Είδα, που λέτε παιδιά, τον Holic στο δρόμο χθες - είχε κατέβει με τις παντόφλες, τη ρόμπα και το πούρο, να αγοράσει το slam του Αυγούστου.
Αφού λοιπόν με χαιρέτισε και μου έδωσε τα εύσημα για τις πολύ καλές αλλαγές που έγιναν ( )- ειδικά για τα βίντεο, όπου αναμένεται να σαρώσει στα uploads δεδομένης της τρομερά ταχύτατης γραμμής του - μου ζήτησε να ποστάρω ένα poll γιατί όπως μου εξήγησε, δε μπορεί ακόμα να καταλάβει τη διαφορά μεταξύ του "post poll" με του....exit poll .
Οπότε προσφέρθηκα να τον βοηθήσω.
Παρακάτω είναι αυτά που μου είπε....κατά λέξη :




"Ποιον θεωρείτε κορυφαίο All-Around παίχτη όλων των εποχών;
Βασικά, να αναφέρω ότι, αν και στις περισσότερες ανάλογες ψηφοφορίες αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει μόνο σουίνγκμεν, υπήρξαν και αρκετοί ψηλοί που μπορούσαν να κάνουν πολλές δουλειές μέσα στο γήπεδο.
Εγώ ξεχώρισα αυτό που θεωρώ τοπ-10. Ψηφίστε κάποιον από αυτούς ή κάποιον άλλο στην 11η επιλογή.
Επιγραμματικά, μια μικρή καθοδήγηση στο δικό μου τοπ-10:

Ο Μάτζικ μπορούσε να παίξει και στις 5 θέσεις, κάτι που αποτελεί σπανιότατο φαινόμενο. Με ύψος 2,06 δημιουργούσε πάμπολλα προβλήματα στα ματς απ, καθώς ήταν πολύ δυνατός για γκαρντ και πολύ ευκίνητος για big man. Δεύτερος όλων των εποχών σε τριπλ νταμπλ, παρότι δεν τα «κυνηγούσε» μανιωδώς και πρώτος στα πλέι οφ.

Ο Ρόμπερτσον κατέχει την πρώτη θέση όλων των εποχών στα τριπλ νταμπλ (με ένα απίστευτο 181) και μάλιστα στα 6 πρώτα του χρόνια είχε ήδη πιάσει τον αριθμό του Μάτζικ. Την εποχή του, βέβαια, υπήρχαν περισσότερα ριμπάουντ διαθέσιμα, αλλά από την άλλη, οι ασίστ χρεώνονταν πιο φειδωλά απ’ότι σήμερα. Κάποιοι, πάντως, λένε ότι κρατούσε την μπάλα πολλή ώρα στα χέρια του.

Ο Τζόρνταν δεν ήταν μηχανή τριπλ νταμπλ, αλλά αποτελεί ολ αράουντ παίχτη, καθώς διέθετε ένα σπάνιο συνδυασμό επιθετικών+αμυντικών ικανοτήτων, τις οποίες εκμεταλλευόταν με το έξυπνο παιχνίδι του και τη σχεδόν ανεξάντλητη ενέργειά του. Το 1988 και το 1989 υπήρξαν οι κορυφαίες ολ αράουντ χρονιές του.

Ο Μπερντ μπορούσε επίσης να κάνει σχεδόν τα πάντα, παρότι δεν υπήρξε υπεραθλητής. Άριστος επιθετικός, ενώ στην άμυνα, παρότι όχι σε κορυφαίο επίπεδο στο 1-με-1, υπήρξε πολύ καλός στην ομαδική, και πάντα επικίνδυνος στις τελευταίες στιγμές.

Ο Πίπεν ήταν κορυφαίος περιφερειακός αμυντικός. Έκλεβε πάσες, κέρδιζε επιθετικά φάουλ, ενώ στην επίθεση ήταν καλός σκόρερ, ριμπάουντερ και ακόμη καλύτερος ομαδικός πασέρ (ομαδικός πασέρ=αυτός που δε χρειάζεται να πέσουν δύο πάνω του για να πασάρει, βλ. Άιβερσον, Κόμπι…).

Ο Μπάρκλεϊ ήταν 1,94 και έπαιζε από 3 ως 5. Πολύ δυνατός για τους ισοϋψείς του, πολύ ευκίνητος για τους ομοθεσίτες του…Είχε καλό σουτ, ριμπάουντ, ενώ κοντά στα καλάθια ήταν δυναμίτης, καταρρίπτοντας αντιπάλους μισό κεφάλι ψηλότερους.

Ο Γκαρνέτ μπορεί να είναι νεαρός σε σχέση με τους άλλους και με λίγες ομαδικές διακρίσεις, αλλά και ποιος δε θα τον ήθελε στην ομάδα του; Άλλος ένας ιδανικός συνδυασμός άμυνας-επίθεσης, με σχεδόν αυτόματο το 20 π+10 ρ+5 ασ. κάθε χρονιά.

