ΑΦΙΕΡΩΜΑ(EUROBASKET-HISTORY)

Η διοργάνωση της Ελβετίας το 1935 είναι η πρώτη που διεξήχθη, αυτό έγινε με την συμμετοχή 10 χωρών. Η Λετονία κατέκτησε αήττητη και σχετικά εύκολα τον τίτλο επικρατώντας στον ημιτελικό 28-19 της Ελβετίας και στον τελικό της Ισπανίας του MVP του τουρνουά Μάρτιν με 24-18. Tην τρίτη θέση κατέλαβε η Τσεχοσλοβακία που έχασε στον ημιτελικό από τους φιναλίστ Ισπανούς 21-17, αλλά κέρδισε την Ελβετία στον μικρό τελικό με 25-23. Το σύστημα είχε ως εξής: στον προημιτελικό γύρο θα γινόταν 5 συναντήσεις και οι νικητές θα συνέχιζαν, εκεί αποφασίστηκε δύο από τους νικητές να παίξουν μεταξύ τους και ο νικητής θα ακολουθούσε τους άλλους τρεις στα ημιτελικά, στο ματς αυτό η Ελβετία νίκησε την Ιταλία 27-17. Πρώτη επίσημη καταγραφή παιχνιδιού για το Ευρωμπάσκετ ήταν ο μοναδικός προκριματικός Ισπανίας-Πορτογαλίας 33-12 όπου ο νικητής θα έπαιρνε το εισιτήριο για την Ελβετία, το παιχνίδι αυτό πάντως διεξήχθη στην Μαδρίτη με διαιτητή έναν Ισπανό κόουτς, ο οποίος όμως ήταν δίκαιος. Ατομική επίδοση που ξεχώρισε ήταν οι 32π του Ιταλού Φραντσεσκίνι στον προημιτελικό εναντίον της Βουλγαρίας.

Το δεύτερο Ευρομπάσκετ το 1937 έγινε στην απομακρυσμένη Ρίγα της Λετονίας με συνέπεια να συμμετέχουν μόλις 8 χώρες, η γείτονα Λιθουανία των αμερικανοαναθρεμένων παιχτών κατακτά επίσης αήττητη τον τίτλο, αλλά αυτό έγινε χάρη σε ένα σκάνδαλο για τα δεδομένα της εποχής, πρωτεργάτης της επιτυχίας ήταν ο Αμερικανός Φρανκ Λούμπιν



ο οποίος ήταν ο κορυφαίος παίχτης της διοργάνωσης και παρουσιάστηκε ως Λιθουανός, αγωνιζόταν στη θέση του σέντερ και είχε ύψος 1.95, ενώ υπήρξε μέλος της ομάδας των ΗΠΑ στους Ολυμπιακούς του Βερολίνου το 1936 που κατέκτησε στο πρώτο ολυμπιακό τουρνουά μπάσκετ το χρυσό μετάλλιο. Πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης αναδείχτηκε ο Ιταλός Φραντσεσκίνι με 49π.. Στους ημιτελικούς Ιταλία-Γαλλία 36-32 με 4π. του Φραντσεσκίνι στο τελευταίο λεπτό και Λιθουανία-Πολωνία 31-25, στον τελικό Λιθουανία-Ιταλία 24-23 (Λούμπιν 13,- Φραντσεσκίνι12) ενώ στον μικρό τελικό Γαλλία-Πολωνία 27-24. Τσεχοσλοβάκοι και Λετονοί έπεσαν θύματα εκπλήξεων στον πρώτο γύρο.

Στο Κάουνας της Λιθουανίας to 1939 έγινε ουσιαστικά επανάληψη του προηγουμένου Ευρωμπάσκετ ως προς το αποτέλεσμα αλλά και τις συνθήκες. Λόγω απόστασης, συμμετείχαν πάλι μόλις 8 χώρες, ο κορυφαίος παίχτης ήταν ξανά Λιθουανός, ο Ρούζγκις, εκεί έγιναν και τα πιο εξωπραγματικά αποτελέσματα στην ιστορία του θεσμού Εσθονία-Φινλανδία 91-1(χειρότερη επίθεση), Λιθουανία-Φινλανδία 112-9 (+103 μεγαλύτερη διαφορά μέχρι στιγμής). Στον άτυπο τελικό, αφού η διοργάνωση διεξαγόταν με βαθμολογία και όλοι έπαιξαν εναντίον όλων η Λιθουανία κέρδισε την Λετονία με 37-36, σε ματς που όμως έγινε την πρώτη ημέρα, ενώ το χάλκινο πήγε στην Πολωνία. Οι Ιταλοί χωρίς τον Φραντσεσκίνι δεν ήταν ιδιαίτερα ανταγωνιστικοί, πάντως ο Πασκουίνι πετυχαίνοντας 32π. εναντίον της Φινλανδίας στην αρχή του τουρνουά προσπάθησε να τον αντικαταστήσει, ανεπιτυχώς όμως.

Στην διοργάνωση του 1946 στην Γενεύη της Ελβετίας πού ήταν η πρώτη μετά την φρίκη του Β’ παγκοσμίου πολέμου συμμετείχαν 10 ομάδες, αλλά κάποιες όπως η Πολωνία αποτελούνταν από πρώην στρατιώτες, οι Τσεχοσλοβάκοι ήταν οι νικητές και αήττητοι κατέκτησαν τον τίτλο, επικρατώντας όμως σε όλα τους τα ματς με μικρές διαφορές. Στο τουρνουά αυτό εμφανίστηκε ο σπουδαίος Ιταλός Τζιουζέπε Στεφανίνι που έφερε πρώτος το τζαμπ-σουτ στα Ευρωπαϊκά γήπεδα και συμπαίχτες του στην εθνική εκτός από τον αδελφό του ήταν και ο μετέπειτα περίφημος προπονητής Τσέζαρε Ρουμπίνι.


Ο ΡΟΥΜΠΙΝΙ

Εκεί ήταν και ένας που θα εξελισσόταν ίσως ο κορυφαίος μπασκετμπολίστας της Ευρώπης τα επόμενα χρόνια ο Τσεχοσλοβάκος σέντερ ύψους 1.93 Χάρολντ Μράζεκ, αλλά καλύτερος του τουρνουά αναδείχτηκε ο επίσης Τσεχοσλοβάκος Κρέπελα. Τσεχοσλοβακία–Ιταλία 34-32 (18-21) στον μεγάλο τελικό και Ουγγαρία – Γαλλία 38-32 (18-15) στον μικρό.

Στην Πράγα της Τσεχοσλοβακίας το 1947 συμμετείχαν 14 ομάδες, εκεί το Βέλγιο επικρατεί της Αλβανίας με 114-11 και ισοφαρίζει την μεγαλύτερη διαφορά νίκης.




Αλλά το μεγάλο γεγονός είναι το ντεμπούτο της Γιουγκοσλαβίας και η πρώτη εμφάνιση της κραταιάς Σοβ. Ένωσης του MVP του τουρνουά Λίσοφ και των Μπουτάουτας, Κόνιεφ, Κορκίγια η οποία διαλύει στο διάβα της κάθε αντίπαλο με 25π. διαφορά κατά (μ.ο.), στον τελικό υποκλίθηκε η γηπεδούχος και δεύτερη δύναμη εκείνη την εποχή στον Ευρωπαϊκό χώρο Τσεχοσλοβακία με 56-37 αλλά χιλιάδες φίλαθλοι των γηπεδούχων προσπάθησαν να μπουν στο μικρό γυμναστήριο δίχως εισιτήρια, ευτυχώς δεν θρηνήθηκαν νεκροί. Στον μικρό τελικό Αίγυπτος – Βέλγιο 50-48(19-20)

Η διοργάνωση του 1949 μόνο ως Ευρωμπάσκετ δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, αφού μετά την άρνηση της Σοβ, Ένωσης να αναλάβει την διοργάνωση αποφασίστηκε αυτή να διεξαχθεί στην Αίγυπτο όπου όμως εμφανίστηκαν μόλις 3 ευρωπαϊκές χώρες από τις 7 που συμμετείχαν, μάλιστα επιστρατεύθηκαν και η Συρία με τον Λίβανο, έτσι δόθηκε η ευκαιρία στην πρωτοεμφανιζόμενη εθνική Ελλάδας με προπονητή τον Καρατζόπουλο και με πρώτους σκόρερ τους Ματθαίου (11π. μ.ο.), Ταλλιαδώρο (9π. μ.ο.) να κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο. Εφαρμόστηκε πάλι το σύστημα της βαθμολογίας, έτσι στον άτυπο τελικό που έγινε την προτελευταία αγωνιστική η Αίγυπτος επικράτησε 57-36 της Γαλλίας και κατέκτησε άνετα τον τίτλο. Κορυφαίος παίχτης αναδείχτηκε ο τούρκος Οζτούρκ.

Από το Παρίσι το 1951 σε ένα ποδηλατοδρόμιο χωριτικότητας 12000 θέσεων, ξεκινά ο θρύλος της 20τίας της Σοβ. Ένωσης στον χώρο του Ευρωπαϊκού μπάσκετ.



