Η ιστορία του ΝΒΑ:


1946 Η Basketball Association of America (BAA) αποτελείται από 11 ομάδες οι οποίες χωρίζονται σε δύο κατηγορίες (Ανατολή –Δύση): Boston Celtics, Chicago Stags, Cleveland Rebels, Detroit Falcons, New York Knickerbockers, Philadelphia Warriors, Pittsburgh Ironmen, Providence Steamrollers, St Louis Bombers, Toronto και Washington Capitols


1947 Οι Baltimore Bullets ενσωματόνονται στην BAA. 4 ομάδες φεύγουν: Cleveland Rebels, Detroit Falcons, Pittsburgh Ironmen και Toronto Huskies (8-ομάδες, 2 κατηγορίες).


1948 4 ομάδες από την National Basketball League (NBL) προσθέτονται στη BAA: Ft Wayne Pistons, Indianapolis Jets, Minneapolis Lakers και Rochester Royals (12 ομάδες, 2 κατηγορίες).


1949 Οι 6 τελευταιες ομάδες της NBL:Anderson (IN) Packers, Denver Nuggets, Indianapolis Olympians, Sheboygan (WI) Redskins, Syracuse Nationals, Tri-Cities Blackhawks και Waterloo (IA) Hawks (ενσωμάτωση με τους Indianapolis Olympians) συμμετέχουν στη BAA η οποία γίνεται National Basketball Association (ΝΒΑ). Αντιθέτως, οι Providence Steamrollers και Indianapolis Jets βγαίνουν (17-ομάδες, 3 κατηγορίες).


1950 6 ομάδες φεύγουν από το ΝΒΑ: Anderson Packers, Chicago Stags, Denver Nuggets, Sheboygan Redskins, St Louis Bombers και Waterloo Hawks (11 ομάδες, 2 κατηγορίες)


1951 Οι Blackhawks(IL), και Davenport (IA) μετακομίσουν στο Milwaukee και γίνονται Hawks. Οι Washington Capitols διαλύονται πριν το τέλος της σεζόν 1950-51 (10 ομάδες, 2 κατηγορίες).

1953 Οι Indianapolis Olympians φεύγουν (9 ομάδες, 2 κατηγορίες).

1954 οι Baltimore Bullets φεύγουν (8 ομάδες, 2 κατηγορίες).

1955 Οι Milwaukee Hawks μετακομίζουν στο St Louis

1957 Οι Ft Wayne Pistons μετακομίζουν στο Detroit. Οι Rochester μετακομίζουν στο Cincinnati.

1960 Minneapolis Lakers μετακομίζουν στο Los Angeles

1961 Οι Chicago Packers συμμετέχουν στο NBA ως επιπρόσθετη ομάδα (9 ομάδες, 2 κατηγορίες)



1962 Οι Chicago Packers μετονομάζονται σε Zephyrs.Οι Philadelphia Warriors μετακομιζουν στο San Francisco.


1963 Οι Chicago Zephyrs μετακομίζουν στη Baltimore και μετονομάζονται σε Bullets. Οι Syracuse Nationals μετακομίζουν στη Philadelphia και μετονομάζονται σε 76ers.


1966 Οι Chicago Bulls συμμετέχουν στο NBA ως επιπρόσθετη ομάδα (10 ομάδες, 2 κατηγορίες)



1967 Οι San Diego Rockets και οι Seattle SuperSonics συμμετέχουν στο NBA ως επιπρόσθετες ομάδες (12 ομάδες, 2 κατηγορίες).


1968 Οι Milwaukee Bucks και οι Phoenix Suns συμμετέχουν στο NBA ως επιπρόσθετες ομάδες (14 ομάδες, 2 κατηγορίες). St Louis Hawks μετακομίζουν στην Atlanta.

1970 Οι Buffalo Braves, οι Cleveland Cavaliers και οι Portland Trail συμμετέχουν στο NBA ως επιπρόσθετες ομάδες (17 ομάδες, 4 κατηγορίες).

1971 Οι San Diego Rockets μετακομίζουν στο Houston. Οι San Francisco Warriors μετακομίζουν στο Oakland και μετονομάζονται σε Golden State Warriors.

1972 Οι Cincinnati Royals μετονομάζονται σε Kings

1973 Οι Baltimore Bullets μετακομίζουν στο Landover (MD) και μετονομάζονται σε Capital Bullets.

1974 Οι New Orleans Jazz συμμετέχουν στο NBA ως επιπρόσθετη ομάδα (18 ομάδες, 4 κατηγορίες). Οι Capital Bullets μετονομάζονται σε Washington Bullets.

1975 Οι KC-Omaha Kings μετακομίζουν στο Kansas City.

1976 4 ομάδες από το ABA προσθέτονται στο NBA: Denver Nuggets, Indiana Pacers, New York Nets και San Antonio Spurs (22 ομάδες, 4 κατηγορίες).

1977 Οι New York Nets μετακομίζουν από το Uniondale (NY) στo Piscataway (NJ) (αργότερα East Rutherford) και μετονομάζονται σε New Jersey Nets.

1978 Οι Buffalo Braves μετακομίζουν στο San Diego και μετονομάζονται σε Clippers.

1979 Οι New Orleans Jazz μετακομίζουν στο Salt Lake City και μετονομάζονται σε Utah Jazz.

1980 Οι Dallas Mavericks συμμετέχουν στο NBA ως επιπρόσθετη ομάδα (23 ομάδες, 4 κατηγορίες).

1984 Οι San Diego Clippers μετακομίζουν στο Los Angeles.

1985 Οι Kansas City Kings μετακομίζουν στο Sacramento.

1988 Οι Charlotte Hornets και οι Miami συμμετέχουν στο NBA ως επιπρόσθετες ομάδες (25 ομάδες, 4 κατηγορίες).

1989 Οι Minnesota Timberwolves και οι Orlando Magic συμμετέχουν στο NBA ως επιπρόσθετες ομάδες (27 ομάδες, 4 κατηγορίες).

1995 Οι Toronto Raptors και Vancouver Grizzlies συμμετέχουν στο NBA ως επιπρόσθετες ομάδες (29 ομάδες, 4 κατηγορίες).

1997 Οι Washington Bullets μετονομάζονται σε Washington Wizards.

2001 Οι Vancouver Grizzlies μετακομίζουν και γίνονται οι Memphis Grizzlies.

2002 Οι Charlotte Hornets μετακομίζουν και γίνονται οι New Orleans Hornets.

2004 Οι Oι Charlotte Bobcats μπαίνουν στο NBA ως expansion team. Το ΝΒΑ αναδιοργανώνει τις περιφέρειες, ώστε αντί για 4 να έχουμε πλέον 6 divisions (30 ομάδες, 6 divisions).

2005 Ο τυφώνας Κατρίνα καταστρέφει το σπίτι των Νew Orleans Hornetts και μετακομίζουν προσωρινά στην Οκλαχόμα όπου μετονομάζονται σε New Orleans/OK City Hornetts

REGULAR SEASON M.V.P.

55 - 56 PETTIT, BOB (St.L)
56 - 57 COUSY, BOB (BC)
57 - 58 RUSSELL, BILL (BC)
58 - 59 PETTIT, BOB (St.L)
59 - 60 CHAMBERLAIN, WILT (PW)
60 - 61 RUSSELL, BILL (BC)
61 - 62 RUSSELL, BILL (BC)
62 - 63 RUSSELL, BILL (BC)
63 - 64 ROBERTSON, OSCAR (CR)
64 - 65 RUSSELL, BILL (BC)
65 - 66 CHAMBERLAIN, WILT (PW)
66 - 67 CHAMBERLAIN, WILT (PW)
67 - 68 CHAMBERLAIN, WILT (PW)
68 - 69 UNSELD, WES (WB)
69 - 70 REED, WILLIS (NYK)
70 - 71 ABDUL-JABBAR, KAREEM (MB)
71 - 72 ABDUL-JABBAR, KAREEM (MB)
72 - 73 COWENS, DAVE (BC)
73 - 74 ABDUL-JABBAR, KAREEM (MB)
74 - 75 McADOO, BOB (BufB)
75 - 76 ABDUL-JABBAR, KAREEM (LAL)
76 - 77 ABDUL-JABBAR, KAREEM (LAL)
77 - 78 WALTON, BILL (PTB)
78 - 79 MALONE, MOSES (HR)
79 - 80 ABDUL-JABBAR, KAREEM (LAL)
80 - 81 ERVING, JULIUS (P76)
81 - 82 MALONE, MOSES (HR)
82 - 83 MALONE, MOSES (P76)
83 - 84 BIRD, LARRY (BC)
84 - 85 BIRD, LARRY (BC)
85 - 86 BIRD, LARRY (BC)
86 - 87 JOHNSON, EARVIN (LAL)
87 - 88 JORDAN, MICHAEL (CB)
88 - 89 JOHNSON, EARVIN (LAL)
89 - 90 JOHNSON, EARVIN (LAL)
90 - 91 JORDAN, MICHAEL (CB)
91 - 92 JORDAN, MICHAEL (CB)
92 - 93 BARKLEY, CHARLES (PS)
93 - 94 OLAJUWON, HAKEEM (HR)
94 - 95 ROBINSON, DAVID (SAS)
95 - 96 JORDAN, MICHAEL (CB)
96 - 97 MALONE, KARL (UJ)
97 - 98 JORDAN, MICHAEL (CB)
98 - 99 MALONE, KARL (UJ)
99 - 00 O' NEAL, SHAQUILLE (LAL)
00 - 01 IVERSON, ALLEN (P76)
01 - 02 DUNCAN, TIM (SAS)
02 - 03 DUNCAN, TIM (SAS)
03 - 04 GARNETT, KEVIN (MT)
04 - 05 NASH, STEVE (PHO)
05 - 06 NASH, STEVE (PHO)
06 - 07


FINALS M.V.P.

68 - 69 WEST, JERRY (LAL)
69 - 70 REED, WILLIS (NYK)
70 - 71 ABDUL-JABBAR, KAREEM (MB)
71 - 72 CHAMBERLAIN, WILT (LAL)
72 - 73 REED, WILLIS (NYK)
73 - 74 HAVLICEK, JOHN (BC)
74 - 75 BARRY, RICK (GSW)
75 - 76 WHITE, JOSEPH (BC)
76 - 77 WALTON, BILL (PTB)
77 - 78 UNSELD, WES (WB)
78 - 79 JOHNSON, DENNIS (SS)
79 - 80 JOHNSON, EARVIN (LAL)
80 - 81 MAXWELL, CEDRIC (BC)
81 - 82 JOHNSON, EARVIN (LAL)
82 - 83 MALONE, MOSES (P76)
83 - 84 BIRD, LARRY (BC)
84 - 85 ABDUL-JABBAR, KAREEM (LAL)
85 - 86 BIRD, LARRY (BC)
86 - 87 JOHNSON, EARVIN (LAL)
87 - 88 WORTHY, JAMES (LAL)
88 - 89 DUMARS, JOE (DP)
89 - 90 THOMAS, ISIAH (DP)
90 - 91 JORDAN, MICHAEL (CB)
91 - 92 JORDAN, MICHAEL (CB)
92 - 93 JORDAN, MICHAEL (CB)
93 - 94 OLAJUWON, HAKEEM (HR)
94 - 95 OLAJUWON, HAKEEM (HR)
95 - 96 JORDAN, MICHAEL (CB)
96 - 97 JORDAN, MICHAEL (CB)
97 - 98 JORDAN, MICHAEL (CB)
98 - 99 DUNCAN, TIM (SAS)
99 - 00 O' NEAL, SHAQUILLE (LAL)
00 - 01 O' NEAL, SHAQUILLE (LAL)
01 - 02 O' NEAL, SHAQUILLE (LAL)
02 - 03 DUNCAN, TIM (SAS)
03 - 04 BILLUPS, CHAUNCEY (DP)
04 - 05 DUNCAN, TIM (SAS)
05 - 06 WADE, DWYANE (MH)
06 - 07


ROOKIE OF THE YEAR

52 - 53 MEINEKE, DON (FrtW)
53 - 54 FELIX, RAY (BB)
54 - 55 PETTIT, BOB (MB)
55 - 56 STOKES. MAURICE (RR)
56 - 57 HEINSOHN, TOM (BC)
57 - 58 SAULDSBERRY, WOODY (PW)
58 - 59 BAYLOR, ELGIN (MinL)
59 - 60 CHAMBERLAIN, WILT (PW)
60 - 61 ROBERTSON, OSCAR (CR)
61 - 62 BELLAMY, WALTER JONES (ChZ)
62 - 63 DISCHINGER, TERRY (ChZ)
63 - 64 LUCAS, JERRY (CR)
64 - 65 REED, WILLIS (NYK)
65 - 66 BARRY, RICK (SFW)
66 - 67 BING, DAVE (DP)
67 - 68 MONROE, EARL (BB)
68 - 69 UNSELD, WES (BB)
69 - 70 ABDUL-JABBAR, KAREEM (MB)
70 - 71 COWENS, DAVE (BC) & PETRIE, GEOFF (PTB)
71 - 72 WICKS, SIDNEY (PTB)
72 - 73 McADOO, BOB (BufB)
73 - 74 DiGREGORIO, ERNIE (BufB)
74 - 75 WILKES, JAMAAL (GSW)
75 - 76 ADAMS, ALVAN (PS)
76 - 77 DANTLEY, ADRIAN (BufB)
77 - 78 DAVIS, WALTER (PS)
78 - 79 FORD, PHIL (KC)
79 - 80 BIRD, LARRY (BC)
80 - 81 GRIFFITH, DARRELL (UJ)
81 - 82 WILLIAMS, CHARLES LINWOOD (NJN)
82 - 83 CUMMINGS, TERRY (SDC)
83 - 84 SAMPSON, RALPH (HR)
84 - 85 JORDAN, MICHAEL (CB)
85 - 86 EWING, PATRICK (NYK)
86 - 87 PERSON, CHUCK (IP)
87 - 88 JACKSON, MARK (NYK)
88 - 89 RICHMOND, MITCH (GSW)
89 - 90 ROBINSON, DAVID (SAS)
90 - 91 COLEMAN, DERRICK (NJN)
91 - 92 JOHNSON, LARRY (CH)
92 - 93 O' NEAL, SHAQUILLE (LAL)
93 - 94 WEBBER, CHRIS (GSW)
94 - 95 HILL, GRANT (DP) & KIDD, JASON (DM)
95 - 96 STOUDAMIRE, DAMON (TR)
96 - 97 IVERSON, ALLEN (P76)
97 - 98 DUNCAN, TIM (SAS)
98 - 99 CARTER, VINCE (TR)
99 - 00 BRAND, ELTON (CB) & FRANCIS, STEVE (HR)
00 - 01 MILLER, MIKE (OM)
01 - 02 GASOL, PAU (MG)
02 - 03 STOUDEMIRE, AMARE (PS)
03 - 04 JAMES, LeBRON (CC)
04 - 05 OKAFOR, EMEKA (CHA)
05 - 06 PAUL, CHRIS (NOCH)
06 - 07


