Αύριο λοιπόν ξεκινάει το τουρνουά της Αμερικής. Δεν συμμετέχουν φυσικά οι ΗΠΑ (έχουν απευθείας συμμετοχή στο Μουντομπάσκετ ως κάτοχοι του τίτλου, και φυσικά δεν δείχνει να τους ενδιαφέρει ο τίτλος της Αμερικής..), και οι 10 ομάδες του τουρνουά παίζουν για 4 εισιτήρια (εκτός φυσικά για τον τίτλο του ίδιου του τουρνουά).
Έχουμε αρχικά 2 ομίλους των 5, και στην επόμενη φάση περνάνε οι 4 από τους 5, όπου εκεί δημιουργείται ένας μεγάλος όμιλος των 8 και παίζουν μεταξύ τους όσοι δεν έχουν παίξει στην πρώτη φάση, και από εκεί βγαίνει η τετράδα. Κοινώς δηλαδή παίζουν όλοι με όλους..
Οι απουσίες των μεγάλων ομάδων είναι πολλές και σημαντικές, και παρόλο που ομάδες όπως η Αργεντινή ή η Βραζιλία θα έχουν σίγουρα το μαξιλαράκι της wild card, το τουρνουά αναμένεται πολύ μα πολύ ενδιαφέρον. Οι ομάδες λοιπόν είναι:
- Η
Αργεντινή καταρχάς φυσικά και ΔΕΝ είναι το φαβορί, μιας και από την μεγάλη πεντάδα της κατεβαίνει μόνο ο Scola. Μαζί του, μόνο 3 ακόμα από την περσινή 12άδα του Λονδίνου, ο αναπληρωματικός τότε πλέι μέικερ Facundo Campazzo (που αγαπάμε και στηρίζουμε), ο ψηλός Juan Gutierrez που από φέτος θα παίζει στην ACB και την Κανάριας, και το τριάρι Marcos Mata που κι αυτός φέτος κάνει το βήμα για την Ισπανία και την Καχασόλ. Υπάρχει επίσης ο Leo Mainoldi της Φουενλαμπραδα, καθώς και άλλοι δυο αξιόλογοι νεαροί πλέι μέικερ, ο Juan Fernandez με πολλές περγαμηνές από το NCAA που έμεινε λίγο στάσιμος 1-2 χρόνια αλλά φέτος θα πάρει την ευκαιρία του στην Σάσσαρι, καθώς και ο Laprovittola που ήταν ο τελευταίος παίχτης που κόπηκε πέρυσι για να προτιμηθεί ο Campazzo. Επίσης υπάρχουν ο Selem Safar στο 2 (που μάλλον θα ξεκινάει καθώς είναι και το μοναδικό καθαρό δυάρι), ο Espinosa στο 3-4, o Boccia στο 2-3 (με 28% τρίποντα και 58% βολές φέτος....) και δύο νεαροί ψηλοί, ο Bortolin που αγωνίζεται στην Αυστρία(!!), και ο Delia που είχε 8 λεπτά μέσο όρο συμμετοχής στο πρωτάθλημα της Αργεντινής, οπότε μπορούμε να τον χαρακτηρίσουμε ως τον Αργεντίνο Καββαδά...
- Από την άλλη, και η
Βραζιλία έχει πολύ σημαντικές απουσίες, συγκεκριμένα και τους 4 NBAερς της. Στηρίζεται λοιπόν φέτος κυρίως στον Huertas, ο οποίος αναμένεται φέτος να παίξει αρκετά και στο 2, μιας και στον άσο υπάρχουν επίσης και οι Neto και Freire, γνωστοί επίσης από την ACB. Στο 2 υπάρχει επίσης ο νατουραλιζέ Larry Taylor που τον είδαμε και πέρυσι, ενώ 3 θα παίζει ο γνωστός μας (και ύψους 1.90) Alex Garcia, ενώ εκεί στα φτερά υπάρχουν επίσης οι Vitor Benite και Arthur Silva, παίχτες που αγωνίζονται στο τοπικό πρωτάθλημα. Στο 4 ξεχωρίζει ελλείψει άλλου ο Giovannoni και στο 5 ο Hettsheimeir, ενώ στον πάγκο θα είναι ο Joao Batista της Λε Μαν, ο Caio Silveira που μετά από ένα πέρασμα στην Ισπανία έχει επιστρέψει στη Βραζιλία, καθώς και ο νεαρός Felicio.
- Η ομάδα λοιπόν που κατεβαίνει με τις λιγότερες απουσίες (αλλά είναι φυσικά πολύ απρόβλεπτη για να την χρίσει κάποιος φαβορί) είναι το
Πόρτο Ρίκο. Μπορεί βέβαια ειδικά η απουσία του Ramos να είναι πολύ σημαντική για συναισθηματικούς λόγους, αγωνιστικά όμως το 5 με τους Ricky Sanchez και βέβαια τον Santiago θεωρείται γεμάτο, ενώ στο 4 δεσπόζει ο Balkman, μετά από μια χρονιά βέβαια που τον βρήκε μέχρι και στη Βενεζουέλα και τις Φιλιππίνες... Η δύναμη τους όμως η μεγάλη είναι στα γκαρντ, όπου το δίδυμο Arroyo-Barea είναι σίγουρα το κορυφαία της διοργάνωσης, υπάρχει από πίσω και ο Andres Rodriguez, ενώ μετά από αρκετά χρόνια επιστρέφει στην εθνική και ο 36χρονος βέβαια πλέον Larry Ayuso. Στο 3 υπάρχει φέτος o John Holland της Cajasol, ενώ το ρόστερ σε κοντούς και ψηλούς συμπληρώνουν οι Chaney, Galindo, Clemente και Villafane.
