Εγώ ξαναλέω πως ο Φορντ ήταν η μεγαλύτερη καλαθομηχανή!
Το καλύτερος και χειρότερος είναι σχετικό..
Εγώ γούσταρα και τον Χόλιγουντ για να είμαι ειλικρινής, αν και νομίζω ότι ο παίχτης που έχει αποθεωθεί όσο κανείς άλλος από την κερκίδα ήταν ο Έντι. Θυμάμαι το πρώτο του παιχνίδι στην -τότε- ευρωλίγκα στο ΣΕΦ, απέναντι στην Μπανταλόνα. Νομίζω ότι δεν σταμάτησε να βάζει τρίποντα και εμείς δεν σταματήσαμε να τον αποθεώνουμε.. Ήταν και οι συνθήκες τέτοιες, αφού είχε έρθει στη θέση του Πάσπαλιε που είχε πάει στον παο, και έτσι είχαμε δει στο πρόσωπο του έναν νέο υπερ-ήρωα, και δεν μας διέψευσε είναι η αλήθεια..
Α, ρε Έντι τιτάνα τι μου θύμησες τώρα (είχα κάνει και κοπάνα για να πάρω εισιτήρια για εκείνον τον αγώνα)

ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΘΕ ΠΑΙΧΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΧΑΡΑΚΤΙΡΙΣΤΙΚΑ, ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΜΕΝΑ ΣΤΟΝ ΜΕΓΙΣΤΟ ΒΑΘΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΝ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ.
ΣΙΓΟΥΡΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΔΙΚΩ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΠΑΙΧΤΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΕΡΘΕΙ.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ ΤΟΥΣ ΠΙΟ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟΥΣ. Ο ΧΟΛΙΓΟΥΝΤ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙ.
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ FORD ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΠΑΙΞΕΙ ΜΠΑΣΚΕΤ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΑΤΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΑΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΤΟΝ ΜΑΡΚΑΡΕΙΣ ΣΕ ΕΝΑΣ ΑΝΑΝΤΙΟΝ ΕΝΟΣ, ΕΙΧΕ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΙΣΣΟΡΟΠΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΤΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΛΑΘΙ ΕΝΩ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΦΟΒΕΡΗ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΑΥΤΟ.
ΕΧΩ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΜΠΑΙΧΤΗΣ ΜΕ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΥΠΗΡΞΑΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΚΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΕΙ ΚΑΠΩΣ ΑΠΟ ΟΤΙ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ, ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΠΡΩΗΝ ΠΑΙΧΤΗΣ ΜΑΣ Ο BLEW ΠΟΥ ΜΕΤΑ ΕΠΑΙΞΕ ΣΤΗΝ ΔΑΦΝΗ ΜΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΤΑΝ Ο ΑΥΜΝΗΣΤΟΣ ΕΠΑΙΞΕ ΣΕ ΕΜΑΣ.
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΕΙΧΕ ΜΕΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ Ο FORD.ΣΤΗΝ ΣΙΕΝΑ ΛΑΤΡΕΥΤΗΚΕ ΣΑΝ ΘΕΟΣ ΕΝΩ ΕΠΑΙΞΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑΜΙΣΗ ΧΡΟΝΟ.ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΙΟ ΠΛΗΡΗΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ.

1)Ζαρκο Πασπαλιε,2)Ροι Ταρπλει,3)Ουωλτερ Μπερι,4)Ντινο Ρατζα,5)Θοδωρης Παπαλουκας,6)Εντι Τζονσον,7)Αλφονσο Φορντ,8)Αλεξαντερ Βολκωφ,9)Ντειβιντ Ριβερς,10)Παναγιωτης Φασουλας

Άσοι----------------->Ρίβερς Παπαλουκάς Τόμιτς
Δυάρια-------------->Φορντ Έβανς
Τριάρια-------------->Ζάρκο Έντι-Τζόνσον
Τεσσάρια------------>Τάρλατς Μπέρρυ
Πεντάρια------------>Φασούλας Ράτζα Τάρπλει

Οι πιο πολλοι που συμμετεχουν πρεπει να ειναι μικροι σε ηλικια . Εγω γι αυτους θα αναφερω τα ονοματα του Στηβ Γιατζογλου, του Γιωργου Καστρινακη , του Μπαρλα ενος απο τους μεγαλυτερους σουτερ στην Α Εθνικη τοτε. Απο ξενους θα αναφερω το Καρι Σκαρει και τον Λαρι Μιντλετον που ειχαν ερθει στην Ελλαδα στην παραγκα του Παπαστρατειου και ηταν μια ξεχωριστη ατραξιον τοτε για το Ελληνικο πρωταθλημα

Ρίβερς
Έντι
Ζάρκο
Τάρλατς
Τάρπλεϋ
Μπέρι

Ο Φορντ καλός,αλλά μόνο ως σκόρερ.Κάτι ανάλογο δηλαδή με τον Ίνγκραμ του Ηρακλή πιο παλιά.