Όμως στον τελικό της διοργάνωσης με τους Τσεχοσλοβάκους του μεγάλου Μράζεκ που ανακηρύχθηκε MVP του τουρνουά


Ο ΜΡΑΖΕΚ
ενώ το σκορ είναι ισόπαλο 44-44, ο Στίπας Μπουτάουτας –που ήταν πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης- ευστοχεί σε ελεύθερη βολή, η οποία ακυρώνεται χωρίς λόγο, στην συνέχεια το λάθος διορθώθηκε, οι Γάλλοι θεατές όμως αποδοκίμαζαν με συνέπεια η ανάκρουση του εθνικού ύμνου της ΕΣΣΔ να γίνει μέσα σε έντονα γιουχαρίσματα. Οι γηπεδούχοι Γάλλοι κατέλαβαν την 3η θέση επικρατώντας 55-52 των Βουλγάρων αφού νωρίτερα είχαν χάσει στον ημιτελικό από τους Τσεχ/κους 59-50. Αξιοπρεπέστατη εμφάνιση της Ελληνικής ομάδας που κάτω από τις οδηγίες του Βλαδίμηρου Βάλλα και με πρώτο σκόρερ τον Ρουμπάνη 56π(μ.ο. 8), κατέλαβε την 8η θέση. Στο δυσκολότερο ματς εναντίον των Σοβιετικών έχασε 64-42 (Ρουμπάνης 10), ενώ μάλιστα ηττήθηκε από τους επίσης πανίσχυρους Τσεχοσλοβάκους στην παράταση 54-40 (Ματθαίου 13). Στην διοργάνωση αυτή έγινε ρεκόρ συμμετοχής, αφού πήραν μέρος 17 χώρες.

Στην Μόσχα της Σοβ. Ένωσης έλαβε χώρα το τουρνουά του 1953 στο οποίο συμμετείχαν και πάλι 17 ομάδες. Η Σοβ. Ένωση πού είχε στην σύνθεση της τον καλύτερο παίχτη της διοργάνωσης, τον Κόνιεφ, μπορεί να είχε την καλύτερη ομάδα και στην έδρα της να ήταν το αδιαφιλονίκητο φαβορί, σπάζοντας ακόμη και το ρεκόρ μεγαλύτερης διαφοράς το οποίο διατηρεί μέχρι και σήμερα με νίκη εναντίον της Δανίας 118-14(+104) αλλά προκάλεσε την οργή των φιλάθλων της αφού στην άτυπη τελική αναμέτρηση εναντίον της νέας ανερχόμενης δύναμης στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ Ουγγαρίας, ενώ το ημίχρονο ήταν 24-22, στο δεύτερο μέρος οι παίκτες της εκμεταλλευόμενοι την μικρή διαφορά που εξασφάλισαν και την απουσία χρονομέτρου κρατούσαν την μπάλα με συνέπεια η αναμέτρηση να λήξει 29-24, με τους Ούγγρους να έχουν παρατήσει το παιχνίδι και να κάθονται στο παρκέ ως ένδειξη διαμαρτυρίας. Συνέβησαν και άλλα τραγελαφικά όπως στον αγώνα Γιουγκοσλαβίας–Ισραήλ που κρίθηκε στην τέταρτη παράταση, αφού οι Γιούγκοι κέρδιζαν το τζάμπολ και άλλαζαν πάσες μέχρι την λήξη του πεντάλεπτου όπου επιχειρούσαν το τελικό σουτ. Η FIBA μετά από αυτά εισήγαγε το χρονόμετρο προκειμένου να σταματήσει αυτή η κωμωδία. Την τρίτη θέση κατέλαβε η Γαλλία αφήνοντας τους Τσεχοσλοβάκους 4ους και χωρίς μετάλλιο. Οι Ιταλοί του «ξανθού Αγγέλου» Σάντρο Ριμινούτσι και του Τσέζαρε Ρουμπίνι κατετάγη 7η .

Το 1955 στην Βουδαπέστη πραγματοποιήθηκε το καλύτερο και πιο συγκλονιστικό τουρνουά της παλιάς εποχής με την συμμετοχή-ρεκόρ 18 χωρών πολλές από τις οποίες είχαν ανταγωνιστικές ομάδες. Έγινε και αυτό με το σύστημα της βαθμολογίας. Οι Μαγυάροι στην δική τους έδρα αυτή τη φορά και με την βοήθεια του MVP Ζέμινγκερ πήραν την ρεβάνς από τους Σοβιετικούς - στους οποίους έκανε την εμφάνισή του για πρώτη φορά ο γίγαντας Γιαν Κρούμινς –


Ο ΚΡΟΥΜΙΝΣ


κερδίζοντάς τους 82-68, παράλληλα έδωσαν μεγάλη μάχη με την υπέροχη ομάδα της Τσεχοσλοβακίας -η οποία επικράτησε των Σοβιετικών με 81-74, αλλά και επί των γηπεδούχων Ούγγρων με 75-65 - πήραν τελικά τον τίτλο σε ισοβαθμίες χάρη σε δύο ήττες των Τσεχοσλοβάκων από την Πολωνία και την Γιουγκοσλαβία. οι Πολωνοί μάλιστα κρατούν από τότε το ρεκόρ παραγωγικότητας σε Ευρωμπάσκετ αφού επικράτησαν της Αγγλίας 140-44. Πολύ καλές ομάδες εκτός των παραπάνω είχαν κατεβάσει η Βουλγαρία και η Ιταλία που εκτός του Ριμινούτσι είχε στην σύνθεσή της και τους Γκάμπα, Καπελέτι. Όλοι οι αγώνες διεξαγόταν στο στάδιο Νεπ παρουσία 40.000 θεατών.

Το 1957 στη Σόφια της Βουλγαρίας έγινε επίσης ένα συγκλονιστικό τουρνουά και αυτό σε ανοιχτό στάδιο όμως, με τους παίχτες πολλές φορές να γίνονται έρμαια στις διαθέσεις του καιρού. Ξανά χωρίς νοκ-άουτ παιχνίδια αλλά με βαθμολογία ήταν το σύστημα. Μεγάλες κόντρες μεταξύ των Σοβιετικών του Βαλντμάνις, Ζούμπκοφ, Μούιζνιεκς -που ήθελαν να αποδείξουν μετά το προηγούμενο στραπάτσο ότι είναι μακράν οι καλύτεροι- των τρίτων Τσεχοσλοβάκων του MVP Μπάουμρουκ, τέταρτων Ούγγρων και των δεύτερων Βούλγαρων. Τον σπουδαίο άτυπο τελικό μεταξύ της οικοδέσποινας και της Ρώσικης αρκούδας, που κατέκτησε αήττητη τον τίτλο και επικράτησε με 60-57, παρακολούθησαν 48.000 θεατές, ενώ σε επίσης πολύ κρίσιμο παιχνίδι Σοβ. Ένωση- Τσεχοσλοβακία 62-60, αλλά στο πιο δραματικό παιχνίδι Βουλγαρία-Τσεχοσλοβακία 82-80, 1 λεπτό πριν την λήξη το σκόρ ήταν 73-80.

Στην Τουρκία το 1959 συμμετείχαν και πάλι 17 χώρες οι Σοβιετικοί συνεχίζουν να κυριαρχούν με μπροστάρηδες τον θηριώδη «χιονάνθρωπο» όπως τον αποκαλούσαν λόγω των σωματικών χαρακτηριστικών που θύμιζαν πρωτόγονο άνθρωπο, Γιαν Κρούμινς των 2.20, τον ύψους 2.08 Πετρόφ και τον MVP ύψους 2.04 Ζούμπκοφ, χωρίς να συναντούν ιδιαίτερα προβλήματα. Αυτό ήταν και το καλύτερα οργανωμένο Eυρωμπάσκετ της παλιάς εποχής, Τσεχοσλοβάκοι, Ούγγροι και Βούλγαροι συνεχίζουν να έχουν αρκετά καλές ομάδες. Πιο συγκεκριμένα, πρώτος σκόρερ αναδείχτηκε ο Ιταλός Αλεσίνι με 174π (21,9 μ.ο.), στον άτυπο τελικό Σοβιετική Ένωση – Τσεχοσλοβακία 83-72 παρά τους 31π. του σπουδαίου Τσεχοσλοβάκου Λούκασιτς, το χάλκινο πήγε στην Γαλλία του Μπισνέλ (παλιού προέδρου της FIBA), ενώ σε ένα παιχνίδι από το «μέλλον» για την 9η θέση Γιουγκοσλαβία-Ιταλία 76-70 (Τζέρτζια 23, Αλεσίνι 19), ακόμη στο τουρνουά αυτό συμμετείχε και ο σπουδαίος Ραλφ Κλάιν με την εθνική Ισραήλ.

Το 1961 στο Βελιγράδι συμμετέχουν κάνοντας ρεκόρ 19 χώρες, είναι η διοργάνωση που εμφανίζονται για πρώτη φορά στο προσκήνιο με καλή ομάδα και υπό την καθοδήγηση του Άτσα Νίκολιτς οι Γιουγκοσλάβοι του τεράστιου Ραντιβόι Κόρατς που ήταν και πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 216π.(24 μ.ο.)


