"Της Ελλάδος τα παιδιά", "Απαράδεκτοι" και μετά οι υπόλοιπες.

Αγαπημένη σκηνή από Dolce Vita.

http://www.youtube.com/watch?v=n8YikYMGFLE...feature=related

Την ίδια περίοδο παίχτηκαν κι άλλες σειρές στην ελληνική τβ αλλά δεν ήταν εύκολο να ξεχωρίσεις ακριβώς το είδος στο οποίο ανήκουν.

http://www.youtube.com/watch?v=yiXtlODpSc0...feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=b-bqNCNuQEU

+ 10000 απλα

Της Ελλάδος τα παιδιά
50 50 (που ξαναρχίζει το χειμώνα το 2011)
Απαράδεκτοι
Κωνσταντίνου και Ελένης
Σαββατογεννημένες ( πολύ καλύτερο από το επόμενο και πολύ πιο πετυχημένο και προβεβλημένο σίριαλ του Καπουτζίδη)
Σ' αγαπώ - Μ' αγαπάς
Είσαι το ταίρι μου, ήταν τόσο καλύτερο από τα υπόλοιπα σίριαλ εκείνης της σεζόν που αγαπήθηκε κομμάτι υπερβολικά.
Εγκλήματα

Συμφωνώ απόλυτα. Να προσθέσω στις καλτ στιγμές μου το Big Bang (όχι το Theory, αυτό που είχε πριν 2 χρόνια στο Μέγκα και που μέχρι τη μέση ήταν πολύ καλό), στιγμές από το Καφέ της Χαράς (ιδίως Φατσέας).

Κι ακόμα πιο ιδιαίτερη η σχέση εκτίμησής μου με τα "Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή", που ο Χαϊκάλης σαν ιερέας έχασε ρόλο ζωής με το πρώιμο σταμάτημα της σειρας, με το "2 ξένοι" που μπορεί να με έκανε να γελάσω μέτρια με το πολύ καλογραμμένο σενάριο όσον αφορά τη Φλώρα και τη Ντένη, και με το πολύ ιδιαίτερο και που το βλέπω τα βράδια αυτή την εποχή χωρίς να γελάω και πολύ, αλλά για κάποιο λόγο μου αρέσει, το "Στάβλοι της Εριέτας Ζαΐμη".
Όλα αυτά είναι του Αλέξανδρου Ρήγα νομίζω.

Xαχα αυτός ο ρόλος ήταν απίστευτος.

Έκανα embed το βίντεο του προηγούμενου φίλου κατά λάθος, έχασα και για ένα λεπτό το δικαίωμα επεξεργασίας

[quote name='Germany96' date='Sep 20 2010, 01:36 ' post='437586']
Η πρωτη σειρα που θυμαμαι να βαζει στο στοχαστρο της τον Νεοελληνα με τοση δριμυτητα ηταν "Οι Αυθαιρετοι" . Χωρις ουτε ενας απο τους πρωταγωνιστες να ειναι θετικος χαρακτηρας (αλλα ταυτοχρονα με ενδιαφερον προς αυτους τους χαρακτηρες απο τους σεναριογραφους), σχολιαζε τις αεριτζιδικες λογικες που επικρατουσαν στην Ελλαδα.

Οι γνησιες στιγμες σουρεαλισμου που κατα διαστηματα προσεφερε και οι δηλητηριωδεις της ατακες με εκαναν να προσπερασω τις πολλες αδυναμιες που ειχε αλλα και την απεχθεια που συνηθως νιωθω προς τις "τσιριχτες" ερμηνειες που μαλιστα κυριαρχουσαν ως μοτιβο στη σειρα.



Τέλεια τα έγραψες φίλε. Συμφωνώ 100%. Κι εγώ ήμουνα στο τσακ αν θα βάλω στο ν.5 τους Αυθαίρετους, αλλά τελικά δεν το έβαλα για τι το θεωρούσα αρκετά παλιό . Έχεις δίκιο όμως φίλε, έπρεπε να γίνει αναφορά σε αυτή τη φοβερή σειρά.

