αφιερωμένο στον μεγάλο Trailblazer, a bullet for your head
NBA 1976-77 Portland Trailblazers -7 Years to Glory
http://www.megaupload.com/?d=PU3DMWA8
CODE
http://www.megaupload.com/?d=PU3DMWA8
Full Version: NBA History
Ρετρό αφιέρωμα στην πρωταθλήτρια ομάδα των Μπλέιζερς απο το sports scene.
αφιερωμένο στον μεγάλο Trailblazer, a bullet for your head
NBA 1976-77 Portland Trailblazers -7 Years to Glory
http://www.megaupload.com/?d=PU3DMWA8
αφιερωμένο στον μεγάλο Trailblazer, a bullet for your head
NBA 1976-77 Portland Trailblazers -7 Years to Glory
http://www.megaupload.com/?d=PU3DMWA8
Επειδή από ότι φαίνεται θα χαθεί όλη η χρονιά θα προσπαθήσω να κρατήσω έστω κάποιο ενδιαφέρον στο φόρουμ. Έχω στα υπόψη μου κάποια αφιερώματα μερικά από τα οποία είναι τα εξής:
- Ιστορία των Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς (βρίσκεται σε εξέλιξη) και άλλων ομάδων
- Ανασκοπήσεις διάφορων σεζόν πρόσφατων και παλαιότερων
- Αφιέρωμα στο All-Star Weekend αντίστοιχο με αυτό των τελικών
Και δεν σας είπα το καλύτερο. Όλα αυτά όταν πάρω καινούργιο υπολογιστή.
- Ιστορία των Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς (βρίσκεται σε εξέλιξη) και άλλων ομάδων
- Ανασκοπήσεις διάφορων σεζόν πρόσφατων και παλαιότερων
- Αφιέρωμα στο All-Star Weekend αντίστοιχο με αυτό των τελικών
Και δεν σας είπα το καλύτερο. Όλα αυτά όταν πάρω καινούργιο υπολογιστή.
Από τον "δικό μας" lakersdynasty http://theweakside.net/o-axiotimos-kyrios-...oy-nba-history/
' Τον ευχαριστώ και από εδώ
'
Ο Abe Saperstein, είναι σίγουρα λιγότερο γνωστός από το δημιούργημα του, τους Harlem Globetrotters.
Μια ομάδα Αφροαμερικανών που δημιουργήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 20 στο Σικάγο, Ιλινόις κάτω από το όνομα Savoy Big Five. H αρχική ονομασία της ομάδας που άλλαξε ένα χρόνο αργότερα σε New York Harlem Globetrotters είχε να κάνει με την συμμετοχή της ομάδας σε αγώνες επίδειξης στο Savoy Ballroom του Σικάγο, πριν από την διεξαγωγή διαφόρων εκδηλώσεων. Οι Globetrotters στην πορεία θα εξελισσόντουσαν σε μια από τις κυριότερες ομάδες Αφροαμερικανών οι οποίες ταξίδευαν με σκοπό την συμμετοχή σε παιχνίδια μπάσκετ σε όλη τη χώρα έχοντας μεγάλη επιτυχία τις πρώτες δεκαετίες της ζωής τους ως ανταγωνιστική ομάδα και αργότερα ως συμμετέχουσα ομάδα σε αγώνες επίδειξης με πιο κωμικό χαρακτήρα.
Η ιστορία όμως του Saperstein και των Trotters, είναι περισσότερο συνδεδεμένη με την ιστορία του Αμερικανικού επαγγελματικού μπάσκετ από όσο θα πίστευε κανείς.
Οι Globetrotters και οι πρόγονοι του ΝΒΑ
Οι Globetrotters όπως και κάθε άλλη ομάδα Αφροαμερικανών δεν μπορούσε να εξασφαλίσει συμμετοχή σε οποιοδήποτε πρωτάθλημα κάτι που δεν ίσχυε για παράδειγμα για τους New York Celtics ,οι οποίοι είχαν εξασφαλίσει συμμετοχή στο πρώτη προσπάθεια δημιουργίας Εθνικού επαγγελματικού πρωταθλήματος, του American Basketball League το οποίο δημιουργήθηκε το 1925 και αναδιοργανώθηκε ως τοπικό πρωτάθλημα με βάση την Νέα Υόρκη και την Φιλαδέλφεια το 1931 σαφώς επηρεασμένο από το μεγάλο Κραχ του 1929 και την Μεγάλη Ύφεση που ακολούθησε.
Οι αγώνες όμως με αντιπάλους διάφορες ομάδες επαγγελματικών πρωταθλημάτων ήταν σύνηθες φαινόμενο για όλες τις σπουδαίες (και μη) ομάδες Αφροαμερικανών τις δεκαετίες του 20’ εως 40’. Οι Globetrotters έπαιξαν αρκετές φορές με αντίπαλους ομάδες του National Basketball League (NBL), του παλαιότερου πρόγονου του NBA, από το 1937 μέχρι και την συγχώνευση της λίγκας με τον νεότερο πρόγονο του ΝΒΑ, το Basketball Association of America (BAA), το 1949 με σκοπό την δημιουργία του νέου πρωταθλήματος.
Οι ομάδες του NBL, από το 1939 και μετά συμμετείχαν σταθερά στο World Professional Basketball Tournament που διεξαγόταν από το 1939 μέχρι το 1948, με σκοπό την ανάδειξη της καλύτερης ομάδας της χρονιάς, και θα έδινε την ευκαιρία στις καλύτερες ομάδες Αφροαμερικανών να αντιμετωπίσουν σε ένα οργανωμένο τουρνουά τις καλύτερες ομάδες λευκών της εποχής. Το NBL είχε κάθε χρόνο τους δικούς της εκπροσώπους στο τουρνουά με τις ομάδες του να παίρνουν τον τίτλο του πρωταθλητή τις επτά από τις δέκα φορές με αρκετές συμμετοχές και στον τελικό ως δευτεραθλητές της διοργάνωσης. Ομάδες Αφροαμερικανών κατέκτησαν τον τίτλο τις άλλες 3 φορές με τους New York Rens (1939), Harlem Globetrotters (1940) και Washington Bears (1943)να κατακτούν από μια φορά το τρόπαιο.
Η επόμενη ερώτηση έρχεται στο μυαλό μάλλον φυσιολογικά: Τι γίνεται με το ΒΑΑ;
Το BAA δημιουργήθηκε το 1946 από μια ομάδα ιδιοκτητών ομάδων χόκεϊ με σκοπό την εκμετάλλευση των μεγάλων γηπέδων τους, κατά τις μέρες που δεν υπήρχαν προγραμματισμένοι αγώνες χόκεϊ ή άλλες εκδηλώσεις. Οι αγώνες του ΒΑΑ, προορίζονταν να αντικαταστήσουν τους αγώνες Κολεγιακού Πρωταθλήματος που λάμβαναν μέρος στα γήπεδα αυτά και οι κανόνες του παιχνιδιού ήταν σε γενικές γραμμές ίδιοι με τους κολεγιακούς, με σκοπό να προσφέρεται στους θεατές ένα όσο τον δυνατόν πιο ευάρεστο θέαμα με ελεύθερο μπάσκετ που θα ταίριαζε με τις προτιμήσεις των κατοίκων μεγάλων πόλεων όπως η Νέα Υόρκη η Φιλαδέλφια και η Βοστώνη. Από αυτό το γεγονός ήταν επηρεασμένη και η απόφαση των ιδιοκτητών να επιλέξουν την διεξαγωγή αγώνων μεγαλύτερης διάρκειας του καθιερωμένου από το NBL 40λεπτου. Κάθε αγώνας θα αντικαθιστούσε δύο κολεγιακούς αγώνες μπάσκετ άρα η έκταση του θεάματος θα έπρεπε να ικανοποιεί τον θεατή ο οποίος θα πλήρωνε πλέον το ίδιο αντίτιμο για έναν αντί δυο αγώνες. Έτσι η συζήτηση για επιλογή μεταξύ αγώνων τριών 15λέπτων ή τεσσάρων δωδεκαλέπτων κατέληξε στην δεύτερη επιλογή.
Το μεγάλο πρόβλημα του ΒΑΑ ήταν η ύπαρξη του πιο καταξιωμένου NBL. Ενός πρωταθλήματος που μετρούσε ήδη 9 χρόνια ζωής και που το 1946-47, κατά τον Murry R. Nelson, συγγραφέα του βιβλίου «National Basketball League, 1935-1949. A History», είχε στην κατοχή του ίσως το 90% των κορυφαίων παικτών της εποχής, σε ένα μεταπολεμικό περιβάλλον όπου δεκάδες ταλαντούχοι παίκτες επέστρεφαν στην Αμερική ή εγκατέλειπαν τα στρατόπεδα μετά την εκπλήρωση των στρατιωτικών τους υποχρεώσεων με την λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Με το ΒΑΑ, λοιπόν να βρίσκεται ως καινούργιο, μη καταξιωμένο πρωτάθλημα σε δυσμενή θέση, θα χρησιμοποιούσε κάθε διαθέσιμο μέσο για να επιβιώσει, και οι Globetrotters του Abe Saperstein ήταν σε θέση να βοηθήσουν.
Το νέο πρωτάθλημα είχε απαγορεύσει ρητά στις ομάδες του να λαμβάνουν μέρος σε αγώνες με ομάδες εκτός λίγκας και στα τρία χρόνια της συνύπαρξης του με το NBL είχε απαγορεύσει στις ομάδες του τελευταίου να συμμετάσχει σε οποιαδήποτε εκδήλωση στα γήπεδα ομάδων του BAA. Επίσης το BAA στα τρία χρόνια ζωής του ήταν μια αυστηρά «λευκή» λίγκα σε αντίθεση με το NBL, που κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, είχε στην σύνθεση του ομάδες με Αφροαμερικανούς παίκτες (σεζόν 1942-43 Chicago Studebakers, Toledo White Jim White Chevrolets) με αποκορύφωμα την φιλοξενία το 1949, για μισή σεζόν των New York Rens εγκατεστημένους στο Dayton, ως αντικαταστάτες των Detroit Vagabond Kings, οι οποίοι εγκατέλειψαν την λίγκα λόγω οικονομικών προβλημάτων.
Ο Abe Seprarstein συμμετείχε με την ομάδα του σε πολλά doubleheaders σε πόλεις όπου διεξάγονταν αγώνες του ΒΑΑ και με τον τρόπο αυτό βοηθούσε στην προώθηση του. Το πρόβλημα που αντιμετώπιζε όμως η λίγκα είναι ότι αρκετές φορές η πλειοψηφία των θεατών αφού έβλεπαν τους Globetrotters να αγωνίζονται εναντίον άλλων ομάδων εκτός ΒΑΑ, εγκατέλειπαν το γήπεδο πριν καν αρχίσουν οι αγώνες μεταξύ των ομάδων του ΒΑΑ!
Ηταν φανερό ότι η συνεργασία της λίγκας με τον Saperstein δεν ήταν απλά επικερδής αλλά θέμα επιβίωσης για το ΒΑΑ. Και η βοήθεια του προσφερόταν στην λίγκα υπο ένα όρο. Ότι οι ομάδες του ΒΑΑ δεν θα επέλεγαν στο draft ή δεν θα υπέγραφαν συμβόλαια με Αφροαμερικανούς αθλητές.
Αυτός, μάλλον είναι και ο κύριος λόγος που μετά την συγχώνευση του ΒΑΑ με το NBL και την δημιουργία ενός ενιαίου πρωταθλήματος (ΝΒΑ), και αφού πέρασε η πρώτη χρονιά που θα ήταν και η πειραματική για να φανεί εάν η νέα λίγκα μπορούσε να επιβιώσει, το ΝΒΑ άλλαξε ξαφνικά πολιτική και στο draft του 1950 οι ομάδες του άρχισαν να επιλέγουν Αφροαμερικανούς αθλητές. Αυτό προφανώς και δεν άρεσε στον Saperstein ο οποίος πια δεν είχε το μονοπώλιο και δεν μπορούσε να παρουσιάσει στο γήπεδο τους κορυφαίους Αφροαμερικανούς παίκτες. Αυτή ήταν και η αρχή του τέλους για τους Trotters ως ανταγωνιστική ομάδα και το γεγονός που οδήγησε στην επιλογή η ομάδα να αλλάξει χαρακτήρα σταματώντας να παίζει ανταγωνιστικά αλλά κυρίως με στόχο την διασκέδαση του κοινού.
Συμπερασματικά, η επιλογή Αφροαμερικανών παικτών κατέληξε να γίνει για το ΒΑΑ και αργότερα το ΝΒΑ (το οποίο ήταν κυρίως στελεχωμένο από πρώην στελέχη του ΒΑΑ και κατέληξε, λανθασμένα, να μείνει στην ιστορία ως ο μοναδικός πρόγονος του ΝΒΑ) περισσότερο οικονομικό ζήτημα παρά ρατσιστικό, χωρίς να σημαίνει βέβαια ότι δεν μπορεί κανείς ψάχνοντας να βρει περιστατικά συρράξεων εντός γηπέδου ή χλευασμού από μερίδα του κόσμου σε αγώνες είτε μεταξύ ανεξάρτητων ομάδων είτε ανεξάρτητων ομάδων και ομάδων πρωταθλημάτων της εποχής.
Minneapolis Lakers Vs. Harlem Gloabtrotters
Το 1948, ενώ οι Minneapolis Lakers συνέχιζαν να κυριαρχούν επι των αντιπάλων τους στο NBL με πρόσφατες νίκες εναντίον των Syracuse Nationals, Oshkosh All Stars και Indianapolis Kautskys,ανακοινώθηκε ότι οι Lakers ήρθαν σε συμφωνία με τους Globetrotters, για την διεξαγωγή δύο παιχνιδιών. Το πρώτο θα διεξαγόταν στο Chicago Stadium, ενώ το δεύτερο στην Minneapolis κάποια στιγμή την επόμενη περίοδο.
Το παιχνίδι ήταν δεδομένο ότι θα προκαλούσε το ενδιαφέρον του κόσμου. Οι Lakers ήταν σε πολύ καλή κατάσταση και φαινόντουσαν από τα μέσα της χρονιάς, μετά την προσθήκη του George Mikan, και την προσαρμογή της ομάδας στο παιχνίδι του, το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου του NBL. Οι Lakers ήταν κατά γενική ομολογία η καλύτερη ομάδα σε όλα τα επαγγελματικά πρωταθλήματα που ήταν σε ισχύ την περίοδο 1947-48. Οι Trotters από την πλευρά τους είχαν κερδίσει τα προηγούμενα 93 παιχνίδια που είχαν δώσει και ήταν αισιόδοξοι ότι θα συνεχίσουν το σερί τους.
Οι ιδιοκτήτες και το μάνατζμεντ της ομάδας της Minneapolis, ήθελαν όσο τίποτα άλλο να αποδείξουν ότι η ομάδα τους είναι πράγματι η καλύτερη ομάδα στην χώρα, και ήταν σίγουρο ότι και για αυτούς αλλά και για τον πεισματάρη Separtstein η ήττα θα τους καθόταν βαριά.
Το παιχνίδι είχε οριστεί την 19η Φεβρουαρίου 1948 στο Chicago Stadium, ως το πρώτο παιχνίδι ενός doubleheader του ΒΑΑ με τους γηπεδούχους Chicago Stags του ΒΑΑ να παίζουν στον δεύτερο αγώνα με του New York Knicks. Οι Globetrotters της εποχής είχαν για σταρ τους νεαρούς τότε Ermer Robinson, Marques Haynes και Reece «Goose» Tatum με τους Babe Pressley και Ted Strong, (μέλη της ομάδας του 1940, η οποία κατέκτησε το World Professional Basketball Tournament)να ακολουθούν.