Ο ΚΟΡΑΤΣ
αλλά και με την βοήθεια του Ίβο Ντανέου κατακτούν το αργυρό μετάλλιο κάνοντας μόνο δύο ήττες απέναντι στον ίδιο αντίπαλο, η δεύτερη ήταν στον τελικό με 60-53, επί των παραδοσιακά πανύψηλων σε κορμιά και αχτύπητων αγωνιστικά Σοβιετικών, παράλληλα ξεκινούν τυπικά την κόντρα τους αφού οι Σοβιετικοί είναι μια κλάση παραπάνω και οι Πλάβι πρέπει να περιμένουν λίγο ακόμη. Το χάλκινο πήγε στα χέρια των Βουλγάρων που νίκησαν στον μικρό τελικό την Γαλλία 55-46, ο Ζούμπκοφ γίνεται ο μοναδικός που κατακτά τον τίτλο του MVP για δεύτερη συνεχόμενη διοργάνωση, οι Ούγγροι αρχίζουν σιγά σιγά να ρίχνουν το επίπεδο τους με πρώτο έντονο μελανό σημείο την βαριά ήττα 93-31 από τους Σοβιετικούς, στο τουρνουά αυτό επέστρεψε και η Ελλάδα αλλά τερμάτισε μόλις 17η έχοντας για πρώτους σκόρερ τους Αμερικάνο με 91π (15,2 μ.ο.), Χρηστέα με 74π (12,3), Μουρούζη με 49π. (8,2). Στο τουρνουά αυτό επιχειρήθηκε από εταιρεία η επιβράβευση των καλυτέρων παικτών με ένα σκούτερ, ο πρόεδρος όμως της FIBA Ουίλλιαμ Τζόουνς αρνήθηκε κάτι τέτοιο λέγοντας πως είμαστε ερασιτέχνες! Από αυτή την διοργάνωση και έπειτα οι αγώνες θα διεξάγονται σε κλειστά γυμναστήρια, επίσης είναι η τελευταία φορά που συμμετέχουν εθελοντικά ομάδες, αφού υπάρχει μεγάλη συμμετοχή με συνέπεια να δημιουργούνται οργανωτικά προβλήματα, από εδώ και μπρος θα υπάρχουν προκριματικά, το περίφημο Τζαλενζ Ράουντ όπως ονομάστηκε.

Στο Βρότσλαβ το 1963 το τουρνουά διεξήχθη σε πολύ καλές συνθήκες αφού οι αγώνες έγιναν σε πολυτελή για την εποχή σάλα κινηματογράφου χωρητικότητας 10.000 θέσεων. Οι γηπεδούχοι Πολωνοί ανεβάζουν την απόδοσή τους ακόμη περισσότερο, ξεκινώντας την χρυσή δεκαετία του Πολωνικού μπάσκετ, καθώς μέχρι το 1971 ποτέ δεν θα έπεφταν κάτω από την 4η θέση, στο συγκεκριμένο Ευρωμπάσκετ κατέλαβαν την 2η θέση χάνοντας στον τελικό 61-45 από την Σοβ. Ένωση, στον ημιτελικό μάλιστα επικράτησαν 83-72 -έστω και αν είχαν κόντρα την διαιτησία- της σπουδαίας Γιουγκοσλαβίας, οι μόλις 2 ήττες τους έγιναν επί των αχτύπητων Σοβιετικών που και πάλι κατακτούν άνετα τον τίτλο. MVP ανακηρύχθηκε ο Ισπανός Ροντρίγκεζ ένας φόργουορντ ύψους 1.83, και η χώρα του τερμάτισε 7η δείχνοντας εμφανώς σημάδια βελτίωσης. Εντύπωση προκάλεσε η κατρακύλα της Γαλλίας στην 13η θέση και της Τσεχοσλοβακίας στην 10η.

Το 1965 στην Μόσχα είναι η εποχή που ξεκινάνε στον Ευρωπαϊκό χώρο οι γιγαντομαχίες ανάμεσα στην Σοβιετική Ένωση και την Γιουγκοσλαβία του μεγάλου Ραντιβόι Κόρατς που αναδείχτηκε και MVP, στην πρώτη πραγματικά μεγάλη κόντρα τους, στον τελικό της διοργάνωσης νικητές αναδείχτηκαν οι Σοβιετικοί που καθοδηγούνταν από την «αλεπού των πάγκων» Αλεξάντερ Γκομέλσκι που πέθανε πριν λίγους μήνες, τότε όμως εξουδετέρωσε τον Ραντιβόι Κόρατς με την άμυνα ζώνης και έφτασε στην νίκη με 58-49, αλλά το ματς του τουρνουά ήταν ο ημιτελικός ανάμεσα στους Πλάβι και τους Ιταλούς όπου καλάθι του Κόρατς 17 δεύτερα πριν τη λήξη δίνει την νίκη στην χώρα του με 83-82, οι Ιταλοί έχασαν και στον μικρό τελικό από τους Πολωνούς με 86-70. Η ήττα της Ελλάδας την τελευταία ημέρα για την 7η θέση από την Τσεχοσλοβακία με 116-71 (Αμερικάνος 21) είναι η μεγαλύτερη σε έκταση στην ιστορία της σε Ευρωμπάσκετ που πάντως στο τουρνουά αυτό κάτω από τις οδηγίες του Φαίδωνα Ματθαίου πήγε πάρα πολύ καλά καταλαμβάνοντας την 8η θέση και έχοντας για κορυφαίους τους Τρόντζο (14,9π)., Αμερικάνο (17,4) και Κολοκυθά με (10π.). Εναντίον της πανίσχυρης Γιουγκοσλαβίας στον πρώτο γύρο έχασε μόλις 76-68 (Τρόντζος 21π. είχε αντίπαλο τον Κόρατς), ενώ κέρδισε την μεγάλη Βουλγαρία του Γκολομέεφ 65-59 (Τρόντζος 17) και στους αγώνες κατάταξης έχασε την μεγάλη ευκαιρία να διεκδικήσει την 5η θέση χάνοντας μόλις 69-67 (Κολοκυθάς 18) στην παράταση από το Ισραήλ.

Στο Τάμπερε της Φινλανδίας το 1967 με την παρουσία της τηλεόρασης για πρώτη φορά, έγινε ένα πολύ δυνατό τουρνουά από την 2η θέση και κάτω αφού οι Σοβιετική έκαναν πάλι πλάκα εφαρμόζοντας το ζον-πρες στην άμυνα αφού είχαν πολλούς παίχτες και δεν αντιμετώπιζαν προβλήματα κούρασης, επίσης βρήκαν τον αντικαταστάτη του Γιαν Κρούμινς στο πρόσωπο του ύψους 2,15 Πολιβόντα, αλλά και στην περιφέρεια είχαν τον δαιμόνιο Αλατσατσιάν και τον πρωτοεμφανιζόμενο Σεργκέι Μπέλοφ. Στον ημιτελικό οι Σοβιετικοί κέρδισαν την Πολωνία με 108-68 και στον τελικό βρήκαν τους Τσεχοσλοβάκους που είχαν επιβληθεί στον ημιτελικό της Βουλγαρίας με 82-79 και δεν δυσκολεύτηκαν να φτάσουν στο τελικό 89-77, το κορυφαίο γεγονός ήταν ότι οι Γιουγκοσλάβοι στην κυριολεξία πάτωσαν καταλαμβάνοντας τελικά την 9η θέση, αφού έχασαν στον πρώτο γύρο εκτός από τους καλούς Ρουμάνους, την πολύ δυνατή Πολωνία και από την τρομερή αυτή την φορά Τσεχοσλοβακία του νεαρού Ζίντεκ και του καλύτερου παίχτη της διοργάνωσης Ζέντβιτσεκ, οι οποίες έφτασαν στην 3η και 2η θέση αντίστοιχα. Το παιχνίδι του τουρνουά πάντως ήταν στη φάση του ομίλου Γιουγκοσλαβία-Φινλανδία 68-59, όπου οι Γιουγκοσλάβοι αν και είχαν μείνει εκτός ημιτελικών άφησαν πήραν μαζί τους, τους γηπεδούχους του πολύ καλού Βαίνιο και οι 13000 φίλαθλοι ενοχλημένοι από το αποτέλεσμα και την διαιτησία επιδόθηκαν στο αγαπημένο ελληνικό άθλημα, την ρίψη κερμάτων δηλαδή, διακόπτοντας για 20 λεπτά το παιχνίδι. Πολύ άσχημο αποτέλεσμα για την εθνική Ελλάδας ήταν η ήττα από τους μόνιμους πρωταθλητές Σοβιετικούς με 82-41, η Ελλάδα πάντως είχε στις τάξεις της τον πρώτο σκόρερ του τουρνουά Γιώργο Κολοκυθά που είχε μ.ο. (26,2π.), επίσης καλή απόδοση είχαν οι Τρόντζος με (11,4π) και Μπαρλάς (9,3π.), στον πρώτο γύρο μάλιστα έγινε η μεγάλη έκπληξη Ελλάδα-Βουλγαρία 78-69 (Κολοκυθάς 27, Τρόντζος 11, Μπαρλάς 8), η Βουλγαρία είχε καταλάβει την 4η θέση στην διοργάνωση, ενώ στο παιχνίδι με την Ισπανία 95-99 ο Κολοκυθάς έκανε το ατομικό του ρεκόρ με 43π., στο πανευρωπαϊκό αυτό έκανε την τρίτη και τελευταία του εμφάνιση σε Ευρωμπάσκετ ο μετέπειτα ευρωκόουτς Κώστας Πολίτης, ενώ έκανε και το ντεμπούτο του ο νεαρός τότε Βασίλης Γκούμας.