Ρίβερς
Φόρντ
Ζάρκο Πάσπαλι
Ροι Τάρπλει
Παναγιώτης Φασούλας

Τόμιτς
Σιγάλας
Έντι Τζόνσον
Γουόλτερ Μπέρι
Ντράκαν Τάρλατς

και ακομα Καρνισόβας, Βολκόφ, Νάκιτς.



Δεν υπάρχουν στην λίστα μου παίκτες όπως ο Παπαλουκάς π.χ γιατί τον έναν χρόνο που έπαιξε στην ομάδα δεν ήταν αυτός που είναι σήμερα. Και αυτός που είναι σήμερα δεν έχει παίξει ακόμα στην ομάδα.
Ακόμα δεν έχω βάλει αυτούς τους παίκτες με μόνο κριτήριο το ταλέντο αλλά την γενική συνεισφορά στην ομάδα. Π.χ ο Ράτζα είχε μεγαλύτερο ταλέντο από τον Φασούλα αλλά ο Φασούλας πρόσφερε πολύ περισσότερα.

Ρίβερς
Πάσπαλι
Τάρπλει
Τάρλατς
Σιγάλας
Τζόνσον

Η επιλογή μου δεν στηρίζεται αποκλειστικά στην προσφορά στην ομάδα αλλά στην αξία του παίχτη γενικότερα
Λοιπον

Ριβερς
Πασπαλιε
Εντι Τζονσον
Ταρπλει
Μπέρυ
Ταρλατς
Φασούλας
Ράτζα
Φορντ
Γουντς
Καρνισόβας
Βολκώφ

Θα πω μονο πιο θεωρω τον πιο κορυφαιο.Ροι Ταρπλευ.Ο μεγαλυτερος αμερικανος που ηρθε ποτε στην Ελλαδα.Θα το εξηγησω λεγοντας οτι μπορει να μην ειχε την φημη του Ντομινικ(για μενα ο πιο μετριος τεχνικα σουπερ σταρ και το τονιζω σουπερ σταρ που επαιξε στο ΝΒΑ απο την θεση 3 και κατω.Αλλωστε το 1997 στην ψηφοφορια του ΝΒΑ των 50 κορυφαιων ολων των εποχων για τα 50 χρονια της Λιγκας εμεινε εκτως πενηνταδας πραγμα που δειχνει οτι οι"ανεμομυλοι" δεν εφταναν)και του Μπλακμαν(συμπαιχτης του Ταρπλει στους Μαβερικς την δεκαετια του 80) αλλα ειχε τοσο υψηλο IQ και ηταν και ψηλος και τρομαζε.Απιστευτο ταλεντο.Επισης θα πω ισως λεω ισως καποιοι να μην το γνωριζεται οτι 1988 επαιζε μαζι με τον Μπλακμαν στους Νταλλας Μαβερικς και τους οδηγησε στους τελικους της δυσης πεφτωντας πανω στους Λεικερς του Ματζικ Τζονσον.Ο Ροι ειχε παραστασεις στο ΝΒΑ και εαν δεν αποκλειοταν απο το ΝΒΑ λογω των ναρκωτικων δεν νομιζω οτι θα ερχοταν Ευρωπη.Να σαι καλα παιχταρα οπου και να σαι.

Πραγματικα απιστευτο ταλεντο και δυνατοτητες ο Ροι.

Ας βαλω και εγω το λιθαρακι μου ^^

Ταρπλει , Μπερι , Φορντ , Βολκοφ , Κομαζετς , Καρνισοβας , Φασουλας , Σιγαλας , Ταρλατς , Ρατζα , Εβανς , Ριβερς , Γκριρ.