Προσωπικά προτιμώ και βλέπω ανετότερα τις κωμωδίες εκείνες που "δίνουν" το κλίμα και την γενικότερη περιρρεουσα ατμόσφαιρα μιας εποχής, μη δισταζοντας και να αποκαλύψουν κιόλας τη φαιδρότητα-βλακεία της. Τις θεωρώ σημαντικότερες και διαχρονικότερες (και βεβαίως:τολμηρότερες) από τις κωμωδίες που περιστρέφονται γύρω από μικρόκοσμους (αυτές είναι και οι περισσότερες:Παρά Πέντε,άκρως Οικογενειακόν, Κωνσταντίνου και Ελένης και τελειωμό δεν έχουν)

πρέπει να προβληματίσει το γεγονός ότι κωμωδία των προδιαγραφών που περιέγραψα παραπάνω έχει να βγει εδώ και πάνω από 15 χρόνια, από τότε που τελείωσαν δηλ. "Της Ελλάδος Τα Παιδιά", "Αυθαίρετοι", 'Απαράδεκτοι"..

Θα συμφωνησω αν και ηταν προσεγμενη σειρα.

Πολυ ομορφη σειρα αν και δεν ξερω αν μπορει να καταταχθει στις κωμικες υπηρξε και το Καμπινγκ.Μπορει να κυριαρχησε η μορφη του Καλογεροπουλου/Μαιμου αλλα μεσα υπηρχαν αρκετοι ενδιαφεροντες/χιουμοριστικοι κατα μια εννοια χαρακτηρες.

Τελος,αχνοθυμαμαι την παρανοια που επικρατουσε στα Μπακουρια.Σειρα του 1992 στην οποια πρωταγωνιστουσε μεταξυ αλλων ο Αλκινοος Ιωαννιδης και σεναριο εγραφε ο Ηλιας Ψινακης.Δυστυχως σε ολο το νετ δεν υπαρχει ουτε λεπτο απο αυτην.

http://lefobserver.blogspot.com/2010/06/blog-post_8300.html

Τα Μπακούρια είναι σαν τα φαντάσματα. όλοι μιλάνε για αυτά, κανείς δεν τα έχει δει.
Μάλλον φταίει ότι δεν παίχτηκαν ποτέ σε επανάληψη. και εγώ έχω ακούσει τα καλύτερα για τα Μπακούρια αλλά δεν έχω δει ούτε δευτερόλεπτο

Eιχα παρακολουθησει αρκετα επεισοδια τοτε αλλα θυμαμαι λιγα πραγματα.
Προσπαθωντας να το φερω στο μυαλο μου,σκηνοθετικα ηταν αρκετα μπροστα η σειρα με παραξενα πλανα και ασυνηθιστες μουσικες παρεμβασεις.
Περιεγραφε την ζοφερη/τρελη καθημερινη πραγματικοτητα που περνουσαν τρεις νεοι της εποχης με προελευση απο διαφορετικα στατους αλλα το εδινε με μια αισιοδοξη ματια...

κρίμα, πραγματικά κρίμα που την "έχασα" τη σειρά.αποκλείεται να μην άξιζε. όσοι την πρόλαβαν λεν τα καλύτερα.

Παντως καπου διαβαζα οτι εχει παιχτει σε επαναληψη πριν καποια χρονια.
Βεβαια την προβαλαν ξημερωματα σχεδον αλλα σε καθε περιπτωση ισως υπαρχει ελπιδα...

- Απαράδεκτοι

- Μεν Και Δεν

Υ.Γ. Cult απόλαυση ---> Οι Αυθαίρετοι

1-απαραδεκτοι

2-τα παιδια της ελλαδος (με χλαπατσα ηγετη)

3-2 ξενοι (απιστευτες ατακες )

4-εισαι το ταιρι μου (με μορφη το σερβεταλη)

5-η οικογενεια βλαπτει (με σουπερ σταρ τον ασημακη)

6-50-50!