Μπροστά σε 17,853 θεατές οι Globetrotters κέρδισαν τους Lakers με 61-59 με ένα καλάθι τουErmer Robinson, με την μπάλα να βρίσκεται στον αέρα κατά την λήξη του αγώνα. Ο Mikan τελείωσε τον αγώνα με 24 πόντους αλλά ήταν ο μοιραίος παίκτης για τους Lakers αφού είχε 4/11 ελεύθερες βολες. O Jim Pollard ήταν ο δεύτερος σκόρερ της ομάδας με 18 πόντους.
Για τους Trotters, o Robinson είχε 17 πόντους, ο Haynes 15, ο (Wilbert) King 12 και ο «Goose»Tatum 9, πρίν αποβληθεί από τον αγώνα ξοδεύοντας τα φάουλ του προσπαθώντας να αντιμετωπίσει τονMikan.
Κατά τον Mikan, σε μεταγενέστερη αναφορά του στον αγώνα οι Lakers αντιμετώπισαν τον αγώνα υπερβολικά ψυχρά αιτιολογώντας την στάση τους αυτή στο γεγονός ότι δεν θα πληρωνόταν για αυτόν τον αγώνα όπως θα πληρώνονταν για τους αγώνες της λίγκας (NBL) ή τους αγώνες του World Professional Basketball Tournament. Παρ’ όλα αυτά όλοι ήθελαν να δείξουν ότι οι Lakers ήταν η καλύτερη ομάδα.
Οι Lakers, ανυπομονούσαν για την επόμενη αναμέτρηση θέλοντας να πάρουν εκδήκηση για την ήττα του 1948 αλλά και ο δεύτερος αγώνας κατέληξε σε νίκη των Globetrotters. Οι Lakers είχαν παράπονα από την αντιμετώπιση των διαιτητών στους δύο αυτούς αγώνες (καμία πρωτοτυπία) αλλά όσο συνηθισμένη και να είναι η αντίδραση αυτή από μια ομάδα που χάνει κατάφεραν τελικά να υποστηρίξουν την άποψη τους με την απόδοση τους στα επόμενα παιχνίδια της σειράς απέναντι στους Globetrotters. Στα δυο πρώτα παιχνίδια οι διαιτητές των παιχνιδιών ορίζονταν αποκλειστικά από τον Separtsetin. Οι Lakers ζήτησαν από τον Saperstein στις επόμενες αναμετρήσεις τους (άλλες έξι από τότε και οκτώ συνολικά)να ορίζει ένα διαίτητη η κάθε ομάδα. Από τότε οι Lakers, δεν έχασαν ξανά από τους Trotters και το τελευταίο παιχνίδι τον Ιανουάριο του 1958, ήταν αυτό που οδήγησε τον Saperstein να ακυρώσει την σειρά. Τότε λέχθηκε ότι μετά τον αγώνα, είχε εγκαταλείψει το Chicago Stadium και είχε χαθεί για μέρες.
Ενδιαφέρον όμως έχουν οι αντιδράσεις του τύπου της εποχής για το πρώτο παιχνίδι της σειράς όπως της περιγράφει ο Murry R. Nelson:
«Οι εφημερίδες της Minneapolis, υποστήριξαν ότι οι φωνές των θεατών είχαν επικαλύψει τον κρότο του όπλου (το όποιο σήμαινε το τέλος του αγώνα)και ότι το τελευταίο σουτ δεν ήταν εντός χρόνου, αλλά κατά τα άλλα δεν σχολίασαν εκτενώς τον αγώνα. Η Fort Wayne Sentinel, δεν ασχολήθηκε καθόλου με το παιχνίδι καθώς για αυτούς ήταν ένα ακόμη παιχνίδι εκτός λίγκας. Οι Globetrotters και οι Rens, οι δυο κορυφαίες Αφροαμερικανικές ομάδες, αγωνίζονταν εναντίον ομάδων του NBL από την δεκαετία του 30’. Οι New York Times, αγνόησαν το παιχνίδι παρά το γεγονός ότι κάλυψαν το δεύτερο παιχνίδι της βραδιάς μεταξύ των Chicago Stags και των New York Knicks. Η Chicago Tribune, κάλυψε το παιχνίδι στην πρώτη σελίδα του αθλητικού τμήματος με μια φωτογραφία από το παιχνίδι, αλλά αφιέρωσε μόλις δυο παραγράφους για να περιγράψει τον αγώνα, όσες και για το δεύτερο παιχνίδι της βραδιάς»
«Την μεγαλύτερη κάλυψη του αγώνα προσέφερε η Chicago Defender, η εφημερίδα με την μεγαλύτερη απήχηση μεταξύ των Αφροαμερικανών των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Defender ήταν εβδομαδιαία και το παιχνίδι δεν είχε καλυφθεί μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου, αλλά τότε, η εφημερίδα προσέφερε εκτενή κάλυψη του αγώνα, σχεδόν καλάθι-καλάθι αναφέροντας το σκοράρισμα και τα φάουλ. Το παιχνίδι ήταν ξεκάθαρα ένα βήμα προς την πλήρη αποδοχή της συνύπαρξης λευκών και μαύρων στο ίδιο γήπεδο (έστω και σε διαφορετικές ομάδες)αλλά το ίδιο σημαντικές αν όχι περισσότερο ήταν οι προηγούμενες ενέργειες φυλετικής ολοκλήρωσης ομάδων από το NBL. Αργότερα το 1948, οι Lakers και οι Rens θα αναμετριόνταν στον τελικό του τελευταίου World Professional Basketball Tournament στο Σικάγο. Το παιχνίδι μεταξύ των Globetrotters και των Lakers τον περασμένο Φεβρουάριο δεν ήταν σημαντικότερο από αυτόν τον τελικό, παρ’ όλα αυτά κάποιοι συγγραφείς εκ των υστέρων, κυρίως ο John Christau,υποστηρίζουν το αντίθετο.»
«Χείρα βοηθείας» από σπόντα
Η σύνδεση του Saperstein με το ΝΒΑ δεν τελειώνει εδώ. Ο ιδιοκτήτης των Trotters είχε ακούσει κατά καιρούς πολλές υποσχέσεις από στελέχη του ΝΒΑ, για χορήγηση ιδιοκτησίας ενός συλλόγου της λίγκας ή για δημιουργία νέας ομάδας που θα αγωνιζόταν σε αυτή και θα ανήκε στο ίδιο. Οι συγκεκριμένες υποσχέσεις όμως δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ. Η προσπάθεια όμως του Separtstein να πετύχει αυτό που ήθελε βοήθησε χωρίς την θέληση του ιδίου, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, τους δύο κορυφαίους συλλόγους του ΝΒΑ, να επιβιώσουν στο παρόν (Lakers) ή να πετύχουν στο μέλλον (Celtics).
Οι Celtics επωφελήθηκαν από τις ενέργειες του Saperstein, πριν την έναρξη της σεζον 1950-51 για την απόκτηση ενός από τους στυλοβάτες της δυναστείας του 60. Ας δούμε την πορεία των γεγονότων του καλοκαιριού του 1950, που αφορούν τους Celtics:
- Οι New York Knicks προσπαθούν να αγοράσουν τους St.Louis Bombers με σκοπό να αποκτήσουν τα δικαιώματα του Ed Macauley.
- 22.4.1950: Το ΝΒΑ αγοράζει τους Bombers και μετά από ψήφισμα αποφασίζεται να διατηρηθεί ομάδα ΝΒΑ στο St.Louis τουλάχιστον για τα επόμενα τρία χρόνια.
- 24.4.1950: Οι Chicago Stags ενημερώνονται από την λίγκα ότι έχουν διορία μέχρι την 1.6.1950για να αποδώσουν τα 15000$ που απαιτούνται από τις ομάδες για να συμμετέχουν στην λίγκα την επόμενη περίοδο.
- 25.4.1950: Δεκαοκτώ παίκτες από τους συλλόγους των St.Louis και Anderson τοποθετούνται σε draft αναδιανομής. Οι Celtics επιλέγουν τον Ed Macauley. Την ίδια μέρα οι Celtics επιλέγουν στο draft του ΝΒΑ τον πρώτο Αφροαμερικανό στην ιστορία της λίγκας Chuck Cooper στον δεύτερο γύρο και οι Tri-Cities Blackhawks επιλέγουν τον Bob Cousy.
- 27.4.1950: Οι Celtics προσλαμβάνουν τον Arnold «Red» Auerbach ως προπονητή. Την ίδια μέρα οι Tri-Cities Blackhawks στέλνουν τον Bob Cousy στους Chicago Stags με αντάλλαγμα τον Gene Vance.
- Το ΝΒΑ αναλαμβάνει την διοίκηση των Chicago Stags μετά από μη αποπληρωμή δανείου40000$ που δώθηκε στην ομάδα από την λίγκα για να συνεχίσει να λειτουργεί. O Abe Saperstein δηλώνει ενδιαφέρον για την αγορά της ομάδας με την προϋπόθεση ο τίτλος της ομάδας να είναι καθαρός (χωρίς χρέος/οφειλές προς παίκτες) και το πρόγραμμα των αγώνων της ομάδας να είναι αποδεκτό από τον ίδιο.
- 20.6.1950: Ο Abe Saperstein αγοράζει τους Chicago Stags έναντι 20000$ και αλλάζει την ονομασία τους σε Bruins.
- 25.9.1950: Ο Abe Saperstein ανακοινώνει ότι οι Chicago Bruins δεν πρόκειται να λάβουν μέρος στο πρωτάθλημα αφού «το ΝΒΑ απέτυχε να αποδώσει την ομάδα με βάση τα συμφωνηθέντα όταν προσφέρθηκε να την αγοράσει» και ζητά από το ΝΒΑ την επιστροφή των 20000$ που έδωσε για την αγορά της ομάδας.
- 5.10.1950: Σε draft αναδιανομής για τους παίκτες των Chicago Bruins, οι New York Κnicks επιλέγουν τον Max Zaslofski για το ποσό των 15000$, οι Philadelphia Warriors επιλέγουν τον Andy Phillip για το ποσό των 10000$ και στους Celtics «απομένει» ο ρούκι Bob Cousy για το ποσό των 8500$!
Ο Red Auerbach, τότε, προτιμούσε να έχει κάποιον από τους πιο έμπειρους και δοκιμασμένους Zaslofski ή Phillip, αφού στην αρχή δεν εμπιστευόταν καθόλου τον Cousy όχι λόγω της απειρίας του αλλά κυρίως για τον εξεζητημένο τρόπο με τον οποίο έπαιζε το παιχνίδι. Προτιμούσε ο play maker του να είναι πιο συγκρατημένος και να μένει στα βασικά. Τελικά όπως δήλωσε αργότερα «Με τον Couzy ήμασταν συνεννοημένοι. Του είχα πεί «Δεν με νοιάζει πως θα δώσεις την μπάλα αρκεί να καταλήξει εκεί που πρέπει»». Το 1963, όταν ο Cousy είχε αποσυρθεί τολμώ να πω ότι και οι δύο ήταν ευχαριστημένοι με τις εξελίξεις της offseason του 1950.
H επιρροή του Saperstein στην ιστορία των Lakers ήταν πιο έμμεση και είχε να κάνει με την επιβίωση τους. Το καλοκαίρι του 1960 οι Lakers ήταν ήδη έξι χρόνια μακριά από το τελευταίο τους πρωτάθλημα. Είχαν αποκτήσει μέσω του draft πριν από δυο χρόνια (1958) έναν σπουδαίο παίκτη, τον Elgin Baylor που ουσιαστικά ήταν η κύρια αιτία που η ομάδα λειτουργούσε ακόμη.
Ιδιοκτήτης της ομάδας ήταν τοτε ο Bob Short, ένας επιχειρηματίας από την Minneapolis που με την βοήθεια ενός άλλου επιχειρηματία του Frank Ryan, είχε οργανώσει το 1957 ένα γκρουπ 30 επιχειρηματιών με σκοπό να αγοράσει την ομάδα από τους πρώτους ιδιοκτήτες της στην Minneapolis, τους Ben Berger και Morris Chalfen για 150000$.
Οι Lakers ήταν σε τόσο άσχημη οικονομική κατάσταση που αμέσως μετά μεταβίβαση, οι νέοι ιδιοκτήτες είχαν καταθέσει στα ταμεία της ομάδας 50000$ για να τα δουν μέσα σε δυο εβδομάδες να εξαφανίζονται.
Η ομάδα είχε αποψιλωθεί. Ο Clyde Lovelette ο τελευταίος από τους μελλοντικούς Hall of Famers της ομάδας που κατέκτησε έξι πρωταθλήματα σε επτά χρόνια, είχε δοθεί στους Cincinati Royals μετά από ένα περιστατικό σε μπαρ, όπου κατηγορήθηκε από μια γυναίκα ότι «φέρθηκε απρεπώς». Οι Lakers είχαν να αντιμετωπίσουν αρκετά προβλήματα οικονομικής φύσεως και το τελευταίο πράγμα που θα ήθελαν ήταν να έχουν και την κοινή γνώμη της Minneapolis εναντίον τους. Έτσι η μόνη λύση ήταν η ανταλλαγή. Μετά από αυτή την ανταλλαγή και με τα οικονομικά προβλήματα να αυξάνονται και με τον κόσμο να μην ακολουθεί την ομάδα, οι Lakers αναγκάστηκαν να στείλουν και τον έτερο ψηλό της ομάδας τον Walter Dukes με ανταλλαγή στο Detroit (Pistons).
O Short, βλέποντας τα πράγματα να δυσκολεύουν μετά από αρκετές δικαστικές κλήσεις λόγω χρεών, κάλεσε τους επενδυτές προσφέροντας 40000$ για την αγορά ενός κομματιού μετοχών της ομάδας που είχαν επικυρωθεί αλλά δεν είχαν εκδοθεί σε κάποιον. Μετά από ερώτηση και άρνηση των υπολοίπων επενδυτών για συνεισφορά τους με σκοπό την αποπληρωμή των χρεών, ο Short αύξησε το πακέτο των μετοχών του στα όρια του πλειοψηφικού μειώνοντας την αξία της επένδυσης των άλλων επενδυτών. Τρία χρόνια αργότερα (προφανώς με την ομάδα σε πολύ καλύτερη κατάσταση)μια ομάδα επενδυτών θα μήνυε τους Short και Ryan για την ενέργεια τους αυτή.
Κατά τον Sid Hartman, τον άνθρωπο που είναι υπεύθυνος για την στελέχωση των ομάδων της δυναστείας των Lakers (αν και επίσημα General Manager ήταν ο Max Winter), «o Short πλήρωσε 500000$ για να τακτοποιήσει την μήνυση αλλά αυτή του η ενέργεια άφησε τον ίδιο και τον Ryan ως μοναδικούς ιδιοκτήτες των Lakers.»
Το 1960, οι ιδιοκτήτες των Lakers μπήκαν σε σκέψεις για μεταφορά της ομάδας στο Los Angeles. Κατά τον Hartman o Morris Chalfen είχε σκεφτεί στο παρελθόν να κάνει το ίδιο, μετά την μετακίνηση τωνDodgers από τι Brooklyn. Αλλά ο έτερος ιδιοκτήτης της ομάδας, Ben Berger ήθελε η ομάδα να μείνει στην Minneapolis και την κράτησε εκεί.