Στην Νάπολι της Ιταλίας το 1969 συνεχίζεται η γιγαντομαχία, με τους Γιούγκους υπό την καθοδήγηση του Ράνκο Ζεράβιτσα έστω και χωρίς τον Ραντιβόι Κόρατς που χάθηκε άδοξα σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Στην φάση των ομίλων οι Γιούγκοι κάνουν την πρώτη τους νίκη με 73-61 επί της Σοβ. Ένωσης σε Ευρωμπάσκετ, υποχρεώνοντας την σε ήττα μετά από 14 χρόνια, μάλιστα μετά από την συγκλονιστική νίκη της Γιουγκοσλαβίας επί της Πολωνίας στον ημιτελικό με 76-74 (Σόλνα 32π) και αφού οι Πλάβι βρισκόταν πίσω στο σκορ στο 30’, οι Πολωνοί Λίτσκο, Γιούργκεβιτς αποβλήθηκαν με ντισκαλιφιέ και το παιχνίδι γύρισε, έτσι η μάχη επαναλήφθηκε στον τελικό με την Ρώσικη Αρκούδα όμως αυτή την φορά να παίρνει την ρεβάνς 81-72 (Βολνόφ 27) σε ένα τελικό που υπό το ασφυκτικό μαρκάρισμα του Ζαρμουκαχμέντοφ ο αείμνηστος θρύλος του Γιουγκοσλάβικου μπάσκετ, ο σέντερ ύψους 2.11 Τσόσιτς είχε μόλις 3/20 σουτ και 6π. Εκτός των παραπάνω μεγάλη ομάδα κατέβασε και πάλι η Τσεχοσλοβακία κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο επικρατώντας 77-75 της Πολωνίας στον μικρό τελικό, ακόμη εντυπωσιακή είναι η πρόοδος των 5ων στο τουρνουά Ισπανών που αυτή τη φορά είχαν στο ρόστερ τους εκτός από τον ξανά MVP Ροντρίγκεζ και τους Μπουσκατό, Μαργκάλ και τον Αμερικανοισπανό της Ρεάλ Λιουκ, μάλιστα εκεί ξεκίνησαν και οι μεγάλες τους κόντρες με τους 6ους Ιταλούς στην διοργάνωση αυτή, του νεαρού τότε Μενεγκίν. Αποτέλεσμα που προκάλεσε εντύπωση ήταν η απίστευτη συντριβή �

(συνέχεια από το πάνω ποστ, για λόγους χωρητικότητας.
Credit by Sarounas: )

μόνο στο δεύτερο ημίχρονο γύρισε ένα αδιάφορο παιχνίδι για τους Γιουγκοσλάβους και έβαλε την Ελλάδα στους 4, ενώ με νίκη των Γάλλων η ελληνική ομάδα έμενε έξω.



Ο ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΟΣ ΝΤΡΑΖΕΝ
Στον άλλο ημιτελικό Γιουγκοσλαβία-Ιταλία 97-80 (Πέτροβιτς 24π.) και στον τελικό Γιουγκοσλαβία-Ελλάδα 98-77 (Πέτροβιτς 28π., Ράτζα 20π.-Γκάλης 30π., Φασούλας 22π.)

Το Ευρωμπάσκετ της Ιταλίας το 1991 ήταν ένα από τα πιο προβλέψιμα. Οι γιουγκοσλάβοι έστω και χωρίς τους Ντράζεν, Βράνκοβιτς που αρνήθηκαν να συμμετέχουν και από τα μισά της διοργάνωσης για πολιτικούς λόγους χωρίς τον Ζντοβτς που υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει, αλλά με τον Κούκοτς MVP δεν βρήκαν αντίπαλο να τους κοντράρει.


ΤΟ ΠΑΙΔΙ-ΘΑΥΜΑ(ΚΟΥΚΟΤΣ)
Η Ελλάδα που ήταν η μόνη που θα μπορούσε ίσως να κάνει κάτι λόγω Γκάλη και εμπειρίας, κατακρεουργήθηκε από τους διαιτητές στην πρεμιέρα με τους Ιταλούς όπου υποχρεώθηκε να χάσει διαφορά 15π. και σε συνδυασμό με την ήττα στο παιχνίδι Ελλάδα- Τσεχοσλοβακία 113-123 που είναι και το πιο παραγωγικό στην ιστορία των Ευρωμπάσκετ μπήκε η ταφόπλακα για κάτι καλό. Στον τελικό τα παιδιά ενός ανώτερου θεού όπως ονομάστηκαν, στην τελευταία τους εμφάνιση ισοπέδωσαν την γηπεδούχο Ιταλία με 88-73 (Ράτζα 23π. Κούκοτς 20π.) υψώνοντας πανό STOP THE WAR στην απονομή. Για το χάλκινο Ισπανία-Γαλλία 101-83. Αυτή την φορά ήταν η σειρά του Γκάλη που και πάλι ήταν πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με (31,6π.) να πει αντίο στην εθνική ομάδα.

Το Ευρωμπάσκετ της Γερμανίας του 1993 σίγουρα αποτελεί το χειρότερο των τελευταίων ετών τουλάχιστον από πλευράς θεάματος και προσωπικοτήτων. Οι αργυροί ολυμπιονίκες Κροάτες αν και το μεγάλο φαβορί και εμφανώς καλύτεροι από τους αντιπάλους τους, παρουσιάζονται περίπου αποδιοργανομένοι και αιφνιδιασμένοι, έτσι στον ημιτελικό πέφτουν θύματα έκπληξης από την νεοσύστατη ομάδα της Ρωσίας 76-84 (Μπαζάρεβιτς 25π., Μπάμπκοφ 22π., Μιχαήλοφ 14π.-Τσβετίτσιανιν 15π., Κόμαζετς 14π., Περάσοβιτς 14π.) –μια Ρωσία, η οποία από παιχνίδι σε παιχνίδι παρουσιαζόταν και καλύτερη αν και στην έναρξη του τουρνουά έχασε ακόμη και από την Σουηδία (91-100) - αυτό συνέβει γιατί ο Ντράζεν Πέτροβιτς δεν μένει πια εδώ, ο Μότσαρτ του Ευρωπαϊκού μπάσκετ ή γιος του διαβόλου όπως συνήθιζαν να τον αποκαλούν άφησε την τελευταία του πνοή στις 7 Ιουνίου σε έναν από του κεντρικούς δρόμους της Γερμανίας, ενώ στο τζάλεντζ ράουντ που είχε πραγματοποιηθεί εκεί, οδήγησε την πατρίδα του στα τελικά, στην ίδια διοργάνωση οι Λιθουανοί απόντος του Σαμπόνις, περιέργως αποκλείονται με τον Μαρτσουλιόνις να παιδιαρίζει, η Γιουγκοσλαβία είναι αποκλεισμένη εξαιτίας του εμπάργκο λόγω του πολέμου. Με τα δεδομένα αυτά η μέτρια Γερμανία των Κοχ και Χάρνις με προπονητή τον Σβέτισλαβ Πέσιτς κατακτά τον τίτλο σε έναν δραματικό τελικό με γκολ-φαουλ του MVP της διοργάνωσης Κρίστιαν Βελπ 71-70 (Βέλπ 18π.- Μπάμπκοφ 24π.) τι και αν έκανε τρεις ήττες;



O ΓΚΝΑΝΤ
η ακόμη μετριότερη Ελλάδα που έχασε ακόμη και από το Ισραήλ 79-74 του τριποντάκια Γκόρντον 36π. (8\10τριπ.), έφτασε στα ημιτελικά μετά από έναν συγκλονιστικό προημιτελικό με την Γαλλία 61-59 ύστερα από ριμπαουντ και καλάθι στην εκπνοή του Φασούλα μετά την άστοχη βολή του Παταβούκα, ενώ και οι Ισπανοί έπεσαν θύματα της διαιτησίας στα προημιτελικά εναντίον των γηπεδούχων Γερμανών 77-79. Σε ένα καταπληκτικό παιχνίδι στην πρώτη φάση η Εσθονία επικράτησε των μετέπειτα πρωταθλητών Γερμανών με 113-103 (Μπαμπένκο 40π.(9τρ.)-Βελπ 21π.)

