αυτο με την ανιωθιλα ,που σπαει νευρα ,μου συνεβαινε παλια με τον Περπερογλου στον ΠΑΟ

Τον Τζάνινγκ τον ήθελαν πολλοί και στον Ολυμπιακό.
Ο τύπος έχει κάνει μια καλή σεζόν και θα την πουλάει μέχρι να τερματίσει τη καριέρα του.


Ο Μακλίν φάνηκε να έχει προβλήματα στο footwork, και χθες χτύπησαν εκεί οι αντίπαλοι.


Ο Αγραβάνης έχει αυτό το ατσούμπαλο-αμπάσκετο στυλ, το οποιο κάποιες φορές προκαλεί γέλιο , όμως ειναι αποτελεσματικός.

Λέγαμε και στο τέλος της περσινής σεζόν οτι οι Παπαπέτρου - Αγραβάνης ξεκίνησαν μαζί, με τον Παπαπέτρου να ειναι ταλεντάρα και τον Αγραβάνη να είναι ενα απλά ενα ακόμα Prospect, και εχουμε φτάσει πλέον στο σημείο ο Αγραβάνης να κάνει τη διαφορά σε πολλά παιχνίδια και ο Παπαπέτρου να ειναι μονίμως απών.

Ο Αγραβάνης πλέον αυτό που μένει να πετύχει ειναι να σταθεροποιήσει την απόδοση του σε υψηλά επίπεδα. Να μην κάνει 1 εξαιρετικό παιχνίδι στα 5, αλλά 3 στα 5.
Ο Παπαπέτρου ακόμα ψάχνει αυτό το 1 καλό παιχνίδι.

Επίσης, άλλη αντίθεση
Ο Αγραβάνης ειναι ο wild one. Κυκλοφορεί με ξινισμένη φάτσα. Ειναι απείθαρχος. Τρώει τιμωρίες. Δεν συνετίζεται και τρώει και άλλες.
Ο Παπαπέτρου ειναι παίχτης του προπονητή. Ποτέ δεν έχουν γίνει παράπονα για αυτόν. Ούτε εντός, ουτέ εκτός της ομάδας.
Οι αντίπαλοι ας πουμε, απολαμβάνουν να κράζουν τον Αγραβάνη ή τον Παπανικολάου. Με τον Παπαπέτρου, τίποτα. Χαλαρά.
Θεωρητικά ο Παπαπέτρου ως πιο σοβαρό και πειθαρχημένο παιδί θα έπρεπε να είναι σήμερα σημαντικός παιχτης της ομάδας.
Κι ομως, δεν έχει κατορθώσει να ξεχωρίσει, παρά τις εκατοντάδες ευκαιρίες
Και εμφανίζεται ο βελούδινος, μετά απο μια ακόμα σιωπηρή τιμωρία, οργιάζει και σου καθαρίζει παιχνίδι ευρωλίγκας.

Μάλλον στα πλεονεκτήματα του θα τα έβαζα όσα γράφεις παραπάνω για Αγραβάνη. Να δούμε ρε παιδί μου και λίγο συμπεριφορές "straight outta compton", παραγίναμε ομάδα καλών παιδιών τα τελευταία χρόνια.

"Straight outta Marousi" στη συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά συμφωνώ -εν μέρει- μαζί σου.
Το να εισαι καλό παιδί και να μη δημιουργείς προβλήματα, ειναι πολυ σημαντικό για τη λειτουργία της ομάδας.
Είναι ομως επίσης σημαντικό να βγάζεις ένταση στο παιχνίδι.
Χθες οι Παπανικολάου - Αγραβάνης έπαιζαν σαν αφηνιασμένοι. Αυτό θέλουμε να βλέπουμε.
Ένταση, πάθος, ενέργεια.
Ο Παπαπέτρου κάπου στην πορεία έχει χάσει την ένταση του. Προσπαθεί βέβαια πάρα πολύ στην άμυνα, δίνει λύσεις, είναι πειθαρχημένος, αλλά του λείπει η αποτελεσματικότητα στο παιχνίδι. Ενώ φαίνεται οτι έχει πάθος, δε μπορεί να το διοχετεύσει στον αγώνα με θετικό τρόπο. Πως πήγε ο Βελούδινος χθες και τους πήρε όλους παραμάζωμα σε 2 φάσεις; Αυτό ακριβώς.

http://www.sdna.gr/mpasket/euroleague/euro...-ston-olympiako

Καλά εντάξει δεν παίζει πλέον.

Μια πιο βαρια μορφη του συγκεκριμενου τραυματισμου δεν ειχε παθει ο γκιστ περσι?

στο ραδιοφωνο λένε για τουλ 4 μήνες έξω...

Nα πω ότι δεν το περιμέναμε; Μακάρι να είναι ο τελευταίος σοβαρός τραυματισμός για φέτος, αλλά η ιστορία δείχνει πως στατιστικά δε θα είναι.