Μπροστά σε άλλους βρε NBAer όμως είναι ανυπάρκτα. Ο Ρόντμαν διακρινόταν στην άμυνα, και αυτοί που αναφέρω στο παιχνίδι του μπάσκετ γενικότερα.


Ο Μπράντ είναι τεσσάρι και ο Τζαμπάρ σέντερ. Δεν θα τον ανέφερε ποτέ μόνο και μόνο για αυτό.


Για την ακρίβεια είναι εξοργιστικά καλύτερος. Αν και στα περισσότερα μπορείς να πεις ότι κοντράρονται (ο ΛεΜπρόνκαλύτερος σκόρερ, ο Πίππεν καλύτερος αμυντικός) υο επιχείρημα του ηγέτη είναι αυτό που με κάνει να τον θεωρήσω καλύτερο.

Σαφώς και σαν καριέρα και διάρκει ο Πίππεν είναι πιο πάνω, αλλά αυτό φυσιολογικό και ξέρεις και εσύ γιατί. Εγώ πιάνομαι από τη τωρινή κατάσταση του ΛεΜπρόν. Στο μέλλον σαφώς και μπορούν να έρθουν τα πάνω-κάτω αλλά αυτό όσον αφορά τη καριέρα. Ατομικά δεν χρειάζεται να περάσει καμία δεκαετία για να καταλάβεις ποιός είναι καλύτερος.

μορφη γιατι με λες παιδακι? στην ιδια ηλικια ειμαστε!!!

καταρχας ο πιπεν ηταν πιο ομαδικος παικτης απο το λεμπρον,ενω ο λεμπρον παιρνει 40 προσπαθειες σε καθε ματς για να βαλει 30 ποντους πραγμα που ο πιπεν το εκανε σπανιες φορες...και απο αμυνα δεν συγκρινονται οι δυο τους.

Παροτι δεν μου αρεσει ουτε εμενα αυτο που θα κανω αφου ειναι ολιγον ανουσιο και τραγικο:
Και παροτι οπως ειπα θα επρεπε να βαλεις τον Καριμ Α.Τζαμπαρ στην θεση του Ροντμαν πχ, καθως και μερικες θεσεις που εχεις βαλει ειναι ατοπες. Οποτε θα βαλω και εγω μερικους σε ατοπες θεσεις.

1. Κιντ-Κ.Πολ-Αιβερσον.
2. Κομπε-Ουειντ-Τ.ΜακΓκρειντι
3. Κ.Αντονι-Π.Πιρς-Λεμπρον
4. Ντανκαν-Γκαρνετ-Νοβιτσκι
5. Σακιλ-Χαουαρντ-Α.Στουνταμαιρ

Και τωρα θα προβω στο ανουσιο και τραγικο:

Στην θεση 1) λογω Ματζικ και Αιζεια νικανε οι παλιοι.
Στην θεση 2 λογω Τζορνταν παιρνουν ενα μεγαλο προβαδισμα οι παλιοι και μαλλον το κρατανε και νικανε. Ωχ τι λεω!
Στην θεση 3) (που υπαρχει ο Μπαρκλει) εχουμε μια ισορροπια αλλα επειδη υπαρχει ο Λαρι η ζυγαρια γερνει παλι προς τους παλιους.
Στην θεση 4) παλι ισορροπια παροτι αν βαλουμε τον Κ.Α.Τζαμπαρ τοτε παλι γερνει προς τους παλιους.
Στην θεση 5) σαφως οι παλιοι ειναι καλυτεροι αφου μονο ο Σακιλ μπορει να συγκριθει μαζι τους αλλα αυτο ειναι αδικο καθως οι αλλοι 2 (Χαουαρντ,Αμαρε) ειναι ακομα νεοι και εχουν πολλα να δειξουν.....

Οποτε για 1988-1994 Vs 2002-2008 νικανε οι παλιοι, αλλα και παλι:
Γιατι να βαλουμε μονο 3 απο καθε θεση?
Επισης για διαφορετικο χρονικο διαστημα υπαρχουν περιπτωσεις οπου θα νικανε οι νεοι.
Για διαφορετικες ημερομηνιες μια απο τα ιδια.
Και γενικα, ολο αυτο καπως ανουσιο μου μοιαζει.....

Από τη στιγμή που ο Σακίλ μέχρι και πριν δύο χρόνια ήταν ο κορυφαίος, μπορείς να τον κατατάξεις και σε αυτή τη χρονική περίοδο.


Ο χρόνος που έχει παίξει στο τρία είναι από ελάχιστος εώς ανύπαρκτος. Πως πιστεύεις λοιπόν ότι θα μπορούσε να παίξει σε αυτή τη θέση;


Λόγια του αέρα χωρίς κάποιο επιχείρημα. Ο ρούκι, και παιχτάκι, Ντάνκαν απέναντι στο Ρόντμαν είχε 19π και 22ρ και 14π 12ρ.

Mα γιατί να βάλεις το Τζαμπάρ αφού δεν ήταν τεσσάρι;

Μα οπως ειπα, αφου ο ΛΥΚΟΣ καπως τις ανακατωσε τις θεσεις, μπορουμε να βαλουμε τον Τζαμπαρ οπου θελουμε, ακομη και 3αρι.


Πραγματι ο Πιπεν ηταν παντα καπως φοβισμενος να παρει τα πραγματα στα χερια του, σε αντιθεση βεβαια με τον Λεμπρον. Αυτο εγω δεν το εκλαμβανω ως μεγαλο μειονεκτημα(το να μην παιρνεις την leadership) για αυτο μαλλον δεν συμφωνω οτι ακομη ο Λεμπρον ειναι καλυτερος του Πιπεν....


Προφανως. και το ειπα κιολας, αφου ο ενας ειναι ακομη στις αρχες της καριερας του....


Αμα δεις τα ποσοστα τους δεν ισχυει αυτο που λες. Τα ποσοστα μετρανε και οχι ποσα σουτ παιρνει ο καθενας.
Αν παιρνω 40 σουτ και εχω 48% στα διποντα ειμαι καλυτερος απο καποιον που παιρνει 10 σουτ και εχει 47% στα διποντα ή ακομα και καλυτερος απο καποιον που εχει 10 σουτ με 50%.

Όταν κάποιος κάνει MVP σεζόν και άλλος δεν το έχει κάνει ποτέ του, δεν πιστεύεις ότι είναι πλεονεκτημα για αυτόν που το καταφέρνει;

Και δεν νομίζω ότι ο Πίππεν φοβόταν. Εδώ κάποτε είχε τσακωθεί με το Φιλ Τζάκσον επειδή έδωσε οδηγία το τελευταίο σουτ να το πάρει ο Κούκοτς.

φιλε λυκε ο ροντμαν ηταν απο τους καλυτερους αμυντικους της εποχης του.το ιδιο ισχυει και για τον μπεν γουαλας.μια συγκριση μεταξυ τους θα ηταν αξιοπιστη.

