Πρόγραμμα Αγώνων

Προηγούμενο Ρεκόρ (2015-16): 48-34 (1ος γύρος play-off)

Πρώτοι σε στατιστικές κατηγορίες (2015-2016):
Πόντοι: Kemba Walker 20.4 – Nicolas Batum 14.9 – Al Jefferson 12.0
Ριμπάουντ: Al Jefferson 6.4 – Marvin Williams 6.4 – Cody Zeller 6.2
Ασίστ: Nicolas Batum 5.8 – Kemba Walker 5.2 – Jeremy Lin 3.0
Κλεψίματα: Kemba Walker 1.6 – Courtney Lee 1.2 – Nicolas Batum 0.9
Κοψίματα: Marvin Williams 1.0 – Cody Zeller 0.9 – Al Jefferson 0.9
Ευστοχία %: Jorge Gutierrez 54.5% - Cody Zeller 52.9% - Al Jefferson 48.5%
Χρόνος συμμετοχής: Kemba Walker 35.6 – Nicolas Batum 35.0 – Courtney Lee 30.2


Πιθανή 5άδα:


Πάγκος:
PG: Ramon Sessions, Brian Roberts
SG: Marco Belinelli, Treveon Graham
SF: Jeremy Lamb
PF: Frank Kaminsky, Christian Wood
C: Roy Hibbert, Spencer Hawes, Mike Tobey

Μεταγραφικές Κινήσεις
Draft Picks: -
Ήρθαν ή ανανέωσαν: Nicolas Batum, Marvin Williams (ανανέωσαν), Roy Hibbert (FA – Lakers), Ramon Sessions (FA – Wizards), Christian Wood (FA – 76ers), Brian Roberts (FA – Blazers), Marco Belinelli (traded από Kings)
Έφυγαν: Al Jefferson (FA – Pacers), Jeremy Lin (FA – Nets), Courtney Lee (FA – Knicks)

Παρουσίαση ομάδας
Επί χρόνια, είχαμε τους Charlotte Bobcats. Ένα όνομα, μια ιστορία. Για να μην μακρηγορούμε, η χειρότερη ομάδα του ΝΒΑ στη δεκαετία που μετείχαν με αυτό το όνομα. Η επαναφορά του ονόματος των παλαιών αξιοσέβαστων Hornets φαίνεται να λειτούργησε λυτρωτικά, καθώς (με τα ίδια υλικά πάνω-κάτω) πέρυσι το franchise έζησε την καλύτερη σεζόν της ιστορίας του, με ρεκόρ 48-34 και αποκλεισμό από τον 1ο γύρο των play-off μετά από σκληρή μάχη με τους Heat με 3-4. Φέτος αναμένουμε μία αντίστοιχη σεζόν, με μία ομάδα που πλέον σημείο αναφοράς αποτελεί ξεκάθαρα ο Kemba Walker, πραγματικό βαρόμετρο (περισσότερα γι αυτόν αργότερα). Δίπλα του, και μετά από μία άκρως ενδιαφέρουσα off-season, παραμένει καταρχάς με ένα άκρως γενναιόδωρο συμβόλαιο ο Nicolas Batum, σε έναν πολυσύνθετο ρόλο σε άμυνα και επίθεση. Από εκεί και πέρα είχαμε όμως αρκετές αλλαγές, με τους Lin-Lee-Jefferson να δίνουν την θέση τους στους σαφώς φθηνότερους Sessions-Belinelli-Hibbert, με όλους να ελπίζουν σε μία αναγέννηση του τελευταίου, ώστε να δυναμώσει η κάπως φτωχή frontline της ομάδας (Zeller, Kaminsky, Marvin Williams). Για το τέλος αφήσαμε τον παίχτη που ουσιαστικά έλειψε όλη τη σεζόν πέρυσι, είναι αυτός όμως που (παρά το ελάχιστο επιθετικό του ταλέντο) μπορεί να δέσει την ομάδα και να προσφέρει πράγματα που δεν υπάρχουν σε αυτήν, κάνοντας την διαφορά: Michael Kidd-Gilchrist. Το αν θα καταφέρει να μείνει υγιής είναι το βασικό ερώτημα όλης της σεζόν για τους Hornets, η απάντηση σε αυτό προσεχώς...

