας την κατά πολλούς καλύτερη backourt όλων των εποχών. Οι Σέλτικς γίνονται η καλύτερη επιθετική και πιο θεαματική ομάδα του ΝΒΑ, μπάζει όμως αρκετα στην άμυνα.

1952 : 91,3 1η - 87,2 8η
1953 : 88,1 1η - 85,8 8η
1954 : 87,7 1η - 85,4 9η (τελευταίοι)

- Εφαρμόζεται το ρολόι των 24

1955 : 101,5 1η - 101,5 8η (τελευταίοι)
1956 : 106.0 1η - 105.3 8η (τελευταίοι)

- Έρχεται ο Ράσελ και η δυναστεία ξεκινάει.

1957 : 105.5 1η - 100,2 5η
1958 : 109,9 2η - 104,4 3η
1959 : 116,4 1η - 109,9 6η
1960 : 124,5 (!) 1η - 116,2 5η
1961 : 119,7 3η - 114,1 2η
1962 : 121,1 3η - 111,9 1η
1963 : 118.8 3η - 111.6 2η
1964 : 113.0 2η - 105,1 2η
1965 : 112.8 3η - 104.4 1η

- Αρχίζουν να φαίνονται τα πρώτα σημάδια από την προχωρημένη ηλικία και οι Σέλτικς πλέον φαίνεται ότι είναι δυνατό να χτυπηθούν.

1966 : 112,7 7η - 107,8 1η
1967 : 119.3 4η - 111.3 1η
1968 : 116.1 8η - 112.0 2η
1969 : 111.0 10η - 105.4 2η

Όπως θα παρατηρήσατε, οι Σέλτικς πριν το 1957 ήταν η καλύτερη επιθετική ομάδα του ΝΒΑ. Μετά το 1957 και ενώ συνέχισαν να σκοράρουν στους ίδιους ρυθμούς, έφτιαξε μια άμυνα σχεδόν αδιαπέραστη. Μιλάμε για τον ορισμό της ποιότητας.

Οι Σικάγο Μπουλς είχαν επίσης παρόμοια νούμερα ορισμένες χρονιές αλλά δεν είχαν την διάρκεια των Σέλτικς (αφήστε που κατέρρευσαν επιθετικά μετά την πρώτη αποχώρηση του Τζόρνταν) ενώ οι Λέικερς του 80 μπορεί να είχαν την καλύτερη επίθεση αλλά από άμυνα ήταν από απλά καλοί εώς (κυρίως) μέτριοι.


Εδώ διαφωνώ κάθετα. Μακράν η πιο ανταγωνιστική δεκαετία ήταν αυτή του 70. Αυτή του 90 έρχεται μετά από αυτή του 70 και του 80.


Oι Σικάγο Μπουλς ποτέ δεν ήταν πλήρεις. Eιδικά η ομάδα της πρώτης τριετίας, είχε το χειρότερο πάγκο από όλες τις δυναστείες του ΝΒΑ.

Ενδιαφεροντα τα στοιχεια για τους Σελτικς!
Παντως διαφωνω με αυτο που λες γιατι η ανταγωνιστικοτητα δεν εχει να κανει μονο με το ποσες ομαδες εχουν παρει πρωταθλημα σε μια δεκαετια αλλα και κατα ποσον αναγνωριζονταν γενικοτερα ως αντγωνιστικοτερο απο τον κοσμο!

Την δεκτετια του 70 υπηρχαν καποια αστερια, απο Ντειβ Καουενς μεχρι Τζον Χαβλιτσεκ, ο Γουολτ Μπελαμυ, ο Μπιλ Γουολτον κτλ αλλα ενας παικτης ηταν αυτος που κρατουσε το ΝΒΑ ζωντανο μεχρι να ερθει η "βοηθεια" απο το ΑΒΑ μετα την συνενωση του με το ΝΒΑ και την ελευση αστερων οπως ο Γκερβι και ο Τζουλιους Ερβιγκ. Και αυτος ηταν ο Τζαμπαρ! Μονο στα πρωτα 3 χρονια της δεκαετιας υπηρχαν ηχηρα ονοματα οπως ο Τσαμπερλεϊν ο Γουεστ απο τους Λεϊκερς ο Ριντ ο Φρεϊζερ (και ο Φιλ Τσακσον ) απο τους Νικς ας πουμε.

Ενω η Δεκαετια του 80 ηταν ανταγωνιστικη απο την αρχη μεχρι το τελος! Στην Ανατολη υπηρχαν παραδοσιακες δυναμεις οπως οι Σιξερς και οι Σελτικς στην δυση εκτος απτους Λεϊκερς ομαδες οπως οι Νταλλας και οι Γιουτα στο τελος της και ομαδες οπως οι Φινιξ οι Ντενβερ (η αποθεωση του φαστ μπρεϊκ με τον Αλεξ Ινγκλις) οι Σονικς και Σαν Αντονιο που ειχαν τις εκλεμψεις τους και φυσικα οι Ροκετς! Ομαδες οι οποιες ειχανε αρκετα αστερια που μπορουσαν να τραβηξουν το ενδιαφερον εκτος της κοντρας Σελτικς εναντιον Λεϊκερς.