- Ομάδα δυνατοτήτων είναι σίγουρα και η
Δομινικανή Δημοκρατία, παρά την απουσία του Χόρφορντ. Κι αυτό γιατί το 5 καλύπτεται εύκολα από την μηχανή ριμπάουντ Jack Michael Martinez, με βοήθεια από τον πρώην παίχτη του Κεντάκι Eloy Vargas, αλλά και του μέλλοντα παίχτη του Κεντάκι, του 17χρονου Karl Towns. Η σχέση της χώρας με το Κεντάκι βέβαια δεν σταματάει εδώ, καθώς προπονητής είναι ο Orlando Antigua, βοηθός του Calipari στο Κεντάκι (και βέβαια μέχρι πέρυσι ήταν προπονητής της εθνικής και ο ίδιος ο Calipari...). Στο 4 υπάρχουν ο Eulis Baez και o Ricardo Greer (με λίγα παραπάνω κιλά αυτός πλέον, αλλά με πολύ μπάσκετ), στο 3 δεσπόζει ο ΝΒΑερ Francisco Garcia, ενώ στο 2 κάνει ντεμπούτο με την εθνική ο James Feldeine, τον οποίο θαυμάσαμε φέτος στην ACB. Το μόνο πρόβλημα είναι στον άσο, όπου θα προσπαθήσουν για μία ακόμη χρονιά να τα βγάλουν πέρα ο Sosa, o Ramon και ο Coronado (ο πρώτος θυμίζουμε είναι ο παίχτης με τον τρομακτικό τραυματισμό στο τουρνουά του 2011).
- Η ομάδα όμως που εμφανίζεται δυνατότερη από ότι μας είχε συνηθίσει είναι ο
Καναδάς. Με 3 ΝΒΑερς στην γραμμή ψηλών της, τους Nicholson, Tristan Thompson και Joel Anthony σίγουρα μπορεί να είναι μέσα στην 4αδα. Τη γραμμή ψηλών συμπληρώνουν δύο πολύ έμπειροι παίχτες από την Ευρώπη, ο Kendall και ο Doornekamp. Στην περιφέρεια είναι λίγο πιο μπερδεμένα τα πράγματα, υπάρχει πάντως ένας ακόμη ΝΒΑερ στον άσο, ο Cory Joseph. Στο 3 ελλείψει άλλου θα παίζει ο Shephard, ενώ από εκεί και πέρα, στην περιφέρεια υπάρχουν επίσης ο έτερος Joseph (Devoe), o Rautins, o Jermaine Anderson που έχει περάσει και από την Ελλάδα, καθώς και δυο παιδιά από το NCAA, o Cadougan και ο Heslip. Εάν πάντως προκριθούν για το Παγκόσμιο, το ταλέντο που μπορούν να εμφανίσουν του χρόνου είναι τρομακτικό (Wiggins, Bennett, Olynyk...)
Αυτές οι 5 ομάδες λοιπόν θα διεκδικήσουν πιστεύω με ίσους όρους τα 4 εισιτήρια. Από εκεί και πέρα υπάρχουν επίσης:
-Η Βενεζουέλα, διοργανώτρια, αλλά χωρίς τον Γκρέιβις δεν πιστεύω ότι μπορεί να καταφέρει την έκπληξη.
-Το Μεξικό, με τον Αγιόν παρόντα, και τη βοήθεια του φαντεζί Αμερικανού Paul Stoll στον άσο, που από φέτος θα αγωνίζεται στην Ιταλία.
-Η Τζαμάικα που μπορεί να κάνει αρκετές ζημιές, με τον Σαμάρντο Σάμουελς, τον Τζερόμ Τζόρνταν, αλλά και τον Ντουράντ Σκοτ, που από μια πολύ καλή χρονιά με το κολλέγιο του Μαϊάμι, θα αγωνίζεται φέτος στην Ομπραντόιρο.
-Η Ουρουγουάη, χωρίς όμως τον Γκρέιντζερ, αλλά με μπροστάρη τον Εστεμπάν Μπατίστα να ρίχνει το απαιτούμενο ξύλο..
-Και τέλος, η σίγουρα πιο αδύναμη ομάδα της διοργάνωσης, η Παραγουάη.
Λεπτομέρειες για το τουρνουά κλπ, εδώ:
http://www.caracas2013.com/en/default.asp
), αλλά στους δύο νέους ομίλους που διαμορφώνονται οι ομάδες μεταφέρουν τα αποτελέσματα τους. Θα περάσει λογικά στους 8, αλλά έτσι και πέσει σε καμιά Ταϊπέι δεν τον βλέπω καλά. Ο τίτλος του φαβορί σε ένα τόσο ιδιόρρυθμο πρωτάθλημα είναι βαρύς και ο Γιαννάκης δεν έχει δείξει στο παρελθόν ότι διαχειρίζεται εύκολα τέτοιες καταστάσεις.
(καλά ο δεύτερος είναι ρομπότ, ο πρώτος τον κόβω μάλιστα να έχει αποσυρθεί από το καλοκαίρι του '15 που τελειώνει το νέο του συμβόλαιο με τους Σπερς, και να επιστρέφει μόνο και μόνο για τους Ολυμπιακούς, πολύ εύκολα...)