Ταβανόμετρο & στόχοι για φέτος
Η περσινή σεζόν ήταν δίχως άλλο εντυπωσιακή και υπεράνω προσδοκιών για το συγκεκριμένο franchise, με το συγκεκριμένο ρόστερ. Είναι επόμενο φέτος να υπάρχει έκδηλος ενθουσιασμός για μία αντίστοιχη πορεία, ή και καλύτερη. Το τελευταίο βέβαια θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο, καθώς υπάρχουν αναμφισβήτητα ομάδες με περισσότερους σταρ και μεγαλύτερη ιστορία και εμπειρία. Νομίζουμε όμως πως είναι σίγουρα μέσα στις δυνατότητες των Hornets να ξαναμπούν στα πλέι-οφ, έστω και στις τελευταίες θέσεις. Από μόνο του αυτό πιθανότατα θα αλλάξει οριστικά το στάτους του franchise, υποσχόμενο καλύτερες μέρες. Και από εκεί και πέρα ό,τι καλύτερο προκύψει...

Κάτω απ' το φως του προβολέα
Kemba Walker
Από την πρώτη στιγμή που είχαμε δει τον Kemba (στο πανεπιστήμιο του Connecticut), δεν υπήρξε καμία αμφιβολία ότι ήταν γεννημένος ηγέτης. Κάτι που αποδείχθηκε περίτρανα όταν οδήγησε τους Huskies στον τίτλο του 2011. Τα ερωτηματικά ήταν η σωματοδομή του σε συνδυασμό με το ότι ήταν περισσότερο σκόρερ από δημιουργός, εξού και η επιλογή του μόλις στο #9 του draft. Τα πρώτα του χρόνια στο ΝΒΑ ήταν δύσκολα και με πολλές μεταπτώσεις, κάτι που βέβαια είχε άμεση σχέση και με την πολύ κακή ομάδα των Bobcats εκείνες τις σεζόν. Ολόκληρος ο οργανισμός όμως τον εμπιστεύτηκε, του παρέδωσε από πολύ γρήγορα τα κλειδιά της ομάδας, και σιγά σιγά ξεκίνησε τόσο η προσωπική όσο και η ομαδική ανάπτυξη. Αποκορύφωμα φυσικά η περσινή σεζόν, με τον Kemba να σπάει για πρώτη φορά το φράγμα των 20 πόντων μέσο όρο (20.9), μοιράζοντας παράλληλα και 5.2 ασίστ και (το σημαντικότερο) σουτάροντας με τα καλύτερα ποσοστά στην καριέρα του (42.7%). Φυσικά υπάρχουν και άλλα περιθώρια βελτίωσης. Μένει να φανεί αυτό φέτος, με μία ομάδα που πλέον είναι η ομάδα ΤΟΥ, χωρίς καμία αμφιβολία.

Προπονητής
Steve Clifford. Η πορεία του ως head coach είναι συνυφασμένη με αυτή των Bobcats/Hornets τα τελευταία χρόνια. Μετά από πολλές δεκαετίες και θητείες σε διάφορες ομάδες ως assistant, ανέλαβε πρώτος προπονητής το 2013 στους Bobcats και η αρχή ήταν εντυπωσιακή, καθώς παρέλαβε την ομάδα με ρεκόρ 21-61 και την έφερε μέσα σε ένα χρόνο στα πλέι-οφ. Από τότε υπάρχουν σκαναμπεβάσματα, υπήρξε και η εκ νέου αλλαγή ονόματος του franchise, πλέον όμως τα πράγματα δείχνουν καλά, με τις μετοχές και της ομάδας αλλά και προσωπικά του ιδίου σε ανοδική τάση.

Θέλω να ρωτήσω τον... Michael Jordan
... Πώς είναι μετά από μία τόσο μυθική καριέρα ως παίχτης, να είσαι επί χρόνια ιδιοκτήτης των Bobcats;

Πρόβλεψη νικών: 46-36
Conference rank: 7
Division rank: 2

Τελικά μου χει βγει μεγάλη συμπάθεια προς Roy the Wonderboy, θέλω ανάκτηση status.