COACH OF THE YEAR

62 - 63 GALLATIN, HARRY (St.L)
63 - 64 HANNUM, ALEX (SFW)
64 - 65 AUERBACH, RED (BC)
65 - 66 SCHAYES, DOLPH (P76)
66 - 67 KERR, JOHNNY (ChZ)
67 - 68 GUERIN, RICHIE (St.L)
68 - 69 SHUE, GENE (BB)
69 - 70 HOLZMAN, RED (NYK)
70 - 71 MOTTA, DICK (CB)
71 - 72 SHARMAN, BILL (LAL)
72 - 73 HEINSOHN, TOM (BC)
73 - 74 SCOTT, RAY (DP)
74 - 75 JOHNSON, PHIL (KC)
75 - 76 FITCH, BILL (CC)
76 - 77 NISSALKE, TOM (HR)
77 - 78 BROWN, HUBIE (AH)
78 - 79 FITZSIMMONS, COTTON (KC)
79 - 80 FITCH, BILL (BC)
80 - 81 McKINNEY, JACK (IP)
81 - 82 SHUE, GENE (WB)
82 - 83 NELSON, DON (MB)
83 - 84 LAYDEN, FRANK (UJ)
84 - 85 NELSON, DON (MB)
85 - 86 FRATELLO, MIKE (AH)
86 - 87 SCHULER, MIKE (PTB)
87 - 88 MOE, DOUG (DN)
88 - 89 FITZSIMMONS, COTTON (PS)
89 - 90 RILEY, PAT (NYK)
90 - 91 CHANEY, DON (HR)
91 - 92 NELSON, DON (GSW)
92 - 93 RILEY, PAT (NYK)
93 - 94 WILKENS, LENNY (AH)
94 - 95 HARRIS, DEL (LAL)
95 - 96 JACKSON, PHIL (CB)
96 - 97 RILEY, PAT (MH)
97 - 98 BIRD, LARRY (IP)
98 - 99 DUNLEAVY, MIKE (PTB)
99 - 00 RIVERS, GLENN (OM)
00 - 01 BROWN, LARRY (P76)
01 - 02 CARLISLE, RICK (DP)
02 - 03 POPOVICH, GREGG (SAS)
03 - 04 BROWN, HUBIE (MG)
04 - 05 D'ANTONI, MIKE (PHO)
05 - 06 JOHNSON, AVERY (DM)
06 - 07 MITCHELL, SAM (TR)


6th PLAYER OF THE YEAR

82 - 83 JONES, BOBBY (P76)
83 - 84 McHALE, KEVIN (BC)
84 - 85 McHALE, KEVIN (BC)
85 - 86 WALTON, BILL (BC)
86 - 87 PIERCE, RICKY (MB)
87 - 88 TARPLEY, ROY (DM)
88 - 89 JOHNSON, EDDIE (PS)
89 - 90 PIERCE, RICKY (MB)
90 - 91 SCHREMPF, DETLEF (IP)
91 - 92 SCHREMPF, DETLEF (IP)
92 - 93 ROBINSON, CLIFFORD (PTB)
93 - 94 CURRY, DELL (CH)
94 - 95 MASON, ANTHONY (NYK)
95 - 96 KUKOC, TONI (CB)
96 - 97 STARKS, JOHN (NYK)
97 - 98 MANNING, DANNY (PS)
98 - 99 ARMSTRONG, DARRELL (OM)
99 - 00 ROGERS, RODNEY (PS)
00 - 01 McKIE, AARON (P76)
01 - 02 WILLIAMSON, CORLISS (DP)
02 - 03 JACKSON, BOBBY (SK)
03 - 04 JAMISON, ANTAWN (DM)
04 - 05 GORDON, BEN (CB)
05 - 06 MILLER, MIKE (MG)
06 - 07 BARBOSA, LEANDRO (PS)


DEFENDER OF THE YEAR

82 - 83 MONCRIEF, SIDNEY (MB)
83 - 84 MONCRIEF, SIDNEY (MB)
84 - 85 EATON, MARK (UJ)
85 - 86 ROBERTSON, ALVIN (SAS)
86 - 87 COOPER, MICHAEL (LAL)
87 - 88 JORDAN, MICHAEL (CB)
88 - 89 EATON, MARK (UJ)
89 - 90 RODMAN, DENNIS (DP)
90 - 91 RODMAN, DENNIS (DP)
91 - 92 ROBINSON, DAVID (SAS)
92 - 93 OLAJUWON, HAKEEM (HR)
93 - 94 OLAJUWON, HAKEEM (HR)
94 - 95 MUTOMBO, DIKEMBE (DN)
95 - 96 PAYTON, GARY (SS)
96 - 97 MUTOMBO, DIKEMBE (AH)
97 - 98 MUTOMBO, DIKEMBE (AH)
98 - 99 MOURNING, ALONZO (MH)
99 - 00 MOURNING, ALONZO (MH)
00 - 01 MUTOMBO, DIKEMBE (AH/P76)
01 - 02 WALLACE, BEN (DP)
02 - 03 WALLACE, BEN (DP)
03 - 04 ARTEST, RON (IP)
04 - 05 WALLACE, BEN (DP)
05 - 06 WALLACE, BEN (DP)
06 - 07 CAMBY, MARCUS (DN)


MOST IMPROVED PLAYER OF THE YEAR

85 - 86 ROBERTSON, ALVIN (SAS)
86 - 87 ELLIS, DALE (SS)
87 - 88 DUCKWORTH, KEVIN (PTB)
88 - 89 JOHNSON, KEVIN (PS)
89 - 90 SEIKALY, RONY (MH)
90 - 91 SKILES, SCOTT (OM)
91 - 92 ELLISON, PERVIS (WB)
92 - 93 ABDUL-RAUF, MAHMOUD (DN)
93 - 94 MacLEAN, DON (WB)
94 - 95 BARROS, DANA (P76)
95 - 96 MURESAN, GHEORGHE (WB)
96 - 97 AUSTIN, ISAAC (MH)
97 - 98 HENDERSON, ALAN (AH)
98 - 99 ARMSTRONG, DARRELL (OM)
99 - 00 ROSE, JALEN (IP)
00 - 01 McGRADY, TRACY (OM)
01 - 02 O' NEAL, JERMAINE (IP)
02 - 03 ARENAS, GILBERT (GSW)
03 - 04 RANDOLPH, ZACH (PTB)
04 - 05 SIMMONS, BOBBY (LAC)
05 - 06 DIAW, BORIS (PS)
06 - 07 ELLIS, MONTA (GSW)


EXECUTIVE OF THE YEAR

72 - 73 AXELSON, JOE (KCO)
73 - 74 DONOVAN, EDDIE (BufB)
74 - 75 VERTLIEB, DICK (GSW)
75 - 76 COLANGELO, JERRY (PS)
76 - 77 PATTERSON, RAY (HR)
77 - 78 DROSSOS, ANGELO (SAS)
78 - 79 FERRY, BOB (WB)
79 - 80 AUERBACH, RED (BC)
80 - 81 COLANGELO, JERRY (PS)
81 - 82 FERRY, BOB (WB)
82 - 83 VOLCHOK, ZOLLIE (SS)
83 - 84 LAYDEN, FRANK (UJ)
84 - 85 BORYLA, VINCE (DN)
85 - 86 KASTEN, STAN (AH)
86 - 87 KASTEN, STAN (AH)
87 - 88 KRAUSE, JERRY (CB)
88 - 89 COLANGELO, JERRY (PS)
89 - 90 BASS, BOB (SAS)
90 - 91 BUCKWALTER, BUCKY (PTB)
91 - 92 EMBRY, WAYNE (CC)
92 - 93 COLANGELO, JERRY (PS)
93 - 94 WHITSITT, BOB (SS)
94 - 95 WEST, JERRY (LAL)
95 - 96 KRAUSE, JERRY (CB)
96 - 97 BASS, BOB (CH)
97 - 98 EMBRY, WAYNE (CC)
98 - 99 PETRIE, GEOFF (SK)
99 - 00 GABRIEL, JOHN (OM)
00 - 01 PETRIE, GEOFF (SK)
01 - 02 THORN, ROD (NJN)
02 - 03 DUMARS, JOE (DP)
03 - 04 WEST, JERRY (MG)
04 - 05 COLLANGELO, BRYAN (PHO)
05 - 06 BAYLOR, ELGIN (LAC)
06 - 07


J.W.K. CITIZENSHIP AWARD

74 - 75 UNSELD, WES (WB)
75 - 76 WATTS, DON (SS)
76 - 77 BING, DAVE (WB)
77 - 78 LANIER, BOB (DP)
78 - 79 MURPHY, CALVIN (HR)
79 - 80 CARR, AUSTIN (CC)
80 - 81 GLENN, MIKE (NYK)
81 - 82 BENSON, KENT (DP)
82 - 83 ERVING, JULIUS (P76)
83 - 84 LAYDEN, FRANK (UJ)
84 - 85 ISSEL, DAN (DN)
85 - 86 COOPER, MICHAEL (LAL) & SPARROW, RORY (NY)
86 - 87 THOMAS, ISIAH (DP)
87 - 88 ENGLISH, ALEX (DN)
88 - 89 BAILEY, THURL (UJ)
89 - 90 RIVERS, GLENN (AH)
90 - 91 JOHNSON, KEVIN (PS)
91 - 92 JOHNSON, EARVIN (LAL)
92 - 93 PORTER, TERRY (PTB)
93 - 94 DUMARS, JOE (DP)
94 - 95 O' TOOLE, JOE (AH)
95 - 96 DUDLEY, CHRIS (PTB)
96 - 97 BROWN, P.J. (MH)
97 - 98 SMITH, STEVE (AH)
98 - 99 GRANT, BRIAN (PTB)
99 - 00 DIVAC, VLADE (SK)
00 - 01 MUTOMBO, DIKEMBE (P76)
01 - 02 MOURNING, ALONZO (MH)
02 - 03 ROBINSON, DAVID (SAS)
03 - 04 MILLER, REGGIE (IP)
04 - 05 SNOW, ERIC (CC)
05 - 06 GARNETT, KEVIN (MT)
06 - 07


SPORTSMANSHIP AWARD

95 - 96 DUMARS, JOE (DP)
96 - 97 BRANDON, TERRELL (CC)
97 - 98 JOHNSON, AVERY (SAS)
98 - 99 HAWKINS, HERSEY (SS)
99 - 00 SNOW, ERIC (P76)
00 - 01 ROBINSON, DAVID (SAS)
01 - 02 SMITH, STEVE (SAS)
02 - 03 ALLEN, RAY (SS)
03 - 04 BROWN, P.J. (NOH)
04 - 05 HILL, GRANT (ORL)
05 - 06 BRAND, ELTON (LAC)
06 - 07


ALL-STAR GAME M.V.P.

50 - 51 MACAULEY, ED (BC)
51 - 52 ARIZIN, PAUL (PW)
52 - 53 MIKAN, GEORGE (MinL)
53 - 54 COUSY, BOB (BC)
54 - 55 SHARMAN, BILL (BC)
55 - 56 PETTIT, BOB (St.L)
56 - 57 COUSY, BOB (BC)
57 - 58 PETTIT, BOB (St.L)
58 - 59 BAYLOR, ELGIN (MinL) & PETTIT, BOB (St.L)
59 - 60 CHAMBERLAIN, WILT (PW)
60 - 61 ROBERTSON, OSCAR (CR)
61 - 62 PETTIT, BOB (St.L)
62 - 63 RUSSELL, BILL (BC)
63 - 64 ROBERTSON, OSCAR (CR)
64 - 65 LUCAS, JERRY (CR)
65 - 66 SMITH, ADRIAN (CR)
66 - 67 BARRY, RICK (GSW)
67 - 68 GREER, HAL (P76)
68 - 69 ROBERTSON, OSCAR (CR)
69 - 70 REED, WILLIS (NYK)
70 - 71 WILKENS, LENNY (SS)
71 - 72 WEST, JERRY (LAL)
72 - 73 COWENS, DAVE (BC)
73 - 74 LANIER, BOB (DP)
74 - 75 FRAZIER, WALT (NYK)
75 - 76 BING, DAVE (WB)
76 - 77 ERVING, JULIUS (P76)
77 - 78 SMITH, RANDY (BufB)
78 - 79 THOMPSON, DAVID (DN)
79 - 80 GERVIN, GEORGE (SAS)
80 - 81 ARCHIBALD, NATE (BC)
81 - 82 BIRD, LARRY (BC)
82 - 83 ERVING, JULIUS (P76)
83 - 84 THOMAS, ISIAH (DP)
84 - 85 SAMPSON, RALPH (HR)
85 - 86 THOMAS, ISIAH (DP)
86 - 87 CHAMBERS, TOM (SS)
87 - 88 JORDAN, MICHAEL (CB)
88 - 89 MALONE, KARL (UJ)
89 - 90 JOHNSON, EARVIN (LAL)
90 - 91 BARKLEY, CHARLES (P76)
91 - 92 JOHNSON, EARVIN (LAL)
92 - 93 MALONE, KARL (UJ) & STOCKTON, JOHN (UJ)
93 - 94 PIPPEN, SCOTTIE (CB)
94 - 95 RICHMOND, MITCH (SK)
95 - 96 JORDAN, MICHAEL (CB)
96 - 97 RICE, GLEN (CH)
97 - 98 JORDAN, MICHAEL (CB)
98 - 99 -
99 - 00 DUNCAN, TIM (SAS) & O'NEAL, SHAQUILLE (LAL)
00 - 01 IVERSON, ALLEN (P76)
01 - 02 BRYANT, KOBE (LAL)
02 - 03 GARNETT, KEVIN (MT)
03 - 04 O'NEAL, SHAQUILLE (LAL)
04 - 05 IVERSON, ALLEN (P76)
05 - 06 JAMES, LEBRON (CC)
06 - 07 BRYANT, KOBE (LAL)

Τα ξεχάσαμε αυτά :

Τα πρωταθλήματα:

