Πρώτη έκπληξη με νίκη της Βούρτζμπουργκ που κυριολεκτικά μπορείς να πεις ότι έκανε 2 πράγματα στην επίθεση απέναντι στην Μπάμπεργκ. Σουτ Λόντσαρ με pnr η δική του προσπάθεια. Και απομόνωση του Benzing που έπαιξε και στις 2 θέσεις των ψηλών. Και ολοκλήρωνε με ποστάρισμα η διείσδυση. Χτυπητή διαφορά από πλευράς Μπάμπεργκ ότι δεν είδαμε την κυκλοφορία που έχουμε θαυμάσει επί περιόδου Τρινκιέρι αλλά μια επιδίωξη για ατομικό παιχνίδι. Όπως και ότι η άμυνα των Μέλι και Ταις δεν είναι εύκολο να αναπληρωθεί από Ρούμπιτ και Μίλερ.

Δεν ξερω ποσο μεγαλη εκπληξη ειναι.Μπορει να κανει παλι κανα θαυμα ο Τρινκιερι αλλα η Μπαμπεργκ ειναι απιστευτα αποδυναμωμενη και οι αντικαταστατες αυτων που εφυγαν εμενα μου φαινονται πολυ χειροτεροι.

Χαμοντς Λόντσαρ, Μπένζινγκ και πάνω από όλα ο γνωστός μας προπονητής ο Μπάουερμαν συνθέτουν μια πολύ έμπειρή τετράδα. Στην όποια μπορεί να βασιστεί η Βούρτζμπουργκ για να χωθεί στην οκτάδα. Αλλά με 2 από τους ξένους της να μην είναι διαθέσιμοι. Και την λίγο μονοδιάστατη εκδήλωση επιθέσεων. Είναι σημαντική έκπληξη που πήρε την νίκη. Αυτό που δεν είναι όμως τόσο έκπληξη είναι ο τρόπος που έπαιξε η Μπάμπεργκ. Γιατί έχασε αρκετούς παίχτες με καλό σουτ το περασμένο καλοκαίρι με Στρέλιενκς, Κοζέρ, Ντάριους Μίλερ Μέλι και Ταις. Και έμειναν χθες έξω λόγω του περιορισμού στους ξένους οι Χίκμαν και Μίτροβιτς. Που μπορεί να υποστηρίξουν το μέχρι πέρσι καθιερωμένο στυλ παιχνιδιού. Ακόμα όμως και αν γίνει επαναφορά της καλής κυκλοφορίας και του εύκολου σουτ. Δεν νομίζω να διαφωνήσει κανείς ότι κάποιοι από τους φετινούς παίχτες είναι στοιχήματα. Όχι για την αξία τους. Άλλα για το αν επανέλθουν στην καλύτερη δυνατή κατάσταση τους με Χάκετ, Χίκμαν, Κούινσι Μίλερ και Μίτροβιτς.

Για τον Μίτροβιτς γράψε άκυρο είχα μπερδέψει στο μυαλό μου κάποια ανεκτά στατιστικά του στα τρίποντα απο την Αδριατική λίγκα και το Σερβικό πρωτάθλημα ,με τα δικά του άθλια του στην Ευρωλίγκα. Και πάλι όμως δεν αλλάζουν ουσιαστικά πολλά, το πικ της μέχρι τώρα καριέρας του είναι η σαιζον 14-15. Και ακόμα και αν σουτάρει καλά. Το κενό που άφησαν οι προηγούμενοι παραμένει μεγάλο.

Ο Μίτροβιτς αν επανέλθει από τον τραυματισμό του μόνο από τον Νεμάνια θα χάσει τη θέση του στην εθνική τους. Το ζήτημα για την Μπάμπεργκ είναι ότι το παράκανε με τα στοιχήματα μαζεύοντας 3 παίκτες μετά από σοβαρούς τραυματισμούς και πολύμηνη απουσία. Δεν θυμάμαι άλλη ομάδα να έχει πάρει τέτοιο ρίσκο.
Αν βέβαια οι Χάκετ, Μίτροβιτς και Μίλερ επανέλθουν στα επίπεδα που ήταν πριν τους τραυματισμούς τους συν την στόφα και την εμπειρία του Χίκμαν τότε ο Τρινκιέρι μπορεί να μας εκπλήξει και φέτος. Αναφορικά τουλάχιστον με το μπάσκετ που θα δούμε κι όχι τόσο με τα αποτελέσματα που θα πάρει. Πάντως οι 5 που έφυγαν φέτος ήταν μέσα στους καλύτερους της λίγκας και εξ αντικειμένου δύσκολα αντικαθίστανται, άλλωστε οι 2 πήγαν ΝΒΑ και οι 3 σε κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης.
Σχετικά με την γερμανική λίγκα, ένας παίκτης που με έχει απογοητεύσει με την εξέλιξη του είναι ο Κλέμπερ που όσο ήταν στην Ισπανία τον "λιγουρευόμουν " μαζί με τον Σίκμα τότε, για τον Ολυμπιακό που ως συνήθως έμπαζε πίσω από τον Πρίντεζη.

Όσο αφορά τον Μίτροβιτς διευκρινίζω ότι όταν λέω γράψε άκυρο. Εννοώ στο αν σουτάρει με συνέπεια.



Για τον Ολυμπιακό και τα τεσσάρια. Αρκεί μόνο να πω ότι η έλλειψη αναπληρωματικού τεσσαριού μας έχει βαρέσει τόσο πολύ στο κεφάλι. Που όταν ήρθε ο Τίλι. Είχαμε υπερβολικά θετικά σχόλια σε διάφορα Ιντερνετικά στέκια για πάρτη του. Ενώ στην πραγματικότητα η μέχρι τώρα μέση προσφορά του σε ομάδες Ευρωλίγκας ήταν ενός καλού ρολίστα.

Θα διαφωνούσα πάντως για τον Κλέμπερ, δεν ήταν τόσο τρομερή απογοήτευση η εξέλιξη του. Εξακολουθεί να είναι ένα σχετικό ρίσκο το να τον πάρει μια πραγματικά καλή ομάδα λόγω του ιατρικού ιστορικού. Και επιπλέον δεν ξέρει αν μπορεί να τον κρατήσει μακροπρόθεσμα. Επειδή ο Κλέμπερ έχει φιλοδοξίες για ΝΒΑ. Κατά τα άλλα. Τελείωσε την περσινή σαιζόν με καλά στατιστικά σκοράροντας γύρω στους 10 πόντους σε Γερμανία και Ευρώπη. Ματσάροντας καλά τον Μέλι σε ορισμένα ματς. Και προσφέροντας πάρα πολλά στην άμυνα ως πραγματικό χταπόδι. Και νομίζω ότι θα τον δούμε και στην Ευρωλίγκα. Π.χ. θα κόλλαγε στην περσινή σοφτ Μπαρτσελόνα. Ακόμα και αν υλοποιούταν ένα συντηρητικό επιθετικό πλάνο για πάρτη του ,και περιοριζόταν επιθετικά μόνο σε τρίποντα και επιθετικά ριμπάουντ.

