Για την πρώτη χρονιά του Ίβκοβιτς στην Εφές, μπορεί να χρησιμοποιηθούν διάφοροι χαρακτηρισμοί, αλλά το πετυχημένη δεν θα συμπεριλαμβανόταν μέσα σε αυτούς. Γιατί μπορεί να πραγματοποίησε μερικούς μίνιμουμ στόχους, όπως η πρόκριση στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας, και η κατάκτηση του Κυπέλλου, όμως δεν μπόρεσε να εκπληρώσει παράλληλα και τους πιο βασικούς. Δηλαδή την είσοδο στο Final Four της Ευρωλίγκας, και την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Μην πείθοντας ευρωπαϊκά, από το ΤΟΠ-16 και μετά, παρά την φαινομενικά μεγάλη ενίσχυση ,με τον ερχομό του Ερτέλ στο μέσο της χρονιάς, και την επάνοδο του Κρστιτς ,που είχε χάσει μερικά ματς της πρώτης φάσης των ομίλων. Ενώ δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί ,τον αποκλεισμό της Φενέρ στα ημιτελικά, και το πλεονέκτημα έδρας στους Τουρκικούς τελικούς απέναντι στην Καρσίγιακα, στους όποιους έχασε καθαρά με 1-4. Έστω και αν είχε ως δικαιολογίες, μερικά προβλήματα ,για το βασικό δίδυμο των πλέι-μεικερ. Με την τιμωρία του Ερτέλ ,και την απουσία του Ντρέιπερ.
Όμως όπως ξέρουμε, οι Τούρκοι δεν πτόουνται από τις αποτυχίες, και συνεχίζουν να ρίχνουν αβέρτα χρήματα στο μεταγραφικο παζάρι, για να ενισχύσουν τις ομάδες τους. Και η Εφές δεν αποτέλεσε φυσικά την εξαίρεση ,σε αυτήν την συνήθεια των ομάδων από την γείτονα χώρα. Κάτι που πλήρωσαν αρκετοί ξένοι της σαιζόν 2014-2015, όπως ο Λάσμε του μετριότατου ΤΟΠ-16, Ο Τζάνιγκ, των χαμηλών ποσοστών από τα 6 και 75 στα ματς με την Καρσίγιακα, ο Περπέρογλου ,που ήταν μοιραίος σε κάποια κρίσιμα σημεία στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας και στους Τουρκικούς τελικούς, αλλά και οι φιλότιμοι Ντρέιπερ και Μίλκο Μπιέλιτσα. Τα νέα αποκτήματα της Εφές, ανεβάζουν θεωρητικά την ποιότητα των Τούρκων στις θέσεις των ξένων, και διαμορφώνουν ένα ρόστερ , που σε αντίθεση με το αντίστοιχο περσινό ξεκίνημα , διαθέτει 2 από τους κορυφαίους πλει-μεικερ των Ευρωπαϊκών παρκέ τους Γκρείντζερ και Ερτέλ. Οι όποιοι θα έχουν την πολυτέλεια ,να παίξουν pnr με μια τριάδα σέντερ όπως οι Ντάνστον, Ταιους και Κρστιτς, και να έχουν ως συμπαίκτες 2 τεσσάρια(Μπραουν, Σάριτς), που θα μπορούσαν να παίξουν ως βασικοί σε όλες τις ευρωπαϊκές ομάδες. Συμπληρώνοντας έτσι μια αξιοζήλευτη γραμμή ψηλών.
Από την άλλη η περιφέρεια δεν μοιάζει ανάλογα ισχυρή με την front-line. Αλλά ήδη από την pre-season, είδαμε εφαρμογή πεντάδων με Γκρέιντζερ και Ερτέλ, και αυτό μαζί με το φονικό σουτ του Ντίμπλερ, και την παρουσία πολύ ταλαντούχων Τούρκων ,όπως των Οσμαν και Κορκμαζ, και πιο έμπειρων όπως του Μπατουκ και του Μπαλμπάι, μπορεί να δώσει το απαραίτητο βάθος, για μια μεγάλη σαιζόν με πολλούς αγώνες. Ενδεχομένως όμως το ακόμα μεγαλύτερο στοίχημα, είναι το αμυντικό κομμάτι της Εφές Αναντολου. Καθώς την περασμένη σαιζόν ο Ντούντα, αποδείχθηκε εξαιρετικά αφελής, στην πεποίθηση του, ότι πεντάδα, με Ερτέλ, Περπέρογλου και Κρστιτς θα μπορούσε να διατηρήσει την αμυντική αποτελεσματικότητα, που υπήρχε πριν τον ερχομό του διεθνή Γάλλου ποιντ-γκαρντ. Έτσι δεν ήταν τυχαία η ενίσχυση της αθλητικότητας στους ψηλούς, που θα παίξει έναν ρόλο στην όσο το εφικτό καλύτερη επαναφορά ενός σκληρότερου αμυντικού προσώπου, μαζί με την δυνατότητα για αλλαγές στα σκριν απο τους ψηλούς. Και ότι ο νεοεισερχόμενος Γκρείντζερ ,σίγουρα δεν είναι τόσο ευάλωτος αμυντικός, όσο ο Ερτέλ.
Το δεδομένο είναι ότι η Εφές , μετά την αποχώρηση των Μίλκο Μπιέλιτσα και Περπέρογλου, και μέχρι να επιστρέψει ο Κρστιτς, θα παρουσιάσει ένα μερικώς διαφοροποιημένο πρόσωπο. Με λιγότερο low-post παιχνίδι. Και Βασιζόμενη κυρίως στην δημιουργία των Γκρειντζερ και Ερτέλ, στο παιχνίδι με πρόσωπο, και στα σουτ, με τον Μπατούκ να δείχνει στον τελικό του Τουρκικού Σούπερ Καπ, ότι ο Ντίμπλερ δεν είναι ο μόνος αξιοπρόσεκτος περιφερειακός σουτέρ στην συγκεκριμένη ομάδα. Προφανώς η Ανατολού δεν είναι η τέλεια ομάδα. Αφού π.χ. κανένας από τους Γκρείντζερ και Ερτέλ, δεν μπορούν να πιέσουν πάνω στην μπάλα, όπως ο αποχωρήσασας Ντρέιπερ, και ο τραυματίας Μπαλμπάι, και οι πολλοί ξένοι θα αναγκάσουν την Εφές να έχει και φέτος 2 διαφορετικές ομάδες εντός και εκτός Τουρκικών συνόρων, αλλά παρόλα αυτά, τα πράγματα είναι απλά όσο αφορά τους στόχους. Πρώτη θέση του ομίλου αυτού σε βραχυπρόθεσμο επίπεδοι. Και μακροπρόθεσμα, ασφαλώς Final Four, νταμπλ στην Τουρκία, και επικράτηση στις ενδο-κουμπάρικες μονομαχίες με τον Ζέλικο….
ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ
2 TYUS, ALEX Israel Center 2.03 1988
4 BALBAY, DOGUS Turkey Guard 1.85 1989
5 BROWN, DERRICK Usa Forward 2.01 1987
6 OSMAN, CEDI Turkey Forward 1.98 1985
8 BATUK, BIRKAN Turkey Forward 1.96 1990
9 SARIC, DARIO Croatia Forward 2.07 1994
10 KORKMAZ , FURKAN Turkey Guard 1.97 1997
12 KRSTIC, NENAD Serbia Center 2.12 1983
13 OLUBAY, OKBEN Turkey Forward 2.00 1997
15 GRANGER, JAYSON Uruguay Guard 1.89 1989
31 HEURTEL , THOMAS France 1.89 1989
32 DIEBLER , John Usa Forward 1.98 1988
41 KOSUT, EMIRCAN Turkey Center 2.16 1995
42 DUNSTON BRYANT Usa Center 2.03 1986
44 DUVERIOGLOU AHMET Turkey Center 2.09 1993
Head Coach
IVKOVIC, DUSAN Serbia
DEPTH CHART
PG Granger-Heurtel-Balbay,
SG Diebler-Korkmaz
SF Batuk-Osman-Ulubay
PF Saric -Brown
C Dunston -Tyus -Krstic -Kosut -Duverioglu
TO ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
1 at Limoges October 16
2 vs EA7 Emporio Armani Milan October 22
3 vs Cedevita Zagreb October 29
4 at Laboral Kutxa Gasteiz November 05
5 vs Olympiakos Piraus November 12
6 vs Limoges November 20
7 at EA7 Emporio Armani Milan November 26
8 at Cedevita Zagreb December 03
9 vs Laboral Kutxa Gasteiz December
10 at Olympiakos Piraus December 18
Πριν την έναρξη της περιόδου 2014-2015, θα ανέμενε κανείς ότι η Αρμάνι Μιλάνο λόγω της διάλυσης της Σιένα, θα είχε ένα σχετικά εύκολο έργο ,ώστε να κατακτούσε το νταμπλ στην χώρα της, προσπαθώντας να επαναλάβει τον δύσκολο στόχο της εισόδου στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας . Όμως η Αρμανι κατάφερε να κάνει το αδύνατο δυνατό, όχι βέβαια στην Ευρωλίγκα, που έμεινε φυσιολογικά εκτός οκτάδας, αλλά εντός Ιταλίας. , τελειώνοντας την χρονιά εντελώς άτιτλη. Και αν λάβει υπόψη κανείς, ότι χάθηκε ήδη και το φετινό Σούπερ Καπ, Και το μόνο τρόπαιο, μετά το νταμπλ του 1995-1996, είναι το Ιταλικό πρωτάθλημα του 2014. Τότε ένα πράγμα μοιάζει βέβαιο, ότι η Αρμάνι , εκτός από τους αντιπάλους της, θα έχει να αντιμετωπίσει και το ψυχολογικό φορτίο του ίδιου της του εαυτού. Αφού μεταξύ των άλλων, ο φετινός όμιλος της Ευρωλίγκας είναι κατά τα 5/6 ίδιος με αυτόν του 2013. Όταν η Αρμάνι αποκλείστηκε από τη πρώτη φάση των ομίλων.
Σε αυτήν την νέα προσπάθεια. Θα πρέπει να ξεχάσουμε ορισμένες από τις Ολύμπια Μιλάνο του πρόσφατου παρελθόντος. Οι όποιες είχαν μια περιφέρεια με βεντέτες, που δεν τους ήταν πάντα εύκολο να επιβιώσουν με μονάχα μια διαθέσιμη μπάλα. Όπως αυτή με Λανγκφορντ, Τζερελς, Τζεντιλε, Χάκετ το 13-14, η ακόμα και την περσινή με Τζεντιλε, Χάκετ, Μπρουκς, Ραγκλαντ κτλ. Αφού το μοντέλο της Ιταλικής ομάδας , για το 2015-2016 , περιστρέφεται φανερά γύρω από ένα πρόσωπο τον Αλεσάντρο Τζεντίλε. Πλαισιώνοντας τον εγωκεντρικό μπασκετικά Ιταλό διεθνή, με παίκτες υπηρέτες, όπως οι Λαφαγιετ, Τζένκινς, Σίμον , Τσιντσιαρίνι, Τσερέλα, που παίζουν όλοι τους περισσότερο η λιγότερο άμυνα, με ορισμένους να μπορούν να δημιουργήσουν όπως οι Λαφαγιετ, Σιμον, Τσιντσιαρίνι, τον Τζένκινς να είναι πιο εκτελεστικός γκαρντ, και αν εξαιρέσει κάνεις ίσως τους Τσερέλα και Τσιντσιαρινι, όλους τους υπόλοιπους να μπορούν σε περιόδους φόρμας, να απειλήσουν περιφερειακά σε συνεχόμενα παιχνίδια, αλλά να παραμένει ένα πράγμα ως ερωτηματικό . Και αυτό είναι αν υπάρχει κάποιος ανάμεσα τους ,που να εγγυάται πραγματικά, ότι θα οδηγήσει την Αρμάνι από μόνος του σε ματς τίτλου, η έστω περισσότερο από τον Τζεντίλε.
Η άλλη διαφορετική πρόθεση της ομάδας του Ρέπεσα, είναι η προσπάθεια για μεγαλύτερη προσοχή στην άμυνα. Ενδεικτικό για αυτό ότι η Αρμάνι πέρσι είχε ως λύσεις τον Σάμουελς που όσο καλός ήταν μπροστά, τόσο κακός ήταν στα μετόπισθεν, τον Τζέιμς να μην θυμίζει αυτόν της Μακάμπι, και τον Κλείζα να είναι σε φανερή πτώση, και στις 2 πλευρές του παρκέ, εξαιτίας των τραυματισμών.Όταν φέτος το δίδυμο Χάμελ-Μακλιν, χρησιμοποιείται ως ένα από τα βασικά σχήματα στις θέσεις 4 και 5,καθιστώντας την ομάδα σαφώς πιο ευέλικτη, και έτοιμη για switch καταστάσεις, και δυναμικές άμυνες. Και την επιστροφή του Γκανι Λαγουάλ στο Μιλάνο , να προσφέρει ένα χρήσιμο παιχνίδι παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη, μαζί και με πιθανώς αρκετά επιθετικά ριμπάουντ από τον ίδιο, και τον Μακλιν.
Μέχρι στιγμής όμως η πραγματικότητα απέχει από τις επιθυμίες του Γιάσμιν Ρέπεσα. Γιατί εκτός από το αισιόδοξο δείγμα του δεύτερου φιλικού απέναντι στην Μακάμπι , είχαμε τα πιο προβληματικά απέναντι σε Τρέντο και Ρέτζιο Εμίλια. Και ακόμα και αν υπάρξει καλύτερος έλεγχος των αμυντικών ριμπάουντ, από ότι στην πρώτη αγωνιστική του Ιταλικού πρωταθλήματος. Μερικά δεδομένα δεν πρόκειται να αλλάξουν σε ριζικό βαθμό. Διότι κάποιες από τις δυναμικές εξόδους του Λαγουάλ, θα μοιάζουν σαν αυτές μαινόμενου ταύρου σε κόκκινο πανί, και δεν είναι ο κατάλληλος για να μαρκάρει κοντούς μακριά από το καλάθι. Μάτσβαν και Μπαρατς, ανήκουν στην κατηγορία παικτών που δεν πηδάνε την περιβόητη βρεγμένη εφημερίδα. Ο Χάμελ , μπορεί να είναι μειονέκτημα, απέναντι σε ψηλό που ποστάρει. Και ακόμα και ο Μακλιν, που είναι ένας από τους καλύτερους παίκτες, στο πως τοποθετείται κοντά στην ρακέτα σε επίθεση και άμυνα. Δεν είναι από τους κλασσικούς Αμερικάνους, που θα βασίσουν την αμυντική δουλεία τους, στο παιχνίδι ψηλά.
Τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι πρέπει να παραβλέψουμε την επιθετική ποιότητα των ψηλών της Αρμάνι. Με το Μακλιν να ήταν από τις αποκαλύψεις της περσινής Ευρωλίγκας. Τον Μάτσβαν να κατέχει ακόμα καλά τα βασικά του μπάσκετ . Τον Χάμελ , να σκοράρει συχνά διψήφιο αριθμό πόντων .Και τον Στάνκο Μπάρατς να συμπληρώνει μια γραμμή ψηλών. Που αν εξαιρέσεις κανείς τον Μάγκρο, και λιγότερο τον Λαγουάλ. Μπορεί με το σουτ της να ταιριάξει ως παρτενέρ του Μακλιν. Διευκολύνοντας τον σημαντικά, όπως έκαναν οι Κινγκ, Ραντόσεβιτς Μπανιτς. Ώστε να ανοίξουν χώρο για το παιχνίδι του Αμερικάνου κοντά στο καλάθι.
Αν πάντως κάποιος έπρεπε να προβεί σε μια πρόβλεψη για την πορεία της Μιλάνο, η λογική θα υπεδείκνυε ότι τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα, για να επιτύχει κάτι περισσότερο από μια παρουσία στο ΤΟΠ-16. Αφού για να κάνει την υπέρβαση ,και να κλέψει μια θέση στα προημιτελικά , ανάμεσα στις Ρεαλ, Μπαρτσελόνα, ΤΣΣΚΑ, Μακάμπι τις 2 Ελληνικές και τις Εφές, Φενέρμπαξε. Θα πρέπει εκτός από ευνοϊκό όμιλο, πραγματικά να ανεβάσει σε υψηλά επίπεδα την άμυνα της. Και ο Τζεντίλε να αποδειχθεί για την Αρμάνι Μιλάνο, ότι οι Διαμαντίδης, Ναβάρο και Σπανούλης για Παναθηναϊκό, Μπαρτσελόνα και Ολυμπιακό αντίστοιχα. Μια αποστολή που μόνο στο άκουσμα της , μοιάζει με ανάβαση του Έβερεστ. Κάπως έτσι , οι Ιταλοί πρέπει να προσέξουν και πάλι ,την λεπτή γραμμή ανάμεσα σε στοιχειώδες ομαδικό παιχνίδι, και στην στιγμή, που το ένστικτό αναλαμβάνει δράση. Για να αποφύγουν υπερβολικούς ηρωισμούς από τον Τζεντίλε η κατάχρηση σε περιφερειακή εκδήλωση επιθέσεων συνολικά.
ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ
1 MCLEAN, JAMEL USA Forward 2.03 1988
3 LAFAYETTE, OLIVER Croatia Guard 1.88 1984
5 GENTILE, ALESSANDRO Italy Guard 1,96 1992
6 AMATO, ANDREA Italy Guard 1.90 1994
7 CERELLA, BRUNO Italy Guard 1.94 1986
13 MACVAN, MILAN Serbia Forward 2.06 1989
15 MAGRO, DANIELE Italy Center 2.08 1987
20 CINCIARINI, ANDREA Italy Guard 1.90 1986
22 JENKINS, CHARLES USA Cuard 1,91 1989
24 HUMMEL, ROBBIE USA Forward 2.03 1989
27 BARAC, STANKO Croatia Center 2.17 1986
31 LAWAL GANI Nigeria Center 2.05 1988
43 SIMON KRUNOSLAV Croatia 1.97 1985
Head Coach
REPESA, JASMIN Croatia
DEPTH CHART
PG Cinciarini- Lafayette- Amato
SG Jenkins-Simon,
SF Gentile -Cerella
PF Hummel -Macvan
C Mclean -Lawal -Barac
TO ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
1 vs Laboral Kutxa Istanbul October 16
2 at Anadolu Efes October 22
3 vs Olympiakos Piraus October 30
4 vs Cedevita Zagreb November 05
5 at Limoges November 12
6 at Laboral Kutxa November 19
7 vs Anadolu Efes November 26
8 at FC Olympiakos Piraus December 03
9 at Cedevita Zagreb December 11
10 vs Limoges December 18
Μπορεί να είχαμε ήδη μια φετινή αναμέτρηση ,μεταξύ Λιμόζ και Ολυμπιακού, ως πρόγευση για το τι θα ακολουθήσει στα επίσημα. Όμως για τους μεγαλύτερους σε ηλικία φίλους του Ολυμπιακού, που πρόλαβαν να ζήσουν την εποχή της δεκαετίας του 90, τα 2 συγκεκριμένα ματς στο πλαίσιο της Ευρωλίγκας, θα αποτελέσουν μια ευκαιρία, για να θυμηθούν εκείνες τις εποχές. Όταν η Λιμόζ του Μάλκοβιτς ,αποτελούσε τον κακό δαίμονα της μεγάλης ομάδας του Ιωαννίδη, από το 1992 έως το 1995. Τα χρόνια όμως πέρασαν , και η ευρωπαϊκή πραγματικότητα της σημερινής Λίμοζ, είναι διαφορετική, και αυτό όχι μόνο στο χρώμα της φανέλας της. Με χαρακτηριστική την περσινή πορεία της στην Ευρωλίγκα, όπου δεν προχώρησε στο ΤΟΠ-16, έχοντας μόλις 2 νίκες σε 10 ματς, και την συνέχεια στο Γιούροκαπ, να μην είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή. Με τον όμιλο στην φάση των 32 να είναι ο τερματικός σταθμός. Η προσθήκη όμως του Που Τζέτερ στην διάρκεια της σαιζόν, της επέτρεψε την κατάκτηση ενός δεύτερου συνεχόμενου πρωταθλήματος. Ένα σπουδαίο κατόρθωμα, αν αναλογιστεί κανείς ότι πριν την διετή κυριαρχία της Λιμόζ, είχαμε 8 συνεχόμενες διαφορετικές πρωταθλήτριες στην Γαλλία σε 9 χρόνια.
