Στο τουρνουά γενικά απογοήτευσαν:

9. εγώ (είχα υποσχεθεί να μην φάω μια κούτα πατατάκια βλέποντας τους αγώνες)

Μπορεί να είμαστε ΟΙ λουζερ των μικρων τελικών αλλά παίξαμε κόντρα στους λουζερ ΓΕΝΙΚΩΣ... Σαν τελικος Φ4 με ομάδες που εχουν προπονητη τον Ιωαννιδη και τον Ρενέσες ένα πράγμα...

Παιδια αυτο το παιχνιδι εχει γραφικα??..Ή ειναι οπως τα μπασκετακια που παιζω στο ΦΕΙΣΜΠΟΥΚ χωρις γραφικα απλα γραφουν σκορ αγωνων και τελος??

ειναι στυλ wii. Χειριζομαστε εικονικα τους παικτες, παιζοντας εμεις οι ιδιοι σε αγωνες και κανοντας σουτ κλπ ως λεμπρον πχ (εχουμε διαλεξει απο 5 παικτες να χειριζομαστε) και αναλογα με τους ποντους τις ασιστς και τα ριμπαουντς παιρνει ο καθες παικτης ποντους. Παιζουμε μεταξυ μας (εναντιον δηλαδη) και ουσιαστικα ειναι σαν να εισαι ο ιδιος μεσα στο παιχνιδι

Αγαπητοί Διαχειριστές

Οπως θα δείτε παραπάνω έχω κάνει αιτημα αλλαγης nickname από τις 30/10/09. Επειδή σίγουρα δεν έχω να κάνω με το δημόσιο και επειδή έτυχε να μου αλλάξουν το nickname και σε ένα άλλο forum (πάλι σε georgeman) γνωρίζω οτι οι χρόνοι δεν είναι τόσο μεγάλοι. Ειδικά όταν κάποιος γράφει επώνυμα (δείτε την υπογραφή μου). Για τους παραπάνω λόγους θα σας ζητήσω ξανά να μου αλλάξεται το nickname από gamgre σε georgeman με την ελπίδα αυτή την φορά να γίνει πιο γρήγορα!

Πάντα στη διάθεση σας

Θα στο αλλάζαμε, αλλά τώρα που μας παρομοίασες με το δημόσιο, μάλλον δε θα το κάνουμε.

Και τώρα που θίχτηκες και μας ανακοίνωσες ότι θα αποχωρήσεις από το φόρουμ, δεν πρόκειται με τίποτα να γίνει (ή μήπως τώρα θα ήταν καλύτερα να γίνει? ).

"Παιρνει κανενα μπονους απο την Ερτ καθε φορα που λεει... "μακρινο ριμπαουντ";;; " Κορυφαιο

και ειναι και μια αλλη ατακα που δεν μπορω να βρω , οπου καποιος σχολιαζοντας την περιγραφη του Ιωαννου στον αγωνα με την Σλοβενια το 2007 λεει : <<Και ξαφνικα ακουγεται μια φωνη απο το υπερπεραν να φωναζει "ΑΜΥΝΑΑΑ">> . Ειχα ξεραθει στα γελια . . .

Την είδα πρώτη φορά πριν πολλά χρόνια σε μια ταινία όπου δεν πρέπει να είναι πάνω από 16. Δε βλέπω αμερικάνικες ταινίες, δεν τις αντέχω, αλλά θυμάμαι ότι τη συγκεκριμένη την είδα για πάνω από 20 λεπτά μόνο και μόνο λόγω της Σάρα: προσπαθούσα να καταλάβω αν ήταν άντρας ή γυναίκα, χωρίς πλάκα.

Χρόνια αργότερα την είδα στο οι Συνουσίες κι η Πόλη. Πέραν του ότι ως αμερικάνικο δημιούργημα η σειρά απευθύνεται σε λοβοτομημένους, αναρωτήθηκα το ποιος διάολος έκανε το casting. Δε θα έπρεπε να προσλάβει ηθοποιούς που θα το έκαναν πιο πιστευτό; Ποιος τηλεθεατής θα πιστέψει ότι σφάζονται όλοι οι άνδρες του Μεγάλου Μήλου στα πόδια μια ξεπλυμένης ζώον, μιας τσαλακωμένης τζατζόγριας λυσσάρας (τη φαντάζομαι με ζάρες στο...), μιας Μανίνας- Σουπερ Κατερίνας με ελεφαντίαση στις γάμπες και της τραβελοΣαραΤζέσικας; Και καλά, στην πρώτη άντε να πεις μέθυσες, στη δεύτερη έβαλες σακούλα, την τρίτη την έβλεπες μόνο με παντελόνι... για τη Σάρα δεν υπάρχει δικαιολογία ρε φίλε, και η κτηνοβασία έχει όρια.