1946-47 Philadelphia Warriors 4-1 Chicago Stags
1947-48 Baltimore Bullets 4-2 Philadelphia Warriors
1948-49 Minneapolis Lakers 4-2 Washington Capitols
1949-50 Minneapolis Lakers 4-2 Syracuse Nationals
1950-51 Rochester Royals 4-3 New York Knicks
1951-52 Minneapolis Lakers 4-3 New York Knicks
1952-53 Minneapolis Lakers 4-1 New York Knicks
1953-54 Minneapolis Lakers 4-3 Syracuse Nationals
1954-55 Syracuse Nationals 4-3 Ft. Wayne Pistons
1955-56 Philadelphia Warriors 4-1 Ft. Wayne Pistons
1956-57 Boston Celtics 4-3 St. Louis Hawks
1957-58 St. Louis Hawks 4-2 Boston Celtics
1958-59 Boston Celtics 4-0 Minneapolis Lakers
1959-60 Boston Celtics 4-3 St. Louis Hawks
1960-61 Boston Celtics 4-1 St. Louis Hawks
1961-62 Boston Celtics 4-3 Los Angeles Lakers
1962-63 Boston Celtics 4-2 Los Angeles Lakers
1963-64 Boston Celtics 4-1 San Francisco Warriors
1964-65 Boston Celtics 4-1 Los Angeles Lakers
1965-66 Boston Celtics 4-3 Los Angeles Lakers
1966-67 Philadelphia 76ers 4-2 San Francisco Warriors
1967-68 Boston Celtics 4-2 Los Angeles Lakers
1968-69 Boston Celtics 4-3 Los Angeles Lakers
1969-70 New York Knicks 4-3 Los Angeles Lakers
1970-71 Milwaukee Bucks 4-0 Baltimore Bullets
1971-72 Los Angeles Lakers 4-1 New York Knicks
1972-73 New York Knicks 4-1 Los Angeles Lakers
1973-74 Boston Celtics 4-3 Milwaukee Bucks
1974-75 Golden State Warriors 4-0 Washington Bullets
1975-76 Boston Celtics 4-2 Phoenix Suns
1976-77 Portland Trail Blazers 4-2 Philadelphia 76ers
1977-78 Washington Bullets 4-3 Seattle SuperSonics
1978-79 Seattle SuperSonics 4-1 Washington Bullets
1979-80 Los Angeles Lakers 4-2 Philadelphia 76ers
1980-81 Boston Celtics 4-2 Houston Rockets
1981-82 Los Angeles Lakers 4-2 Philadelphia 76ers
1982-83 Philadelphia 76ers 4-0 Los Angeles Lakers
1983-84 Boston Celtics 4-3 Los Angeles Lakers
1984-85 Los Angeles Lakers 4-2 Boston Celtics
1985-86 Boston Celtics 4-2 Houston Rockets
1986-87 Los Angeles Lakers 4-2 Boston Celtics
1987-88 Los Angeles Lakers 4-3 Detroit Pistons
1988-89 Detroit Pistons 4-0 Los Angeles Lakers
1989-90 Detroit Pistons 4-1 Portland Trail Blazers
1990-91 Chicago Bulls 4-1 Los Angeles Lakers
1991-92 Chicago Bulls 4-2 Portland Trail Blazers
1992-93 Chicago Bulls 4-2 Phoenix Suns
1993-94 Houston Rockets 4-3 New York Knicks
1994-95 Houston Rockets 4-0 Orlando Magic
1995-96 Chicago Bulls 4-2 Seattle SuperSonics
1996-97 Chicago Bulls 4-2 Utah Jazz
1997-98 Chicago Bulls 4-2 Utah Jazz
1998-99 San Antonio Spurs 4-1 New York Knicks
1999-2000 Los Angeles Lakers 4-2 Indiana Pacers
2000-2001 Los Angeles Lakers 4-1 Philadelphia 76ers
2001-2002 Los Angeles Lakers 4-0 New Jersey Nets
2002-2003 San Antonio Spurs 4-2 New Jersey Nets
2003-2004 Detroit Pistons 4-1 Los Angeles Lakers
2004-2005 San Antonio Spurs 4-3 Detroit Pistons
2005-2006 Miami Heat 4-2 Dallas Mavericks
2006-2007

Ανανέωση για το 2005 έγινε.

Αν έχω γράψει κάτι λάθος, πείτε μου.

Sωστά είναι...Διόρθωσε μόνο το "04-04" στο ΜΙΡ.

Done

Τελειο!Μπραβο ρε dizzy_fingers!
Πρεπει να γραψεις και τις συνθεσεις ολων των ομαδων απο καθε χρονια! (πλακα κανω μην το παρεις στα σοβαρα....)

respect ston dizzy!

Hurray for dizzy!!! (που τα βρήκε από ξένα sites και τα έφερε εδώ ...σιγά μην είχε τέτοιο αρχείο... )

Θέλω να ρωτίσω: το θέμα ενημερόνεται ανα σεσόζ;;;; γιατί δν έχει μπει το γεγονός :
05-06 ο τυφώνας Κατρίνα καταστρέφει το σπίτι των Νew Orleans Hornetts και μετακομίζουν στην Οκλαχόμα και μεταονομάζονται σε New Orleans/OK City Hornetts

Γιατί νόμιζα ότι αυτή η αλλαγή ήταν προσωρινή ( = ξέχασα να το αλλάξω ).

Fixed .

Mα ΕΙΝΑΙ προσωρινή η μετακόμιση. Οι Χόρνετς έχουν επιστρέψει στη Ν.Ορλεάνη, οπότε καλύτερα πρόσθεσε και τη λέξη "προσωρινά".

OK δικό μου το λάθος.... νόμιζα ότι δν θα είναι προσωρινή

Τέλεια δουλειά.Μπράβο

Τωρα που βλεπω τους τελικους του 1992 (Σικαγο - Πορτλαντ) εχω να κανω μια δηλωση:
Τωρα καταλαβα ποσο καλος ειναι ο παξον και ο χορας γκραντ.Ειχα εντελως λαθος γνωμη για αυτα τα παλικαρια.
Και τωρα καταλαβα ποσο αμπαλη ομαδα ηταν το πορτλαντ!Εντελως αμπαλος και ο ντερξλερ.Φοβερος παιχτης και ο τερι πορτερ.

O Nτρέξλερ είναι καλύτερος απ'όσο δείχνει στον πρώτο Τελικό.

Γενικως το πορτλαντ ηταν καλυτερη ομαδα απ'οσο εδειχνε στον πρωτο τελικο.
Δεν ειπα οτι δεν ειναι καλος.Ειπα οτι ηταν αμπαλος.Ο τροπος που τριπλαρει, πασαρει και γενικα ολοι οι παιχτες του πορτλαντ, εκτος απο τον κλιφορτ ρομπινσον.

πράγματι ο Ντρέξλερ το είχε ένα προβληματάκι στην ντρίμπλα, όπως άλωστε και αρκετοί από άλλους σπουδαίους παίχτες, αλλά όχι και άμπαλος, λίγο μπασκετάκι το ήξερε και αυτός
τώρα όσον αφορά τους τελικούς του 92 οι Μπλέιζερς όντως ήταν απελπισία στα πρώτα ματς, αλλά μετά ανέβηκαν
και ο Πόρτερ μαζί με τον Μπάρκλει ένας από τους λίγους παίχτες που ενόχλησε πραγματικά τον Τζόρνταν στις δόξες του, γιατί πιο παλιά ο Ντούμαρς του έπαιρνε το σκαλπ

Χρειάζονται ανανέωση τα στατιστικά!!!

Για να δουλεύουμε!!

μια ανανέωση βρε dizzy δν πρέπει να γίνει για την προηγούμενη σεζόν;

Δεν είναι υποχρεωτικό να γίνεται ανανέωση στο παρόν topic κάθε σεζόν, μιας και δεν είχαμε κάποια μετακόμιση ομάδων. Αντιθέτως, ίσως πρέπει να μεταβληθεί λίγο ο τίτλος, μιας και οι ημερομηνίες αναφέρονται μόνο στον τομέα των μετακομίσεων και του expansion.

Holic you're the mod here .
Πράξε όπως θεωρείς καλύτερα.

ναι αλλά δν έχει και γαι MVP και τέτοια; γι αυτό το λέω... π.χ. ο Νας βλέπετε σαν μόνο μία φορά MVP regular season....

Λάθος μου στο προηγούμενο ποστ. Νόμιζα ότι είναι το τόπικ που αναφερόταν μόνο στις ομάδες. Θα κάνω τώρα το update.

EDIT: Έγινε.

Σημερα μιας και εκανα ενα φλας μπακ στην ιστορια του NBA βρηκα ενα τεραστιο λαθος. Στο nba.com στην ενοτητα της ιστορια, στα πλειοφ του 1950 στα ημιτελικα της ανατολης εχουν βαλει αντιπαλους τους νικς με τους σελτικς. Οι σελτικς το 50 δεν ειχαν μπει στα πλειοφ... Κανονικα το ζευγαρι θα επρεπε να ηταν νικς - καπιτολς.
ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΚΡΥΨΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ! ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΑΝΙΣΤΟΡΗΣΟΥΝ (δεν υπαρχει αυτη η λεξη αλλα αυτο θελουν να κανουν !)

Έχεις το URL της σελίδας;

Θα σου δωσω δυο url...

Αυτο δειχνει οτι οι σελτικς τερματισαν τελευταιοι στην καν. περ. στην περιφερεια τους.
Και αυτο οτι επαιξαν στα πλειοφ της ιδιας χρονιας !
Και τα δυο ειναι απο το nba.com αλλα μπορεις να πας και στο επισημιο site των σελτικς, που αναφερει οτι εκεινη τη χρονια δεν πηραν μερος στα πλειφ καθως και στο basketball-reference.com οπου εχει το σωστο ζευγαρι.

Πράγματι είναι λάθος τους. Θα μπορούσε να υπάρχει μια περίπτωση μπαράζ (στα πρώτα χρόνια του ΝΒΑ ξεκαθαρίζονταν ισοβαθμίες μεταξύ των "οριακών" των πλέι οφ με μεταξύ τους αναμετρήσεις, αλλά οι Σέλτικς δεν είχαν ούτε αυτή την πιθανότητα. Είναι ενδιαφέρον ότι τα 2 τελευταία παιχνίδια της σεζόν των Σέλτικς ήταν με τους Νικς, αλλά τα σκορ δε συμβαδίζουν...

Λαθη γινονται, αλλα το συγκεκριμενο ηταν τρανταχτο !
Λαθακια (η μαλλον η λεξη "αποκλιση" ταιριαζει καλυτερα ενω ειναι και κορυφαια ε ? ) σε στατιστικα στα διαφορα site, υπαρχουν και μαλιστα αρκετα και πιστευω θα εχεις βρει και εσυ. π.χ site Α μ.ο. Χ παικτη 13,5π - site B μ.ο. Χ παικτη 13,3π
Και εκει πολυ απλα δεν ξερεις ποιο ειναι το σωστο...

Fort Wayne is back to the game.
Αποφασιστηκε να φτιαχτει ομαδα του D-League στην θρυλικη πολη του Fort Wayne, λιγο εξω απο την Indianapolis, εκει οπου εχουν τις ριζες τους οι Pistons.
Τις προσεχεις ημερες (με το δικο μου ημερολογιο παντα ) και με την βοηθεια του αρχειου μου θα ποσταρω ενα αφιερωμα για αυτη την ομαδα. Οι πορεια της στο NBL και στο BAA, οι λογοι μετακομισης της στο Detroit, οι καλυτεροι παικτες, ποιος παικτης κοιμηθηκε με ποια κτλ κτλ

H πρώτη ανανέωση για φέτος μετά το ASG: Ο Μπαρμπόζα 6ος παίκτης της χρονιάς. Δεύτερος στη λίστα ο Τζινόμπιλι, ενώ 3ος έμεινε ο Στάκχαουζ.

Eπέτειος της 100στάρας του Τζάμπερλειν σήμερα

στο σπορτ24 εχει αφιερωμα στον γουιλτ και εχει και χαιλαιντς απο τη καριερα του.πραγματικος γιγαντας!
θα ηθελα πολυ να τον δω σε μια φανταστικη μονομαχια με τον σακιλ ο'νιλ

μια απορια ποιος παικτης εχει κανει τα περισσοτερα καρφωματα σε ενα ματς?και ποσα?
και 2ον ποιος εχει τα περισσοτερα καρφωματα στην ιστορια του νβα?

Ωχου μωρε τι αποριες εχεις κ εσυ βραδιατικα

Παντως...Αν δεν κανω λαθος...
Επισημη στατιστικη καρφωματων δεν υπηρχε .Τα τελευταια 3-4 χρονια νομιζω εφαρμοστηκε και αυτο ανεπισιμα.Τουλαχιστον απο οτι εχω δει.
Υποθετικα θα ελεγα τον Σακιλ Ονιλ μια και η πλειψηφια των ποντων του ηταν καρφωματα!

O γκουρού των στατιστικών, Χάρβεϊ Πόλακ, μετρά όλα τα καρφώματα από το 1989 και έπειτα. Τουλάχιστον από αυτή την περίοδο, ο Σακίλ είναι μακράν πρώτος, ακολουθούμενος, αν θυμάμαι καλά, από Ρόμπινσον-Κεμπ. Ακόμη και όλων των εποχών, λογικά πρώτος είναι ο Σακίλ.
Πάντως, το υψηλότερο νούμερο που έχω διαβάσει ποτέ για έναν αγώνα ανήκει στον Τσάμπερλεϊν απ'το 1969 και είναι 22 (!) εναντίον των Σανς. Είχε σκοράρει 66 πόντους σε εκείνο το παιχνίδι.

Τα σήματα και τα ονόματα των ομάδων του ΝΒΑ
Tου Θωμά Αυγέρη
26/12/2007 (12:05)

Όπως κάθε μαγαζί έχει τη δικιά του ταμπέλα, κάτι ανάλογο μπορούμε να πούμε πως ισχύει και για τους συλλόγους που αγωνίζονται στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ. Δικιά τους "ταμπέλα" στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι το σήμα και το όνομα της κάθε ομάδας. Μέχρι σήμερα σχεδόν όλες τους τα έχουν αλλάξει τουλάχιστον μία φορά. Υπάρχουν βέβαια και οι σύλλογοι του παρελθόντος που έχουν μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Εμείς θα επιχειρήσουμε μέσα από αυτό το αφιέρωμα να σας δώσουμε μια ιδέα για το ποιες ήταν στο παρελθόν οι "ταμπέλες" των αγαπημένων σας ομάδων.

NBA: Αλλαγές και μεταλλάξεις έχουν υποστεί τα σήματα σχεδόν όλων των ομάδων. Έτσι και το σήμα της λίγκας με τη σειρά του δε θα μπορούσε να παραμείνει το ίδιο όλο τα προηγούμενα χρόνια. Το αρχικό διατηρήθηκε μέχρι και το 1971 αν και θύμιζε περισσότερο μπάλα μπέιζμπολ παρά μπάσκετ. Εκείνη τη χρονιά έδωσε τη θέση του στη μορφή του Τζέρι Γουέστ και έτσι παραμένει μέχρι και σήμερα. Κατά καιρούς έχουν βγει και επετειακά σήματα με γνωστότερο όλων αυτό που είδε τα φώτα της δημοσιότητας τη σεζόν 1996-97 για τη συμπλήρωση 50 χρόνων από την ίδρυση του ΝΒΑ.