7-αυθαιρετοι!!!

με τυχαια σειρα...

ντολτσε βιτα,50-50,οι δυο ξενοι(ατακες φλωρας-ντενης),εισαι το ταιρι μ,σ'αγαπω μ'αγαπας!!!

Κι αυτά για πάρτυ σου ρε sacaramacara:

ΝΑΙ ΡΕ ΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΝ!!!!



ΜΕ ΘΘΘΘΕΛΕΙΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ!!!! ΛΥΣΣΑΓΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΣΣΣΣΣΣ!!!! ΓΟΥΑΤ ΔΕ ΦΑΚ,ΓΟΥΑΑΑΤ ΔΕ ΦΑΚ!

Ατάκτως ερριμμένα:


Αγαπημένες
-Δύο ξένοι (αδιανόητες ατάκες και ρεσιτάλ ερμηνείας από Διαβάτη/Κώνστα, γενικά πολύ καλό επίπεδο ηθοποιίας)

-Της Ελλάδος τα παιδιά (πρωτοποριακή όσο δεν πήγαινε, με υπέροχες "καμμένες" ερμηνείες)

-Απαράδεκτοι (ομοίως)

- Σ'αγαπώ-Μ'αγαπάς (έφερε μια ξένη φόρμα και την έκανε να λειτουργήσει εξαιρετικά στην πραγματικότητα αρκετών νεολληνικων ζευγαριών)

-50-50 (όχι τίποτε πρωτότυπο αλλά με τόσο ταλέντο τι να την κάνεις την πρωτοτυπία; )

-Είμαστε στον αέρα (όχι καθαρόαιμη κωμωδία αλλά με ωραία κεντρική ιδέα, καλό cast και όμορφη, παρεϊστικη ατμόσφαιρα)

-Ευτυχισμένοι μαζί (κυρίως για τον απίστευτο, μοναδικό Μάκη)


Καλαίσθητες κομεντί

-Τρεις χαριτες (χαριτωμένες μπεμπέκες σε έξυπνη κωμωδία καταστάσεων)

-Το δις εξαμαρτείν (στο ίδιο μοτίβο)

-Dolce vita (ίσως η καλύτερη ελληνική αισθηματική κομεντί)

-Περί ανέμων και υδάτων (μια σειρά σαν παλιό σινεμά με υπέροχη φωτογραφό και τον Καλό μας Άνθρωπο)



Ένοχες απολαύσεις

-Βαρβαρότητες (μεγάλο δίδυμο Ρώπα-Κυριακίδης)

-Οι μεν και οι δεν (όταν οι περσόνες που έφτιαχνε ο Ρώμας ήταν ακόμη κάτι καινούριο για την ελληνική τηλεόραση)

-Ο κακός βεζύρης (παρομοίως)

-Χάι Ροκ (ούτε ο ίδιος ξέρω ακριβώς γιατί, αλλά τη θυμάμαι πολύ ευχάριστα)


Δεν θέλω να δω ούτε καρέ τους

-Παρά πέντε (λόγω της επιτυχίας του ξεκίνησα να το δω 3 φορές- ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΤΑΙ αυτη η φλωροκατάσταση, μόνο τη Θεοπούλα ήθελα να βλέπω)

-Το Ρετιρέ (ακόμα και όταν δημιουργήθηκε μύριζε ναφθαλίνη, η πρώτη βιντεοσειρά -κατά το βιντεοταινία- της ελληνικής τηλεόρασης, με όλο το σεβασμό στους ανθρώπους που δουλέψανε σε αυτήν)

-Οι μικρομεσαίοι (ο ετεροζυγωτικός δίδυμος του παραπάνω)