Τώρα όμως η ομάδα ήταν σε δυσχερή οικονομική κατάσταση και μια τέτοια κίνηση ήταν πιο επιτακτική. Ο Short ανακοίνωσε ότι η ομάδα εάν είχε εξασφαλίσει για την σεζον 1960-61 3000 εισιτήρια διαρκείας, θα έμενε στην Minneapolis. Παρά, όμως, την ανακοίνωση του αυτή συνέχισε τις σκέψεις για μεταφορά της ομάδας. Οργάνωσε ένα ταξίδι με την ομάδα στην Δυτική ακτή, με σκοπό την διεξαγωγή αγώνων, για να διαπιστώσει κατά πόσο ο κόσμος θα ανταποκριθεί.
Ο πρώτος αγώνας έγινε στην, 14000 θέσεων, Los Angeles Sports Arena, με αντίπαλο τουςPhiladelphia Warriors του Wilt Chamberlain. Οι Lakers έχασαν τον αγώνα, 96-103, αλλά ο αγώνας είχε προσελκύσει 10202 θεατές. Αυτός ο αγώνας σε συνδυασμό με ένα παιχνίδι που είχαν δώσει μερικές μέρες πριν στο San Fransisco, ήταν αρκετός για να πείσει τους ιδιοκτήτες της ομάδας ότι η μεταφορά της ομάδας στην Δυτική ακτή μόνο θετικό αντίκτυπο θα είχε.
Στις 27 Απριλίου 1960, ένα μήνα μετά την ήττα των Lakers από τους St. Louis Hawks, στο έβδομο παιχνίδι των τελικών της περιφέρειας, πραγματοποιήθηκε συνάντηση των ιδιοκτητών του ΝΒΑ στην Νέα Υόρκη. Οι Short και Ryan ζήτησαν σε αυτή, την μεταφορά της ομάδας στο Los Angeles. Για να υποβοηθήσει κάπως την απόφαση των ιδιοκτητών ο Short ανακοίνωσε το προηγούμενο απόγευμα ότι οι Lakers είχαν έρθει σε συμφωνία με τους ιθύνοντες της Los Angeles Sports Arena για την διεξαγωγή των αγώνων τους σε αυτή για την σεζόν 1960-61. Η είδηση είχε ανακοινωθεί από τις εφημερίδες το πρωί της 27ης Απριλίου αλλά δεν επηρέασε, όσο θα ήλπιζε ο Short, τους υπόλοιπους ιδιοκτήτες οι οποίοι καταψήφισαν την αίτηση με επτά ψήφους κατά και μια υπέρ. Οι υπόλοιποι ιδιοκτήτες ανησυχούσαν για τα αυξημένα έξοδα που θα έχουν ταξιδεύοντας προς και από το Los Angeles.
Ο Hartman, υποψιαζόταν ότι αυτή δεν ήταν η μόνη αιτιολόγηση της άρνησης. Κατά την γνώμη του «ήταν φανερό ότι ο Ned Irish, ιδιοκτήτης των New York Knicks, ήθελε να αποκτήσει τον Elgin Baylor για λογαριασμό της ομάδας του. Γι’ αυτό καταψηφίστηκε η αίτηση»
Καταλαβαίνοντας πια, ότι ήταν στο χείλος της καταστροφής οι Short και Ryan αποφάσισαν να μιλήσουν στον Ben Kerner ιδιοκτήτη των St. Louis Hawks κατά την ανάπαυλα της συνάντησης για το μεσημεριανό γεύμα για να τον πείσουν να ψηφίσει υπερ τους στην συνέχεια της συνάντησης των ιδιοκτητών. Όταν του είπαν ότι «αν η ομάδα μείνει στην Minneapolis θα πεθάνει», η απάντηση του ήταν απλή και κυνική. «Τότε θα πρέπει να πεθάνει στην Minneapolis». Κάπου εκεί φαινόταν ότι η ιστορία των Lakers στο ΝΒΑ είχε τελειώσει.
Η λύση όμως για τους Lakers, ήρθε μέσω ενός πρωτοσέλιδου.
Sid Hartman: «Ο Short και ο Ryan επέστρεφαν στην συνάντηση των ιδιοκτητών μετά την διακοπή, όταν παρατήρησαν μια επικεφαλίδα εφημερίδας να αναφέρει ότι ο Abe Saperstein (δημιουργός των Harlem Globetrotters) είχε δημιουργήσει το American Basketball League. Το ΝΒΑ υποσχόταν για χρόνια στον Saperstein, ότι θα γινόταν ιδιοκτήτης ενώς συλλόγου ΝΒΑ. Ο σύλλογος που του έιχαν υποσχεθεί θα είχε ως έδρα μια πόλη της California. Ο Saperstein έχασε την υπομονή του και συνειδητοποίησε ότι το ΝΒΑ το κορόιδευε. Ανακοίνωσε την δημιουργία της δικής του λίγκας και οι ιδιοκτήτες του ΝΒΑ δεν ήθελαν να τον δουν να κερδίζει το προβάδισμα στην Δυτική ακτή, οπότε ξαναψήφισαν το απόγευμα»
Το αίτημα των Lakers υπερψηφίστηκε με 8-0 ψήφους, και ήταν πια έτοιμοι για να ταξιδέψουν στο Los Angeles. Πριν όμως πάρουν την απόφαση τους, οι άλλοι ιδιοκτήτες υποχρέωσαν τους ιδιοκτήτες των Lakers, αναλάβουν τα επι πλέον έξοδα που θα είχαν ταξιδεύοντας στο Los Angeles αντι στην Minneapolis. Οι ιδιοκτήτες διαπίστωσαν ότι αυτό θα τους αφάνιζε οικονομικά αλλά απ’την άλλη τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να γίνουν πολύ χειρότερα από όσο ήταν εκείνη τη μέρα.
O Saperstein, τελικά απέτυχε να κρατήσει σε ισχύ το νέο πρωτάθλημα, το οποίο είχε διαλυθεί μετά από μιάμιση χρονιά λειτουργίας.
Όσο για τους Celtics και τους Lakers; Ένα «ευχαριστώ» στον Saperstein το χρωστάνε.
Πηγές:
The National Basketball League: A History, 1935-1949
The Compendium of Professional Basketball (Second Edition)
The Show: The Inside Story of the Spectacular Los Angeles Lakers in the Words of Those Who Lived It
' Τον ευχαριστώ και από εδώ
'Ο Abe Saperstein, είναι σίγουρα λιγότερο γνωστός από το δημιούργημα του, τους Harlem Globetrotters.
Μια ομάδα Αφροαμερικανών που δημιουργήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 20 στο Σικάγο, Ιλινόις κάτω από το όνομα Savoy Big Five. H αρχική ονομασία της ομάδας που άλλαξε ένα χρόνο αργότερα σε New York Harlem Globetrotters είχε να κάνει με την συμμετοχή της ομάδας σε αγώνες επίδειξης στο Savoy Ballroom του Σικάγο, πριν από την διεξαγωγή διαφόρων εκδηλώσεων. Οι Globetrotters στην πορεία θα εξελισσόντουσαν σε μια από τις κυριότερες ομάδες Αφροαμερικανών οι οποίες ταξίδευαν με σκοπό την συμμετοχή σε παιχνίδια μπάσκετ σε όλη τη χώρα έχοντας μεγάλη επιτυχία τις πρώτες δεκαετίες της ζωής τους ως ανταγωνιστική ομάδα και αργότερα ως συμμετέχουσα ομάδα σε αγώνες επίδειξης με πιο κωμικό χαρακτήρα.
Η ιστορία όμως του Saperstein και των Trotters, είναι περισσότερο συνδεδεμένη με την ιστορία του Αμερικανικού επαγγελματικού μπάσκετ από όσο θα πίστευε κανείς.
Οι Globetrotters και οι πρόγονοι του ΝΒΑ
Οι Globetrotters όπως και κάθε άλλη ομάδα Αφροαμερικανών δεν μπορούσε να εξασφαλίσει συμμετοχή σε οποιοδήποτε πρωτάθλημα κάτι που δεν ίσχυε για παράδειγμα για τους New York Celtics ,οι οποίοι είχαν εξασφαλίσει συμμετοχή στο πρώτη προσπάθεια δημιουργίας Εθνικού επαγγελματικού πρωταθλήματος, του American Basketball League το οποίο δημιουργήθηκε το 1925 και αναδιοργανώθηκε ως τοπικό πρωτάθλημα με βάση την Νέα Υόρκη και την Φιλαδέλφεια το 1931 σαφώς επηρεασμένο από το μεγάλο Κραχ του 1929 και την Μεγάλη Ύφεση που ακολούθησε.
Οι αγώνες όμως με αντιπάλους διάφορες ομάδες επαγγελματικών πρωταθλημάτων ήταν σύνηθες φαινόμενο για όλες τις σπουδαίες (και μη) ομάδες Αφροαμερικανών τις δεκαετίες του 20’ εως 40’. Οι Globetrotters έπαιξαν αρκετές φορές με αντίπαλους ομάδες του National Basketball League (NBL), του παλαιότερου πρόγονου του NBA, από το 1937 μέχρι και την συγχώνευση της λίγκας με τον νεότερο πρόγονο του ΝΒΑ, το Basketball Association of America (BAA), το 1949 με σκοπό την δημιουργία του νέου πρωταθλήματος.
Οι ομάδες του NBL, από το 1939 και μετά συμμετείχαν σταθερά στο World Professional Basketball Tournament που διεξαγόταν από το 1939 μέχρι το 1948, με σκοπό την ανάδειξη της καλύτερης ομάδας της χρονιάς, και θα έδινε την ευκαιρία στις καλύτερες ομάδες Αφροαμερικανών να αντιμετωπίσουν σε ένα οργανωμένο τουρνουά τις καλύτερες ομάδες λευκών της εποχής. Το NBL είχε κάθε χρόνο τους δικούς της εκπροσώπους στο τουρνουά με τις ομάδες του να παίρνουν τον τίτλο του πρωταθλητή τις επτά από τις δέκα φορές με αρκετές συμμετοχές και στον τελικό ως δευτεραθλητές της διοργάνωσης. Ομάδες Αφροαμερικανών κατέκτησαν τον τίτλο τις άλλες 3 φορές με τους New York Rens (1939), Harlem Globetrotters (1940) και Washington Bears (1943)να κατακτούν από μια φορά το τρόπαιο.
Η επόμενη ερώτηση έρχεται στο μυαλό μάλλον φυσιολογικά: Τι γίνεται με το ΒΑΑ;
Το BAA δημιουργήθηκε το 1946 από μια ομάδα ιδιοκτητών ομάδων χόκεϊ με σκοπό την εκμετάλλευση των μεγάλων γηπέδων τους, κατά τις μέρες που δεν υπήρχαν προγραμματισμένοι αγώνες χόκεϊ ή άλλες εκδηλώσεις. Οι αγώνες του ΒΑΑ, προορίζονταν να αντικαταστήσουν τους αγώνες Κολεγιακού Πρωταθλήματος που λάμβαναν μέρος στα γήπεδα αυτά και οι κανόνες του παιχνιδιού ήταν σε γενικές γραμμές ίδιοι με τους κολεγιακούς, με σκοπό να προσφέρεται στους θεατές ένα όσο τον δυνατόν πιο ευάρεστο θέαμα με ελεύθερο μπάσκετ που θα ταίριαζε με τις προτιμήσεις των κατοίκων μεγάλων πόλεων όπως η Νέα Υόρκη η Φιλαδέλφια και η Βοστώνη. Από αυτό το γεγονός ήταν επηρεασμένη και η απόφαση των ιδιοκτητών να επιλέξουν την διεξαγωγή αγώνων μεγαλύτερης διάρκειας του καθιερωμένου από το NBL 40λεπτου. Κάθε αγώνας θα αντικαθιστούσε δύο κολεγιακούς αγώνες μπάσκετ άρα η έκταση του θεάματος θα έπρεπε να ικανοποιεί τον θεατή ο οποίος θα πλήρωνε πλέον το ίδιο αντίτιμο για έναν αντί δυο αγώνες. Έτσι η συζήτηση για επιλογή μεταξύ αγώνων τριών 15λέπτων ή τεσσάρων δωδεκαλέπτων κατέληξε στην δεύτερη επιλογή.
Το μεγάλο πρόβλημα του ΒΑΑ ήταν η ύπαρξη του πιο καταξιωμένου NBL. Ενός πρωταθλήματος που μετρούσε ήδη 9 χρόνια ζωής και που το 1946-47, κατά τον Murry R. Nelson, συγγραφέα του βιβλίου «National Basketball League, 1935-1949. A History», είχε στην κατοχή του ίσως το 90% των κορυφαίων παικτών της εποχής, σε ένα μεταπολεμικό περιβάλλον όπου δεκάδες ταλαντούχοι παίκτες επέστρεφαν στην Αμερική ή εγκατέλειπαν τα στρατόπεδα μετά την εκπλήρωση των στρατιωτικών τους υποχρεώσεων με την λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Με το ΒΑΑ, λοιπόν να βρίσκεται ως καινούργιο, μη καταξιωμένο πρωτάθλημα σε δυσμενή θέση, θα χρησιμοποιούσε κάθε διαθέσιμο μέσο για να επιβιώσει, και οι Globetrotters του Abe Saperstein ήταν σε θέση να βοηθήσουν.
Το νέο πρωτάθλημα είχε απαγορεύσει ρητά στις ομάδες του να λαμβάνουν μέρος σε αγώνες με ομάδες εκτός λίγκας και στα τρία χρόνια της συνύπαρξης του με το NBL είχε απαγορεύσει στις ομάδες του τελευταίου να συμμετάσχει σε οποιαδήποτε εκδήλωση στα γήπεδα ομάδων του BAA. Επίσης το BAA στα τρία χρόνια ζωής του ήταν μια αυστηρά «λευκή» λίγκα σε αντίθεση με το NBL, που κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, είχε στην σύνθεση του ομάδες με Αφροαμερικανούς παίκτες (σεζόν 1942-43 Chicago Studebakers, Toledo White Jim White Chevrolets) με αποκορύφωμα την φιλοξενία το 1949, για μισή σεζόν των New York Rens εγκατεστημένους στο Dayton, ως αντικαταστάτες των Detroit Vagabond Kings, οι οποίοι εγκατέλειψαν την λίγκα λόγω οικονομικών προβλημάτων.
Ο Abe Seprarstein συμμετείχε με την ομάδα του σε πολλά doubleheaders σε πόλεις όπου διεξάγονταν αγώνες του ΒΑΑ και με τον τρόπο αυτό βοηθούσε στην προώθηση του. Το πρόβλημα που αντιμετώπιζε όμως η λίγκα είναι ότι αρκετές φορές η πλειοψηφία των θεατών αφού έβλεπαν τους Globetrotters να αγωνίζονται εναντίον άλλων ομάδων εκτός ΒΑΑ, εγκατέλειπαν το γήπεδο πριν καν αρχίσουν οι αγώνες μεταξύ των ομάδων του ΒΑΑ!
Ηταν φανερό ότι η συνεργασία της λίγκας με τον Saperstein δεν ήταν απλά επικερδής αλλά θέμα επιβίωσης για το ΒΑΑ. Και η βοήθεια του προσφερόταν στην λίγκα υπο ένα όρο. Ότι οι ομάδες του ΒΑΑ δεν θα επέλεγαν στο draft ή δεν θα υπέγραφαν συμβόλαια με Αφροαμερικανούς αθλητές.
