Το ζητημα με απασχολησε την προηγουμενη αγωνιστικη περιοδο ( ΣΣ απορω γιατι δεν αλλαζουμε την αρχη. Αφου και στην εργασια και σε πλειστα οσα ζητηματα, λεμε ότι η χρονια ξεκιναει τον Σεπτεμβριο γιατι το κανουμε τον Δεκεμβριο; Ασε καταλαβα. Για να κινειται το χρημα. ) και αφου περασε η μπορα λεω να το καταγραψω συλλεγοντας πιθανως και καποιες γνωμες.



Ειχα έναν φιλο. Με τον οποιο δεν μπορω να πω ότι ενοιωθα αδερφος αλλα ενιοτε καναμε παρεα. Ο φιλος αυτος εκανε σχεση με μια κοπελα την οποια μου γνωρισε.

Δεν μου εκανε καθολου καλη εντυπωση για το ατομο της και η μονη ευχη που εδωσα μετα τη γνωριμια ( και την κρατησα για τον εαυτο μου ) ηταν «καλα ξεμπερδεματα»



Τυχαινει σε ολους μας όταν οι φιλοι μας γνωριζουν μια γυναικα να μη μας ενθουσιαζει η γνωριμια για πολλους και διαφορους λογους. Σημασια δεν εχει να σου αρεσει καποια που ο φιλος σου επελεξε να είναι συντροφος του αλλα πως το χειριζεσαι. Προσωπικα λοιπον, προτιμησα να μην σχολιασω αφου η επιλογη του δεν ειχε καποια επιδραση σε μενα και η ζωη συνεχιστηκε.



Περασε ενας χρονος, με τον φιλο αυτόν βγηκαμε 3-4 φορες, μονοι μας και η σχεση του περνουσε μια κριση διαρκειας. Προσωπικα, δεν τον απετρεπα και δεν τον ενθαρρυνα. Μια φορα μαλιστα μου ζητησε να βγαιναμε σε μιση ωρα γιατι «καπου ηθελε να τα πει» και ανταποκριθηκα αμεσα. Προσπαθουσα δια της συζητησης να τον βοηθησω ώστε αν τη χωριζε να ηξερε γιατι το κανει, αν εμενε μαζι της να το εκανε σωστα. Ηξερα ότι επροκειτο για αδυναμο χαρακτηρα που μια κοπελα του εδωσε σημασια και εριξε αγκυρα. Δεν περνουσε καλα και συνεχως παραπονιοταν αλλα δεν ειχε και την προσωπικοτητα υστερα από δεκαδες χιλοπιτες που ειχε εισπραξει να αναζητησει αλλου την τυχη του.



Πανω σχεδον στο χρονο επειδη όπως η ιδια ειπε της εκανα καλη εντυπωση ως συντροφια ειπε στον φιλο μου να βγουμε και εκεινη θα εφερνε μια φιλη της να μου τη γνωρισει. Δεν ειχα κανενα απολυτως λογο να αρνηθω και πηγα.

Η φιλη της ηταν πιο μπαζο και από το μπαζο που θα ειχε μεγαλη επιτυχια στο ΠΙΚΠΑ. Πανω στην παρεα και πανω στο αχαουχα και εγω να διασκεδαζω και να κραζω με τροπο τον φιλο μου για την εκπληκτικη γνωριμια, με πλησιασε η κοπελα του και αρχισε να μου λεει μερικα κινεζικα στα οποια δεν εδωσα σημασια.



«δεν μπορω να καταλαβω ρε συ υποπτε πως γινεται εσεις οι ελευθεροι να βγαζετε μια τετοια αυτοπεποιθηση; Έναν άλλο αερα, πώς να σου το πω;»

Την κοιταξα όπως ο ninja-τζαμοκαθαριστης στο φαναρι που περιμενει το παραμικρο νευμα για να αρχισει το πασαλειμμα και τη ρωτησα τι εννουσε.

Ουσιαστικα δεν μου απαντησε και επανελαβε την ερωτηση.