Από αυτή τη δωδεκάδα που παρέθεσα,κι εγώ βάζω σαν νούμερο ένα τον ΜΕΓΑΛΟ Ρόι Τάρπλευ..Ο άνθρωπος ήταν απίστευτος.Μπορούσε να κάνει τα πάντα στο γήπεδο...Πραγματικά αυτός ο παίχτης δεν ανήκε στην Ευρώπη,αλλά στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού..Μεγάλο κρίμα για αυτόν που ήταν επιρρεπής στα ναρκωτικά και δεν έκανε μεγάλη καριέρα στο NBA,μεγάλη τύχη για μας που τον είδαμε εδώ στην Ελλάδα...

Aπο το Sport24

Ο καλύτερος "ερυθρόλευκος" NBAer του παρελθόντος αντάλλαξε e-mail με το SPORT 24 μιλώντας για τον καλύτερο εν Ευρώπι NBAer του παρόντος. Ο 49χρονος, σήμερα, Τζόνσον, πιθανότατα ο καλύτερος 6ος παίκτης σε ολόκληρη την ιστορία του "άλλου πλανήτη" του μπάσκετ σκιαγραφεί το προφίλ του τέως 6ου παίκτη των Ατλάντα Χοκς και νυν σταρ του Ολυμπιακού: "Έχει τρομακτική ενέργεια, είναι πολύ έξυπνος, αλλά πρέπει να καταλάβει ότι πλέον είναι ο ίδιος ολόκληρο το... αεροπλανοφόρο και όχι ένα απλό αεροσκάφος".

Δεκαπέντε χρόνια μετά από την παρουσία του στην Ευρώπη με τα χρώματα του Ολυμπιακού και 19.202 πόντους αργότερα (τόσους πέτυχε στα 18 χρόνια καριέρας του στο NBA), ο Έντι Τζόνσον νοσταλγεί την Αθήνα και εξομολογείται: "Εκείνοι οι 9 μήνες στην Ελλάδα ήταν οι καλύτεροι της ζωής μου". Όσο για την πιθανότητα έλευσης του Κόμπι Μπράιαντ, ο "Λούκι Λουκ" απαντά χωρίς περιστροφές: "Δώστε του 50 εκατομμύρια και έρχεται την επόμενη στιγμή".

Εξαιρετικός αναλυτής, πλέον, ο Έντι Τζόνσον δουλεύει για τους Φοίνιξ Σανς, ενώ διατηρεί στήλη στην ιστοσελίδα hoopshype.com, όπου καταγράφει την άποψη του με μοναδικό τρόπο. Δεν ξεχνά τα ντέρμπι απέναντι στον Παναθηναϊκό, ούτε τον Φραγκίσκο Αλβέρτη "ο οποίος με έκανε να δουλέψω περισσότερο από κάθε άλλον αντίπαλο". Στέλνει την αγάπη του στους φίλους του Ολυμπιακού και υπόσχεται ότι σύντομα θα επισκεφτεί ξανά την χώρα μας.

Υπήρξε μια εποχή πριν από μια δεκαετία, κατά την οποία αστέρες του NBA αποφάσιζαν να μετακομίσουν στην Ευρώπη. Αλλά, όλοι τους (Ντομινίκ Γουίλκινς, Μπάιρον Σκοτ, Ρολάντο Μπλάκμαν, εσύ και πολλοί άλλοι) είτε βρίσκονταν σε... προχωρημένη αθλητική ηλικία, είτε αντιμετώπιζαν άλλου είδους προβλήματα (Ρόι Τάρπλεϊ).

Το να αφήνει το NBA ένας 25χρονος που φέρει το όνομα Τζος Τσίλντρες για χάρη του ελληνικού πρωταθλήματος και του Ολυμπιακού συνιστά τεράστια έκπληξη. Πώς το εξηγείς;

"Πολλά λεφτά για να αρνηθεί κανείς τέτοια πρόταση! Μακάρι να μπορούσα να βρω πάλι το γλυκό σουτάκι μου και θα ερχόμουν ξανά τρέχοντας, ακόμη και για το 1/4 των χρημάτων που πήρε ο Τζος! Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να πείσεις έναν παίκτη του NBA να αφήσει τις ΗΠΑ για την Ευρώπη.

Και σε βάθος χρόνου, θα χρειαστούν τουλάχιστον 5-10 ευρωπαϊκές ομάδες πρόθυμες να προσφέρουν τόσο καλά συμβόλαια, ώστε μέσω του ανταγωνισμού να παραμένει συνεχώς το επίπεδο υψηλό και το φαινόμενο να μην είναι παροδικό".