Σαφως και ο Σακιλ ειναι ακομα στους κορυφαιους αφου παιζει
εναντιον των ανυπαρκτων.
Και θα ηταν για 5-6 χρονια ακομα αν δεν ειχε τραυματισμους.

Στους Σανς ο Μπαρκλει επαιζε 3-4 εναλλαξ μεσα στο ματς με τον Μαερλι.
Σημερα θα επαιζε ανετα 3 γιατι δεν υπαρχει 3αρι στα κυβικα του να τον μαρκαρει.

Σημερα υπαρχουν πολυ καλοι αμυντικοι ψηλοι οπως λες
γιατι πολυ απλα δεν υπαρχουν καλοι ψηλοι επιθετικα.

Επειδη βλεπω οτι εχεις ενα μεγαλο κολλημα με τους αριθμους
να σε πληροφορησω οτι δεν παιζουν τα νουμερα μπασκετ.

Ο Λεμπρον παιρνει καμια 50αρια προσπαθειες σε καθε ματς
για να βαλει 30 ποντους. Το ιδιο και ο Κομπε.
Το μπασκετ επισης δεν ειναι μονο επιθεση.
Ειναι και αμυνα και ριμπαουντς και βοηθειες.


Τετοια συγκριση ειναι λιγο δυσκολο να γινει,
γιατι ο ενας (Ροντμαν) μαρκαρε τεραστιους παιχτες ενω ο αλλος.....

Αυτό είναι αλήθεια με Rodman. Από Jordan μέχρι Moses Malone σήκωνε στην πλάτη του.Ο απόλυτος defender ever για μένα..

Αν παιρνεις 40 σουτ σε καθε ματς και εχεις 48%
τοτε θα πρεπει να βαζεις 40 ποντους χωρις τις βολες σε καθε ματς.
Ποιος το εκανε αυτο???? (εκτος του Τζορνταν)

Αν εχεις τετοια ποσοστα τι καθεσαι στην Ελλαδα ρε παιχταρα μου???

Οι απαιτησεις στο παιχνιδι μεσα, ηταν τετοιες απο τους 2, ετσι ωστε να μην μπορει ο Πιπεν στους 18 μηνες που επαιξε να παρει κανενα MVP ενω ο Λεμπρον που ηταν ο go-to-guy της ομαδας ηταν πιο ευκολο.
Παροτι φυσικα και καταλαβαινω οτι αξιζε να ειναι ο go-to-guy της ομαδας και επιβεβαιωσε οτι καλως ηταν, με φοβερη αποδοση.

Απλα δεν ξερω αν ολοι δουλευαν για τον Πιπεν, αν αυτος θα ειχε την ικανοτητα να ανταπεξελθει και να κουβαλησει μια ομαδα(οχι μονος του αλλα να ειναι παντα εκει για αυτην με διαρκη υψηλη αποδοση) οπως εκανε ο Λεμπρον(και παλι οχι μονος του αλλα να ειναι παντα εκει για αυτην με διαρκη υψηλη αποδοση).


Εγω νομιζω οτι δεν ηθελε τοσο μεγαλες ευθυνες. Αν μπορουσε να την δωσει αλλου οταν εκαιγε θα το εκανε ευχαριστως. Για την ιστορια που λες, επειδη δεν ηθελε να λεγεται αυτο που μολις προειπα για αυτον(οτι ειναι ευθυνοφοβος δηλαδη) και επειδη ενιωθε αφεντικο της ομαδας τοτε, πιστευε οτι αυτος θα επρεπε να παρει την μπαλα. Φοβοταν πιστευω να παρει την αποκλειστικη ευθυνη, αλλα οχι τοσο ωστε να αφησει τον εγωισμο του να πληγωθει.....

δεν ηταν καθολου ευκολο πραγμα στον μπεν γουαλας να μαρκαρει στους τελικους του 2004,στα τελικα της ανατολης τον σακιλ...και στους τελικους του 2005 τον ντανκαν...φαντασου οτι επρεπε να μαρκαρει τον γιαο που ηταν κατα 20 ποντους ψηλοτερος.

O ανταγωνισμός ήταν όντως μικρότερος* αλλά και με τους παλιούς τα ίδια δεν έκανε; Aπλά δεν φαινόταν τόσο λόγω των περισσότερων που υπήρχαν σε αυτή τη θέση.

* έχω ξαναγράψει ότι οι σέντερ αποτελούν μαύρη τρύπα του τωρινού ΝΒΑ αλλά πάντα κράτα μία πισινή γιατί υπάρχουν μικορί και εξελλίσιμοι σέντες όπως και άλλους πυ δεν τους έχουν δει ακόμα.


Ο Μαέρλι δεν μπορούσε ούτε κατά διάνοια να παίξει στο τέσσερα και οι περιπτώσεις που ο Μπάρκλει έπαιξε σε αυτή τη θέση υπήρξαν ελάχιστες.


Γιατί υπήρχε τότε;

Αν δεν υπάρχει κάποιος να τον μαρκάρει στη ρακέτα, αυτός ποιόν θα μαρκάρει στη περιφέρεια που τους περισσότερους θα τους χάνει από τα μάτια του; (η άμυνα είναι ένας τομέας που ο Μπάρκλει φημιζόταν για την αδιαφορία του)


Αυτή είναι η εύκολη απάντηση σε όλα. "αφού δεν υπάρχει επίπεδο, υπάρχουν ακόμα καλοί παίκτες". Αυτή είναι η απάντηση σου; Και πως αποκαλείς τους ψηλούς ανύπαρκτους επιθετικά όταν οι περισσότεροι έχουν μ.ο καριέρας 20+ πόντους;


Το γνωρίζω. Για αυτό πολλές φορές εξηγώ και το παιχνίδι των παικτών που αναφέρω.


O Κόμπι για την ακρίβεια παίρνει γύρω στις 20 και σουτάρει με 45%. Ο ΛεΜπρόν φέτος είχε 30π μ.ο mε 21 προσπάθεις και 48%. Πάλι εκτός πραγματικότητας.


Τα επιχειρήματα μου δεν έχουν να κάνουν μόνο με την επίθεση. Καταλαβαίνεις τι διαβάζεις;

Ποιος Γιαο??????????

Ερχεσαι στα λογια μου τωρα.
Ο ενας μαρκαρε τον Μαλοουν, τον Κεμπ, τον Ακιμ κλπ κλπ
και ο αλλος τον Γιαο

3αρι ο Μπαρκλει βασικα επαιζε τοσο συχνα, οσο οταν γεννιοταν ενας ασπρος Βισονας.


Ο Μπαρκλει ηταν ενα θαυμα της φυσης και σαφως και θα ηταν δυσκολο για τον καθενα και τωρα να τον μαρκαρει.
Αλλα αυτο που κολλαει?

