Help - Search - Members - Calendar
Full Version: Η ιστορια των final four part IV
BasketForum - Basketball talk. NBA, Euroleague, A1... > Στα παρκέ > Ευρωπαϊκό μπάσκετ > Older Tournaments > Final 4 Madrid 2015
T.W.Is.M.
2005-06

Για πρώτη φορά το final four μετακομίζει σε μια χώρα χωρίς εκπρόσωπο στην Ευρωλίγκα. Μεταξύ 28-30 Απριλίου διεξάγεται το 18o final four στην Πράγα. Η πρωταθλήτρια του 2005 ήταν εκεί. Χωρίς το Γιασικεβίτσιους, αλλά με το Γουίλι Σόλομον στη θέση του η Μακάμπι τερμάτισε 1η σε κανονική περίοδο και τοπ 16 και στον προημιτελικό κέρδισε με 2-1 τον Ολυμπιακό με το άστοχο τρίποντο του Παπαμακάριου να στερεί από την ελληνική ομάδα την ευκαιρία να πάρει την πρόκριση στο τελευταίο ματς. Το ζευγάρι του τελικού της Μόσχας επαναλήφθηκε, αυτή τη φορά στον ημιτελικό. Η Ταού, χωρίς το Ματσιγιάουσκας πλέον, μετά από μια εντυπωσιακή κανονική περίοδο, αν και βρέθηκε με μειονέκτημα έδρας(τερμάτισε 2η στον όμιλο του τοπ 16 πίσω από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας), έκανε την έκπληξη αποκλείοντας τον Παναθηναϊκό με 2-1 μετά από ένα δραματικό τρίτο παιχνίδι στο ΟΑΚΑ με ήρωα το Σερκάν Ερντογάν. Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας έφτασε στην 4η συνεχόμενη παρουσία της σε final four(κάτι που δεν είχε πετύχει άλλη ομάδα στο παρελθόν), αφού μετά από ένα εντυπωσιακό τοπ 16 πήρε το πλεονέκτημα έδρας και σκούπισε την Εφές Πίλσεν με 2-0 στον προημιτελικό. Την τετράδα έκλεισε η συνήθης ύποπτη, η Μπαρτσελόνα. Με τους Ναβάρο, Σαμόντ Γουίλιαμς και Φούτσκα να την οδηγούν η Μπάρτσα έκανε μια κακή κανονική περίοδο τερματίζοντας μόλις 4η, αλλά μεταμορφώθηκε προς το καλύτερο στο τοπ 16, πήρε την πρώτη θέση από τον Ολυμπιακό αφήνοντας εκτός τη Μάλαγα και στους προημιτελικούς πήρε μεγάλη πρόκριση στο κλασικό ντέρμπι εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης με 2-1 φτάνοντας για 9η φορά σε final four.
Ο πρώτος ημιτελικός έγινε μεταξύ της κατόχου του τίτλου Μακάμπι και της φιναλίστ Ταού. Οι Ισραηλινοί δεν άφησαν κανένα περιθώριο αντίδρασης στους αντιπάλους τους. Πέρασαν μπροστά από το ξεκίνημα, αύξαναν τη διαφορά σε κάθε ευκαιρία και έφτασαν σε νίκη-περίπατο. Με τον Μπαστόν να σκεπάζει τα καλάθια(20 πόντους-7 ριμπάουντ-6 μπλοκ), τον Πάρκερ να σκοράρει από παντού και το Βούισιτς να κάνει ένα από τα πληρέστερα παιχνίδια σε final four(16 πόντοι-8 ριμπάουντ-7 ασίστ-2 κλεψίματα-2 μπλοκ), η ομάδα του Γκέρσον έφτασε μέχρι και το +29(77-48) και κυριάρχησε τόσο, ώστε το τελικό 85-70 να μοιάζει κολακευτικό για την Ταού. Ο Σκόλα πάλεψε όσο μπορούσε για τους Βάσκους, αλλά ήταν μόνος του και η Μακάμπι είχε την ευκαιρία για ένα three-peat, το πρώτο από την εποχή της Ποπ’84.
Στο δεύτερο ημιτελικό είχαμε επανάληψη του ημιτελικού του 2003. Οι Καταλανοί έλπιζαν ότι το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο και το ξεκίνημα του αγώνα έδειχνε προς αυτή την κατεύθυνση. Η είσοδος του Παπαλουκά στο παιχνίδι άλλαξε προς το καλύτερο την εικόνα της ΤΣΣΚΑ. Όμως αυτό δεν αντικατοπτρίστηκε άμεσα στο σκορ. Οι Ισπανοί πήραν διαφορά 11 πόντων πριν Παπαλουκάς και Σμόντις φέρουν την ΤΣΣΚΑ στο -4 στο ημίχρονο. Η Μπαρτσελόνα μπήκε το ίδιο δυνατά στο δεύτερο ημίχρονο, όμως οι Ρώσοι έκαναν τη μεγάλη επίθεση. Με Παπαλουκά και Σμόντις, αλλά και το Χόλντεν να πυροβολεί από την περιφέρεια έκαναν ένα σερί 0-13 και πήραν το προβάδισμα. Το ματς έμοιαζε θρίλερ, αλλά το δίδυμο του Έλληνα πλει μεικερ και του Σλοβένου φόργουορντ της ΤΣΣΚΑ, που την οδήγησαν σε όλο το παιχνίδι ήταν αυτό που έκρινε και το νικητή. Η ΤΣΣΚΑ, με τον Ετόρε Μεσίνα πια στον πάγκο αντί του Ίβκοβιτς, πήρε τη νίκη με 84-75 και έκλεισε επιτέλους τον κύκλο των χαμένων ημιτελικών.

Σε ένα μικρό τελικό πρόβα για τα πλει οφ της ACB η Ταού επικράτησε της Μπαρτσελόνα με 87-82 και πήρε την 3η θέση αφήνοντας για άλλη μια φορά τους Καταλανούς 4ους.