Το πρωταθλημα την δεκαετια του 70 ηταν το πιο ανταγωνιστικο αλλα το ΝΒΑ κοντεψε να κλεισει! Ειδικα οσο συνυπηρχε το ΑΒΑ!

Καλοί, όχι μέτριοι κατ'εμέ, μιας και οι αρκετοί πόντοι που δέχονταν ήταν ως ενός σημείου επακόλουθο του γρήγορου ρυθμού με τον οποίο έπαιζαν και άρα και των περισσότερων επιθέσεων που δημιουργούσαν. Όπως, για να κάνουμε μια αναλογία, οι Πίστονς των τελών των 80'ς δέχονταν περισσότερους πόντους από πολλές ομάδες σήμερα, αλλά αυτό δεν τους κάνει κατώτερους, γιατί οι αντίπαλοί τους (και οι ίδιοι) έπαιζαν σε υψηλότερο τέμπο απ'όσο σήμερα.
Δεν μπορεί να είναι μέτρια αμυντική ομάδα άλλωστε μια ομάδα με Καρίμ-Κούπερ-Ράμπις. Ακόμη και οι Γουόρθι-Σκοτ έπαιζαν καλή άμυνα δεδομένων των επιθετικών πρωτοβουλιών τους, ενώ ο Μάτζικ υστερούσε ατομικά λόγω μεγέθους, αλλά κάλυπτε πολύ καλά διαδρόμους και έκανε αποτελεσματικά νταμπλ τιμ (team defense).

Υπενθυμίζω ότι υπάρχει ειδικό τόπικ για τη δεκαετία του '70:

http://www.basketforum.gr/forum/index.php?showtopic=1879

μιας και οι χιτ τη τελευταια 3ετια ειναι συνεχεια στους τελικους παρνοντας 2 τιτλους ειπα να ξεθαψω το τοπικ και να επιχειρησω μια συγκριση με τις δυναστεις του παρελθοντος...

αν βαζαμε τους σημερινους χιτ αντιπαλους με τους λεικερς του 2000-02 δεν θα ειχαν καμια τυχη απεναντι τους...και ενα σκουπισματακι θα το τρωγαν καθαρα...αντε μια νικη θα την καναν...εδω δυσκολευονται αφανταστα να σταματησουν τον 37αρη ντανκαν και τον ροι χιμπερτ...με τον prime σακιλ τι θα καναν??παρτυ θα εκανε ο ντιζελ με τους ψηλους της χιτ..και η περιφερειακη αμυνα των λεικερς ηταν πολυ καλη και δεν θα αντιμετωπιζαν μεγαλο προβλημα με τους τζειμς-γουειντ

οι σπερς με τους big 3 τους 5 χρονια νεοτεροι παλι κ αυτοι θα τους καναν ενα σκουπισμα...

για τους μπουλς του μιχαλακη ας μη μιλησουμε...το ειπε κ ο ροντμαν τις προαλλες..«Οι Χιτ έχουν περισσότερο ταλέντο, αλλά εμείς είχαμε εξυπνότερους παίκτες. Εγώ θα αποσυντόνιζα τον Μπος με ευκολία, ενώ ο Σκότι Πίπεν θα αντιμετώπιζε με την ίδια ευκολία τους Ντουέιν Ουέιντ και Λεμπρόν. Αυτοί δεν θα μπορούσαν να μαρκάρουν τον Τζόρνταν και τον Πίπεν».
ανετα τους ειχαν αυτους τους χιτ..

δυστυχως οι χιτ με τετοιες πραγματικες ομαδες θα ειχαν μεγαλο προβλημα...δυστυχως....

μην πω και για τους ορλαντο ματζικ του 1995...

Μηπως εισαι Μεντιουμ??
Ο Σακιλ θα τους εκανε ***** ομως παιζουν και αλλοι παιχτες..Ασε δε που τους πηραν δυο νικες οι Πεισερς και μια οι Σιξερς οποτε κυριε Μεντιουμ ξανα σκεφτητε το..

Οι Σπερς ποσο καλυτεροι ηταν νεοτεροι??Ποσο καλυτερα επαιζε ο Ντανκαν απο οτι επαιξε με το Μαιαμι που υπερεβαλε ευατον...
Και που ηταν τοτε οι απομηχανης Θεοι Ντανι Γκριν και ο αλλος ο Νιλ που κατεστρεψαν το Μαιαμι με τα τριποντα τους...Ο ενας εκανε ρεκορ ολων των εποχων σε τριποντα σε τελικους πλακα μας κανεις...

Αυτα που λες ειναι ανεκδοτα...

+1 φαουλ στον air&king για ειρωνικους χαρακτηρισμους απέναντι σε άλλο μελος και τα γραφόμενα του. Είπα και χτες διαφωνειτε όσο θέλετε, και έντονα, αλλά οχι χαρακτηρισμούς. Αν δεν αντέχετε την γνωμη του άλλου, αιρετική ή μη, υπαρχει και το ignore.