Οι τωρινές ομάδες

Atlanta Hawks: Τα "γεράκια" ιδρύθηκαν το 1946 και τότε ονομάζονταν Tri-Cities Blackhawks. Μάλιστα τη σεζόν 1949-50 στον πάγκο τους έκατσε ο θρύλος της προπονητικής, ʼρνολντ "Ρεντ" ʼουερμπαχ. Μετά από τρεις μετακομίσεις σε Μιλγουόκι, Σεντ Λούις και Ατλάντα και αφού αλλάξανε δύο ονόματα και οχτώ σήματα έφτασαν στη σημερινή τους μορφή. Το όνομα Hawks προέρχεται από το παλαιότερο όνομα της ομάδας.

Boston Celtics: Η ομάδα της Βοστόνης αποτελεί έναν από τους ιστορικότερους συλλόγους του ΝΒΑ, αφού συμμετέχει στη λίγκα από την ίδρυσή της, το 1947. Το αξιοσημείωτο είναι πως παρά την 59χρονη ιστορία τους, οι "Κέλτες" δεν έχουν φύγει ποτέ από τη Βοστόνη. Βέβαια δεν ισχύει κάτι ανάλογο και με το σήμα τους καθώς το ιρλανδέζικο ξωτικό έχει αλλάξει έξι φορές έως τώρα. Το υπάρχον δημιουργήθηκε το 1997 ενώ το 1969 σχεδιάστηκε το πρώτο με αυτή τη μορφή από τον Ζακ ʼουερμπαχ, αδερφό του "Ρεντ" ʼουερμπαχ, με τον τελευταίο να παίζει το ρόλο του μοντέλου δίνοντας πολλά από τα στοιχεία του στο νέο σήμα. Ονομάστηκαν Celtics ελέω των Original Celtics, ομάδα που άφησε εποχή τις δεκαετίες του '20 και του '30 ελπίζοντας έτσι σε βοήθεια από την ιρλανδική κοινότητα της πόλης. Τη φανέλα τους μεταξύ πολλών αστέρων έχουν φορέσει οι Μπιλ Ράσελ και Λάρι Μπερντ. Αν μπορούμε να πούμε πως υπάρχει μία ομάδα σύμβολο του ΝΒΑ τότε ο τίτλος θα μοιραζόταν ανάμεσα στους "Κέλτες" και τους "Λιμνανθρώπους".

Charlotte Bobcats: Πρόκειται για την πιο πρόσφατη προσθήκη στο ΝΒΑ. Οι "αγριόγατες" ιδρύθηκαν το 2004 και είναι μία από τις τρεις ομάδες που δεν έχουν αλλάξει το σήμα τους. Το όνομα προήλθε από τον ιδιοκτήτη Ρόμπερτ "Μπομπ" Τζόνσον που είναι ο πρώτος έγχρωμος ιδιοκτήτης ομάδας μεγάλου αθλήματος.

Chicago Bulls: Η ομάδα που ανέδειξε τον μεγαλύτερο παίκτη στην ιστορία του αθλήματος (πείτε με Air), δημιουργήθηκε το 1967 και έκτοτε ο "ταύρος" δεν έπαψε ούτε για μία σεζόν να είναι το σήμα κατατεθέν της ομάδας από την πόλη των ανέμων. Σημειωτέων πως οι Μπουλς είναι ο σύλλογος με το δεύτερο μακροβιέστερο σήμα ενώ το όνομα προέκυψε επειδή η πόλη διαθέτει πολλές κτηνοτροφικές μονάδες με ταύρους.

Cleveland Cavaliers: Οι "Καβς" έπαιξαν για πρώτη φορά στο ΝΒΑ τη σεζόν 1970-71 έχοντας ως σήμα έναν πειρατή με φόντο μία μπάλα. Η πρώτη αντικατάσταση έγινε το 1984 ενώ ακολούθησαν ακόμη δύο το 1995 και το 2004. Το όνομά τους προήλθε από διαγωνισμό όπου επικράτησε ανάμεσα σε 11.000 άλλες επιλογές.

Dallas Mavericks: Ως ομάδα του νότου, το Ντάλας έχει δύο χαρακτηριστικά. Τα άλογα και την παράδοση. Το πρώτο σήμα δημιουργήθηκε το 1980 και περιείχε ένα καουμπόικο καπέλο ενώ το νέο και πιο σύγχρονο που το αντικατέστησε το 2002, εμφανίζει τη μορφή ενός αλόγου. Από τις 4.600 επιλογές ονομάτων, οι ιδιοκτήτες επέλεξαν το Mavericks.

Denver Nuggets: Ξεκίνημα το 1950 για το Ντένβερ, που απέκτησε το όνομα και μερικά από τα επτά σήματα που μέχρι σήμερα έχει αλλάξει λόγω των ορυχείων χρυσού που υπήρχαν στην ευρύτερη περιοχή γύρω από την οποία χτίστηκε η πόλη. Η πρώτη ομάδα αγωνίστηκε μόλις για μία σεζόν. Επανιδρύθηκε το 1967 ως Denver Rockets (ελέω της εταιρίας του ιδιοκτήτη της, Μπιλ Ρίνγκσμπι) ενώ δύο σήματα και επτά χρόνια αργότερα μετονομάστηκε και πάλι σε Denver Nuggets.

Detroit Pistons: Η αρχαιότερη εν ενεργεία ομάδα του ΝΒΑ, αφού δημιουργήθηκε το 1941, έξι χρόνια πριν την ίδρυση του ΝΒΑ, λαμβάνοντας όμως μέρος σε αυτό το 1957. Τότε ονομάζονταν Fort Wayne Zollner Pistons. Έπειτα από 16 χρόνια έφυγαν από την κωμόπολη της Ιντιάνα για να μετακομίσουν στο Ντιτρόιτ. Έχουν αλλάξει επτά σήματα μέχρι στιγμής, καθώς από τον άνθρωπο-πιστόνι που ήταν το πρώτο, σήμερα έχουν μια μοντέρνα έκδοση του σήματος που δημιουργήθηκε όταν πήγαν στο Ντιτρόιτ.

Golden State Warriors: Από την ανατολή στη δύση ταξίδεψαν οι "πολεμιστές" μέχρι να κατασταλάξουν τελικά στο Γκόλντεν Στέιτ. Έτος ίδρυσής του το 1947 και πόλη τους μέχρι το 1962 η Φιλαντέλφια. Το 1963 μετακομίζουν στο Σαν Φρανσίσκο και από εκεί φεύγουν το 1972 για την τωρινή τους έδρα. Έχουν αλλάξει το σήμα τους εννέα φορές όντας η ομάδα με τις περισσότερες μεταλλάξεις σε αυτή την κατηγορία και το όνομα προήλθε από την παλιά ομάδα του ABL, Filadelphia Warriors.

Houston Rockets: Οι "πύραυλοι" του Χιούστον ξεκίνησαν την πορεία τους στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ στο Σαν Ντιέγκο το 1967. Στην πρωτεύουσα του Τέξας πήγαν το 1971. Πήραν το όνομά τους επειδή στο Σαν Ντιέγκο παράγονταν οι πύραυλοι "ʼτλας", που χρησιμοποιούσε η NASA και στη συνέχεια το διατήρησαν αφού πήγα στην πόλη-έδρα της Αμερικάνικης διαστημικής βιομηχανίας. Το σήμα τους έχει αλλαχθεί πέντε φορές.

Indiana Pacers: Η ομάδα που αγωνίζεται στην πόλη η οποία σηματοδότησε την πτώση των ΗΠΑ από τον μπασκετικό τους θρόνο, παραμένει από την ίδρυσή της το 1967 στην Ιντιάνα. Μέχρι το 1976 συμμετείχε στην ΑΒΑ ενώ από εκείνη τη σεζόν και μετά παίρνει μέρος στο ΝΒΑ. Τρεις αμυδρές αλλαγές στο σήμα. Το όνομα Pacers επιλέχθηκε επειδή ήθελαν (επηρεασμένοι από την παγκοσμίου φήμης πίστα της Ιντιανάπολης) να επιβάλλουν τον δικός τους ρυθμό στο άθλημα.

Los Angeles Clippers: Από το 1984 που συμμετέχουν στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου ως Los Angeles Clippers, δεν έχουν αλλάξει ποτέ το σήμα τους. Από το 1970 έως το 1977 ονομάζονταν Buffalo Braves και από το 1978 μέχρι το 1984 San Diego Clippers. Συνολικά το σήμα της ομάδα έχει αντικατασταθεί πέντε φορές. Το όνομα Clippers δόθηκε ως φόρος τιμής για τα ομώνυμα πλοία τα οποία είχαν για λιμάνι τους το Σαν Ντιέγκο με πρώτο και καλύτερο το πασίγνωστο "Star of India".

Los Angeles Lakers: Μετά από 13 χρόνια στη γη των 1000 λιμνών (Μινεάπολη), οι Λέικερς μετακομίζουν το 1961 στο Λος ʼντζελες διατηρώντας το προσωνύμιό τους ως "Λιμνάνθρωποι" όμως αλλάζοντας το σήμα τους που είναι το παλαιότερο σε ολόκληρο το ΝΒΑ. Έχουν αναδείξει παίκτες μύθους όπως οι Ουίλτ Τσαμπερλεϊν και Μάτζικ Τζόνσον. Επίσης το σήμα του ΝΒΑ εμπνεύστηκε από ακόμη μία μεγάλη δόξα του παρελθόντος τους, τον Τζέρι Γουέστ.

Memphis Grizzlies: Ιδρύθηκαν το 1995 και για πέντε χρόνια είχαν ως έδρα το Βανκούβερ του Καναδά. Το όνομα Grizzlies (η μεγαλύτερη αρκούδα της αμερικανικής ηπείρου) ήταν η δεύτερη λύση και επιλέχθηκε έναντι του Mounties λόγω αντιδράσεων από την Βασιλική Καναδέζικη Αστυνομία. Από το Βανκούβερ πήγαν στο Μέμφις το 2001. Έχουν αλλάξει το σήμα τους τρεις φορές.

Miami Heat: Δύο αλλαγές στο σήμα της ομάδας που αγωνίστηκε για πρώτη φορά στο ΝΒΑ τη σεζόν 1988-89. Το όνομα Heat επιλέχθηκε έναντι των Flamingos και Waves μετά από ψηφοφορία στην οποία υπήρχαν περίπου 20.000 επιλογές.



Milwaukee Bucks: Στα 38 χρόνια της ιστορίας τους, τα "ελάφια" έχουν αλλάξει το σήμα τους μόλις δύο φορές. Το αρχικό αντικαταστάθηκε το 1993. Το όνομα Bucks, οφείλεται στον κ. Τρέμπιλκοξ που το είχε προτείνει επειδή τα ελάφια είναι αλματώδη, γρήγορα, ευκίνητα και δίνουν έμπνευση όπως είχε δηλώσει. O ίδιος αμείφθηκε για την πρότασή του με ένα ολοκαίνουριο αυτοκίνητο.

Minnesota Timberwolves: Ακόμη μία ομάδα που επέλεξε το όνομά της μέσω διαγωνισμού. Το Timberwolves υπερίσχυσε του Polars αφού η Μινεσότα φιλοξενεί τον μεγαλύτερο πληθυσμό λύκων σε ολόκληρες τις ΗΠΑ. Από το 1989 οπότε και ήταν η πρώτη τους χρονιά στο ΝΒΑ, οι "λύκοι" άλλαξαν ξανά το σήμα τους το 1996.

New Jersey Nets: Τρία ονόματα και επτά σήματα έχουν αλλάξει οι Νετς από το 1967 μέχρι το 2006. Έως το 1976 αγωνίζονταν στην ΑΒΑ. Την πρώτη σεζόν ως New Jersey Americans και στη συνέχεια με το όνομα New York Nets. Το 1978 επιστρέφουν στο Νιού Τζέρσι αλλά κρατούν το προσωνύμιο Νετς που είχε επιλεχθεί όταν ακόμη έδρευαν στη Νέα Υόρκη επειδή έκανε ρήμα με τα ονόματα των Μετς (μπέιζμπολ) και των Τζετς (Αμερικάνικο φούτμπολ).

New York Knickerbockers: Οι Νικς αποτελούν μία από τις πιο ιστορικές ομάδες του ΝΒΑ καθώς συμμετέχουν στο πρωτάθλημα από το 1946. Ήταν μαζί με τους Toronto Huskies οι δυο ομάδες που αγωνίστηκαν στο πρώτο παιχνίδι του ΝΒΑ στις Νοεμβρίου 1946 όπου επικράτησαν με 68-66. Το όνομά τους προήλθε από τα παντελόνια που φορούσαν οι Ολλανδοί ναυτικοί το 1600 και τα οποία δίπλωναν λίγο κάτω από το γόνατο. Πέντε αλλαγές στο σήμα, με το πρώτο να είναι και το μακροβιέστερο (1947-64).

NO/Oklahoma City Hornets: Ιδρύθηκαν το 1988 και από τότε μέχρι τις μέρες μας έχουν αλλάξει τρεις πόλεις και τέσσερα σήματα. Το όνομά τους βγήκε από τη φράση που έλεγε ο Βρετανός στρατηγός Κορνγουόλις σχετικά με την αντίσταση που συνάντησε στη Βόρεια Καρολίνα: "Υπάρχει ένας αντάρτης πίσω από κάθε θάμνο. Είναι μια πραγματική σφηκοφωλιά".
Ξεκίνησαν στο Σάρλοτ και πήγαν στη Νέα Ορλεάνη το 2002 λόγω κόντρας ιδιοκτήτη-πολιτείας. Ο τυφώνας Κατρίνα όμως είχε άλλα σχέδια για τις "σφήκες" καθώς η μανία του χτύπησε την πόλη των βουντού και έτσι η ομάδα αναγκάστηκε να μετακομίσει για δύο σεζόν στην Οκλαχόμα ενώ φέτος επέστρεψε στη Νέα Ορλεάνη.

Οrlando Magic: Μόλις δύο αλλαγές στο σήμα έχουν να επιδείξουν οι Μάτζικ που δημιουργήθηκαν το 1989. Κάτι το αξιοπερίεργο σχετικά με την ομάδα από το Ορλάντο είναι πως όταν έγινε η επιλογή του ονόματος (και εδώ με ψηφοφορία) ένα από τα υποψήφια, ήταν και το Heat. Έτσι υπήρχε η πιθανότητα να έχουν το ίδιο όνομα με το Μαϊάμι που επίσης ιδρύθηκε την ίδια χρονιά!