Ο μεγάλος τελικός της 30ης Απριλίου ήταν μια μάχη ανάμεσα σε 2 διαφορετικά στυλ μπάσκετ. Από τη μια η Μακάμπι του ελεύθερου μπάσκετ, του γρήγορου ρυθμού, των αυτοσχεδιασμών και των πολλών επιθέσεων κι από την άλλη η ΤΣΣΚΑ, του ελεγχόμενου ρυθμού, του ομαδικού παιχνιδιού και της καλής άμυνας. Το ματς ήταν κλειστό και δύσκολα μια ομάδα θα ξέφευγε στο σκορ. Ο ρυθμός βόλευε την ΤΣΣΚΑ και οι Ρώσοι πήραν διψήφια διαφορά στο 2ο δεκάλεπτο, αλλά δεν μπόρεσαν να τη διατηρήσουν. Καθοδηγούμενοι από έναν πολύ καλό Παπαλουκά, που είχε 18 πόντους και 7 ασίστ, διεύρυναν το προβάδισμά τους εξαναγκάζοντας τη Μακάμπι σε χαμηλά ποσοστά και βραχυκυκλώνοντας την επιθετική λειτουργία τους. Οι ήρωες της Μακάμπι στον ημιτελικό έμειναν χαμηλά, ο Μπαστόν μάζεψε μεν 15 ριμπάουντ, αλλά σούταρε 1/7, ο Πάρκερ έμεινε στους 10 μην μπορώντας να πάρει προσπάθειες κλεισμένος καλά από τον Βάντερπουλ, ενώ ο παίχτης-ορχήστρα του ημιτελικού Βούισιτς είχε 4 πόντους με 1/6. Παρόλα αυτά ο Σόλομον ήταν σε καλή μέρα και οδήγησε το come back της Μακάμπι από το -11. Λάνγκντον και Σμόντις όμως μίλησαν στην κρίσιμη στιγμή, η ΤΣΣΚΑ ανέκτησε το προβάδισμα και 2 βολές του Χόλντεν στα τελευταία δευτερόλεπτα σφράγισαν τη νίκη και την επιστροφή της ΤΣΣΚΑ στην κορυφή με το τελικό 73-69.

Τα στατιστικά των αγώνων:
Μακαμπι-Ταου 85-70
Μπαρτσελονα-ΤΣΣΚΑ 75-84
Μπαρτσελονα-Ταου 82-87
ΤΣΣΚΑ-Μακαμπι 73-69

MVP του final four αναδείχτηκε ο Θοδωρής Παπαλουκάς. Για πρώτη φορά(όχι όμως και τελευταία) το βραβείο πήγε σε Έλληνα παίχτη, ο οποίος συνέχισε το εκπληκτικό του 12μηνο, που ξεκίνησε με το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ 2005 και ολοκληρώθηκε με το ασημένιο μετάλλιο(και τη νίκη επί των ΗΠΑ) στο Μουντομπάσκετ 2006.

Το ρόστερ της πρωταθλήτριας Ευρώπης:
Θοδωρής Παπαλουκάς
Νικίτα Κουρμπανόφ
Σεργκέι Πανόφ
Βασίλι Ζαβόρουεφ
Ματίαζ Σμόντις
Ντέιβιντ Βάντερπουλ
Τζέι Αρ Χόλντεν
Ζακχάρ Πασούτιν
Βλαντιμίρ Ντιάτσοκ
Αλεξέι Σαβρασένκο
Τράιαν Λανγκντον
Τόμας Φαν ντεν Σπίγκελ


