Ζητώ προκαταβολικά συγνώμη αν υπάρχει ήδη το θέμα, αλλά στην αναζήτηση που έκανα δεν βρήκα κάτι
Στο επίσημο site της Ε.Ο.Κ. , με αφορμή την κλήρωση των ομίλων για το προολυμπιακό τουρνουά, ο ισχυρός άντρας της ομοσπονδίας κύριος Βασιλακόπουλος, αναφέρει μεταξύ άλλων. «Η εμπειρία πολλών χρόνων μας έχει δείξει ότι οι κληρώσεις εν όψει σημαντικών διοργανώσεων, παρέχουν μόνο πεδίο θεωρητικών συζητήσεων και επουδενί εξαγωγής ασφαλών συμπερασμάτων».
Μια τέτοια θεωρητική συζήτηση φυσικά είναι το απόλυτο must των απανταχού μπασκετόφιλων που πάντα ξεχνούν τις ομηρικές οπαδικές διαμάχες τους ,όταν πρόκειται για την ομάδα που μας σύστησαν οι Γκάλης, Γιαννάκης,Φασούλας στα παιδικά μας χρόνια και μας χάρισε το απόλυτο μπασκετικό τρίο με τους Παπαλουκά, Διαμαντίδη, Σπανούλη στην πιο επιτυχημένη σύγχρονη βερσιόν της. Όπως ξέρουμε όλοι, το προολυμπιακό τουρνουά είναι ορόσημο για την εθνική μας ομάδα όχι μόνο γιατί αναφέρεται στην σπουδαιότερη αθλητική διοργάνωση αλλά και γιατί θα είναι το πρώτο τουρνουά, στο οποίο η εθνική περνάει οριστικά στη νέα εποχή, μετά την αποχώρηση και του τελευταίου μεγάλου της προηγούμενης γενιάς, του Βασίλη Σπανούλη.
Το κύριο ερώτημα φυσικά είναι το ακόλουθο, τι είδους εθνική θα δούμε στο προολυμπιακό, ποιοι θα την απαρτίζουν και ποιος θα είναι ο ηγέτης της;
Στο τελευταίο σκέλος του ερωτήματος πιστεύω πως βγαίνει αβίαστα η απάντηση. Ηγέτης αυτής της ομάδας πρέπει και θα είναι εκτός συγκλονιστικού απροόπτου ο Γιάννης Αντετοκούμπο. Τα φυσικά αθλητικά προσόντα αυτού του παιδιού, η ωρίμανση και καθιέρωσή του στο καλύτερο πρωτάθλημα του πλανήτη και η συνεχής και ραγδαία βελτίωσή του σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού ,δείχνουν πως θα είναι ο απόλυτος Έλληνας μπασκετμπολίστας για τα επόμενα πολλά χρόνια.
Στα επόμενα δύο σκέλη του ερωτήματος πιστεύω πως ο ομοσπονδιακός προπονητής έχει ήδη απαντήσει μέσα από το site της Ε.Ο.Κ: «Υπάρχει ένα πλεονέκτημα στην προσπάθειά μας και αυτό είναι ότι θα είμαστε για τρίτη χρονιά μαζί ένας βασικός κορμός, που γνωρίζουμε τις βασικές απαιτήσεις που υπάρχουν, τον τρόπο σκέψης, έχουμε αναπτύξει κώδικες επικοινωνίας και δεν θα χρειαστεί να. γνωριστούμε».
Με απλά λόγια ο Φώτης Κατσικάρης μας λέει ότι εκτός απροόπτου, "τραυματισμός παίχτη ή άρνηση συμμετοχής'' η εθνική μας θα αποτελείται από τα ίδια πάνω κάτω πρόσωπα που είδαμε και στο πρόσφατο αλλά αποτυχημένο παρελθόν της και θα διέπεται από την ίδια φιλοσοφία. Αυτό όσο παράδοξο και αν ακούγεται με κάνει και αισθάνομαι εξαιρετικά αισιόδοξος και θα προσπαθήσω να εξηγήσω το γιατί.