Μετά το χειρότερο Ευρωμπάσκετ, σειρά έχει το μάλλον καλύτερο όλων των εποχών. Στην Αθήνα το ‘95 όλοι οι σπουδαίοι εν ενεργεία Ευρωπαίοι μπασκετμπολίστες είναι εκεί. Πρωταθλητές στα χαρτιά αναδείχτηκαν οι γιουγκοσλάβοι του Τζόρτζεβιτς, του Ντίβατς, του Πάσπαλιε, του Ντανίλοβιτς, του Μποντίρογκα, του Σάβιτς κ.α.,



ΤΖΟΡΤΖΕΒΙΤΣ-ΠΑΣΠΑΛΙΕ
που νίκησαν στον τελικό τους Λιθουανούς 96-90 (Τζόρτζεβιτς 41π.(9τρ.), Ντανίλοβιτς 25π.-Μαρτσουλιόνις 32π., Καρνισόβας 20π., Σαμπόνις 19π.) οι οποίοι είχαν και την υποστήριξη των Ελλήνων φιλάθλων εξαιτίας της εύνοιας από την διαιτησία σε τελικό και ημιτελικό που έτυχαν οι γιουγκοσλάβοι -αυτό εκδηλώθηκε με την ιαχή Λιέτουβα, Λιέτουβα των φιλάθλων στον τελικό- οι Λιθουανοί αποτελούνταν από τους: τον MVP της διοργάνωσης Μαρτσουλιόνις, τον Σαμπόνις, τον Καρνισόβας, τον Εινίκις κ.α., το χάλκινο πήγε στους Κροάτες του Κούκοτς, του Ράτζα, του Βράνκοβιτς κ.α. που αποχώρησαν από το βάθρο όταν ήρθε η ώρα να ακουστεί ο ύμνος των Γιουγκοσλάβων! Τέταρτη τερμάτισε η γηπεδούχος Ελλάδα του Γιαννάκη, του Φασούλα, του Χριστοδούλου καθώς και των Οικονόμου, Σιγάλα, Αλβέρτη σε μια συνύπαρξη του παρελθόν με το μέλλον. Ιδιαίτερα σχόλια προκάλεσε το αποτέλεσμα του αγώνα Ισπανία-Ρωσία που ευνόησε την εθνική Ελλάδας στέλνοντάς τη στην Ισπανία στον προημιτελικό αντί της Ρωσίας που συναντήθηκε με τους Λιθουανούς σε ένα ξεπλήρωμα λογαριασμών στο οποίο καθάρισε ο Σαμπόνις με 33π. Στην ιστορία έμεινε και η κόντρα του Φασούλα με τους δημοσιογράφους και τις δηλώσεις του για τα πατατάκια αναφερόμενος στους φιλάθλους. Οι προηγούμενοι πρωταθλητές Ευρώπης Γερμανοί εδώ είχαν την ευκαιρία όπως και την προηγούμενη χρονιά στο μουντομπάσκετ του Καναδά να διαπιστώσουν τις πραγματικές δυνατότητές τους. Οι 126 πόντοι των Ρώσων εναντίον των Εσθονών αποτελούν το τρίτο καλύτερο επιθετικό ρεκόρ στην ιστορία του Ευρωμπάσκετ

Το Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας του 1997 βρήκε πάλι τους Γιουγκοσλάβους στην κορυφή της Ευρώπης που νίκησαν στον τελικό την Ιταλία 61-49 (Μποντίρογκα 14π., Μάιερς 17π.) αφού προηγουμένος πέρασαν για άλλη μια φορά από τους Έλληνες στον ημιτελικό 88-80. Το παιχνίδι του τουρνουά ήταν φυσικά αυτό της πρώτης φάσης όπου οι Γιουγκοσλάβοι επικράτησαν των Κροατών 64-62 (Τζόρτζεβιτς 19π., Ρίματς 22π.) με τρίποντο στην εκπνοή του MVP του τουρνουά Τζόρτζεβιτς σε μια διαβολική σύμπτωση του τελικού του ‘92 Παρτιζάν-Μπανταλόνα (μιλάμε ακριβώς για ίδια φάση!!!). Στον μικρό τελικό Ρωσία-Ελλάδα 97-77 (Μιχαήλοφ 35π. – Ρεντζιάς 28π.). Η έκπληξη των αγώνων ήταν η Πολωνία του Βόιτσικ που έφτασε στην 7η θέση, ενώ η ανανεωμένη και γηπεδούχος Ισπανία απέτυχε μένοντας στην 5η θέση αφού στον κρίσιμο προημιτελικό έχασε από την Ρωσία 70-67, έσωσε όμως τα προσχήματα με την νίκη της στον αγώνα κατάταξης απέναντι στην 6η και επίσης ανανεωμένη Λιθουανία παίρνοντας το εισιτήριο για το παγκόσμιο του 98.

Στην Γαλλία έγινε η διοργάνωση του 1999, εκεί ήταν η ώρα της Ιταλίας του Μπόγκνταν Τάνιεβιτς και των πολλών αστέρων που έπαιξε καταληκτική άμυνα και κυριολεκτικά διέλυσε κάθε επιθετικό συστημα της Γιουγκοσλαβίας στον ημιτελικό 71-62 (Φούτσκα 17π., Μενεγκίν 16π., Γκαλάντα 12π., Μάιερς 11π.,-Μποντίρογκα 17π., Ντανίλοβιτς 14π., Στσεπάνοβιτς 12π.) ενώ στον τελικό δεν είχε κανένα πρόβλημα απέναντι στην Ισπανία 64-56 (Μάιερς 18π., Φούτσκα 10π., ‘Αμπιο 10π.,-Κοράλες 15π., Ερέρος 10π.,) που είχε επιβληθεί στον ημιτελικό της Γαλλίας 70-63 (Ερέρος 29π., Ντε Μιγκέλ 14π.,- Μπιλμπά 11π., Ριγκοντό 10π., Γκαντού 10π.). Το κορυφαίο παιχνίδι της διοργάνωσης ήταν στα προημιτελικά Ισπανία-Λιθουανία 74-72 (Ερέρος 28π., Ανγκούλο 10π., –Γιασικεβίτσιους 22(5)π., Καρνιςόβας 17π., Σαμπόνις 3π.! ήταν τραυματίας όμως), σε άλλο προημιτελικό ο πιτσιρικάς Νοβίτσκι Δεν τα κατάφερε εναντίον της Γιουγκοσλαβίας αφού η Γερμανία ηττήθηκε 78-68 (Στσεπάνοβιτς 17π., Ντανίλοβιτς 15π., Μποντιρόγκα 14π.- Φέμερλινγκ 13π., Νοβίτσκι 11π.. Η εθνική Ελλάδος εμφανώς ταλαιπωρημένη από τους πολλούς τραυματισμούς βασικότατων παιχτών την τελευταία στιγμή αποκλείστηκε από την πρώτη κιόλας φάση με 3 ήττες. Ελλάδα-Γερμανία 58-59 (Σιγάλας 17π., Τσακαλίδης 12π., Κορωνιός 10π., Μπουντούρης 8π.,-Νοβίτσκι 21π., Οκουλάγια 10π., Ροντλ 10π., Μπογκόγεβιτς 9π.) , Ελλάδα-Τσεχία 72-83 (Παπανικολάου 21π., Γιαννούλης 19π., Κορωνιός 16π., Μπουντούρης 9π.-Μπάρτον 26π., Μπέκα 23π.), Ελλάδα-Λιθουανία 64-82 (Παπανικολάου 21π., Μπουντούρης 14π., Τσακαλίδης 9π., Κορωνιός 8π.-Καρνισόβας 20π., Σαμπόνις 18π., Στομπέργκας 13π.)

Η επιστροφή της Γιουγκοσλαβίας στο θρόνο του Πρωταθλητή Ευρώπης έγινε το 2001 στην Τουρκία. Η ομάδα του Σβέτισλαβ Πέσιτς έφτασε έως τον τελικό δίχως να αντιμετωπίσει δυσκολίες και στην τέταρτη περίοδο του αγώνα για το χρυσό μετάλλιο ανάγκασε και τους οικοδεσπότες Τούρκους να υποκλιθούν και να συμβιβαστούν με την ιδέα του αργυρού μεταλλίου 78-69. Την τρίτη θέση κατέλαβαν οι Ισπανοί, κερδίζοντας στον μικρό τελικό τη Γερμανία 99-90 (Γκασόλ 31π.,Ναβάρο 27π. – Νοβίτσκι 43π. 15ρ.) η οποία είχε προλάβει από τους αγώνες μπαράζ να αποκλείςει την Εθνική Ελλάδας με 75-80 μολονότι υπολείποταν 16π. 47-31 στο ημίχρονο. Ο προπονητής, Κώστας Πετρόπουλος παραιτήθηκε με απολογισμό δύο νίκες {Ιταλία 83-82 και Βοσνία 101-77} και δύο ήττες {Ρωσία 81-106 (Τσικάλκιν 27π., Κιριλένκο 23π.- Αλβέρτης 20π.) και Γερμανία 75-80(Νοβίτσκι 25π.- Σιγάλας 23π.) }. MVP ανακυρήχθηκε ο Στογιάκοβιτς αλλά στην πραγματικότητα ήταν ο Νοβίτσκι,



ΝΤΙΡΚ ΝΟΒΙΤΣΚΙ
ενώ επίσης συγκλονιστικός ήταν ο Ισπανός Γκασόλ. Στα αξιοσημείωτα της διοργάνωσης, ο αποκλεισμός των προηγούμενων πρωταθλητών Ιταλών στον αγώνα μπαράζ από τους Κροάτες 57-65, ο αποκλεισμός στην ίδια φάση των Λιθουανών από τους Λετονούς 76-94 και το επεισόδιο στον αγώνα Ελλάδας-Βοσνίας με τον Καλαϊτζή και τον Σιγάλα να κυνηγούν τον Νταμίρ Μρσιτς και τα επιλεκτικά σφυρίγματα των διαιτητών στον προημιτελικό με την Κροατία 87-85 και τον ημιτελικό με την Γερμανία 79-78 (Κουτλουάι 24π., Τούρκογλου 23π.- Νοβίτσκι 22π., Οκουλάγια 18π.) που βοήθησαν τους Τούρκους να φτάσουν στο πρώτο μετάλλιο της ιστορίας τους.