Τι δε μου αρέσει στη Σάρα; Ας τα δούμε αναλυτικά:
1. Μύτη: Μουρεσάν.
2. Υφάκι: Ρούντι Φερνάντεζ και Κάρλτον Μάγιερς μαζί. Σιγά καλή μου, δε βγήκες και MVP των τελικών του ΝΒΑ.
3. Πόδια: Στραβά.
4. Στήθος: Στήθος κοτόπουλο, παρακαλώ, με γαρνιτούρα ρυζάκι. Άλλο στήθος δε βλέπω.
5. Μαλλί: Αν τη γυρίσεις ανάποδα κάνει και για σφουγγαρίστρα.
6. Φωνή: Τζέικ Φιλιππούσης και χειρότερα.
7. Περπάτημα: ΚΑπνίζω, είμαι νευρικιά, στα 50 μου δεν έχω μάθει να περπατάω με τακούνι και βιάζομαι κιόλας. Αι μαρή. Οι Κουβανές περπατάνε σα θεές, νωχελικές, με μια θηλυκότητα γαζέλας, κουνώντας γοφούς ανέμελα. Η Σάρα πάει λες και τη στέλνουνε στη μάχη του Στάλινγκραντ. ΟΥΣΤ.
8. Χρησιμότητα: ΚΑΜΙΑ. Τον κόνω ότι ούτε suck ούτε blow, κάθεται όλη μέρα στο κρεβάτι και λιμάρεται, για χόμπι αδειάζει την πιστωτική του husband, ονειροπολεί για τους κοιλιακούς του Mr Big, σίδερο δεν ξέρει να βάλει, συζήτηση στην καλύτερη για τη νέα βιτρίνα του Paul & Shark και στο σεχ (που αν ήμουν σε ερημικό νησί μαζί της καλύτερα να πάω με καμιά καρύδα δηλαδή) πρέπει να είναι ΠΟΛΥ ψάρι "έλα κάνε τα όλα γιατί εγώ είμαι η Σάρα, και ψιτ, μη με κουνάς και πολύ, έχω βάλει σάλτσα από αγγούρι στα μάτια να μη φαίνονται οι ρυτίδες".


Επιπλέον καπνίζει σα ταρίφας στην πιάτσα της Αχαρνών, πηγούνι σα βετεράνου μποξέρ, βρωμάει αναθλητικότητα από μακριά κι έχει ένα μη μου άπτου εκνευριστικό, θα' θελα να την είχα μαζί μου στο τελευταίο ταξίδι στο Μάλι, να ξυπνάει κάθε μέρα σε χωμάτινα κρεβάτια κι όποτε μας φέρνουν για νιοστή φορά κους-κους σε βρώμικο πιάτο στους παραπόταμους το Μπάνι να κάνει "ίιιιιιουουου" από την αηδία και να ρωτάει αν δεν υπάρχει έστω μια ταπεινή κρεμ μπρουλέ σε αυτόν του παραπόταμο του Μπάνι, αμάν κι αυτοί οι νέγροι βρε παιδί μου, ένα αρκουδίσιον δε βάλανε στην καλύβα τους, τίποτε δε σέβονται.

Το ον αυτό (αρνούμαι να το αποκαλέσω γυναίκα) είναι για ένα μόνο πράγμα: σφαλιάρες. Δεν με επηρεάζει καν ότι είναι γριά, και στα νιάτα της ο ορισμός του μπάζου οικοδομής ήταν. Με άριστα το δέκα της βάζω μείον τβββββία. Αν ήταν πλέι θα ήταν ο Μπαρλάς, πεντάρι ο Σίνγκλετον, κοκ κοκ.

Βουζο-μπαζο Haters του διαδικτύου, ενωθείτε, πάνε να μας πείσουν πως η Σάρα Τζέσικα Πάρκερ βλέπεται. Ούτε για μπουγέλα η γκόμενα... Ένας πορτορικάνος νταβατζής με χρυσά δόντια, ζώνη με αγκράφα το δολλάριο και τατού τον Tyson να την πλακώσει στις φάπες και γρήγορα.

Dear Sara, don't take this personally. I just happen to think you are for the buzz. You, Mara and the bad synapantima should move to outer space ASAP, make your last wish (a fake Luis Vitton?) and get smashed by a meteorite, having your particles dissolved and scattered across the universe once and for all. You are the kind of persona I despise, the woman I'd vomit if I had to touch her, the "super star" that reminds me how fake Hollywood is. You are not worth a curly hair of the last latina's vagina.