2006-07

Ένα από τα καλύτερα final four πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα και το κλειστό ΟΑΚΑ μεταξύ 4-6 Μαΐου . Σε όλη τη διάρκεια της σεζόν 3 ομάδες ήταν αυτές που ξεχώρισαν και τελικά πήραν και την πρόκριση για το final four. Ο γηπεδούχος Παναθηναϊκός ήταν ο εκπρόσωπος της Ελλάδας. Η ομάδα του Ομπράντοβιτς τερμάτισε 1η σε κανονική περίοδο και τοπ 16(χάνοντας μόνο αφού είχε εξασφαλίσει την 1η θέση) και στους 8 δε δυσκολεύτηκε απέναντι στη Ντιναμό Μόσχας του Ίβκοβιτς(και των Φώτση και Παπαδόπουλου) κερδίζοντας με 2-0. Αντίπαλός του στον ημιτελικό η ομάδα που ένα χρόνο πριν τον είχε αποκλείσει, η Ταού Κεράμικα. Η ομάδα του Ιβάνοβιτς έφτασε εξίσου εύκολα στον ημιτελικό, αφού μετά από ένα αήττητο τοπ 16 δε δυσκολεύτηκε να αποκλείσει τον Ολυμπιακό με 2-0. Η τρίτη κυρίαρχη δύναμη ήταν η πρωταθλήτρια του 2006 ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Οι Ρώσοι έκαναν 1 ήττα στις 2 πρώτες φάσεις από την Ορτέζ και στους προημιτελικούς αντιμετώπισαν τη Μακάμπι σε μια επανάληψη του περσινού τελικού. Το αποτέλεσμα ίδιο, νίκη στη σειρά για την ΤΣΣΚΑ με 2-1. Η τέταρτη του final four ήταν μια πρωτοεμφανιζόμενη σε αυτή τη φάση, η Ουνικάχα Μάλαγα. Η ομάδα του Μάρκους Μπράουν και του Σέρτζιο Σκαριόλο έμαθε από το πάθημά της 1 χρόνο πριν, όταν τερμάτισε 1η στην κανονική περίοδο και αποκλείστηκε στο τοπ 16. Παρά την 4η θέση στον όμιλο της κανονικής περιόδου, φορμαρίστηκε την κατάλληλη στιγμή, εξασφάλισε το πλεονέκτημα έδρας και χάρη σ’ αυτό απέκλεισε την Μπαρτσελόνα με 2-1.
Στον πρώτο ημιτελικό το ξεκάθαρο φαβορί ήταν η ΤΣΣΚΑ. Η Ουνικάχα προσπάθησε και κατάφερε να κατεβάσει το ρυθμό και να παίξει ένα πιο σκληρό παιχνίδι για να φτάσει στην έκπληξη. Πέτυχε να ακολουθήσει στο σκορ τη μεγάλη αντίπαλό της, κατάφερε να επιστρέψει από το -9 του ημιχρόνου(33-24) και έκανε το παιχνίδι ντέρμπι, καθώς μετά από 30’ αγώνα το σκορ ήταν ισόπαλο 44-44. Η Μάλαγα όμως προδόθηκε από την αστοχία της και από την έλλειψη του παίχτη που θα τραβήξει το σκορ, καθώς ο Μπράουν έμεινε στους 8 πόντους. Οι Ρώσοι έτρεξαν ένα σερί 14-0 στο 4ο δεκάλεπτο και έφτασαν στη νίκη με το τελικό 62-50.
Ο δεύτερος ημιτελικός διεξήχθη σε ένα κατάμεστο ΟΑΚΑ από φιλάθλους του ΠΑΟ. Ο Ομπράντοβιτς ήξερε ότι η δύναμη της Ταού είναι η επίθεσή της με τον πρώτο σκόρερ της Ευρωλίγκα Ιγκόρ Ρακόσεβιτς και τους Σκόλα, Σπλίτερ, Ερντογάν, καθώς και το γρήγορο ρυθμό που επέβαλλε ο Πριτζιόνι με τον Πλάνινιτς. Επέβαλε λοιπόν το δικό του ελεγχόμενο ρυθμό, εξουδετέρωσε το Ρακόσεβιτς αφήνοντάς τον στους 4 πόντους και περιόρισε την Ταού στους 21 πόντους σε ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο. Ο Παναθηναϊκός είχε το προβάδισμα σε ολόκληρο το παιχνίδι, πήρε βοήθειες στην επίθεση από πολλούς παίχτες, γεγονός που κάλυψε τους μόλις 3 πόντους του Διαμαντίδη και με κορυφαίο τον Μπατίστ(15 πόντους-12 ριμπάουντ) έφτασε σε μια άνετη νίκη με 67-53.
Στο δεύτερο συνεχόμενο ισπανικό μικρό τελικό η Μάλαγα πήρε τη νίκη με 76-74 χάρη σε καλάθι του Μάρκους Μπράουν και κατέκτησε την 3η θέση στο πρώτο της final four.
Ο μεγάλος τελικός ήταν ένα από τα καλύτερα παιχνίδια στην ιστορία της Ευρωλίγκα. Οι 2 καλύτερες ομάδες της σεζόν έπαιξαν για τον τίτλο και το αποτέλεσμα ήταν ένα ματς υψηλού επιπέδου που κράτησε το ενδιαφέρον αμείωτο μέχρι το τέλος. Το πλανο αντιμετώπισης της ΤΣΣΚΑ για τον Ομπράντοβιτς ήταν εκ διαμέτρου αντίθετο απ’ αυτό της Ταού. Η ΤΣΣΚΑ ήταν μια ομάδα πολύ πιο ελεγχόμενου ρυθμού από τους Βάσκους και ο Παναθηναϊκός τη χτύπησε παίζοντας το παιχνίδι που δεν τη βόλευε. Ανέβασε το ρυθμό του αγώνα, ανέβασε το σκορ, αλλά κατάφερε παράλληλα να αντιμετωπίσει τα περισσοτερα ατού της ΤΣΣΚΑ. Ο μόνος που δεν αντιμετωπιζόταν εκείνο το βράδυ ήταν ο Παπαλουκάς. Βλέποντας ότι οι συμπαίχτες του ήταν καλά κλεισμένοι, ο Παπαλουκάς ανέλαβε και ρόλο σκόρερ. Παρόλα αυτά ο Παναθηναϊκός είχε το προβάδισμα και απαντούσε σε κάθε προσπάθεια των Ρώσων για ξέσπασμα. Το κλειδί του ΠΑΟ ήταν η πολυφωνία του. Ο Σισκάουσκας ήταν ο πρώτος σκόρερ με 20, όχι όμως ο μοναδικός που απειλούσε σταθερά. Διαμαντίδης, Τομάσεβιτς, Βούγιανιτς, Μπατίστ, Χατζηβρέττας είχαν όλοι διψήφιο αριθμό πόντων και οι 23 πόντοι με 8 ασίστ του Παπαλουκά έμοιαζαν λίγοι. Η ΤΣΣΚΑ έκανε μια απέλπιδα προσπάθεια στα τελευταία λεπτά με τον Λάνγκντον να ξυπνάει και να σκοράρει με συνεχόμενα σουτ, αλλά δεν ήταν αρκετή και με το τελικό 93-91 ο Παναθηναϊκός στεφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης για 4η φορά.

Τα στατιστικά των αγώνων:
ΤΣΣΚΑ-Μαλαγα 62-50
Παναθηναϊκος-Ταου 67-53
Ταου-Μαλαγα 74-76
Παναθηναϊκος-ΤΣΣΚΑ 93-91

MVP του final four αναδείχθηκε ο Δημήτρης Διαμαντίδης σε μια πράξη καθιέρωσης για έναν από τους καλύτερους παίχτες της Ευρώπης τα τελευταία χρόνια. Η αλήθεια είναι πως ο Ραμούνας Σισκάουσκας δικαιούται να «παραπονιέται» για τη μη ανάδειξή του, καθώς ήταν πιο σταθερός σε όλη τη διάρκεια του final four, αλλά 5 χρόνια μετά όλοι ξέρουμε ότι ο πραγματικός ηγέτης του Παναθηναϊκού αυτά τα χρόνια είναι ο Διαμαντίδης και χωρίς αυτόν πολλά πράγματα στην ομάδα δε θα ήταν ίδια.

Το ρόστερ της πρωταθλήτριας Ευρώπης:
Φραγκίσκος Αλβέρτης
Τόνι Ντελκ
Σάνι Μπετσίροβιτς
Μάικ Μπατίστ
Ραμούνας Σισκάουσκας
Νίκος Χατζηβρέττας
Δημος Ντικούδης
Κώστας Τσαρτσαρής
Δημήτρης Διαμαντίδης
Ντέγιαν Τομάσεβιτς
Μίλος Βούγιανιτς
Ρομπέρτας Γιαβτόκας