Κανείς δεν παίρνει 40 σουτ. Έγραψα πιο πάνω τα νούμερα.


Πόσες φορές το έκανε αυτό ο Τζόρνταν; Ψάξε να δείς πόσες βολές βάραγε ο Τζόρνταν σε κάθε μεγάλη επίδοση του. Ελάχιστες θα βρείς κάτω από δέκα, και πολλές κοντά στις 15. Aκόμη και το ρεκόρ καριέρας του (69π) το είχε κάνει 23 βολές. Ο Κόμπι έβαλε 81 με 20 βολές.

Eπίσης, Τζόρνταν και Κόμπι, πάνω-κάτω, σουτάρουν τον ίδιο αριθμό βολών.

Εσυ μαλλον δεν καταλαβαινεις τι γραφεις.
Μονο για ποσους ποντους βαζει ο καθενας λες συνεχεια.

Εφτασες στο σημειο να συγκρινεις το πληρεστερο 3αρι ολως των εποχων (Πιπεν)
με εναν τυπο που μονο σκοραρει (Λεμπρον)
Και ο Τζορνταν σκοραρε 40 ποντους σε καθε ματς
αλλα ηταν παντα μεσα στους καλυτερους αμυντικους του ΝΒΑ.
Το ιδιο και ο Ντρεξλερ.

Λες οτι δεν επαιζε αμυνα ο Μπαρκλει.
Και πως τοτε εβγαινε 1ος ριμπαουντερ καθε χρονο???

Απο οσο θυμαται το γερικο μυαλο μου,
ο Τζορνταν παντα στους τελικους ειχε πανω απο 40 ποντους μ.ο.

1.kidd,,baron davis 2.kobe,carter 3.lebron,pierce,prince(kalos sta reb. stis ast k kalos amyntikos)
4.duncan,Kevin Garnett ,brant
5.howard εβαλα μονο νεους παιχτες μορφι μην με πεις μικρο δεν βλεπεις μονο εσυ Νβα

Γιατι μιλας μονο για φετος???
Και τι καταφερε φετος???
ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ

Το ότι σε κάθε παιχνίδι πλησιάζει το triple-double το γνωρίζεις; Μάλλον όχι φαντάζομαι, παρ'όλο που το έχω γράψει δεκάδες φορές.


Το ίδιο και ο Κόμπι. Μπορεί να μην είναι τόσο καλός αμυντικός όσο ο Τζόρνταν, αλλά διακρίνεται ως ένας από τους καλύτερους. Δεν είναι τυχαίο που ο Φιλ Τζάκσον, ιδιαίτερα παλιότερα, τον έβαζε να μαρκάρει τον καλύτερο της αντίπαλης ομάδας.


Κάθε χρόνο ε; O Μπάρκλει μόνο μία φορά βγήκε πρώτος ριμπάουντερ. Ο Μπάρκλει ήταν πολλές φορές αδιάφορος και αυτό είναι γεγονός. Μία τέτοια επίδοση δεν σημαίνει απαραίτητα ότι συσχετίζεται και με καλή άμυνα.




Kαι τι σχέση έχει με αυτά που έγραψα για τον αριθμό των βολών και των προσπαθειών;

Πολύ θα ήθελα να βρίσκομαι σε μία τέτοια συζήτηση το 1993.

"Ποιός Τζόρνταν, ποιός Μπάρκλεϊ, ποιός Ντρέξλερ" θα έλεγε τότε ο αντίστοιχος Λύκος στον αντίστοιχο Morfi...

Ήμαρτον ρε Λύκε. Τι ημιμάθεια είναι αυτή; Δες το παιχνίδι του όλα αυτά τα χρόνια. Περίπου 20 προσπάθειες παίρνει, σουτάρει με 47-48% σταθερά και έχει σταθερά 20, 7, 6. Όχι και μεγάλη διαφορά από φέτος δηλαδή.

Ενημερώσου λίγο και σταμάτα να το παίζεις έξυπνος. Μόνο σχόλια εκτός πραγματικότητας κάνεις.


- Πρέπει να πάρει αναγκαστηκά το πρωτάθλημα για να καταφέρει κάτι;
- O Πίπεν τι κατάφερε όταν έφυγε ο Τζόρνταν; Έπαιξε μήπως σε τελικούς ΝΒΑ όπως ο ΛεΜπρόν πέρυσι;

Το 1993 ολοι αυτοι ηταν ηδη σουπερ σταρς
και ειχαν παιξει και στην ολυμπιαδα της Βαρκελωνης
σαν η πρωτη (και μοναδικη) Ντριμ Τιμ.

Τα σημερινα σαπακια ουτε τελικο δεν πηγαν στο παγκοσμιο.
Εδω τους εκανε πλακα ο Σοφο, τι να λεμε τωρα????
Ποιοι παιχταραδες???

Που ηταν ο Λεμπρον????

Ο Πιπεν επαιξε σε οσους τελικους εχουν παιξει ολοι οσοι παιζουν σημερα στο ΝΒΑ μαζι.

20 και 25 ποντους μ.ο. ειχαν οι δευτεροκλασατοι παιχτες πριν 20 χρονια.

Μονο ο Κομπε εχει λιγο απο την αιγλη των τοτε παιχτων

Φυσικα και οχι.
Αλλα εχει φυσικα το ρεκορ μεσου ορου ποντων σε τελικους ΝΒΑ με 41 μεσο ορο στους τελικους του 1993.
2ος ειναι ο Σακιλ με 38 μ. ποντους στους τελικους του 2000.


Α και επισης σε μια συζητηση οπως αυτη, καλο θα ηταν να σχολιαζονται ολα τα statements που κανει καθε ενας.
Δηλαδη, λεει ο morfi ή ο ΛΥΚΟΣ ή ο Χ ξερω γω τα:
1) 2) 3) και δεν γινεται αντιπαραθεση σε αυτα, αλλα ανοιγουν νεα ζητηματα 4) 5) 6). Και μενουν ανοιχτα ζητηματα δηλαδη χωρις να σχολιαστουν....

Και λοιπόν; Αυτό δεν αποτελεί κριτήριο. Σύμφωνα με τη λογική σου ο Πίπεν βγαίνει ισάξιος του Λάρι Μπερν και παραπάνω από τους δύο ο Χόρι! Σε τέσσερεις τελικούς ΝΒA (πέντε φέτος) έχει παίξει και ο Φίσερ. Μήπως είναι καλύτερος του Στόκτον;

Γιατί να λάβω λοιπόν σαν κριτήριο τις παρουσίες του σε τελικούς που, τις περισσότερες φορές, μόνο σε μη ασφαλές συμπέρασμα μπορούν να με οδηγήσουν και όχι οτιδήποτε άλλο αγωνιστικό κριτήριο;


Kαι τώρα oι δευτεροκλασσάτοι παίκτες σκοράρουν 19+ (Μπάτλερ, Όντομ).

