Έστω και με καθυστέρηση μερικών ημερών, θα ενημερώσω, όπως της αρμόζει, την συγκεκριμένη θεματική ενότητα.
1η ΠερίοδοςΆρης - Α.Ε.Κ. : 18-21
2η Περίοδος (Ημίχρονο)
Άρης - Α.Ε.Κ. : 36-36
3η ΠερίοδοςΆρης - Α.Ε.Κ. : 51-47
4η Περίοδος (Τελικό Σκορ)
Άρης - Α.Ε.Κ. : 64-61
Τελικό Αποτέλεσμα
QUOTE(www.pressaris.gr - 7/10/2015)
Την… κατεδάφισε! Χάγκινς από άλλο πλανήτη και πρόκριση Άρη (64-61)!
Ο Τζαμέλ Χάγκινς είχε όρεξη για… κατεδαφίσεις σήμερα! Και αφού δεν του έφτασε η μπασκέτα στο 21' με το εντυπωσιακό κάρφωμά του, κατεδάφισε και την ΑΕΚ! Ο Άρης κέρδισε με σκορ 64-61 και προκρίθηκε στην ημιτελική φάση του κυπέλλου, παρουσία 5.500 φιλάθλων του!
Η ΑΕΚ έλεγξε τον ρυθμό του αγώνα στο ξεκίνημα, μη επιτρέποντας στον Άρη να κάνει το παιχνίδι που στηρίζεται στην γρήγορη μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση. Οι κίτρινοι… βγήκαν από τα νερά τους, ο Οκάρο Γουάιτ χρεώθηκε με γρήγορα τρία φάουλ (5’) και σε συνδυασμό με την αστοχία στην επίθεση (8/21 σουτ) και τα 6 επιθετικά ριμπάουντ της ΑΕΚ, το παιχνίδι ελέγχθηκε από τους φιλοξενούμενους. Στο 6’ το σκορ ήταν 10-13, όμως οι κίτρινοι βρήκαν λύσεις με τον Χάγκινς και μείωσαν (14-15 στο 8’). Η ΑΕΚ χωρίς να βγάλει καθόλου τον Γουόρεν από το παρκέ έκλεισε το δεκάλεπτο στο 18-21 και στις αρχές της δεύτερης περιόδου προηγήθηκε με 18-24 (11’) και 20-26 (13’).
Η παρουσία των Ξανθόπουλου, Ζάρα και Τσούπκοβιτς έδωσε λύσεις κυρίως αμυντικά. Ο Άρης μείωσε σε 25-26 (14’) και προσπέρασε με 31-28 (15’). Η ΑΕΚ αντέδρασε, πέρασε τη μπάλα στον Μαυροκεφαλίδη, ο οποίος δημιούργησε προβλήματα (31-33 στο 17’). Ο Πελεκάνος ισοφάρισε σε 34-34 στο ίδιο λεπτό και το ημίχρονο έκλεισε ισόπαλο (36-36) με τον Άρη να έχει μόλις 2 λάθη, αλλά και 12/33 σουτ (8/25δπ., 4/8τρ.).
Ο Άρης ξεκίνησε εκρηκτικά το δεύτερο μέρος, με καλάθια του Χάγκινς, μόνο που το κάρφωμα με το οποίο διαμορφώθηκε το 40-36 είχε ως αποτέλεσμα να… κατεδαφίσει τη μπασκέτα! Προκλήθηκε διακοπή περίπου 50 λεπτών μέχρι να ξεκινήσει και πάλι το παιχνίδι, καθώς αρχικά αποφασίστηκε αλλαγή της στεφάνης, αλλά αυτό δεν είχε επιτυχία και εν τέλει αντικαταστάθηκε ολόκληρο το ταμπλό!