Από την περσινή βασική πεντάδα της πρωταθλήτριας, έμειναν μόνο οι Βέστερμαν και Μπουνγκού Κολο. Και η φετινή σαιζόν ξεκίνησε με μια μεγάλη απώλεια. Αυτή του Culpepper, του πρώτου σκόρερ σε μέσο όρο της VTB league το 2014-2015, που ήρθε να παίξει τον ρόλο του Τζέτερ, αλλά τέθηκε πρόωρα νοκ-αουτ στον φιλικό αγώνα με τον Ολυμπιακό στην Ιταλία, με καταστροφικά αποτελέσματα για τους Λιμουζο. Οι όποιοι θα πρέπει να κάνουν υπομονή για 2 περίπου μήνες .μέχρι να επανέλθει στα παρκέ. Αντικαταστάτης του Αμερικάνου, είναι ένας διεθνής Γερμανός. Ο Χάικο Σαφαρτζικ, που ήταν ακόμα διαθέσιμος στην μεταγραφική αγορά του Οκτώβριου. Το απρόοπτο με τον Αμερικάνο γκαρντ, άφησε πίσω του μια περιφέρεια , η όποια παραμένει μάλλον το καλύτερο κομμάτι της Λιμοζ. Με δυνατότητα ελέγχου του ρυθμού, μέσω χρήσης των 2 ποιντ-γκαρντ Βέστερμαν και Σαφαρτζικ , απειλητικό περιφερειακό σουτ, γιατί υπάρχει μεταξύ των άλλων και ο sharpshooter Γκειτενς, αλλά καλώς η κακώς δεν συγκροτείται απαραίτητα από παίκτες, που θα επιδιώξουν την επαφή κοντά στο καλάθι, και το drive. Με την αναλογία διπόντων-τριπόντων, στα στατιστικά τους, φέτος η γενικότερα, να προϊδεάζει, όσους δεν έχουν παρακολουθήσει ολόκληρους αγώνες της συγκεκριμένης ομάδας.
Εξίσου δυνατό κομμάτι της Λιμόζ με την περιφέρεια, είναι η θέση του σμολ Φόργουορντ, όπου τα αθλητικά προσόντα του Μπουνγκού Κολό, και το μυαλό του Μαρκ Πειν , που προέρχεται από εκπληκτική χρονιά στην Σαλόν Ρεμς, παρέχουν έναν κλασσικό συνδυασμό παικτών, που κάνουν πολλά πράγματα στο γήπεδο, σε ριμπάουντ, ασσιστ, κλεψίματα, και παιχνίδι κοντά στο καλάθι, και θα είναι απαραίτητα για την ισορροπία μιας ομάδας, που δυστυχώς ,η γραμμή των ψηλών της, δεν ακολουθεί σε ποιότητα ,τις υπόλοιπες γραμμές της Λιμόζ, ούτε τις αντίστοιχες front-line της Ευρωλίγκας. Κάτι που μπορεί να αντιληφθεί κανείς ήδη από την αποχώρηση του Μόερμαν προς την Μπανβιτ, και ότι ο δεύτερος πιο ποιοτικός ψηλός είναι ο Γουιλ Ντάνιελς. Και μπορεί να βεβαιωθεί ,περά από κάθε αμφιβολία, εξετάζοντας αναλυτικότερα τι άλλο υπάρχει εκτός του...αμφιδέξιου Τραορέ, και του Ντάνιελς. Με τον συνδυασμό του θηριώδη Ζερμπό και του Καμαρά να είχε αθροιστικά έναν μέσο όρο 7,5 πόντων στην περσινή LNB. Και τον Wojciechowski, που χρησιμοποιείται ως power forward , να έχει πετύχει 1 πόντο σε 3 φετινά ματς του Γαλλικού πρωταθλήματος.
Η έδρα της Λιμοζ, είναι ένα όπλο υπέρ της, οι Culpepper , Βέστερμαν Μπουνγκού Κολό, Τραορε, έχουν όλα τα εχέγγυα για να παίζουν ,και σε ομάδες καλύτερου επιπέδου, αλλά είναι ερωτηματικό ,αν η επιθετική ποιότητα της Λιμοζ, είναι αρκετή για να προσπεράσει 2 ομάδες αυτού του ομίλου. Με τις επιδόσεις απέναντι στις 2 πιο σοβαρές ομάδες ,που βρήκε στα μέχρι τώρα επίσημα παιχνίδια να είναι αποθαρρυντικές. Σκοράροντας 68 πόντους απέναντι στην Ναντερ, και 59 με αντίπαλο την περσινή φιναλίστ Στρασμπουργκ. Και να προκαλούν τους λάτρεις του στοιχήματος να ποντάρουν πάνω στην Λιμοζ ,για να κάνει το back to back της χειρότερης επίθεσης της Ευρωλίγκας ανά παιχνίδι.
TΟ ΡΟΣΤΕΡ
0 SCHAFFARTAZIK, HEIKO Germany Guard 1.81 1984
3 CULPEPPER, RANDY USA Guard 1.83 1989
5 WOJCIECHOWSKI, MATHIEU France Forward 2.03 1992
6 DANIELS, WILL Usa Forward 2.03 1986
8 GATENS, MATT Usa Guard 1.95 1989
9 WESTERMANN, LEO France Guard 1.96 1992
11 PAYNE, MARK Usa Forward 2.03 1988
12 CAMARA, OUSMANE France Forward 2.02 1989
13 BOUNGOU-COLO, DY France Forward 2.02 1988
24 TRAORE, ALI France Center 2.08 1985
55 ZERBO, FREJUS Burkina Faso Center 2.08 1989
FAUCE, VINCENT France Guard 1.91 1996
DIALLO, ABU France Forward 2.04 1995
Head coach
HERVE, PHILLIPE France
DEPTH CHART
PG Westermann-Culpepper
SG Gatens-Schaffartzik
SF Boungou -Colo-Payne-Wojchiechowski
PF Daniels-Camara
C Traore-Zerbo
TO ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
1 vs Anadolu Efes Istanbul October 16
2 at Cedevita Zagreb October 22
3 vs Laboral Kutxa October 29
4 at Olympiakos Piraus November 05
5 vs EA7 Emporio Armani Milan November 12
6 at Anadolu Efes Istanbul November 20
7 vs Cedevita Zagreb November 26
8 at Laboral Kutxa December 03
9 vs Olympiakos Piraus December 10
10 at EA7 Emporio Armani Milan December 18
Ο Απολογισμός των τελευταίων 6 ετών, τα λέει όλα για την επιτυχημένη ευρωπαϊκή πορεία του Ολυμπιακού, που δίνει το δικαίωμα στην ομάδα του Πειραιά, να ισχυριστεί ότι είναι η πιο πετυχημένη Ευρωπαϊκή ομάδα στην διοργάνωση της Ευρωλίγκας, όσο αφορά την διάρκεια της από την σαιζόν 2009-2010 και μετά. Με 4 παρουσίες σε τελικούς, 2 τρόπαια , 4 διαφορετικούς προπονητές σε Final Four, και ανάδειξη διαφόρων παικτών μέσου του Ολυμπιακού. Το κυριότερο είναι όμως ότι ο Ολυμπιακός κατέκτησε ξανά το τρόπαιο του πρωταθλητή Ελλάδος. Και για την Ελληνική οπαδική πραγματικότητα, αυτό ηρεμεί σαφώς περισσότερο την κατάσταση, από οποιαδήποτε κατάκτηση της Ευρωλίγκας. Και απορροφά εν μέρει τους κραδασμούς, που προέκυψαν λόγω της ήττας από τον Παναθηναϊκό ,για τον θεσμό του Κυπέλλου, όπως και τέτοιο καιρό πέρσι. Μια ήττα που δεν θα στοιχήσει την θέση στον προπονητή, όπως στον προκάτοχο του Μπαρτζώκα, αλλά που ήδη έφερε κάποιες αμφισβητήσεις ,για τις μεταγραφικές κινήσεις του Ολυμπιακού, το καλοκαίρι.