Στην Σουηδία το 2003 ήταν η ώρα των εκπληκτικών Λιθουανών που με εντυπωσιακό σε θέαμα μπάσκετ κατέκτησαν πολύ εύκολα κάτι που θα πρεπε να έχουν κατακτήσει τουλαχιστον μία φορά από το 1993, μοναδική ομάδα που τους απείλησε πραγματικά ήταν στον ημιτελικό η τρομερή Γαλλία του Πάρκερ 74-70 αλλά στον τελικό ισοπέδωσαν την Ισπανία του Γκασόλ που έβαζε, έβαζε, έβαζε πόντους, έκανε τα πάντα, αλλά δεν έφτανε 93-84( Μασιγιάουσκας 21π., Ζουκάουσκας 18π., Γιασικεβίτσιους 10π. 9ασ.-Γκασόλ 37π., 12ρ., Ναβάρο 18π., Γκαρμπαχόθα 17π.,). Καλύτερο παιχνίδι εκτός των δύο ημιτελικών, - στον άλλο Ισπανία-Ιταλία 81-79- ήταν το μπαράζ Ιταλία-Γερμανία 86-84 (Μπουλέρι17π., Γκαλάντα 16π., Ραντούλοβιτς 14π.-Ντεμιρέλ 23(4)π., Νοβίτσκι 22π., Πέσιτς 19π.). Κορυφαίος πάικτης του τουρνουά ήταν ο Γιασικεβίτσιους, ενώ εκτός του Γκασόλ, πολύ καλοί ήταν ο Κιριλένκο, ο Μουλαομέροβιτς και ο Νοβίτσκι αλλά δεν μπόρεσαν να φτάσουν μακριά στην διοργάνωση. Οι Γιουγκοσλάβοι χωρίς τον Μποντιρόγκα για μοναδική φορά στην καριέρα του, αλλά με τον Στογιάκοβιτς στη σύνθεσή τους έμειναν 6η . Η ελληνική ομάδα του φωνακλά Ιωαννίδη αν και πέρασε αήττητη από τα παιχνίδια του ομίλου Κροατία 77-76, Τουρκία 75-70, Ουκρανία 79-73, σταμάτησε απότομα χάνοντας στον προημιτελικό από τους Ιταλούς 59-62 (Ντικούδης 18π., Σιγάλας 14π., Φώτσης 9π., Τσακαλίδης 8π., Παπαλουκάς 4π., και μένοντας 5η γύρισε με κατεβασμένο το κεφάλι στην Ελλάδα.

Στο βελιγράδι το 2005 αναστήθηκε το Ελληνικό μπάσκετ, με προπονητή τον Γιαννάκη η εθνική Ελλάδας επέστρεψε στις κορυφαίες θέσεις του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Παίζοντας με το μίνιμουμ των δυνατοτήτων της, στηριζόμενη ουσιαστικά μόνο στην τέλεια άμυνά της, αφού «λόγω άγχους» τα περιφερειακά σουτ δεν έμπαιναν με αποτέλεσμα να αχρηστευθεί ο κορυφαίος ίσως επιθετικός στην Ευρώπη κοντά στο καλάθι, ο Παπαδόπουλος, κατάφερε και κατέκτησε τον τίτλο εναντίον της Γερμανίας στον τελικό 79-63 (Παπαλουκάς 22π.-,Νοβίτσκι 23π.) στον μικρό τελικό Γαλλία-Ισπανία 98-68. Καλύτερα Παιχνίδια στην διοργάνωση ήταν οι δύο ημιτελικοί Ελλάδα- Γαλλία 67-66 (Παπαδόπουλος 15π., Ντικούδης 14π., Ζήσης 11π., Παπαλουκάς 10π.-Πάρκερ 20π., Ντιο 14π.) με τρίποντο του Διαμαντίδη στο τέλος ενώ 41 δευτερόλεπα πριν τη λήξη το σκορ ήταν 55-62, και Γερμανία-Ισπανία 74-73 (Νοβίτσκι 27π. –Ναβάρο 27π.) με καλάθι του Νοβίτσκι 3 δεύτερα πριν την λήξη. Το γεγονός της διοργάνωσης ήταν ο καταποντισμός της Γιουγκοσλαβίας που ηττήθεκε στο μπαράζ από τους Γάλλους 71-74 (Ραντμάνοβιτς 14π., Ρακόσεβιτς, Μποντίρογκα 12π. Ριγκοντό 14π., Πάρκερ, Ντιο 10π.) με συνέπεια να ξεσπάσει εμφύλιος σχετικά με το ποιος είναι υπεύθυνος για αυτό το χάλι. MVP και πρώτος σκόρερ με (26,1π.) του τουρνουά ήταν ο Νοβίτσκι, πολύ καλοί ήταν ακόμη ο Κιριλένκο (1ος στις τρεις από τις 5 κύριες στατιστικές κατηγορίες)



Ο ΚΙΡΙΛΕΝΚΟ
, ο Ναβάρο (δεύτερος σκόρερ 25,2π.) και ο Γάλλος Ντιο. Κορυφαίοι Έλληνες αν και η ομάδα στηρίχθηκε στο σύνολο, ήταν οι Παπαλουκάς (9,6π.), Ζήσης (10,6π.) και Διαμαντίδης (5,4π.) που ήταν 5ος στα κλεψίματα με (2,9) και πρώτος στις ασίστ με (5 μ.ο.) στο τουρνουά αν και έπαιζε στην χειρότερη στατιστικά επιθετική ομάδα της διοργάνωσης.

Tέτοια ευρέα αφιερώματα λeίπουν απελπιστικά πλέον.
Συγχαίρω κι εγώ το Sarunas, με μόνη ένσταση την τοποθέτηση του Κούκοτς στους 5 κορυφαίους όλων των εποχών στην Ευρώπη, εκτός κι αν μιλάμε για θέσεις, οπότε η θέση του SF τού ανήκει.
Το εντυπωσιακότερο για εμένα είναι (πέραν της έκτασης) η συγκέντρωση των σπάνιων στατιστικών στοιχείων από τις παλιότερες εποχές. Είμαι τιμητής αυτών.

Να 'στε καλά, ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.Ελπιζω να βοηθήσει ο dizzy στο πρόβλημα με τις εικόνες και θα προσπαθήσω στο μέλλον να κάνω και άλλα αφιερώματα.

Συγχαρητηρια και απο εμενα...



Eνα για την ιστορια της Ευρωλιγκας παρακαλω!!
(Ι'm joking...)

Sorry που θα σας μπερδέψω λίγο, καθυστερημένα μάλιστα, αλλά μιας και το topic αφορά εθνικές ομάδες, ανήκει στο αντίστοιχο φόρουμ (το "ευρωπαϊκό μπάσκετ" αφορά τις ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις).
Κάνω τη μεταφορά του τόπικ και το ξαναpinάρω (μπράβο στον mod που το έκανε pinned, γιατί αν περιμένατε από τον admin σας να το κάνει..... ).

Πολύ καλό το αφιέρωμα.