Αυτός, μάλλον είναι και ο κύριος λόγος που μετά την συγχώνευση του ΒΑΑ με το NBL και την δημιουργία ενός ενιαίου πρωταθλήματος (ΝΒΑ), και αφού πέρασε η πρώτη χρονιά που θα ήταν και η πειραματική για να φανεί εάν η νέα λίγκα μπορούσε να επιβιώσει, το ΝΒΑ άλλαξε ξαφνικά πολιτική και στο draft του 1950 οι ομάδες του άρχισαν να επιλέγουν Αφροαμερικανούς αθλητές. Αυτό προφανώς και δεν άρεσε στον Saperstein ο οποίος πια δεν είχε το μονοπώλιο και δεν μπορούσε να παρουσιάσει στο γήπεδο τους κορυφαίους Αφροαμερικανούς παίκτες. Αυτή ήταν και η αρχή του τέλους για τους Trotters ως ανταγωνιστική ομάδα και το γεγονός που οδήγησε στην επιλογή η ομάδα να αλλάξει χαρακτήρα σταματώντας να παίζει ανταγωνιστικά αλλά κυρίως με στόχο την διασκέδαση του κοινού.
Συμπερασματικά, η επιλογή Αφροαμερικανών παικτών κατέληξε να γίνει για το ΒΑΑ και αργότερα το ΝΒΑ (το οποίο ήταν κυρίως στελεχωμένο από πρώην στελέχη του ΒΑΑ και κατέληξε, λανθασμένα, να μείνει στην ιστορία ως ο μοναδικός πρόγονος του ΝΒΑ) περισσότερο οικονομικό ζήτημα παρά ρατσιστικό, χωρίς να σημαίνει βέβαια ότι δεν μπορεί κανείς ψάχνοντας να βρει περιστατικά συρράξεων εντός γηπέδου ή χλευασμού από μερίδα του κόσμου σε αγώνες είτε μεταξύ ανεξάρτητων ομάδων είτε ανεξάρτητων ομάδων και ομάδων πρωταθλημάτων της εποχής.
Minneapolis Lakers Vs. Harlem Gloabtrotters
Το 1948, ενώ οι Minneapolis Lakers συνέχιζαν να κυριαρχούν επι των αντιπάλων τους στο NBL με πρόσφατες νίκες εναντίον των Syracuse Nationals, Oshkosh All Stars και Indianapolis Kautskys,ανακοινώθηκε ότι οι Lakers ήρθαν σε συμφωνία με τους Globetrotters, για την διεξαγωγή δύο παιχνιδιών. Το πρώτο θα διεξαγόταν στο Chicago Stadium, ενώ το δεύτερο στην Minneapolis κάποια στιγμή την επόμενη περίοδο.
Το παιχνίδι ήταν δεδομένο ότι θα προκαλούσε το ενδιαφέρον του κόσμου. Οι Lakers ήταν σε πολύ καλή κατάσταση και φαινόντουσαν από τα μέσα της χρονιάς, μετά την προσθήκη του George Mikan, και την προσαρμογή της ομάδας στο παιχνίδι του, το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου του NBL. Οι Lakers ήταν κατά γενική ομολογία η καλύτερη ομάδα σε όλα τα επαγγελματικά πρωταθλήματα που ήταν σε ισχύ την περίοδο 1947-48. Οι Trotters από την πλευρά τους είχαν κερδίσει τα προηγούμενα 93 παιχνίδια που είχαν δώσει και ήταν αισιόδοξοι ότι θα συνεχίσουν το σερί τους.
Οι ιδιοκτήτες και το μάνατζμεντ της ομάδας της Minneapolis, ήθελαν όσο τίποτα άλλο να αποδείξουν ότι η ομάδα τους είναι πράγματι η καλύτερη ομάδα στην χώρα, και ήταν σίγουρο ότι και για αυτούς αλλά και για τον πεισματάρη Separtstein η ήττα θα τους καθόταν βαριά.
Το παιχνίδι είχε οριστεί την 19η Φεβρουαρίου 1948 στο Chicago Stadium, ως το πρώτο παιχνίδι ενός doubleheader του ΒΑΑ με τους γηπεδούχους Chicago Stags του ΒΑΑ να παίζουν στον δεύτερο αγώνα με του New York Knicks. Οι Globetrotters της εποχής είχαν για σταρ τους νεαρούς τότε Ermer Robinson, Marques Haynes και Reece «Goose» Tatum με τους Babe Pressley και Ted Strong, (μέλη της ομάδας του 1940, η οποία κατέκτησε το World Professional Basketball Tournament)να ακολουθούν.
Μπροστά σε 17,853 θεατές οι Globetrotters κέρδισαν τους Lakers με 61-59 με ένα καλάθι τουErmer Robinson, με την μπάλα να βρίσκεται στον αέρα κατά την λήξη του αγώνα. Ο Mikan τελείωσε τον αγώνα με 24 πόντους αλλά ήταν ο μοιραίος παίκτης για τους Lakers αφού είχε 4/11 ελεύθερες βολες. O Jim Pollard ήταν ο δεύτερος σκόρερ της ομάδας με 18 πόντους.
Για τους Trotters, o Robinson είχε 17 πόντους, ο Haynes 15, ο (Wilbert) King 12 και ο «Goose»Tatum 9, πρίν αποβληθεί από τον αγώνα ξοδεύοντας τα φάουλ του προσπαθώντας να αντιμετωπίσει τονMikan.
Κατά τον Mikan, σε μεταγενέστερη αναφορά του στον αγώνα οι Lakers αντιμετώπισαν τον αγώνα υπερβολικά ψυχρά αιτιολογώντας την στάση τους αυτή στο γεγονός ότι δεν θα πληρωνόταν για αυτόν τον αγώνα όπως θα πληρώνονταν για τους αγώνες της λίγκας (NBL) ή τους αγώνες του World Professional Basketball Tournament. Παρ’ όλα αυτά όλοι ήθελαν να δείξουν ότι οι Lakers ήταν η καλύτερη ομάδα.
Οι Lakers, ανυπομονούσαν για την επόμενη αναμέτρηση θέλοντας να πάρουν εκδήκηση για την ήττα του 1948 αλλά και ο δεύτερος αγώνας κατέληξε σε νίκη των Globetrotters. Οι Lakers είχαν παράπονα από την αντιμετώπιση των διαιτητών στους δύο αυτούς αγώνες (καμία πρωτοτυπία) αλλά όσο συνηθισμένη και να είναι η αντίδραση αυτή από μια ομάδα που χάνει κατάφεραν τελικά να υποστηρίξουν την άποψη τους με την απόδοση τους στα επόμενα παιχνίδια της σειράς απέναντι στους Globetrotters. Στα δυο πρώτα παιχνίδια οι διαιτητές των παιχνιδιών ορίζονταν αποκλειστικά από τον Separtsetin. Οι Lakers ζήτησαν από τον Saperstein στις επόμενες αναμετρήσεις τους (άλλες έξι από τότε και οκτώ συνολικά)να ορίζει ένα διαίτητη η κάθε ομάδα. Από τότε οι Lakers, δεν έχασαν ξανά από τους Trotters και το τελευταίο παιχνίδι τον Ιανουάριο του 1958, ήταν αυτό που οδήγησε τον Saperstein να ακυρώσει την σειρά. Τότε λέχθηκε ότι μετά τον αγώνα, είχε εγκαταλείψει το Chicago Stadium και είχε χαθεί για μέρες.
Ενδιαφέρον όμως έχουν οι αντιδράσεις του τύπου της εποχής για το πρώτο παιχνίδι της σειράς όπως της περιγράφει ο Murry R. Nelson:
«Οι εφημερίδες της Minneapolis, υποστήριξαν ότι οι φωνές των θεατών είχαν επικαλύψει τον κρότο του όπλου (το όποιο σήμαινε το τέλος του αγώνα)και ότι το τελευταίο σουτ δεν ήταν εντός χρόνου, αλλά κατά τα άλλα δεν σχολίασαν εκτενώς τον αγώνα. Η Fort Wayne Sentinel, δεν ασχολήθηκε καθόλου με το παιχνίδι καθώς για αυτούς ήταν ένα ακόμη παιχνίδι εκτός λίγκας. Οι Globetrotters και οι Rens, οι δυο κορυφαίες Αφροαμερικανικές ομάδες, αγωνίζονταν εναντίον ομάδων του NBL από την δεκαετία του 30’. Οι New York Times, αγνόησαν το παιχνίδι παρά το γεγονός ότι κάλυψαν το δεύτερο παιχνίδι της βραδιάς μεταξύ των Chicago Stags και των New York Knicks. Η Chicago Tribune, κάλυψε το παιχνίδι στην πρώτη σελίδα του αθλητικού τμήματος με μια φωτογραφία από το παιχνίδι, αλλά αφιέρωσε μόλις δυο παραγράφους για να περιγράψει τον αγώνα, όσες και για το δεύτερο παιχνίδι της βραδιάς»
«Την μεγαλύτερη κάλυψη του αγώνα προσέφερε η Chicago Defender, η εφημερίδα με την μεγαλύτερη απήχηση μεταξύ των Αφροαμερικανών των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Defender ήταν εβδομαδιαία και το παιχνίδι δεν είχε καλυφθεί μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου, αλλά τότε, η εφημερίδα προσέφερε εκτενή κάλυψη του αγώνα, σχεδόν καλάθι-καλάθι αναφέροντας το σκοράρισμα και τα φάουλ. Το παιχνίδι ήταν ξεκάθαρα ένα βήμα προς την πλήρη αποδοχή της συνύπαρξης λευκών και μαύρων στο ίδιο γήπεδο (έστω και σε διαφορετικές ομάδες)αλλά το ίδιο σημαντικές αν όχι περισσότερο ήταν οι προηγούμενες ενέργειες φυλετικής ολοκλήρωσης ομάδων από το NBL. Αργότερα το 1948, οι Lakers και οι Rens θα αναμετριόνταν στον τελικό του τελευταίου World Professional Basketball Tournament στο Σικάγο. Το παιχνίδι μεταξύ των Globetrotters και των Lakers τον περασμένο Φεβρουάριο δεν ήταν σημαντικότερο από αυτόν τον τελικό, παρ’ όλα αυτά κάποιοι συγγραφείς εκ των υστέρων, κυρίως ο John Christau,υποστηρίζουν το αντίθετο.»
«Χείρα βοηθείας» από σπόντα
Η σύνδεση του Saperstein με το ΝΒΑ δεν τελειώνει εδώ. Ο ιδιοκτήτης των Trotters είχε ακούσει κατά καιρούς πολλές υποσχέσεις από στελέχη του ΝΒΑ, για χορήγηση ιδιοκτησίας ενός συλλόγου της λίγκας ή για δημιουργία νέας ομάδας που θα αγωνιζόταν σε αυτή και θα ανήκε στο ίδιο. Οι συγκεκριμένες υποσχέσεις όμως δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ. Η προσπάθεια όμως του Separtstein να πετύχει αυτό που ήθελε βοήθησε χωρίς την θέληση του ιδίου, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, τους δύο κορυφαίους συλλόγους του ΝΒΑ, να επιβιώσουν στο παρόν (Lakers) ή να πετύχουν στο μέλλον (Celtics).
Οι Celtics επωφελήθηκαν από τις ενέργειες του Saperstein, πριν την έναρξη της σεζον 1950-51 για την απόκτηση ενός από τους στυλοβάτες της δυναστείας του 60. Ας δούμε την πορεία των γεγονότων του καλοκαιριού του 1950, που αφορούν τους Celtics:
- Οι New York Knicks προσπαθούν να αγοράσουν τους St.Louis Bombers με σκοπό να αποκτήσουν τα δικαιώματα του Ed Macauley.
- 22.4.1950: Το ΝΒΑ αγοράζει τους Bombers και μετά από ψήφισμα αποφασίζεται να διατηρηθεί ομάδα ΝΒΑ στο St.Louis τουλάχιστον για τα επόμενα τρία χρόνια.
- 24.4.1950: Οι Chicago Stags ενημερώνονται από την λίγκα ότι έχουν διορία μέχρι την 1.6.1950για να αποδώσουν τα 15000$ που απαιτούνται από τις ομάδες για να συμμετέχουν στην λίγκα την επόμενη περίοδο.
- 25.4.1950: Δεκαοκτώ παίκτες από τους συλλόγους των St.Louis και Anderson τοποθετούνται σε draft αναδιανομής. Οι Celtics επιλέγουν τον Ed Macauley. Την ίδια μέρα οι Celtics επιλέγουν στο draft του ΝΒΑ τον πρώτο Αφροαμερικανό στην ιστορία της λίγκας Chuck Cooper στον δεύτερο γύρο και οι Tri-Cities Blackhawks επιλέγουν τον Bob Cousy.
- 27.4.1950: Οι Celtics προσλαμβάνουν τον Arnold «Red» Auerbach ως προπονητή. Την ίδια μέρα οι Tri-Cities Blackhawks στέλνουν τον Bob Cousy στους Chicago Stags με αντάλλαγμα τον Gene Vance.
- Το ΝΒΑ αναλαμβάνει την διοίκηση των Chicago Stags μετά από μη αποπληρωμή δανείου40000$ που δώθηκε στην ομάδα από την λίγκα για να συνεχίσει να λειτουργεί. O Abe Saperstein δηλώνει ενδιαφέρον για την αγορά της ομάδας με την προϋπόθεση ο τίτλος της ομάδας να είναι καθαρός (χωρίς χρέος/οφειλές προς παίκτες) και το πρόγραμμα των αγώνων της ομάδας να είναι αποδεκτό από τον ίδιο.
- 20.6.1950: Ο Abe Saperstein αγοράζει τους Chicago Stags έναντι 20000$ και αλλάζει την ονομασία τους σε Bruins.
- 25.9.1950: Ο Abe Saperstein ανακοινώνει ότι οι Chicago Bruins δεν πρόκειται να λάβουν μέρος στο πρωτάθλημα αφού «το ΝΒΑ απέτυχε να αποδώσει την ομάδα με βάση τα συμφωνηθέντα όταν προσφέρθηκε να την αγοράσει» και ζητά από το ΝΒΑ την επιστροφή των 20000$ που έδωσε για την αγορά της ομάδας.
- 5.10.1950: Σε draft αναδιανομής για τους παίκτες των Chicago Bruins, οι New York Κnicks επιλέγουν τον Max Zaslofski για το ποσό των 15000$, οι Philadelphia Warriors επιλέγουν τον Andy Phillip για το ποσό των 10000$ και στους Celtics «απομένει» ο ρούκι Bob Cousy για το ποσό των 8500$!
Ο Red Auerbach, τότε, προτιμούσε να έχει κάποιον από τους πιο έμπειρους και δοκιμασμένους Zaslofski ή Phillip, αφού στην αρχή δεν εμπιστευόταν καθόλου τον Cousy όχι λόγω της απειρίας του αλλά κυρίως για τον εξεζητημένο τρόπο με τον οποίο έπαιζε το παιχνίδι. Προτιμούσε ο play maker του να είναι πιο συγκρατημένος και να μένει στα βασικά. Τελικά όπως δήλωσε αργότερα «Με τον Couzy ήμασταν συνεννοημένοι. Του είχα πεί «Δεν με νοιάζει πως θα δώσεις την μπάλα αρκεί να καταλήξει εκεί που πρέπει»». Το 1963, όταν ο Cousy είχε αποσυρθεί τολμώ να πω ότι και οι δύο ήταν ευχαριστημένοι με τις εξελίξεις της offseason του 1950.
H επιρροή του Saperstein στην ιστορία των Lakers ήταν πιο έμμεση και είχε να κάνει με την επιβίωση τους. Το καλοκαίρι του 1960 οι Lakers ήταν ήδη έξι χρόνια μακριά από το τελευταίο τους πρωτάθλημα. Είχαν αποκτήσει μέσω του draft πριν από δυο χρόνια (1958) έναν σπουδαίο παίκτη, τον Elgin Baylor που ουσιαστικά ήταν η κύρια αιτία που η ομάδα λειτουργούσε ακόμη.