Το διάστημα που διαθέτει η εθνική μας αλλά και όλοι οι κύριοι αντίπαλοί της, ώστε να προετοιμαστεί για το τουρνουά είναι δυστυχώς πάρα πολύ μικρό, αυτό σημαίνει πως εκ των πραγμάτων δεν υπάρχει δυνατότητα ενσωμάτωσης στην ομάδα νέων παιχτών και φυσικά απαγορεύει σε πολύ μεγάλο βαθμό τυχόν αλλαγές στη φιλοσοφία της. Αυτό στερεί απ' την ομάδα την δυνατότητα ανανέωσης της και αξιοποίησης της πολλή δυνατής φουρνιάς παιχτών που έρχεται (Παπαγιάννης, Χαραλαμπόπουλος, Παπαπέτρου, Ντόρσει) αλλά ταυτόχρονα εξασφαλίζει ένα ποσοστό ομοιογένειας που δύσκολα μπορεί να αποκτήσει μια ομάδα στη διάρκεια μιας mini προετοιμασίας.
Με λίγα λόγια αυτό που μακροπρόθεσμα είναι αρνητικό, στην συγκεκριμένη περίσταση θα λειτουργήσει πιστεύω άκρως ευεργετικά.
Το ίδιο φυσικά σε επίπεδο παικτών ισχύει και για την Ιταλία, μια ομάδα που θα στηριχθεί στον πανίσχυρο κορμό των Μπελινέλι, Μπαρνιάνι,Γκαλινάρι, Ντατόμε και Τζεντίλε αλλά εδώ υπάρχει ένας νέος παράγοντας που αλλάζει την εξίσωση και πιστεύω πως ενώ είναι φαινομενικά ένα μεγάλο ατού μπορεί στο εν λόγω τουρνουά να αποδειχτεί μοιραίος. Η Ιταλία αποφάσισε να παρουσιαστεί στο τουρνουά με νέο προπονητή και φυσικά κάλεσε τον καλύτερο που διαθέτει. Τον Ετόρε Μεσίνα.
Ο Ετόρε Μεσίνα όμως δεν είναι απ'τους προπονητές που θα ακολουθήσουν την πεπατημένη, ούτε είναι από αυτούς που θα δώσουν τη μπαγκέτα στους σολίστ κάνοντας τα στραβά μάτια στα φάλτσα. Ο Μεσίνα έχει και θέλει να ακολουθείται ένα ξεκάθαρο πλάνο βασισμένο στην αμυντική προσήλωση όλων των παιχτών και σε ένα επιθετικά σετ κυρίως παιχνίδι, με ξεκάθαρες σταθερές και με ελάχιστα περιθώρια ατομικών πρωτοβουλιών. Θεωρώ αδύνατο ή έστω εξαιρετικά δύσκολο να καταφέρει σε μικρό διάστημα να περάσει τα θέλω του στους παίχτες και να χτίσει μια ομάδα που θα ακολουθεί την φιλοσοφία του. Θεωρώ επίσης απίθανο το να ρίξει εκείνος νερό στο κρασί του.
Η δεύτερη μεγάλη ομάδα του ομίλου είναι η Κροατία. Η ομάδα ορισμός της έννοιας φρενοκομείο έχει ένα εξαιρετικό ρόστερ, καντάρια ταλέντου, αλλά και διαγνωσμένης πλέον και επίσημα σχιζοφρένειας. Είναι μια ομάδα που μπορεί να κερδίσει τους πάντες αλλά που σπανίως το κάνει. Η εθνική μας τα τελευταία χρόνια έχει βρει το κουμπί τους και πιστεύω πως μπορεί να τους βγάλει εύκολα ή δύσκολα απ'τη μέση.
Μεξικό, Ιράν και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις δεν θα μπορέσουν να επαναλάβουν το θαύμα της Νιγηρίας πιστεύω και έτσι εγώ προσωπικά προετοιμάζομαι για ένα τεράστιο ματς εναντίον της Ιταλίας με αισιόδοξη όπως είπα διάθεση και με το βλέμμα καρφωμένο στον τεράστιο Νίκο Ζήση που για κάποιον ανεξήγητο λόγο, θα δώσει και πάλι το παρόν σε ένα ακόμα μεγάλο τουρνουά.
Για μια ελαφρώς πιο λεπτομερή περιγραφή με εικόνες εδώ:
http://badbasket.blogspot.gr/2016/02/blog-post_2.html