Philadelphia 76ers: Μέχρι το 1963 και για 14 χρόνια αγωνίζονταν στο ΝΒΑ ως Syracuse Nationals. Έπαιξαν για τρεις σεζόν (1946-62) στο NBL και το 1964 πήγαν στη Φιλαντέλφια. Έχουν αλλάξει το σήμα τους πέντε φορές, ενώ το όνομά τους προήλθε από το έτος που υπογράφηκε η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας στη πόλη, δηλαδή το 1776.

Phoenix Suns: Με έτος ίδρυσης το 1968, οι "ήλιοι" συμμετέχουν στο ΝΒΑ για 38 χρόνια έχοντας αλλάξει το σήμα τους τρεις φορές. Το όνομα Suns προήλθε μέσα από διαγωνισμό αφού είχε επικρατήσει των Scorpions, Rattlers, Thunderbirds, Wranglers, Mavericks (το οποίο τελικά κατέληξε στο Ντάλας), Mustangs και Cougars.

Portland Trailblazers: Το 1970 ήταν η χρονιά που πήραν μέρος στο ΝΒΑ τρεις νέες ομάδες. Μία εξ αυτών ήταν και οι Trailblazers. Από τότε μέχρι τώρα ο σύλλογος του Πόρτλαντ αρέσκεται στο να αλλάζει το σήμα του, πράγμα που έχει κάνει ήδη πέντε φορές. Ειδικά τα τελευταία χρόνια έχει πραγματοποιήσει τρεις αλλαγές. Το όνομα επιλέχθηκε προς τιμήν των πρωτοπόρων που "όργωσαν" τις ΗΠΑ κατά μήκος του σιδηροδρόμου του Όρεγκον.

Sacramento Kings: Έχοντας στο ενεργητικό τους επτά διαφορετικά σήματα, τέσσερις μετακομίσεις και άλλα δύο ονόματα, οι "βασιλιάδες" ιδρύθηκαν το 1945 ως Rochester Royals. Από εκεί έφυγαν το 1957 για το Σινσινάτι (Cincinnati Royals), ενώ αποχώρησαν και από εκεί για να πάνε στο Κάνσας όπου άλλαξαν και το όνομά τους σε αρχικά σε Kansas City-Omaha Kings και έπειτα σε Kansas City Kings. Η τελευταία-και φαρμακερή-μετακόμιση έγινε το 1985 οπότε και πήγαν στο Σακραμέντο (Sacramento Kings). Το όνομα Kings επιλέχθηκε έναντι του Royals όταν η ομάδα πήγε στο Κάνσας για να αποφευχθεί το μπέρδεμα με την τοπική ομάδα μπέιζμπολ (Kansas City Royals).

San Antonio Spurs: Τα "σπιρούνια" μετρούν 30 χρόνια ζωής στο ΝΒΑ, όμως έχουν πίσω τους και μια οχταετή παρουσία στην ΑΒΑ καταρχήν ως Dallas Chaparrals, εν συνεχεία σαν Texas Chaparrals και εν τέλει με το σημερινό τους όνομα, δηλαδή San Antonio Spurs. Η τελική ονομασία επιλέχθηκε λόγω των πολλών καουμπόηδων που υπάρχουν στη δύση ενώ το σήμα τους έχει αλλαχθεί πέντε φορές.

Seattle Supersonics: Οι "υπερηχητικοί" του Σιάτλ ιδρύθηκαν το 1967 και έκτοτε μετέχουν ανελλιπώς στο ΝΒΑ. Το σήμα τους έχει αλλάξει έξι φορές μέχρι τώρα αλλά το όνομα που προήλθε λόγω της ύπαρξης βιομηχανίας κατασκευής υπερηχητικών αεροπλάνων (συγκεκριμένα του Boeing Supersonic Transport) στην πόλη.

Toronto Raptors: Μόλις μια δεκαετία ζωής μετράει η ομάδα που έχει ως έδρα την πόλη του Καναδά. Τον τίτλο του νονού θα μπορούσε κάλλιστα να τον επομιστεί ο σκηνοθέτης Στίβεν Σπίλμπεργκ, αφού η επιτυχία της ταινίας του Jurasic Park ήταν υπεύθυνη για το όνομα των Καναδών. Αυτό καθώς και το σήμα των "δεινόσαυρων" δεν έχει υποστεί καμία αλλαγή.

Utah Jazz: Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό από το όνομα της, η ομάδα δεν ιδρύθηκε στη Γιούτα, αλλά στη Νέα Ορλεάνη, την πόλη που γέννησε τη τζαζ μουσική το 1974. Η μετακόμιση στην πόλη των Μορμόνων ήρθε μετά από πέντε χρόνια αλλά η ονομασία της ομάδας παρέμεινε η ίδια. Τέσσερα διαφορετικά σήματα, δύο πόλεις αλλά καμία διαφορά στο όνομα για την ομάδα του "Πίστολ" Πιτ Μάραβιτς και του τρομερού διδύμου Μαλόουν - Στόκτον.

Washington Wizards: Τελευταία αλφαβητικά ομάδα του ΝΒΑ αλλά πρωταθλήτρια όσον αφορά τις αλλαγές σε σήματα, ονόματα και πόλεις. Έτος ίδρυσης το 1961 και όνομα Chicago Packers. Την επόμενη σεζόν αλλάζουν το όνομα σε Chicago Zephyrs ενώ μετά από ένα χρόνο μετακομίζουν στη Βαλτιμόρη και μετονομάζονται σε Baltimore Bullets. Εκεί παραμένουν για δέκα έτη αναχωρώντας για την Ουάσινγκτον το 1973. Αγωνίζονται ως Washington Bullets μέχρι τη σεζόν 1996-97 και την επόμενη αλλάζουν το όνομα σε Washington Wizards μετά από απόφαση του τότε ιδιοκτήτη, ʼμπι Πόλαν εξαιτίας των πολλών θυμάτων ανά τη χώρα από πυροβολισμούς. Το τωρινό όνομα επιλέχθηκε μετά από διαγωνισμό έναντι των Dragon, Express, Seadogs και Stallions. Σύνολο αλλαγών: οχτώ σήματα (2η θέση), τέσσερα ονόματα και τέσσερις πόλεις.

Ομάδες από το παρελθόν

Πρόκειται για τις ομάδες οι οποίες μετά από μία ή περισσότερες σεζόν αποχαιρέτησαν το ΝΒΑ για πολλούς και διάφορους λόγους. Αυτές είναι οι: Chicago Stags, Providence Steam Rollers, St. Louis Bombers, Toronto Huskies, Washington Capitols και Baltimore Bullets (οι μετέπειτα Baltimore Bullets αποτελούν διαφορετική ομάδα που έχει απλά το ίδιο όνομα).

Η πηγή μου:basketblog (διαβάστε τον κύριο Κ.Παπαπάνου..)

Ο σταρ που έγινε πρόσφυγας!
Του Νίκου Μπουρλάκη
08/08/2007 (02:30)

Για όλους εμάς τους… τριανταπεντάρηδες (και βάλε κάτι παραπάνω) ο Μανούτε Μπολ, το… τηλεγραφόξυλο από το Σουδάν που αγωνίστηκε στο ΝΒΑ από το 1986 μέχρι και το 1995 σε τέσσερις διαφορετικές ομάδες ήταν κάτι σαν… μύθος! Λίγο το ότι το ΝΒΑ δεν είχε τη σημερινή προβολή (άντε να βρίσκαμε καμιά "ξέμπαρκη" βιντεοκασέτα, ή να διαβάζαμε τον Κώστα Παπαδάκη στο θρυλικό "Τρίποντο"), πολύ δε περισσότερο το ύψος του, που "ανοιγόταν" στα 230 εκατοστά (!), δεν ήθελε και πολύ…
Αναζητώντας, λοιπόν, το… παρών αυτού του τύπου ανακαλύψαμε μια απίστευτη ιστορία μέσω της οποίας φαίνεται η δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο Μπολ. Μια ιστορία πραγματικά συγκλονιστική. Κι είναι αλήθεια πως όταν ξεκινήσαμε το ψάξιμο, ήταν το μόνο που δεν περιμέναμε ότι θα συναντήσουμε. Σε παλάτια και... χρυσάφια τον αναζητούσαμε, στην "εσχατιά" της γης τον βρήκαμε!

Κάποτε ήταν ο ψηλότερος παίκτης που είχε αγωνιστεί ποτέ στο ΝΒΑ (τον… ξεπέρασε για χιλιοστά ο Ρουμάνος Γκεόργκε Μουρεσάν) και μέχρι αυτή τη στιγμή είναι ο δεύτερος καλύτερος μπλοκέρ σε μέσο όρο (3,34 ανά αγώνα) στην ιστορία του πρωταθλήματος, πίσω μόνο από το Μαρκ Ίτον της Γιούτα Τζαζ, αλλά είναι ο μοναδικός παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ που έχει κόψει δύο χιλιάδες (2.086 για την ακρίβεια) αντίπαλα σουτ, χωρίς ο ίδιος να έχει σκοράρει τουλάχιστον 4.000 πόντους στη δεκαετή θητεία του στο ΝΒΑ!


Τι γίνεται τώρα; Τα χρήματα που κάποτε κέρδισε έχουν πετάξει… Το σπίτι του στο West Hartford είναι… ελαφρώς επιπλωμένο και τα έπιπλα δεν βρίσκονται και στην καλύτερη κατάσταση. Μάλιστα, το ενοίκιο πληρώνεται από μια οργάνωση Καθολικών που έχουν αναλάβει να ενισχύουν πολιτικούς πρόσφυγες! Ο ίδιος λέει ότι "δεν ξεχνά την πατρίδα του" κι αυτή η αγάπη τού… κόστισε τα πάντα. Μια απίστευτη ιστορία στην οποία εμπλέκεται και η επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου της Αλ Κάιντα στη Νέα Υόρκη!

Οι ψηλότεροι άνθρωποι

Ο Μανούτε Μπολ (και δεν πρόκειται να σταθούμε στην καριέρα του στο ΝΒΑ, αλλά σε όλα όσα ακολούθησαν) γεννήθηκε στο χωριό Τουράλιε του νότιου Σουδάν, σε μια χώρα δηλαδή όπου για δύο δεκαετίες μαίνεται εμφύλιος πόλεμος που έχει "αφαιρέσει" τουλάχιστον δύο εκατομμύρια ζωές.
Οι περισσότερες εχθροπραξίες έχουν σημειωθεί στο νότιο μέρος της χώρας, εκεί όπου οι Χριστιανοί επαναστάτες αντιτίθενται στην ισλαμική κυβέρνηση του βορείου Σουδάν, που έχει σαν έδρα την πρωτεύουσα Χαρτούμ.


Στο νότιο Σουδάν ζουν οι Dinkas, μια φυλή που μιλά διαλέκτους του Νείλου και στην οποία έχουν ανακαλυφθεί οι ψηλότεροι άνθρωποι στον κόσμο.
Θέλετε ένα παράδειγμα; Ο παππούς του Μανούτε Μπολ, ο Μπολ Τσολ, είχε ύψος 2,38 μέτρα, ήταν αρχηγός της φυλής του και είχε 40 συζύγους. Ο πατέρας του Μανούτε, Μαντούτ Μπολ, ήταν… μόνο 2,04 μέτρα αλλά είχε ένα μεγάλο κοπάδι βοοειδών και 7 συζύγους! Η δεύτερη σύζυγός του, Οκβόκ (που είχε ύψος 2,09 μέτρα!!!) αφού πρώτα είδε δύο φορές τα δίδυμα που είχε φέρει στον κόσμο να μην επιβιώνουν, τελικά γέννησε το Μανούτε, του οποίου το όνομα στη διάλεκτο των Dinkas σημαίνει "ευλογημένος από το Θεό"!
Ο Μανούτε έφθασε στα 2,30 μέτρα. Μπορεί να οδηγήσει αυτοκίνητο μόνο αν αφαιρέσει το μπροστινό κάθισμα! Την πρώτη φορά που προσπάθησε να καρφώσει ενώ έπαιζε μπάσκετ, χτύπησε το κεφάλι του στη μπασκέτα κι έσπασε δύο δόντια!
Ο Μανούτε Μπολ ποτέ δεν πήγε στο σχολείο… Ασχολιόταν με τα κατσίκια και τα βόδια της οικογενείας του ενώ πέρασε κι απ’ όλα τα… τελετουργικά της φυλής για την ενηλικίωσή του: Αφαιρέθηκαν τα δύο δόντια στην κάτω σειρά και "χαρακώθηκε" το κεφάλι του σε συγκεκριμένα σημεία.

Το μπάσκετ

Στα 15 του, μετά από παρότρυνση συγγενών, ασχολήθηκε με το μπάσκετ. Περπάτησε… τρεις μέρες από το χωριό του προκειμένου να ενταχθεί σε μια ομάδα! Ένας Αμερικανός προπονητής, που βρέθηκε καλοκαιριάτικα στο Σουδάν, τον είδε και χρησιμοποίησε έναν διερμηνέα προκειμένου να εξηγήσει στο Μανούτε ότι τον ήθελε να ταξιδέψει μαζί του στις ΗΠΑ.


Στην αρχή ο Μπολ ήθελε να επιστρέψει στην πατρίδα του, γιατί πίστευε ότι στην Αμερική θα τον κορόιδευαν. Τελικά βρέθηκε στο Bridgeport και ξαφνικά το χωρητικότητας 1.800 θέσεων κλειστό της πόλης του Κονέκτικατ γέμισε από κόσμο!
Ο Μπολ είχε 22,5 πόντους μέσο όρο και σ’ ένα ματς έκανε 15 τάπες! Αναδείχθηκε Division II All America και την επόμενη χρονιά αγωνίστηκε στους Rhode Island Gulls μια ομάδα του USBL. Οι Ουάσινγκτον Μπούλετς τον επέλεξαν στο ντραφτ και άρχισε η καριέρα του στο ΝΒΑ.


Εκεί άλλαξε τέσσερις ομάδες (Ουάσινγκτον, Γκόλντεν Στέιτ, Φιλαντέλφια και Μαϊάμι) κι έβγαλε αρκετά χρήματα. Κατά μέσο όρο 1,6 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο στη δεκαετή θητεία του… ʼνοιξε ένα ρεστοράν (επενδύοντας 500 χιλιάδες δολάρια) κι αγόρασε σπίτια στο Μέριλαντ, στο Χαρτούμ και στην Αίγυπτο. Έκανε συμβόλαια με την Kodak, την Nike και την Toyota…
Πέρασε προβλήματα υγείας, βρέθηκε στο CBA και στην Ιταλία για λίγο, εγκατέλειψε την ενεργό δράση, αλλά η καρδιά του ήταν ακόμα στο Σουδάν!