Μέχρι τότε μπορεί να παρηγορηθεί ότι δεν είναι το μόνο τεσσάρι. Που φαινόταν ότι θα πήγαινε σε καλύτερη ομάδα, από αυτή που βρίσκεται. Υπάρχει ολόκληρό κλάμπ στο Γερμανικό πρωτάθλημα με Μίτροβιτς, Κούινσι Μίλερ, Χαραγκόντι αλλά και Σίκμα που απο πρωταθλητής Ισπανίας κατέληξε στην Άλμπα.

Μου αρέσει που λες basket72 ότι απογοητεύτηκες από την εξέλιξη του Κλέμπερ. Και πίστεψα ότι έμεινε στην Μπάγιερν, μέχρι να την δω για πρώτη φορά σήμερα. Και να ρίξω μια ματιά στο ρόστερ της, ώστε να θυμηθώ ότι υπέγραψε στο ΝΒΑ με το Ντάλλας. Αφού υπάρχει και το γερμανικό μέσο με τον Ντιρκ εκεί...

H Bamberg δείχνει κάπως αμήχανη στο ξεκίνημα της χρονιάς και αποδυναμωμένη σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια καθώς ο Αντρίκος έχασε πολύτιμους παίκτες που διευκόλυναν τα εξαιρετικά plays του την τελευταία διετία. Η made-in-Serbia Bayern έχει την ευκαιρία της για να της ανακόψει το σερί φέτος. Την περσινή φιναλίστ Ulm δεν την είδα επίσης πολύ καλά στο ξεκίνημα γνωρίζοντας και αυτή αναπάντεχη ήττα από την Alba του Reneses (που με τη σειρά της ηττήθηκε αργότερα από τη Bremerhaven...).

Σωστός!! Κι εγώ το είδα προχθές μετά το ποστ σου. Είχα μείνει με την εντύπωση ότι θα έμενε και φέτος, πήρε και τον Μάτσβαν ο Τζόρτζεβιτς, ενώ έχει κι από πέρσι τον Μπάρτελ και έκανα βιαστικό συλλογισμό ότι κάτι δεν πάει καλά με τον Κλέμπερ.
Από την άλλη, είναι γεγονός ότι δεν είχε την εξέλιξη που περίμενα εγώ και πολλοί άλλοι, μιας και το υπερβολικό ""Νέος Νοβίτσκι" τον ακολουθεί χρόνια. Συνέπεσε με κακό φεγγάρι και για την Μπάγερν που επίσης δεν πήγε τόσο καλά όσο θα μπορούσε κατά τη γνώμη μου.
¨Οπως και να έχει έχεις δίκιο, δεν ήταν απογοήτευση. Μακάρι να πάει καλά στο Ντάλλας όπου θα έχει αρωγό τον Ντιρκ. Οπως τον έβλεπα στην Ισπανία τον είχα να γίνεται από τα κορυφαία 4αρια της Ευρώπης.

Λίγο αργά το σκέφτηκε ο εβδομηντάχρονος Ρενέσες να δοκιμάσει για πρώτη φορά να κοουτσάρει σε άλλο πρωτάθλημα εκτός του Ισπανικού. Άλλα φαίνεται να φτιάχνει μια δυνατή αμυντική ομάδα. Με μερικούς παίκτες που ξέρουν από Ισπανία για να μην νιώθει μόνος στο νέο περιβάλλον. Και μπορούμε να πούμε επίσης από τώρα ότι ανακάλυψε ένα χρήσιμο γεροδεμένο δεινόσαυρο με τον Κλίφορντ. Που στα μετόπισθεν δεν φάνηκε να μειονέκτει κάθε άλλο .τουλάχιστον όσο αφορά το ματς της πρεμιέρας. Αν και πρέπει να προσθέσω ότι ήρθε με καλές συστάσεις σε αυτό το κομμάτι. Δεν ήταν κάτι εντελώς αναπάντεχο αυτό που είδαμε απέναντι στην Ουλμ. Θα έχει και τον Σίβα να του δίνει έτοιμους πόντους. Μια χαρά φαίνονται τα πράγματα για τον γίγαντα.





Ο Τζόρτζεβιτς την πλήρωσε και στις 2 δουλείες του από την θέση του πλέι-μεικερ. Έίτε έφταιγε με τις επιλογές του στην Μπάγιερν, είτε επειδή έμεινε από άσσους στην Εθνική Σερβίας. Αν ο Γιόβιτς μείνει υγιής. Το πρωτάθλημα παίζεται..





Περιμένω να τον δω και δίδυμο στην Εθνική Γερμανία με τον Ταις θα κρύβουν τους ουρανούς.

Εγώ περιμένω και τον Μπάρτελ που δεν έχει το ταλέντο και την αθλητικότητα του Κλέμπερ αλλά είναι πλήρες 4αρι με σουτ, παιχνίδι με πλάτη, καταθέτει ενέργεια και στα 2 μέρη του παρκέ και που βοηθάει και στα ριμπάουντς. Λογικά φέτος θα ανέβει στην Μπάγερν όπως επίσης και ο Τσίρμπες. Αν δεν γίνει και φέτος κάτι στην Μπάγερν με την Μπάμπεργκ αποδυναμωμένη κατά τα φαινόμενα, τότε ο Σάλε να το ρίξει μόνο στην Εθνική του και ας πάρει σύνταξη από εκεί.

Παίκτης που χωρίς να είναι άριστος σε κάποιο κομμάτι του παιχνιδιού, προσφέρει αρκετά σε πολλά. Και ας μην δείχνουν απολύτως τα στατιστικά του σε κλεψίματα και κοψίματα την αντίστοιχη προσπάθεια που κάνει στην άμυνα. Θα μπορούσαμε να τον λέγαμε και Μπαρτελίδη. Γιατί κάτι τέτοιους παίχτες βγάζει η Ελληνική σχολή. Ο Σάλε από την πλευρά του ας κάνει το βασικό να πάει τελικό. Και να έχουμε ένα Μπάμπεργκ-Μπάγιερν η Μπάγιερν-Μπάμπεργκ που να πάει στην χειρότερη περίπτωση στους 4 τελικούς. Και αν μπορεί να πάει για τίτλο καλώς. Δεν χρειαζόμαστε ανήμπορες φιναλιστ όπως για παράδειγμα η περσινή Όλντεμπουργκ.

