QUOTE
Μην το βάζεις. Ο Συρίγος έχει δηλώσει πολλές φορές ότι είναι ορκισμένος φαν του Μάτζικ και των Λέικερς της δεκαετίας του '80. Είναι απίθανο επομένως να συμπαθεί μία ομάδα με διαμετρικά αντίθετο στυλ.
Κοίτα, ο Γ.Συρίγος έχει ούτως ή άλλως δηλώσει ότι είναι φαν των Σπερς και ότι θα του άρεσε να δει μια σειρά τελικών Σπερς-Πίστονς. Παρότι έχει επίσης δηλώσει οπαδός των Λέικερς και του Μάτζικ. Νομίζω ότι και στα δυο τον έχει δασκελέψει ο μεγάλος. Γενικώς, έχουν δώσει την εντύπωση και οι δυο ότι είναι φαν του απόλυτα υποταγμένου στον προπονητή μπάσκετ και δεν κρύβω ότι αποτέλεσε μια μικρή έκπληξη ότι προτιμούσαν τους Λέικερς του Μάτζικ από τους Σέλτικς του Μπερντ.
Και έπειτα, υπάρχει και το θέμα της υποκατάστασης: Οι Σανς ούτως ή άλλως δεν πρόκειται να γίνουν Λέικερς (δεν έχουν το πνεύμα νικητή που είχαν οι Λέικερς), αλλά και να υπήρχε πιθανότητα, δε νομίζω να αντικαθιστούσαν τους Λέικερς στις παραδοσιακές τους προτιμήσεις.
QUOTE
Η σειρά δεν κρίθηκε σήμερα. Η σειρά κρίθηκε στο προηγούμενο παιχνίδι όπου έγιναν τα γνωστά γεγονότα. Οι Σανς έκαναν το καθήκον τους στο 4ο ματς με το οποίο ανέκτησαν το πλεονέκτημα έδρας. Δυστυχώς οι χαρτογιακάδες του ΝΒΑ προτίμησαν να καθορίσουν από τα γραφεία τους το νικητή της σειράς εφαρμόζοντας το γράμμα αντί για το πνεύμα ενός κανονισμού(και αφήνοντας ατιμώρητους τους Ντάνκαν, Μπόουεν οι οποίοι με την ίδια στενόμυαλη λογική επίσης τον παρέβησαν).
Δε διαφωνώ ιδιαίτερα, αλλά αναφέρθηκα στον αγώνα, όχι όλη τη σειρά. Όσο οι Σπερς έπαιζαν το γνωστό τους σκληρό παιχνίδι, οι Σανς άντεχαν. Αλλά όταν ανέβασαν λίγο το επιθετικό τέμπο και αύξησαν τα ποσοστά τους, τους άφησαν άναυδους για σημαντικό χρονικό διάστημα.
QUOTE
Απ'όσο διάβασα άλλωστε οι περισσότεροι ανάλυτες στις ΗΠΑ επέκριναν σφόδρα τη στάση της Λίγκας γιατί ανοίγει πλέον τους ασκούς του Αιόλου όσον αφορά τις εντός γηπέδου προκλήσεις. Ποιός μου λέει αν αύριο ο Σλόαν δεν στείλει τον 12ο παίκτη του να χτυπήσει εκτός φάσης τον Ντάνκαν ποντάροντας στο να τσιμπήσει κάνας Τζινόμπιλι ή Πάρκερ και να απαντήσει στην προβοκάτσια; Μετά από αυτό που συνέβη μια τέτοια περίπτωση φαντάζει πολύ δελεάστικη στα μάτια κάθε αουτσάιντερ.
Νομίζω ότι η επιστροφή των αμυντικών κανονισμών στους κανονισμούς της δεκαετίας του '80 και του '90 είναι το καλύτερο αντίδοτο. Όσον αφορά στους κανονισμούς περί τιμωριών, αυτό που απλώς πρέπει να ισχύσει είναι η δικαιότερη εφαρμογή τους. Δεν αμφιβάλλω ότι αν ο (οποιοσδήποτε) Ουάσιγκτον (που αναφέρεις και αργότερα) έκανε κάτι ανάλογο σήμερα, η τιμωρία θα ήταν αυστηρότερη απ'όσο τότε (κάπου 25 αγώνες συν πρόστιμο είχε φάει). Μπορεί όμως να υπήρχε κάποια διαφοροποίηση και πάλι, αν ήταν παίκτης των Νικς, πχ ή των Σπερς.
QUOTE
Αυτή είναι και η σχιζοφρένεια του ΝΒΑ. Από τη μία διαφημίζουμε σταρ, καρφώματα και I love this game, και από την άλλη τους αφήνουμε όλους στο έλεος του κάθε ξυλοκόπου. Δεν έχουν καταλάβει, ή δεν θέλουν να καταλάβουν, πως έτσι ουσιαστικά πριονίζουν το κλαδί στο οποίο κάθονται. Προφανώς θα πρέπει να φτάσουμε σε καμιά νέα υπόθεση Ρούντι Τομζάνοβιτς-Κέρμιτ Ουάσινγκτον για να ξυνπήσουν μερικοί από το λήθαργο.
Δεν ξέρω αν προσπαθούν να μιμηθούν τους Ευρωπαίους σε αυτό τον τομέα. Κακά τα ψέματα, οι ευρωπαϊκές άμυνες (όχι πάντα βέβαια) έχουν καταντήσει αρκετά βρώμικες όταν δεν κοιτούν οι διαιτητές, κάτι που, λόγω της αύξησης της σωματικής διάπλασης των παικτών, γίνεται όλο και περισσότερο ανεκτό. Δεν κρύβω ότι θα ήθελα ξεκαθάρισμα των κανονισμών ΚΑΙ στην Ευρώπη.