Μια καλημέρα είναι αυτή …πες τη κι ας πέσει χάμω… Τρεις μέρες τώρα ερχόμενη για τη δουλειά μου, στο μετρό του Συντάγματος είδα κάτι που μου έχει κάνει εντύπωση.
Στη είσοδο είναι καθημερινά δυο άτομα που μοιράζουν κάτι φυλλάδια. Έτσι μου φάνηκαν εμένα στην αρχή τουλάχιστον. Παίρνοντας το στα χέρια μου διαπίστωσα ότι ήταν μια κόλλα χαρτί και γραμμένη μια λέξη μόνο…ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!
Μαζί με το χαρτί εισέπραξα και μια ζεστή καλημέρα από το παιδί που μοίραζε αυτά τα πρωτότυπα φυλλάδια
Τη πρώτη μέρα ήμουν επιφυλακτική, τη δεύτερη χαμογέλασα, σήμερα δε σας κρύβω ότι περίμενα να πάρω το «χαρτί της καλημέρας»
Όσο κι αν ακούγεται αστείο, περίεργο, χαζό, τελικά όλοι μας την έχουμε ανάγκη αυτή τη τετρασύλλαβη λέξη, που μπορεί να είναι μικρή αλλά όταν είναι αληθινή μας γεμίζει θετική ενέργεια και μας δίνει δύναμη για να περάσουμε μια δύσκολη μέρα. Ειδικά όταν συνοδεύεται και από ένα ζεστό χαμόγελο τι πιο όμορφο….
Καθημερινά ερχόμαστε σ επαφή με δεκάδες ανθρώπους, στο μετρό, στο λεωφορείο, στο δρόμο, στη δουλειά. Πόσοι από αυτούς λένε και τους λέμε καλημέρα, πόσοι από αυτούς μοιράζουν ένα ζεστό χαμόγελο;
Είναι φαινόμενο της εποχής μας άραγε τα σκυθρωπά πρόσωπα; Είναι μόδα; Είναι ανάγκη; Είναι επιφυλακτικότητα; Νομίζω τελικά, ότι δεν είναι τίποτα από όλα αυτά. Είναι μιζέρια. Μια μιζέρια ψυχαναγκαστική της εποχής μας.
Αυτό που πρέπει τελικά να συνειδητοποιήσουμε είναι ότι είμαστε άνθρωποι, ότι έχουμε συναισθήματα.. γελάμε, κλαίμε αισθανόμαστε…με άλλα λόγια είμαστε ζωντανοί!!!!!
Ας πάψουμε λοιπόν να λειτουργούμε σαν μηχανές, ας βάλουμε λίγο χρώμα στη ζωή μας κι ζεστάνουμε τις ψυχρές μέρες μας με μια ζεστή ζεστή καλημέρα!!!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ!!!!