25 πόντους δεν είχε ποτέ κάποιος δευτεροκλασσάτος, τουλάχιστον όχι δευτεροκλασσάτος στο σκοράρισμα.


Εσύ πριν είπες ότι είναι ιεροσυλία να συγκρίνουμε το Κόμπι με τους παλιούς.


Ε ναι, υπάρχουν πολλοί παλιοί που να έχουν καταφέρει όσα ο Κόμπι...

Ειπα οτι εχει ΛΙΓΟ απο την αιγλη.

Λύκε δεν μπορώ να συνεχίσω σε μία συζήτηση που ποτέ ο άλλος δεν απαντάει στα γραφόμενα μου και αερολογεί, γράφει σχόλια εκτός πραγματικότητας χωρίς να έχει ιδέα, συνεχώς τον διορθώνω και συνεχώς τα προσπερνά και απαντάει μόνο εκεί που τον συμφέρει.

btw αυτό στη γειτονιά μου το λέμε pwned.

Πριν 20 χρόνια λοιπόν (τη χρονιά 1987-1988)

ο Isiah Thomas είχε 19.5 πόντους μ.ο.,
o Magic 19.6,
o Kevin Johnson 13.7 (ήταν ρούκι βέβαια αλλά ούτε καν στην ακμή του δεν ξεπέρασε τους 22.2
ποντους μο),
o Patrick Ewing 20.2,
o Hakeem 22.8,
o Moses Malone 20.3,
o Stockton 14.7,
o Pippen 7.9 (rookie και αυτος, δεν ξεπέρασε ποτε τους 22) ,
o Dumars 14.2,
o Worthy 19.7,
o Horace Grant 7.7 (δεν ξεπέρασε ποτέ τους πενιχρούς 15.1),
o Dennis εκανε ρεκόρ καριέρας με 11.6
o Mutombo δεν έπαιζε, ρεκόρ καριέρας σε μο ποντων οι 16.6
o γερο Jabbar 14.6
o Hardaway δεν έπαιζε, δεν ξεπέρασε ποτέ τους 23.6 π μο
o Payton δεν έπαιζε και όταν άρχισε να σκοράρει εικοσάρες ειχαμε φτάσει μέσα των 90s. Δεν ξεπέρασε ποτέ τους 24.2 π μο το 2000.
Terry Porter ρεκόρ καριέρας 18.2 π μο

σύμφωνα λοιπόν με το δικό σου σκεπτικό οι παιχτούρες που ανέφερες ήταν (κατά μεγάλη πλειοψηφία) δευτεροκλασσάτοι πριν 20 χρόνια, οι περισσότεροι δε από αυτούς ήταν δευτεροκλασσάτοι σε όλη την καριέρα τους. Πολύ φτώχεια τελικά το ΝΒΑ και παλιότερα και σήμερα. Πάνω να δω τη Λίγκα του Λιχτενστάιν

Το 1991, τότε.
Μέσα στην περίοδο που μας λες ήταν.

Κάνεις απίστευτες γενικεύσεις, όμως, τόσο παιδικά ισοπεδωτικές που αναρωτιέμαι αν το κάνεις απλά για να την σπάσεις στον morfi ή αν όντως πιστεύεις πως το να συγκρίνεις ομάδες παιχτών μία συγκεκριμένης περιόδου με άλλες ομάδες παιχτών άλλης περιόδου, σαν να είναι ΥΠΕΡΑΤΟΥ, πρόκειται να βγάλεις ένα ασφαλές συμπέρασμα για την ποιότητα του ΝΒΑ, τη θέση του αμερικάνικου μπάσκετ διεθνώς, τα αγωνιστικά-εμπορικά κριτήρια αναγνώρισης ενός παίχτη, την διάρκεια μιας πετυχημένης καριέρας και άλλα πολλά που χιλιάδες άνθρωποι ανά τον ίντερνετ έχουν συζητήσει πριν από εσένα, χωρίς ωστόσο να καταλήξουν πουθενά.

Δεν κατακρίνω την άποψή σου, ότι δηλαδή το ΝΒΑ βρίσκεται σε χαμηλότερο σημείο εμπορικά-ποιοτικά(όπως ορίζει κανείς τη μπασκετική ποιότητα)-αγωνιστικά(αν παραλείψουμε τη λογική εξέλιξη ενός αθλήματος στο βάθος του χρόνου και την αλλαγή της βαρύτητας σε διαφορετική πτυχή του κάθε εποχή), αλλά με τον τρόπο με τον οποίο την υπερασπίζεσαι.

Το κάθε επιχείρημα που έχεις χρησιμοποιήσει έχει τουλάχιστον μία τρύπα την οποία σου έχουν καταδείξει οι συνομιλητές σου, και δυστυχώς δεν έχει καμία μπασκετική υπόσταση...όχι τουλάχιστον από αυτή που θα περίμενες από έναν ενεργό μπασκετμπολίστα.

- Είναι η αναγνωρισιμότητα κριτήριο για την αξία ενός αθλητή? Μερικές φορές ναι, αλλά οι Μπέκαμ και Γιάο θα πρέπει να είναι οι καλύτεροι αθλητές του κόσμου.
- Είναι η τηλεθέαση κριτήριο για το επίπεδο ενός πρωταθλήματος? Τότε ποιάς χώρας? Γιατί μπορεί εμείς να μπουχτήσαμε εδώ με μπάσκετ και μπάσκετ συνεχώς, αλλά σε άλλες χώρες πχ Γαλλία συνεχίζανε και συνεχίζουν να βλέπουν ΝΒΑ με το ίδιο πάθος που το έκαναν τα 90s.
- Είναι τα πρωταθλήματα που έχει κατακτήσει ένας παίχτης κριτήριο? Ε, τότε ποιόν Τζόρνταν μου λες? Τσάμπερλαιν και ... Χόρυ είναι ισάξιοι και καλύτεροι.
- Είναι το θέαμα άλλο κριτήριο? Πηδούσε ο Τζόρνταν και ξεχνούσε να πατήσει στο έδαφος? Οι μισοί παίχτες αυτή τη στιγμή θα έπαιρναν τέρμα 10άρια στους τότε διαγωνισμούς.
Τρίπλαρε ο Μάτζικ και ζαλιζόσουν? Βρες έναν οποιονδήποτε πιτσιρικά streetballer.

Ακόμα κι αυτές οι 4 ανταπαντήσεις μου έχουν σοβαρά κενά λογικής, γιατί απλούστατα πατούν στο ίδιο ανυπόστατο έδαφος με τα επιχειρήματά σου.

Πριν πατήσεις το "Add reply" διάβασε το ποστ σου σαν να είσαι ο morfi και σκέψου αν όντως θα έπαιρνες στα σοβαρά τα γραφόμενά σου και θα συμφωνούσες ή αν κι εσύ θα έπρατες όπως ακριβώς ο συνομιλητής σου.