Ο Τσάμπερλεν δεν ήταν μόνο ένας τρομερός σκόρερ και ριμπάουντερ, όπως δείχνουν και τα νούμερα. Μπορούσε να πασάρει εξαιρετικά (μέσος όρος καριέρας 4,4 ασίστ) και να καλύψει τα καλάθια όσο ελάχιστοι ever. Μακράν πρώτος σε τριπλ νταμπλ μεταξύ των σέντερ και 3ος όλων των εποχών.

Ο Ολάζουον ήταν ο σέντερ-λάστιχο. Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι είναι κλασικό 5άρι, αλλά έχει κλέψει τόσες μπαλιές, έχει τελειώσει τόσους αιφνιδιασμούς και έχει τόσες κινήσεις, ώστε ακόμη και μια θέση να έπαιξε, αξίζει να μπει στους κορυφαίους Ολ Αράουντ παίχτες.

Ο Ράσελ δεν ήταν άριστος αμυντικός μόνο επειδή μπλόκαρε τόσο πολλά σουτ, αλλά κι επειδή ήξερε να επαναφέρει τις μπάλες σε συμπαίχτες του (όχι απλά να την πετά εκτός παρκέ), αλλά και να μαρκάρει σχεδόν σε κάθε θέση. Και πέραν της άμυνας μπορούσε να κάνει πολλά ακόμη. Δεν ήταν σούπερ σκόρερ, αλλά ήταν τέλειος πασέρ και ηγέτης: Υπήρξαν περιπτώσεις όπου κατέβαζε αυτός την μπάλα σε αιφνιδιασμούς, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι, αν και μέτριος σουτέρ, σπανίως αστοχούσε σε κρίσιμες στιγμές, αντιθέτως αύξαινε την αποτελεσματικότητά του."

Ποιοι είναι οι αριθμοί του τζόκερ, Dizzy;
Είναι γεγονός, χθες αγόρασα το τελευταίο Slam με το Ρον Αρτέστ!
Όσο για τη ρόμπα, αυτό λέγεται "πετσέτα γυμναστηρίου"


Κατά τα άλλα, ο υπολογιστής μου εξακολουθεί να μη βρίσκει τη διαφορά του "post poll" και του "exit poll", o Dizzy έγραψε λάθος τον Ολάζουον και το Ράσελ ( ) και ο Αρχηγός ρίχνει την πρώτη ψήφο στον...όχι στο Στόκτον, πάντως

Εγώ ψηφίζω το κλσσσικό, Τζόρνταν, όχι επειδή είναι το πρώτο όνομα και στο μυαλό του κάθε άσχετου με το μπάσκετ το πρώτο όνομα που έρχεται είναι αυτό.

Πρώτα απ'ολα έχει κατακτήσει 6 τίτλους και έχει αυτό που λέμε καρδιά πρωταθλητή (σαν τον Ολυμπιακό στο ποδόσφαιρο ) και πνεύμα νικητή.
Σταθερός σκόρερ άνω των 30 πόντων, πολλές και καλές ασίστ στους συμπαίκτες του, και ιδιαίτερα στον Πίπεν, άρα δεν ήταν απλά μια ομάδα μόνος του, αλλά και παίκτης ομάδας.
Πολύ καλά αμυντικά μαρκαρίσματα, μέσα στις φάσεις, πολλά κλεψίματα, fairplay, ριμπάουντ αρκετές φορές, (βέβαια με τον Ρόντμαν από πίσω που να περισσέψει κανένα ριμπάουντ?) και γενικά θα μπορούσε εκτός από MVP να βγει και Defensive Player.

O Barkley μπορεί να είχε πλούσια προσόντα, πολύ καλά ριμπάουντ αμυντικά και επιθετικά, δεν τον μαρκάρεις εύκολα παρ'ολο που δεν ήταν κανένα τέρας όγκου και καλά ποσά στο σκοράρισμα, δεν είχε το πνεύμα και την νοοτροπία του Νικητή.

Ο Ρόμπερτσον πολύ καλός παίκτης αλλά και αυτός όπως και ο Τσάμπερλαιν δεν νομίζω να μπορούν αν σιγκριθούν και να κριθούν στην σημερινή εποχή....

Τους υπόλοιπους δεν τουσ σχολιάζω γιατί θα γράφω μέχρι αύριο.

Η Μεγάλη σύγκριση είναι μεταξύ Τζόρνταν-Μάτζικ. Ε, εκέι επιλέγω Μάικλ!

MJ.Έκανε ότι ήθελε και με τον χρόνο απέδειξε ότι δεν βάζει τον εαυτό του πάνω από την ομάδα.Θέαμα,ουσία,άμυνα,αξιοποίηση συμπαικτών,τίτλοι...The best ever..Μετά πιστεύω ότι είναι ο Garnett αφού παίζει πραγματικά με την ίδια ευκολία και την ίδια άνεση από 3 μέχρι 5.Αν ο Sir Charles έιχε καμιά 15αριά ποντους ακόμα ύψος θα ήταν αυτός.Αλλά τα είπαμε περί ευνοημένων της φύσης..