Μπορώ να αναφερθώ στην δεύτερη ήττα της Ουλμ. Που δείχνει ότι πολλά από τα τοπ ονόματα της λίγκας ξεκίνησαν συνεσταλμένα. Είδα όμως Άρης-ΠΑΟΚ και ένα δεκάλεπτο το Γερμανικό ματς. Όποτε όπως και η Ουλμ θα περιμένω τον Ολμπρεχτ για να την κρίνω καλύτερα. Έχω επίσης την διάθεση να επεκτείνω την σκέψη μου περί Κλίφορντ θυμίζοντας ότι θεωρητικά μπορεί μαζί με την επιλογή Σίκμα στο 4-5, να καλύψει ένα μεγάλο κενό στο 5 με πρόβλημα στα ριμπάουντ(Ραντοσάβλειβιτς) και στην άμυνα που είχαν και οι 2 περσινοί σέντερ. Με αποτέλεσμα να φαίνεται ο ίδιος o Κλίφορντ ως θηρίο μπροστά σε αυτό το μαλθακό ντούο. Και να αναρωτηθώ αν ο ακόμα απών Spencer Butterfield των 11 τριπόντων πέρσι σε ένα ματς, είναι ικανός να ξεκολλήσει επιθετικά την Άλμπα όσο πρέπει για να παίρνει τα ματσάκια όπως αυτό με την Μπρέμερχάβεν. Αλλά τελικά καταλήγω ότι μου επικέντρωσε την προσοχή η ποδοσφαιρική εμφάνιση της Βόννης. Που έχουμε ξαναδεί σε ομάδες μπάσκετ. Αλλά όχι από όσο θυμάμαι με ροζ ρίγες.

Όπως βλέπουμε και στην Ευρωλίγκα, η Μπάμπεργκ θα έχει θέμα φέτος σε ένα πολύ αξιόλογο γερμανικό πρωτάθλημα. Ήττα στην Λούντβιγκσμπουργκ με 91-74 και με ρεκόρ μόλις 3-2 βρίσκεται στην 8η θέση αυτή τη στιγμή.

Στα ψηλότερα στρώματα είναι οι ομάδες με μόλις 1 ήττα (καμία αήττητη) δηλαδή η Άλμπα με 6-1, οι Μπάγερν Φρανκφούρτη και Βούρτσμπουργκ με 5-1 και η Λούντβιγκσμπουργκ με 4-1.
Η Μπάγερν ξέρουμε περίπου σε τι ρυθμούς κινείται, η Άλμπα έχει το ενδιαφέρον του 71χρονου Ρενέσες στον πάγκο, ο οποίος σε αυτήν την ηλικία αποφάσισε να δουλέψει για πρώτη φορά εκτός Ισπανίας και βέβαια η Βούρτσμπουργκ είναι η παλιά ομάδα του Ντιρκ Νοβίτσκι, η οποία έχει πλέον τον Μπάουερμαν στον πάγκο (με βοηθό Αριγκμπάμπου!) και ένα αρκετά αξιόλογο ρόστερ σε σχέση με την ανυποληψία προηγούμενων ετών, σαν κάτι να ετοιμάζει ή έστω να ελπίζει...

Οι Ωκεανόφιλοι θα δουν την Φρανκφούρτη για χάρη του Γουέμπστερ. Κάποιοι άλλοι για το αν ο Χέρμπερτ καταφέρει με συγκρατημένο μπάτζετ να πετύχει πάλι. Και εγώ για όλα τα προηγούμενα αλλά και για την εξέλιξη αυτού του παιδιού.

Όπως όλα δείχνουν η προσπάθεια της συμπαθέστατης Μπάμπεργκ να είναι και του χρόνου στην Ευρωλίγκα γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Νέα ήττα σήμερα από την Μπαϊρόιτ, με την ομάδα του Τρινκιέρι να βρίσκεται μόλις στο 10-6 ρεκόρ και την 5η θέση του πρωταθλήματος.
Όσο και να επανακάμψει στην συνέχεια είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα μπορέσει να εκκινήσει στα πλέι-οφ από την 1η θέση, όπου φιγουράρει η Μπάγερν του Σάσα Τζόρτζεβιτς σχεδόν αήττητη μέχρι στιγμής (15-1). Φυσικά θα υπάρχουν πολλές ευκαιρίες στα πλέι-οφ για σπάσιμο έδρας και τελικά να φανεί ποια είναι η καλύτερη ομάδα, όμως μέχρι στιγμής το πρωτάθλημα είναι άκρως ανταγωνιστικό, με τις Λούντβιγκσμπουργκ και Άλμπα να είναι επίσης μπροστά από την Μπάμπεργκ, και τις υπόλοιπες συνήθεις ύποπτες Φρανκφούρτη, Βόννη, Ουλμ κλπ να συνωστίζονται σχεδόν ισόβαθμες εκεί μεταξύ 5ης και 9ης θέσης.

Όσον αφορά τα ατομικά στατιστικά, πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος είναι ένας πρώην παίχτης της ΑΕΚ, ο Καναδός Φιλ Σκραμπ της 6ης στη βαθμολογία Φρανκφούρτης με 18.8 πόντους (και εκπληκτικά ποσοστά 53% 2π, 44% 3π, 90% βολές).

Αφού έχουμε φαν της Νέας Ζηλανδίας, ας ανταποκριθούμε στα θέλω τους, μέσω του καναλιού μας στο You Tube.

H Bayern εδιωξε τον Σασα Τζορτζεβιτς για καποιον ανεξηγητο λογο.Πιθανοτατα κατι εξωαγωνιστικο,αλλα και παλι δεν μπορω να φανταστω τι ακριβως

Ανεξήγητο. Αν για κάποιο λόγο χάσουν το πρωτάθλημα (και την έξοδο στην Ευρωλίγκα) τότε δεν θα φταίει κανείς άλλος παρά μόνο η διοίκηση. Υπήρξε βέβαια μία πολύ βαριά ήττα από την Άλμπα με 72-91, αλλά η ομάδα συνεχίζει να είναι πρώτη με ρεκόρ 23-2, 2 νίκες μπροστά από την 2η Άλμπα, με την Μπάμπεργκ να βρίσκεται ακόμα 9η...

Εν πάσει περιπτώσει, τα πλέι-οφ (που αργούν βέβαια ακόμη) αναμένονται με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, ενώ ήδη έχουν αρχίσει οι φήμες ότι διάδοχος του Σάλε θα είναι ο... Τρινκιέρι.

Υπήρχαν σύννεφα στις σχέσεις Σάλε και υιού Πέσιτς και με τον αποκλεισμό από την Ντάρου βγήκαν στην επιφάνεια. Η 20αρα που έφαγαν από την Άλμπα πάντως μου θύμισε λίγο τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού από τον Παναθηναϊκό που έφερε την απόλυση Μπαρτζώκα....

Λογικό ακούγεται και το σενάριο Τρινκιέρι.

Εμένα πάντως η φετινή Μπάγερν μου άρεσε πολύ και στο μπάσκετ που απέδωσε και σε επίπεδο καλοκαιρινής στελέχωσης από τον Σάλε. Εντάξει από το φαβορί του θεσμού αποκλείστηκε και χρειάστηκε εξωπραγματική απόδοση από το τρίποντο, του παικταρά Γουίλμπεκιν, που όμως δεν είναι και το πιο δυνατό του κομμάτι το σουτ έξω από τα 6.75.