2007-08

Η Ισπανία έγινε η πρώτη χώρα που διοργάνωσε final four για 4η φορά το τριήμερο 2-4 Μαΐου 2008. Μετά τη Σαραγόσα(1990, 1995) και τη Βαρκελώνη(2003) ήταν σειρά της Μαδρίτης. Η διοργανώτρια Ρεάλ δεν ήταν εκεί, καθώς αποκλείστηκε στο τοπ 16 από τον Ολυμπιακό, αλλά η Ισπανία είχε εκπροσώπηση με την Ταού Κεράμικα. Χωρίς να κάνει το καλύτερο δυνατό ξεκίνημα και παίζοντας σε ένα δύσκολο όμιλο η ομάδα της Βιτόρια πήρε την 3η θέση στον όμιλο της κανονικής περιόδου, αλλά απέδωσε εξαιρετικά στο τοπ 16 και εξασφάλισε την 1η θέση και το πλεονέκτημα έδρας με ευκολία έναντι της Φενερμπαχτσέ. Στους προημιτελικούς τέθηκε αντιμέτωπη με την ομάδα-έκπληξη του τοπ 16, την Παρτίζαν Βελιγραδίου του Πέκοβιτς, η οποία είχε νωρίτερα αποκλείσει τον Παναθηναϊκό. Οι Σέρβοι δεν μπόρεσαν να κάνουν νέα έκπληξη και η Ταού με 2-1 νίκες πέρασε στο final four για 4η συνεχόμενη χρονιά. Αυτό όμως δεν ήταν ρεκόρ, καθώς η ΤΣΣΚΑ βρέθηκε και το 2008 στο final four για 6η συνεχόμενη χρονιά. Οι Ρώσοι τερμάτισαν 1οι στο δύσκολο όμιλο της regular season(περιλάμβανε Σιένα, Ταού και Ολυμπιακό) και δε δυσκολεύτηκαν ιδιαίτερα ούτε στο τοπ 16 να τερματίσουν μπροστά από την Μπαρτσελόνα. Στους προημιτελικούς αντιμετώπισαν τον Ολυμπιακό και βρέθηκαν μπροστά σε μια δυσάρεστη έκπληξη, καθώς έχασαν το πρώτο παιχνίδι στην έδρα τους. Ανέκαμψαν όμως άμεσα και γύρισαν τη σειρά παίρνοντας την πρόκριση με 2-1 με μια εύκολη νίκη στη Μόσχα στο τελευταίο ματς. Στον άλλο ημιτελικό βρέθηκαν αντιμέτωπες η Μακάμπι Τελ Αβίβ με τη Σιένα, που επέστρεψε μετά από 4 χρόνια στο final four. Οι Ισραηλινοί, αν και τερμάτισαν πίσω από τη Λιέτουβος Ρίτας στην κανονική περίοδο, πήραν την 1η θέση στο τοπ 16 και στους 8 απέκλεισαν την Μπαρτσελόνα με 2-1, ενώ η Σιένα εκμεταλλεύτηκε το ντεφορμάρισμα του Παναθηναϊκού στο τοπ 16, πήρε την πρώτη θέση και δε δυσκολεύτηκε να αποκλείσει τη Φενερμπαχτσέ με 2-0.
Στον πρώτο ημιτελικό η Ταού μπορεί να μην είχε το Σκόλα, αλλά ήταν ενισχυμένη στις θέσεις των φόργουορντ με τον Πιτ Μάικλ, ενώ σε αντίθεση με 1 χρόνο πριν είχε στη διάθεσή της τον καλό Ρακόσεβιτς. Προηγήθηκε μάλιστα στο πρώτο ημίχρονο κλείνοντας το 20λεπτο μπροστά με 39-33. Η ΤΣΣΚΑ όμως πήρε το προβάδισμα κυρίως χάρη στον Ντέιβιντ Άντερσεν και το Χόλντεν. Έκλεισε το 3ο δεκάλεπτο μπροστά με 1 πόντο και η συνέχεια προμήνυε θρίλερ. Με τον Άντερσεν και πάλι και με βοήθειες και από τον Παπαλουκά η ΤΣΣΚΑ έφτασε στο +8 και παρά τα τρίποντα των παιχτών της Ταού στο τέλος, ο Σισκάουσκας με 2 βολές έγραψε το τελικό 83-79, το οποίο έστειλε την ΤΣΣΚΑ στον 3ο συνεχόμενο τελικό.
Ο δεύτερος ημιτελικός εξελίχθηκε σε ένα μπαράζ τριπόντων. Η Σιένα ήταν σε όλη τη σεζόν μια ομάδα που ζούσε και πέθαινε με το τρίποντο και η Μακάμπι την ακολούθησε. Ήταν το κύριο επιθετικό της όπλο και με αυτό επιχείρησε να πάρει την πρόκριση για τον τελικό. Έκανε 45 προσπάθειες τριών πόντων, ρεκόρ φυσικά για όλα τα final four. Είχε όμως μόνο 11 εύστοχες, όσες και η Μακάμπι σε 22 σουτ. Τα πράγματα όμως δεν ξεκίνησαν καθόλου άσχημα για την ιταλική ομάδα. Το άλλο μεγάλο της όπλο, η δυνατή της άμυνα περιόρισε τη Μακάμπι σε μόλις 8 πόντους στην πρώτη περίοδο και η διαφορά έφτασε μέχρι και τους 17 για τη Σιένα με τον ΜακΙντάιρ να είναι ασταμάτητος. Στο ημίχρονο οι Ιταλοί ήταν στο +12 και έδειχναν ικανοί για το μεγάλο βήμα. Η Μακάμπι αντέδρασε στο δεύτερο ημίχρονο και αυτός που την οδήγησε δεν ήταν άλλος από τον αρχηγό Ντέρικ Σαρπ. Οι Ισραηλινοί πέρασαν μπροστά και τα τρίποντα της Σιένα άρχισαν να μη βρίσκουν πια στόχο. Ο Γουίλ Μπάινουμ πήρε μπρος στην τέταρτη περίοδο και μαζί με τον Άλεξ Γκαρσία έδωσαν προβάδισμα νίκης στη Μακάμπι, που έφτασε στο τελικό 92-85 και σε ένα δεύτερο τελικό σε 3 χρόνια με αντίπαλο την ΤΣΣΚΑ.

Ο μικρός τελικός επιφύλασσε μια μικρή είδηση. Δεν ήταν βέβαια ο νικητής, αυτή ήταν η Σιένα με 97-93, αλλά αυτό μικρή σημασία είχε. Η είδηση ήταν ότι για δεύτερη φορά χρειάστηκε παράταση για να αναδειχθεί ο 3ος σε ένα παιχνίδι που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένα ισχυρό φιλικό.

Ο μεγάλος τελικός μπορεί να ήταν μια επανάληψη του αγώνα του 2006, αλλά οι διαφορές ήταν πιο πολλές από τις ομοιότητες, κυρίως από την πλευρά της Μακάμπι. Η ομάδα της τριετίας 2004-06 δεν υπήρχε πλέον. Ο Πάρκερ και ο Μπαστόν ήταν στο Τορόντο και τους Ράπτορς, ο Γιασικεβίτσιους στον Παναθηναϊκό, ο Βούισιτς μεταξύ νοσοκομείου και εξέδρας, καθώς χτυπήθηκε τη σεζόν 2007-08 από τραυματισμούς και παρόλο που έπαιξε στο final four ήταν σκιά του εαυτού του, ενώ ο Πίνι Γκέρσον είχε απολυθεί από τον Ολυμπιακό λίγους μήνες πριν και στον πάγκο της Μακάμπι ήταν ο Σβι Σερφ. Παρ’ολα αυτά η Μακάμπι μπήκε αρκετά ανταγωνιστική στο παρκέ και το πρώτο ημίχρονο ήταν ισορροπημένο. Οι Ρώσοι προσπαθούσαν να ξεφύγουν, αλλά η Μακάμπι είχε απαντήσεις κάθε φορά. Ο ρυθμός του α’ ημιχρόνου ευνοοούσε τους Ισραηλινούς και η ΤΣΣΚΑ προσπάθησε να σφίξει την άμυνά της στο β ημίχρονο. Χάρη στην καλή αμυντική της λειτουργία πήρε μια μικρή διαφορά, την οποία αύξησε στο ξεκίνημα της 4ης περιόδου με ένα σερί 8-0. Ο Μπάινουμ προσπάθησε να γυρίσει το ματς για τη Μακάμπι, αλλά ήταν μόνος του και η ΤΣΣΚΑ έφτασε στο τελικό 91-77 και στη 2η κατάκτηση του τροπαίου σε 3 χρόνια και 6η συνολικά.