-Κωνσταντίνου και Ελένης (όταν οι ιδέες του Ρώμα άρχισαν να μουχλιάζουν οπότε το έριξε όλο και περισσότερο στο ακατάσχετο υβρεολόγιο και τις ακόμα πιο ακραίες καταστάσεις με χιούμορ αλα Ηλιθιος και Πανηλίθιος)

-Καρέ της ντάμας (απλά αχαρακτήριστο από κάθε άποψη)

-Single 1,2, 2 1/2, 3^12, 4.23% .... (φοβερή νεολαιϊστική σάχλα με την υστέρική ερμηνεία της Σολωμού να ξεχωρίζει, που και καλά προσπαθούσε να πιάσει τον παλμό τον σύγχρονων αισθηματικών προβλημάτων και απλά αναπαρήγαγε στερεότυπα)

Αυτά θυμάμαι τώρα.

1) Της Ελλάδος τα παιδιά- Η πιο αστεία ελληνική κωμική σειρά όλων των εποχών
2) Κωνσταντίνου και Ελένης- Και 1000 φορές να έχω δει ένα επεισόδιο, κάθομαι και το ξαναβλέπω τρώγοντας μεσημεριανό.
3) Σ' Αγαπώ Μ' Αγαπάς- Τρελό γέλιο μέσα από καταστάσεις που έχουμε βρεθεί όλοι μας στην καθημερινότητά μας.
4) Ευτυχισμένοι Μαζί- Το μόνο που με χαλάει είναι ότι παραήταν οικογενειακό, αλλά ο Μπέζος όπως πάντα το απογειώνει!!! Διονύση πιάσε μια μπύρα!
5) Απαράδεκτοι- Διαχρονικές ατάκες, φοβερή σειρά αλλά δεν έχω δει πολλά επεισόδια γι' αυτό τη βάζω στο Νο5.
6) Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή- Ίσως η σειρά με τις περισσότερες ατάκες όλων των εποχών. Χαϊκάλης απίστευτος, Τσιμιτσέλης δεν έχω λόγια!!!
7) Δύο ξένοι- Οι ατάκες Ντένης-Φλώρας είναι τα δυνατά σημεία, αλλά ήταν ρομαντική κομεντί γι' αυτό στο Νο 7.
8) Παρά πέντε- Σίγουρα υπερεκτιμημένο, αλλά είχε φοβερή πλοκή για τα ελληνικά δεδομένα.
9) Big Bang- Φοβερός ο Μπλιέτ και οι μέρες απόλυσης του!!! Επίσης, Rapisma bmx rules!!! (εντάξει, το ξέρω είμαι γελοίος)
10) Χαϊ Ροκ- Αυτό μόνο και μόνο γιατί μου θυμίζει την παιδική μου ηλικία.
11) Λίφτινγκ- Με θέλειςςςςςςςςςςςςςςςς!!!!!!! Λατρεία
12) Ο Πέτρος και τα κορίτσια του- Σακούρτελε!!!!!!!!!!!!
13) Ήρθε και Έδεσε- Πολύ υποτιμημένη σειρά. Ο Μπέζος για άλλη μία φορά κάνει το θαύμα του.

Αυτές οι σειρές μου ήρθαν. Τέλος, βάζω την πιο αστεία σκηνή στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης (προσωπική άποψη):

μια σειρά που νομίζω δεν αναφέρθηκε αλλά εμένα μ άρεσε πάρα πολύ είναι τα εγκλήματα, έχει και εκεί καλές ατάκες

"Παναγια μου ενας βοας !!!"

ουπς αυτο δεν το θυμάμαι....

Κοιτα, δεν κοβω και το κεφαλι μου, αλλα ειμαι 99% σιγουρος οτι ειναι απο τα Εγκληματα...

Τελευταία φορά πριν 8 χρόνια το είχα δει λίγο σε επανάληψη, αλλά ελάχιστα θυμάμαι. Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης ήταν ο ένας αν δεν κάνω λάθος.