Η Νταρού ποτέ δεν ήταν το φαβορί του θεσμού. Και στον τελικό σαν αουτσάιντερ πηγαίνει. Τα μεγάλα φαβορί ήταν η Μπάγερν και η Λόκο. Πριν από την 20άρα από Άλμπα όμως, στη σειρά με την Νταρού ο Σάλε έκανε εγκλήματα και κυρίως στο πρώτο ματς. Και γενικά η ομάδα άρχισε να θυμίζει την περσυνή χρονία που όταν άρχισαν τα δύσκολα κατέρευσε. Αν έχουν συμφωνήσει, πάντως, με Τρινκιέρι πρόκειται για αναβάθμιση.

Στα δικά μου τα μάτια (κι όχι μόνο όμως) ήταν. Αν ανατρέξεις στο αντίστοιχο τόπικ θα το δεις κιόλας να το λέω εδώ και καιρό. Ο Μπλάτ είναι πολυτέλεια για τον θεσμό αυτό κι ένα επίπεδο πάνω από οποιοδήποτε άλλον.

Ο Σάλε κατέβασε μια ομάδα που έπαιξε καταπληκτικό μπάσκετ- οι λόγοι που απολύεται ξεπερνάνε αυτόν καθαυτόν τον αποκλεισμό. Έτσι τουλάχιστον γράφεται σε γερμανόφωνα σάιτ.
Θα δείξει και ο τελικός, που εκεί θα τα βρει πιο δύσκολα απέναντι σε μια πιο "ψημένη " ομάδα από την Μπάγερν, τη Λόκο που έχει κι έναν προπονητή καλύτερο του Σάλε, βεβαίως, αλλά εγώ πάλι στον Μπλατ θα ποντάρω.

Ο Μπλατ είναι πολυτέλεια για το ευρωπαϊκό μπάσκετ γενικότερα. Η αλήθεια είναι ότι η Νταρού ροστερικώς υπολείπεται και από Μπάγερν και από Λόκο, όπως και να το κάνουμε. Ακόμα και για το μπάσκετ που έπαιξε και παίζει, ακόμα και με Μπάγερν, δεν είναι τίποτα ιδιαίτερο για να χρηστεί φαβορί. Απορώ κιόλας δηλ. πέρα από Μπλατ τι ήταν αυτό που σε έκανε να την θεωρείς φαβορί. Τέσπα, τελικώς έφτασε εκεί που έφτασε και εκ του αποτελέσματος δικαιώνεσαι. Η Μπάγερν έπαιξε εκπληκτικό μπάσκετ και πέρσυ μέχρι που ο Πλάθα του πήρε την ταυτότητα, πάλι μέσα στην Γερμανία. Εγώ θεωρώ ότι το πακέτο των τριών αγώνων, αλλά κυρίως το crash test με Άλμπα οδήγησε στην απόλυση. Η ουσία της όλης υπόθεσης είναι ότι στην ομάδα επενδύσανε για να μπουν ευρωλίγκα μέσα από 4 διοργανώσεις. Τις 2 χρονιές του Eurocup και τις δύο της BBL. Στις 3 ο Σάλε απέτυχε παταγωδώς και έχει απομείνει η BBL.

Συμφωνω και εγω οτι η Μπαγερν με βαση το ροστερ της ειναι ενα επιπεδο πανω απο την Νταρουσαφακα. Οι Τουρκοι εκτος του Γουιλμπεκιν και του Τζονσον δεν εχουν κατι το ιδιαιτερο να επιδειξουν. Απλα ο Μπλατ ειναι εγγυηση, τους εχει κανει ομαδα και η χημεια τους ειναι αυτη που τους εχει οδηγησει ενα βημα πριν την ερχομενη Ευρωλιγκα.

Ο Τζορτζεβιτς εχασε μεσα απο τα χερια του τον πρωτο ημιτελικο στην Τουρκια οπου ειχε παρει απο νωρις διψηφιες διαφορες. Και στο δευτερο ματς η 40αρα του Γουιλμπεκιν δεν του αφησε περιθωρια. Σιγουρα ειναι αποτυχια ο αποκλεισμος αφου η Μπαγερν ειχε χτιστει ξεκαθαρα για την κατακτηση του Eurocup φετος. Βεβαια η απομακρυνση του τη δεδομενη χρονικη στιγμη δεν θεωρω οτι θα προσφερει κατι στην ομαδα και κρυβει σιγουρα βαθυτερα αιτια.

Εννοείται βρε παίδες ότι ροστερικά υπερέχει η Μπάγερν και αυτό μπορούμε να το πιστώσουμε εξ ημισίας στις ασπιρίνες και στον Σάλε που είδε ας πούμε τον Τζάρεντ Κάνιγκχαμ να περιφέρεται στην Κίνα και τον τσίμπησε. ¨Εφερε αυτά τα 2 χρόνια και τους 2 Σέρβους Γιόβιτς -Λούσιτς που ο ένας ήταν για τα πιτς σύμφωνα με τα δημοσιεύματα και ο άλλος υπό την καθοδήγηση του έκανε φέτος την πιο καλή του σαιζόν. Και ο Μπούκερ επίσης ήρθε στις μέρες του.

¨Ομως το μπάσκετ προφανώς και δεν είναι θέμα μόνο ρόστερ. Μην αρχίσω να πιάνω παραδείγματα με τούρκικες ομάδες ή με Μακάμπι και Αρμάνι ή ακόμα και με Ολυμπιακό προ Κωνσταντινούπολης.
Είναι ένα άθλημα που ο προπονητής παίζει καταλυτικότατο ρόλο- πόσο μάλλον όταν ήταν και την περασμένη χρονιά στην ίδια ομάδα και έχει ήδη περάσει τη φιλοσοφία του.

Άλλο ένα κομμάτι που πάσχει η Μπάγερν για να πάει να κτυπήσει τίτλο είναι η έλλειψη σοβαρού ανταγωνισμού στο πρωτάθλημά της. εκεί όπου η Νταρουσάφακα αλλά και η Λοκομοτίβ έχουν "ψηθεί" απέναντι σε ζόρικες ομάδες.

Μα αυτά συζητάμε τόσα ποστ. Από την στιγμή που συμφωνούμε ότι η Μπάγερν έχει καλύτερο ρόστερ τα υπόλοιπα είναι περικοκλάδες. Και φυσικά είναι άθλημα που ο προπονητής παίζει καταλυτικό ρόλο και γι΄αυτο απέτυχε και ο Σάλε ενώ ο Μπλάτ τον απέκλεισε με δυο παίχτες. Του δώσανε λεφτά, έλευθερο σχεδιασμού και χρόνο. Τι άλλο να κάνουν εκεί στην Μπάγερν? Το θέμα εν τέλει δεν είναι γιατί διώξανε τον Σάλε, αλλά για ποιον τον διώξανε. Αν έχουν σκοπό να προσλάβουν Φλεβαράκη κακώς και τον απολύσανε. Αν όπως διαρέεται συζητάνε με Τρινκιέρι, καλώς και τον διώξανε.