Ο ίδιος ο Τσίλντρες έχει δηλώσει πολλές φορές ότι απολαμβάνει τους πρώτους μήνες του στην Ελλάδα και είναι έτοιμος να γίνει ακόμη καλύτερος παίκτης διαμέσου της ευρωπαϊκής εμπειρίας. Ποια είναι η άποψη σου για τον "Τσίλι";

"Πάντοτε μου άρεσε ο Τσίλντρες. Έχει τρομακτική ενέργεια και θεωρώ ότι η ικανότητά του να διαβάζει το παιχνίδι είναι εξαιρετική και μάλλον υποτιμημένη. Δεν μου προκαλεί καμία έκπληξη το ότι του αρέσει στην Ελλάδα.

Άλλωστε, μπορείς να μου πεις κάτι στην Ελλάδα που θα μπορούσε να μην του αρέσει; Εγώ πραγματικά απόλαυσα τους εννέα μήνες που έζησα στη χώρα σας και σκοπεύω σύντομα να ξανάρθω για να ανανεώσω τις παλιές φιλίες μου!"...

Μετά από ένα εντυπωσιακό ξεκίνημα στη σεζόν, ο Τσίλντρες φάνηκε να αντιμετωπίζει ορισμένες δυσκολίες και μοιάζει αγχωμένος. Είναι η πίεση στην Ευρώπη και την Ελλάδα τόσο μεγάλη που δεν μπορεί να τη χειριστούν οι παίκτες από το NBA;

"Αυτό θα είναι πάντα το μεγαλύτερο πρόβλημα για όσους NBAers αποφασίσουν να μετακομίσουν στην Ευρώπη. Δεν έχουν, πραγματικά, ιδέα πόσο ανταγωνιστικό είναι το παιχνίδι στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Εγώ ακόμη έχω να λέω ότι οι 22 πόντοι ανά αγώνα που σκόραρα με τον Ολυμπιακό είναι οι δυσκολότεροι και πιο σκληροί πόντοι που έχω πετύχει στη ζωή μου.

Αυτό που συνειδητοποιεί σιγά-σιγά ο Τζος είναι ότι πρέπει πλέον να είναι ο ίδιος ολόκληρο το αεροπλανοφόρο και όχι μόνο ένα απλό αεροσκάφος. Αυτό είναι ένα μεγάλο φορτίο, ειδικά όταν σε μια ξένη χώρα έχεις να χειριστείς και το πρόβλημα της επικοινωνίας".

Πόσο πιθανό θεωρείς ένας παίκτης σαν τον Κόμπι Μπράιαντ να έρθει να αγωνιστεί στην Ευρώπη;

"Δώσ’ του 50 εκατομμύρια δολάρια σε διαβεβαιώνω ότι θα έρθει για έναν χρόνο. Τελειωμένη υπόθεση".

Εσύ τι θα συμβούλευες έναν NBAer για την Ευρώπη, την Ελλάδα και τον Ολυμπιακό με βάση την εμπειρία σου στον Πειραιά;

"Θα του έλεγα ότι πρόκειται για μια σπουδαία εμπειρία. Πραγματικά, θα ήθελα πολύ να είχα κλείσει την καριέρα μου στον Ολυμπιακό. Αυτοί οι εννέα μήνες ήταν οι καλύτεροι εννέα μήνες που έχω ζήσει.

Δεν θα άλλαζα τίποτα απολύτως, ούτε καν το κέρμα που δέχθηκα στο μάτι, στη Θεσσαλονίκη!.. Οι αγώνες, η νυχτερινή ζωή, οι φιλίες, τα ταξίδια, όλα ήταν σπουδαία και αυτά είναι που μου λείπουν αληθινά".

Μπορείς να μου πεις τα τρία πρώτα πράγματα που σου έρχονται στο μυαλό όταν σκέφτεσαι την Ελλάδα και τον Ολυμπιακό;

"Το πρώτο: εξαιρετικοί οπαδοί. Δεύτερο: το ότι για πρώτη και τελευταία φορά στη ζωή μου είχα τόσους πολλούς άνδρες να με φιλούν!!.. Και τρίτο: τι άλλο, από την κατάκτηση του πρωταθλήματος".