Άντε, σου μάθαμε να γράφεις σε φόρουμ, τώρα θα σε μάθουμε και να σκέφτεσαι .

Ο Τσαμπερλεν εχει 2 και ο Μαικλ 6.....



Ο ΛΥΚΟΣ αδικει τον εαυτο του και τις θεσεις που υποστηριζει, με τα επιχειρηματα του.
Το επιχειρημα του οτι τοτε οι δευτεροκλασατοι πετυχαιναν 20-25αρες, ενω τωρα οχι, εκτος του οτι δεν ισχυει, δεν δειχνει και απολυτως τιποτα για το επιπεδο των παικτων!
Μπορει καποιος πχ να σου πει οτι τοτε οι αμυνες ηταν πολυ καλυτερες και ετσι δικαιολογειται ο χαμηλος αριθμος ποντων.
Αυτο που θελω να πω δηλαδη, ειναι οτι δεν εχει τοσο μεγαλη σημασια ο αριθμος του μεσου ορου των ποντων που πετυχαιναν οι παιικτες μιας τελειως διαφορετικης εποχης απο μια αλλη. Σημασια εχει και η δυσκολια των δυο υπο εξετασιν εποχων καθως και διαφοροι αλλοι παραγοντες.

Συμφωνώ με το ύφος των επιχειρημάτων σου απλά μια μικρή διόρθωση στο παραπάνω. Ο Γουίλτ πήρε νομίζω μόνο 2 πρωταθλήματα.

Εdit: Με πρόλαβε ο ΝΒΑερ ...

Όπου Chamberlain, γράψτε Russel.

Βιασύνη.


Είστε πολύ ψείρες όμως ώρες ώρες ...

Βάλε Τζαμπάρ (που έχει 6) να τελειώνουμε.
Βεβαίως, θα ήταν σωστότερο να αναφέρεις στα επιχειρήματά σου παίκτες που δεν ανήκαν στην κατηγορία των θρύλων, όπως το Χόρι (που τον έβαλες) και τον Κ.Σ Τζόουνς.

Φιλε Λυκος εχουμε την ιδια ηληκια περιπου ωστοσο επειτρεψε μου να σου πω οτι εχεις κανει τρομερα λαθη στα λεγομενα σου και δεν ξερω απο που να αρχησω και που να τελειωσω.Καταρχας πρωτα απο ολα οσα λες δειχνουν οτι μηλας για ΝΒΑ μονο απο μνημης και προφανως απο τις μεταδοσεις της ΕΡΤ το 1991 και 1992 του Μεγκα 94 και 95 και στην συνεχεια του Σκαι(μετεπειτα Αλφα) απο το 95 μεχρι το 97 που τα πηρε το Φιλμνετ.Το συμπερασμα βγαινει γιατι αναφερεσαι παρα πολυ στην δεκαετια του 90 και λιγοτερο στου 80 και αλλα και την σημερινη εποχη.Με τον morfi ο οποιος ειναι και αρκετα μικροτερος σου εχω διαφωνησει και εχω παραξηγηθει αρκετες φορες μαζι του ωστοσο οφειλω να πω οτι συμφωνω σε ολα σχεδον οσα λεει και να διαφωνησω καθετα μαζι σου.Καταρχας πιανεσαι τρομερα αδιαβαστος λεγοντας οτι ο Μπαρκλευ επαιξε τριαρι.Αυτο δεν εγινε ουτε καν στους Σιξερς.Τραγικο για τον Μαρλευ που λες αργοτερα οτι επαιζε τεσσαρι στους Σανς.Ειδηκα αυτος ο παιχτης δεν επαιζε τεσσαρι ουτε στο Space Jam.Παμε παρακατω σε οσα θυμαμαι απο αυτα που εχεις πει.Δεν τηθεται θεμα συγκρησης Πιππεν Λεμπρον.Ο πητσηρικος ειναι καλυτερος παιχτης και θα ξεπερασει τον Πιππεν.Ο ιδιος ο Πιππεν ειχε πει στην τριτη χρονια του Λεμπρον που ηταν 21 χρονων οτι σε σχεση με την τριτη χρονια του τζορνταν που ηταν 24"ο Λεμπρον ειναι καλυτερος απο τον Τζορνταν σε αυτην την ηλικα" και εννοειται κιολας.Μετα ειχε δηλωσει πριν απο ενα παιχνιδι που ειχε παρακολουθησει στο Μαιμι οτι "ο Λεμπρον εχει τα φοντα να ξεπερασει τον Τζορνταν".Τραγικο λαθος να κρινεται τον 21 χρονο τοτε Λεμπρον και Γουειντ και Καρμελο επειδη εχασαν απο την Εθνικη μας.Αυτα τα λενε ανθρωποι που δεν ασχολουνται με το μπασκετ.Σε παρακαλω πολυ δηλαδη αν ειναι δυνατον.Με την ιδια λογικη που ηταν ο Ρομπινσον,ο Μαννινγκ κ.α το 1988 στους ολυμπιακους της Σεουλ που ηρθαν και αυτοι τριτοι?Επισης τα ματς απ του Τζορνταν ποια ηταν?Ο Ντρεξλερ με το τζαμπσουτ με τα ποδια στην μεση λες και κανει σκοινακι.Ο σταραβοκανης και ατρηπλος Ντομινικ(και που το 1997 δεν συμπερηλφηκε στους 50 κορυφαιους ολων των εποχων) οι απλα καλοι αμυντικοι Ντουμαρς και Σταρκς?Στην συνεχεια ο Πεννυ και ο Ραις ο Στακχαουζ και ο Εντι Τζοουνς θα συγκρηνω εγω αυτους με τον Λεμπρον τον Κομπυ τον Γουειντ τον Μακρειντι τον Αιβερσον?Σε καμια περιπτωση.Στο ESPN οι καλυτεροι αναλυτες και ηλικιας απο 37 εως 65 ψηφησαν τους κορυφαιους σουτινγκ γκαρντ ολων των εποχων 1)Τζορνταν2) ο Κομπυ 3)ο Γουεστ 4)ο Γκερβιν 5)ο Αιβερσον 6) ο Ντρεξλερ και 7) ο Μιλλερ.Αυτα προς το παρων γιατι τοσα που ειπες τα εχω ξεχασει τα υπολοιπα.