Τα στατιστικά των αγώνων:
Ταου-ΤΣΣΚΑ 79-83
Σιενα-Μακαμπι 85-92
Σιενα-Ταου 97-93
Μακαμπι-ΤΣΣΚΑ 77-91

MVP του final four ήταν ο Τράιαν Λάνγκντον. Με 21 πόντους και 7 ριμπάουντ στον τελικό ήταν ο καλύτερος της ΤΣΣΚΑ και η διάκριση αυτή ήταν η δίκαιη επιβράβευση για έναν από τους καλύτερους Αμερικάνους της Ευρωλίγκα για τη δεκαετία του 2000.

Το ρόστερ της πρωταθλήτριας Ευρώπης:
Θοδωρής Παπαλουκάς
Νίκος Ζήσης
Ματίαζ Σμόντις
Ραμούνας Σισκάουσκας
Τζέι Αρ Χόλντεν
Ζακχάρ Πασούτιν
Ντέιβιντ Άντερσεν
Τράιαν Λάνγκντον
Μάρκους Γκορί
Αλεξέι Σβεντ
Τόμας Φαν ντεν Σπίγκελ
Βίκτορ Χριάπα


2008-09

10 χρόνια μετά το τελευταίο final four στο Μόναχο η Ευρωλίγκα επαναφέρει την τελική φάση στη Γερμανία, αυτή τη φορά όμως στο Βερολίνο μεταξύ 1-3 Μαϊου. Ταυτόχρονα αλλάζει ξανά το σύστημα διεξαγωγής κάνοντας 4 τους ομίλους της κανονικής περιόδου και μετατρέποντας τις σειρές των προημιτελικών σε best of five, όπως ακριβώς ισχύει και φέτος. Μετά από 14 χρόνια έχουμε διπλή ελληνική εκπροσώπηση. Ο Παναθηναϊκός επιστρέφει στο final four, καθώς μετά από μια μέτρια κανονική περίοδο(3η θέση) τερματίζει πρώτος στο τοπ 16 μπροστά από τη Μάλαγα και στους προημιτελικούς παίρνει μια μεγάλη πρόκριση εναντίον της Σιένα με 3-1 κερδίζοντας 2 φορές μέσα στην Ιταλία. Μαζί του και ο Ολυμπιακός που ξόδεψε 5.000.000 το χρόνο για να αποκτήσει τον Τζος Τσίλντρες και άλλα 3.000.000 για τον Παπαλουκά δημιουργώντας ένα από τα πιο ακριβά ρόστερ στην Ευρώπη. Η ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη τερμάτισε 2η στον όμιλο της κανονικής περιόδου, αλλά μια μεγάλη νίκη στη Βιτόρια εναντίον της Ταού της έδωσε το πλεονέκτημα έδρας για τους προημιτελικούς. Εκεί συνάντησε τη Ρεάλ Μαδρίτης και με τους Παπαλουκά και Βούισιτς να οδηγούν τους συμπαίχτες τους πήρε την πρόκριση με 3-1 και επέστρεψε στο final four μετά από 10 χρόνια. Στον άλλο ημιτελικό είχαμε ένα γνώριμο ζευγάρι. Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας επανέρχεται για 7η συνεχόμενη σεζόν στο final four περνώντας με ευκολία τις 2 πρώτες φάσεις και σκουπίζοντας την Παρτίζαν Βελιγραδίου με 3-0 στους προημιτελικούς. Αντίπαλός της για ακόμα μια φορά η Μπαρτσελόνα που ακολούθησε παράλληλη πορεία με την αντίπαλό της στον ημιτελικό πριν αποκλείσει την Ταού Κεράμικα με 3-2 σε μια συναρπαστική σειρά με εκτός έδρας νίκες κι από τις δυο πλευρές. Συμπτωματικά η ίδια τετραδα περιμένει τους αγώνες για την ανάδειξη του νέου πρωταθλητή Ευρώπης 3 χρόνια μετά...
ΤΣΣΚΑ και Μπαρτσελόνα είχαν ήδη συναντηθεί σε ημιτελικό 2 φορές και κάθε ομάδα είχε από μια νίκη. Στο Βερολίνο λοιπόν θα έλυναν τις διαφορές τους... μέχρι την επόμενη συνάντηση. Το παιχνίδι θύμισε αρκετά αυτό της Πράγας 3 χρόνια πριν. Η Μπαρτσελόνα ξεκίνησε πιο δυνατά και διατήρησε το προβάδισμα σε όλο το α’ ημίχρονο, το οποίο έκλεισε με 36-32. Προηγήθηκε μάλιστα με 9 στις αρχές του 3ου δεκαλέπτου με πρωταγωνιστή έναν πρώην παίχτη της ΤΣΣΚΑ, τον Ντέιβιντ Άντερσεν. Η ΤΣΣΚΑ όμως είχε σε μεγάλη μέρα το Σισκάουσκας, που πέτυχε 29 πόντους και κατάφερε να κλείσει την ψαλίδα στους 2(56-54) μετά από 30’. Ο Λιθουανός πέτυχε ένα προσωπικό σερί 11-0 στο 4ο δεκάλεπτο, που έβαλε την ΤΣΣΚΑ μπροστά στο σκορ και παρά τις προσπάθειες του Ναβάρο, οι Ρώσοι έβρισκαν λύσεις, πότε με το Χόλντεν, πότε με το Λάνγκτον και πότε με το Σισκάουσκας και έφτασαν στο τελικό 82-78 και τον τέταρτο συνεχόμενο τελικό.
Ο βραδινός ημιτελικός μεταξύ Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού ήταν το μεγαλύτερο και καλύτερο ποιοτικά παιχνίδι μεταξύ των 2 αιωνίων αντιπάλων του ελληνικού αθλητισμού. Μακριά από τα παρασκηνιακά παιχνίδια και τις ενέργειες των ανεγκέφαλων της εξέδρας οι δυο ομάδες έκαναν αυτό που ξέρουν καλύτερα απ’ όλα, έπαιξαν μπάσκετ και προσέφεραν ένα πραγματικό θρίλερ. Ο ΠΑΟ ξεκίνησε πιο δυνατά με το Σπανούλη να σκοράρει κατά βούληση, αλλά ο Ολυμπιακός απάντησε με το Λιν Γκριρ. Ο Αμερικάνος γκαρντ έμοιαζε σε μεγάλη μέρα και έφερε το ματς στα ίσα πριν ο Φώτσης με φόλοου δώσει προβάδισμα 2 πόντων στον Παναθηναϊκό στη λήξη του ημιχρόνου(43-41). Οι ομάδες εναλλάσσονταν στην πρωτοπορία, καθώς ο Ολυμπιακός βρήκε πόντους και από τους Βούισιτς και Τσίλντρες. Ο Γκριρ όμως είχε κλειστεί από το Διαμαντίδη, ο οποίος μπορεί να τελείωσε το ματς άποντος με 0/6 σουτ, αλλά έκανε πολλή δουλειά αμυντικά, όπως συνηθίζει άλλωστε. Τους πόντους του κάλυψε με το παραπάνω ο Γιασικεβίτσιους, που με 18 πόντους και 5 ασίστ θύμισε τον παλιό καλό Σάρας της Μακάμπι. Στην τέταρτη περίοδο ο Παναθηναϊκός πήρε ένα μικρό προβάδισμα, αλλά Παπαλουκάς και Μπουρούσης έφεραν το ματς στην ισοπαλία. Ο κορυφαίος του ΠΑΟ Νίκολα Πέκοβιτς έδωσε ξανά προβάδισμα στην ομάδα του και κάπου εκεί άρχισε ο χορός των χαμένων επιθέσεων. Ο Βούισιτς σουτάρει τρίποντο υπό πίεση(!), ο Πέκοβιτς χάνει ένα μάλλον εύκολο λέι απ και ο Ολυμπιακός έχει την τελευταία επίθεση. Ο Γκριρ δε βλέπει έγκαιρα τον Μπουρούση, διστάζει να επιχειρήσει το σουτ της νίκης και όταν τελικά πασάρει, ο Μπουρούσης σουτάρει μαρκαρισμένος και αστοχεί δίνοντας έτσι στον Παναθηναϊκό τη νίκη με 84-82 και την πρόκριση σε άλλον έναν τελικό.

