Μπορει ο γαμος να ειναι το πλεον σημαντικο γεγονος στη ζωη ενος ζευγους αλλα ειναι και μια εξοχως διασκεδαστικη εκδηλωση για τους προσκεκλημενους.

Ο μηνας που φευγει με εστειλε σε 4 γαμους. Μπορει να βγηκα εκτος προϋπολογισμου ομως οφειλω να ομολογησω πως περασα καλα.

Χαρα στη χαρα, γλεντι στο γλεντι, ψυχη μου φαε πιε και ευφραινου κατά τον αφρονα πλουσιο και πολλες εγκαρδιες συζητησεις με προσχαρες φατσουλες που παρισταντο και ειτε ειχα πολύ καιρο να συναντησω, ειτε εκανα καινουριες γνωριμιες.

Όταν η αυλαια επεσε και τα φωτα χαμηλωσαν, σκεφτομουν κατά την επιστροφη πως ολοι μας στις κοινωνικες μας συζητησεις αρεσκομαστε στη συνεντευξη.

Ενας με πλησιασε και ζητησε τη γνωμη μου για μια δευτερη δουλεια που σκοπευει να κανει, άλλος για τις σπουδες του παιδιου του, άλλη για τα γκομενικα της, άλλος για τη δουλεια του, άλλος για να μου παραθεσει τις οπαδικες του φιλοδοξιες, άλλος για το οτι στη δουλεια του παει χαλια και τι πρεπει να κανει να βρει μια καλυτερη καινουρια, ο καθενας εν ολιγοις με τα μικρα και μεγαλα του φορτια.

Παρατηρησα όμως ότι κανεις δεν με ρωτησε κατι για μενα.

Κανεις δεν ενδιαφερθηκε ουτε καν από ευγενεια να με ρωτησει και για τη δικη μου ζωη. Ισως να μην εχασα και τιποτα, ισως να μην εχει κανενα ενδιαφερον, ισως τελικα να είναι απειρως δυσκολοτερη η ακροαση από την ομιλια...

Ο καθενας παρηλασε, βρηκε καποιον ακροατη, εδωσε τη συνεντευξη του και συνεχισε το δρομο του.

Δεν με πειραζει αυτό, αντιθετως μου αρεσει και με κολακευει να ζητειται η γνωμη μου. Ακουγοντας τους αλλους νοιωθω ότι γινομαι πιο πλουσιος.

Εμπνευση στη συγγραφη χορηγει εν αφθονια η καθημερινοτητα και με αφορμη το παρον σημειωμα θελω να απευθυνω μια γενικη παρακληση:

Βρισκεστε σε παρεα και συζητητατε;

Μην προσπαθειτε μονο να μιλησετε αλλα και να ακουσετε.

Όταν διαπιστωνετε ότι μονοπωλειτε τη συζητηση, γυριστε τη ζυγαρια.

Ρωτηστε.

Πολλες φορες σε ομηγυρη μου εχει τυχει να μην ακουω συζητησεις αλλα μονολογους. Ανακοινωνει ο καθενας στο πανελ που τον παρακολουθει τη δικη του θεση, ενιοτε προσπαθει και να την επιβαλλει και κανεις δεν επικοινωνει.

Απλως σκεπτεται και επιδεικνυεται μεγαλοφωνως.

Η ζωη του ανθρωπου είναι κατ εμε ένα ισοπλευρο τριγωνο.

Η βαση είναι η υγεια και οι πλευρες τα επαγγελματικα και τα συναισθηματικα-οικογενειακα.

Εντος του τριγωνου είναι ο ελευθερος χρονος, τα χομπι, η καθημερινοτητα, οι συνηθειες, οι διακοπες, η ψυχαγωγια, η διασκεδαση κλπ.

Αν κατι από τις πλευρες δεν παει καλα, τα εντος του τριγωνου οσο ωραια και αν είναι, μικρη σημασια εχουν. Ανοιγει η μια πλευρα και τα καλα χυνονται και χανονται.

Ποσα θεματα εχετε να ρωτησετε, να συζητησετε, να μαθετε και να ανταλλαξετε αποψεις.

Το μονο που χρειαζεται είναι η διαθεση.

Η καλη προαιρεση.

Η αμοιβαιοτητα

Το ενδιαφερον.

Η ανθρωπια….

Μίλησες μέσα στην καρδιά μου πραγματικά φίλε suspect,έχω δώσει αμέτρητους αγώνες με συγγενείς και φίλους για την αξία του ακούειν (του πραγματικού ακούειν,όχι του από-το-ένα-αυτί-μπαίνουν-και-από-το-άλλο-βγαίνουν).

Και τα του τριγώνου πολύ σωστά (απλά τα σχηματοποίησες )