QUOTE(basket72 @ Jan 13 2017, 10:59 )
Να ευχαριστήσουμε τέλος τον Τσάβι Πασκουάλ και το επιτελείο της Μπάρτσα που τέτοιο καιρό πέρυσι μας έκανε χώρο -δίχως μάλιστα να αξιώσει ένα σεντ- τον Παπανικολάου. Ήταν που θα διατάρασσε το όμορφο κλίμα των Cules.
Απο την άλλη, ο Παπανικολάου για να επανέλθει και να ειναι αυτός που βλέπουμε εδώ και λίγο καιρό, χρειάστηκε 12 γεμάτους μήνες δουλειάς, υπομονής και εμπιστοσύνης.
Φαντάζομαι οτι αν ο Μπαρτζώκας ήταν απο πέρσι προπονητής στην Μπαρτσελόνα, μπορεί το "δωρο" Παπανικολάου να μην μας ειχε γίνει. Δεν ηταν ομως, και κάπως έτσι, όπως λέγαμε και απο τοτε, η μοναδική ομάδα που ειχε ολο το ζητούμενο capacity για να επανέλθει ο Παπανικολάου στα παλιά του επίπεδα, ήταν ο Ολυμπιακός.
Η Μπαρτσελόνα πέρσι έβλεπε στον Παπανικολάου αυτό που βλέπαμε και εμείς εδώ και 1 χρόνο. Εναν παίχτη εκτός ρυθμού, σε κακή κατάσταση, εντελώς ανέτοιμο να προσφέρει. Έβλεπε επίσης πως για να τον μετατρέψει ξανά στον παλιό-καλό Παπανικολάου, θα έπρεπε να επενδύσει αγωνιστικό χρόνο πάνω του, και προφανώς δεν υπήρχε καμία διάθεση για κάτι τέτοιο.
Όλα αυτά βέβαια τα γράφουμε τώρα, που ο Παπανικολάου έχει αρχίσει να γίνεται ξανά το φτερωτό χταπόδι που αγαπήσαμε και με την ελπίδα έτσι να παραμείνει (και ίσως να βελτιωθεί ακόμα περισσότερο).
Ο παίχτης αυτός βέβαια, είναι γνωστό οτι είναι κατεξοχήν παίχτης ψυχολογίας, έτσι έχει ανάγκη μεγάλες εμφανίσεις σαν τη χθεσινή, και τις έχει ανάγκη οσο κανείς άλλος παίχτης του ροστερ μας. Όσο ο Παπανικολάου θα κάνει καλά παιχνίδια, δεν τον φοβάμαι. Φοβάμαι μόνο μην πέσει ξανά σε καμια άσχημη λουπα και τον πάρει πάλι απο κάτω..
Σε κάθε περίπτωση, ο Ολυμπιακός έχει αρχίσει και κερδίζει το ενα μεγάλο του στοίχημα (το άλλο ειναι ο Γιανγκ) και ο do-it-all man, που κάθε ομάδα με βλέψεις τίτλων χρειάζεται, έχει ξαναμπεί στην εξίσωση.
QUOTE(kyuss @ Jan 13 2017, 12:18 )
Μαντζαρης, η ετοιμη καραμελα. Φταιει για το προσφυγικο, μεχρι και για την κλιματικη αλλαγη.
Καταλαβετε κατι: Οτι και να γινει, ενας παικτης που δεν παιζει ρολο ηγετη, ΟΤΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ, ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ. Αν νομιζει κανεις οτι αυτο ειναι κατι ευκολο τοτε δεν ειναι απλα ασχετος...
Αλλα δεν πειραζει, ας συνεχισουν αυτοι που το κανουν, να κραζουν Μαντζαρη και αυτος να τους διαψευδει με την πρωτη ευκαιρια!
Τον Μάντζαρη τον έχουμε δει αρκετά για να έχουμε πλήρη άποψη για αυτόν.
Νικος Μπουντούρης reloaded. Μη πω Νίκος Σταυρόπουλος.
Τα χρόνια περνάνε και δεν έχει παρουσιάσει βελτίωση επιθετικά, ενω αμυντικά, μετά τον τραυματισμό του, δεν ειναι ο ίδιος παίχτης. ("Εξολοθρευτή", πλέον, τον βλέπει μόνο ο Ιωάννου).
Έπαιξε ο ταπεινός Ουότερς (που όλοι κράζαμε) και παρουσιάσαμε και κάποια σημάδια δημιουργίας.
Ο Μάντζαρης ειναι τίμιος παίχτης. Σοβαρός. Σταθερός. Αξιόπιστος. Δεν κάνει λάθη (γιατί δε ρισκάρει κι ολας). Αλλά ως εκεί.
Πυλώνας της ομάδας μπορεί να θεωρηθεί μόνο ως φορέας της κουλτούρας της ομάδας των τίτλων, και ως σημαντικότατο και αναπόσπαστο κομμάτι των αποδυτηρίων.
Σε ολα αυτά μπορούμε να συμφωνήσουμε νομίζω. Με εναν τρόπο, ειναι αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της ομάδας. Ζωτικό όργανο.
Αγωνιστικά όμως, δεν τον λες και το απόλυτο πολυεργαλείο ή παιχταρά ή ηγέτη ή κάτι ανάλογο...
Ειναι ενας παίχτης με δεδομένες αδυναμίες, που ομως, έτσι οπως τα έφερε η ζωή και η τύχη, ειναι πολύ πιθανό να παίζει στον Ολυμπιακό μέχρι να συνταξιοδοτηθεί.