Λύκε, αυτό που λέω παρακάτω ισχύει τόσο για εσένα, που θεωρείς ότι η λίγγα παλιότερα ήταν πολύ καλύτερη, όσο και για αυτούς που υποστηρίζουν το ακριβώς αντίθετο, ότι κάθε νέα γενιά είναι ασυναγώνιστη σε σχέση με την παλιότερη:

Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, τότε, ανάλογα με την περίπτωση:

1) Οι βετεράνοι της προηγούμενης εποχής, παρά το περασμένο της ηλικίας τους, θα άντεχαν μερικά επιπλέον χρόνια να παίζουν στο ίδιο παλιό καλό τους επίπεδο σε αυτή την εποχή, ακριβώς για το λόγο ότι το χαμήλωμα του ανταγωνισμού θα κάλυπτε τη σωματική τους φθορά (όπως παλιά είχαμε βετεράνους ΝΒΑερς που δεν άντεχαν άλλη εξάντληση στα 35 τους, έρχονταν στην Ευρώπη και συνέχιζαν τις 30άρες).

ή (για την άλλη κατηγορία)

2) Όλοι οι παίκτες της παλιότερης εποχής θα αντιμετώπιζαν τόσες δυσκολίες στη νέα ώστε θα αναγκάζονταν να αποσυρθούν πρόωρα. Έχω δει, πχ, πολλούς να λένε ότι η εποχή πριν το '80 ήταν αδύναμη. Τότε, γιατί ο Καρίμ και ο Χέιζ και ο Άνσελντ και ο Γκέρβιν και άλλοι ακολούθησαν το φυσιολογικό τους κύκλο στα 80'ς χωρίς να επηρεαστούν στο παραμικρό από τις νέες συνθήκες (παρά μόνο απ'την προχωρημένη ηλικία);

Οι παίκτες εξελίσσονται. Αλλά ποτέ ως τώρα δεν έτυχε να υπάρξει μια τόσο προχωρημένη γενιά αθλητών που να οδηγήσει όλους τους προηγούμενους στη συντριβή έως και την αποχώρηση. Ομοίως, ποτέ δεν είχαμε μια πτώση τόσο μεγάλη ώστε να είναι σε θέση ξοφλημένοι βετεράνοι να δείχνουν να ξαναποκτούν τη νεότητά τους.

ε δεν ειναι και αμελητεα ποσοτητα ο γιαο...μονο στη ρουκι σεζον του εχασε κατα κρατος απο τον σακιλ στα μεταξυ τους παιχνιδια..απ τη δευτερη σεζον του και μετα τον κοντραρε στα ισα...

Με μια μικρη διαφορα οτι ο Κομπε αν και δεν τον παω ειναι πολυ καλυτερος παιχτης απο τον Πιππεν και καλυτερος ως αξια απο ολους τους παιχτες που εχεις αναφερει εκτος του Τζορνταν και του Ματζικ.Μα καλα τι μπασκετ βλεπεις τοσα χρονια?Ακου ο Πιππεν θα συγκρηθει με τον Κομπυ αλλο παλι και τουτο.

Εγώ πάλι διαβάζω 4 σελίδες σερί και μετά από πολλά γέλια και πολλά κλάματα, κατέληξα στο ότι όλα αυτά είναι ανούσια (γούσταρα πάντως...).
Καλά ο Λύκος δεν παίζεται, πρόκαλεσε τόση αναστάτωση απλά βρίζοντας τους τωρινούς παίκτες χωρίς να εκφέρει ούτε ένα επιχείρημα. Τραγικό. Βασικά πιστεύω σχεδόν με απόλυτη σιγουριά ότι έχει παρακολουθλησει τόσο ΝΒΑ (ειδικά για τις χρονιές που αναφέρει) όσο και μια ξαδερφούλα μου που είναι 6 χρόνων.
Από την άλλη είμαι της άποψης ότι όσο περνάνε τα χρόνια τόσο πολύ θα ανεβαίνει το επίπεδο των παικτών αλλά κυρίως βιολογικά. Γενικότερα όλο αυτό με τις συγκρίσεις είναι απελπιστικά βαρετά ανούσιο. Και θα πω το χιλιοειπωμένο: Άλλες χρονιές οι "τότε" άλλες χρονιές οι "τώρα". Πριν 20-25 χρόνια είδαμε κάρφωμα με άλμα από τις βολές και μείναμε αποσβωλωμένοι όλοι. Τώρα τουλάχιστον οι μισοί παίκτες του ΝΒΑ μπορούν ΑΝΕΤΑ να καρφώσουν από τις βολές. Πλεόν θαμπωνόμαστε από καρφώματα από τις βολές με 3 περάσματα της μπάλας κάτω από τα πόδια.
Τεσπα, κιπ ον πόστινγκ

Δεν θεωρώ τον Rice ισάξιο του Wade. Τον παλιό Penny Hardaway βάζω σαν ταλέντο στο ίδιο επίπεδο με αυτόν. Ο τύπος πάσαρε μοναδικά, σκόραρε, μάζευε ριμπάουντ, απλά έκανε τα πάντα. Μετά για ποιο λόγο πήρε τέτοια κατρακύλα να σου πω την αλήθεια δεν θυμάμαι(αν και δυστυχώς και ο Wade αν συνεχίσει να τραυματίζεται έτσι την ίδια κατάληξη θα έχει)



Ναι αλλά το γεγονός ότι κάποτε σκόραρε αρκετά(πράγμα που σημαίνει ότι ήταν παίκτης με ατομικές αρετές) δείχνει είτε ότι έβαλε τον εγωισμό του κάτω από την ομάδα, είτε ότι δεν προσαρμόστηκε στου Bulls. Έτσι και αλλιώς και εγώ τον παρουσιάζω σαν παίκτη δεύτερης διαλογής.




Danny Manning είναι ένα παράδειγμα, αν και ο Odom θα ήταν ξεχωριστός ρολίστας πολυτελείας σε οποιαδήποτε εποχή.

Βασικά με ενοχλεί που βλέπω από ορισμένους φίλους να μιλάνε για παίκτες όπως ο Wilkins, ο Drexler, ο Pippen και o Dumars λες και ήταν τίποτα άμπαλοι.

Ο Wilkins είναι ένας από τους μεγαλύτερους σκόρερ που έβγαλε ποτέ αυτός ο πλανήτης καθώς και ένας από τους πιο θεαματικούς παίκτες (και πιο θεαματικός από τον Air).

Ο Drexler ένας από τους πιο πολύπλευρους σούτινγκ γκαρντ όλων των εποχών.

Ο Πίππεν αδικείται από τη σύγκριση με τον Lebron αφού εξελίχθηκε με πιο αργό ρυθμό από αυτόν και έπαιξε σε μια ομάδα που υπήρχε ο Jordan οπότε είναι λογικό τα στατιστικά του να είναι μειωμένα σε σχέση με αυτά του King. Στο κάτω κάτω όταν ο Jordan αποσύρθηκε ο Πίππεν έκανε μια MVP χρονιά και στα πλέι οφ αποκλείστηκε από τους Knicks, με τους Bulls να διαμαρτύρονται για τη διαιτησία. Από εκεί και πέρα ο James έχει όλα τα προσόντα να ξεπεράσει τον Scottie.