Από τη στιγμή που άρχισε ξανά το παιχνίδι ο Άρης δεν μπόρεσε να βάλει σουτ εκτός ρακέτας. Ο Σίμτσακ έδωσε πολλές μάχες σε άμυνα και επίθεση μαζί με Χάγκινς, οι κίτρινοι προηγήθηκαν με 51-45 (28’), αλλά δέχθηκαν σερί 0-10 από την ΑΕΚ, που ξέφυγε με 51-55 (33’). Τότε ήρθε το πρώτο τρίποντο στο δεύτερο ημίχρονο για τον Άρη, από τον Πελεκάνο (54-55) και αμέσως μετά ο Γουάιτ με σουτ από μέση απόσταση έβαλε τους κίτρινους μπροστά (56-55). Η ΑΕΚ αντέδρασε και με βολές του Μιλόσεβιτς προηγήθηκε με 56-58 (38’), ο Μακ Νιλ με 1/2 βολές μείωσε σε 57-58 και έτσι μπήκαν οι δύο ομάδες στο τελευταίο λεπτό του αγώνα.
Ο Μακ Νιλ με λέι απ στα 52’’ έκανε το 59-58 και στην επίθεση της ΑΕΚ ο Χάγκινς έσβησε τα φώτα στον Καλαμπόκη, ενώ πήρε και τη μπάλα για να τελειώσει τη φάση μπροστά γράφοντας το 61-58 (29’’). Ο Γουόρεν αστόχησε σε τρίποντο, ο Γουότερς με βολές έκανε το 63-58 και παρότι ο Μαυροκεφαλίδης μείωσε σε 63-60 με 2/3 βολές, ο Χάγκινς έβαλε 1/2 βολές για το 64-60 και ουσιαστικά καθάρισε τον αγώνα!
Τα δεκάλεπτα: 18-21, 36-36, 51-47, 64-61.
ΑΡΗΣ: Ξανθόπουλος (5ασ.), Πελεκάνος 6 (2), Τσούπκοβιτς 2, Γουάιτ 4 (4ρ.), Γουότερς 10 (6ασ.), Ζάρας 5 (1), Χάγκινς 17 (3/7β., 7/15δπ., 10ρ., 6κοψ.), Κοέν 3 (1), Μούρτος 2, Σίμτσακ 6 (3ρ., 3ασ.), Μακ Νιλ 9 (4ασ.).
ΑΕΚ: Ανοσίκε 5 (8ρ.), Παπαντωνίου 7 (2), Χέρστον 10 (1), Μιλόσεβιτς 11 (9ρ.), Σκραμπ 3 (1), Μαυροκεφαλίδης 13 (9ρ., 2ασ.), Σαρικόπουλος, Καλαμπόκης 8, Γουόρεν 4 (5ασ.).
Θέλω να τοποθετηθώ σχετικά με το συγκεκριμένο παιχνίδι.
Ο Άρης προχθές έδειξε πως φέτος θα έχει πολύ περισσότερες λύσεις και πολύ μεγαλύτερο "βάθος", απ' ότι την προηγούμενη χρονιά. Ο αγώνας ξεκίνησε δυνατά για τους γηπεδούχους στην επίθεση, καταφέρνοντας να κάνουν γρήγορα το 4-0. Η Α.Ε.Κ. αντέδρασε άμεσα και πέρασε μπροστά στο σκορ. Έτσι, με εναλλαγές στο προβάδισμα, συνεχίστηκε ολόκληρος ο αγώνας.
Αυτό που κρατάω από τα αρνητικά των πρώτων λεπτών του αγώνα, είναι η διαχείριση του Okaro White από τον κόουτς Πρίφτη και το επιτελείο του.
Μπορεί ο παίχτης να μην έχει την απαιτούμενη εμπειρία (κάτι ανάλογο συνέβαινε πέρσι, στην αρχή της σεζόν, με τον Drew Naymick), ώστε να διαχειριστεί, ακόμη, κάποιες τέτοιες καταστάσεις (αναφέρομαι στα 2 πολύ γρήγορα φάουλ). Στον πάγκο όμως δεν υπάρχει δικαιολογία για το γεγονός ότι δεν τον απέσυραν άμεσα, μετά το 2ο του. Θαρρείς και δεν το συνειδητοποίησαν έγκαιρα, τον άφησαν μέσα στο παρκέ και πάρα πολύ γρήγορα έκανε το 3ο του, με αποτέλεσμα να τεθεί knock-out για ολόκληρο σχεδόν τον αγώνα. Όταν από το πεντάλεπτο πρέπει να στερηθείς ένα από τα βασικά σου ατού, αυτό σημαίνει πως στην καλύτερη περίπτωση θα μπορέσει ο παίχτης να επιστρέψει στο παρκέ στα μέσα της 3ης περιόδου. Αν θυμάμαι καλά, κάπως έτσι συνέβη και υπέπεσε στο 4ο του φάουλ, επίσης πολύ γρήγορα, αφού βρισκόταν εκτός κλίματος αγώνος.