Well, με αυτή την άποψη (που την έχουν αρκετοί, βέβαια) δε θα συμφωνήσω, αλλά μάλλον θα αναφερθώ λίγο αργότερα εδώ. Βλέπετε, αναγκάζομαι να μοιράζομαι τον υπολογιστή με άλλους.

Holic είσαι φαντάρος?

Εγώ θα πάω με τον Μάτζικ.
Δε βλέπω ποια από τα προαναφερθέντα στοιχεία του Τζόρνταν δεν έχει αυτός ο παίχτης.
Και πνεύμα νικητή είχε και με το τρίπτυχο σκορ-ασίστ-ριμπάουντ είχε καλή σχέση.
Εντάξει, στην άμυνα μπορεί να μην είχε διακριθεί τόσο όσο ο Mάικελ αλλά....το γεγονός ότι μπορούσε να παίξει και στις 5 θέσεις, κάτι που το απέδειξε έμπρακτα σε τελικό πρωταθλήματος κιόλας, είναι αρκετό για να κερδίσει την ψήφο μου.

One vote to Magic .

Όχι, αλλά έχω να ακούω καθημερινά γκρίνιες απ'την υπόλοιπη οικογένεια ότι μονοπωλώ τον υπολογιστή, κάθομαι με τις ώρες, κατεβάζω "άχρηστα αρχεία", κτλ...τα γνωστά.

Τώρα, όσον αφορά το Ρόμπερτσον και τον Τσάμπερλεν, ακούω πολλές φορές το επιχείρημα ότι έδρασαν σε πιο "ξένοιαστες εποχές", ότι ο πρώτος δεν ήταν αθλητικός, ο δε δεύτερος αντιμετώπιζε σέντερ με ύψος 2 μέτρα, κτλ. Και τα δυο είναι λάθος. Ο Ρόμπερτσον ήταν 1,96, πιο ογκώδης από τον Κιντ, εξίσου καλός ριμπάουντερ, τουλάχιστον εξίσου καλός πασέρ, πιο αδύναμος στην άμυνα, αλλά πολύ αποτελεσματικότερος σκόρερ, όχι μόνο στα νούμερα, αλλά και στα ποσοστά. Αυτή τη σύγκριση την κάνω προσαρμόζοντας τα νούμερά του στην σημερινής εποχής, όχι τοποθετώντας τα πραγματικά δικά του σε σύγκριση με του Κιντ, αλλιώς η διαφορά θα έμοιαζε ακόμη μεγαλύτερη.

Όσο για τους αντιπάλους του Γουιλτ, ο μόνος σέντερ με ύψος 2 μέτρα που αντιμετώπισε ήταν ο Γουες Άνσελντ, ο οποίος, όμως, ήταν χτισμένος σαν βαρέλι με μυς. Περίπου όπως ο Μπάρκλεϊ, που ήταν 1,94, αλλά κυριαχούσε κάτω απ'τα καλάθια. Από δω και πέρα, η διαφορά υψών δεν είναι τόσο μεγάλη όσο θα περίμενε κανείς (ιδίως αν λάβουμε υπόψη το ότι μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '80 περίπου, οι παίχτες μετριούνταν χωρίς παπούτσια). Υπάρχει, βέβαια, πιο μεγάλη διαφορά αθλητικότητας, γι'αυτό και δεν μπορεί κανείς να πει ότι όλοι οι παίχτες της δεκαετίας του '60 θα μπορούσαν να παίξουν σήμερα. Αλλά οι κορυφαίοι της εποχής ήταν επαρκώς μπροστά από την εποχή τους για να παίξουν και σήμερα, ακόμη και αν μεταφέρονταν με "μηχανή του χρόνου", κι όχι αν "γεννιόντουσαν 30 χρόνια μετά".

Και, εν πάση περιπτώσει, θεωρώ ότι η αθλητικότητα είναι μάλλον υπερτιμημένη. Αν δεν ήταν, οι ΗΠΑ θα έπρεπε να κερδίζουν ακόμη τα χρυσά με περίπατο. Ίσως όχι με 30-40 πόντους, αλλά με τίποτα να κερδίζεις μέτριες ομάδες σαν τη Γαλλία με 10-12 (βλ. Σύδνεϊ) και στη συνέχεια να υπόκεισαι και ήττες.

julius errrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrving the doctor

Χαιρετώ τον Dr.J, που έφερε στο μυαλό τη φωνή του Ντέιβ Ζίνκοφ.

Τώρα, όσο για την επιλογή, μέγιστος ο Ντοκ και επαναστατικός για την μπασκετική κουλτούρα και πραγματικότητα, αλλά είχε μερικές αδυναμίες (πάσα και άμυνα κυρίως) που με εμποδίζουν να τον τοποθετήσω στους κορυφαίους από άποψης Versatility.
Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν ανήκει στους 10-12 κορυφαίους όλων των εποχών. Άλλωστε το topic επεξεργάζεται μόνον τους πιο πολύπλευρους παίχτες κι όχι τους κορυφαίους σε συγκεκριμένους τομείς.