Μεγάλο ντεμπούτο Hibbs, μίλησε όμως ο Τσίλι:

5-1 η αρμάδα (ναι ξέρω και τι πρόγραμμα είχε ), του χρόνου δέχομαι προσφορές για το ποια θα κάνω στο αφιέρωμα

*Bold statement:
Αν γυρνούσαμε το χρόνο στην επιλογή Τσιλιχρήστου πλέον θα τον προτιμούσα απ' το Beal, το Waiters και τον T-Rob που ήταν τα επόμενα 3 picks. Αλλά το κύριο point μου είναι πως οι Hornets δε θα έπαιρναν ποτέ την ιδεατή εκ του αποτελέσματος επιλογή, που ήταν ο Lillard. Γιατί συμβιβάστηκαν με τον Κεμπάπ. Ηθικό δίδαγμα: Μην παίρνεις ψηλά PG αν δεν είναι η απάντηση δεκαετίας γιατί το rebuild σου θα χάσει καναν καλύτερο στην πορεία. Ναι οκ εκτός αν η απάντηση είναι ο Walker, που θεωρητικά είναι ήδη. Απλά έμενα δε μ' άρεσει.

Εφόσον το σκεπτικό είναι ότι δεν παίρνεις PG ψηλά στο ντραφτ τότε ακόμα και χωρίς τον Γουόκερ θα πρεπε πάλι να προτιμήσουν Τσιλιχρήστο αντί για Λίλαρντ. Γιατί μη μου πεις ότι θεωρούσες τον Λίλαρντ απάντηση δεκαετίας πριν το ντραφτ ή εν πάση παριπτώσει αν οι GMs τον θεωρούσαν απάντηση δεκαετίας δε θα χε πέσει στο #6 πίσω από Beal, Waiters και T-Rob.

Είπα "αν γυρνούσα το χρόνο πίσω" και "εκ του αποτελέσματος ιδεατή επιλογή" για το σκεπτικό μου. Και δε λέω πως "έπρεπε" να πάρουν το Lilard. Λέω πως δεν έπρεπε να είχαν πάρει τον Kemba.

Ναι αλλά εφόσον επισημαίνεις κι εσύ ότι μιλάμε εκ του αποτελέσματος, ανεξαρτήτως σκεπτικού έπρεπε να χουν πάρει τον Λίλαρντ. Αν όμως αποφεύγεις να πάρεις PG στις πρώτες θέσεις, προσπερνάς μεν τον Γουόκερ αλλά προσπερνάς την επόμενη χρονιά και τον Λίλαρντ, ακόμα κι αν δεν έχεις τον Γουόκερ. Άρα κάπου το σκεπτικό δε στέκει.

Για μένα ψηλά επιλέγεις πάντα τον καλύτερο διαθέσιμο παίκτη, εκτός κι αν είναι ξέρω γω junior/senior και πιστεύεις ότι έχει ήδη σχεδόν ταβανιάσει. Αν φοβάσαι ότι θα κάψεις κάποιον δικό σου στον οποίο στηρίζεσαι για το μέλλον (βλ. Κέμπα) ψάχνεις για trade down και επιλέγεις σύμφωνα με τις ανάγκες του ρόστερ σου (εκ του αποτελέσματος Ντράμοντ). Αυτά βέβαια στη θεωρία γιατί στην πράξη δεν είναι πάντα εύκολο να βρεις το κατάλληλο τρέιντ. Απ την άλλη έχω την αίσθηση ότι σε γενικές γραμμές το trade down δεν είναι τόσο πρόβλημα. Τα πραγματικά ζόρια είναι στο trade up. Πχ πέρυσι ο Ainge προσπαθούσε να ανέβει για τον Γουίνσλοου και η Σάρλοτ ζήταγε τα μαλλιά της κεφαλής της.

Τεσπα όλα αυτά είναι πολύ θεωρητικά και δε θα βγάλουμε άκρη. Μιας και μιλάμε όμως για re-draft, προσωπικά η επιλογή που μου έχει μείνει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη είναι ο Olynyk στο #13 (με trade up απ το #16) αντί του Γιάννη που εν τέλει επιλέχτηκε στο #15. Προφανώς όλα τα πικς πριν τον Γιάννη ήταν λάθος, απλά εστιάζω στον Ολύνυκ γιατί θα γούσταρα πάρα πολύ να βλέπω τον Γιάννη να παίζει στους Celtics. Θυμάμαι ο Ainge είχε έρθει στο Βόλο για να τον παρακολουθήσει από κοντά, οπότε φαντάζομαι ότι στη χειρότερη του είχε κινήσει το ενδιαφέρον. Αυτό όμως που με ξενερώνει ακόμα περισσότερο είναι η πιθανότητα να μην τον επέλεξε σκεφτόμενος ότι δε θα έβρισκε χρόνο στο ροτέισον γιατί μπροστά του θα υπήρχαν ο Γκριν και ο Γουάλας. Ναι ο γνωστός σάπιος Γουάλας που είχαμε φορτωθεί λίγο νωρίτερα στο draft night από τους Νετς. Αν όντως χάσαμε τον Γιάννη επειδή μας φόρτωσαν τον Τζέραλντ Γουάλας θα πάω να φουντάρω απ το παράθυρο.