ποσο καλυτεροι ηταν οι σπερς νεοτεροι? τα 4 πρωταθληματα τους νομιζω τα λενε ολα...
παιζει μεγαλο ρολο η ηλικια φιλε..και ξαναλεω οτι ο ντανκαν ο τζινομπιλι κ παρκερ 5 χρονια νεοτεροι δεν θα εκαναν τα τραγικα λαθη που εκαναν στο τελος του 6 και 7 ματς...οπου επαιξε ρολο κ η κουραση τους λογο ηλικιας κ εξαιτιας αυτης ηλθαν και τα λαθη π.χ χαμενες βολες, χαμενα λευαπ λαθος πασες βιαστικα σουτ στη παραταση....λογο της ηλικιας τους κ μονο χασαν το τιτλο μεσα απ τα χερια τους..

για το σακιλ επισης δεν μπορω να καταλαβω γιατι αμφιβαλεις?πιστευεις οτι οι χιτ θα ειχαν τυχη απεναντι σ αυτον τον ντιζελ?εγω δεν το νομιζω...η παρουσια του στη ρακετα ηταν τοσο τρομακτικη που δεν νομιζω οτι τζειμς και γουειντ θα μπορουσαν να ποσταρουν με ανεση...εδω δυσκολευτηκαν με το ντανκαν που ηταν 37....

Sacarame θυμαμαι ειχαμε μπει μαζι στο φορουμ αλλα εσυ φαινεται εχεις παρει εδω τα παντα τις μετρητης...Eγω δεν εχω χρονο ουτε να γραφω στο φορουμ ποσο μαλλον να ασχολουμαι με τα φαουλ και τις τεχνικες ποινες...
Τα λεμε φιλε να εισαι καλα...Ριξε μου και μια τεχνικη ποινη..

Υ.Γ Χαιρετησματα στον φιλο μου τον ΝΒΑholic...

συγνωμη για το off topic.ειχε γινει προ ημερων παρατηρηση σε ενα παιδι επειδη χαρακτηρισε τους σπερς ''σιχαματα''.εδω και βδομαδες υπαρχουν ατομα που αναφερονται στον λεμπρον με χαρακτηρισμους οπως ''τραγι'',''μοσχαρι'' κτλ.μαλλον εκει δεν παιζουν ρολο οι χαρακτηρισμοι να υποθεσω...

Συμφωνώ οτι η κατάσταση στους τελικούς ξέφυγε κατά πολύ και απο τις 2 πλευρές. Απλά αυτό το πράγμα δεν θέλουμε να συνεχιστεί άλλο για αυτό και θα εείμαστε ιδιαίτερα αυστηροί. Προσπαθήστε λοιπον απο μόνοι σας να είστε στο πλαίσιο των κανονισμών ώστε να μην χρειάζεται κι εμείς να κάνουμε την κεδ σε τελικό Α1.

Σπύρο βεβαίως θυμάμαι πότε μπηκαμε στο Φόρουμ καθως και πολλές απο τις ωραιες συζητησεις που είχαμε. Αυτό δεν σημαίνει οτι μπορείς να χαρακτηριζεις ανέκδοτα τα λεγόμενα κάποιου επειδή δεν συμφωνείς μαζι του. Ειδικα εσύ που είσαι και παλιο μέλος και γενικά ησουν υπερ των επιχειρηματων σε μια κουβέντα. Να εισαι καλά κι εσύ.

Τέλος το οφφ τοπικ. Οτιδήποτε άλλο με πμ.

The Top 10 Teams in NBA History.

10.) 1964-65 Boston Celtics
9.) 1966-67 Philadelphia 76ers
8.) 1969-70 New York Knicks
7.) 1971-72 L.A. Lakers
6.) 1982-83 Philadelphia 76ers
5.) 1985-86 Boston Celtics
4.) 1986-87 L.A. Lakers
3.) 1988-89 Detroit Pistons
2.) 1991-92 Chicago Bulls
1.) 1995-96 Chicago Bulls

εβλεπα τωρα μια λιστα απο ενα σαιτ με τις καλυτερες ομαδες ολων των εποχων..βλεπω τους λεικερς του 2001 δεν τους εχει μεσα...το ρεκορ του 15-1 παραμενει ακαταριπτο ως τωρα

Η συγκεκριμένη λίστα είναι αυτή που ψηφίστηκε κατά την περίοδο 1996-97 όταν το NBA γιόρταζε την 50η επέτειο του πρωταθλήματος (με βάση ότι αποφάσισαν οι ίδιοι ότι ισχύει όπως έγραψα αρκετές φορές).

http://www.nba.com/history/features/nba-at...eams/index.html

Προφανώς και οι όποιες συζητήσεις για προσθαφαιρέσεις στη λίστα θα ήταν το λιγότερο ενδιαφέρουσες. Έχουν ήδη συμπληρωθεί τα 65χρονα του πρωταθλήματος απο το 2011.

Οι Lakers του 2001 σίγουρα είναι υποψήφιοι όπως και οι Celtics του 2008.

Και μια ''εγκυκλοπαιδικη'' αλλα και δυσαρεστη ειδηση....

http://www.sport-fm.gr/article/efuge-o-prw...-tou-nba/690711