Ιδιοκτήτης της ομάδας ήταν τοτε ο Bob Short, ένας επιχειρηματίας από την Minneapolis που με την βοήθεια ενός άλλου επιχειρηματία του Frank Ryan, είχε οργανώσει το 1957 ένα γκρουπ 30 επιχειρηματιών με σκοπό να αγοράσει την ομάδα από τους πρώτους ιδιοκτήτες της στην Minneapolis, τους Ben Berger και Morris Chalfen για 150000$.
Οι Lakers ήταν σε τόσο άσχημη οικονομική κατάσταση που αμέσως μετά μεταβίβαση, οι νέοι ιδιοκτήτες είχαν καταθέσει στα ταμεία της ομάδας 50000$ για να τα δουν μέσα σε δυο εβδομάδες να εξαφανίζονται.
Η ομάδα είχε αποψιλωθεί. Ο Clyde Lovelette ο τελευταίος από τους μελλοντικούς Hall of Famers της ομάδας που κατέκτησε έξι πρωταθλήματα σε επτά χρόνια, είχε δοθεί στους Cincinati Royals μετά από ένα περιστατικό σε μπαρ, όπου κατηγορήθηκε από μια γυναίκα ότι «φέρθηκε απρεπώς». Οι Lakers είχαν να αντιμετωπίσουν αρκετά προβλήματα οικονομικής φύσεως και το τελευταίο πράγμα που θα ήθελαν ήταν να έχουν και την κοινή γνώμη της Minneapolis εναντίον τους. Έτσι η μόνη λύση ήταν η ανταλλαγή. Μετά από αυτή την ανταλλαγή και με τα οικονομικά προβλήματα να αυξάνονται και με τον κόσμο να μην ακολουθεί την ομάδα, οι Lakers αναγκάστηκαν να στείλουν και τον έτερο ψηλό της ομάδας τον Walter Dukes με ανταλλαγή στο Detroit (Pistons).
O Short, βλέποντας τα πράγματα να δυσκολεύουν μετά από αρκετές δικαστικές κλήσεις λόγω χρεών, κάλεσε τους επενδυτές προσφέροντας 40000$ για την αγορά ενός κομματιού μετοχών της ομάδας που είχαν επικυρωθεί αλλά δεν είχαν εκδοθεί σε κάποιον. Μετά από ερώτηση και άρνηση των υπολοίπων επενδυτών για συνεισφορά τους με σκοπό την αποπληρωμή των χρεών, ο Short αύξησε το πακέτο των μετοχών του στα όρια του πλειοψηφικού μειώνοντας την αξία της επένδυσης των άλλων επενδυτών. Τρία χρόνια αργότερα (προφανώς με την ομάδα σε πολύ καλύτερη κατάσταση)μια ομάδα επενδυτών θα μήνυε τους Short και Ryan για την ενέργεια τους αυτή.
Κατά τον Sid Hartman, τον άνθρωπο που είναι υπεύθυνος για την στελέχωση των ομάδων της δυναστείας των Lakers (αν και επίσημα General Manager ήταν ο Max Winter), «o Short πλήρωσε 500000$ για να τακτοποιήσει την μήνυση αλλά αυτή του η ενέργεια άφησε τον ίδιο και τον Ryan ως μοναδικούς ιδιοκτήτες των Lakers.»
Το 1960, οι ιδιοκτήτες των Lakers μπήκαν σε σκέψεις για μεταφορά της ομάδας στο Los Angeles. Κατά τον Hartman o Morris Chalfen είχε σκεφτεί στο παρελθόν να κάνει το ίδιο, μετά την μετακίνηση τωνDodgers από τι Brooklyn. Αλλά ο έτερος ιδιοκτήτης της ομάδας, Ben Berger ήθελε η ομάδα να μείνει στην Minneapolis και την κράτησε εκεί.
Τώρα όμως η ομάδα ήταν σε δυσχερή οικονομική κατάσταση και μια τέτοια κίνηση ήταν πιο επιτακτική. Ο Short ανακοίνωσε ότι η ομάδα εάν είχε εξασφαλίσει για την σεζον 1960-61 3000 εισιτήρια διαρκείας, θα έμενε στην Minneapolis. Παρά, όμως, την ανακοίνωση του αυτή συνέχισε τις σκέψεις για μεταφορά της ομάδας. Οργάνωσε ένα ταξίδι με την ομάδα στην Δυτική ακτή, με σκοπό την διεξαγωγή αγώνων, για να διαπιστώσει κατά πόσο ο κόσμος θα ανταποκριθεί.
Ο πρώτος αγώνας έγινε στην, 14000 θέσεων, Los Angeles Sports Arena, με αντίπαλο τουςPhiladelphia Warriors του Wilt Chamberlain. Οι Lakers έχασαν τον αγώνα, 96-103, αλλά ο αγώνας είχε προσελκύσει 10202 θεατές. Αυτός ο αγώνας σε συνδυασμό με ένα παιχνίδι που είχαν δώσει μερικές μέρες πριν στο San Fransisco, ήταν αρκετός για να πείσει τους ιδιοκτήτες της ομάδας ότι η μεταφορά της ομάδας στην Δυτική ακτή μόνο θετικό αντίκτυπο θα είχε.
Στις 27 Απριλίου 1960, ένα μήνα μετά την ήττα των Lakers από τους St. Louis Hawks, στο έβδομο παιχνίδι των τελικών της περιφέρειας, πραγματοποιήθηκε συνάντηση των ιδιοκτητών του ΝΒΑ στην Νέα Υόρκη. Οι Short και Ryan ζήτησαν σε αυτή, την μεταφορά της ομάδας στο Los Angeles. Για να υποβοηθήσει κάπως την απόφαση των ιδιοκτητών ο Short ανακοίνωσε το προηγούμενο απόγευμα ότι οι Lakers είχαν έρθει σε συμφωνία με τους ιθύνοντες της Los Angeles Sports Arena για την διεξαγωγή των αγώνων τους σε αυτή για την σεζόν 1960-61. Η είδηση είχε ανακοινωθεί από τις εφημερίδες το πρωί της 27ης Απριλίου αλλά δεν επηρέασε, όσο θα ήλπιζε ο Short, τους υπόλοιπους ιδιοκτήτες οι οποίοι καταψήφισαν την αίτηση με επτά ψήφους κατά και μια υπέρ. Οι υπόλοιποι ιδιοκτήτες ανησυχούσαν για τα αυξημένα έξοδα που θα έχουν ταξιδεύοντας προς και από το Los Angeles.
Ο Hartman, υποψιαζόταν ότι αυτή δεν ήταν η μόνη αιτιολόγηση της άρνησης. Κατά την γνώμη του «ήταν φανερό ότι ο Ned Irish, ιδιοκτήτης των New York Knicks, ήθελε να αποκτήσει τον Elgin Baylor για λογαριασμό της ομάδας του. Γι’ αυτό καταψηφίστηκε η αίτηση»
Καταλαβαίνοντας πια, ότι ήταν στο χείλος της καταστροφής οι Short και Ryan αποφάσισαν να μιλήσουν στον Ben Kerner ιδιοκτήτη των St. Louis Hawks κατά την ανάπαυλα της συνάντησης για το μεσημεριανό γεύμα για να τον πείσουν να ψηφίσει υπερ τους στην συνέχεια της συνάντησης των ιδιοκτητών. Όταν του είπαν ότι «αν η ομάδα μείνει στην Minneapolis θα πεθάνει», η απάντηση του ήταν απλή και κυνική. «Τότε θα πρέπει να πεθάνει στην Minneapolis». Κάπου εκεί φαινόταν ότι η ιστορία των Lakers στο ΝΒΑ είχε τελειώσει.
Η λύση όμως για τους Lakers, ήρθε μέσω ενός πρωτοσέλιδου.
Sid Hartman: «Ο Short και ο Ryan επέστρεφαν στην συνάντηση των ιδιοκτητών μετά την διακοπή, όταν παρατήρησαν μια επικεφαλίδα εφημερίδας να αναφέρει ότι ο Abe Saperstein (δημιουργός των Harlem Globetrotters) είχε δημιουργήσει το American Basketball League. Το ΝΒΑ υποσχόταν για χρόνια στον Saperstein, ότι θα γινόταν ιδιοκτήτης ενώς συλλόγου ΝΒΑ. Ο σύλλογος που του έιχαν υποσχεθεί θα είχε ως έδρα μια πόλη της California. Ο Saperstein έχασε την υπομονή του και συνειδητοποίησε ότι το ΝΒΑ το κορόιδευε. Ανακοίνωσε την δημιουργία της δικής του λίγκας και οι ιδιοκτήτες του ΝΒΑ δεν ήθελαν να τον δουν να κερδίζει το προβάδισμα στην Δυτική ακτή, οπότε ξαναψήφισαν το απόγευμα»
Το αίτημα των Lakers υπερψηφίστηκε με 8-0 ψήφους, και ήταν πια έτοιμοι για να ταξιδέψουν στο Los Angeles. Πριν όμως πάρουν την απόφαση τους, οι άλλοι ιδιοκτήτες υποχρέωσαν τους ιδιοκτήτες των Lakers, αναλάβουν τα επι πλέον έξοδα που θα είχαν ταξιδεύοντας στο Los Angeles αντι στην Minneapolis. Οι ιδιοκτήτες διαπίστωσαν ότι αυτό θα τους αφάνιζε οικονομικά αλλά απ’την άλλη τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να γίνουν πολύ χειρότερα από όσο ήταν εκείνη τη μέρα.
O Saperstein, τελικά απέτυχε να κρατήσει σε ισχύ το νέο πρωτάθλημα, το οποίο είχε διαλυθεί μετά από μιάμιση χρονιά λειτουργίας.
Όσο για τους Celtics και τους Lakers; Ένα «ευχαριστώ» στον Saperstein το χρωστάνε.
Πηγές:
The National Basketball League: A History, 1935-1949
The Compendium of Professional Basketball (Second Edition)
The Show: The Inside Story of the Spectacular Los Angeles Lakers in the Words of Those Who Lived It
Lakers Roundtable 80s Dynasty
Μερικοί απο τους συντελεστές της δυναστείας μιλούν για τα 80s.
Μερικοί απο τους συντελεστές της δυναστείας μιλούν για τα 80s.
Γαμάτος τίτλος με πολύ νόημα
http://www.alltimehoops.com/2012/09/whos-y...rn-its-nbl.html
http://www.alltimehoops.com/2012/09/whos-y...rn-its-nbl.html
QUOTE
Who's Your Daddy, David Stern? It's The NBL
The NBA officially traces its roots back to the Basketball Association of America, whose first season was 1947. The BAA started with 11 teams, as follows: Boston Celtics, Chicago Stags, Cleveland Rebels, Detroit Falcons, New York Knicks, Philadelphia Warriors, Pittsburgh Ironmen, Providence Steam Rollers, St. Louis Bombers, Toronto Huskies, and Washington Capitols.
Cleveland, Detroit, Pittsburgh, and Toronto lasted only one season, and the league was down to 8 teams in 1948 (with the addition of the Baltimore Bullets).
For 1949, the BAA poached 4 teams from an older league, the NBL—the Fort Wayne Pistons, Indianapolis Jets, Minneapolis Lakers, and Rochester Royals.
In 1950, the BAA and the NBL formally merged to become the NBA. Six more teams joined the league—the Anderson (Ind.) Packers, Denver Nuggets, Sheboygan Redskins, Syracuse Nationals, Tri-Cities (Moline-Rock Island-Davenport) Blackhawks, and Waterloo Hawks. Three NBL teams (Dayton, Hammond, and Oshkosh) ceased to exist, and the BAA's Providence Steam Rollers departed from the scene; the Indianapolis Jets were replaced by the Indianapolis Olympians; and the new NBA now had 17 teams.
Where did the NBL come from? It was a league largely composed of company teams, centered around Indiana and Ohio. They started operations as the Midwest Basketball Conference in 1936, and changed their name to the National Basketball League (NBL) in 1938. World War II almost killed the NBL, which was down to 4 teams (from 13 in 1938) for the 1943 and 1944 seasons. By 1946, they were back to 8 teams, and playing a 34-game schedule. In 1948, they had 11 teams and a 60-game schedule (compared to 8 teams and 48 games for the BAA).
The NBL had a few significant achievements in terms of racial integration. The Chicago and Toledo teams both used black players as wartime replacements in 1943, and the New York Rens (a legendary all-black barnstorming team) joined the league as its Dayton franchise for the 1949 season, the NBL's last.
As mentioned above, the BAA raided the NBL for its four strongest teams after the 1948 season, and then completed a merger on favorable terms in 1949. The BAA commissioner, Maurice Podoloff, stayed on to head the new NBA, and it's probably due to his influence that the NBA considers the BAA to be its legitimate predecessor.
However, the 1950 17-team NBA was reduced to 8 teams by 1955. Three NBL teams (Anderson, Sheboygan, and Waterloo) left after one season to join the NBPL, which folded midway through its inaugural 1951 season. The NBA failed in Chicago, Baltimore, St. Louis (Bombers), and Washington, and probably wouldn't have made it at all, except for two very fortunate franchise relocations. In 1955, the Milwaukee (formerly Tri-Cities) Hawks moved to St. Louis, where they tripled their attendance in two seasons. And in 1960, the Minneapolis Lakers moved to Los Angeles. Before these moves, the Knicks and Celtics were the only teams capable of drawing upwards of 150,000 fans.
Let's look again at the eight teams of 1955. The Celtics, Knicks, and Philadelphia (now Golden State) Warriors were original BAA teams.
The Fort Wayne Pistons, Minneapolis Lakers, and Rochester Royals were NBL teams that jumped to the BAA in 1948. They are now the Detroit Pistons, L.A. Lakers, and Sacramento Kings.
The Syracuse Nationals and St. Louis Hawks were NBL teams from the 1949 merger. They are now the Philadelphia 76ers and Atlanta Hawks.
Considering that 5 of the original 8 teams have NBL roots, it's difficult to justify excluding the NBL from official NBA stats and records, while including the BAA. There's no good reason to continue a bad decision influenced, no doubt, by the league-office politics of 60 years ago.
Here are the MBC and NBL champions, 1936-1949:
Chicago Duffy Florals, 1936
Akron Goodyear Wingfoots, 1937-1938
Akron Firestone Non-Skids, 1939-1940
Oshkosh All-Stars, 1941-1942
Sheboygan Redskins, 1943
Fort Wayne Pistons, 1944-1945
Rochester Royals, 1946
Chicago American Gears, 1947
Minneapolis Lakers, 1948
Anderson Duffey Packers, 1949
The NBA officially traces its roots back to the Basketball Association of America, whose first season was 1947. The BAA started with 11 teams, as follows: Boston Celtics, Chicago Stags, Cleveland Rebels, Detroit Falcons, New York Knicks, Philadelphia Warriors, Pittsburgh Ironmen, Providence Steam Rollers, St. Louis Bombers, Toronto Huskies, and Washington Capitols.
Cleveland, Detroit, Pittsburgh, and Toronto lasted only one season, and the league was down to 8 teams in 1948 (with the addition of the Baltimore Bullets).
For 1949, the BAA poached 4 teams from an older league, the NBL—the Fort Wayne Pistons, Indianapolis Jets, Minneapolis Lakers, and Rochester Royals.
In 1950, the BAA and the NBL formally merged to become the NBA. Six more teams joined the league—the Anderson (Ind.) Packers, Denver Nuggets, Sheboygan Redskins, Syracuse Nationals, Tri-Cities (Moline-Rock Island-Davenport) Blackhawks, and Waterloo Hawks. Three NBL teams (Dayton, Hammond, and Oshkosh) ceased to exist, and the BAA's Providence Steam Rollers departed from the scene; the Indianapolis Jets were replaced by the Indianapolis Olympians; and the new NBA now had 17 teams.