Υπάρχει και η πρώτη πρόταση που τη βγάζεις απ' την εξίσωση, πως θα ξαναπαιρνα τον MKG όσο παράδοξο κι αν μοιάζει. Δεν ισχυρίζομαι πως θα έπαιρναν το Lillard αλλά πως δεν τον σκέφτονταν καν. Είναι λίγο υπερβατικός σα συλλογισμός σρυ. Ο Αντέτο ήταν την επόμενη χρονιά των Bennett Oladipo. Η ομορφία των προσδοκιών είναι δυσανάλογη των φορων που έβαλε 30αρα στον καθένα μας στο rookie showcase στο 2k14 ο Μπενέτος..

Όποιος δεν αγαπάει Μπενέτο να παστελώνει 30άρες στο 2K δεν αγαπάει το μπάσκετ. Επίσης αν έχεις ξεκινήσει να παίζεις NBA games με NBA Live 2001 και τοπ πρόσπεκτς Stromile Swift, Darius Miles, Marcus Fizer, Chris Mihm και τιτανοτεράστιο Τζοελ Ζιμπίλα (όλοι τους να φτάνουν οβερόλ το 80φεύγα), οι 30άρες του Μπενέτου φαντάζουν πιο φυσιολογικές κι από τις 30άρες του Kobe στο prime του.

αλλά

Τσιλιχρήστος πάνω από Λίλαρντ?




Πέρα απ την πλάκα ΟΚ καταλαβαίνω πώς το εννοείς. Οι Χόρνετς δε θα επέλεγαν Λίλαρντ άρα από τους υπόλοιπους που δίνονταν τόσο ψηλά ο Τσιλιχρήστος μπορεί και να ήταν η καλύτερη δυνατή επιλογή.

Για Γιάννη γενικά το έγραψα ότι μιας και μιλάμε για re-draft, το πρώτο pick που μου ρχεται στο μυαλό από τα τελευταία χρόνια είναι αυτό του Γιάννη στο #15. Αν ξανακάναμε σήμερα re-draft την κλάση του 2013, έχω την αίσθηση ότι ο Γιάννης θα πήγαινε άκοπα νούμερο 1. Ο μόνος που με έψησε σε κάποια φάση ότι θα μπορούσε δυνητικά να θεωρηθεί καλύτερο πρόσπεκτ ήταν ίσως ο Γκομπέρ. Σήμερα που μιλάμε νομίζω ότι ο Γιάννης έχει ξεφύγει αρκετά κι απ τον Γκομπέρ κι απ τον Μακόλουμ κι απ τον Άνταμς κι απ όλους.

Mike Muscala, FranKaminsky και Iron Maiden δίσκοι.



Στατιστικά για full season blown 10+ leads έχουμε; Θα τα χρειαστούνε στη Sota.

Cody από εμένα για σήμερα, οι Hornets με την Κάμπα αρχηγό το πάνε καλά, καλύτερα από πιο άλλους playoff wannabies.

Στο σημερινό top-10, στο #1 είναι αυτό, αδικείται από τα replay και την έλλειψη του beehive buzz -θα πρέπει έχει μπει αυτούσιο τούτο εδώ:

Unexpected Protagonist of the Night, 19/11 - Marco Belinelli

Τα νούμερα: 7/9 τρίποντα, 0/4 δίποντα, 10 αμυντικά rebs, 5 τελικές πάσες, +5 στην παραλίγο νίκη των Hornets στη Νέα Ορλεάνη. Όσο ήταν μέσα και τα βαζε προηγούνταν απ' ότι είδα.