Στο μικρό τελικό ο χωρίς Τσίλντρες Ολυμπιακός δε δυσκόλεψε την Μπαρτσελόνα και οι Καταλανοί πήραν τη νίκη με 95-79 αφήνοντας τον Ολυμπιακό στην 4η θέση.

ΤΣΣΚΑ και Παναθηναϊκός συναντήθηκαν για 2η φορά σε 3 χρόνια στον τελικό και οι Ρώσοι αισθάνονταν ότι είχαν την ευκαιρία για τη ρεβάνς της ήττας τους στην Αθήνα 2 χρόνια πριν. Μέσα στο γήπεδο όμως τα πράγματα ήταν πολύ πιο δύσκολα. Ο Παναθηναϊκός πιάνοντας εντυπωσιακή απόδοση από τα πρώτα λεπτά του αγώνα και με πολύ ψηλά ποσοστά από την περιφέρεια παίρνει μεγάλο προβάδισμα και κλείνει το ημίχρονο μπροστά με 20 πόντους(48-28) με τους οπαδούς του στην εξέδρα να περιμένουν τη στιγμή της απονομής. Η διαφορά μάλιστα έφτασε και τους 23 και το υπόλοιπο του αγώνα έμοιαζε τυπική διαδικασία. Η ΤΣΣΚΑ όμως ήταν η πρωταθλήτρια Ευρώπης και ο Παναθηναϊκός φαίνεται ότι είχε υποτιμήσει την καρδιά του πρωταθλητή. Με τους Λάνγκντον και Σισκάουσκας να ξεκινούν ένα σερί 10-0, με την άμυνά τους να σφίγγει και να περιορίζει τον Παναθηναϊκό σε μόλις 8 ποντους στο 3ο δεκάλεπτο, αλλά και με την ανοχή(έως ξεκάθαρη βοήθεια) των διαιτητών η ρώσικη ομάδα μείωσε στους 10 και ξαναμπήκε στο παιχνίδι. Το παιχνίδι ήταν ακόμα στα χέρια του Παναθηναϊκού, αλλά το μομέντουμ ανήκε στην ΤΣΣΚΑ. Η διαφορά ροκανιζόταν με την πάροδο του χρόνου, αφού η άμυνα της ΤΣΣΚΑ κυριαρχούσε στο παρκέ και τα φάουλ της σφυρίζονταν με δυσκολία. Στο τελευταίο λεπτό ο Σισκάουσκας με τρίποντο μειώνει στον πόντο(70-69) και αρχίζει το παιχνίδι των φάουλ. Διαμαντίδης και Σισκάουσκας είναι ψύχραιμοι και η ΤΣΣΚΑ έχει άλλη μια ευκαιρία για φάουλ ελπίζοντας σε αστοχία των πράσινων. Δυστυχώς γι’ αυτούς το φάουλ γίνεται στον πιο εύστοχο παίχτη στην ιστορία της Ευρωλίγκα στις βολές, το Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Όμως ακόμα κι αυτός ο μεγάλος σουτέρ αστοχεί σε μια βολή. Η τελευταία ευκαιρία της ΤΣΣΚΑ να κλέψει το ματς εκδηλώνεται με τρίποντο του Σισκάουσκας. Η μπάλα στο σίδερο και το κύπελλο στον Παναθηναϊκό, που κερδίζει ένα δεύτερο θρίλερ σε 3 μέρες.