Where did the NBL come from? It was a league largely composed of company teams, centered around Indiana and Ohio. They started operations as the Midwest Basketball Conference in 1936, and changed their name to the National Basketball League (NBL) in 1938. World War II almost killed the NBL, which was down to 4 teams (from 13 in 1938) for the 1943 and 1944 seasons. By 1946, they were back to 8 teams, and playing a 34-game schedule. In 1948, they had 11 teams and a 60-game schedule (compared to 8 teams and 48 games for the BAA).
The NBL had a few significant achievements in terms of racial integration. The Chicago and Toledo teams both used black players as wartime replacements in 1943, and the New York Rens (a legendary all-black barnstorming team) joined the league as its Dayton franchise for the 1949 season, the NBL's last.
As mentioned above, the BAA raided the NBL for its four strongest teams after the 1948 season, and then completed a merger on favorable terms in 1949. The BAA commissioner, Maurice Podoloff, stayed on to head the new NBA, and it's probably due to his influence that the NBA considers the BAA to be its legitimate predecessor.
However, the 1950 17-team NBA was reduced to 8 teams by 1955. Three NBL teams (Anderson, Sheboygan, and Waterloo) left after one season to join the NBPL, which folded midway through its inaugural 1951 season. The NBA failed in Chicago, Baltimore, St. Louis (Bombers), and Washington, and probably wouldn't have made it at all, except for two very fortunate franchise relocations. In 1955, the Milwaukee (formerly Tri-Cities) Hawks moved to St. Louis, where they tripled their attendance in two seasons. And in 1960, the Minneapolis Lakers moved to Los Angeles. Before these moves, the Knicks and Celtics were the only teams capable of drawing upwards of 150,000 fans.
Let's look again at the eight teams of 1955. The Celtics, Knicks, and Philadelphia (now Golden State) Warriors were original BAA teams.
The Fort Wayne Pistons, Minneapolis Lakers, and Rochester Royals were NBL teams that jumped to the BAA in 1948. They are now the Detroit Pistons, L.A. Lakers, and Sacramento Kings.
The Syracuse Nationals and St. Louis Hawks were NBL teams from the 1949 merger. They are now the Philadelphia 76ers and Atlanta Hawks.
Considering that 5 of the original 8 teams have NBL roots, it's difficult to justify excluding the NBL from official NBA stats and records, while including the BAA. There's no good reason to continue a bad decision influenced, no doubt, by the league-office politics of 60 years ago.
Here are the MBC and NBL champions, 1936-1949:
Chicago Duffy Florals, 1936
Akron Goodyear Wingfoots, 1937-1938
Akron Firestone Non-Skids, 1939-1940
Oshkosh All-Stars, 1941-1942
Sheboygan Redskins, 1943
Fort Wayne Pistons, 1944-1945
Rochester Royals, 1946
Chicago American Gears, 1947
Minneapolis Lakers, 1948
Anderson Duffey Packers, 1949
Γεια σας και πάλι.
QUOTE
BAA 1947-48: Του ΝΒΑ τα παραμύθια και η σφαλιάρα στην ιστορία της λίγκας
http://lakerspao.blogspot.com/2013/02/baa-1947-48.html
http://lakerspao.blogspot.com/2013/02/baa-1947-48.html
"Η λανθάνουσα γλώσσα ενός banner και ο γηραιότερος rookie στην ιστορία του NBA."
http://lakerspao.blogspot.com/2013/02/banner-rookie-nba.html
http://lakerspao.blogspot.com/2013/02/banner-rookie-nba.html
"A real highlight in my estimation is a nice chest pass"
Πριν απο αρκετό καιρό άρχισα να γράφω μερικά blog σχετικά με τα πρώτα χρόνια του NBA και για τη διαδικασία συγχώνευσης των NBL και BAA για την δημιουργία του σημερινού πρωταθλήματος.
Στην προσπάθεια μου να βρω πληροφορίες για το ποιες ήταν οι ισορροπίες μεταξύ των 2 πρωταθλημάτων αλλά και για το κλίμα της εποχής τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδου είχα καταφύγει σε αρκετές ιντερνετικές πηγές και σε 2-3 βιβλία.
Για αρκετό καιρό είχα αρκεστεί στο να μάθω όσα περισσότερα μπορούσα για την ιστορία των Lakers στα 2 πρωταθλήματα. Στη συνέχεια είδα ότι υπήρχε μια γενικότερη, άγνωστη πτυχή στην ιστορία που οδήγησε στη δημιουργία του ΝΒΑ, ως πρωτάθλημα μπάσκετ αλλά και ως "επιχείρηση".
Και αυτή η πτυχή της ιστορίας αποτυπώνεται με λεπτομέρεια σε αυτό το βιβλίο
The National Basketball League: A History, 1935-1949
http://www.amazon.com/The-National-Basketb...9/dp/0786440066
το οποίο το βρήκα σε μορφή pdf και εδώ για όποιον ενδιαφέρεται:
http://bookos.org/book/691925
Το συγκεκριμένο βιβλίο δεν είναι το πλέον ευανάγνωστο που θα έχετε διαβάσει, αφού είναι γεμάτο με λεπτομέρειες αγώνων high scorers και λεπτομέρειες για την προέλευση των παικτων των ομάδων του NBL κάθε χρονιάς, σχεδόν σε κάθε σελίδα του.
Αλλά αξίζει να διαβαστεί για πολλούς λόγους.
Ένας σημαντικός λόγος είναι η προέλευση υπέρ του δεόντως πολλών μεγάλων παικτών των πρώτων χρόνων του ΒΑΑ και ΝΒΑ απο το NBL. H ιστορία τους στατιστικά έχει χαθεί ή ιστορία τους στη λίγκα όμως είναι καταγεγραμμένη με αρκετές λεπτομέρειες. Για πολλούς απο αυτούς είναι άδικο να λαμβάνεται υπόψιν μόνο η ιστορία τους στο ΒΑΑ και ΝΒΑ αφού η καριέρα τους άρχισε πριν εως πολύ πριν αγωνιστούν εκεί.
Άλλος ένας είναι η αντίθετη φιλοσοφία πάνω στην οποία στηρίχθηκε η δημιουργία του NBL, σε σχέση με αυτή του NBA ή οποία στηρίχθηκε καθαρά στις αρχές του BAA. Βλέπει κανείς τα προβλήματα των ομάδων-παικτών αλλά και τη σημασία των ομάδων προς τις κοινωνίες της εποχής αμέσως μετά τη Μεγάλη Ύφεση κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Πολέμου και κατά τη διάρκεια της συνύπαρξης του με το νεοσύστατο ΒΑΑ.
Στις σελίδες του βιβλίου μπορείτε να βρείτε επίσης το ξεχασμένο κομμάτι της ιστορίας 5 συλλόγων που συμμετέχουν μέχρι σήμερα στο ΝΒΑ. Pistons, 76ers (ως Nationals), Hawks (ως Βisons και Blackhawks), Kings (ως Royals), Lakers (ως Gems και Lakers). Ειδικά οι Pistons είχαν μια καθόλα επιτυχημένη και μακροχρόνια πορεία στο πρωτάθλημα απο το 1941 εως την είσοδο τους στο ΒΑΑ το 1948.
Πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο. Σε όσους αρέσει η ιστορία του αθλήματος "τιμήστε" το. Πιστεύω ότι αξίζει
Καλημέρα σε όλους.
Στην προσπάθεια μου να βρω πληροφορίες για το ποιες ήταν οι ισορροπίες μεταξύ των 2 πρωταθλημάτων αλλά και για το κλίμα της εποχής τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδου είχα καταφύγει σε αρκετές ιντερνετικές πηγές και σε 2-3 βιβλία.
Για αρκετό καιρό είχα αρκεστεί στο να μάθω όσα περισσότερα μπορούσα για την ιστορία των Lakers στα 2 πρωταθλήματα. Στη συνέχεια είδα ότι υπήρχε μια γενικότερη, άγνωστη πτυχή στην ιστορία που οδήγησε στη δημιουργία του ΝΒΑ, ως πρωτάθλημα μπάσκετ αλλά και ως "επιχείρηση".
Και αυτή η πτυχή της ιστορίας αποτυπώνεται με λεπτομέρεια σε αυτό το βιβλίο
The National Basketball League: A History, 1935-1949
http://www.amazon.com/The-National-Basketb...9/dp/0786440066
το οποίο το βρήκα σε μορφή pdf και εδώ για όποιον ενδιαφέρεται:
http://bookos.org/book/691925
Το συγκεκριμένο βιβλίο δεν είναι το πλέον ευανάγνωστο που θα έχετε διαβάσει, αφού είναι γεμάτο με λεπτομέρειες αγώνων high scorers και λεπτομέρειες για την προέλευση των παικτων των ομάδων του NBL κάθε χρονιάς, σχεδόν σε κάθε σελίδα του.
Αλλά αξίζει να διαβαστεί για πολλούς λόγους.
Ένας σημαντικός λόγος είναι η προέλευση υπέρ του δεόντως πολλών μεγάλων παικτών των πρώτων χρόνων του ΒΑΑ και ΝΒΑ απο το NBL. H ιστορία τους στατιστικά έχει χαθεί ή ιστορία τους στη λίγκα όμως είναι καταγεγραμμένη με αρκετές λεπτομέρειες. Για πολλούς απο αυτούς είναι άδικο να λαμβάνεται υπόψιν μόνο η ιστορία τους στο ΒΑΑ και ΝΒΑ αφού η καριέρα τους άρχισε πριν εως πολύ πριν αγωνιστούν εκεί.
Άλλος ένας είναι η αντίθετη φιλοσοφία πάνω στην οποία στηρίχθηκε η δημιουργία του NBL, σε σχέση με αυτή του NBA ή οποία στηρίχθηκε καθαρά στις αρχές του BAA. Βλέπει κανείς τα προβλήματα των ομάδων-παικτών αλλά και τη σημασία των ομάδων προς τις κοινωνίες της εποχής αμέσως μετά τη Μεγάλη Ύφεση κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Πολέμου και κατά τη διάρκεια της συνύπαρξης του με το νεοσύστατο ΒΑΑ.
Στις σελίδες του βιβλίου μπορείτε να βρείτε επίσης το ξεχασμένο κομμάτι της ιστορίας 5 συλλόγων που συμμετέχουν μέχρι σήμερα στο ΝΒΑ. Pistons, 76ers (ως Nationals), Hawks (ως Βisons και Blackhawks), Kings (ως Royals), Lakers (ως Gems και Lakers). Ειδικά οι Pistons είχαν μια καθόλα επιτυχημένη και μακροχρόνια πορεία στο πρωτάθλημα απο το 1941 εως την είσοδο τους στο ΒΑΑ το 1948.
Πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο. Σε όσους αρέσει η ιστορία του αθλήματος "τιμήστε" το. Πιστεύω ότι αξίζει
Καλημέρα σε όλους.
Enter Lakers: The Detroit Gems 1946-47 season
http://ldcy.blogspot.com/2013/04/enter-lak...-47-season.html
http://ldcy.blogspot.com/2013/04/enter-lak...-47-season.html
Παιδια επειδη εχω αρχισει να ασχολουμαι πολυ με την ιστορια σε ολα τα σπορ επειδη ειναι ενα θεμα που ποναω και θελω να το ψαξω ξερετε κανενα σαιτ που να μπορω να αρχισω να διαβαζω την ιστορια του ΝΒΑ ,παικτων θρυλων του ΝΒΑ ?Θα με βολευε να ηταν σε αρχειοΕπισης κυκλοφορουν αφιερωματα σε παλιους παικτες η αγωνες του ΝΒΑ σε dvd?Ακομα και του ευρωπαικου μπασκετ?
Βιβλια επισης ελληνικα?Οτιδηποτε δηλαδη εχει σχεση με μπασκετ.
Βιβλια επισης ελληνικα?Οτιδηποτε δηλαδη εχει σχεση με μπασκετ.
QUOTE(HLR CENATION @ Apr 7 2013, 14:37 ) 
Παιδια επειδη εχω αρχισει να ασχολουμαι πολυ με την ιστορια σε ολα τα σπορ επειδη ειναι ενα θεμα που ποναω και θελω να το ψαξω ξερετε κανενα σαιτ που να μπορω να αρχισω να διαβαζω την ιστορια του ΝΒΑ ,παικτων θρυλων του ΝΒΑ ?Θα με βολευε να ηταν σε αρχειοΕπισης κυκλοφορουν αφιερωματα σε παλιους παικτες η αγωνες του ΝΒΑ σε dvd?Ακομα και του ευρωπαικου μπασκετ?
Βιβλια επισης ελληνικα?Οτιδηποτε δηλαδη εχει σχεση με μπασκετ.
Βιβλια επισης ελληνικα?Οτιδηποτε δηλαδη εχει σχεση με μπασκετ.
Εγώ στα νιάτα μου έμαθα πολλά από το περιοδικό "Τρίποντο". Εδώ και χρόνια σταμάτησε να εκδίδεται αλλά υπάρχει blog του Τριπόντου με ωραία άρθρα και καλές αφιερώσεις σε παίχτες κλπ.
QUOTE (HLR CENATION @ Apr 7 2013, 14:37 )
Παιδια επειδη εχω αρχισει να ασχολουμαι πολυ με την ιστορια σε ολα τα σπορ επειδη ειναι ενα θεμα που ποναω και θελω να το ψαξω ξερετε κανενα σαιτ που να μπορω να αρχισω να διαβαζω την ιστορια του ΝΒΑ ,παικτων θρυλων του ΝΒΑ ?Θα με βολευε να ηταν σε αρχειοΕπισης κυκλοφορουν αφιερωματα σε παλιους παικτες η αγωνες του ΝΒΑ σε dvd?Ακομα και του ευρωπαικου μπασκετ?
Βιβλια επισης ελληνικα?Οτιδηποτε δηλαδη εχει σχεση με μπασκετ.
Βιβλια επισης ελληνικα?Οτιδηποτε δηλαδη εχει σχεση με μπασκετ.
Παλιότερα, (σίγουρα θα το έχω αναφέρει και εδώ), κυκλοφορούσαν συλλογές dvd, dynasty series , για τις μεγάλες ομάδες του ΝΒΑ, τα οποία είχαν μέσα ολόκληρους σημαντικούς αγώνες (play off συνήθως) ,και ντοκιμαντέρ. Εγώ έχω των bulls, των lakers, και των 76ers.
http://www.amazon.com/NBA-Dynasty-Series-P...ref=pd_sim_sg_4. Έχει μπόλικο πράγμα...
QUOTE(Zephyr @ Apr 7 2013, 19:42 )
Εγώ στα νιάτα μου έμαθα πολλά από το περιοδικό "Τρίποντο". Εδώ και χρόνια σταμάτησε να εκδίδεται αλλά υπάρχει blog του Τριπόντου με ωραία άρθρα και καλές αφιερώσεις σε παίχτες κλπ.
QUOTE(pierce21 @ Apr 7 2013, 20:06 )
Παλιότερα, (σίγουρα θα το έχω αναφέρει και εδώ), κυκλοφορούσαν συλλογές dvd, dynasty series , για τις μεγάλες ομάδες του ΝΒΑ, τα οποία είχαν μέσα ολόκληρους σημαντικούς αγώνες (play off συνήθως) ,και ντοκιμαντέρ. Εγώ έχω των bulls, των lakers, και των 76ers.
http://www.amazon.com/NBA-Dynasty-Series-P...ref=pd_sim_sg_4. Έχει μπόλικο πράγμα...
http://www.amazon.com/NBA-Dynasty-Series-P...ref=pd_sim_sg_4. Έχει μπόλικο πράγμα...