What's up doc?

Καλώς ήρθες Dr J.

dr j, χωρίς αμφιβολία. Ο πρόγονος παικτών τύπου mj και kobe

Συγνώμη, παιδιά, αλλά όπως είπα δεν μπορώ να συμμεριστώ αυτή την άποψη. Εκτός κι αν μού δώσετε κάποιους λόγους.

Άλλωστε, κι ο Doc είχε προκάτοχο τον Έλτζιν Μπέιλορ.

One vote to Magic, too.Δεν τον πολυ προλαβα για να λεω και την αληθεια αλλα μου εχει μεινει το all star game με τους 32 ποντους του. Πρεπει να ηταν αυτο του 92.
Επισης ο αγαπημενος Scottie και στην Ελλαδα ο Φανης. Αν και κατι μου λεει οτι ο Διαμαντιδης μπορει να τον ΠΛΗΣΙΑΣΕΙ.

Magic is the man, αλλά αν δεν ήταν αυτός, μάλλον θα έβαζα τον Μπάρκλεϊ. Απλά είδα τους τελικούς του 92-93 Σικάγο-Φοίνιξ (να'σαι καλά sarounas ) και θυμήθηκα πάλι τις εκπληκτικές ικανότητες αυτού του παίχτη...

Είχε 25 πόντους με 9/12 σουτ και 9 ασίστ. Και βέβαια, υπενθυμίζω ότι είχε πλέον αποσυρθεί από την ενεργό δράση και επέστρεψε για ένα και μόνο παιχνίδι.




Σειρά με μεγάλο θέαμα. Και να σκεφείς, είχε να αντιμετωπίσει την ισχυρή άμυνα των Μπουλς, αλλά είχε 42 πόντους στο 2ο Τελικό και 32+12ρ+10ασ. στον 4ο. Στην προηγούμενη σειρά με το Σιατλ ήταν ακόμη πιο κτηνώδης, απέναντι στο νεαρό Κεμπ.

Μαλλον ο Μπαρκλευ ειναι αυτο που λενε ο πιο underground παικτης ολων των εποχων η για να μην ειμαι απολυτος απο τους πιο underground μαζι με το Scottie. Δηλαδη αθορυβη δουλεια τοτε, αλλα πολυ σημαντικη. Ριμπαουντ, επιθετικα- αμυντικα, κοψιματα, κλεψιματα, βουτιες στο παρκε, αμυνες, ποντοι κλπ. Εγω δε τον ειχα τοποθετησει ως ολ αραουντ παικτη στο μυαλο μου, διοτι αλλα πραγματα φαινοντουσαν τοτε πιο σημαντικα για μενα στο μπασκετ. Ποντοι, ασσιστ, καρφωματα θεαμα επιθετικο και οχι αμυντικο.Αυτο που πρεσβευε το NBA δηλαδη.
Τωρα ισχυει, μαλλον το αντιθετο.

Ναι...βλέποντας αυτά τα παιχνίδια (που μετέδιδε το Mega και περιέγραφε ο Μπατής...αχ ωραίες εποχές...στο πρώτο αναφέρομαι κι όχι στο δεύτερο ) στο βίντεο, κατάλαβα πόσο πολύ έχω συνηθίσει αυτό το υποθέαμα που μας προσφέρει το ΝΒΑ (και γενικώς το παγκόσμιο μπάσκετ)...

Magic...

Δε νομίζω πως τίθεται θέμα...
ο άνθρωπας μπορούσε να παίξει ΑΨΟΓΑ σε οποιαδήποτε από τις 5 θεσεις της πεντάδας...

ego os boston maniac bazo klasika ton larry epidi oso ton prolaba ekane pramata ke thamata

Καλώς ήρθες μάγε στην παρέα μας!

Ο Bird έκανε όντως πράγματα και θαύματα, μάλιστα αν υπήρχε ψηφοφορία για το ποιός ήταν ο πιό έξυπνος παίχτης του ΝΒΑ, θα ψήφιζα αυτόν πρώτο απ'όλους (ίσως το πιο κραχτό παράδειγμα της παγκόσμιας καλαθοφαίρισης για την αντιστάθμιση έλλειψης αθλητικών προσόντων με μυαλό).

Αλλά αυτό που έκανε ο μπούλης με το νούμερο 32, στους τελικούς με τον δικό σου, που έπαιξε δηλαδή σε όλες τις πιθανές θέσεις της ομάδας...είναι αυτό το "κάτι" που προσωπικά με κάνει να τον διαλέγω πάνω απ'όλους για το ποιός είναι ο καλύτερος all around παίχτης.

Pisteuw oti diskola tha vgaloume akrh!!!Polu megalos o antagwnismos...

The other planet leme!!!!




Y.G:Kalws sas vrhka

Καλώς μας ήρθες!