Επειδη ηταν και λιγο αλκοολικη, τι λιγο δηλαδη, ημουν στην πρωτη τεκιλα και ειχε φτασει στην τριτη, αρκεστηκα να απαντησω για να την ξεφορτωθω πως δεν είναι θεμα ελευθερων και δεσμευμενων αλλα θεμα εκαστης προσωπικοτητας. Συμπληρωσα πως ουτε ο αερας είναι κατι προσμετρησιμο αλλα μπορει να της φαινεται.



Μετα από λιγο ( ειχε ηδη μπει στην τεταρτη τεκιλα ) με ρωτησε:



«υποπτε θελεις να γινουμε φιλοι;»

Χαμογελασα τοσο αινιγματικα που η τζοκοντα θα εβαζε τα κλαμματα και τι ρωτησα τι εννουσε.

Απαντησε πως θα ηθελε να εχει για φιλο έναν φιλο του συντροφου της.

Εκνευριστηκα. Δεν ξερω γιατι αλλα σχεδον θυμωσα.

Τι ερωτηση είναι αυτή και σε τι ειδους λεκτικες ακροβασιες επρεπε να επιδοθω;

Παρηγγειλα την δευτερη τεκιλα και απαντησα όπως το προβατο που αναρωτιεται που πανε τα αλλα προβατακια το πασχα:

Τι να γινουμε; Δεν ειμαστε; Αν ειμασταν εχθροι θα ημουν εδώ; Φυσικα και ειμαστε φιλοι οποτε δεν χρειαζεται να ρωτας το προφανες!»

Αμεσως κατι πηγε να μαζεψει:

«δεν εννοω κατι παραπανω αλλα απλως φιλοι σου ειπα»

Και εγω σου απαντησα αντετεινα και πηγα να ζητησω από την μπαργουμαν λιγο νερο. Τη ρωτησα βλακωδως αν εχει δουλεψει καπου αλλου γιατι κατι μου θυμιζε για να κερδισω χρονο.



Αρκετες μερες αργοτερα ο φιλος, μου ξαναπαραπονεθηκε για τη σχεση του.

Αυτή τη φορα με ρωτησε όμως:

Πες μου τη γνωμη σου ρε υποπτε, ως φιλος. Επειδη την ειδες και μιλησατε προσφατα, εσυ τι πιστευεις;



Αναρωτηθηκα για λιγο τι επρεπε να του πω.

Αν ειχα έναν φιλο και του ζητουσα τη γνωμη του, δεν θα ηθελα την πραγματικη του αποψη;

Αν πηγαινα να πεσω στο γκρεμο δεν θα ηθελα καποιος να με τραβηξει;

Από την άλλη όμως

Ελα μωρε που να μπλεκω τωρα

Ας προσεχε. Αν δεν εχει το μυαλο να ξεχωρισει τι αξιζει και τι όχι, δεν του αξιζει να του πω.



Αποφασισα να μην εχω τυψεις.

Και η καλυτερη οδος είναι αυτή της ειλικρινειας.





Του ειπα τη γενικη μου αποψη που η δευτερη φορα ισχυροποιησε την εικονα της πρωτης, του ειπα για τον ανωτερω διαλογο, του ειπα ότι μια υγιης σχεση δεν εχει το α, το β, το γ, και τοσα αλλα που κατά καιρους μου εχει πει.

Μετα ασχοληθηκα μαζι του και του παρεθεσα όλα οσα κουβαλαγα στο κεφαλι μου με κυριο αξονα ότι σημασια δεν εχει η γυναικα. Σημερα μπορει να τη λενε Σουλα αυριο θα τη λενε Τουλα.

Σημασια εχει πως το χειριζεται αυτος και του επεσημανα διαφορα πραγματα που εβλεπα.

Στο τελος του λογυδριου μου μονο που δεν με φιλησε και δεν μου εδωσε 100 ευρω.

Υποπτε σε ευχαριστω για όλα, εισαι αληθινος φιλος, με βοηθησες πολύ, αδερφε μου, κολλητε μου, μανα μου, πατερα μου κλπ.





Περασε αρκετος καιρος, ειπα να παρω ένα τηλεφωνο να πω μια καλησπερα.

Με περιμενε κεραυνος εν αιθρια.

Τη δεχτηκε την καλησπερα αλλα δεν δεχτηκε την προσκληση για εξοδο γιατι αποφασισε πως δεν επρεπε να ξαναβγουμε.