Άντε καλή μας μέρα!

Το παρακατω ποστ αφορα μονο φιλους το Ολυμπιακου.

Όποιος έχει διαρκείας ή μπορει να βρει εισιτηριο και λειπει το Σαββατο από το γήπεδο, να του καει το pc και να του κολλαει το ιντερνετ from now to eternity.

Όποιος δεν μπορει να βρει εισιτηριο να βρει τηλεοραση να δει το ματς . Αν δεν βρει , να του καει το pc και να του κολλαει το ιντερνετ from now to eternity.

Όποιος δεν μπορει να βρει ειστηριο αλλα εχει κανονισει να φυγει το 3ημερο , να βρει τηλεοραση να δει το ματς. Αν βρει τηλεοραση αλλα απομονωθει με την συζυγο/αραβωνιαστικια/γκομενα/παρανομο δεσμο για ρομαντικο 3ημερο να του καει το pc και να του κολλαει το ιντερνετ from now to eternity. Επισης να του χαλασει η κοπια που εχει κατεβασει με τον τελικο της Ευρωλιγκας και να μην του σηκωνεται ολο το 3ημερο.

Λυπάμαι που το λέω, αλλα αυτο το Σαββατο θα το αφιερωσετε στην ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού. Οχι για τον τιτλο που τοσο θέλουμε όλοι, ουτε για την κα@@α που νιωθουμε για αυτην την ομάδα και τους παικτες της.

Θα το κανουμε για τις ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ ΩΡΕΣ που σπαταλαμε σε αυτο ,αλλα και σε αλλα, φορουμ . Για τις αναλύσεις αγωνων, για τα ΑΤΕΛΕΙΩΤΑ & ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ σκαουτινγκ παικτων που εχουμε κανει, για τα 28000 (!!!!!) ποστ μεταγραφων που εχουμε κανει , για τα ποστ που εχετε κανει 2,3,4,5 το πρωι αναλυοντας οποιο κ@λοπαιχνιδο εχει προηγηθεί , οποια μεταγραφη εχει συζητηθει, οποιο βλακα διαιτητη εχουμε βρει μπροστά μας. Θα το κάνουμε για τον non call του Πηλοιδη και τα σφυριγματα στον προπερσυνο 3ο τελικο . Θα τα κάνουμε για ολα αυτές τις πικρες που εχουμε ώς τωρα τραβηξει για αυτην την ομάδα, για καθε κωλοσυναισθημα πικρας και απογοητευσης μας εχουμε γνωρισει απο παικτες βεντετες, προπονητες απατεώνες, απο καθε καραγκιοζη χουλιγκανο που μας εχει στερησει την δυνατοτητα να βλέπουμε την ομάδα μας.

Δεν υπάρχουν, στα ματια μου τουλαχιστον, τεχνικες αναλυσεις να γινουν για το ματς. Μην βαζετε στο μυαλο σας πλανα, παικτες, ματς απ, διαιτητες και αλλα τεχνικα θέματα. Το Σάββατο μιλα μονο η καρδία της ομάδας. Εμεις.

Ειναι πραγματικο συγκλονιστικο αν αναλογιστει κανεις την μανια και το παθος με τα οποια ακολουθουμε ακομα αυτη την ομάδα η οποια μεχρι πριν τα παιχνιδια με την Σιενα δεν μας ειχε δωσει τιποτα in return...

Δεν ξερω για εσας αλλα εγω απο εχθες "μαζευω" ολα τα συναισθηματα που εχω νιωσει για αυτη ομάδα ολα αυτα τα χρονια. Θυμο, αγανακτηση, αδικια, περιφρονηση, εγκαταλειψη, υπερηφανια. Ολα αυτα ελπιζοντας να προσθέσω το Σαββατο και την ΔΙΚΑΙΩΣΗ. Αλλα ακομα και αν δεν γινει αυτό και ελθει το Σαββατο μια ακομα απογοητευση, μια ακομα πικρα, τουλαχιστον θελω να ξερω οτι το ενιωσα και αυτο διπλα στην ομάδα που αγαπώ. Ειτε απο το γηπεδο ειτε απο την τηλεοραση.

Γιατι αυτό σημαινει τελικα να αγαπας μια ομαδα.

Να εισαι ΠΑΝΤΑ διπλα της χωρις να περιμενεις κανενα ανταλλαγμα.

Τα λέμε ξανα απο Δευτέρα.