Πάρτε και τα αναλυτικά stats των Ευρωμπάσκετ (ALL TIME)



POS PTS COUNTRY GMS WON LOST % FOR AGAINST YRS BONUS

1 348 FRANCE 234 114 120 49% 15910 15323 587 32 93
2 347 YUGOSLAVIA 198 149 49 75% 16043 13934 2109 25 134
3 338 ITALY 215 123 92 57% 15912 14824 1088 32 122
4 328 U.S.S.R. 170 158 12 93% 14450 10771 3679 21 157
5 281 CZECHOSLOVAKIA 174 107 67 61% 12606 11688 918 24 114
6 279 SPAIN 178 101 77 57% 14430 14097 333 25 98
7 255 POLAND 168 87 81 52% 11587 11552 35 22 63
8 232 ISRAEL 161 71 90 44% 11813 12395 -582 23 31
9 230 BULGARIA 152 78 74 51% 10828 10528 300 22 61
10 216 GREECE 146 70 76 48% 10377 10700 -323 21 54
11 185 GERMANY F.R. 133 52 81 39% 9086 9810 -724 18 30
12 183 TURKEY 130 53 77 41% 8359 8800 -441 18 18
13 174 ROMANIA 124 50 74 40% 8143 8316 -173 17 14
14 153 HUNGARY 103 50 53 49% 5935 5880 55 14 44
15 131 BELGIUM 94 37 57 39% 5949 6170 -221 13 17
16 129 FINLAND 93 36 57 39% 5421 6178 -757 12 4
17 117 HOLLAND 91 26 65 29% 5930 6852 -922 14 15
18 99 LITHUANIA 55 44 11 80% 4022 3390 632 8 42
19 86 RUSSIA 54 32 22 59% 4478 4157 321 7 24
20 79 CROATIA 50 29 21 58% 4126 3876 250 7 16
21 60 AUSTRIA 47 13 34 28% 2248 2899 -651 6
22 58 GERMANY D.R. 44 14 30 32% 2638 2917 -279 5 3
23 57 SWEDEN 54 3 51 6% 3148 4352 -1204 9
24 54 LATVIA 39 15 24 38% 2594 2520 74 8 19
25 49 SWITZERLAND 33 16 17 48% 1479 1497 -18 5 9
26 46 SLOVENIA 33 13 20 39% 2430 2467 -37 7
27 44 EGYPT 28 16 12 57% 1202 1063 139 4 16
28 35 ESTONIA 24 11 13 46% 1345 1355 -10 4 12
29 29 DENMARK 26 3 23 12% 853 1785 -932 3
30 29 BOSNIA-HERZEGOV 26 3 23 12% 1855 2134 -279 6 1
31 29 ENGLAND 25 4 21 16% 1251 1922 -671 4
32 24 LUXEMBOURG 20 4 16 20% 760 1190 -430 3 1
33 22 SCOTLAND 19 3 16 16% 807 1358 -551 2
34 18 UCRAINE 14 4 10 29% 994 1176 -182 4
35 18 LEBANON 16 2 14 13% 738 827 -89 2 2
36 16 SERBIA-MONTENEGRO 11 5 6 45% 853 868 -15 2 3
37 16 ALBANIA 16 0 16 0% 578 1269 -691 2
38 11 PORTUGAL 8 3 5 38% 279 385 -106 1
39 8 CZECH REPUBLIC 6 2 4 33% 434 470 -36 1
40 7 SYRIA 6 1 5 17% 219 287 -68 1 3
41 6 IRAN 6 0 6 0% 260 431 -171 1
42 3 FYR MACEDONIA 3 0 3 0% 197 218 -21 1

POS = συνολική θέση
PTS = βαθμοί (2 για νίκη, 1 για ήττα)
COUNTRY = χώρα
GMS = αγώνες
WON = νίκες
LOST = ήττες
% = ποσοστο νικών
FOR = ποντοι υπέρ
AGAINST = ποντοι κατά
YRS = συμμετοχές
BONUS = δική μου βαθμολόγηση. Σε κάθε διοργάνωση παίρνει 8 βαθμούς ο 1ος, 7 ο 2ος κλπ, 1β ο 8ος. Παίρνουμε τη σούμα ουσιαστικά των πλασαρισμάτων των ομάδων.

Αυτά είναι ...

Σίγουρα μιλάμε για ένα από τα αρχαία Ευρωμπάσκετ. Δε θυμάμαι ποιες χώρες έπαιρναν μέρος τότε που το πήρε η Αίγυπτος (κι εμείς βγήκαμε χάλκινοι), αλλά λογικά κάπου τότε θα συνέβη.




Αυτό θα πει να έχεις μια σχετική σταθερότητα, χωρίς περίεργες ήττες και χωρίς πολέμους και διαλύσεις (Γιουγκοσλ., ΕΣΣΔ) να μαστίζουν τη χώρα. Οι Γάλλοι δε λείπουν ποτέ από τις σοβαρές διοργανώσεις, χωρίς πάντα να πρωταγωνιστούν.
Κατά τον ίδιο τρόπο που η Ελβετία δεν έμεινε ποτέ χωρίς αθλητή στους Ολυμπιακούς.

Εικόνες προστέθηκαν.

Σπύρο βλέπω ότι το αφιέρωμα κόβεται στο eurobasket του 1989, πως έγινε αυτό; έχω ακόμη πάντως και το υπόλοιπο μέχρι το 2005, θέλεις να στο ξαναστείλω να το βάλεις και αυτό γιατί έτσι είναι λειψό;

Δικό μου λάθος.
Το κείμενο ξεπερνάει την χωρητικότητα ενός ποστ μάλλον...
Αν έχεις κάνει ανανεώσεις στο νέο αφιέρωμα, και αφού έχει και το 2005, στείλτο μου ασφαλώς και θα το ανεβάσω....ολόκληρο .

Ψάχνω απεγνωσμένα να βρώ τα ρόστερ των ομάδων που πήραν μέρος στο Ευρωμπάσκετ του 1987,ξέρετε που μπορώ να τα βρώ;

Γιάννη δεν σου απαντώ όχι γιατί δεν θέλω, απλά δεν γνωρίζω να σου πω, αλήθεια ποιος μπορεί να έχει κάτι τέτοιο; μπορείς μονάχα να δεις τα ρόστερ των ομάδων που αγωνιζόταν με την εθνική όπως τα έδειχνε η ΕΡΤ όταν ξεκινούσαν τα παιχνίδια στα dvd που ίσως έχεις.

φιλε Σαρουνας εισαι καταπληκτικος.

ευγε.

Συγχαρητήρια Sarounas. ΕΞαιρετική η αναφορά σου για το Ευρωμπάσκετ. Ευχαριστώ πολύ για την ενημέρωση!!!!!!!!!1

Πάρτε και τη σούμα μετα το ευρωμπάσκετ της Ισπανίας, μια που μόλις ενημέρωσα το αρχείο μου :-)


POS PTS COUNTRY GMS WON LOST % FOR AGAINST YRS BONUS

1 361 FRANCE 243 118 125 49% 16569 15985 584 33 94
2 347 YUGOSLAVIA 198 149 49 75% 16043 13934 2109 25 134
3 342 ITALY 219 123 96 56% 16337 15253 1084 33 122
4 328 U.S.S.R. 170 158 12 93% 14450 10771 3679 21 157
5 295 SPAIN 187 108 79 58% 15167 14707 460 26 105
6 281 CZECHOSLOVAKIA 174 107 67 61% 12606 11688 918 24 114
7 258 POLAND 171 87 84 51% 11775 11775 0 23 63
8 240 ISRAEL 167 73 94 44% 12260 12910 -650 24 31
9 230 BULGARIA 152 78 74 51% 10828 10528 300 22 61
10 230 GREECE 155 75 80 48% 11007 11337 -330 22 59
11 199 GERMANY F.R. 142 57 85 40% 9712 10453 -741 19 34
12 190 TURKEY 136 54 82 40% 8747 9272 -525 19 18
13 174 ROMANIA 124 50 74 40% 8143 8316 -173 17 14
14 153 HUNGARY 103 50 53 49% 5935 5880 55 14 44
15 131 BELGIUM 94 37 57 39% 5949 6170 -221 13 17
16 129 FINLAND 93 36 57 39% 5421 6178 -757 12 4
17 117 HOLLAND 91 26 65 29% 5930 6852 -922 14 15
18 116 LITHUANIA 64 52 12 81% 4760 4049 711 9 48
19 109 RUSSIA 69 40 29 58% 5583 5207 376 10 32
20 91 CROATIA 59 32 27 54% 4830 4581 249 8 19
21 61 SLOVENIA 42 19 23 45% 3055 3037 18 8
22 60 AUSTRIA 47 13 34 28% 2248 2899 -651 6
23 58 LATVIA 42 16 26 38% 2823 2767 56 9 19
24 58 GERMANY D.R. 44 14 30 32% 2638 2917 -279 5 3
25 57 SWEDEN 54 3 51 6% 3148 4352 -1204 9
26 49 SWITZERLAND 33 16 17 48% 1479 1497 -18 5 9
27 44 EGYPT 28 16 12 57% 1202 1063 139 4 16
28 35 ESTONIA 24 11 13 46% 1345 1355 -10 4 12
29 29 DENMARK 26 3 23 12% 853 1785 -932 3
30 29 BOSNIA-HERZEGOV 26 3 23 12% 1855 2134 -279 6 1
31 29 ENGLAND 25 4 21 16% 1251 1922 -671 4
32 24 LUXEMBOURG 20 4 16 20% 760 1190 -430 3 1
33 22 SCOTLAND 19 3 16 16% 807 1358 -551 2
34 19 PORTUGAL 14 5 9 36% 706 872 -166 2
35 18 UCRAINE 14 4 10 29% 994 1176 -182 4
36 18 LEBANON 16 2 14 13% 738 827 -89 2 2
37 16 SERBIA-MONTENEGRO 11 5 6 45% 853 868 -15 3 3
38 16 ALBANIA 16 0 16 0% 578 1269 -691 2
39 11 CZECH REPUBLIC 9 2 7 22% 659 728 -69 2
40 7 SYRIA 6 1 5 17% 219 287 -68 1 3
41 6 IRAN 6 0 6 0% 260 431 -171 1
42 3 SERBIA 3 0 3 0% 215 228 -13 1 0
43 3 FYROM 3 0 3 0% 197 218 -21 1





POS = συνολική θέση
PTS = βαθμοί (2 για νίκη, 1 για ήττα)
COUNTRY = χώρα
GMS = αγώνες
WON = νίκες
LOST = ήττες
% = ποσοστο νικών
FOR = ποντοι υπέρ
AGAINST = ποντοι κατά
YRS = συμμετοχές
BONUS = δική μου βαθμολόγηση. Σε κάθε διοργάνωση παίρνει 8 βαθμούς ο 1ος, 7 ο 2ος κλπ, 1β ο 8ος. Παίρνουμε τη σούμα ουσιαστικά των πλασαρισμάτων των ομάδων.