O Dumars πάλι είναι ο ορισμός του παίκτη που μπορεί να κάνει μεγάλη καριέρα χωρίς να έχει ούτε ύψος, ούτε αθλητικά προσόντα. Το γεγονός ότι δεν είχε τα παραπάνω δίνει περισσότερη αξία σε αυτά που κατάφερε. Σίγουρα δεν τον βάζω στο επίπεδο του Kobe αλλά μην το ξεφτιλίζουμε και τελείως.

Δεν ήταν καλύτερος σκόρερ από το Γουέιντ (η διαφορά είναι μεγάλη) και δεν είχε τις ηγετικές του ικανότητες. Ξαναγράφω πως δεν υπήρξε καν ούτε το νο1 της ομάδας του.


Λογικά το δεύτερο. 'Ήταν τόσο τραγικός που δεν μπορείς να πεις ότι έβαλε κάτω τον εγωισμό του.


Δεν είπα ότι δεν υπήρχαν καλοί παίκτες αλλά ότι δεν θα ήταν καλύτεροι από τους σημερινούς αντίστοιχους. Αυτό είναι καταστρεπτική λογική.


Προσωπικά σέβομαι τους παλιούς παίκτες και τα κατορθώματα τους και δεν θεωρώ κανέναν τόσο ανάξιο όσο φαίνεται να νομίζεις. Σαφώς και είναι θρύλοι, και η προσωπική πρώτη πενηντάδα μου με τους καλύτερους ever, περιλαμβάνει παίκτες από όλες τις εποχές. Πολύ ψηλά θα δείς λίγους καινούργιους (Κόμπι, Ντάνκαν, Κιντ) (μην ακούσω κάτι για το ότι είναι λίγοι. Υπάρχουν παίκτες έξι δεκαετιών) και ελάχιστα περισσότερους πιο κάτω.

Στους παίκτες που αναφέρεις, όπως έχω ξαναγράψει, ο Γουίλκινς ήταν μεγάλος σκόρερ, προσωπικά ένας από τους καλύτερους ever, αλλά εκτός απ'το να σκοράρει 30 πόντους και να μαζεύει κανά ριμπάουντ (και δεν το έκανε και με τρέλα αυτό) έκανε λίγα άλλα πράγματα. Γιατί λοιπόν να μη θεωρήσω καλύτερο το ΛεΜπρόν ή το Κόμπι που είναι το ίδιο καλοί σκόρερ, και υπερτερούν σε τομείς του παιχνιδιού που ο Γουίλκινς έδειξε να κατέχει από λίγο εώς καθόλου; (συν και το ότι έχουν προχωρήσει πιο βαθιά τις ομάδες τους).

Ο Ντρέξλερ είναι μέσα στους πέντε καλύτερους SG και προσωπικά τον τοποθετώ πίσω από το Κόμπι για λόγους που έχω εξηγήσει πολλάκις. Δεν είναι λόγος αυτός να νομίζει κάποιος ότι τον θεωρώ άμπαλο (που εδώ που τα λέμε το στυλ του ήταν κάπως ) επειδή δεν τον έχω σόνυ και καλά πίσω μόνο από το Τζόρνταν.

Για το Πίππεν θα διαφωνήσω σε πολλά. Δεν μπορείς να πεις ότι τα νούμερα του ήταν πεσμένα λόγω του Τζόρνταν, γιατί και ύστερα όταν έφυγε παρουσίασε μία άνοδο της ταξης των +2 ριμπάουντ και +1 πόντους παραπάνω από τους ψηλότερους μέσους όρους καριέρας του μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Το ότι Μπουλς είχαν το ίδιο ρεκόρ και προχώρησαν στα πλέι οφ, έδειξε ότι είχαν και χωρίς το Τζόρνταν (όχι στο ίδιο επίπεδο βέβαια) μία πολύ καλή ομάδα, κάτι που ήταν ήδη γνωστό. Εδώ μπορούσαν να κερδίσουν στη καν. περ. και χωρίς το Πίππεν (αν θυμάμαι καλά το ρεκόρ ήταν 4-6).
Φάνηκε πως δεν είναι ούτε καλύτερος σκόρερ από το ΛεΜπρόν (28-30 πόντους δεν θα μπορούσε να έχει ποτέ), ούτε καλύτερος πασέρ ή ριμπάουντερ (το ίδιο καλοί θα έλεγα), (το ότι είναι καλύτερος αμυντικός το ξέραμε) oύτε την ίδια βαρύτητα είχε (χωρίς τον Πίππεν οι Μπουλς ήταν 4-6. Χωρίς το ΛεΜπρόν φέτος οι Καβς ήταν για λύπηση και δεν έκαναν καν νίκη). Εξάλλου η βελτίωση του ήταν ελάχιστα προς τα πάνω κάτι που δεν μπορεί να τον μεταμορφώσει αυτόματα και σε ηγέτη τύπου πχ Κόμπι. (δεν λέω ότι δεν ήταν σε εκείνη την ομάδα)

Τον Ντούμαρς κανείς δεν τον έριξε τόσο κάτω, αλλά μπορώ να πω ότι είναι το ίδιο υπεροβλικό με το να πιστεύει κάποιος ότι τώρα θα ήταν υποψήφιος MVP επειδή έχει πεσεί το επίπεδο.


Εμένα πάλι ξέρεις τι με ενοχλεί; Να βλέπω άτομα να μιλάμε για τους παίκτες πριν το 80 με απαξιωτικό τρόπο, και να μη μπορούν με τίποτα να καταλάβουν ότι και οι νέοι αξίζουν και να κλείνουν τα μάτια τους στα κατορθώματα τους.

Καλά, αυτό μπορεί να αναιρεθεί εύκολα.
Γενικά διαφωνώ ότι ο Πίππεν έκανε MVP σεζόν μόνο και μόνο επειδή ήταν ο καλύτερος παίκτης της ομάδας του. Θεωρώ υπερβολική και τη θέση του στη ψηφοφορία (και μη μου πείτε ότι δεν μπορούν να υπάρξουν τέτοιες, γιατί πχ φέτος υπήρξαν). Όπως ξαναέγραψα, η βελτίωση του ήταν πολύ μικρή για να μετατραπεί αυτόματα, από νο2 και All-Star, σε ηγέτη και MVP. Δεν λέω ότι δεν ήταν ο ηγέτης αυτής της ομάδας, απλά ότι δεν είχε και τη βαρύτητα που πρέπει να έχει ένας τέτοιος παίκτης.