Τα στατιστικά των αγώνων:
Μπαρτσελονα-ΤΣΣΚΑ 78-82
Ολυμπιακος-Παναθηναϊκος 82-84
Ολυμπιακος-Μπαρτσελονα 79-95
Παναθηναϊκος-ΤΣΣΚΑ 73-71

MVP του final four αναδείχθηκε ο Βασίλης Σπανούλης. Πρώτος μεταξύ ίσων σε μια ομάδα γεμάτη σταρ, που κανένας δεν είναι πάνω από το σύνολο. Για άλλη μια φορά η διάκριση έρχεται σε Έλληνα παίχτη, αλλά για άλλη μια φορά ένας Λιθουανός δικαιούται εξίσου τον τίτλο. Το 2007 ήταν ο Σισκάουσκας, το 2009 ο Γιασικεβίτσιους που με 28 πόντους 9 ασίστ και 7/11 τρίποντα απέδειξε, έστω και με ένα χρόνο καθυστέρηση πώς 3 κορυφαίοι γκαρντ μπορούν να χωρέσουν σε μια ομάδα με επιτυχία.

Το ρόστερ της πρωταθλήτριας Ευρώπης:
Φραγκίσκος Αλβέρτης
Ντούσαν Κέτσμαν
Βασίλης Σπανούλης
Στράτος Περπέρογλου
Μάικ Μπατίστ
Αντώνης Φώτσης
Νίκος Χατζηβρέττας
Ντρου Νίκολας
Κώστας Τσαρτσαρής
Δημήτρης Διαμαντίδης
Νίκολα Πέκοβιτς
Ντούσαν Σάκοτα
Σαρούνας Γιασικεβίτσιους


2009-10

To 2010 το final four επέστρεψε στον τόπο του πρώτου ελληνικού θριάμβου. Στο Παρίσι λοιπόν το τριήμερο 7-9 Μαΐου έγιναν οι ημιτελικοί και οι τελικοί. Για 5η συνεχόμενη χρονιά ήταν βέβαιο ότι θα είχαμε νέο πρωταθλητή Ευρώπης, καθώς ο Παναθηναϊκός δεν έμαθε από το πάθημα του 2008 και αποκλείστηκε ξανά στο τοπ 16 και πάλι από την Παρτίζαν. Οι Σέρβοι δεν έμειναν εκεί, αφού στον προημιτελικό έκαναν και δεύτερη έκπληξη, αποκλείοντας τη Μακάμπι με 3-1 παρά το μειονέκτημα έδρας και πέρασαν στο final four. Η Ελλάδα όμως δεν έμεινει χωρίς εκπρόσωπο, αφού ο Ολυμπιακός βρέθηκε για 2η σερί χρονιά στον ημιτελικό. Χωρίς να συναντήσει ιδιαίτερα προβλήματα η ομάδα του Γιαννάκη πέρασε στους προημιτελικούς, όπου απέκλεισε εύκολα την Πρόκομ Τρεφλ του παλιού γνώριμου Κιντέλ Γουντς με 3-1 και έδωσε ραντεβού με την Παρτίζαν στον ημιτελικό. Ο άλλος ημιτελικός περιλάμβανε το πιο γνώριμο ζευγάρι της δεκαετίας. Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας έφτασε στο 8ο συνεχόμενο final four της μετά από άλλη μια «ήσυχη» σεζόν χωρίς προβλήματα και έναν εύκολο προημιτελικό γύρο εναντίον της Κάχα Λαμποράλ με 3-1. Αντίπαλός της για άλλη μια φορά η Μπαρτσελόνα. Μετά από μια αήττητη κανονική περίοδο και μια επιβλητική παρουσία στο τοπ 16, όπου τερμάτισε πρώτη, το τελευταίο εμπόδιο πριν το Παρίσι λεγόταν Ρεάλ Μαδρίτης. Παρά την ήττα της στη Βαρκελώνη η Μπαρτσελόνα κέρδισε 2 φορές στη Μαδρίτη και με σκορ 3-1 προκρίθηκε και είχε άλλη μια ευκαιρία για να φτάσει στην κατάκτηση του τροπαίου.
Ο γνώριμος ημιτελικός μεταξύ Μπαρτσελόνα και ΤΣΣΚΑ ήταν ένα πολύ νευρικό ματς με χαμηλό σκορ, που θύμιζε δεκαετία του ’90. Φτάνει να αναφερθεί ότι στο ημίχρονο και οι δυο ομάδες είχαν βάλει μαζί 50 πόντους! Η Μπαρτσελόνα ήταν αυτή που πέτυχε ένα σερί 10-0 στα τελευταία λεπτά του ημιχρόνου και ήταν μπροστά με 29-21. Οι Ισπανοί διατήρησαν το προβάδισμα και στο 3ο δεκάλεπτο, αν και ο Σισκάουσκας διατηρούσε την ΤΣΣΚΑ σε απόσταση βολής. Στην τελευταία περίοδο 2 τρίποντα από Λόρμπεκ και Ρούμπιο έκαναν τη διαφορά και έδωσαν προβάδισμα 11 πόντων στην Μπαρτσελόνα, το οποίο δεν μπορούσε να ανατραπεί. Έτσι με σκορ 64-54 η Μπαρτσελόνα πήρε την πρόκριση και τη ρεβάνς για την ήττα της στο Βερολίνο 1 χρόνο πριν.
Στο δεύτερο ημιτελικό η αισιοδοξία για πρόκριση του Ολυμπιακού άγγιζε τα όρια της σιγουριάς. Η Παρτίζαν όμως δε θα παραδιδόταν εύκολα. Μπήκε πιο δυνατά στο ματς, προηγήθηκε με 17-10 και έδειξε ότι δεν έφτασε κατά τύχη στο Παρίσι. Ο Ολυμπιακός με τους Κλέιζα και Τεόντοσιτς αντέδρασε και έκλεισε το ημίχρονο μπροστά με 33-28. Η εικόνα παρέμενε ίδια με τον Ολυμπιακό να διατηρεί την πρωτοπορία, αλλά να μην μπορεί να ξεφύγει στο σκορ, όμως οι Σέρβοι έκλεισαν πιο δυνατά την τρίτη περίοδο ισοφαρίζοντας το σκορ και πέρασαν μπροστά στο ξεκίνημα της τέταρτης. Το άγχος είχε κάνει την εμφάνισή του για τους παίχτες του Ολυμπιακού, ο Τεόντοσιτς επέμενε σε ατομικές και κυρίως άστοχες ενέργειες και οι ομάδες εναλλάσσονταν στο προβάδισμα. Στο τελευταίο λεπτό ο Κέτσμαν ισοφαρίζει με τρίποντο, ο Τεόντοσιτς προσπαθεί να τον μιμηθεί, αλλά αστοχεί και σαν να μην έφτανε αυτό ο ΜακΚάλεμπ φτάνει στο λει απ και δίνει προβάδισμα με 67-65 στην Παρτίζαν 7’’ πριν το τέλος. Την τελευταία ευκαιρία του Ολυμπιακού την εκδηλώνει και πάλι ο Τεόντοσιτς, που προσπάθησε να γίνει ο ήρωας της ομάδας του και να εξιλεωθεί για προηγούμενα άστοχα σουτ, αλλά το τρίποντό του δε βρίσκει ούτε στεφάνι. Ο Τζος Τσίλντρες όμως απογειώνεται από το πουθενά και με φόλοου-κάρφωμα στέλνει το παιχνίδι στην παράταση! Εκεί ο Ολυμπιακός έχει το προβάδισμα καταφέρνοντας να κερδίζει φάουλ και να είναι εύστοχος στις βολές. Οι Σέρβοι μειώνουν στον πόντο στα τελευταία δευτερόλεπτα, αλλά ο Τεόντοσιτς αυτή τη φορά είναι εύστοχος στις βολές και ο Ολυμπιακός παίρνει την πρόκριση για τον τελικό με 83-80.