Όταν εκπληκτος ρωτησα τον λογο, ακουσα το μεγαλυτερο μασημα λεξεων που εχω ακουσει ποτε.



«ε…ξερεις…αυτά που μου ειπες για τη Σουλα….τα ξανασκεφτηκα…και ξερεις…. Νομιζω πως…. Μου φανηκε….οτι ….επρεπε να παρω θεση…δηλαδη…. Δεν μπορει εσυ να …. Να μου λες αυτά για τη Σουλα…. Και να κανουμε παρεα….. μην το παρεις ξερεις στραβα…. Αλλα να… καταλαβαινεις ε;… ειμαι όμως ειλικρινης μαζι σου…. Και …. Ε… νομιζω ότι τωρα καταλαβες…. Θελω να εκτιμησεις…. Την ειλικρινεια μου…. δεν μπορουμε….πια να κανουμε παρεα….. και εσυ εισαι καλο παιδι… αλλα εγω δεν μπορω… εγω δηλαδη…φταιω, ναι φταιω… αλλα δεν γινεται… μη μου κρατας κακια….»



Αφου στην αρχη παγωσα, προσπαθησα όχι τοσο να σωσω την παρεα αλλα να κατανοησω τη σκεψη. Δεν εβγαλα ακρη καθως επαναλαμβανε τα παραπανω.

Ετσι εκανα την εξοδο του Μεσολογγιου.



«κοιταξε αρχηγε. Τυψεις δεν νοιωθω. Ψεμματα δεν σου ειπα. Μεχρι να μου ζητησεις τη γνωμη μου, δεν σε ενοχλησα. Όταν μου τη ζητησες σου την εδωσα ως πραγματικος φιλος. Ότι σου ειπα το στηριξα, ειχα επιχειρηματα, τα παρεθεσα και σε ότι διεμοιφθη δεν σου ειπα καμια ανακριβεια. Ετσι ακριβως εγιναν, ετσι ακριβως τα ειπα. Ετσι ακριβως σκεφτομαι, ετσι ακριβως σου τα ειπα. Και εκεινο το βραδι αν θυμασαι όχι μονο δεν αντεδρασες αλλα συμφωνησες σε όλα και με χιλιοευχαριστησες. Από κει και περα σεβομαι αυτό που θες, καλη τυχη στη ζωη σου. Χαιρε.»



Αναστατωμενος μετα από λιγη ωρα το συζητησα με έναν φιλο που ετυχε να βγουμε. Η αποψη του ηταν πως ο δικος μου ότι του ειπα εκεινο το βραδι, τα ξερασε. Η κοπελα αντεδρασε και με εθαψε. Επειδη ένα από τα αγαπημενα της σπορ ( κατά του φιλου μου δηλωση ) ηταν να τον κοβει από τους φιλους του ειμαι σιγουρος ότι του το εκοψε μαχαιρι. Ή εγω ή αυτος. Και φυσικα ο φιλος σου υποπτε διαλεξε αυτην. Βεβαια θα μπορουσε να της πει ότι θα σε εβλεπε χωρις αυτην. Ότι άλλο ο φιλος και άλλο η σχεση. Ότι σε ένα χρονο σχεσης 4 φορες σε ειδε, τι τη χαλαγε; Υπαρχει επισης ο φοβος ότι μπορει να του τη φας. Δεν βγαζεις ακρη υποπτε, παρατα το.



Ο κολομβιανος προσωπικος μου λαθρεμπορος ελεγε: να φοβασαι οσους αγαπας πολύ. Γιατι αυτοι θα σε πληγωσουν περισσοτερο. Εν προκειμενω δεν πληγωθηκα. Απορησα.



Το θεμα μου δεν είναι να κατσω να θαψω μια κοπελα με το παρον σημειωμα.

Το θεμα μου δεν είναι να κατσω να θαψω έναν πρωην φιλο. Για αυτό και στεκομαι περισσοτερο στα γεγονοτα παρα σε περιγραφες των χαρακτηρων.

Ματαιο.



Το θεμα μου είναι ο εαυτος μου.