Η εικόνα:


Πριν/Μετά: Πριν 10+ χρόνια θυμάμαι ένα πρωτοσέλιδο που έλεγε πως θα τους πάρουμε -ο ΠΑΟ- πακέτο με Mancinelli. Τελικά απ' τη Bologna μεταπήδησε απευθείας στο Golden State που τον είχε επιλέξει στον πρώτο γύρο του draft, στο νούμερο 18, γρήγορα μεταπήδησε στο Toronto τότε που είχαν το peak της international μανίας τους για ένα μελλοντικό φονικό δίδυμο με Bargnani, η Νέα Ορλεάνη τον βοήθησε με 124 ματς βασικό σε μια διετία να ανακτήσει το χαμένο momentum του ως ΝΒΑer, Chicago, δύο χρονιές Spurs όπου και σούταρε το 2014 με 43% στα τρίποντα στη regular και 42,1% στα playoffs -σε μειωμένο ρόλο- για να φτάσει στην κατάκτηση του δαχτυλιδιού πρωταθλητή που έχει στην κατοχή του. Μετά κονόμα στο Sacramento που δεν κράτησε πολύ, αφού σούταρε πολύ χειρότερα απ' οπουδήποτε στο παρελθόν απ' τα 7.25, οπότε η δεύτερη φορά που πάει Hornets -αν και μιλάμε για διαφορετικό franchise σε άλλη πόλη- είναι ο έβδομος διαφορετικός σταθμός της ΝΒΑ καριέρας του Μπέλη Νέλη. Έχει πάρει σελίδα απ' το βιβλίο του Delonte και χώνεται; Είναι ή δεν είναι στερεοτυπικός ο Paolo στην πρώτη σεζόν Friends; Μέχρι τώρα και όσο σουτάρει τόσο καλά -έχει 47,8% απ' το τρίποντο στη σεζόν- δεν πρόκειται να ακούσεις παράπονα απ' τη Βόρεια Καρολίνα. Μετά τη δέκατη ομάδα του όλο και κάτι θα ακουστεί, έχει 4-5 χρόνια χρησιμότητας σε επίπεδο ΝΒΑ μέσα του. Το βλέπω στα sleepy-eyed thumbnails του. Εκτός αν ο Armani χώσει ακόμα βαθύτερα το χέρι στην τσέπη.

Δε δήλωσε: "Kαταπληκτικό presence o Hibbert ως βασικός center μας σήμερα, δε με νοιάζει να γυρίσει ο Zeller απ' τον τραυματισμό του καν."

Unexpected Protagonist of the Night 26/11: Jeremy Lamb

Τα νούμερα: 8/15 σούτ, με 1/3 τρίπλες και 1/2 FTs για 18 ποντάκια. Ήταν +5 στα 36 λεπτά που αγωνίστηκε, το ένα του λάθος ισοφαρίστηκε με ένα κλέψιμο που ολοκλήρωση, αλλά το πουλέν των πολλών (στο Φόρουμ!), γυάλισε τα ταμπλώ κατεβάζοντας 15 αμυντικά και παίρνοντας άλλα 2 επιθετικά ριμπάουντ. Έδωσε και δύο ασίστ γιατί δεν είναι Wiggins μόνο σούτερ!

Η εικόνα: Μέχρι και τα ριμπάουντ έχει! Μαγική στιγμή η crossover στον Κάηλ τον Κουήν και κερασάκι στην τούρτα το σφράγισμα της νίκης με τη μία από τις δύο βολές


Πριν/Μετά: 9 Γενάρη 2016: τότε είχε κάνει τελευταία αντίστοιχα καλό παιχνίδι ο Αμνός. Στη μοναδική του πιο πρόσφατη επίδοση με +18 πόντους, η μοναδική στην καριέρα του με +13 ριμπάουντ επίσης μέχρι χθες. Με τα 15 ριμπάουντ ισοφάρισε την 6η καλύτερη επίδοση φέτος ως τώρα, όχι κάτι που δε θα ξαναγίνει, σίγουρα με αντίπαλο τους Knicks θα πολεμηθεί με μηδενιστικά επιχειρήματα από άλλους κρίνοντας από το προβληματικό παρελθόν, είτε λόγω τραυματισμών είτε λόγω σκαμπανεβασμάτων στον ψυχολογικό τομέα ή οτιδήποτε τελοσπάντων μπορεί να του κρατάει μυαλό και σώμα παγιδευμένο το σαφέστατα αρκετό ταλέντο που έχει. Οι Hornets έχουν γίνει η ομάδα των Unexpected , εύκολα η ευχάριστη έκπληξη του Πρωταθλήματος, σε κάθε παιχνίδι εμφανίζουν λύσεις από τον πάγκο, καταρρίπτουν το "Τί ξέρεις για τους Hornets? -Εμμμμ... Κέμπα Γουώκερ, τί άλλο!"
Θα το επαναλάβει? -Με τον Marvin έξω για καμιά δεκαριά μέρες για αρχή, τον Belinelli με hamstring strain χθες στην 4η περίοδο και με ενδεχόμενο να χάσει και αυτός χρόνος, την ίδια ωρα που ο Batum ενδέχεται να λείψει και αυτός, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για σκέψη. Plug n play. Go earn son!
Είσαι ή δεν είσαι Lamb believer? -Εμείς είμαστε, κι ας είναι για μερικά vintage pull up jumpers, το παιδί έχει την 80ίλα μέσα του!