Ρόστερ έχει καλύτερο, Μπλατ δεν έχει. Είχε τον Σάλε που τον ξέρουμε χρόνια τώρα. Μήπως δεν το έλαβες υπόψη σου όταν την είχες ως φαβορί στο μυαλό σου;
Παρόλα αυτά ο Σάλε πήγε πολύ καλύτερα από πέρσι και η απόλυση του δεν έχει να κάνει μονάχα με τον αποκλεισμό από την Νταρουσοφακα. Αν έχεις τη δυνατότητα να διαβάσεις ή να σου μεταφράσουν γερμανικό τύπο θα το διαπιστώσεις κι εσύ.

Αυτό με τις περικοκλάδες δείχνει μια κάποια έλλειψη σεβασμού στους συνομιλητές σου κι να δεν κάνω λάθος στο ηλεκτρονικό σου όνομα, δεν είναι η πρώτη φορά που είσαι αγενής. Δεν χρειάζεται να ανεβάζουμε τους τόνους για το τι κάνει η Μπάγερν και τι κάνει η Νταρουσάφακα. Σιγά τα ωά δηλαδή.

Στην αντεπίθεση πέρασε ο Τζόρτζεβιτς μετά την απόλυσή του από την Μπάγερν επιβεβαιώνοντας όσα είχαμε γράψει εδώ μέσα από τν αρχή ότι η απόλυση του δεν είχε να κάνει με τον αποκλεισμό από την Νταρουσάφακα.
Στην Ευρώπη και δη στη Γερμανία δεν σκέφτονται όπως στο... Ελλάντα, δεν ήταν επαρκής λόγος για μια τέτοια απόφαση τη στιγμή που η ομάδα όντως πραγματοποιεί την καλύτερη της χρονιά. Υπήρχαν ξεκάθαρα προβλήματα στις σχέσεις Τζόρτζεβιτς και διοίκησης.
Παραθέτω τις δηλώσεις του Σέρβου προπονητή:


"Στο τελευταίο ραντεβού της σεζόν για εμένα, έμαθα από τον general manager του συλλόγου ότι αποβλήθηκα από την θέση του προπονητή, επειδή δεν υπήρχε επαρκής επικοινωνία μαζί του! Η απάντησή μου είναι απλά η εξής: Πήρα το Κύπελλο Γερμανίας, είμαι στον ημιτελικό του EuroCup και την πρώτη θέση του γερμανικού πρωταθλήματος με ρεκόρ 23 νίκες και 2 ήττες. Ο σημαντικότερος λόγος της επιτυχημένης μας σεζόν, μέχρι στιγμής, ήταν όντως το γεγονός ότι μέρος της διοίκησης δεν βρισκόταν στην καθημερινή μας ρουτίνα. Η ομάδα είχε έτσι την ευκαιρία να συγκεντρωθεί και να αποκτήσει τις απαιτούμενες συνθήκες ώστε να κερδίσει τίτλους. Η δυνατή σχέση ανάμεσα στην ομάδα και το προσωπικό, οδήγησε το club στα καλύτερα αποτελέσματά του, παρά το γεγονός ότι υπήρχε ζήλια από μέρος της διοίκησης, που ένιωσε ότι επισκιάστηκε. Δεν μπορούσαν να ζήσουν έτσι.

Μετανιώνω για το γεγονός ότι δεν μας επέτρεψαν, μαζί με όλα τα μέλη του συλλόγου και κυρίως με τους παίκτες, το δικαίωμα να πανηγυρίσουμε στο Audi Dome το πρώτο τρόπαιο στην ιστορία της ομάδας. Προσωπική μου άποψη είναι πως το σημαντικότερο επίτευγμα για έναν άνθρωπο του αθλητισμού δεν είναι ένα μπόνους, αλλά το ειλικρινές χειροκρότημα και η εκτίμηση των φιλάθλων. Από το ξεκίνημα της σεζόν νιώσαμε έλλειψη υποστήριξης, απομάκρυνσης και άρνησης. Αυτή η συμπεριφορά κλιμακώθηκε με την λανθασμένη απόλυσή μου, αλλά και με την απόλυση μέρους του προπονητικού team αν και είχε συμφωνηθεί να αποκτηθούν 1-2 παίκτες ώστε να ανταπεξέλθουμε μετά από τους τραυματισμούς και την κούραση βασικών μας μονάδων. Η Μπάγερν Μονάχου δεν πρέπει να επιτρέπει τέτοιες προσωπικές επιθέσεις, δεν πρέπει να γκρεμίζει την σκληρή δουλειά που κάνουν όχι μόνο ο προπονητής, αλλά όλοι αυτοί οι άνθρωποι.

Αυτή είναι μια βίαιη επίθεση, που πληγώνει όχι μόνο εμένα, αλλά και το επάγγελμα του προπονητή. Όπως μάλιστα σχολίασε κάποιος, ο μόνος που αντίπαλος που δεν μπορείς να κερδίσεις, είναι αυτός που κάθεται στο δικό σου γήπεδο και δρα εναντίον του κοινού στόχου. Παρόλα αυτά, πρέπει να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο της Μπάγερν, Ούλι Χένες, που λίγες μέρες πριν την τιμωρία μου, υποστήριξε δημόσια πως είναι ευχαριστημένος από την κορυφαία σεζόν στην ιστορία της ομάδας. Αυτές οι δηλώσεις, έκαναν όλη την ομάδα περήφανη. Προσωπικά, μετά από 35 χρόνια στο κορυφαίο επίπεδο του αθλήματος, έχοντας κερδίσει τα πάντα σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο, γνωρίζω πως το σημαντικότερο έργο είναι να αφήσεις την ομάδα σε καλύτερη κατάσταση από εκείνη που ήταν πριν την αναλάβεις. Θεωρώ πως η δουλειά μου ήταν επιτυχημένη"

Δες το σαν Slang της εποχής. Ούτε ειρωνεία, ούτε έλλειψη σεβασμού, ούτε αγένεια ούτε προσωπική επίθεση. Άλλωστε η λέξη "περικοκλάδες" περικλείει και όσα γράφω κι ΕΓΩ, κατά μία έννοια των ανούσιων συμπερασμάτων που μπορούν να βγουν από τα ποστ που κάναμε.

Τέλος κανονικής περιόδου στην Γερμανία, με την Μπάμπεργκ να μαζεύει κάπως το πράγμα τις τελευταίες αγωνιστικές (κατά κάποιους από όταν άλλαξε προπονητή, κατά άλλους όταν σταμάτησαν οι διπλές υποχρεώσεις με την Ευρωλίγκα) και να τερματίζει 4η. Και πάλι βέβαια καλείται να κάνει πολλαπλές υπερβάσεις στα πλέι-οφ ώστε να κατακτήσει το πρωτάθλημα και να ξαναπαίξει στην Ευρωλίγκα.

