Δεν ξερω αν ο Μπατλερ,εννοειται με βοηθεια-κανεις μονος του δεν τα καταφερε-μπορει να ειναι ο νο1 μιας ομαδας που θελει να φτασει στον τελικο,και να το παρει.Στη regular παιζεις μονο για το πλασαρισμα.Μετα ξεκινανε τα ζορικα.
Ο Wade δεν παει πουθενα.Χαζος δεν ειναι να αφησει τετοιο συμβολαιο.Μονο αν ενδιαφερθει καποια ομαδα contender,και στην προοπτικη ενος δαχτυλιδιου,θυσιασει τα εκατομμυρια του συμβολαιου του.Αλλα εκει μιλαμε για ΤΕΡΑΣΤΙΑ διαφορα,πανω απο 10 μυρια πτωση στο συμβολαιο.Για Lopez δεν τρελαινομαι,ψιλοαδιαφορος μου ειναι,και οταν ακουσα οτον πηραμε σαν ανταλλαγμα του Rose ειχα ξενερωσει.Ευκολα τον εδιωχνα.Απο τους υπολοιπους,θα κραταγα μονο τον Valentine και τον Payne για την προοπτικη του.Ολοι οι αλλοι δρομο...

Αν και δεν έχετε άδικο, θεωρώ ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της ομάδας είναι η διοίκηση. Οι Πάξον και Φόρμαν είναι ελλιπέστατοι για το πόστο που κατέχουν και δεν τους έχω εμπιστοσύνη ότι μπορούν να χτίσουν ένα αξιοπρεπές σύνολο. Οι κινήσεις τους στερούνται λογικής. Έδωσαν τον Γκίμπσον για ψίχουλα, τη στιγμή που θα μπορούσαν να πάρουν κάτι καλύτερο γι' αυτόν. Έδιωξαν έναν πολύ καλό προπονητή μόνο και μόνο επειδή δεν τα πήγαινε καλά μαζί τους και έφεραν μια μετριότητα στη θέση του, ο οποίος πήρε την ομάδα του 2015 και την άφησε εκτός πλέι οφ πέρσι ενώ φέτος δεν παρουσίασε πάλι κάτι αξιόλογο. Έβαζε και έβγαζε παίχτες από το ροτέισον χωρίς λόγο και οι αλλαγές του ήταν τραγικές. Γι' αυτό το λόγο η απουσία του Ρόντο ήταν καταλυτική, μιας και κάλυπτε και το κενό του προπονητή. Δεν είμσι πολύ αισιόδοξος γι' αυτούς, ούτε και για τη Νέα Υόρκη και είναι κάτι που με λυπεί, μιας και μεγάλωσα με τις μάχες τους τη δεκαετία του '90 και θα ήθελα να ξαναδώ αυτές τις δύο ομάδες διεκδικήτριες.