Δε δήλωσε: "Παίζω καλά όταν παίζει καλά και ο Cody -ο καλύτερος ψηλός μας, με τα φεγγάρια μου δηλαδή..."

Unexpected Protagonist of the Night, 25/02 - Frank Kaminsky

Τα νούμερα: 23 πόντοι με 9/18 fg, 5/9 3pt, 2+11 rebs, 3 assists, 2 κλεψίματα, +19 στη νίκη των Hornets στο Sacramento. Σε 38 λεπτά, αφού είναι εδώ και καιρό η μόνιμη λύση της Charlotte στη ρακέτα, χτες για backup του έπαιξε 10 λεπτά ο αγαπημένος μας οτιναναι ο Wood. Έχει αργήσει να πέσει γιατί κάπου ανάμεσα στα συνεχή προβλήματα τραυματισμών γύρω του και τη σταδιακή του ανέλιξη δεν έκανε απρόσμενο μπαμ, ώσπου έφτασε να βάζει 24 και 27 πρόσφατα και να τον προσπερνάμε χωρίς να μας κάνει έκπληξη. Ε πάρτε τον τώρα που έκατσε να μην τον αφήσουμε ένα χρόνο στον πάγκο τον άνθρωπο.

H εικόνα:


Πριν/Μετά:
Ο Κaminsky part3, όπως γράφει ο ίδιος στο twitter handle του, είναι Ανατολικός Μόνο™, παιδί του Illinois με κονέ μέσα στον οργανισμό των Bulls. Το λέω από τώρα να ξέρετε γιατί θα πάει Chicago όταν υπάρξει free agent. Έπαιξε στο Wisconsin ορίζοντας την έννοια του late bloomer κολεγιακά, την πρώτη χρονιά δε σκόραρε ποτέ 10+, τη δεύτερη αύξησε ταπεινά το ρόλο του, την τρίτη έγινε ένας πολύ καλός βασικός και έφτασε ως τον ημιτελικό του Final Four, καλά που δεν έπαιξε με τον τελικό νικητή Boatright βέβαια του οποίου ήταν πελάτης απ' το high school, ως senior έφτασε ανατριχιαστικά κοντά στην κατάκτηση στην Indianapolis και ήταν ο παίκτης της χρονιάς στο NCAA. Ένας σπάνιος συνδυασμός ύψους και ταλέντου που παρά την ηλικία του θα έφευγε προς το τέλος της λοταρίας το αργότερο, επιλέχθηκε απ' τους Hornets στο νούμερο 9 μιας αρκετά δυνατής draft class, πάνω από prospects όπως ο Winslow, o Booker ή ο Turner. Η rookie χρονιά του ήταν αναμενόμενα αναγνωριστική, είχε και την εμπειρία της συμμετοχής στα playoffs όπου βρέθηκε βασικός για 5 απ' τα 7 παιχνίδια αλλά δε μπορούσε να περιμένει κανείς να ανταποκριθεί ως ηγέτης μιας ομάδας με το χαμηλότερο seed σε σειρά playoffs τόσο γρήγορα. Φέτος όπως προαναφέρθηκε έχει δει ακόμα περισσότερο χρόνο, η αποτελεσματικότητά του είχε πέσει λίγο αρχικά, περισσότερο κι απ' ότι θα περιμέναμε, όμως το Φλεβάρη που έχει περίπου σταθεροποιηθεί ο μεγαλύτερος ρόλος του ως βασική επιθετική απειλή των Hornets έχει 17,7 πόντους ανά παιχνίδι με 42,6 fg% και 37,9% 3pt% που είναι τα καλύτερα ποσοστά του για οποιοδήποτε μήνα. Βρίσκεται άλλωστε ακόμη κάτω απ' το 40% στη σεζόν, απειλεί έντονα από μακριά και ανάλογα με το αν θα του βγει η φάση μοιάζει έξυπνος ή αδύναμος finisher κοντά, με την αλήθεια να βρίσκεται κάπου στη μέση και τις εκάστοτε περιστάσεις. Μάθατε ποιον να πάρετε του χρόνου στο fantasy.. φαντάζομαι, τρίτη χρονιά στη Charlotte είναι συνθηματικό και βλέπετε τι finish θα κάνει, my work here is Dunn.