Η ουσιαστικη και βαθια απορια μου είναι αν εκανα καλα εκεινο το βραδι και να εξωτερικευσω τις σκεψεις μου. Στις καλες μου προθεσεις μηπως μπερδεψα την πραξη; Δεν εχει σημασια αν εν προκειμενω ηταν καποιος που δεν μου κοστισε η απωλεια του. Μπορει όμως αυριο σε καποιον αλλον να μου κοστισει.



Συνηθιζα καποτε να ρωταω φιλους μου αν δουν την κοπελα ενός φιλου τους να τον απατα, θα του το ελεγαν;



Διαφορες απαντησεις ακουσα



-Ου μπλεξεις

-Αν ο άλλος δεν είναι ικανος να το καταλαβει, δεν του αξιζει να το καταλαβει

-Μη γινεις αντροχωριστρα

-Βεβαιως γιατι αν αυριο ο φιλος μου πει «εσυ που το ηξερες τι φιλος εισαι; Γιατι -δεν με προστατεψες;» τοτε θα ευχομαι να με καταπιει η γη

-Θελω το καλο του φιλου μου και οφειλω να τον βοηθησω



Εγω συνηθως δεν επαιρνα σαφη θεση.

Ελεγα εξαρταται το ποσο φιλος είναι, εξαρταται τι βαθμο οικειοτητας εχουμε, ισως το ελεγα με πολύ πολύ πλαγιο τροπο, αλλα δεν ειχα αποφασισει.



Και εκει που ρωταγα ψιλοβρεθηκα.

Όχι στην ιδια περιπτωση αλλα σε αντιστοιχη.



Τωρα πια υστερα από σχεδον έναν χρονο, δεν εχω τυψεις.

Το πιο πιθανο αν γυριζε ο χρονος πισω είναι να εχω την ιδια αποψη και να εκανα ακριβως το ιδιο.



Ξερω όμως ότι ο χειροτερος εχθρος του ανθρωπου είναι ο εγωισμος και ο δικος μου είναι μεγαλος.



Για αυτό ισως να με οφελουσε να διαβασω και μερικες άλλες γνωμες.

στο τελος της ημερας οταν ξαπλωνεις στο κρεβατι σου υποπτε ,κατα την αποψη μου ενα πραγμα εχει σημασια. Να τα εχεις καλα με τον εαυτο σου. Απο την στιγμη που αυτο σου υπαγορευσε η συνειδηση σου καλα εκανες. Στην θεση σου και εγω το ιδιο θα εκανα.Σου ζητησε την αποψη σου την ειπες. Επειτα ειναι στην διακριτική του ευκαιρια να αποφασισει τι θα πραξει.

Πιστεύω ότι σε τέτοιες περιπτώσεις πραγματικά δεν ξέρεις ποιο είναι το σωστό και ποιο όχι...παίζεις με την ίδια τη τύχη σου...αν του πεις τη πραγματική σου γνώμη τότε τα έχεις καλά με τον εαυτό σου όπως είπε και ο pierce αλλά υπάρχει περίπτωση να αντιδράσει αρνητικά ο άλλος...από την άλλη αν του πεις κάτι που ουσιαστικά δεν αντιπροσωπεύει αυτό που πιστεύεις, μπορεί να τον προστατέψεις τώρα ως φίλο αλλά μπορεί να γυρίσει μετά από καιρό και να σου πει "τι ήταν αυτά που μου έλεγες ρε?". Οπότε αυτό στο οποίο θέλω να καταλήξω είναι ότι τέτοια θέματα έχουν απρόβλεπτη εξέλιξη όπως και να τη χειριστείς...

Προσωπικά δε με νοιάζει τίποτα άλλο παρά να τα έχω καλά με τον εαυτό μου...οπότε θα έκανα ότι έκανες κ εσύ εφόσον μου ζητούσε τη γνώμη μου. Και από τι στιγμή που δεν ήταν και κάποιο σημαντικό άτομο στη ζωή σου, δε θα πρέπει να ανησυχείς γιατί όπως η Σούλα μπορεί να είναι αύριο Τούλα, έτσι και το συγκεκριμένο παιδί μπορεί να είναι αύριο και κάποιος άλλος