Σίγουρα δε θα βγάλουμε άκρη με αυτά τα ιερά τέρατα, αλλά δεν είναι κακό να λέμε τη γνώμη μας και να συζητάμε.
Εσύ έχεις κάποια προτίμηση από αυτούς τους παίχτες?


ΥΓ: Παιδιά, όσοι μπορείτε να γράφετε με ελληνικά αντί για greeklish, θα το εκτιμούσα ιδιαίτερα αν το κάνατε. Αν δε γίνεται, no problem, συνεχίζουμε να τα λέμε κι έτσι .

sorry ala exo mathi apo to IRC ke to MSN na grafo se greeklish.Protimo ton Larry Legend(ke xerome pu iparxi ke defteros pu ton psifise),epidi ginotan thisia gia thn omada tu,mazi me ton magic efere to NBA se 1 megalh merida koinu,htan lira 100 gia telioma ton telefteon faseon ke exo di ta 3 kalitera pexnidia ke den boro na ton bgalo apo to mialo mu

Έχεις την τριάδα των DVD, με τους αγώνες με Πόρτλαντ, Ατλάντα (85) και Ατλάντα (88);

Το καθένα από αυτά τα παιχνίδια έχει τη δική του ομορφιά και ξεχωρίζει με το δικό του τρόπο. Το κοινό και των τριών: Τα κουφά που έκανε στο τέλος.

Σε πρώτη ευκαιρία, θα κάνω μια λίστα με τα καλύτερα παιχνίδια του Μπερντ και θα την ποστάρω. Για να στείλω κι εγώ κανένα αφιέρωμα

ne exo ektos apo to 5lo boxset ton celtics to 2lo boxset me ton larry

Όχι με το δικό του. Με τους Σίξερς ήταν.
Πάντως, είναι καλό ότι μέχρι στιγμής έχουμε "πολυκομματισμό".

den boro na katalabo omos pioi htan oi aloi pu psifisan sto kutaki "Alos"?

Ήταν αυτοί που ψήφισαν Τζούλιους Έρβινγκ, ο οποίος είπαμε έφερε επανάσταση στο παιχνίδι, αλλά όχι επειδή ήταν ολ αράουντ.

Υπήρχε κάποτε κι ένας τρελός που δεν ποστάρει πλέον εδώ...Φανατικός του Στόκτον. Δε θα απορούσα αν έμπαινε κι αυτός κρυφά κι έριχνε την ψήφο του στο "άλλος"!

holic mipos kata tixi exis ke ala Larry Bird Games ektos apo afta ta 3 ke afta pu yparxun sto boxset ton Celtics?(By the way bori kanis na me grapsi ta boxset ton Lakers ke ton Knicks?)

Έχω μερικά σε κασέτα, αλλά δυστυχώς δεν μπαίνω συχνά σε ανταλλαγές (συν τοις άλλοις, δε βρίσκομαι σπίτι μου αυτές τις μέρες).


Τώρα, το boxset των Νικς περιλαμβάνει:

-1970 NBA Finals, Game 7 (Προφανώς...Γουίλις Ριντ με παυσίπονα, ο Φρέιζιερ κάνει το παιχνίδι της ζωής του, κτλ)
-1984 Eastern Conference Playoffs, First Round, Game 5 (Τρελές σφαίρες. Κινγκ vs Τόμας)
-1984 Eastern Conference Semifinals Game 6 (Νίκη επί των Σέλτικς με 44 πόντους του Κινγκ)
-1989 Eastern Conference Playoffs, First Round, Game 3 (Αγωνιώδες ματς με τους 76ερς. Γιούιν σε κακή μέρα, Μπάρκλεϊ με μερικές εντυπωσιακές ενέργειες)
-1993 Eastern Conference Finals, Game 2 (Το περίφημο κάρφωμα του Σταρκς στο τέλος, μπροστά σε Γκραντ-Τζόρνταν)
-1994 Eastern Conference Finals, Game 7 (Ο Γιούιν στέλνει τους Νικς στους Τελικούς)
-1999 Eastern Conference Playoffs, First Round, Game 5 (Το καλάθι με αναπήδηση του Χιούστον στο τέλος)
-1999 Eastern Conference Finals, Game 3 (Το τετράποντο του LJ στο τέλος)

Των Λέικερς:

-1972 NBA Finals Game 5 (Ο Τσάμπερλεν παίζει τραυματίας και κυριαρχεί των Νικς)
-1980 NBA Finals Game 6 (Προφανώς. Μάτζικ-Γουιλκς στο παιχνίδι της καριέρας τους)
-1982 NBA Finals Game 1 (Νίκη επί των Σίξερς ξανά)
-1985 NBA Finals Game 6 (Τζαμπάρ-Μάτζικ αλώνουν το Μπόστον Γκάρντεν)
-1987 NBA Finals Game 4 (Το νικητήριο καλάθι του Μάτζικ)
-1988 NBA Finals Game 7 (Τζέιμς Γουόρθι on fire και repeat)
-2000 NBA Finals Game 4 (Ο Σακίλ ξεκινά τη ζημιά, ο Κόμπι την τελειώνει. Μεγάλο παιχνίδι και από το Ρικ Σμιτς).
-2001 NBA Finals Game 5 (Σκληρή μάχη και repeat με το Σακίλ MVP)
-2002 Western Conference Finals, Game 7 (Οι Κινγκς έχουν τον έλεγχο, αλλά στο τέλος χάνουν τα καλάθια (και τα αυγά))

den enousa pia games exun aplos na mu ta grapsi kana kalo pedaki se DVD??

