QUOTE(esperiotis @ Aug 28 2009, 09:13 )
Οϋτε αναπολούμε μεγαλεία, ούτε δόξες. Η επστροφή του Εσπέρου στην Α2 είναι γεγονός. Οικονομικά εξυγιασμένος, συσπειρωμένος και με αθλητικό όραμα, δομή και πλαισιωμένος με ανθρώπους που αγαπούν το μπάσκετ. Οι πιο πρόσφατες επιτυχίες της ομάδας είναι η κατάκτηση μίας φοράς του πανελλήνιου εφηβικού πρωταθλήματος και δύο φορές της τρίτης θέσης του ίδιου πρωτθαθλήματος. Τώρα, αυτό που λές, με αλλουνού λεφτά, δεν το καταλαβαίνω. Αν εννοείς τον Δ. Αγγελόπουλο, είναι πρόδρος της διοικούσας του μπάσκετ. Ποιανού αλλουνού λεφτά; Τι θέλεις να πεις; Πως λειτουργούν οι ομάδες; Λες και κατέβηκες από άλλο πλανήτη. Σε πληροφορώ πάντως, ότι η έδρα στον Έσπερο, θα είναι πολύ δυνατή. Προς το παρόν βγάλε τα ρατσιστικά κόμπλεξ. Η ομάδα Ίκαρος - Έσπερος, θέλεις, δεν θέλεις, θέλουνε, δεν θέλουνε., εφέτος θα πρωταγωνιστήσει. Η επιστροφή του Εσπέρου στην Α2, ενός ιστορικού σωματείου της Αθήνας και των Νοτίων Προαστείων, θα συνοδευτεί με νέες επιτυχίες. Όλοι στηρίζουμε τις επιλογές του Αγγελόπουλου και στόχος είναι η Α1. Ένα τελευταίο: οι ομάδες έχουν σκαμπανεβάσματα. Η διάρκεια είναι αυτό που μετράει και εμείς μετράμε 67 χρόνια ζωής στον αθλητισμό της Ελλάδας. Με έξι τμήματα και 1.000 αθλητές ενεργούς αθλητές. Με διεθνείς και ιστορία.
Αρθρο του Χρήστου Σωτηρακόπουλου στη SPORTDAY της 13ης Αυγούστου 2009.Αφορά την συγχώνευση ΑΙΓΑΛΕΩ & ΗΛΥΣΙΑΚΟΥ στο ποδόσφαιρο.
Απομονώνω κάποια χαρακτηριστικά κομμάτια :
Στην ιστορία αυτή καλό είναι να αντιληφθούμε πως μιλούμε για συλλόγους και οχι απλώς για κάποιες εταιρείες.
Στο ποδόσφαιρο , ειδικότερα , αυτό που διαφοροποιεί την καθημερινότητα για κάθε οπαδό είναι ένα αόρατο νήμα που ενώνει κάθε ομάδα με το παρελθόν της και το όραμα που οδήγησε κάποιους κάποτε να δημιουργήσουν ένα σωματείο.
Ο Ηλυσιακός ιδρύθηκε πρίν 82 χρόνια. Με τα χρόνια διατηρήθηκε και έζησε γιατί κάποιοι είχαν την τρέλα να διατηρήσουν ζωντανό το όραμα. Οσοι αγάπησαν αυτή την ομάδα και πήγαιναν να την δούν απο την εποχή που αγωνιζόταν στο ξερό γήπεδο ,το έκαναν γιατί γούσταραν την μπάλλα και οχι γιατί ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΟΥΝ ΤΙΤΛΟΥΣ.
Αυτές ΟΙ ΟΜΑΔΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΥΨΕΛΕΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ Η ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ και όχι αθλητικό μονάχα.
ΚΑΛΥΤΕΡΑ ,ΛΟΙΠΟΝ , ΣΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΟΥΤΕΛΟ ΚΑΘΑΡΟ , ΠΑΡΑ ΣΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΕΥΝΟΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΕΝΑΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ.
Οι οπαδοί είναι η καρδιά και η ψυχή ενός συλλόγου και όχι οι ιδιοκτήτες.
Αρθρο του Διονυση Ελευθεράτου στη SPORTDAY της 15ης Αυγούστου 2009 (Ναι κυκλοφόρησε,στις 16/8 ΔΕΝ κυκλοφορήσανε πρωινές εφημεριδες)
Απομονώνω κάποια χαρακτηριστικά κομμάτια :
Η ουσία της υπόθεσης είναι γνωστή .Επειδή παράγοντας του ποδοσφαίρου , αδημονεί να ξαναβρεθεί στο προσκήνιο, υποχρεούνται να συγκολληθούν τεχνητά δύο ομάδες. Κάθε μία απο αυτές τις ομάδες διαθέτει κοινό,ιστορία, αυτοτέλεια,σχέσεις με την αντίστοιχη συνοικία.Ανασαίνει χάρη στη συναισθηματική φόρτιση του<μας>, που έπεται του ονόματός της . Η <ομάδα μας>.
Χωρίς το <μας>, που σηματοδοτεί αγάπη και όχι ιδιοκτησία , κάθε ομάδα αφυδατώνεται. Χωρίς το <μας>, η ομάδα γίνεται ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΜΑΣΑ ,ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΠΡΟΒΟΛΗ , ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ.Χωρίς το <μας>, η ομάδα χάνει τον περιβάλλοντα χώρο της και τελικώς το οξυγόνο της. Φαντάζει σαν μετακινούμενη καντίνα.Χρήσιμες οι καντίνες , αλλά όχι ως ποδοσφαιρικό κύτταρο.
Βάζει στο μίξερ δύο συλλόγους για να πετύχει η συνταγή. Τώρα το συγχωνευμένο -αχώνευτο τερατούργημα θα βρεθεί χάρη στον ιδρώτα των παικτών του Ηλυσιακού στη Β.Εθνική.
Μπορεί το μίξερ να διαλύει τις δύο ομάδες , αλλά τα Ιλίσια τα κάνει να φαίνονται λεηλατημένα και το Αιγάλεω κλεπτα ποδόχο.
Φαντάζεστε το ηθικό δίδαγμα αυτής της ιστορίας διοχετευμένα στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας . ΕΑΝ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΜΕ ΑΣΑΝΣΕΡ ΤΟΝ ΜΟΧΘΟ ΑΛΛΩΝ , ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΕΣΑΙ ΚΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΜΟΣΤΡΑΡΟΝΤΑΣ ΤΟ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΟ ΚΑΠΟΙΟΥ;