Η Κατάκτηση λοιπόν του πρωταθλήματος, και η πορεία μέχρι τον τελικό της Ευρωλίγκας, δεν ήταν αρκετές για να επιμηκύνουν χρονικά την θητεία των Ντάνστον, Λαφαγιετ, Ντάρντεν, Πέτγουει και Κατσίβελη. Η Φενέρ κέρδισε την παρτίδα πόκερ για τον Κώστα Σλούκα, και συνεπώς ο Ολυμπιακός, ήταν υποχρεωμένος να χτίσει μια νέα ομάδα, με μεγαλύτερη σφραγίδα Σφαιρόπουλου συγκριτικά με την σαιζόν 2014-2015. Και τον coach…bullet να μην αφήνει αυτήν την ευκαιρία ανεκμετάλλευτη, αλλά χωρίς και να αλλάξει την βασική συνθήκη, που ισχύει στον Ολυμπιακό από το 2011. Δηλαδή το χτίσιμο γύρω από τον μεγάλο σταρ του, και πιθανώς κορυφαίο παίκτη στα Ευρωπαϊκά παρκέ, αυτήν την στιγμή τον Βασίλη Σπανούλη, διαφοροποιώντας όμως ορισμένες από τις μεταβλητές, στην σύνθεση της περιφερειακής γραμμής. Παίρνοντας κυρίως υπόψη, ότι ο Σπανούλης, θα διατηρήσει πάνω κάτω τις ίδιες επιδόσεις ,σε σουτ τριών πόντων, ασσιστ, λάθη, και άμυνα, αλλά θα έπρεπε με δεδομένη την φθορά του σε θέματα εκρηκτικότητας, και διείσδυσης. και την κούραση του από το Ευρωμπάσκετ, , να πραγματοποιηθούν προσθήκες στα γκαρντ, με Χάκετ και Στρόμπερι, οι όποιες θεωρητικά , μπορούν να καλύψουν, αποτελεσματικότερα την φθορά του Σπανούλη στους παραπάνω τομείς, από ότι η προηγούμενη περιφέρεια στις θέσεις 1 και 2 . Που είχε τα πλεονεκτήματα , ότι όλοι οι γκαρντ μπορούσαν να εναλλάσσονται μεταξύ των 2 θέσεων στα γκαρντ, και να σουτάρουν καλά, χωρίς όμως τον δεύτερο παίκτη που θα έκανε με συνέπεια drive ,και 1 εναντίον 1 προσπάθειες.
Ασφαλώς όμως δεν ειναι μόνο το χτίσιμο γύρω από τον Σπανούλη, το μοναδικό στοιχείο του πρόσφατου παρελθόντος, το όποιο ο Ολυμπιακός συνεχίζει να τηρεί με θρησκευτική ευλάβεια,. Δίνοντας την ευκαιρία σε νεαρούς Έλληνες να κάνουν το παραπάνω βήμα, τους Παπαπέτρου και Αγραβάνη αυτήν την φορά, εμπιστευόμενος και πάλι την θέση του σέντερ κατά βάση σε αθλητικούς Αμερικανούς σέντερ με Γιάνγκ ως αλλαγή αντί Ντάνστον, αλλά και διατηρώντας πάνω από όλα την έμφαση στην άμυνα, παρά τα διαφορετικά επιθετικά χαρακτηριστικά των νέων αποκτημάτων. Η μεγαλύτερη ουσιαστική διαφορά σε σχέση με το περσινό σχεδιασμό του Μπαρτζώκα, εκτός αυτά τα διαφοροποιημένα χαρακτηριστικά της περιφέρειας, ήταν η επιλογή για την θέση του ψηλού. Αλλάζοντας ένα ελαφρύ τεσσάρι τον Πέτγουει, με έναν μπασκετικό δεινόσαυρο τον Μιλουτίνοβ. Επιλογή, που δίνει μεγαλύτερη ασφάλεια, σε περίπτωση που ένας από τους 2 Αμερικανούς της θέσης λείψει, αλλά που διατηρεί το ρίσκο στην θέση 4 σε διάφορα επίπεδα.
Τόσο για το ανεπαρκές σουτ στην συγκεκριμένη θέση, που επιτρέπει στους αντιπάλους να ρισκάρουν κλείνοντας μέσα στην ρακέτα, όσο και για την ποιότητα των επιλογών πίσω από τον Πρίντεζη. Αφού ο Τσαιρέλης σίγουρα, έχει μεγαλύτερες επιθετικές δυνατότητες από τον Πέτγουει, και ικανότητα να κερδίζει φάουλ. Όμως μέχρι να πιστοποιηθεί ότι είναι έτοιμος να ανταποκριθεί για το υψηλότερο επίπεδο. Ο Ολυμπιακός έχει ως εναλλακτικές επιλογές αντί του Πρίντεζη, τον Αγραβάνη, που υποπίπτει αρκετά εύκολα σε φάουλ . Και έναν παίκτη με τον Τσαιρέλη, που απέτυχε σε μικρομεσαία Ισπανική ομάδα. Και είναι αβέβαιο αν καλύψει την ταχύτητα και το άλμα του Πέτγουει στην άμυνα, και το έστω ασταθές τρίποντο του Μπρεντ, το όποιο βοήθησε τον Ολυμπιακό σε ματς όπως ο τρίτος τελικός του ΟΑΚΑ το 2014, και στον τέταρτο προημιτελικό της περσινής Ευρωλίγκας με την Μπαρτσελόνα, μεταξύ των άλλων.
Αυτό όμως που μοιάζει πιο σίγουρο από όλα, είναι ότι η αστοχία στις βολές θα συνεχιστεί. Κρίνοντας από τα ποσοστά των Χάκετ, Στρόμπερι και Γιανγκ σε αυτές. Και ότι ο δρόμος για το Final Four θα είναι πιο δύσκολος από ότι πέρσι. Με βασικούς ανταγωνιστές να έχουν ενισχυθεί, όπως οι Παναθηναϊκός, Μακάμπι, Μπαρτσελονα, Εφές Ανατολου, και τις Ρεαλ ΤΣΣΚΑ και Φενέρ να διατηρούν την δύναμη τους. Κάνοντας ενδεχόμενη είσοδο του Ολυμπιακού όχι έκπληξη μεγατόνων, αλλά κάτι που θα ήταν επιτυχία ακόμα και αν δεν κατακτηθεί το τρόπαιο. Με βάσει την κατάρτιση των ρόστερ μέχρις στιγμής.