Κατηγορούμενος για προδοσία

Ο Μπολ επισκεπτόταν την πατρίδα του κάθε καλοκαίρι. Σ' ένα από τα πρώτα του ταξίδια γνώρισε και παντρεύτηκε την πρώτη του σύζυγο, Ατόνγκ, μια 18χρόνη πρόσφυγα στο νότιο Σουδάν. Από το 1991, ο Μπολ άρχισε να επισκέπτεται καταυλισμούς προσφύγων, ενώ πολλοί συγγενείς του ήταν ηγέτες του "Απελευθερωτικού Στρατού του Σουδάν", των επαναστατών, δηλαδή.
Έγινε σημαντικός επενδυτής των επαναστατών, καθώς υπολογίζεται ότι τους έδωσε περίπου 3,5 εκατομμύρια δολάρια. Σταδιακά έγινε "πρεσβευτής" τους, ελπίζοντας να τελειώσει ο πόλεμος και μια πρώτη ελπίδα φάνηκε το 1996.
Μια ομάδα του "Απελευθερωτικού Στρατού του Σουδάν" υπέγραψε κατάπαυση πυρός με την κυβέρνηση. Ένας εκ των ηγετών της κάλεσε το Μπολ να εκπροσωπήσει την οργάνωση σε συζητήσεις με μέλη της κυβέρνησης στο Ναϊρόμπι της Κένυα και παρά τις κατηγορίες για "προδοσία" ο Μπολ δέχθηκε. "Πίστευα ότι έπρεπε να πάνω και να υπερασπιστώ την ειρήνη" είπε…


Οι επαφές μαζί με τις προσδοκίες κατέρρευσαν μετά από δύο εβδομάδες. Ο Μπολ επέστρεψε στο Χαρτούμ, ενώ η κυβέρνηση υποσχέθηκε επανέναρξη των συνομιλιών. Μάλιστα, προσέφερε το υπουργείο των σπορ στον Μπολ, αλλά με την… απαραίτητη προϋπόθεση να ασπαστεί το Ισλάμ! Ο Μπολ αρνήθηκε…
Ο καιρός περνούσε, χωρίς να σημειώνεται πρόοδος, ο Μπολ άρχισε να σκέφτεται ότι τον χρησιμοποίησαν! Έλεγε στους πρόσφυγες ότι υπήρχε ελπίδα, έστω κι αν δεν το πίστευε… "Το έλεγα για την ασφάλειά μου" εξήγησε αργότερα.
Μάλιστα, πήρε διαζύγιο από την πρώτη του σύζυγο και ξαναπαντρεύτηκε την 21χρόνη Ατζόκ, κόρη ενός ηγέτη των επαναστατών. Για να την παντρευτεί χρειάστηκε να "πληρώσει" 150 αγελάδες στον πατέρα της… Σύντομα είχαν και τον πρώτο τους γιό, τον Μπολ Μανούτε!

Να… δραπετεύσει

Τον Αύγουστο του 1998, ο Μπολ καθόταν στην ταράτσα του σπιτιού του στο Χαρτούμ όταν 1,5 μίλι μακριά συνέβη μια έκρηξη! Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, είχε διατάξει αεροπορική επίθεση, προκειμένου να καταστραφούν φαρμακευτικές εταιρείες στο Σουδάν, καθώς υπήρχαν ενδείξεις (τέλος πάντων…) για "βοήθεια" του Σουδάν στην παρασκευή χημικών όπλων. Ήταν μια… αντίδραση των Αμερικανών, για τις βομβιστικές επιθέσεις της Αλ Κάιντα στις πρεσβείες των ΗΠΑ, στην Κένυα και την Τανζανία.
Η ιστορία αυτή… άλλαξε τη ζωή του Μπολ. Η κυβέρνηση του Σουδάν τον κατηγόρησε ως κατάσκοπο!
Προσπάθησε να φύγει από τη χώρα το 1999, αλλά η κυβέρνηση δεν του το επέτρεψε. Τα χρήματά του είχαν πια… χαθεί, καθώς τόσα χρόνια συντηρούσε εκτός από τον εαυτό του και 20 συγγενείς!
Στη δεύτερή του προσπάθεια, το 2001, ο Μπολ ζήτησε βίζα για να φύγει από τη χώρα. Ένας υπάλληλος του ζήτησε να φύγει και να επιστρέψει με το… απαραίτητο ποσό, μήπως και γινόταν κάτι!
Ο Μπολ πούλησε όλα του τα έπιπλα. Στο Κονέκτικατ κάποιοι φίλοι του ανέλαβαν δράση για να τον βοηθήσουν. Τον Ιούλιο του 2001, ο Μπολ, η σύζυγός του, ο γιος του και η αδελφή του βρέθηκαν τελικά στο Κάιρο, με την ελπίδα να είναι η Αμερική ο τελικός τους προορισμός. Εκεί, ανώτεροι υπάλληλοι του προξενείου των ΗΠΑ του ζήτησαν να κάνει την αίτηση και να περιμένει.


Ο Μπολ συμφώνησε και στη συνέχεια συνέβη το τραγικό περιστατικό της 11ης Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη. Τότε θυμήθηκε τις… προειδοποιήσεις που είχε απευθύνει σε μέλη του Κογκρέσου, για τους Μουσουλμάνους εξτρεμιστές. Τελικά, στις 7 Μαρτίου του 2002, ο Μπολ "πέταξε" για το Χάρτφορντ.


Πλέον, κάνει μερικές δημόσιες εμφανίσεις (αντί μικρού οικονομικού ανταλλάγματος), ενώ έχει αιτηθεί στο ΝΒΑ να παίρνει περίπου 24.000 δολάρια τον χρόνο σαν σύνταξη για τη 10ετή παρουσία του στο πρωτάθλημα.
Κάποια χρήματα κερδίζει από το "Celebrity Boxing" και μάλιστα η μεγάλη του επιτυχία ήταν ότι κέρδισε τον Ουϊλιαμ Πέρι (πρώην παίκτη του NFL), που αλλιώς ονομάζεται "το ψυγείο" λόγω του όγκου του!
Ποιο είναι το όνειρό του; Να επιστρέψει φυσικά στην πατρίδα του. Υπό άλλες συνθήκες…



Η πηγή μου είναι:basketblog (διαβάστε τον κύριο Κ.Παπαπάνου..)

Τιμή εκεί ψηλά…
Της Αλεξάνδρας Λούτση
25/11/2007

Κάλλιο αργά παρά ποτέ... Η διοίκηση των Ουάσινγκτον Ουίζαρντς αποφάσισε να αποσύρει τη φανέλα του θρυλικού Ερλ Μονρό, ο οποίος ξεκίνησε την καριέρα του από τους Μπούλετς (πρώην ονομασία των "μάγων"), όταν αυτοί έδρευαν στη Βαλτιμόρη. Η επίσημη απόσυρση του Νο 10 θα γίνει σε ειδική τελετή την 1η Δεκεμβρίου, στο παιχνίδι των Ουίζαρντς κόντρα στο Τορόντο, ημέρα κατά την οποία θα εορταστεί και η επέτειος των δέκα χρόνων από τη δημιουργία του "Verizon Center".
Με αφορμή το γεγονός αυτό, αποφασίσαμε να σας παραθέσουμε τις φανέλες που έχουν αποσυρθεί από τις ομάδες του ΝΒΑ, οι οποίες δεν αφορούν μόνο παίκτες, αλλά και μέλη του τεχνικού επιτελείου, παράγοντες, ακόμα και εκφωνητές!
Περιττό να πούμε ότι οι Μπόστον Σέλτικς είναι η ομάδα που έχει αποσύρει τα περισσότερα νούμερα (23 τον αριθμό!), τη στιγμή που οι Σάρλοτ Μπόμπκατς, Λος ʼντζελες Κλίπερς, Μέμφις Γκρίζλις και Τορόντο Ράπτορς δεν έχουν ούτε μία φανέλα κρεμασμένη στην οροφή των γηπέδων τους…
Όσο για τα κατορθώματα του "μαργαριταριού", Ερλ Μονρό, μέλος του Hall of Fame από το 1990 και εκ των κορυφαίων παικτών της ιστορίας του μπάσκετ, δεσμευόμαστε να σας τα παρουσιάσουμε στο μέλλον. Πάντως, προτού η Ουάσινγκτον, η ομάδα που τον έκανε ντραφτ το 1968 και με την οποία αγωνίστηκε τα πρώτα τέσσερα χρόνια της επαγγελματικής του καριέρας στο ΝΒΑ, θυμηθεί να τον τιμήσει, πρόλαβε να το κάνει η Νέα Υόρκη. Ο Μονρό έπαιξε εννέα σεζόν στους Νικς, φορώντας όμως το νούμερο 15. Αυτό έχει κρεμαστεί στον ουρανό του "Madison Square Garden".
Πάμε να δούμε, ανά νούμερο, τις φανέλες που έχουν αποσυρθεί από τις ομάδες του ΝΒΑ:

00
Τζόνι Μουρ (Σαν Αντόνιο Σπερς)
Ρόμπερτ Πάρις (Μπόστον Σέλτικς)

1
Νέιτ ʼρτσιμπαλ (Σακραμέντο Κινγκς)
Γουόλτερ Α. Μπράουν* (Μπόστον Σέλτικς)
Φρανκ Λέιντεν (Γιούτα Τζαζ)
Όσκαρ Ρόμπερτσον (Μιλγουόκι Μπακς)
Λάρι Γουέινμπεργκ* (Πόρτλαντ Μπλέιζερς)
Γκας Γουίλιαμς (Σιάτλ Σούπερσονικς)
* Τους αποδόθηκε τιμητικά το νούμερο 1, αφού πρόκειται για τους ιδρυτές των εν λόγω ομάδων.

2
Ρεντ ʼουερμπαχ (Μπόστον Σέλτικς)
Τζούνιορ Μπρίτζμαν (Μιλγουόκι Μπακς)
Τσακ Ντέιλι* (Ντιτρόιτ Πίστονς)
ʼλεξ Ίνγκλις (Ντένβερ Νάγκετς)
Μόουζες Μαλόουν (Φιλαδέλφεια Σίξερς**)
Μιτς Ρίτσμοντ (Σακραμέντο Κινγκς)
Μάλικ Σίλι (Μινεσότα Τίμπεργουλβς)
* Το νούμερο 2, στην ουσία, αντικατοπτρίζει τις δύο ομάδες ΝΒΑ που κοούτσαρε στην καριέρα του ο Ντέιλι: τους Ντιτρόιτ Πίστονς και τους Νιου Τζέρσεϊ Νετς.
** Οι Φιλαδέλφεια Σίξερς, στην πραγματικότητα, δεν απέσυραν ποτέ επίσημα το νούμερο της φανέλας του Μαλόουν. Βέβαια, το έχουν βγάλει εκτός επιλογής.

3
Ντένις Τζόνσον (Μπόστον Σέλτικς)
Ντράζεν Πέτροβιτς (Νιου Τζέρσεϊ Νετς)

4
ʼντριαν Ντάντλεϊ (Γιούτα Τζαζ)
Τζο Ντούμαρς (Ντιτρόιτ Πίστονς)
Γουέντελ Λάντνερ (Νιου Τζέρσεϊ Νετς)
Σίντνεϊ Μονκρίεφ (Μιλγουόκι Μπακς)
Τζέρι Σλόαν (Σικάγο Μπουλς)

5
Ντικ Βαν ʼρσντεϊλ (Φοίνιξ Σανς)
Μέντι Ρούντολφ (διαιτητής)

6
Γουόλτερ Ντέιβις (Φοίνιξ Σανς)
Τζούλιους Έρβινγκ (Φιλαδέλφεια Σίξερς)
Μπιλ Ράσελ (Μπόστον Σέλτικς)
Φίλαθλοι Ορλάντο Μάτζικ*
Φίλαθλοι Σακραμέντο Κινγκς*
* Οι λεγόμενοι "έκτοι παίκτες", εξ ου και ο αριθμός 6.

7
Πιτ Μάραβιτς (Νιου Όρλεανς Χόρνετς και Γιούτα Τζαζ*)
Κέβιν Τζόνσον (Φοίνιξ Σανς)
Μπίνγκο Σμιθ (Κλίβελαντ Καβαλίερς)
* Η αλήθεια είναι ότι ο Μάραβιτς ουδέποτε αγωνίστηκε για τους Γιούτα Τζαζ. Ήταν μέλος των Νιου Όρλεανς Τζαζ (1974-1979)

9
Νταν Μάερλι (Φοίνιξ Σανς)
Μπομπ Πετίτ (Ατλάντα Χοκς)

10
Μορίς Τσικς (Φιλαδέλφεια Σίξερς)
Γουόλτ Φρέιζερ (Νιου Γιορκ Νικς)
Μπομπ Λαβ (Σικάγο Μπουλς)
Νέιτ ΜακΜίλαν (Σιάτλ Σούπερσονικς)
Τζο Τζο Ουάιτ (Σέλτικς)

11
Μπομπ Ντέιβις (Σακραμέντο Κινγκς)
Έλβιν Χάγιες (Ουάσινγκτον Ουίζαρντς)
Αϊζάια Τόμας (Ντιτρόιτ Πίστονς)

12
Ντικ Μπάρνετ (Νιου Γιορκ Νικς)
Τζον Στόκτον (Γιούτα Τζαζ)
Μόρις Στόουκς (Σακραμέντο Κινγκς)

13
Ουίλτ Τσάμπερλεϊν (Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς, Λος ʼντζελες Λέικερς, Φιλαδέλφεια Σίξερς)
Μπόμπι Φιλς (Νιου Όρλεανς Χόρνετς)
Τζέιμς Σίλας (Σαν Αντόνιο Σπερς)
Ντέιβ Τβάρντζικ (Πόρτλαντ Μπλέιζερς)

14
Μπομπ Κούζι (Μπόστον Σέλτικς)
Τζεφ Χόρνατσεκ (Γιούτα Τζαζ)
Τζον ΜακΓκλόκιν (Μιλγουόκι Μπακς)
Τομ Μεσέρι (Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς)
Όσκαρ Ρόμπερτσον (Σακραμέντο Κινγκς)

15
Μπραντ Ντέιβις (Ντάλας Μάβερικς)
Χαλ Γκριρ (Φιλαδέλφεια Σίξερς)
Τομ Χέινσον (Μπόστον Σέλτικς)
Βίνι Τζόνσον (Ντιτρόιτ Πίστονς)
Ντικ ΜακΓκουάιρ (Νιου Γιορκ Νικς)
Ερλ Μονρό (Νιου Γιορκ Νικς)
Λάρι Στιλ (Πόρτλαντ Μπλέιζερς)

16
Αλ ʼτλες (Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς)
Μπομπ Λέινερ (Ντιτρόιτ Πίστονς και Μιλγουόκι Μπακς)
Σατς Σάντερς (Μπόστον Σέλτικς)

17
Τζον Χάβλιτσεκ (Μπόστον Σέλτικς)
Τεντ Τάρνερ (Ατλάντα Χοκς)
Τζιμ Πόλαρντ* (Λος ʼντζελες Λέικερς)
* Η φανέλα του έχει αναρτηθεί στον ουρανό του "Staples Center", αλλά επισήμως το νούμερο δεν έχει αποσυρθεί, αφού χρησιμοποιείται.