Κι εσύ τί θα δώσεις για αντάλλαγμα?

Αν θέλεις πάντως να κάνεις κάποια ανταλλαγή μπορείς να ρίξεις μία ματιά εδώ:
http://www.basketforum.gr/forum/index.php?showforum=51

όπου μπορείς είτε να προτείνεις κάποια ανταλλαγή ή να κοιτάξεις στις (πλούσιες) λίστες που υπάρχουν ήδη από μερικά μέλη.

Gia kalytero all-around paikti olon ton epoxon den ksero alla pantos o fetinos einai o Boris Diaw. To anakoinosan sto slam

To Slam έχασε μέρος απ'το σεβασμό μου. Ο Ντιό πιο all around απ'τον Τζέιμς;

Βασικα υπαρχουν και αλλοι που μπορουν να κανουν πολλα πραγματα οπως ο Κιντ ο Πολ ο Γουειντ. Αλλα κατα τη γνωμη μου James is the best.

Όλοι οι παραπάνω είναι καλύτεροι ολ αράουντ παίχτες του Ντιό.
Ποιος έγραψε το άρθρο στο Slam;

Κουφάθηκα με τον Ντιό καλύτερο ολ-αράουντ αυτήν την εποχή!Τόσο χαμηλά έχει πέσει το μπάσκετ;;;
Για όλων των εποχών θα απαντούσα χωρίς δεύτερη σκέψη:Big-O.Ο ανεπανάληπτος Όσκαρ Ρόμπερτσον, έβγαζε μέσο όρο τριπλ-νταμπλ πριν οι άλλοι μάθουν τι είναι!

Μα ουτε μια αναφορα στον Τονι Κουκοτς?? Απ'τους πιο all around παιχτες που περασαν,δεν ειχε συγκεκριμενη θεση κ ηταν αθλητης για ολες τις δουλειες..
Οχι βεβαια οτι συγκρινεται με τα ιερα τερατα που αναφερατε,αλλα..απλα εγω οταν λεω all around παιχτης,ειναι απ'τους πρωτους που μου'ρχονται..

Θα ψηφισω κ εγω βεβαια Ματζικ!Κ ο Ρομπερτσον ηταν μεγαλος αθλητης κ ο ορισμος του all around,αλλα δεν μπορω να τον ψηφισω οχι γιατι ηταν αλλες οι εποχες αλλα γιατι δεν τον εχω δει ΠΟΤΕ!!Δεν εχω ιδεα οποτε κ δεν μπορω να κρινω..

Παντως εχει σημασια αν η ερωτηση ειναι.."ποιος ειναι ο καλυτερος all around παιχτης" ή "ποιος ειναι ο πιο all around παιχτης"..
Μαλλον ο Λεμπρον ειναι ο καλυτερος all around αλλα ειναι ΠΙΟ All around απ'τον Ντιο??Δεν ξερω αν καταλαβατε τι εννοω..(κ εγω δυσκολευομαι.. )
Δηλαδη..ποιος κανει περισσοτερες διαφορετικες δουλειες στο γηπεδο??
Κ μη το βλεπετε μονο στατιστικα ή ποιος εχει τα πιο πολλα triple double δεν ειναι αυτο (το κυριο) κριτηριο..Εξαλλου υπαρχουν πολλα που δεν φαινονται στατιστικως κ απ'την αλλη η μπαλα περνα απ'τα χερια του Λεμπρον σε ΚΑΘΕ επιθεση!λογικο ειναι πχ να'χει κ περισσοτερες ασσιστ οταν μαλιστα μετρωνται κ τοσο ευκολα στο ΝΒΑ..
Ο Ντιο ας πουμε απ'την αλλη ειναι αυτο που λεμε παιχτης "για ολες τις δουλειες" φετος για τους Σανς..Μεχρι κ σεντερ εχει παιξει!