Τα ζευγάρια των πλέι-οφ:

Μπάγερν Μονάχου (31-3) - Φράπορτ Σκαϊλάινερς (20-14)
Άλμπα Βερολίνου (29-5) - Όλντενμπουργκ (21-13)
Λούντβιγκσμπουργκ (26-8) - Μπαϊρόιτ (21-13)
Μπάμπεργκ (22-12) - Βόννη (21-13)


Ελπίζω να ακολουθήσει μία περίληψη και από weekendman, με Αμερικανούς πιθανούς στόχους μεγαλύτερων ομάδων κλπ

34 αγωνιστικές; Νομίζω από τις περισσότερες σε σχέση με άλλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα

18 ομάδες ναι. Τόσες έχουν και Ισπανία και Γαλλία.
Ιταλία και Τουρκία έχουν 16 ομάδες (30 αγωνιστικές), εμείς ως γνωστόν είμαστε στις 14 ομάδες (26 αγωνιστικές) και πάλι κάποιοι παραπονιούνται για το νέο επίπονο πρόγραμμα της Ευρωλίγκας (που είναι, αλλά οι ομάδες μας παίζουν 8 ματς λιγότερα, και ίσως και πιο εύκολα ματς γενικά).

* Trivia: οι περισσότερες αγωνιστικές νομίζω είναι στην Λιθουανία (36!!!), όπου υπάρχουν μόλις 10 ομάδες στην Α1 αλλά παίζουν από 4 φορές μεταξύ τους.

Πολύ καλά κάνουν οι Λιθουανοί, χάρη σε αυτό το σύστημα παρακολουθώ τακτικά τα ντέρμπι μεταξύ των 4 μεγάλων του Λιθουανικού πρωταθλήματος!






Περίληψη δεν ξέρω αλλά κατεβάζω αυτήν την στιγμή αρκετά ματς από ομάδες εκτός οκτάδας, για να διαμορφώσω γνώμη όποτε βρω ευκαιρία. Γιατί προς το παρόν ζω τον μαγικό κόσμο των Κυπριακών πλέι-οφ. Όπου συναντάς τον Τζακ Παντελή τον Σάιμον Μιχάηλ. Και Έλληνες διαιτητές γένους αρσενικού και θηλυκού που βγάζουν ήσυχο μεροκάματο .Σε γήπεδα με ελάχιστους θεατές.

Εύκολα η Μπάμπεργκ στα ημιτελικά με σκούπα, σε κακή ημέρα επιθετικά ο Χάκετ έσπασε τα καλάθια. Ο Ράιτ έπαιξε αρκετά στο 3 και θύμισε κάποιες στιγμές τον Έντι. Από τη Βόννη δεν ξεχώρισα κανέναν, βιαστικό μπάσκετ με αρκετά εκτός λογικής σουτ

Δεν είδα αυτό το ματς. Αλλά σε αυτήν την Βόννη βγάζει μάτι η παρουσία του Μπαρτόλο σε ρόλο Παπανικολάου όσο αφορά τα αμυντικά καθήκοντα. Παίρνοντας και το αντίστοιχο βραβείο καλύτερου αμυντικού. Βέβαια είναι λίγο μεγάλος πια...

Δεν τον έχω παρακολουθήσει αλλά φαντάζομαι πως αν ήταν κάτι τρομερό θα τον είχε τσιμπήσει η Μπάμπεργκ ή η Μπάγερν. Ειρήσθω εν παρόδω (που λένε και οι μορφωμένοι) η τελευταία έχασε εντός έδρας από την Φραγκφούρτη, αν και βρέθηκε να προηγείται με 20 πόντους, με τρίποντο του πρώην παίκτη της ΑΕΚ Φίλιπ Σκραμπ. Λέτε να μιμηθεί τον Νίκολα Ιβάνοβιτς και να το σηκώσει;

Δεν έχει και πολλά πράγματα η Βόννη για τους επίδοξους σκάουτερ. Άντε να βάλω τον Zubcic που η ηλικία του(28) το ύψος του( 2 μέτρα και 12 εκατοστά) και το πολύ καλό σουτ του να τον κάνουν ενδιαφέρουσα περίπτωση για stretch τεσσάρι με μέγεθος. Τον Gamble που δίνει επιθετικά πράγματα και πασάρει. Αλλά η αμυντική του παρουσία δεν ισούται με ότι δείχνει η στατιστική των 1,8 μπλοκ! Και τον μόνο 22 χρονών Χιλ. Που ήρθε με καλές συστάσεις από το κολλέγιο και έκανε συμπαθητική χρονιά για πρώτη επαγγελματική σαιζόν στην Ευρώπη.



Ήθελα να παρακολουθήσω πρώτα τον τρίτο αγώνα πριν σου απαντήσω. Και αυτό που έχω να σου πω είναι ότι ήδη μια απλή πρόκριση επί της Μπάγιερν θα ήταν πολύ μεγάλη έκπληξη. Αν καταφέρει και πάρει τίτλο νικώντας και τις ομάδες των Μπάμπεργκ και Άλμπα. Θα είναι ίσως η επικράτηση του ιστορικά μεγαλύτερου αουτσάιντερ στην Γερμανική Λίγκα και μιλάμε για ένα πρωτάθλημα που οι εκπλήξεις στα πλέι-οφ είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Παρά τις αυτοκρατορίες σαν αυτή της Μπάμπεργκ.

Ανεξαρτήτως όμως αν η Μπάγιερν αποκλειστεί η όχι. Δεν την χαρακτηρίζεις και τυχερή με τις διασταυρώσεις. Με την Μπάμπεργκ να την περιμένει στα ημιτελικά. Και την Φρανκφούρτη να είναι ο αντίπαλος στα προημιτελικά. Αντί για π.χ. την Όλντενμπουργκ που είναι κλασσική περίπτωση όσα βάλω και όσα φάω. Γιατί σε αντίθεση με την Όλντενμπουργκ η Φρανκφούρτη είναι σαφώς πιο σφιχτή αμυντικά.Καθοδηγείται από τους Γουέμπστερ και Σκράμπ που και οι 2 επιχειρούν ντραιβ, σουτάρουν και παίζουν pnr. Κάνοντας την πιο απρόβλεπτη. Και θα τερμάτιζε σίγουρα πιο ψηλά στην κανονική περίοδο. Αν δεν είχε για μια ακόμη χρονιά σημαντικές απουσίες όπως του Σκραμπ.


Υπάρχουν βέβαια κάποιες χτυπητές αδυναμίες. Γιατί μετά τους 2 δεν υπάρχουν άλλοι πρωταγωνιστές. Και στους ψηλούς το ροτέισον είναι στενό με τρεις μόνο λύσεις τους Χαφ, Μόρισον και Μπότερμαν. Με συνέπειες όπως το να περνάει κάποιον χρόνο ο Μόρισον στο 4. Που είναι ακριβώς το ρατσιστικο πρότυπο του άμπαλου αφροαμερικάνου αθλητικού σέντερ. Με ότι σημαίνει αυτό για την επίθεση της ομάδας. Ευτυχώς για αυτούς η περιφέρεια δεν είναι τόσο άσχημη. Αφού εκτός από τους 2 πρωταγωνιστές. Έχουμε και έναν από τους διαχρονικούς καλύτερους αμυντικούς της λίγκας τον Ρόμπερτσον. Τον Μπόνγκα ένα από τα μεγαλύτερα Γερμανικά ταλέντα και 2 μέτρα γκαρντ που επιτρέπει και πειραματικά σχήματα με αυτόν ακόμα και power forward. Και συμπληρωματικό παίκτη τον Σάιμπερτ. Τον γνωστό Αμερικάνο που πέρασε από τον ΠΑΟΚ. Όσο και προσβλητικό και να φαίνεται για το Ελληνικό πρωτάθλημα.