18
Ντέιβ Κόουενς (Μπόστον Σέλτικς)
Τζιμ Λοσκάτοφ* (Μπόστον Σέλτικς)
* Όταν αποφασίστηκε να αποσυρθεί η φανέλα του Λοσκάτοφ, ο παίκτης ζήτησε να εξακολουθήσει να χρησιμοποιείται το νούμερό του (εξ ου και η φανέλα γράφει απλώς το παρατσούκλι του, "LOSCY"). Τελικά, το 18 κρεμάστηκε στην οροφή του "Boston Garden" (τώρα, "TD Banknorth Garden", για να είμαστε ακριβείς) όταν αποχαιρέτησε την ενεργό δράση ο Κόουενς.

19
Ντον Νέλσον (Μπόστον Σέλτικς)
Γουίλις Ριντ (Νιου Γιορκ Νικς)
Λένι Γουίλκενς (Σιάτλ Σούπερσονικς)
Βερν Μίκελσεν* (Λος ʼντζελες Λέικερς)
* Η φανέλα του έχει αναρτηθεί στον ουρανό του "Staples Center", αλλά επισήμως το νούμερο δεν έχει αποσυρθεί, αφού χρησιμοποιείται.

20
Μόρις Λούκας (Πόρτλαντ Μπλέιζερς)

21
Ντέιβ Μπινγκ (Ντιτρόιτ Πίστονς)
Μπιλ Σάρμαν (Μπόστον Σέλτικς)
Ντομινίκ Ουίλκινς (Ατλάντα Χοκς)

22
Έλγιν Μπέιλορ (Λος ʼντζελες Λέικερς)
Ρολάντο Μπλάκμαν (Ντάλας Μάβερικς)
Ντέιβ ΝτεΜπουσερέ (Νιου Γιορκ Νικς)
Κλάιντ Ντρέξλερ (Χιούστον Ρόκετς και Πόρτλαντ Μπλέιζερς)
Εντ Μακʼλεϊ (Μπόστον Σέλτικς)
Λάρι Νανς (Κλίβελαντ Καβαλίερς)
Σλέτερ Μάρτιν* (Λος ʼντζελες Λέικερς)
* Η φανέλα του έχει αναρτηθεί στον ουρανό του "Staples Center", αλλά επισήμως το νούμερο δεν έχει αποσυρθεί, αφού χρησιμοποιείται.

23
Λου Χάντσον (Ατλάντα Χοκς)
Μάικλ Τζόρνταν (Σικάγο Μπουλς και Μαϊάμι Χιτ*)
Κέλβιν Μέρφι (Χιούστον Ρόκετς)
Φρανκ Ράμσεϊ (Μπόστον Σέλτικς)
Τζον Γουίλιαμσον (Νιου Τζέρσεϊ Νετς)
* Οι Μαϊάμι Χιτ έχουν αποσύρει τη φανέλα του Τζόρνταν για την προσφορά του στο άθλημα.

24
Ρικ Μπάρι (Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς)
Τομ Μπράντλεϊ (Νιου Γιορκ Νικς)
Τομ Τσάμπερς (Φοίνιξ Σανς)
Σπένσερ Χέιγουντ (Σιάτλ Σούπερσονικς)
Μπόμπι Τζέιμς (Φιλαδέλφεια Σίξερς)
Σαμ Τζόουνς (Μπόστον Σέλτικς)
Μόουζες Μαλόουν (Χιούστον Ρόκετς)

25
Γκάιλ Γκούντριτς (Λος ʼντζελες Λέικερς)
Γκας Τζόνσον (Ουάσινγκτον Ουίζαρντς)
Κ.Σ. Τζόουνς (Μπόστον Σέλτικς)
Μπιλ Μελχιόνι (Νιου Τζέρσεϊ Νετς)
Μαρκ Πράις (Κλίβελαντ Καβαλίερς)

27
Τζακ Τουίμαν (Σακραμέντο Κινγκς)

30
Τζορτζ ΜακΓκίνις (Ιντιάνα Πέισερς)

31
Σέντρικ Μάξγουελ (Μπόστον Σέλτικς)
Ρέτζι Μίλερ (Ιντιάνα Πέισερς)

32
Φρεντ Μπράουν (Σιάτλ Σούπερσονικς)
Μπίλι Κάνινγκαμ (Φιλαδέλφεια Σίξερς)
Σον Έλιοτ (Σαν Αντόνιο Σπερς)
Τζούλιους Έρβινγκ (Λος ʼντζελες Λέικερς)
Μάτζικ Τζόνσον (Λος ʼντζελες Λέικερς)
Καρλ Μαλόουν (Γιούτα Τζαζ)
Κέβιν ΜακΧέιλ (Μπόστον Σέλτικς)
Μπιλ Γουόλτον (Πόρτλαντ Μπλέιζερς)
Μπράιαν Γουίντερς (Μιλγουόκι Μπακς)

33
Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ (Λος ʼντζελες Λέικερς και Μιλγουόκι Μπακς)
ʼλβαν ʼνταμς (Φοίνιξ Σανς)
Λάρι Μπερντ (Μπόστον Σέλτικς)
Πάτρικ Γιούιν (Νιου Γιορκ Νικς)
Σκότι Πίπεν (Σικάγο Μπουλς)
Ντέιβιντ Τόμπσον (Ντένβερ Νάγκετς)

34
Τσαρλς Μπάρκλεϊ (Φιλαδέλφεια Σίξερς και Φοίνιξ Σανς)
Όστιν Καρ (Κλίβελαντ Καβαλίερς)
Μελ Ντάνιελς (Ιντιάνα Πέισερς)
Χακίμ Ολάζοουν (Χιούστον Ρόκετς)
Κλάιντ Λόβλετ* (Λος ʼντζελες Λέικερς)
* Η φανέλα του έχει αναρτηθεί στον ουρανό του "Staples Center", αλλά επισήμως το νούμερο δεν έχει αποσυρθεί, αφού χρησιμοποιείται.

35
Ρότζερ Μπράουν (Ιντιάνα Πέισερς)
Ντάρελ Γκρίφιθ (Γιούτα Τζαζ)
Ρέτζι Λιούις (Μπόστον Σέλτικς)

36
Λουόλ Νιλ (Πόρτλαντ Μπλέιζερς)

40
Μπάιρον Μπεκ (Ντένβερ Νάγκετς)
Τζέισον Κόλιερ (Ατλάντα Χοκς)
Μπιλ Λάιμπιρ (Ντιτρόιτ Πίστονς)

41
Γουές ʼνσελντ (Ουάσινγκτον Ουίζαρντς)

42
Κόνι Χόκινς (Φοίνιξ Σανς)
Νέιτ Θάρμοντ (Κλίβελαντ Καβαλίερς και Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς)
Τζέιμς Γούορθι (Λος ʼντζελες Λέικερς)

43
Μπραντ Ντόχερτι (Κλίβελαντ Καβαλίερς)
Τζακ Σίκμα (Σιάτλ Σούπερσονικς)

44
Τζορτζ Γκέρβιν (Σαν Αντόνιο Σπερς)
Νταν Αϊσέλ (Ντένβερ Νάγκετς)
Σαμ Λέισι (Σακραμέντο Κινγκς)
Τζέρι Γουέστ (Λος ʼντζελες Λέικερς)
Πολ Γουέστφαλ (Φοίνιξ Σανς)

45
Τζέοφ Πετρέ (Πόρτλαντ Μπλέιζερς)
Ρούντι Τομιάνοβιτς (Χιούστον Ρόκετς)

50
Ντέιβιντ Ρόμπινσον (Σαν Αντόνιο Σπερς)

52
Μπακ Γουίλιαμς (Νιου Τζέρσεϊ Νετς)

53
Μαρκ Ίτον (Γιούτα Τζαζ)

77
Δρ. Τζακ Ραμσάι* (Πόρτλαντ Μπλέιζερς)
* Το νούμερο 77 προέρχεται από το έτος 1977, οπότε πανηγύρισε τον τίτλο με τους Πόρτλαντ Μπλέιζερς ως πρώτος προπονητής τους.

99
Τζορτζ Μάικαν* (Λος ʼντζελες Λέικερς)
* Η φανέλα του έχει αναρτηθεί στον ουρανό του "Staples Center", αλλά επισήμως το νούμερο δεν έχει αποσυρθεί, αφού χρησιμοποιείται.

432
Ντουγκ Μόι* (Ντένβερ Νάγκετς)
* Ο αριθμός αντιστοιχεί στις νίκες που πέτυχε ως προπονητής των Ντένβερ Νάγκετς.

529
Μπόμπι Λέοναρντ* (Ιντιάνα Πέισερς)
* Πρόκειται για τον αριθμό των νικών που πέτυχε συνολικά στην καριέρα του ο Μπόμπι "Σλικ" Λέοναρντ, προπονητής των Πέισερς όταν ακόμα μεσουρανούσαν στο ΑΒΑ.

613
Ρεντ Χόλζμαν* (Νιου Γιορκ Νικς)
* Και σε αυτήν την περίπτωση μιλάμε για τον αριθμό των νικών που έκανε ως προπονητής των Νιου Γιορκ Νικς ο Ρεντ Χόλζμαν.

832
Κότον Φιτζσίμονς* (Φοίνιξ Σανς)
* Επίσης, οι νίκες του -συνολικά- στο πρωτάθλημα του ΝΒΑ.

Μικρόφωνα
Τσικ Χερν (Λος ʼντζελες Λέικερς)
Τζόνι Μοστ (Μπόστον Σέλτικς)
Ντέιβ Ζίνκοφ (Φιλαδέλφεια Σίξερς)

* Έχουν αποσυρθεί, επίσης, φανέλες με τα ονόματα των Μπομπ Μπλάκμπερν (Σιάτλ Σούπερσονικς, εκφωνητής), Γουίλιαμς Ντέιβιντσον (Ντιτρόιτ Πίστονς, ιδιοκτήτης τους έως το 1974), Φιλ Τζάκσον (Σικάγο Μπουλς, προπονητής), Τζέρι Κράους (Σικάγο Μπουλς, γενικός αρχηγός), Τζον Κούντλα (Λος ʼντζελες Λέικερς, προπονητής) και Τζόε Πρόσκι (Φοίνιξ Σανς, γυμναστής).

Η πηγή μου είναι:basketblog (διαβάστε τον κύριο Κ.Παπαπάνου..)

Για όποιον ενδιαφέρεται να προσθέσει στη συλλογή του τις θρυλικές σειρές Lakers-Kings (2002) και Lakers-Blazers (2000), o θεός Gremlins στο forum του Mixmakers έκανε το θαύμα του...

φιλε γράφτηκα στο mixmakers αλλά δε μπορώ να τα βρω, θα είχες την καλοσύνη να μου στείλεις με pm link. Δεν έχει δυνατοτητα search νομίζω

Pantel εδω ειναι τα παιχνιδια 3-6-7 απο την σειρα blazers-lakers
http://www.mixmakers.net/forums/large-clip...es-3-6-7-a.html

o τύπος ανεβάζει τρελούς αγώνες. Κατέβασα πριν λίγο καιρό το career best του Mourning κόντρα σε Bullets με Muresan!!!

τα ματς λεικερς με πορτλαντ το 2000 και σακραμεντο το 2002 ειναι ολοκληρα?η ειναι οπως στο youtube που δεν ειναι ολοκληρα αλλα κομμενα σε αρκετα σημεια

υ.γ μπορεις να βαλεις και το λινκ με τη σειρα του 2002 λεικερς κινγκς γιατι ψηλοχαθηκα εκει μεσα

Παιδια αυτα τα παιχνιδια ειναι πανευκολο να τα βρει καποιος!
Στο Sport-scene θα τα εχει σιγουρα ολη την σειρα κιολας.Οποιος θελει απο Σεπτεμβρη ομως ας μου στειλει pm να του στειλω οτι θελει η ψυχη του με κουριερ.

κατεβασα το 7ο παιχνιδι με πορτλαντ και ειναι ολοκληρο (οχι και τοσο καλη ποιοτητα ομως)

Αν βρω και τα παιχνιδια η καποιο παιχνιδι με kings θα το ποσταρω.

thnx και σε σενα φιλε!!

Τα περισσότερα είναι ολόκληρα. Άντε να σου έχει φάει κανένα 3-5λεπτο στην αρχή, αλλά σπάνια. εξαρτάται από τον ripper.

http://www.mixmakers.net/forums/large-clip...-thread-35.html





"Mailman" o Air and King!!!

Ένα ενδιαφέρον άρθρο του Hoopsanalyst για τον Roy Tarpley από την πλευρά του ΝΒΑ και των Αμερικάνων...

http://hoopsanalyst.com/blog/?p=55

φανταστικο αρθρο απο το 3-ponto.blogspot.com !!!!!

Παίζοντας μόνο με την καρδιά και τα......
Όσοι μέχρι τώρα είχατε την υπομονή να διαβάζετε κάποιες από τις σκέψεις μου, όπως διατυπώνονται στο blog μας, θα έχετε καταλάβει ότι δεν είμαι λάτρης των αριθμών και των βίντεο που βρίσκει κανείς στο Youtube σχετικά με το θέμα της κάθε μου ανάρτησης. Αφ' ενός αυτό το κάνουν πολύ επιτυχημένα οι συνεργάτες μου και αφ'ετέρου οι αριθμοί και τα βίντεο συχνά κλέβουν τις εντυπώσεις από αυτά που ίσως αξίζουν περισσότερο σε μια αφήγηση ή έκφραση μιας γνώμης με όποιο τρόπο και αν αυτή αποτυπώνεται. Επίσης, αυτό που πάντα με "ιντρίγκαρε" και με ωθούσε να ασχοληθώ και να γράψω για το οποιοδήποτε θέμα της εκάστοτε ανάρτησης είναι η προσπάθεια, η υπερπήδηση εμποδίων, η έλλειψη φυσικής υπεροχής και η πολύ σκληρή δουλειά προκειμένου ο οποιοσδήποτε πρωταγωνιστής επενδύοντας μόνο σε αυτά να καταφέρει να κερδίσει τον σεβασμό και την αναγνώριση όχι μόνο τη δική μου αλλά και ολόκληρου του μπασκετικού κόσμου (γιατί νομίζετε τα έχω βάλει τόσο πολύ με τον Φάνη??). Και σε αυτή την ανάρτηση ο ήρωας μου είναι ένας τέτοιος τύπος.