All around παικτες υπο την εννοια οτι μπορουσαν να συνεισφερουν σε πολλους τομεις τους παιχνιδιου κ μπορουσαν να αγωνιστουν σε 2 τουλαχιστον θεσεις της 5αδας,ξεχωριζω τους:Ματζικ Τζονσον,Τσαρλς Μπαρκλει,Μαικλ Τζορνταν,Λαρι Μπερντ,Σκοτι Πιπεν,Ντετλεφ Σρεμπφ,Τονι Κουκοτς,Χακιμ Ολαζουον,Ντειβιντ Ρομπινσον,Γκαρι Πειτον,Τζεησον Κιντ,Γκραντ Χιλ,Κεβιν Γκαρνετ,Αντουαν Ουωκερ,Σον Μαριον,Κρις Πολ,Λεμπρον Τζεημς,Ντουειντ Ουειντ

Κατ αρχας, τι θεωρουμε ολ αραουντ? Καποιον που κανει πολλες δουλειες ή που παίζει πολλές θέσεις? Πχ ο Κιντ δεν έχει παίξει πουθενά αλλού εκτός από 1, όμως έχει 100+ τριπλ νταμπλ.. Όλοι οι μεγαλοι παίχτες ανεξάρτητα θέσης, έχουν λοιπόν στοιχεία ολ αραουντ..
Αν μιλαμε για θεσεις, τοτε τα "εντυπωσιακοτερα" για μενα, ηταν ο Ματζικ να παιζει 4αρι στην επιστροφη του το 1995 και ο Πιππεν να παιζει 1 στους Μπλειζερς το 2000

Kαι όμως ο Κιντ, την θεικη χρονια 97-98 που το Φινιξ ειχε στα guard Κιντ,Νας,Τσαπμαν,Κ. Τζόνσον έπαιζε και στο 2.

Ολ αράουντ είναι αυτοί που παιζουν σε 3+ θέσεις. Ο Ντανκαν πχ που παιζει στο 4 και στο 5 ή ο Αιβερσον που παιζει στο 1 και στο 2 δεν ειναι ολ αραουντ.

Δηλαδη ο Ματζικ που εχει παιξει δυο θεσεις (1 και 4) δεν ειναι ολ αραουντ?

Έχει παίξει και στο 5.

Είναι εύλογη η απορία του warmer. Και μάλιστα προσθέτω και μια τρίτη (ήσσονα, βέβαια) ομάδα ατόμων που στους ολ αράουντ παίκτες περιλαμβάνουν αυτούς που παρουσιάζουν πληρότητα σε άμυνα κι επίθεση. Οι περισσότεροι βέβαια τους κατατάσσουν στην κατηγορία "2-way players".

Ίσως ένας διαχωρισμός είναι να θεωρήσουμε "ολ αράουντ παίκτες" αυτούς που μπορούν να παίξουν σε πολλές θέσεις κι "ολ αράουντ-<θέση>" (πχ, ολ αράουντ σέντερ) αυτούς που παίζουν μόνο σε 1 ή 2 θέσεις αλλά κάνουν πολλές δουλειές.

Στο σημερινο ΝΒΑ ο πιο ολ αραουντ ειναι "ο Εκλεκτος" Λεμπρον .Μπορει να παιξει απο το 1 εως το 4 δηλαδη ολ αραουντ σε θεσεις και εχει και ολ αραουντ παιχνιδι αφου ειναι εξαιρετικος σκορερ,πολυ καλος πασερ μπορει να κλεψει μπαλες να παρει ριμπαουντ και να κανει και μπλοκ.Το πληρες πακετο.Τωρα απο παλια αν επρεπε να πω εναν αυτος ειναι ο Ματζικ εχει παιξει 1,4 και 5 οπου αλλωστε ειχε παιξει και αρκετες φορες στο high school οπως και στους τελικους του 80 και το επικο 6ο παιχνιδι με 42,15,7 οπου αντηκατεστησε επαξια τον τραυματια Τζαμπαρ.

ολ αραουντ απο την αποψη του ποσες θεσεις μπορουσαν να παιξουν ηταν για μενα κορυφαιοι οι ματζικ,πιπεν,κουκοτς,

ενω πιο συγχρονοι οι ντιο,λεμπρον,οντομ,,στεφεν τζακσον και ουοκερ . ο ντιο μαλιστα προπερσι επαιζε 5 στο nba και 1 στην Γαλλια!

απο ελληνες φανης και μετα διαμαντιδης , Παπαλουκας

ενω στην ευρωπη ο σισκαουσκας ειναι ο κορυφαιος κατα την γνωμη μου.