Σε πρώτο στάδιο πάντως ο ελάχιστος στόχος είναι το πλεονέκτημα έδρας ,στην προημιτελική φάση της Ευρωλίγκας, και να υπάρξει μια σαιζόν. Όπου ο Ολυμπιακός δεν θα αποδεκατιστεί από κάθε είδους ατυχίες η αβλεψίες. Σε κάθε περίπτωση οι αντίπαλοι των ερυθρόλευκων είναι πια υποψιασμένοι, και δεν πρόκειται να υποτιμήσουν τον Ολυμπιακό, σε όποια κατάσταση και αν είναι. Αν μάλιστα ο Χάκετ σταθεί δίπλα στον Σπανούλη, με την ίδια θετική συνεισφορά όπως έχει κάνει δίπλα σε Μπομπι Μπραουν, Λάνγκφορντ και Χίκμαν,τότε οι πιθανότητες δεν θα είναι καθόλου άσχημες. Και θα προστεθεί ένα ακόμα μεγάλο όπλο δίπλα στην ηγετική προσωπικότητα του Σπανούλη, και την σταθερά της άμυνας.
ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ
4 YOUNG, PATRICK USA Center 2.09 1992
5 HUNTER, OTHELLO USA Forward 2.03 1986
6 PAPAPETROU, IOANNIS Greece Forward 2.03 1994
7 SPANOULIS, VASSILIS Greece Guard 1.93 1982
8 STRAWBERRY, D.J Usa Guard 1.96 1985
9 TSAIRELIS , MIHALIS Greece Forward 2.06 1988
10 TOLIOPOULOS, VASSILIS, Greece Guard 1.88 1996
11 MILUTINOV, NIKOLA Serbia Center 2.10 1994
12 MOURATOS, VASSILIS Greece Guard 1.93 1997
15 PRINTEZIS, GEORGIOS Greece Forward 2.02 1985
16 AGRAVANIS, DIMITRIOS Greece Forward 2.08 1994
17 MANTZARIS, EVANGELOS Greece Guard 1.96 1990
23 HACKETT, DANIEL Italy Guard 1.99 1987
24 LOJESKI, MATTHEW USA Guard 1.98 1985
27 ATHINAIOU , IOANNIS Greece Guard 1.94 1988
20 LAFAYETTE, OLIVER USA Guard 1.88 1984
21 DARDEN, TREMMELL USA Forward 1.94 1981
24 LOJESKI, MATTHEW USA Guard 1.98 1985
Head Coach
SFAIROPOULOS, IOANNIS Greece
DEPTH CHART
PG Mantzaris-Hackett-Mouratos
SG Spanoulis -Strawberry -Toliopoulos
SF Lojeski-Papapetrou
PF Printezis-Agravanis-Tsairelis
C Young-Hunter-Milutinov
TO ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
1 vs Cedevita Zagreb October 15
2 at Laboral Kutxa October 23
3 at EA7 Emporio Armani Milan October 30
4 vs Limoges November 05
5 at Anadolu Efes Istanbul November 12
6 at Cedevita Zagreb November 19
7 vs Laboral Kutxa November 26
8 vs EA7 Emporio Armani Milan December 03
9 at Limoges December 10
10 vs Anadolu Efes Istanul December 18
Οι παραδοσιακές Κροατικές δυνάμεις Τσιμπόνα, Ζανταρ και Σπλιτ βρίσκονται σε παρακμή, και η Τσεντεβίτα επωφελείται από αυτό, κατακτώντας τα 2 πρώτα της πρωταθλήματα και νταμπλ, τις 2 τελευταίες σαιζόν. Εδραιώνοντας ταυτόχρονα και την πρωταγωνιστική θέση της στην Αδριατική λίγκα με 3 παρουσίες σε τελικούς το 2012, 2014 και 2015, χωρίς ωστόσο να έχει καταφέρει ακόμα να πάρει τον τίτλο και σε αυτήν την διοργάνωση. Όσο αφορά την Ευρωλίγκα πάντως, αυτή είναι η τρίτη συμμετοχή της .Και με νέο προπονητή τον Βέλικο Μρσιτς, και βοηθό του τον Τζιανμάρκο Ποτζέκο , σκοπεύουν να ζήσουν για πρώτη φορά την εμπειρία του ΤΟΠ-16. Ώστε να μείνουν στην μνήμη του μέσου Έλληνα μπασκετικού φιλάθλου, για κάτι περισσότερο από το παραλίγο διπλό επί του Ολυμπιακού το 2012-2013. Το όποιο θα μπορούσε να θέσει βάση αποκλεισμού από το ΤΟΠ-16, για τους μετέπειτα ερυθρόλευκους πρωταθλητές Ευρώπης.
Η Τσεντεβίτα παραμένει ένα νεανικό σύνολο με 2 παίκτες μόνο πάνω από τα 30. Έχοντας αυτήν την φορά περισσότερους ξένους ,από τον 1 του 2014-2015, αλλά χωρίς κατά τα άλλα τις πολύ μεγάλες αλλαγές. Χάνοντας ουσιαστικά ,και έναν μόνο αστέρα από την περσινή ομάδα της ,τον Ουκιτς, και την δεύτερη μεγαλύτερη απώλεια να είναι ο Μάρκο Τόμας. Μαζί με τον κορμό της ομάδας, παρέμεινε ίδιο και το αγωνιστικό στυλ των πρωταθλητών Κροατίας. Το όποιο βασίζεται ,και αυτήν την σαιζόν στον συνδυασμό της θέσης 1 και 5. Που εμπεριέχει pnr και pnp δημιουργίες, ατομικές πρωτοβουλίες των γκαρντ, αλλά και την τροφοδότηση ψηλών για post-up καταστάσεις. Είτε εκτελούνται από τους παλιούς της ομάδας Γκόρντιτς και Μπιλαν, είτε συμμετέχουν σε αυτό, 2 από τα καινούργια αποκτήματα, ο αντι-Ουκιτς Πουλεν. Και ο Λουκα Ζόριτς, που μετά την περιπλάνηση σε Ισπανία και Τουρκία, και τα πλουσιοπάροχα συμβόλαια του εξωτερικού, επιστρέφει στην Κροατία. Παρέχοντας μια ποιοτική εναλλακτική λύση στο 5, που δεν είχε διαθέσιμη η Τσεντεβίτα στο αντίστοιχο περσινό ροστερ της.