Τώρα για μένα καλύτερες σειρές (με τυχαία σειρά):
Εγκλήματα: Αν και ξεκίνησε λίγο ξενέρωτα, απογειώθηκε από τα μέσα της 1ης σεζόν και μετά. ΜΑΚΡΑΝ για μένα η καλύτερη σειρά. Αγαπημένη προσωπικά σκηνή ο θάνατος του Τζώνι στο προτελευταίο επεισόδιο αν δεν κάνω λάθος με το ντουί. Μεγάλες στιγμές!
Απαράδεκτοι: Σειρά-θρύλος μόνο και μόνο για τη συνύπαρξη μορφών όπως ο Μπέζος και ο Μπονάτσος παρέα με το ζεύγος Παπαδοπούλου. Το πρόλάβα μόνο από επαναλήψεις, αλλά με κέρδισε από τους ηθοποιούς και το ευρηματικό σενάριο. Αξίζει τη πρώτη θέση, αλλά για μένα είναι κάπου στην τριάδα των κορυφαίων σειρών.
Κωνσταντίνου και Ελένης: Αν δεν το έπαιζαν 10 χρόνια ΣΕΡΙ κάθε μέρα, θα είχαμε όλοι πιστεύω καλύτερη άποψη για τη σειρά. Ωραίο κάστινγκ και σενάριο που ακόμα και σήμερα κερδίζει φαν.
Της Ελλάδος τα παιδιά και Οι μέν και οι δεν: Πακέτο της έχω πάντα στο μυαλό μου τις σειρές αφού θεωρώ ότι είναι ότι καλύτερο παίχτηκε στην TV την πρώτη πενταετία (και κάτι παραπάνω) των 90s. Ειδικά το πρώτο πολύ γέλιο και για μένα η καλύτερη κωμωδία με πρωταγωνιστή τον Μπέζο και το δεύτερο παρά την υπερβολική ερμηνεία του Ρώμα με κέρδισε και το έχω στην κορυφή μάλλον γιατί το έβλεπα από τα παιδικά μου χρόνια. ΔΑΓΚΑΣ rules λέμε...
Είσαι το ταίρι μου: Έξυπνο κεντρικό θέμα, απίστευτο casting και έβγαλε και μορφές όπως ο Λάζαρος!
Το παρά 5: Δεν θα αρνηθώ ότι το έβλεπα τακτικά την εποχή που παιζόταν, αλλά όχι τόσο για το χιούμορ και τις "ατάκες" που ελάχιστες με έκαναν να γελάσω, αλλά κυρίως λόγω της δράσης που υπήρχε στα επεισόδια που για ελληνικά δεδομένα δεν συναντάς εύκολα σε μια κωμική σειρά. Αξίζει στην πεντάδα όσο κι αν είναι υπερεκτιμημένο.
Σ' αγαπώ μ' αγαπάς: Μέχρι και σήμερα το βλέπω πολύ ευχάριστα. Αν και ξένο πρότζεκτ εφαρμόστηκε κατάλληλα για τα ελληνικά δεδομένα. Η καλύτερη τηλεοπτική ερμηνεία του Αθερίδη.
Πενήντα-πενήντα: Το παρεάκι Φιλιππίδη-Χαϊκάλη-Μπουλά μας κράτησε όλους στο τσιπουράδικο για δύο σεζόν. Βλέπεται ευχάριστα και θα έμπαινε άνετα στην πρώτη 8άδα. Αν και αρχικά δεν πήρα με καλό μάτι να συνεχιστεί η σειρά, τώρα βλέπω ότι τα νέα επεισόδια δεν υπολείπονται από τα πρώτα.
Τι ψυχή θα παραδόσεις μωρή;: Το μεγάλο γαμώτο της ελληνικής TV. Κόπηκε αιφνιδιαστηκά αφήνοντας μας όλους παγωτό. Μεγάλο κρίμα και αν τα επεισόδια που προλάβαμε να δούμε δεν τα λες πολλά, κέρδισε το κοινό και έμεινε στην ιστορία.
Λίφτινγκ: Δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο. Εμένα προσωπικά μου άρεσε. Είδαμε επιτέλους το Ρώμα να βγαίνει από το γνωστό του καλούπι και να κάνει τον πιπινοκηνυγό Μαντούβαλο. Το τέλος όσοι το θυμούνται είναι τελείως κουφό (θυμίζει και λίγο αυτό των Μεν και των Δεν). Ακόμα ο Σεραφείμ Σίλας που υποδυόταν τον σουβλατζή ήταν μάλλον η πρώτη απόπειρα του Ρώμα να φτιάξει έναν... Φατσέα που του βγήκε περισσότερο στην επόμενη δουλειά του.
Το καφέ της χαράς: Με έχει κουράσει περισσότερο τα 2 χρόνια που παίζεται σε επανάληψη από ολόκληρη τη δεκαετία που βλέπουμε την Κατακουζίνα. Καλούτσικη σειρά, αλλά ο τρίτος κύκλος ήταν τραβηγμένος από τα μαλλιά και αναιμικός σε σχέση με τα δύο πρώτα χρόνια. Το μη happy end δεν με ξενέρωσε προσωπικά, αλλά 3 χρόνια για ένα τέτοιο τέλος;;;