Η ωρα κατα την οποια τοποθετηθηκα στο τοπικ,ηταν λιγο προτου πεσω για υπνο..οποτε εκανα μια μικρη εισαγωγη του σκεπτικου μου,προτου αναφερω τους παικτες(οσους θυμηθηκα εκεινη την δυσκολη ωρα..),τους οποιους θεωρω all around.Ειπα λοιπον για παικτες που κανουν πολλες δουλειες μεσ'το γηπεδο συνεισφεροντας σε πολλους τομεις του παιχνιδιου,οπως επισης κ σε παικτες που παιζουν με χαρακτηριστικη ανεση σε τουλαχιστον 2 θεσεις της 5αδας.Καποιοι μπορουν να συνδυαζουν κ τα 2 στοιχεια-παραμετρους που ανεφερα.Ειπα για 2 θεσεις τουλαχιστον,διοτι σε 3+ θεσεις,επαιξαν η' ειχαν την ευχερεια να παιξουν ελαχιστοι..Οντως ο Ματζικ,οταν επανηλθε επαιξε 4αρι κ οντως επισης στην ρουκι του χρονια αν θυμαμαι καλα,λογω τραυματισμου του Τζαμπαρ,ειχε παιξει κ μαλιστα καταπληκτικα σαν σεντερ. Χολικ,οταν ειπα για πολλες δουλειες μεσ'στο γηπεδο,συμπεριλαμβανετο κ η ''υποκατηγορια'' που ανεφερες,δηλαδη εξαιρετικη αποδοση-επιδοση κ σε αμυνα κ σε επιθεση,με χαρακτηριστικοτερα παραδειγματα τους Τζορνταν κ Χακιμ.Πιο πολυδιαστατους απ'ολους θεωρω τον Χακιμ κ τον Ρομπινσον,οι οποιοι συνεισφεραν με πολυ καλες επιδοσεις σε 5 στατιστικες κατηγοριες.Για τον φιλο που ανεφερε οτι ο Πιπεν επαιξε point guard στους Μπλειζερς,θα πω οτι ο ''ινδιανος'' ειχε μια ευχερεια στο κατεβασμα της μπαλας,ομως δεν θα τον χαρακτηριζα κ point-small forward..μιας κ στην καριερα γενικα,δεν του ανατεθηκε εξ'ολοκληρου αυτος ο ρολος κ που πιστευω οτι καλως δεν του εδοθη γιατι δεν ανταποκρινοταν πληρως,παρα μονο περιστασιακα.Δεν ξερω πολλους 2μετρους που ''μεταλλαχθηκαν'' επιτυχημενα σε point guard,παρα μονο τον Ρον Χαρπερ στην θητεια του στους Μπουλς Οι Μπερντ,Σρεμπφ κ ο Μπαρκλει αργοτερα,εγιναν ''προπομποι'' παικτων που μπορουσαν με ευχερεια να καλυψουν κ τις 2 θεσεις των forward,κ το θετω σαν σημειο αναφορας,γιατι την εποχη που καναν καριερα,υπηρχε περισσοτερη εξειδικευση στις θεσεις,παροτι σημερα.Ο Χιλ περισσοτερο αλλα κ ο Κουκοτς,ειχαν μια ευχερεια να συμπεριφερθουν αγωνιστικα,με τα χαρακτηριστικα 3 θεσεων στην 5αδα.Ο Αντουαν Ουωκερ,ισως ηταν ο 1ος point-power forward που εμφανιστηκε.Παικτης με δυνατο κορμι κ πολλα κιλα πανω του,που ειχε ομως φοβερη ευχερεια στο κατεβασμα της μπαλας,στις ασιστ κ στην εκτελεση απ την περιφερεια.Ο Γκαρνετ ηταν απ τους λιγους 7 footer,που ξεκινησε την καριερα του σαν small forward(θυμαμαι κ τον Μπραντ Σελερς...κ τον Ντιρκ),κ που μπορουσε να καλυψει κ αυτος ανετα κ τις 2 θεσεις των forward,συνεισφεροντας πολυδιαστατα στις στατιστικες κατηγοριες.Τελειωνοντας θα προσεθετα κ τον Οντομ,που δεν ανεφερα αρχικα..

Παντως bullet οι Αμερικανοι οταν εννοουν ολ αραουντ εννοουν παιχτες τυπου Πιππεν και σε καμια μα καμια περιπτωση παιχτες τυπου Τζορνταν και Ολαζουον.Αν θεωρεις ολ αραουντ τον Ολαζουον τοτε τι να πουμε για τον Τσαμπερλαιν?Δεν θυμαμαι ποτε κανεναν να ανεφερε τον Τζορνταν ως ολ αραουντ παιχτη γιατι με αυτην την λογικη ολ αραουντ ειναι και ο Κομπι.
Εν τελη αφου οι αποψεις του καθενος περι ολ αραουντ παιχτη ειναι διαφορετικες και τα κριτηρια που θετει ειναι διαφορετικα τοτε ολοι εχουμε δικιο.

Κοιταξε τεθηκε σαν σκεπτικο,που κατα την γνωμη μου εχει καποια βαση.Παντως σιγουρα ο χαρακτηρισμος ''πληρες πακετο'' με την εννοια της εξισου καλης αποδοσης σε αμυνα κ επιθεση,θα ταιριαζε περισσοτερο στους Τζορνταν κ Χακιμ.Ο Κομπι νομιζω οτι δεν μπορει να υπαχθει στην ''ιδια εννοια'' με τον Τζορνταν,μιας κ ο air υπηρξε κ καλυτερος κλεφτης κ αμυντικος του πρωταθληματος κ επι σειρα ετων στην καλυτερη αμυντικη 5αδα.Οσο κ αν το επιθετικο παιχνιδι του Κομπι ''τεινει'' προς αυτο του Τζορνταν,ωστοσο δεν μπορει να τον φτασει στις αμυντικες του ικανοτητες.

Ο Walker γιατί θεωρείται all-around?O Παπαλουκάς εκτός απο 1-2 τι άλλο μπορεί να παίξει?
Η δικιά μου πρόταση.Josh Smith