Σας ευχαριστω πολυ παιδια
..Το καλοκαιρι θελω να ασχοληθω με ιστορια επειδη ειναι κατι που <<ποναω>>...
http://www.apbr.org/forum/
Στο πιο πάνω φόρουμ μπορείτε να βρείτε θέματα αφιερωμένα σε παλιά πρωταθλήματα (και προ ΝΒΑ) παλαιώτερες δεκαετίες του ΝΒΑ, σε παλιους παίκτες και πολλά άλλα ενδιαφέροντα άρθρα συγκεντρωμένα απο το ίντερνετ. Για το Αμερικανικό μπάσκετ γενικότερα είναι χρυσωρυχείο.
http://www.apbr.org/
Αυτό είναι το σαϊτ που σχετίζεται με το φόρουμ.
Στο πιο πάνω φόρουμ μπορείτε να βρείτε θέματα αφιερωμένα σε παλιά πρωταθλήματα (και προ ΝΒΑ) παλαιώτερες δεκαετίες του ΝΒΑ, σε παλιους παίκτες και πολλά άλλα ενδιαφέροντα άρθρα συγκεντρωμένα απο το ίντερνετ. Για το Αμερικανικό μπάσκετ γενικότερα είναι χρυσωρυχείο.
http://www.apbr.org/
Αυτό είναι το σαϊτ που σχετίζεται με το φόρουμ.
QUOTE(lakersdynasty @ Apr 7 2013, 23:00 )
http://www.apbr.org/forum/
Στο πιο πάνω φόρουμ μπορείτε να βρείτε θέματα αφιερωμένα σε παλιά πρωταθλήματα (και προ ΝΒΑ) παλαιώτερες δεκαετίες του ΝΒΑ, σε παλιους παίκτες και πολλά άλλα ενδιαφέροντα άρθρα συγκεντρωμένα απο το ίντερνετ. Για το Αμερικανικό μπάσκετ γενικότερα είναι χρυσωρυχείο.
http://www.apbr.org/
Αυτό είναι το σαϊτ που σχετίζεται με το φόρουμ.
Στο πιο πάνω φόρουμ μπορείτε να βρείτε θέματα αφιερωμένα σε παλιά πρωταθλήματα (και προ ΝΒΑ) παλαιώτερες δεκαετίες του ΝΒΑ, σε παλιους παίκτες και πολλά άλλα ενδιαφέροντα άρθρα συγκεντρωμένα απο το ίντερνετ. Για το Αμερικανικό μπάσκετ γενικότερα είναι χρυσωρυχείο.
http://www.apbr.org/
Αυτό είναι το σαϊτ που σχετίζεται με το φόρουμ.
Σε ευχαριστω αλλα δεν ξερω αγγλικα και γι αυτο ψαχνω ελληνικα εκτος αμα μιλαμε για dvd με αγωνες.
QUOTE(pierce21 @ Apr 7 2013, 19:06 )
Παλιότερα, (σίγουρα θα το έχω αναφέρει και εδώ), κυκλοφορούσαν συλλογές dvd, dynasty series , για τις μεγάλες ομάδες του ΝΒΑ, τα οποία είχαν μέσα ολόκληρους σημαντικούς αγώνες (play off συνήθως) ,και ντοκιμαντέρ. Εγώ έχω των bulls, των lakers, και των 76ers.
http://www.amazon.com/NBA-Dynasty-Series-P...ref=pd_sim_sg_4. Έχει μπόλικο πράγμα...
http://www.amazon.com/NBA-Dynasty-Series-P...ref=pd_sim_sg_4. Έχει μπόλικο πράγμα...
Οι αγώνες στα συγκεκριμένα DVD μπορούν να βρεθούν και μεμωνομένοι στο sports scene αλλά χρειάζεται να βρεθεί γνωστός χρήστης με invitation. (εννοείται ότι αν είχα θα σας ελεγά
)Επίσης στο sports scene υπάρχουν freeleach τα DVD των Celtics. Τα έχω κατεβάσει ήδη και είναι μια χαρά τα files. (50 GB)
QUOTE
Σε ευχαριστω αλλα δεν ξερω αγγλικα και γι αυτο ψαχνω ελληνικα εκτος αμα μιλαμε για dvd με αγωνες.
Λάθος μου τότε. Νόμιζα ότι τα Ελληνικά ήταν προτίμηση όχι ανάγκη.
Σας έχω πρήξει αρκετά τον τελευταίο καιρό για το NBL και την σύνδεση του με το ΝΒΑ. 
Πλέον οι βασικές πληροφορίες για τη λίγκα (ομάδες-παίκτες-βραβεία) είναι ήδη διαθέσιμα.
Η λίγκα στατιστικά δεν είχε ποτέ μεγάλο βάθος αφού υπολογίζονταν τότε απλά πόντοι πετυχημένα σουτ βολές και φάουλ οπότε μόνο αυτά είναι και διαθέσιμα για εξεύρεση-παρουσίαση είτε συνολικά για τις ομάδες είτε για τους παίκτες.
http://www.basketball-reference.com/nbl/
Απο όσο ξέρω, μερικώς και λόγω δικής μου εμπλοκής, στο άμεσο μέλλον θα είναι διαθέσιμα και τα προγράμματα (αγώνες) κάθε ομάδας, κάθε χρονιάς του NBL.
Πλέον οι βασικές πληροφορίες για τη λίγκα (ομάδες-παίκτες-βραβεία) είναι ήδη διαθέσιμα.
Η λίγκα στατιστικά δεν είχε ποτέ μεγάλο βάθος αφού υπολογίζονταν τότε απλά πόντοι πετυχημένα σουτ βολές και φάουλ οπότε μόνο αυτά είναι και διαθέσιμα για εξεύρεση-παρουσίαση είτε συνολικά για τις ομάδες είτε για τους παίκτες.
http://www.basketball-reference.com/nbl/
Απο όσο ξέρω, μερικώς και λόγω δικής μου εμπλοκής, στο άμεσο μέλλον θα είναι διαθέσιμα και τα προγράμματα (αγώνες) κάθε ομάδας, κάθε χρονιάς του NBL.
Ένα μικρό δείγμα απο Elgin Baylor. Τα στιγμιότυπα προφανώς είναι μετά το μεγάλο τραυματισμό του το 1965 που ουσιαστικά για πολλούς τελεώσε την καριέρα του αφού δεν ήταν ποτέ ξανά ο ίδιος παίκτης. Στο βίντεο ακούγονται ταυτόχρονα πολλές δηλώσεις για τον Elgin απο προπονητές αντιπάλους κτλ.
Τρίποντο: Η ιστορία των Lakers (1947-2000)
http://lakerspao.blogspot.com/2013/06/lakers-1947-2000.html
http://lakerspao.blogspot.com/2013/06/lakers-1947-2000.html
πω ρε φιλε τι ξεθαψες.το εχω ακομα εκεινο το περιοδικο τριποντο..κ εκεινη τη περιοδο 2000-04 εκανε πολυ καλα αφιερωματα στους λεικερς...μια απ τις καλυτερες ομαδες ολων των εποχων ηταν εκεινη τη τριετια οι λεικερς...
QUOTE(captain charisma @ Jun 25 2013, 19:34 )
πω ρε φιλε τι ξεθαψες.το εχω ακομα εκεινο το περιοδικο τριποντο..κ εκεινη τη περιοδο 2000-04 εκανε πολυ καλα αφιερωματα στους λεικερς...μια απ τις καλυτερες ομαδες ολων των εποχων ηταν εκεινη τη τριετια οι λεικερς...
οντως ηταν ομαδαρα.στο πρωτο πρωταθλημα του 2000 ημουν στρατο και δεν ειχα δει τα παιχνιδια των τελικων.τα παρηγγειλα απο το pontel και τα βλεπω τωρα.σακιλ ασταματητος .γενικα οι λεικερς ειχαν πολλους και καλους παικτες μαζεψει τοτε.
επισης μετα το 3-πιτ εκεινων των λεικερς το τριποντο ειχε βγαλει ενα περιοδικο με το ποια ομαδα του παρελθοντος θα μπορουσε να τους κοντραρει..αλλοι πιστευαν οτι οι μπουλς θα ηταν αυτοι, αλλοι λεγαν για τα bad boys των πιστονς..και καναν συγκρισεις θεσεων...
αν μπορεις ανεβασε τα κ αυτα..αξιζουν...το εχω κ εκεινο το περιοδικο με το αφιερωμα
αν μπορεις ανεβασε τα κ αυτα..αξιζουν...το εχω κ εκεινο το περιοδικο με το αφιερωμα
Το περιοδικό το θυμάμαι αλλά δεν ξέρω που το έχω ή αν το έχω καν Κύπρο.
Πολλά απο τα περιοδικά μου τα είχα αφήσει όταν έφυγα, άλλα τα έδωσα δεξιά-αριστερα. Αυτο σκέφτηκα να το ανεβάσω επειδή σε πολλούς αρέσουν τα Ελληνικά άρθρα.
Εαν βρω και άλλα παρόμοια θα τα σκανάρω. Αν και τα περιοδικά που έχω σπίτι όπως είπα είναι μετρημένα στα δάχτυλα.
Πολλά απο τα περιοδικά μου τα είχα αφήσει όταν έφυγα, άλλα τα έδωσα δεξιά-αριστερα. Αυτο σκέφτηκα να το ανεβάσω επειδή σε πολλούς αρέσουν τα Ελληνικά άρθρα.
Εαν βρω και άλλα παρόμοια θα τα σκανάρω. Αν και τα περιοδικά που έχω σπίτι όπως είπα είναι μετρημένα στα δάχτυλα.
θα προσπαθησω να το ανεβασω εγω αφου τα σκαναρω πρωτα...τετοια κομματια τα φυλαω σαν θησαυρους
QUOTE
[2:54:10 μμ] SG 3ptshooter: http://www.jerseysland.com/index.php/nba-j...ersey-blue.html
[2:54:21 μμ] SG 3ptshooter: ποσο [*censored* ->]καλή είναι;
[2:54:24 μμ] SG 3ptshooter: αυτη θελω σε hudson
[2:54:21 μμ] SG 3ptshooter: ποσο [*censored* ->]καλή είναι;
[2:54:24 μμ] SG 3ptshooter: αυτη θελω σε hudson
Κάτι βρήκαμε και στο σωλήνα:
box
The Origin of the NBA Eurostep
Απο μια εποχη που ειμαστε ευλογημενοι οσοι τη ζησαμε...Ε, lakersdynasty? 
http://www.youtube.com/watch?v=8E-_I5751LE
http://www.youtube.com/watch?v=8E-_I5751LE
QUOTE(manj13 @ Aug 11 2013, 22:01 )
Απο μια εποχη που ειμαστε ευλογημενοι οσοι τη ζησαμε...Ε, lakersdynasty?
http://www.youtube.com/watch?v=8E-_I5751LE
http://www.youtube.com/watch?v=8E-_I5751LE
Προσωπικά δεν μπορώ να πω ότι έζησα την εποχή live.
Τα παιχνίδια που έβλεπα ήταν πάντα κονσέρβες με αρκετή καθυστέρηση (συνδρομητικά στο σπίτι γιοκ) γι' αυτο και αρκετό MJ ειδικά τον είχα δει αρκετά αργότερα απο τορεντάδικά.Και ακριβώς επειδή πάντα όσον αφορά την παρακολούθηση live αγώνων ήμουν ετεροχρονισμένος απο νωρίς άρχισα να συμπαθώ πιο πολύ την δεκαετία του 80 παρά αυτή του 90 όταν είχα την ευκαιρία να δω ανάμικτα παιχνίδια των 2 εποχών καθόλα τα 90ς και 2000ς.
Για να αρχίσω να ασχολούμαι με το μπάσκετ και το ΝΒΑ αυτό που με συγκίνησε ιδιαίτερα ήταν η ιστορία Celtics Vs Lakers. Απο εκεί ξεκίνησαν όλα και ένοιωσα απο νωρίς ότι εαν θα υποστήριζα μια ομάδα θα ήταν μια απο τις δυο.
Το βίντεο βέβαια είναι all-time classic. Απορώ πόσες προειδοποιήσεις έπρεπε να πάρει ο Mutombo για να ξέρει ότι μερικές φορές πρέπει να κλείνει το στόμα του
QUOTE(lakersdynasty @ Aug 11 2013, 22:16 )
Προσωπικά δεν μπορώ να πω ότι έζησα την εποχή live.
Τα παιχνίδια που έβλεπα ήταν πάντα κονσέρβες με αρκετή καθυστέρηση (συνδρομητικά στο σπίτι γιοκ) γι' αυτο και αρκετό MJ ειδικά τον είχα δει αρκετά αργότερα απο τορεντάδικά.Και ακριβώς επειδή πάντα όσον αφορά την παρακολούθηση live αγώνων ήμουν ετεροχρονισμένος απο νωρίς άρχισα να συμπαθώ πιο πολύ την δεκαετία του 80 παρά αυτή του 90 όταν είχα την ευκαιρία να δω ανάμικτα παιχνίδια των 2 εποχών καθόλα τα 90ς και 2000ς.
Για να αρχίσω να ασχολούμαι με το μπάσκετ και το ΝΒΑ αυτό που με συγκίνησε ιδιαίτερα ήταν η ιστορία Celtics Vs Lakers. Απο εκεί ξεκίνησαν όλα και ένοιωσα απο νωρίς ότι εαν θα υποστήριζα μια ομάδα θα ήταν μια απο τις δυο.
Το βίντεο βέβαια είναι all-time classic. Απορώ πόσες προειδοποιήσεις έπρεπε να πάρει ο Mutombo για να ξέρει ότι μερικές φορές πρέπει να κλείνει το στόμα του
H μαγεια των 80s-90s του ΝΒΑ δεν ειναι οτι και σημερα υπαρχουν παικτες που κανουν αυτα που εκαναν εκεινοι:
http://www.youtube.com/watch?v=yo8drXa9nBw
Η μαγεια εγκειται στο γεγονος οτι οταν το εκαναν εκεινοι ,εδειχναν ''HUMAN''και οχι ''DOPERMAN" και οτι το αποτελεσμα ειχε μια ''μαγεια'' που ακομα ψαχνει το ΝΒΑ να ξαναβρει:
http://www.youtube.com/watch?v=OD54eF2XKJA
Σα γερος πρεπει να πω οτι Ο MJ το εκανε με dribbling
QUOTE(manj13 @ Aug 11 2013, 22:36 )
H μαγεια των 80s-90s του ΝΒΑ δεν ειναι οτι και σημερα υπαρχουν παικτες που κανουν αυτα που εκαναν εκεινοι:
http://www.youtube.com/watch?v=yo8drXa9nBw
Η μαγεια εγκειται στο γεγονος οτι οταν το εκαναν εκεινοι ,εδειχναν ''HUMAN''και οχι ''DOPERMAN" και οτι το αποτελεσμα ειχε μια ''μαγεια'' που ακομα ψαχνει το ΝΒΑ να ξαναβρει:
http://www.youtube.com/watch?v=OD54eF2XKJA
Σα γερος πρεπει να πω οτι Ο MJ το εκανε με dribbling
http://www.youtube.com/watch?v=yo8drXa9nBw
Η μαγεια εγκειται στο γεγονος οτι οταν το εκαναν εκεινοι ,εδειχναν ''HUMAN''και οχι ''DOPERMAN" και οτι το αποτελεσμα ειχε μια ''μαγεια'' που ακομα ψαχνει το ΝΒΑ να ξαναβρει:
http://www.youtube.com/watch?v=OD54eF2XKJA
Σα γερος πρεπει να πω οτι Ο MJ το εκανε με dribbling
Το έκανε με dribbling αλλά το έκανε ως γκαρντ και σίγουρα μέτρησε και το άλμα.