Όταν το παιχνίδι φάνηκε ο Άρης να κινδυνεύει να το χάσει, περίπου στο 33ο λεπτό, ωρυόμουν στην κερκίδα, φωνάζοντας:
"ξύπνα Πρίφτη, βάλε μέσα τώρα τον Okaro. Αν όχι τώρα, πότε; Μετά θα είναι πολύ αργά, εφόσον καταφέρουν οι φιλοξενούμενοι να αποκτήσουν και μεγαλύτερη διαφορά".
Ήμουν παρέα με δύο φίλους στο γήπεδο και με το που ολοκλήρωσα τις συγκεκριμένες μου φράσεις, ως εκ θαύματος, ο κόουτς Πρίφτης, γύρισε στον πάγκο του και αποκρινόμενος στον Okaro White, του έκανε νεύμα να πάει στην καρέκλα της αλλαγής! Ο ένας φίλος μου, με κοιτούσε εμβρόντητος!!! Πρέπει να ήταν ανάμεσα στο 33ο και το 34ο λεπτό αυτό το συμβάν. Λες και με άκουσε, ενώ όλη την προηγούμενη ώρα τον είχε "παρκαρισμένο" στον πάγκο. Θα μου πείτε, λογικό αφού είχε 4 φάουλ ο παίχτης, αλλά αν το ζούσατε θα αντιλαμβανόσασταν το πόσο απίστευτο ήταν το timing μας! Θαρρείς κι έπαιζα video game κι έκανα εγώ την συγκεκριμένη αλλαγή!!! Φτάνει όμως τώρα με αυτό το συμβάν. Αρκετά "ευλόγησα" τα γένια μου.
Το παιχνίδι είχε αρκετές διακυμάνσεις, με τις δύο ομάδες να καταφέρνουν να βρίσκουν ρυθμό μόνο για λίγα λεπτά, ξεχωριστά η καθεμία, οπότε ήταν φυσιολογικές και οι διακυμάνσεις του σκορ και οι εναλλαγές στο προβάδισμα.
Αν εξαιρέσουμε την 1η περίοδο, στην οποία το σκορ ήταν αρκετά "υψηλό" (ειδικά οι 21 πόντοι της Α.Ε.Κ.), κάτι που έδειχνε πως μπορεί να πάει και πάνω από τους 75 με 80 πόντους, από 'κει και πέρα άλλαξαν τα δεδομένα. Έσφιξαν οι άμυνες, ειδικά αυτή του Άρη, οπότε και περιορίστηκε αισθητά, κάτι που φαίνεται και από το τελικό σκορ. Δεν τον συνέφερε τον Άρη να πάει σε εκείνα τα επίπεδα το σκορ, καθώς δεν είχε ιδιαίτερα καλό ρυθμό στην επίθεση, αφού ειδικά σε ορισμένα σημεία, προς το τέλος του αγώνα, έδειχνε να έχει αποσυντονιστεί πλήρως. Τον κράτησε όμως η άμυνα του στο παιχνίδι και κατάφερε τελικά, στις λεπτομέρειες, να το κερδίσει.
Μεμονωμένα δεν μπορώ να ξεχωρίσω πολλούς παίχτες από την ομάδα μου.
Αν εξαιρέσω, φυσικά, τον εκπληκτικό Jamelle Hagins που παίζει να έκανε το καλύτερο του παιχνίδι στην Ελλάδα (double double με 17 πόντους, 10 ριμπάουντς, 6 κοψίματα), θεωρώ πως ο δεύτερος που τον ακολούθησε, συμβάλλοντας καταλυτικά στην επικράτηση του Άρη, ήταν ο Βασίλης Σίμτσακ!!! Πέρα από τους 6 πολύ σημαντικούς του πόντους και τα επιθετικά του ριμπάουντς, έπαιξε "σκυλίσια" άμυνα στους αντίπαλους ψηλούς και βοήθησε την ομάδα, σε τεράστιο βαθμό, όσα λεπτά βρέθηκε στο παρκέ (και ήταν αρκετά απόντος του παροπλισμένου, λόγω φάουλ, Okaro White).