Καταρχήν Morfi δεν αναφερόμουν σε εσένα όταν έγραψα ότι κάποιοι αναφέρονται στους Drexler και Σια λες και ήταν άμπαλοι. Από εκεί και πέρα θα διαφωνήσω στο ότι ο James σαν σκόρερ ήταν στο ίδιο επίπεδο με τον Wilkins. Μπορώ να πω ότι είναι πιο ολοκληρωμένο πακέτο από τον Dominique( όχι ότι ο Wilkins δεν μπορούσε, αλλά μάλλον παραήταν παρτάκιας) αλλά ο Human highlight ήταν καλύτερος στο να βάζει τη μπάλα στο καλάθι(τουλάχιστον έτσι πιστεύω εγώ ).
Ο James οδήγησε μεν σχεδόν μόνος του τους Cavaliers στους τελικους πέρσι αλλά μόλις βρήκε απέναντι του ομάδα με πραγματικά μεγάλο ψηλό, τα βρήκε σκούρα. Ο Πίππεν έπεσε το 94 στους Knicks του μεγάλου Pat Ewing ενώ είχε να αντιμετωπίσει και τους θανατηφόρους αγκώνες των Oakley-Mason-Smith. Ακόμα και να πέρναγε από εκεί χλωμό το κόβω να τα έβγαζε πέρα με τον Hakeem. Συμφωνώ βέβαια ότι ο Lebron είναι μεγαλύτερος ηγέτης αλλά το βρίσκω και λογικό αφού είναι δύσκολο για έναν παίκτη να είναι τόσα χρόνια κάτω από τη σκιά του Jordan και ξαφνικά να αναλαμβάνει ηγέτης(αν και ο Scottie τα πήγε πολύ καλύτερα απ'ότι περίμενε ο κόσμος)

Τέλος δεν διαφωνώ ότι το NBA είναι σε υψηλό επίπεδο και τώρα. Υπάρχουν παίκτες οι οποίοι έχουν αφήσει εποχή. Απλά θεωρώ ότι την περίοδο 78-93 ξεπήδησαν υπερβολικά πολλοί μεγάλοι παίκτες.

Οκ. Επειδή δεν αναφερόσουν σε μένα και επειδή διαφωνούμε πραγματικά στις λεπτομέρειες, δεν νομίζω ότι υπάρχει και τόσος λόγος να δίνουμε και τόση βάση πλέον. (σόρι Keyser που χαλάω το πάρτι )

Επειδη οπως βλεπω ελειψα λιγακι και πεσατε
λεω να σας βαλω λιγο φωτια παλι.

Πρεπει να παραδεχτειτε οτι απο την μερα που αποφασισα να ασχοληθω
με το τοπικ του τσιρκου ΝΒΑ η συμμετοχη ανεβηκε 100% και βαλε.

Γι'αυτο λοιπον λεω να παω να παιξω κιολας εκει
μπας και τους ανεβασω και αυτους λιγακι.
Ετσι κι αλλιως τοσα σαπακια ευρωπαιοι παιζουν τωρα,
που πριν απο 20 χρονια δεν θα τους εδιναν ουτε εισητηριο για να μπουν στο γηπεδο.


Η συγκριση που γινεται στους μ.ο.ποντων των τωρινων παιχτων με τους τοτε
ειναι εντελως λανθασμενη,
αφου συγκρινετε εναν παιχτη που παιζει 5-6-7 χρονια μπασκετ σε τοπ φορμα,
με παιχτες που επαιξαν 15 χρινια και φυσιολογικα λογω γεραματων
στις τελευταιες 3-4 χρονιες τους επεσαν τα ποσοστα τους.

π.χ. Ακιμ απο τους 25 επεσε στους 21,8
Τζορνταν απο τους 33 στους 30
Μαλοουν απο τους 27 στους 25
Κεμπ απο τους 18 στους 14
Ντρεξλερ απο τους 24 στους 20
Τζαμπαρ απο τους 28 στους 24,5

ο Κομπε απο την αλλη εχει 25 και ειναι μολις 30
ο Ντανκαν 21,6 και ειναι 32
ο Γκαρνετ 20,4 και ειναι 32
ο ΣΑΚ απο τους 28 εχει πεσει στους 25 και συνεχιζει να πεφτει.

για τους περισσοτερους ευρωπαιους συμφωνω οτι δεν θα μπορουσαν να παιξουν στο νβα πριν απο 20 χρονια πλην καποιον εξαιρεσεων οπως ο νοβιτσκι που θα μπορουσε να παιξει και τοτε...αλλα δεν θα ειχε πρωταγωνιστικο ρολο οπως εχει τωρα και στηριζεται ολη η ομαδα επανω του,θα ελεγα οτι θα ηταν δευτεροκλασατος παικτης για εκεινη την εποχη οπως ο σρεμφ....

O morfi με εχει κερδισει σε οτι εχει γραψει τελευταια και δεν αναφερομαι μονο σε αυτο το τοπικ...


Λυκε πραγματικα θα σου πω κατι που δεν μπορουν να σου πουν αλλοι:
Σταματα πια να ποσταρεις για αυτο το θεμα..ειναι 5-6 ατομα και σε διορθωνουν συνεχεια.Και δεν ειναι κακο να παραδεχομαστε πως εχουμε αδικο καμια φορα...

Χωρις παρεξηγηση...

Εγώ απο την άλλη, μιάς κι ως τώρα απλά παρακουλουθώ τη κουβέντα (δηλαδή το μονόλογο καθότι επιχηρήματα απο τη πλευρά σου δεν έχει βρεθεί ακόμη) χωρίς να σχολιάζω, αναρωτιέμαι, αν ειναι τόσο τσίρκο, πως και ασχολήσε και προσπαθείς τόσο πια να το υποτιμήσεις (τη στιγμή βέβαια που άντεα δεν έχεις δεί ούτε μισό αγώνα). Περίεργο αντι να ασχολήσαι με αυτό που σου αρέσει να προσπαθείς απλά να τη πείς σε αυτούς που γουστάρουν κάτι άλλο και μάλλον δείχνει ότι το πρόβλημα δεν είναι τόσο το τι παίζεται στο σημερινό NBA όσο οι παρωπίδες που φοράνε κάποιοι.

Για το αν είναι καλοί οι σημρινοί NBA-ers πάντως, απλά πάρτε ένα απο τους απλά καλούς, π.χ. Prince και βάλτε τον στο roster οποιασδήποτε ευρωπαικής ομάδας. Δεν νομίζω να βρείτε και πολλούς που να τον ανταγωνίζονται. Αν το NBA θεωρίται τσίρκο, τότε τουλάχιστον κατά τι ταπεινή μου άποψη δεν υπάρχει μπάσκετ που να αξίζει να το παρακουλουθήσουμε, εκτός αν κάποιος θεωρεί αξιόλογο μπάσκετ αυτό που βλέπουμε π.χ. τώρα στα μάτς ΠΑΟ-ΟΣΦΠ, οπότε πάω πάσο.(αυτά δεν τα λέω για να υποτιμήσω το ευρωπαικο μπάσκετ, αλλά έλεος τι έχει γραφτεί εδώ μέσα).