Αλλά επειδή φαντάζομαι θέλεις και ένα σχόλιο για το ματς. Αναγνωρίζω ότι είναι σημαντικές απώλειες για τα φόργουορντ οι Λούσιτς και Μάτσβαν. Οι Τσίρμπες και Μπούκερ έχουν ένα όριο στην αμυντική τους χρησιμότητα. Όμως η ξεκάθαρη αμυντική στόχευση του τρίτου παιχνιδιού με δυναμικές βοήθειες και χετζ αουτ σε Σκράμπ και Γουέμπστερ. Δεν πήρε καθόλου καλό βαθμό. Όταν οδήγησε να δεχτεί 8 pnr , 6 τρίποντα στην αδύνατη πλευρά μετά από pnr. Και συνολικά 35 πόντους από τους Σκράμπ και Γουέμπστερ. Ο αντίλογος στην κριτική μου θα μπορούσε να είναι ότι θεωρητικά το συγκεκριμένο σχέδιο είχε ελπίδες να αποδώσει αρκετά καλύτερα .Λόγω ότι τα 2 αστέρια της Φρανκφούρτης είναι αρκετά επιρρεπή στα λάθη. Και από τους υπολοίπους μόνο ο Χάφ έχει πραγματικά υψηλά ποσοστά στα σουτ. Όμως το πρόβλημα είναι ότι ακριβώς τα 2 αστέρια και ο Φιλανδός πήραν τα περισσότερα σουτ. Μετά από τέτοιες pnr καταστάσεις. Ότι ακριβώς δεν έπρεπε δηλαδή! Όποτε ίσως μια επιπρόσθετη λύση είναι περισσότερο Μπάρτελ στο 5. Για καλύτερες αμυντικές αντιδράσεις. Η απλά Χαφ και Ρόμπερτσον να είναι πιο άστοχοι. Αν γίνει αυτό. Η Μπάγιερν θα έχει μεγαλύτερη άνεση να κλείσει την άμυνα. Και οι πιθανότητες της θα αυξηθούν ραγδαία. Όση αισιοδοξία μπορούν να έχουν ως φαβορί. Μετά από έναν αγώνα που έχασαν χωρίς τον προπονητή(Χέρμπερτ) του αντιπάλου που αποβλήθηκε με 2 τεχνικές ποινές. Όμως ΟΚ δεν είναι τόσο ακατόρθωτο να ρισκάρουν κάτι στην άμυνα και να κλείσουν κάτι άλλο αντί να τα φάνε με όλους τους δυνατούς τρόπους. Δεν είναι κιόλας ότι δεν έχουν καλούς περιφερειακούς αμυντικούς. Το αντίθετο με Γκαβέλ και Κάνινγκχαμ.

Ο Ραντονιτς δειχνει παντως στη Μπαγερν οτι δεν ανηκει στην προπονητικη ελιτ. Το λεω μιας και εχει προταθει πολλακις για αντι-Σφαιροπουλος.

Εν τω μεταξυ ο Χερμπερτ τα εβαλε με την Πανθερ τη Γερμανιδα που φετος σφυριζε Ευρωλιγκα και ειχαν γινει αρκετες φορες θεμα τα σφυριγματα της.

Αληθεια ο Σκραμπ θα μπορουσε να σταθει σε επιπεδο Ευρωλιγκας;

Από τους τωρινούς προπονητές του Γερμανικού πρωταθλήματος ,αυτός που ανήκει πραγματικά στην προπονητική ελίτ είναι κατά την γνώμη μου με διαφορά ο Ρενεσές. Και ας ειρωνευόταν όσο θέλανε οι έξυπνοι Έλληνες δημοσιογράφοι. Ενώ είχε το ίδιο πρόβλημα τότε και ένας άλλος μεγάλος Ευρωπαίος κόουτς ο Ιωαννίδης. Όχι μόνο για τις επιτυχίες του παρελθόντος με τα πολλά πρωταθλήματα και Κύπελλα στην Ισπανία. Και κάποια δευτερεύοντα ευρωπαϊκά Κύπελλα. Ούτε γιατί επίσης είχε πελάτη τον Ομπράντοβιτς. Αλλά ακόμα περισσότερο επειδή καταφέρνει να είναι ενεργός από το 1976 που πήρε το πρώτο βραβείο καλύτερου προπονητή στην Ισπανία, μέχρι και σήμερα.

Με 2 αντίστοιχα βραβεία καλύτερου προπονητή με την Μπανταλόνα της περιόδου 2003-2008. Καταφέρνοντας να κοιτάξει σχεδόν στα μάτια τους υπερηχητικούς Αμερικάνους του 2008, σε εκείνο τον τελικό που είχαν απίθανη ευστοχία. Κερδίζοντας την διάκριση του καλύτερου προπονητή του Eurocup το 2015 με Γκραν Κανάρια. Βγάζοντας στην επιφάνεια την Σεβίλλη των μικρών Σατοράνσκι Πορζίνγκις με ωραίο μπάσκετ. Και βελτιώνοντας πολύ την περσινή μέτρια Άλμπα ως καλύτερος κόουτς της Λίγκας. Δεδομένα που μιλάνε από μόνα τους.





Θα μπορούσε σίγουρα να σταθεί στην ΑΕΚ! Για επίπεδο Ευρωλίγκας οι επιθετικές δυνατότητες του, οι 2 θέσεις γκαρντ που παίζει, τα 25 χρόνια ζωής του. Και ότι αγωνίζεται στο Γερμανικό πρωτάθλημα που είναι αξιόπιστη πηγή λαβρακιών. Υπόσχονται πολλά. Αυτό που λείπει είναι λίγο καλύτερη αναλογία ασσιστ-λαθών. Αλλά μετά τον σοβαρό τραυματισμό που τον κράτησε εκτός πέρσι. Αυτό μοιάζει πταίσμα. Πάντως το επίπεδο Ευρωλίγκας είναι σχετικό γιατί αν μιλάμε για Μπουντούσνοστ η την πρωταθλήτρια Γερμανίας τότε φυσικά είναι εφικτό. Και καταγράφεται ως θετικό υπέρ του Σκραμπ η σαιζόν στην Φρανκφουρτη του 15-16 που απέδειξε ότι μπορεί να σταθεί και σε μια δυνατή ομάδα του Γερμανικού πρωταθλήματος. Με συμπαίκτες που είναι πια γνωστοί στην Ευρώπη με Θιόντορ, Voigtman, Μπαρτέλ, Ντόρνεκαμπ.