Γύρω από την τετράδα αυτή, υπάρχει ο Τζέημς Γουαιτ, που ήρθε για να δώσει μερικές δόσεις Αμερικάνικου ταλέντου στο σκοράρισμα μαζί με τον Πουλεν, και παίκτες με κύρια δουλεία αρκετών από αυτών, να σουτάρουν, όπως οι περιφερειακοί Μπαμπιτς και Πιλέπιτς. Και τα τεσσάρια της ομάδας. Με τον Ζούμπσιτς, να είναι ο πιο περιφερειακός ψηλός, και δεινότερος σουτέρ. Αλλά τον νεαρό Αράποβιτς, που τον είδαμε στο Παγκόσμιο των εφήβων στην Κρήτη, να έχει εμπειρία της Ευρωλίγκας απο πέρσι, και να μοιάζει ήδη πιο ισορροπημένος , σε σχέση με τους συνοδοιπόρούς του στην θέση του power forward. Αφού υπαρχει και ο Zganec, με πεδίο δράσης σχεδον αποκλειστικά , στην περιοχή του διπόντου, και ενεργό ρόλο στα περσινά πλει-οφ της Αδριατικής λίγκας. Από ολόκληρο όμως το ρόστερ, ο καλαθοσφαιριστής που μοιάζει να έχει ίσως τις μεγαλύτερες προοπτικές από όλους, είναι ο 16χρονος Βόσνιος Džanan Musa. Ο Γνωστός στο Ελληνικό κοινό, από την φημολογούμενη μεταγραφή του στον Ολυμπιακό, που στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κάτω των 16, βγήκε MVP , και κατέκτησε το χρυσό με την Εθνική της ηλικιακής κατηγορίας του.
Με αυτό το ροτείσον των 8 με 9 παικτών, η Τσεντεβιτα θα προσπαθήσει ,να προκριθεί , χωρίς ιδιαίτερα φανατική υποστήριξη απο το κοινό της, ανάλογη με αυτή των Σέρβων για παράδειγμα. Ξέροντας ότι πρέπει να κάνει νέο ατομικό ρεκορ νικών ,σε αυτήν την φάση ομίλων της Ευρωλίγκας, ξεπερνώντας τις επιδόσεις των 2 και 3 νικών στις 2 προηγούμενες απόπειρες της στα Ευρωπαικά σαλόνια. Για να είμαστε όμως ειλικρινείς, οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος της. Και με ενδεχόμενη επανάληψη επιδόσεων στην άμυνα που επέτρεπε πέρσι 70 και 80 πόντους παθητικό, ,δεν βγαίνουν τα κουκιά απέναντι σε θεωρητικά καλύτερους αντιπάλους. Όσο και αν ο Ζόριτς ,έχει την δυνατότητα να ταιριάξει καλύτερα σε δυναμικές άμυνες ,από τον Μίρο Μπιλαν, που δεν είναι στην κατηγορία των πιο γοργοπόδαρων η δυναμικών ανασταλτικά σέντερ.
ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ
0 PULLEN, JACOB Georgia Guard 1.85 1989
4 WHITE, JAMES Usa Forward 2.01 1982
5 ZUBCIC, TOMISLAV Croatia Center 2.13 1990
6 KATIC, TONI Croatia Guard 1.88 1992
7 RAMLJAK, IVAN Croatia Forward 2.03 1990
8 PILEPIC, FRAN Croatia Guard 1.94 1989
9 BABIC, LUKA Croatia Forward 2.01 1991
11 ZGANEC, KARLO Croatia Forward 2.06 1995
13 MUSA, DZANAN Bosnia Guard 2.04 1999
15 BILAN, MIRO Croatia Center 2.13 1989
18 MAZALIN, LOVRO Croatia Forward 2.03 1997
20 GORDIC, NEMANJA Bosnia - Herzegovina Guard 1.95 1988
21 ZORIC, LUKA Croatia Center 2.11 1984
35 ARAPOVIC, MARKO Croatia Center 2.05 1996
Head Coach
MRSIC, VELJKO Croatia
DEPTH CHART
PG Pullen-Gordic-Katic
SG Babic-Pilepic-Musa
SF White-Mazalin
PF Arapovic-Zubcic-Zganec
C Bilan-Zoric
TO ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
1 at Olympiakos Piraus October 15
2 vs Limoges October 22
3 at Anadolu Efes Istanbul October 29
4 at EA7 Emporio Armani Milan November 05
5 vs Laboral Kutxa November 13
6 vs Olympiakos Vitoria November 19
7 at Limoges November 26
8 vs Anadolu Efes Istanbul December 03
9 vs EA7 Emporio Armani Milan December 11
10 at Laboral Kutxa December 17
Είναι η τωρινή Λαμποράλ Κουτσα ,αυτό που αντιπροσώπευε η Μάλαγα για ένα χρονικό διάστημα ,πριν συμμαζευτεί απο τον Πλάθα; Η πιο πρόσφατη πορεία τους δεν δικαιώνει πάντως τους ανθρώπους της Ευρωλίγκας, που τους δίνουν συμβόλαιο στην Ευρωλίγκα, όσο και αν η ιστορία της ομάδας μόνο αμελητέα δεν είναι. Τόσο γιατί ο τελευταίος τίτλος και παρουσία της σε τελικό οποιαδήποτε διοργάνωσης, ήταν το πρωτάθλημα του 2010. Όσο και διότι από την σαιζόν 2012-2013 και έπειτα ,η μόνη παρουσία στα ημιτελικά των τριών διοργανώσεων της Ευρωλίγκας, ACB και Copa Del Rey, ήταν αυτή στα ημιτελικά του Ισπανικού Κύπελλου του 2013.
Ταυτόχρονα είχαμε και τέλος μιας εποχής. Με την αποχώρηση του Σαν Εμετέριο, ενός συμβόλου της σύγχρονης ιστορίας της ομάδας, και τελευταίου παίκτη που είχε μείνει, από την πρωταθλήτρια ομάδα του 2010. Ο χρόνος όμως δεν γυρίζει. Και ο Περάσοβιτς, μετά από 2 αποτυχημένες αποστολές στην περσινή Βαλένθια, και στην Εθνική Κροατίας, θα προσπαθήσει να φτιάξει και πάλι το όνομα του, και να επαναφέρει την Βασκική ομάδα, στα επίπεδα που την έχουμε συνηθίσει. Για να ανακτήσει ,αυτό που του στέρησε η καρδιά του, στην πρώτη θητεία του στην ίδια ομάδα, εξαναγκάζοντας τον τότε σε πρόωρη αποχώρηση . Σε Συνθήκες σαφώς καλύτερες, με παρουσία σε Final Four ,και κατάκτηση Κυπέλλου και Ισπανικού Σούπερ Καπ επί θητείας του Κροάτη.
Όσο όμως και αν πονάει τους Βάσκους η φθίνουσα πορεία τους, η αποχώρηση του Σαν Εμε, και οι πολύμηνες απουσίες Σενγκέλια και Μπέρτανς. Τουλάχιστον ως ομάδα, στέλνουν ένα κοινωνικό αθλητικό μήνυμα, με την φετινή μεταγραφή του Κορμπάτσο. Ότι υπάρχει μια ελπίδα, για όλους τους Ισπανούς παίκτες εκεί έξω, ότι μπορούν ακόμα και αν βολοδέρνουν σε μικρομεσαίες Ισπανικές ομάδες, να πάρουν, στα 32 μια θέση σε ομάδα της Ευρωλίγκας. Τα παραπάνω πιθανόν να δίνουν μια μαύρη εικόνα για το μέλλον και το παρόν στην ομάδα της Βιτόρια. Αλλά η Λαμποράλ Κούτσα, εκτός από ένα ονειρικό εκτός έδρας επίσημο ξεκίνημα στην έδρα των φοιτητών της Εστουντιάντες δεν έχει απολέσει όλα τα στοιχεία, που χρειάζονται για μια καλή πορεία σε υψηλό επίπεδο.