Πώς εξηγείς την μεγάλη αγάπη των φίλων του Ολυμπιακού προς το πρόσωπό σου; Στο κάτω-κάτω αγωνίστηκες στους "ερυθρόλευκους" μόλις μια σεζόν...

"Νομίζω ότι λάτρεψαν την ειλικρίνειά μου και την ανταγωνιστική φύση μου. Κατάλαβαν ότι πραγματικά σιχαινόμουν την ήττα, ενώ στις νίκες τους έδειχνα την χαρά μου. Φυσικά, το περιφερειακό σουτ μου βοήθησε και αυτό λιγάκι!…

Αυτό που πρέπει να ξέρουν είναι ότι πουθενά αλλού, όπου κι αν αγωνίστηκα, δεν ένιωσα να με αγαπούν τόσο. Είμαι μέχρι σήμερα στεναχωρημένος για την ήττα μας στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος απέναντι στην Ρεάλ Μαδρίτης. Θα μπορούσα να είχα κάνει περισσότερα σε εκείνο το ματς"...

Όπως στις μέρες σου, έτσι και σήμερα, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός θα μονομαχήσουν (εκτός απροόπτου) για τον τίτλο. Τι θυμάσαι από αυτήν την αντιπαλότητα;

"Πρόκειται για το καλύτερο ντέρμπι και την σπουδαιότερη ατμόσφαιρα που έχω νιώσει στη ζωή μου. Αυτά τα παλικάρια, οι παίκτες του Παναθηναϊκού, με τσάκιζαν πάντοτε στο ξύλο! Αλλά, δεν είχα πρόβλημα, μου άρεσαν αυτές οι σκληρές μάχες.

Είχα πει στον Αλβέρτη, μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος, ότι με έκανε να δουλέψω σκληρότερα από κάθε άλλον παίκτη που έχω αντιμετωπίσει στην καριέρα μου. Γνωρίζω ότι εκείνος, ίσως, πιστεύει ότι δεν τον συμπαθώ, αλλά εγώ σέβομαι απεριόριστα οτιδήποτε έχει να κάνει με αυτόν και την ιστορία του.

Το μόνο που εύχομαι πάντοτε είναι οι οπαδοί να μην εκτρέπονται για να μένουν όλοι ασφαλείς, γιατί τα πράγματα ορισμένες φορές γίνονταν βίαια. Ακόμη, πάντως, διηγούμαι, εδώ στις ΗΠΑ, ιστορίες από αυτά τα ντέρμπι".

Για την ελληνική εθνική ομάδα, ποια είναι η γνώμη σου;

"Πάντοτε λέω το ίδιο: όταν αντιμετωπίζεις ελληνική ομάδα, να είσαι έτοιμος για μια αληθινή μονομαχία απέναντι σε μια ομάδα αποτελούμενοι από δώδεκα μη-εγωιστές, ταλαντούχους παίκτες".

Και τελικά πότε θα μας επισκεφθείς ξανά;

"Ανυπομονώ για αυτήν τη στιγμή και ελπίζω να είναι σύντομα. Θα ήθελα να έρθω στην Ελλάδα και να διοργανώσω ένα shooting-camp για νεαρούς και μη παίκτες. Για το τέλος, ιδού ένας σπέσιαλ χαιρετισμός για τους φίλους του Ολυμπιακού: Είστε οι καλύτεροι".

Εδω διαφωνω με τον δημοσιογραφο του SPORT 24 για μενα ο καλυτερος "ερυθρολευκος" ΝΒΑερ ηταν ο Ταρπλευ.Απηστευτο μπασκετικο IQ για ψηλο παιχτη.Ενδεχομενως να ηταν πιο διαφημησμενος ο Εντι αλλα ο Ροι ηταν ταλενταρα.
Παντως και ο Ταρπλευ ειχε παραστασεις απο το ΝΒΑ και μαληστα το 1988 ειχε ψηφηστει ως ο "εκτος καλυτερος παιχτης" του πρωταθληματος και μαζι με τον Ρολαντο Μπλακμαν και τον Μαρκ Αγκουαιρ οιδηγησε τους Μαβερικς ως του τελικους της δυσης πεφτοντας πανω στους Λεικερς του Ματζικ Τζονσον οπου και αποκλειστηκαν μετα απο μεγαλη μαχη με 4-3 με τους Λεικερς στην συνεχεια να παιρνουν και τον τιτλο απεναντι στους Πιστονς.