Υ.Γ. Εμένα ρε παιδιά μου άρεσε και το "30 μέρες αγωνίας" στον ΑΝΤ1 που έγραψε αυτός που είχε γράψει και το S1ngles, αλλά κόπηκε κι αυτό γρήγορα...

χαχαχα
και μενα αυτη ειναι η αγαπημενη μου σκηνη παντως...

Έτσι! Το καταλληλότερο κομμάτι για την περίσταση!

Απ τα εγκλήματα δεν θα ξεχάσω την σατανική Σωσώ και τον γέρο πατέρα του Αχιλλέα, επίσης αν και έπαιξε λίγο ήταν χαρακτιριστική φάτσα ο άντρας της κορίνας
όσ γι ατον Τζόνι έδωσε άλλο αέρα στο σήριαλ....νομίζω συμμετείχε και στην σκηνοθεσία

Mιας και είναι της μόδας τα Εγκλήματα στο τόπικ αλλά και γενικά με την επάνοδό τους στην tv, έχουμε την κορυφαία σκηνή με μέγιστο Παλιούρα ως τον τύπο που δεν έχει κάνει σεξ και κάπως καθυστερημένα τον πάει ο πατέρας του στην Κορίνα..

χαχαχαχα ναιιιιιιιιιιιι
γενικά η σειρά ήταν όλα τα λεφτά
την ξαναέβαλε επανάληψη καθε μέρα στις 7, κι ας την έχω δει τόσες φορές πάντα βλέπω λίγο

"O κόσμος είναι οχετός κι εμείς δυο κουτσουλλίτσες.."
"Το σταυρουδάκι με το μαργαριτάρι Μαγιόρκα.."
"Αυτό ήτανε ένα γαμή.. Δε θα το πω γιατί είμαι και Τσίτλεμαν"

Αυτό το επεισόδιο είναι ότι πιο καμένο έχω δει στην Ελληνική τιβί..

Σε λίγο έχει και Ζαγοραίο.

Σημερα επεσα πανω σ αυτο το βιντεο,νομιζω οτι ειναι μια απ τις καλυτερες σκηνες των ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ.
Οταν η Κορινα γνωρισε τον Αλεκο(ο κουμπαρος) στον γιατρο,η ερμηνεια του Αλεκου ειναι καταπληκτικη.