Αν τον συναντούσε κανείς στο δρόμο, ακόμα και τις μέρες της μεγάλης δόξας του, ίσως και να τον περιγελούσε καθώς πρόκειται για έναν κακάσχημο, με μοχθηρή φάτσα, φαλακρό και πολύ χοντρό τύπο, με σουλούπι, έκφραση και παρουσιαστικό που πιο πολύ θα παρέπεμπε σε κάποιον φουσκωτό κάποιου μπαρ ή νυχτερινού μαγαζιού. Μεταξύ μας δε θα είχε κανείς άδικο να τον παρεξηγήσει, καθώς απείχε πάρα πολύ από τον χαρακτηρισμό του "καλού παιδιού" και αυτό αποδεικνύεται και από τις κατά κόρον δηλώσεις του εναντίον συμπαιχτών, αντιπάλων, της ίδιας της λίγκας αλλά και των αμέτρητων καβγάδων με όποιον έβρισκε μπροστά του. Σίγουρα όμως κανείς δε θα έβρισκε στο πρόσωπο αυτού του στριφνού τύπου έναν από τους καλύτερους power-forward που έπαιξαν ποτέ μπάσκετ στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Λογικό, καθώς η καρδιά, η θέληση, η επιθυμία για σκληρή δουλειά και νίκη, τα...."καρύδια" δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά και ο εν λόγω κουβαλούσε "φορτηγά" από όλα αυτά όπως αποδεικνύονται από τα κατορθώματά του.

Για να δώσω μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα ο ήρωας μου έπαιξε το καλύτερό του μπάσκετ τις δεκαετίες '80-'90, σε εποχές δηλαδή που το ΝΒΑ έβριθε εξαιρετικών παιχτών, πολλοί από τους οποίους σήμερα θεωρούνται θρύλοι του αθλήματος και φυσικά οι απαιτήσεις και οι δοκιμασίες για να είσαι μέλος μιας ομάδος -ποσώ δε μάλλον ο σταρ της- ήταν απείρως μεγαλύτερες από ότι σήμερα, όπου για παράδειγμα κάνει καριέρα, και μάλιστα αξιοπρόσεκτη ο Μπόγκουτ, ο Νοά, ο Μπαρνιάνι κτλ. Επιπλέον, παρόλο που το συγκεκριμένο παλικάρι έπαιζε στη θέση "4" εντούτοις το ύψος του μετά βίας έφτανε το 1,96 ή αλλιώς ήταν σχεδόν ισοϋψής με τον MJ και όμως κάθε βράδυ τα έβαζε με τα θηρία. Και όταν γράφω θηρία εννοώ παίχτες με τρομακτική σωματική ρώμη, όπως ο Καρλ Μαλόουν ή ο Λάρι Τζόνσον, με απίστευτα αθλητικά προσόντα όπως ο Σον Κεμπ ή ο Ρόντμαν, σέντερ φόβητρα όπως οι Γιούιν, Ρόμπινσον, Ολάζουον ή ακόμα και front-lines συμαπγείς και σκληρές (Pistons-Celtics) στα οποία ο 1,96 power-forward είχε να αντιπαρατάξει την ακόρεστη επιθυμία του, τον εγωισμό του αν θέλετε, τη μαχητική του διάθεση για να κερδίσει κάθε φάση. Δεν είναι τυχαίο ότι -αν δεν κάνω λάθος- μια χρονιά ανακυρήχτηκε ως ο κορυφαίος ριμπάουντερ σε όλο το ΝΒΑ με ένα μέσο όρο κοντά στα 14 σε κάθε παιχνίδι και εξαιτίας του σωματικού του βάρους, του έχει δοθεί το παρατσούκλι "round mound of rebaound"!! Φαντάζεστε την προσπάθεια, την συγκέντρωση, τη μαχητικότητα, την επιθυμία που έβαζε σε κάθε του προσπάθεια απέναντι σε αντιπάλους με ανώτερα φυσικά προσόντα προκειμένου να βγαίνει νικητής στις περισσότερες από τις μονομαχίες εναντίον του? Μπορεί να μπει κανείς στα "παπούτσια του" για να καταλάβει την ψυχολογία του, την εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του, την ακόρεστη δίψα του για νίκη κάθε βράδυ ανεξαρτήτως αντιπάλου?

Η βασική εικόνα που έχω κρατημένη είναι ενός χοντρού τύπου γεμάτου ιδρώτα να στάζει γύρω του, με ατμούς να αχνίζουν από κάθε πόρο του σώματός του, εξαντλημένου από το τρέξιμο πάνω κάτω και την προσπάθεια για τα "σκουπίδια", με γρατζουνιές και μώλωπες από το ξύλο μέσα στη ρακέτα, με φωνή βραχνιασμένη από τις οδηγίες σε συμπαίχτες αλλά και διαμαρτυρίες προς διαιτητές, με το νούμερο 34 στην πλάτη -και όχι το 4 που φορούσε στους Ρόκετς- να αποχωρεί προς τα αποδυτήρια ξέροντας ότι κατέθεσε στο παρκέ και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών του. Είτε έπαιζε στο πρώτο του παιχνίδι στο ΝΒΑ είτε στο τελευταίο, είτε ήταν το πρώτο βιολί της ομάδος του είτε μέλος μιας καλοκουρδισμένης μηχανής. Η παρουσία του ήταν δυναμική, εκκωφαντική, δε "χαριεντιζόταν" με συμπαίχτες και αντιπάλους, δεν απέφευγε τις επαφές, δεν έπαιζε μπάσκετ "αφ΄ υψηλού" ή έκανε μόνο σουτάκια στην επίθεση ξεχνώντας την άμυνα και τη βρώμικη δουλειά, βούταγε στο παρκέ για να σώσει την μπάλα και όλο αυτό το σκηνικό επαναλαμβανόταν κάθε βράδυ απλούστατα γιατί αυτός ήταν εκεί κάθε βράδυ να παίξει το παιχνίδι του. Ο μέγιστος Λάρι Μπερντ είχε κάποτε εξομολογηθεί ότι τις βραδιές που θα τον αντιμετώπιζαν μαζί με ΜακΧέιλ-Πάρις ήξεραν ότι όλοι ότι θα τελειώναν το ματς κουρασμένοι...και οι 3!!!

Αν ανατρέξετε στο Youtube και ψάξετε να βρείτε διάφορα στιγμιότυπα από την καριέρα του ίσως διαπιστώσετε ότι η βάση κάθε του καλαθιού, κάθε του ριμπάουντ, κάθε κίνησής του αμυντικής ή επιθετικής μέσα στο παιχνίδι είναι η προσπάθεια, συνεχής, αέναη, δυναμική. Εξάλλου, δεν είχε και κάτι άλλο απτό στα χέρια του για να υπερκεράσει κάθε βράδυ τα εμπόδια που ορθώνονταν μπροστά του. Υπάρχουν χαρακτηριστικές φάσεις όπου ο "χοντρός" παλεύει με δύο ή και τρεις αντιπάλους για το ριμπάουντ, για μια χαμένη μπάλα και σχεδόν αισθάνεσαι ότι είναι νομοτελειακά αφύσικο να μην βγει νικητής από την προσπάθεια του, καθώς είναι το μόνο που τον ενδιαφέρει εκείνη τη στιγμή, ήτοι να βάλει τα χέρια-τανάλιες που είχε πάνω στη μπάλα. Επαναλαμβάνω, για να μην ξεχνιόμαστε ότι αναφερόμαστε σε έναν παίχτη μπάσκετ που έπαιζε κοντά στη ρακέτα με ύψος λιγότερο των 2μ και ο οποίος τελειώσε την καριέρα του με περισσότερους από 25,000 πόντους και 10,000 ριμπάουντ και η δική μου αίσθηση είναι ότι κάθε ένα πόντο ή ριμπάουντ ο τύπος το κέρδισε με τον ιδρώτα του, επένδυσε στην προσπάθειά του, πάλεψε με όλες του τις δυνάμεις ακόμα και στις περιπτώσεις εκείνες που δεν τα κατάφερνε να βγει νικητής.

Όπως είναι φυσικό ένας παίχτης που έπαιζε με τόση ένταση και τόση δυναμική στο παιχνίδι του, που έβγαζε έναν τέτοιο εγωισμό δε θα μπορούσε να ήταν και το καλύτερο παιδί, αλλά ακόμα και αυτό είναι μια απόδειξη ότι δεν "ορρωδούσε προ ουδενός" είτε λεκτικά -ο Στερν ακόμα αναφέρει το όνομά του βλέποντας εφιάλτες, ενώ κατά καιρούς όλοι οι μεγάλοι παλιότεροι και τωρινοί σταρ του ΝΒΑ έχουν ακούσει τα σχολιανά τους- είτε εμπλεκόμενος σε καβγάδες χωρίς να λογαριάζει τίποτα. Ποιος μπορεί να ξεχάσει με πόση μανία ή/και αφέλεια πέταξε την μπάλα με δύναμη στο κεφάλι του Σακίλ και μετά σχεδόν τον σήκωσε στα χέρια και τον πέταξε στο έδαφος μέσα στο Staples Center? Ή αν πάμε πιο παλιά τις αμέτρητες κοκορομαχίες με τα κακά παιδιά των Pistons που συνήθως κατέληγαν σε ομαδικές συρράξεις? Ήταν και αυτό -πέρα από κακή διαγωγή αναμφισβήτητα- μια απόδειξη ενός χαρακτήρα ασυμβίβαστου, πολεμιστή, εγωιστή, που δεν υποχωρούσε μπροστά σε τίποτα και κανέναν και υπερασπιζόταν τη θέση του με κάθε κόστος. Εμένα προσωπικά αυτοί οι τύποι πάντα μου άρεσαν, γιατί δε δίσταζαν να υπερασπιστούν το δίκιο τους απέναντι στον οποιονδήποτε ακόμα και αν αυτός ήταν ο σταρ της ομάδος ή δεν ήταν πάντα ο πιο ψηλός ή πιο δυνατός ή με τους πιο πολλούς συμπαραστάτες.

Δυστυχώς και αυτός -όπως και άλλοι- ακόμα δεν ευτύχησε να φτάσει στην κορυφή του μπασκετικού Έβερεστ, καθώς ο καλός του φίλος MJ δεν τον κέρδιζε μόνο στο γκολφ αλλά και στο μπάσκετ με συνέπεια το δαχτυλίδι του πρωταθλητή να μην καταφέρει να το φορέσει ποτέ, ασχέτως αν τη χρονιά που αντιμετώπισε τους Bulls η ομάδα του ίσως να ήταν και καλύτερη των αντιπάλων της. Μια χρονιά στην οποία είχε αναδειχθεί και ΜVP όλου του πρωταθλήματος καθώς οι μέσοι όροι του ήταν εξαιρετικοί, ενώ και στα play-off υπήρξαν παιχνίδια που έβαλε 40+ πόντους και 20+ ριμπάουντ. Δε θυμάμαι ποτέ άλλοτε το δίδυμο Πίπεν-Γκραντ να αντιμετωπίζει τόσες δυσκολίες στην άμυνα απέναντι σε κάποιον παίχτη όσο με τον συγκεκριμένο. Εξάλλου ο τρόπος παιχνιδιού του ήταν ούτως ή άλλως δύσκολος να αντιμετωπιστεί, καθώς ήταν πολύ δυνατός με πλάτη στο low-post ενώ ταυτόχρονα είχε μια τρομερή έκρηξη στο πρώτο βήμα και άλμα που του επέτρεπε να προλαβαίνει τους αντιπάλους του. Εξαιρετικός και στο θέμα timing -μόνο με τον Ρόντμαν θα τον συνέκρινα στο συγκεκριμένο- σχεδόν μάντευε που θα αναπηδούσε η μπάλα μετά το σουτ και αμέσως την μάζευε ή στην άμυνα του έχει χαρίσει εξαιρετικά highlights με πολυ εντυπωσιακά μπλοκ. Όταν μάλιστα εμπλούτισε το ρεπερτόριο του με ένα αξιόπιστο μακρινό σουτ, ακόμα και 3 πόντων, τα πράγματα έγιναν πραγματικά δύσκολα για τους αντιπάλους του. Νομίζω ότι στο γήπεδο έμοιαζε, φαινόταν, έδινε την αίσθηση ότι ήταν πολύ πιο ψηλός ή δυνατός ή αθλητικός από ότι στην πραγματικότητα και αυτό ίσως οφειλόταν στο πολύπλευρο ταλέντο του.

Ανέκαθεν μου άρεσε περισσότερο από το αντίπαλο δέος -τον "Ταχυδρόμο"- καθώς μπορούσε πολύ πιο εύκολα να ταυτιστώ μαζί του και να θαυμάσω τα επιτεύγματα του. Ο "σερ Τσάρλς" όπως τον αποκαλούσαν ήταν ένας μέγκα-σταρ με νοοτροπία δουλευταρά, ακούραστου εργάτη, που δεν βρήκε ή να του χαρίστηκε τίποτα ή εύκολα, αντιθέτως ξεκίνησε το ταξίδι του στην καθιέρωση αντιμετωπίζοντας τη χλεύη και τα υποτιμητικά σχόλια όλων των υπολοίπων οι οποίοι επικέντρώνονταν στις εμφανείς εξωτερικές "κακοτεχνίες". Παρέλειψαν όλοι αυτοί να δουν και να καταλάβουν, να διαβάσουν μέσα από τον τρόπο παιχνιδιού του ότι η καρδιά και τα "καρύδια" του συγκεκριμένου παίχτη ήταν πολύ μεγαλύτερα του μέσου όρου, ήταν οι ασταμάτητες κινητήριες δυνάμεις του, η άμυνά του απέναντι σε κάθε του κριτική, οι "βιταμίνες" του και οι μεγαλύτερες και πιο εμφανείς "αρετές του" που του επέτρεψαν να αναδειχθεί ανάμεσα στους καλύτερους, σκληρότερους και αληθινότερους ALL-STAR παίχτες που έπαιξαν ποτέ μπάσκετ. Και εγώ προσωπικά συχνά ανατρέχω στο διαδίκτυο για να "χαζέψω" κάποιες από τις στιγμές που μας έχει χαρίσει.