Η Λούντβιγκσμπουργκ πέρασε στα ημιτελικά με 3-0. Όμως το πραγματικά εντυπωσιακό είναι τι αποτελέσματα έφερε υπέρ της Μπάγιερν. Η επαναφορά της στοιχειώδης λογικής στην άμυνα. Με λιγότερες περιττές βοήθειες. Και παραχώρηση σουτ σε πιο σωστούς παίκτες συγκριτικά με τον προηγούμενο προημιτελικό. Μαζί με ότι θυμήθηκαν το καλό διαθέσιμο υλικό στην περιφέρεια για άσκηση πίεσης στην άμυνα.

Τελικά η Μπάγερν ξύπνησε και έκανε εμφατικά το 2-2 μέσα στη Φρανκφούρτη με 50-85(!!), σε λίγη ώρα το 5ο και τελευταίο ματς όπως και το αντίστοιχο 5ο ματς του Άλμπα-Όλντενμπουργκ. Στους ημιτελικούς περιμένουν άνετοι η 3η και 4η της κανονικής περιόδου Λούντβιγκσμπουργκ και Μπάμπεργκ που καθάρισαν εύκολα τις δικές τους σειρές με 3-0.

Βγαζει αγχος η Μπαγερν στο πρωτο δεκαλεπτο...

Ρετζι Ρεντινγκ ενας πολυ υποτιμημενος παιχτης κατα τη γνωμη μου. Θεωρω λιγο περιεργο που δεν εχουν ασχοληθει ομαδες του κορυφαιου επιπεδου μαζι του.

Ευκολα θα τον φανταζομουν στο φετινο Ολυμπιακο πχ αντι του Τομπσον.

Συμφωνώ ότι είναι υποτιμημένος και ότι θα κόλλαγε στον φετινό Ολυμπιακό ( αν και στον φετινό Όλυμπιακό ...δεκάδες θα ήταν αυτοί που θα ταιριάζαν ).

Τον πήρε πέρσι πάντως σε ένα φιλόδοξο μπασκετικό σχέδιο, ο δεύτερος τη τάξει προπονητής της Ευρώπης, ο Μπλατ. Κάτι λέει αυτό.
Ένα ακόμα συν από το τόπικ αυτό στον Σάλε, που έφερε στην Ευρώπη, τον Κάνιγκχαμ. Αυτός κι αν μου γύαλισε φέτος για τον Ολυμπιακό.

Παρακολούθησα χθες το πρώτο ημίχρονο Μπάγερν - Μπάμπεργκ, οι παίκτες της Μπάγερν πραγματικά πετούσαν, οι αντίπαλοι τους δεν τους προλάβαιναν, μου θύμισε τον περσινό 5ο τελικό του ελληνικού πρωταθλήματος. Από την Μπάμπεργκ μόνο οι Χάκετ και Ράιτ την πάλευαν, οι υπόλοιποι έμοιαζαν με συνταξιούχους, ειδικά ο Ράμπιτ θύμιζε γιαγιά με πι, κάποια στιγμή νόμιζα ότι θα γυρίσει και θα μου ζητήσει ένα ποτήρι νερό.

Ο Ρέντινγκ μου αρέσει και εμένα, για το κορμί που διαθέτει ωστόσο θα περίμενα να παίζει καλύτερη άμυνα. Ο Κάνιγκχαμ μου θυμίζει τον Γκριν, δεν είναι το ίδιο κίλερ αλά είναι πιο αθλητικός, σίγουρα καλύτερος στην άμυνα αλλά δεν είμαι βέβαιος ότι κάνει για ομάδα που έχει στόχο το Φ4, λογικά θα τον τσιμπήσει καμιά Λαμποράλ

1-1 η Μπαμπεργκ, νικη με 78-65.

Μεγαλος πρωταγωνιστης ο Ντορελ Ραιτ με 22 ποντους και 5/12 τριποντα. Ηταν στο γηπεδο και ο Ντελον Ραιτ των Ραπτορς (αδερφος του???).

Καλοι και οι Λο 14π. (4/7 τρ.), Χακετ.

13 ευστοχα τριποντα η Μπαμπεργκ και μολις 3 η Μπαγερν παρολα αυτα για περιπου 35 λεπτα ηταν μεσα στη διεκδικηση της νικης οι Βαυαροι. Η τελικη διαφορα ειναι λιγο πλασματικη.

Εκπληκτικη Αλμπα μεχρι τωρα. 8-28 μεσα στην εδρα της Λουντβιγκσμπουργκ.

Θα ειναι σκληρο καρυδι ο μπαρμπα-Αϊτο στους τελικους...

Ας κάνω ένα ποστ. Περισσότερο για να μην έχουν άλλοι double post. Αλλά και για να εκφράσω την απογοήτευση μου για τις εμφανίσεις του Walkup στα ημιτελικά με την Άλμπα. Και ας είναι δίκαια στο στόχαστρο ομάδων όπως η Ζαλγκίρις λόγω ότι σουτάρει με 41,5% ποσοστά στην Γερμανία στο τρίποντο, πασάρει καλά. Και μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο 3. Παρά όμως το σκούπισμα η Λουντβιγκσμπουργκ παρουσιάζει ενδιαφέρον σαν μονάδες. Γιατί εκτός του Walkup. Έχει μεταξύ των άλλων τον Έβανς* που προσφέρει μερικές κινήσεις Χάινς επιθετικά, και απειλεί σε κάποιες φάσεις απο μακριά. η τον Κουκ να είναι ένα ακόμα από τα τεσσάρια που παίζουν στα ευρωπαϊκά γήπεδα και τριαρίζουν στα χνάρια των Κλάιμπερν και Λάντρι. Βέβαια στην συγκεκριμένη σειρά. Τα πράγματα ήταν εξαρχής δύσκολα. Ισχύει αυτό που έλεγαν στην ΕΡΤ ότι το παιχνίδι της είναι λίγο άναρχο προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί την small ball δομή της. Και είχε να αντιμετωπίσει την απουσία του εταίρου mobile ψηλού της ομάδας. Του Σιαρς+ ότι ο Τίμαν έπαιξε μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα απουσίας.

*

Καλά τι έκανε ο Χάκετ στην τελευταία επίθεση? Πάρε βάλε στον αντίπαλο! Ούτε επίτηδες να το έκανε για να μείνει ελεύθερος και να επιστρέψει στην ομάδα της καρδιάς του

Δεν θα ήταν εύκολο το διπλό έτσι και αλλιώς σε ενδεχόμενο πέμπτο ημιτελικό. Η Μπάγιερν όμως τελικά γύρισε το παιχνίδι με το κόλπο που μελετούσα από την σειρά με την Φρανκφούρτη δηλαδή με Μπάρτελ πεντάρι. Αλλά η Μπάμπεργκ έχασε εκτός από την μεγάλη διαφορά της αρχής και αρκετά καλά σουτ στο τέλος.