στα εγκλήματα είναι τα επεισόδια όπου η ορίνα γνωρίζει τον τσέλιγκα που θα παντρευτεί.....μιλάμε για πολύ γέλιο

σήμερα είχε απ τα πιο αστεία επεισόδια στα εγκλήματα, όπου ο άντρας της κορίνας πεθαίνει μετά απ την πρώτη νύχτα γάμου

Δυστυχώς έβλεπα Τουρκία-Γαλλία χθες και το έχασα. Πάντως τα καλύτερα επεισόδια είναι από τη στιγμή που μπαίνει στη σειρά ο Φώτης!

Πόσο μα πόσο fail είναι που όταν ο Νάσος Ζέππελης μπαίνει in the zone στο (σημερινό) επεισόδιο Κων/νου και Ελένης, το κομμάτι που παίζει ΔΕΝ είναι Led Zeppelin;

RIP Άρτο...

Μην πατήσεις ένα αθώο μυρμηγκάκι. Είναι κράιμα το καημένο!

Προσωπικά, λατρεύω τις δουλειές του Ρώμα και του Μπέζου. Λίφτινγκ, Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο, Καφέ της Χαράς, Κωνσταντίνου και Ελένης, οι Μεν και οι Δε, της Ελλάδος τα Παιδιά, Άκρως Οικογενειακόν, Ευτυχισμένοι Μαζί.

Και οι Στάβλοι της Εριέτας Ζαΐμη ήταν πολύ ωραία σειρά

καλές σείρες κάναν τόσο ο ρώμας όσο και ο μπέζος αλλά συνεχώς επαναλαμβάνονται
βρε συ οι στάβλοι όλο βωμολοχίες ήταν....

στην αρχη...οπου κενταγε η σειρα...μετα επεσε το εσρ και κοπηκαν τα πολλα...χαλασαν τη σειρα...

εχω δει σε τοσα ποστ τους απαραδεκτους! πραγματικα πολυ καλη, ευχαριστη σειρα αλλα οκ οχι και να τρελαινεσαι! νομιζω το δικο μου τοπ 8 ειναι

1) ντολτσε βιτα
2) μεν και δεν
3) κωνσταντινου κ ελενης
4) εγκληματα
5) σ αγαπω μ αγαπας για καποιες σκηνες του
6) δις εξαμαρτειν
7) εισαι το ταιρι μου
8) δυο ξενοι μονο για τις ατακες του

επισης το παρα πεντε ειναι πολυ φλωρικη σειρα...ηταν τοσο καλοστημενη που κατεληξε ξενερωτη, γ αυτο κ πολλοι που το εβλεπαν φανατικα δεν το βλεπουν στις επαναληψεις

ουπς ξεχασα το 50-50! ειχε πολυ καλο κλιμα και γενικα πολυ γελιο

Με τυχαια σειρα.

Χαι ροκ

Ντολτσε Βιτα

Εκεινες κι εγω

Εμεις και εμεις

Κρις Κρος (απετυχε στα νουμερα.Επαιζε ο Νινιος,ο Χαλκιας η Ελευθερια Ρηγου και η Μποτση)

Κωνσταντινου και Ελενης

Σοφια ορθη με Σοφια Αλιμπερτη και Γκλετσο

ΤΑ εφτα κακα της μειρας μου με τον Γιωργο Κωνσταντινου

Λαβ Στορυ με Χαλκια και Κωνσταντινα Μιχαηλ

Το Ρετιρε

Οι μικρομεσαιοι

Λολα με την φοβερη Αντα Λιβιτσανου.Απο τα καλυτερα μου.

και η καλυτερη μου σειρα το <<θα βρεις το δασκαλο σου >> με την Ευδοκια Ρουμελιωτη και τον Νασο Αθανασιου.

Ξεχασα και το κατω απο την ακροπολη.Δεν ηταν ακριβως κωμωδια βεβαια.

Tο πολύ το ΝΑΚΑ ΝΑΚΑ κάνει το λαό.. κυρίαρχο