Ο μικρός τελικός κρίθηκε για άλλη μια φορά στην παράταση. Η ΤΣΣΚΑ, που για πρώτη φορά από το 2005 δεν έπαιζε στον τελικό κέρδισε με 90-88 την Παρτίζαν, που έγινε η πρώτη ομάδα που πήγε στην παράταση και στους 2 αγώνες της σε ένα final four.

Στον τελικό η Μπαρτσελόνα μπήκε στο γήπεδο πιο έτοιμη. Με καλά ποσοστά από την περιφέρεια και καλή κυκλοφορία της μπάλας πήρε το προβάδισμα από νωρίς(28-19 στο 10λεπτο) και το έφτασε σε διψήφια επίπεδα στη δεύτερη περίοδο. Με το Ναβάρο να βρίσκει στόχο από την περιφέρεια η Μπαρτσελόνα έκλεισε το ημίχρονο μπροστά με 47-36. Ο Ολυμπιακός προσπάθησε να αντιδράσει στο δεύτερο ημίχρονο και καθοδηγούμενος από τους Τσίλντρες και Παπαλουκά μείωσε μέχρι και τους 5 πόντους, αλλά ένα γκολ-φάουλ του Ν’Ντονγκ ήταν η αρχή του τέλους. Η άμυνα της Μπαρτσελόνα κατάφερε να βγάλει εκτός ρυθμού τον Κλέιζα και ο Ολυμπιακός έχασε το μεγαλύτερο επιθετικό του όπλο. Στα λεπτά που απέμεναν δεν κατάφερε να βρει ξανά επαφή στο σκορ και το μόνο που απέμενε ήταν πόση θα ήταν η τελική διαφορά. Η Μπαρτσελόνα κέρδισε έναν από τους εύκολους τελικούς στην ιστορία των final four με 86-68 και πήρε εκδίκηση για την ήττα στη Ρώμη 13 χρόνια πριν κλείνοντας εντυπωσιακά μια σεζόν, στην οποία από την αρχή έπαιζε το καλύτερο μπάσκετ και είχε την καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη.

Τα στατιστικά των αγώνων:
Μπαρτσελονα-ΤΣΣΚΑ 64-54
Παρτιζαν-Ολυμπιακος 80-83
ΤΣΣΚΑ-Παρτιζαν 90-88
Μπαρτσελονα-Ολυμπιακος 86-68

MVP του final four αναδείχθηκε ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο. Παρά τη μέτρια παρουσία του στον ημιτελικό ο La Bomba ήταν ο κορυφαίος του τελικού και με τη διάκρισή του αυτή(σε συνδυασμό με τη νίκη της ομάδας του) σφράγισε μια περίοδο κυριαρχίας της Ισπανίας στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ.

Το ρόστερ της πρωταθλήτριας Ευρώπης:
Τζιανλούκα Μπαζίλε
Τζόρντι Τρίας
Ρίκι Ρούμπιο
Γιάκα Λάκοβιτς
Χουάν Κάρλος Ναβάρο
Φραν Βάθκεθ
Μπονιφάς Ν’Ντονγκ
Τέρενς Μόρις
Βίκτορ Σάδα
Έραζεμ Λόρμπεκ
Πιτ Μάικλ
Ρότζερ Γκριμάου
T.W.Is.M.
Κι ενα προσθετο σχολιο: Παραλληλα με τα final four διεξαγεται τα τελευταια χρονια ενα τουρνουα νεων. Εδω μπορειτε να δειτε το αποτελεσμα του 2010. Το INSEP, το αθλητικο σχολειο της Γαλλιας, που ολοι μαθαμε και αγαπησαμε μεσα απο τις περιγραφες της κρατικης τηλεορασης ηταν ο μεγαλος νικητης! Μετα τη χρυση γενια του ΤεΠε Τονυ Παρκερ, του Μπορις Ντιαο, του Ρονι Τουριαφ(του πρωτου μπασκετμπολιστα που επεστρεψε εχοντας κανει εγχειρηση καρδιας) και των αφων Πιετρους, ερχεται η επομενη γενια. Η γενια του Ουγκο Ιβερνιτσι, του Ουλις(Οδυσσεα δηλαδη) Ατζαγκμπα, του (ντι)Λιβιο Ζαν-Σαρλ και του Γουιλιαμ Χαουαρντ(τρεμε Ντουαιτ)! Ο εθνικος μας σπορτκαστερ θα ηταν πολυ περηφανος... smiley.gif
Green Warrior
Πράσινη κυριαρχία (3/5) με ισχυρότατη ρωσική παρουσία (2/5 και 4 τελικούς). Η πιο καλη εποχή του ΠΑΟ μαζί με την τριετία 1999-2002 (2 κύπελλα και 3 συνεχόμενοι τελικοί). Ο καλύτερος ίσως τελικός (2007) και το πιο συναρπαστικό φάιναλ φορ (2009) της ιστορίας. Και επισης Έλληνες παίκτες πρωταγωνιστές και κυρίαρχοι (Διαμαντίδης, Παπαλουκάς, Σπανούλης) κάτι αδιανόητο μερικά χρόνια πριν.
T.W.Is.M.
Αλλο ενα σχολιο που μου ηρθε βλεποντας τον πρωτο ημιτελικο. Στην περιοδο που περιγραφω οι ομαδες που εφτασαν σε τελικο ηταν 5. Οι 4 του φετινου final four και η Μακαμπι, η τελευταια ομαδα που αποκλειστηκε φετος(σαν να λεμε η 5η της διοργανωσης).
This is a "lo-fi" version of our main content. To view the full version with more information, formatting and images, please click here.
Invision Power Board © 2001-2019 Invision Power Services, Inc.