Θετική η παρουσία του Dominic Waters (10 πόντοι, 6 ασσίστς), ενώ και ο Ζάρας έδειξε καλά στοιχεία στο ντεμπούτο του. Εκείνος που παραλίγο να γίνει ο μοιραίος παίχτης μας, ήταν ο Jerel McNeal. Έκανε ό,τι ακριβώς δεν έπρεπε, σε ορισμένες περιπτώσεις, "εκβιάζοντας" πολλές προσπάθειες, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις ήταν άστοχος σε ελεύθερα σουτ. Ήταν τυχερός που πέτυχε το πιο κρίσιμο καλάθι του αγώνα (59-58), ίσως και το πιο εντυπωσιακό, δίνοντας το καθοριστικότερο προβάδισμα στον Άρη, που τελικά αποδείχθηκε και νικηφόρο!
Περιμένω σαφώς περισσότερα και από τον Cupkovic και από τον Cohen, ενώ και ο Μούρτος δεν βοήθησε επιθετικά. Ειδικά για τους δύο πρώτους, θέλω να δω και αρκετά συστήματα, ώστε να τους δώσουν τον απαραίτητο χώρο για ελεύθερα σουτ, τόσο από μέση απόσταση, όσο και από μακρινή (έξω από την γραμμή του τριπόντου), αφού οι ικανότητες τους είναι δεδομένες.
Αυτό που με προβληματίζει περισσότερο στο παιχνίδι μας είναι το επονομαζόμενο "inside game". Αν εξαιρέσουμε τον δυναμίτη Hagins, δεν βλέπω να υπάρχει δεύτερος παίχτης μας που να μπορεί να το εφαρμόσει με ανάλογη συνέπεια και αποτελεσματικότητα. Κάτι ανάλογο ισχύει και για την άμυνα μας, αφού οι αντίπαλες ομάδες με ισχυρή "front line" θα μπορέσουν να μας "χτυπήσουν" στο "ζωγραφιστό". Χρειάζεται πολλή δουλειά ώστε να μην τους επιτραπεί να εισέρχονται εκεί, αλλά όταν ο Hagins δεν βρίσκεται πίσω, είτε για να ξεκουραστεί, είτε για να προφυλαχτεί, φοβάμαι πως θα έχουμε θέματα. Γι' αυτό και ήθελα έναν ακόμη παίχτη που να μπορεί να σπρώξει, όχι μόνο στην άμυνα, αλλά και επιθετικά, ώστε να πλησιάσει κοντά στο καλάθι. Δεν ξέρω, ίσως ο Cohen, με τις κατάλληλες τακτικές και την γρήγορη κίνηση, να μπορέσει να προσφέρει κάποιες βοήθειες εκεί.
Αυτά σε γενικές γραμμές από το δικό μας παιχνίδι.
Σε ό,τι αφορά την Α.Ε.Κ., όπως ήδη έχω γράψει, περιμένω να την παρακολουθήσω, αφού θεωρώ πως θα πραγματοποιήσει πολύ καλή πορεία φέτος (άνετα μέσα στην 4άδα την βλέπω, ίσως και πιο πάνω από μας). Δεν θέλω να τοποθετηθώ βιαστικά, μιας και ακόμα είναι πάρα πολύ νωρίς, όμως η ομάδα έδειξε να έχει μεγάλο "βάθος", πολλές ποιοτικές λύσεις και μην ξεχνάμε πως της έλειπαν και τρεις σημαντικοί της παίχτες (Carter, Sakota, Κατσίβελης), ενώ και ο Anosike μόλις ήρθε, οπότε θέλει τον χρόνο του, για να μάθει τους συμπαίχτες του και τα συστήματα της ομάδας.