να συμπληρωσω μονο,οτι πολλες φορες λεμε ψεματα για να προστατευσουμε καποιον.Ωστοσο ειδικα στην συγκεκριμενη περιπτωση θα τον προστατευες μονο αν ελεγες την αληθεια, οποτε και απο αυτη την σκοπια πιστευω οτι επραξες σωστα

Ύποπτε επέτρεψε μου ένα γενικό, καλοπροαίρετο σε διαβεβαιώ, σχόλιο. Όπως παραδέχεσαι στην ανωτέρω ανάρτηση αλλά και στο προσωπικό σου ιστολόγιο, ένα χαρακτηριστικό της προσωπικότητας σου είναι η ματαιοδοξία, ο εγωισμός. Νομίζω ότι αυτό το δομικό στοιχείο του χαρακτήρα σου(κοινό και στον δικό μου) σε ωθεί να δίνεις συμβουλές στους ανθρώπους για το βέλτιστο τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τα προβλήματά τους. Ανεξάρτητα από το πόσο λογικές και χρήσιμες είναι οι παροτρύνσεις και νουθεσίες σου (και κατά τη γνώμη μου είναι στη συντριπτική πλειοψηφία τους και τα δύο) αυτό το γεγονός αναπόφευκτα σου δημιουργεί προβλήματα. Αν οι συμβουλές οδηγήσουν στο ευκταίο αποτέλεσμα ελάχιστοι θα αναγνωρίσουν τη συμβολή σου ενώ αντίθετα αν για τον οποιονδήποτε τρόπο το αποτέλεσμα είναι αρνητικό όλοι σχεδόν θα πουν "ρε το μ..κα το ύποπτο τι μου έλεγε..." Έχοντας αναφέρει τα παραπάνω να πω ότι και εγώ λίγο πολύ έτσι είμαι στη ζωή μου.

Εν προκειμένω τώρα, θεωρώ ότι χειρίστηκες άψογα το ζήτημα. Απέφυγες όσο περισσότερο μπορούσες να πάρεις θέση και όταν σου ζητήθηκε ευθέως ήσουν απολύτως ειλικρινής. Εμένα αν μου τύχαινε αντίστοιχη περίπτωση το ίδιο θα έκανα και εξηγώ γιατί:

1) Αν προκείται για πολύ κοντινό, αδερφικό φίλο τότε είμαι βέβαιως ότι η νουθεσία μου δε θα έπεφτε στο κενό, ούτε και ο φίλος μου θα με κατηγορούσε ότι προσπαθώ να δημιουργήσω προβλήματα ή να τους χωρίσω κλπ. Οι τόσο στενοί φίλοι μου είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού και με ξέρουν πολύ καλά για να κάνουν παρόμοιες υποθέσεις (εικάζω ότι το ίδιο συμβαίνει και με σένα).

2) Αν πρόκειται απλά για ένα φιλαράκι που απλά κάνουμε περιστασιακή παρέα πάλι το ίδιο θα έκανα γιατί έτσι μόνο θα είμαι συνεπής με τον εαυτό μου και τον αξιακό κώδικά μου αλλά και γιατί ακόμα κι αν ο άλλος το πάρει στραβά η απώλεια δε θα είναι σημαντική για μένα.

Εν ολίγοις, δεν βλέπω τι θα μπορούσες να κάνεις διαφορετικά.

Συμφωνώ σε αυτό όπως και σε πολλά άλλα που όμως συνοψίζονται σε αυτή την πρόταση.Η ειλικρίνια δεν εκτιμάται στις μέρες μας.Το ψέμμα θα το βρεις μπροστά σου.Παντού υπάρχει ψέμμα.Το θέμα είναι να μην συμμετέχεις εσύ ο ίδιος σε αυτό.Από την στιγμή που ζήτησε την γνώμη σου είπες αυτό που πίστευες.Ότι πιο σωστό κατά την γνώμη μου.Και αφού ο συγκεκριμένος φίλος σου δεν ήταν και 'κολλητός' όπως είπες το θέμα τελειώνει.

ΥΓ.Ίσως αν ήταν πραγματικός φίλος να καταλάβαινε καλύτερα τι θέλεις να του πεις.Όπως φάνηκε έβαλε την κοπέλα πάνω από εσένα.