Αν είσαι Spud Webb η Nate Robinson έχεις καλύτερη τύχη σε διαγωνισμό καρφωμάτων απο ότι αν είσαι Ibaka ή...Artis Gilmore (θου κύριε)
QUOTE(lakersdynasty @ Aug 11 2013, 22:48 )
Το έκανε με dribbling αλλά το έκανε ως γκαρντ και σίγουρα μέτρησε και το άλμα.
Αν είσαι Spud Webb η Nate Robinson έχεις καλύτερη τύχη σε διαγωνισμό καρφωμάτων απο ότι αν είσαι Ibaka ή...Artis Gilmore (θου κύριε)
Αν είσαι Spud Webb η Nate Robinson έχεις καλύτερη τύχη σε διαγωνισμό καρφωμάτων απο ότι αν είσαι Ibaka ή...Artis Gilmore (θου κύριε)
Τοτε πραγματικ οι παικτες ετρωγαν οτι τρωμε κι ΕΜΕΙΣ και φαινεται...
Εκανε κι αλλα ως γκαρντ που δεν γινονται...Ερμε Ντιβατς..Δες στην υπογραφη μου στο 46...οχι οτι τα υπολοιπα...Λεμπρον,Λεμπρον...
http://www.superbasket.gr/permalink/186484.html
Α,ρε Ματζικ μονο για τα προβληματα υγειας σου συγχωρω το πως εισαι σημερα...
Ας αποτισουμε.... RESPECT!!! Εξαιρετικα για τον lakersdynasty...
http://www.youtube.com/watch?v=kssMWj_AFl0...player_embedded
Εξαιρετικα για τον lakersdynasty...http://www.youtube.com/watch?v=kssMWj_AFl0...player_embedded
κ ο μαικλ κουπερ καρφωνει στα 57 του...εχει γινει μοδα πλεον να καρφωνουν οι παλεμαχοι παικτες...
QUOTE(captain charisma @ Aug 14 2013, 20:01 )
κ ο μαικλ κουπερ καρφωνει στα 57 του...εχει γινει μοδα πλεον να καρφωνουν οι παλεμαχοι παικτες...
Συμφωνω..Υπαρχει και βιντεο με τον Τζ. Ερβινγκ να καρφωνει στα 63...Απλα για τον Γουεμπ ειναι σημαντικο γιατι υπαρχει το σοβαρο μειονεκτημα του υψους...
QUOTE(manj13 @ Aug 14 2013, 20:41 )
Συμφωνω..Υπαρχει και βιντεο με τον Τζ. Ερβινγκ να καρφωνει στα 63...Απλα για τον Γουεμπ ειναι σημαντικο γιατι υπαρχει το σοβαρο μειονεκτημα του υψους...
Ακριβώς. Εκεί έχει μεγαλύτερη σημασία το κάρωμα. (αν και δεν ξέρουμε αν όντως κάρφωσε διότι τα πόδια δεν φαίνονται
)Και μιλάμε για πρώην αθλητές όχι για τους παππούδες μας
Χρόνια πολλά Αρχηγέ. (αύριο )
Δείτε το βίντεο. Αξίζει.
Happy Birthday Elgin Baylor! - Career Tribute v1.4
(αύριο )Δείτε το βίντεο. Αξίζει.
Happy Birthday Elgin Baylor! - Career Tribute v1.4
QUOTE(lakersdynasty @ Sep 15 2013, 16:28 )
Χρόνια πολλά Αρχηγέ. (αύριο )
Δείτε το βίντεο. Αξίζει.
Happy Birthday Elgin Baylor! - Career Tribute v1.4
(αύριο )Δείτε το βίντεο. Αξίζει.
Happy Birthday Elgin Baylor! - Career Tribute v1.4
Ενας Kobe, 50 χρονια πριν
QUOTE(Magnus92 @ Sep 17 2013, 08:23 )
Ενας Kobe, 50 χρονια πριν
Με την διαφορά βέβαια ότι ο Κόμπι είναι νικητής. Απεριόριστο σεβασμό πάντως στον Μπέιλορ...
QUOTE(Magnus92 @ Sep 17 2013, 08:23 )
Ενας Kobe, 50 χρονια πριν
Θα έλεγα σε κινήσεις ο παππούς των Connie Hawkins Dr J και Jordan.
Όσον αφορά την ικανότητα του να κερδίσει όποιος δει την κατανομή ταλέντου/δυναμικότητας τη δεκαετία του 60 καταλαβαίνει ότι η συνεχής παρουσία του στους τελικούς είναι αρκετή για να τον κάνει θρύλο. Όπως και τον West αντίστοιχα.
Μόλις 2 φορές μπορει να πει κανείς ότι βρέθηκε απέναντι σε ομάδα που δεν είχε τη δυναμική της ομάδας του και να, έχασε.
Στις υπόλοιπες απλά κουβαλούσε την ομάδα ως εκεί που μπορούσε να πάει, με εξαίρεση το 1965 όταν ο West έκανε δωρο ένα σετ 40αρες στη Βαλτιμόρη και πήγε τους Lakers στους τελικούς όπου έχασαν με 4-1 απο τους Celtics.
Ο Kobe είχε διαφορετικά (οι λέξεις εύκολα-δύσκολα δε μου πολυκολλάνε) δεδομένα. Έφτασε ως outsider στους τελικούς μόλις 1 φορά το 2008 αφού η Δύση κατά τα 2000ς ήταν πού δυνατή αν όχι η δυνατότερη περιφέρεια και κέρδισε 5 στους 7 τελικούς.
Και οι 2 πήγαν τις ομάδες τους ως εκεί που μπορούσαν ουσιαστικά να πάνε με τα πρωταθλήματα του Kobe προφανώς να βοηθάνε στη legacy του.
Με την υποτίμηση του Baylor βέβαια ως ενός απο τους σημαντικότερους Lakers της ιστορίας δεν συμφώνησα ποτέ. Όσοι οπαδοί των Lakers πάνε μόνο με τους τίτλους είναι απλά και ξάστερα αχάριστοι.
Οι Baylor και West κράτησαν ψηλά τους Lakers για μια 12ετία. Αν έπαιζαν στην Ανατολή δε θα ήταν προφανώς στους τελικούς αλλά βάση αποτελεσμάτων (αφού τότε Ανατολή και Δύση έπαιζαν ίσα ή σχεδόν ίσα παιχνίδια) στη κανονική περίοδο θα μπορούσαν να είναι στα Playoffs κάθε χρόνο.
Άνετα μπορεί να πει κάποιος ότι είναι η γενιά των Lakers που κάνει τη διαφορά εαν συγκρίνει κανείς το σύνολο της ιστορίας των Lakers με αυτή των Celtics.
Οι περισσότεροι αναφέρονται μόνο στους χαμένους τελικούς.
QUOTE
n 1961-62, Baylor hit his stride along with hotshot second-year guard Jerry West. Unfortunately, Baylor was playing at a time when eligible males were required to perform military service, and his season was curtailed. He spent half of the year stationed at Fort Lewis, Washington, playing only when he could obtain a weekend pass. He appeared in 48 games that season.
Still, with Baylor (38.3 ppg) and West (30.8 ppg) combining for almost 70 points per game, the Lakers won the Western Division by 11 games and advanced to the NBA Finals. In what would become a familiar matchup, the Lakers played the Celtics for the championship -- and lost. Boston won Game 7 in overtime, 110-107, to claim a fourth consecutive title. Baylor was phenomenal in the playoffs. He scored 61 points in Game 5 of the title series, setting a single-game playoff record that would stand for 24 years until Jordan with the Chicago Bulls scored 63 against the Celtics in a first-round contest in 1986.
Still, with Baylor (38.3 ppg) and West (30.8 ppg) combining for almost 70 points per game, the Lakers won the Western Division by 11 games and advanced to the NBA Finals. In what would become a familiar matchup, the Lakers played the Celtics for the championship -- and lost. Boston won Game 7 in overtime, 110-107, to claim a fourth consecutive title. Baylor was phenomenal in the playoffs. He scored 61 points in Game 5 of the title series, setting a single-game playoff record that would stand for 24 years until Jordan with the Chicago Bulls scored 63 against the Celtics in a first-round contest in 1986.
http://www.nba.com/history/players/baylor_bio.html
Ίσως το πιο εντυπωσιακό στοιχείο της καριέρας του Baylor.
Wilt Chamberlain at 50: As athletic as Zeus, and still in NBA demand
https://lh5.googleusercontent.com/-fZ__5fxN...NJ%2520Nets.jpg
Στους 61 πόντους προσθέστε και 22 ριμπάουντ. ήταν ο βασικός ριμπάουντερ της ομάδας και επίσης ο καλύτερος εκκινητής αιφνιδιασμού.
Μπορούσε να τρέξει με τα γκαρντ να τελειώσει απέναντι σε οποιονδήποτε ψηλό και να δημιουργήσει για τρίτους το ίδιο εύκολα.
Ενώ με ύψος κάτω απο 2 μέτρα μπορούσε να διεκδικήσει ριμπάουντ απέναντι στα καλύτερα PF της εποχής.
https://lh5.googleusercontent.com/-fZ__5fxN...NJ%2520Nets.jpg
QUOTE(Johnaros @ Sep 20 2013, 15:08 )
http://www.nba.com/history/players/baylor_bio.html
Ίσως το πιο εντυπωσιακό στοιχείο της καριέρας του Baylor.
Ίσως το πιο εντυπωσιακό στοιχείο της καριέρας του Baylor.
Στους 61 πόντους προσθέστε και 22 ριμπάουντ. ήταν ο βασικός ριμπάουντερ της ομάδας και επίσης ο καλύτερος εκκινητής αιφνιδιασμού.
Μπορούσε να τρέξει με τα γκαρντ να τελειώσει απέναντι σε οποιονδήποτε ψηλό και να δημιουργήσει για τρίτους το ίδιο εύκολα.
Ενώ με ύψος κάτω απο 2 μέτρα μπορούσε να διεκδικήσει ριμπάουντ απέναντι στα καλύτερα PF της εποχής.
Yπάρχει πιο cult roster με 50 νίκες στην ιστορία;
http://www.basketball-reference.com/teams/MEM/2004.html
J-Will - Earl Watson - Bell μόνιμος κάτοικος Ευρώπης πλέον
James Posey - Bonzi Wells - Danthay Jones - για κάποια ματς μέγιστος Wesley Person
Μike Miller - Shane Battier - Theron Smith αυτόν δεν τον θυμάμαι καν
λούλης ακόμα Gasol - Stromile Swift - Βο Outlaw σε πτώση αλλά Bo Outlaw - Ryan Humphrey (fail)
Lorenzen Wright(rip) - Jake Tsakalidis
μετράω μια οχτάδα θεούληδες άνετα.
http://www.basketball-reference.com/teams/MEM/2004.html
J-Will - Earl Watson - Bell μόνιμος κάτοικος Ευρώπης πλέον
James Posey - Bonzi Wells - Danthay Jones - για κάποια ματς μέγιστος Wesley Person
Μike Miller - Shane Battier - Theron Smith αυτόν δεν τον θυμάμαι καν
λούλης ακόμα Gasol - Stromile Swift - Βο Outlaw σε πτώση αλλά Bo Outlaw - Ryan Humphrey (fail)
Lorenzen Wright(rip) - Jake Tsakalidis
μετράω μια οχτάδα θεούληδες άνετα.
MINNEAPOLIS LAKERS 1948
http://vimeo.com/80148117
Μεταξύ άλλων στιγμιότυπα απο τη σειρά τελικών του National Basketball League το 1948 μεταξύ των Minneapolis Lakers και των Rochester Royals που έληξε 3-1 υπέρ των Lakers και τους έδωσε τον πρώτο τίτλο τους σε επαγγελματικό πρωτάθλημα.
NBL Finals
Tuesday, April 13 Rochester at Minneapolis Armory W 80-72 1-0 Mikan 26
Wednesday, April 14 Rochester at Minneapolis Armory W 82-67 2-0 Mikan 25, Schaefer 24
Friday, April 16 at Rochester L 60-74 2-1 Mikan 32
Saturday, April 17 at Rochester W 75-65 3-1 Mikan 27, Pollard 19
http://stewthornley.net/mplslakersgameresults.html
http://vimeo.com/80148117
Μεταξύ άλλων στιγμιότυπα απο τη σειρά τελικών του National Basketball League το 1948 μεταξύ των Minneapolis Lakers και των Rochester Royals που έληξε 3-1 υπέρ των Lakers και τους έδωσε τον πρώτο τίτλο τους σε επαγγελματικό πρωτάθλημα.
NBL Finals
Tuesday, April 13 Rochester at Minneapolis Armory W 80-72 1-0 Mikan 26
Wednesday, April 14 Rochester at Minneapolis Armory W 82-67 2-0 Mikan 25, Schaefer 24
Friday, April 16 at Rochester L 60-74 2-1 Mikan 32
Saturday, April 17 at Rochester W 75-65 3-1 Mikan 27, Pollard 19
http://stewthornley.net/mplslakersgameresults.html
Πίνακας με πλήρη στατιστικά (Νίκες-Ήττες-Ποσοστό νικών-Τίτλοι) των 30 ομάδων του ΝΒΑ σε όλα τα επαγγελματικά πρωταθλήματα που έχουν αγωνιστεί (NBL-BAA-ABA-NBA).
Κατάταξη με βάση τις σεζόν συμμετοχής σε επαγγελματικά πρωταθλήματα:
https://twitter.com/ldcyblog/status/456895782428225538
Κατάταξη με βάση ποσοστό νικών:
https://twitter.com/ldcyblog/status/456897096411394048
Οι Spurs φέτος συνεχίζοντας την σταθερή τους πορεία ξεπέρασαν σε ποσοστό νικών τους Celtics έχοντας βέβαια 21 χρόνια ιστορίας λιγότερα. Είναι όμως μια επιβράβευση της σταθερότατης πορείας τους απο το 1997 ως σήμερα αλλά και τραγική ειρωνεία αν σκεφτεί κανείς τι έγινε στο draft του 1997 με τους Celtics να έχουν 2 πικ αλλά να χάνουν τον Duncan.
Έχουν επίσης το 2ο μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής στα playoffs με 42 συμμετοχές σε 47 σεζόν.
Στατιστικολάγνος out
Κατάταξη με βάση τις σεζόν συμμετοχής σε επαγγελματικά πρωταθλήματα:
https://twitter.com/ldcyblog/status/456895782428225538
Κατάταξη με βάση ποσοστό νικών:
https://twitter.com/ldcyblog/status/456897096411394048
Οι Spurs φέτος συνεχίζοντας την σταθερή τους πορεία ξεπέρασαν σε ποσοστό νικών τους Celtics έχοντας βέβαια 21 χρόνια ιστορίας λιγότερα. Είναι όμως μια επιβράβευση της σταθερότατης πορείας τους απο το 1997 ως σήμερα αλλά και τραγική ειρωνεία αν σκεφτεί κανείς τι έγινε στο draft του 1997 με τους Celtics να έχουν 2 πικ αλλά να χάνουν τον Duncan.
Έχουν επίσης το 2ο μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής στα playoffs με 42 συμμετοχές σε 47 σεζόν.
Στατιστικολάγνος out
This is a "lo-fi" version of our main content. To view the full version with more information, formatting and images, please click here.