Παίρνω πίσω αυτό:

και αιτούμαι να σταματήσει τα air guitaring στον πάγκο άμα δηλώνει κάτι τέτοιο:

Unexpected Protagonist of the Night, 10/03 - Marvin Williams

Τα νούμερα: 12 πόντοι από 4/6 fg, 0/1 3pt, 4/5 ft. Αυτό δε λέει τίποτα. Ούτε αρκεί το απίθανο out of character κάρφωμα στην κορυφή του σημερινού top. Έδωσε ομως career high 18 rebounds με 2 επιθετικά ΚΑΙ career high 7 assists με ένα μόνο λάθος, 1 κλέψιμο, +35 στη 40αρα των Hornets επί του Orlando. Σας έπεισα ελπίζω, απ' τα πιο υπούλως παράδοξα statlines της σεζόν.

Το κάρφωμα:


Πριν/Μετά: Απ' την πολιτεία της Washington, έπαιξε για ένα χρόνο στo UNC και κατέκτησε τον τίτλο του κολεγιακού πρωταθλήματος ως ο "έκτος παίκτης" των Tar Heels. Δήλωσε συμμετοχή στο draft του 2005 και οι Hawks τον επέλεξαν στο δεύτερο pick της διαδικασίας επιλογής, πίσω μόνο απ' τον Andrew Bogut και αμέσως πριν το δίδυμο CP3-Deron. Ερχόταν απ' τον πάγκο και ως rookie, δεν ξεχώρισε ιδιαίτερα, αναδείχθηκε όμως μέλος της δεύτερης καλύτερης πεντάδας πρωτοεμφανιζόμενων. Η βελτίωσή του παρότι σταδιακή ήταν μικρή και αρκετά συμβιωτική. Τον λες bust. Τον λες τίμιο; Δεν ξέρω. Με τα χρόνια τον βαρέθηκαν και το φόρτωσαν στη Utah, εκεί δεν έκανε τίποτε τόσο διαφορετικό αλλά φάνηκε περισσότερο πως είχε σταθεροποιηθεί η προσφορά του και το ήδη βελτιωμένο του σουτ, ως ελεύθερος μετακόμισε στους Hornets, πέρυσι είχε την πρώτη χρονιά που πέρασε το 40% απ' το τρίποντο και το καλύτερο ποσοστό του σε δίποντα σε μία σεζόν -όμως όχι αθροιστικά σε fg%-, φέτος έχει μια σχετική πτώση αλλά δε νομίζω να βλέπουν οι Hornets τίποτε αφύσικο στη φετινή του παρουσία. Το μέλλον του είναι αρκετά δεδομένο, έχει φρέσκο συμβόλαιο που κλείνει με δική του player option οριακά πάνω απ' τα 15 μύρια για τη σεζόν 2019-20. Δεν θα είναι βασικός ως τότε, όπου κι αν παίζει. Θα κάνει πάνω κάτω τα ίδια, είναι ικανός και να το κόψει ξαφνικά. Μου τον είπαν late bloomer το πρωί, μάλλον ταβανοχτύπης είναι, δεν άνθισε και ποτέ, απλά έγινε χρήσιμος/υποφερτός και ξεχάστηκαν κάπως οι προσδοκίες. Whatever, πολλά είπαμε.

Δεν ξέρετε: πως το μεσαίο όνομά του είναι Gaye. Αλλά διευκρινίζει πως δεν τον ονόμασαν οι γονείς του προς τιμήν του γνωστού καλλιτέχνη, αλλά έχει πάρει το όνομα του πατέρα του που εκείνον η γιαγιά τον έβγαλε για το Gaye. Τρομερή διαφορά.