Η ειλικρίνεια είναι ύψιστη αρετή κατά τη γνώμη μου αν και μπορεί να σε βάλει σε πολλούς μπελάδες ενίοτε.Όμως στην προκειμένη περίπτωση ούτε γάτα ούτε ζημιά γιατί εφόσον ο άλλος έκρινε πως η "αμοιβή" σου για την ειλικρινή σου γνώμη έπρεπε να είναι η απομάκρυνση τότε μάλλον καλύτερα για σένα.Δεν ήταν πραγματικός φίλος σου,οπότε δεν άξιζε να χαραμίσεις άλλο από το είναι σου για την πάρτη του.

Και στα λέω αυτά έχοντας ανάλογη εμπειρία και όχι απλά θεωρητικά....

Με κάλυψες πλήρως.

Φιλία=Ειλικρίνεια μεγάλε, τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο. Διαφορετικά πρόκειται για κάτι άλλο...

Προσωπικα,οταν ενας πολυ φιλος μου μου ειπε οτι γουσταρει μια κοπελα που ειχε χωθει στην παρεα μας το καλοκαιρι,του ειπα χωρις καν να με ρωτησει,την αποψη μου για αυτη.
Μονοι μας ειμασταν,στο αγαπημενο μας μερος,καπου μεταξυ 2ης και 3ης μπυρας,κι ενω συζητουσαμε γιαυτην του ειπα "φιλε δν μου εκανε καλη εντυπωση για το 1 το 2 και το 3.".
Ουτε κακια μου κρατησε ουτε τπτ και ακομα κανει παρεα με αυτην την κοπελα.


Το κακο/δυσκολο με την δικη σου περιπτωση ειναι ο χαρακτηρας του φιλους σου.
Ακουγεται καπως αβουλος και δειλος,ειδικα στο θεμα με τις γυναικες που οπως μας ειπες δν εχει και ιδιαιτερες επιτυχιες,οποτε αφου βρηκε αυτο που βρηκε,δν μπορει να το διωξει και θα το κρατησει με καθε κοστος.

Εδω μπαινει το ερωτημα αν εισαι διατεθιμενος να χωθεις στην τρυπα που εχει μεσα και να τον τραβηξεις εξω με καθε κοστος ή νιωθεις καλα με την προσπαθεια που εκανες και βλεπεις οτι δν μπορεις να κανεις κατι αλλο.Σιγουρη απαντηση δν εχω,γιατ το τι θα εκανε εγω.

Αν ηταν αδελφικος φιλος,θα εκανα τα παντα.
Αν ηταν απλα φιλος,δν νομιζω να χωνομουν περισσοτερο απο οσο εσυ.

Δεν μπορούμε να κάνουμε κουμάντο στη ζωή κανενός άλλου πλην του εαυτού μας. Και είναι φανερό ότι ο φίλος σου για τους δικούς του λόγους δεν θέλει ή διστάζει να απαλλαγεί από αυτή τη σχέση και εθελοτυφλεί.

Μπορεί και να έχει καταλάβει τι παίζει με τη γκόμενα αλλά να ελπίζει να την αλλάξει, ή να προτιμά αυτή την κατάσταση από το να βρεθεί πάλι μόνος του. Σε κάθε περίπτωση, δεν σου πέφτει παραπάνω λόγος και το ίδιο νομίζω θα έλεγα ακόμα και αν ήταν κολλητός σου. Στην τελική είναι προτιμότερο για τον ίδιο να φάει μόνος του τα μούτρα του (όχι πως το εύχομαι βέβαια) και να μην έχει κανέναν άλλο να κατηγορεί.

Καλά έκανες.
Πάνω απ'όλα ειλικρίνεια! Και φυσικά σεβασμό στη φιλία και ότι αυτό συνεπάγεται. Όταν είσαι φίλος με κάποιον, δεν πιστεύω ότι πρέπει να κρύβεις πράγματα. Όσο κι αν πονάνε..


Εκπληκτικό!!

Η μοναδική συμβουλή που δίνω στους φίλους μου σχετικά με τέτοια θέματα είναι ¨μην δεχτείς συμβουλή απο κανέναν,ούτε κ απο εμένα¨.

Οι φιλικές συμβουλές τελειώνουν στο σημείο που ξεκινάει μια σχέση (προσωπική άποψη).