Με παρουσία καλού προπονητή, διατήρηση αρκετών πρωταγωνιστών της περσινής ομάδας. και πάνω από όλα, με άφθονο επιθετικό ταλέντο ,σε περιφέρεια και όχι μονό. Χαρακτηριστικό των πολλών επίλογων, η κατάσταση στα γκαρντ. Όπου η Λαμποράλ , δεν έχει τα πολύ μεγάλα ονόματα , αλλά από πλευράς επιθετικών δυνατοτήτων, δεν χρειάζεται να φοβάται, ούτε ακόμα και τα 2 μεγάλα φαβορί του ομίλου. Διαθέτοντας μια τετράδα παικτών με Τζειμς, Κοζέρ Ανταμς, και Μπλάζιτς. Που μπορεί να συνδυάσει καλά ποσοστά από τα 6 και 75,με μεγάλη ικανότητα πραγματοποίησης ρηγμάτων στην ρακέτα. Και τον μοναδικό, που ίσως δεν μπορεί να το κάνει σε τέτοιο βαθμό. Τον Ανταμς, να μην υστερεί καθόλου σε επιθετικό ταλέντο, και να είναι δυνητικά ο καλύτερος οργανωτής από το παραπάνω κουαρτέτο. Το όποιο είναι μόνο ένα από τα όπλα στην φαρέτρα της Σάσκι Μπασκόνια, όπως ονομάζεται κανονικά η ομάδα.
Και διάφορα άλλα να είναι το δίδυμο των Κόρμπατσο και Μπερτανς, το όποιο μπορεί να διοργανώσει από μόνο του ένα διαγωνισμό για το ποιος θα βγει πιο γρήγορα, από την σκιά του για να εκτελέσει τρίποντα, μετά από σκριν εκτός μπάλας. Το περιφερειακό σουτ μέσης και μακρινής απόστασης των Τίλι και Σενγκέλια στο τέσσερα. Και η παρουσία του Μπουρούση, που δίνει στους Βάσκους παιχνίδι με πλάτη, και παίκτη που ολοκληρώνει pnr. Και πάντα ευστοχεί σε αρκετά υψηλό βαθμό στις βολές. Φυσικά από την άλλη οι τραυματισμοί των Μπερτανς και Σενγκέλια στερούν κάποιες επιλογές. Και χαλάνε το spacing της θέσης του power forward. Λόγω ότι ο Ιλμανε Ντιόπ ανεβαίνει στο 4. Με την παρουσία όμως των Μπουρούση και Τίλι ,ως παρτενέρ του νεαρου Αφρικανού με Ισπανικό διαβατήριο, να εξομαλύνουν για προφανείς λόγους ,αυτό το πρόβλημα.
Όσο όμως μπορούν να καμαρώνουν, για το καθόλου χαμηλό επιθετικό ταβάνι τους, τόσο εξακολουθούν να προβληματίζονται, για τα τεκταινόμενα στην άλλη άκρη του παρκέ. Η προσθήκη του Μπλάζιτς, και η επιστροφή του Χάνγκα από την Αβελίνο , είχαν μεταξύ των άλλων και ως σκοπό, την ενίσχυση του αμυντικού χαρακτήρα της ομάδας. Ο Περάσοβιτς, κατάφερε, να δείξει κάποια θετικά αμυντικά δείγματα, στην σύντομη θητεία του στον πάγκο της Εθνικής Κροατίας, αλλά τα δεδομένα παραμένουν προς το παρόν αμείλικτα. Καθώς το μεγαλύτερο μέρος της περσινής περιφέρειας παραμένει. το ιστορικό των Μπουρούση και Ντάρκο Πλάνινιτς, έχει δείξει ότι δεν είναι οι ιδανικοί ψηλοί ,για την αμυντική αντιμετώπιση του pnr. Και το παθητικό των φιλικών ματς, ήταν τρομακτικά μεγάλο για ομάδα τέτοιου επίπεδου. Έχοντας δεχτεί 74 ,88 , 85, 86 , 102 και 90 πόντους σε κάθε ένα από τα 6 ματς προετοιμασίας . Μέχρι να έρθουν οι μόλις 58 πόντοι από την Εστουντιάντες, που δεν ξέρουμε αν είναι η αρχή μιας νέας πιο προσηλωμένης στην άμυνα εποχής η απλά η περιβόητη εξαίρεση στον κανόνα.
Σε Γενικές γραμμές η Λαμποράλ είναι μια ομάδα, που αν πιάσει το ρυθμό που την βολεύει είναι ένα συνολο ,που μπορεί να νικήσει οποιοδήποτε, αλλά και εξαιτίας της άμυνας της μπορεί να χάσει από οποιοδήποτε. Κάτι που την κάνει ικανή από το να αποκλειστεί από το ΤΟΠ-16, μέχρι και να κλέψει μια θέση στην οκτάδα. Ρεαλιστικός στόχος , όπως και για την Αρμάνι ,το Τοπ-16 και βλέπουμε. Αν το ομαδικό παιχνίδι, και η άμυνα κινηθούν , κοντά σε επίπεδα της φετινής Ισπανικής πρεμιέρας, ίσως να είναι ένα από τα dark horse της διοργάνωσης η να ξαναπαίξουν σε ημιτελικά Ισπανικής διοργάνωσης από φέτος!
ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ
3 JAMES, MIKE Usa Guard 1.85 1990
4 DIOP, MAMADU Spain Forward 2.04 1993
5 CAUSEUR, FABIEN France Guard 1.95 1987
6 PLANINIC, DARKO Croatia Center 2.11 1990
7 SHENGELIA, TORNIKE Georgia Forward 2.06 1991
8 HANGA, ADAM Hungary Forward 1.99 1989
9 BOUROUSIS, IOANNIS Greece Center 2.10 1983
11 BLAZIC, YAKA Slovenia Guard 1.96 1990
12 DIOP, ILIMANE Senegal Center 2.10 1995
14 TILLIE, KIM France Forward 2.10 1988
20 ADAMS, DARIUS Usa Guard 1.89 1989
33 CORBACHO, ALBERTO Spain Forward 2.00 1984
42 BERTANS, DAVIS Latvia Forward 2.08 1992
MALMANIS , RICHARDS Latvia Forward 2.05 1996
Head Coach
PERASOVIC, VELIMIR Croatia
DEPTH CHART
PG James-Adams
SG Causer-Blazic
SF Hanga-Corbacho- Bertans (inj)
PF Tillie-Shengelia-Diop Mamadu
C Bourousis-Planinic- Diop Ilimane
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Α ΦΑΣΗΣ
1 at EA7 Emporio Armani Milani October 16
2 vs Olympiacos Piraeus October 23
3 at Limoges October 29
4 vs Anadolu Efes Istanbul November 05
5 at Cedevita Zagreb November 13
6 vs EA7 Emporio Armani Milan November 19
7 at Olympiacos Piraeus November 26
8 vs Limoges December 03
9 at Anadolu Efes Istanbul December
10 vs Cedevita Zagreb December 17