Μπράβο Sarunas. Πολύ καλή δουλειά.

Εμένα το μόνο που με ενοχλεί είναι που στα αφιερώματα της τηλεόρασης για την εθνική μας ομάδα ποτέ δεν αναφέρουν το 1949.
Όσο και λειψό και αν ήταν αυτό το Eurobasket αγωνίστηκαν κάποιοι αθλητές που πρέπει να τους θυμόμαστε η έστω να αναφέρονται...
Δεν μπορεί να ξεκινάς το αφιέρωμα απο το 1987 όταν το 1949 πήρες το πρώτο σου μετάλιο.

Η εθνική μας ομάδα στα EUROBASKET έχει τέσσερα μετάλια (δύο χρυσά ένα αργυρό και ένα χάλκινο) και τεσσερις τέταρτες θέσεις.

Μια χαρά...

Το αφιέρωμα είναι εξαιρετικό. Συγχαρητήρια. Μόνο που κόβεται πριν το τέλος του 69 και ξαναρχίζει από την μέση του 89. Μπορείτε ή να το διορθώσετε ή να προσθέσετε αυτά που λείπουν; πληηηηζ

Απορία,

Μπορεί κάποιος να μου πει γιατι τα eurobasket γινονται Σεπτεμβρη και όχι ιούνιο όπως στην μπάλα??

Μέχρι πρόσφατα γίνονταν Ιούνιο. Τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει. Γιατί; Δεν ξέρω! Ας μας πει κάποιος που είχε παρακολουθήσει το θέμα. Υποθέτω για να μην οδηγούνται οι παίκτες μετά από Ευρωλίγκες και πλέυ-οφ κατ' ευθείαν σε ένα ακόμα μεγάλο τουρνουά. Ενώ τώρα, μετά την λήξη του Ευρωμπάσκετ ακολουθεί η πιο ήπια αγωνιστικά περίοδος, χωρίς κρίσιμα ματς.

η τελευταία φορά που παίχτηκε το ευρωμπάσκετ αρχές καλοκαιριού ήταν στην Γαλλία το 1999,
από την Τουρκία το 2001 όταν είχαν αλλάξει οι κανονισμοί με το 24άρι και τις περιόδους η διοργάνωση γίνεται πάντα Σεπτέμβρη, ο λόγος (τουλάχιστον έτσι μας είχαν πει) είναι αυτός που έγραψες παραπάνω.



παραθέτω αυτό που λείπει αλλά δεν βάζω τις photo γιατί χρειάζεται διαδικασία

Στην Νάπολι της Ιταλίας το 1969 συνεχίζεται η γιγαντομαχία, με τους Γιούγκους υπό την καθοδήγηση του Ράνκο Ζεράβιτσα έστω και χωρίς τον Ραντιβόι Κόρατς που χάθηκε άδοξα σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα αλλά με παίκτες όπως ο Τσόσιτς και ο Ντανέου. Στην φάση των ομίλων οι Γιούγκοσλάβοι κάνουν την πρώτη τους νίκη με 73-61 επί της Σοβ. Ένωσης σε eurobasket, υποχρεώνοντάς την σε ήττα μετά από 14 χρόνια, μάλιστα μετά από την συγκλονιστική νίκη της Γιουγκοσλαβίας επί της Πολωνίας στον ημιτελικό με 76-74 (Σόλνα 32π) και αφού οι Πλάβι βρισκόταν πίσω στο σκορ στο 30’, οι Πολωνοί Λίτσκο, Γιούργκεβιτς αποβλήθηκαν με ντισκαλιφιέ και το παιχνίδι γύρισε….
η μάχη επαναλήφθηκε στον τελικό με την Ρώσικη Αρκούδα όμως αυτή την φορά να παίρνει την ρεβάνς 81-72 (Βολνόφ 27) σε ένα τελικό που υπό το ασφυκτικό μαρκάρισμα του Ζαρμουκαχμέντοφ ο αείμνηστος θρύλος του Γιουγκοσλάβικου μπάσκετ, ο σέντερ ύψους 2.11 Τσόσιτς είχε μόλις 3/20 σουτ και 6π.
Εκτός των παραπάνω μεγάλη ομάδα κατέβασε και πάλι η Τσεχοσλοβακία του Γίρι Ζίντεκ κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο επικρατώντας 77-75 της Πολωνίας στον μικρό τελικό,
ακόμη εντυπωσιακή είναι η πρόοδος των 5ων στο τουρνουά Ισπανών που αυτή τη φορά είχαν στο ρόστερ τους εκτός από τον ξανά MVP Ροντρίγκεζ και τους Μπουσκατό, Μαργκάλ και τον Αμερικανοισπανό της Ρεάλ Λιουκ,
μάλιστα εκεί ξεκίνησαν και οι μεγάλες τους κόντρες με τους 6ους Ιταλούς στην διοργάνωση αυτή, του νεαρού τότε Μενεγκίν.
Αποτέλεσμα που προκάλεσε εντύπωση ήταν η απίστευτη συντριβή με 72 πόντους διαφορά 115-43 της Σουηδίας από την Γιουγκοσλαβία επειδή τέτοιου είδους αποτελέσματα είχαν αρχίσει να σπανίζουν.
Η Ελληνική ομάδα συμμετείχε στην διοργάνωση αλλά και μόνο η είσοδος της στους 12 του τουρνουά αποτέλεσε επιτυχία διότι το επίπεδο ήταν πολύ υψηλό με πολλές σπουδαίες ομάδες, μάλιστα διαθέτει στην σύνθεσή της και πάλι των πρώτο σκόρερ της διοργάνωσης Κολοκυθά (22,7π) αλλά και τους Χριστοφόρου (13,9π.) για τον οποίο ειπώθηκε ότι ήταν Αμερικάνος, Τρόντζο (10,1π), (Γκούμα 9,1π.) και κάνει και πάλι κάποιες καλές εμφανίσεις καταλαμβάνοντας τελικά την 10η θέση.


Το 1971 η διοργάνωση διεξάγεται στο Έσεν της Δύτ. Γερμανίας Οι Σοβιετικοί του Σεργκέι Μπέλοφ αλλά με τον Κοντράσιν στον πάγκο αυτή την φορά, διασύρουν κάθε αντίπαλο στο πέρασμά τους, και συναντούν στο προκαθορισμένο πλέον ραντεβού στον τελικό, τους επίσης αήττητους Γιουγκοσλάβους που είχαν στην σύνθεσή τους τον MVP του τουρνουά Τσόσιτς. Εκεί, σε ένα πολύ μεγάλο ματς με συναρπαστική εξέλιξη τους νικούν με 69-64 (Μπέλοφ 18π., Πολιβόντα 12π.-Τσόσιτς 18π.) και κατακτούν τον 8ο συνεχόμενο τίτλο τους.
Στην φάση των ομίλων έγιναν σπουδαία παιχνίδια όπως το Ισπανία-Γερμανία 73-69 (Εμιγιάνο 18π.) Πολωνία-Ισπανία 83-70 (Γιούργκεβιτς 33π.) με συνέπεια να περάσουν αυτοί αντί των Ισπανών στον ημιτελικό και οι γηπεδούχοι Γερμανοί να παίξουν για τις θέσεις 9-12, αλλά και στον άλλο όμιλο έγιναν σημαντικά παιχνίδια όπως Ιταλία-Τσεχοσλοβακία 74-60 (Μπαριβιέρα 20π.), Γιουγκοσλαβία-Ιταλία 79-68 (Τσόσιτς 24π.) με αποτέλεσμα οι Ιταλοί που είχαν στις τάξεις τους Μενεγκίν, Μαρτζοράτι και Τσαρλι Ρεκαλκάτι στα ημιτελικά να πέσουν στα νύχια των Σοβιετικών και μοιραία να ηττηθούν 93-66. Από την άλλη οι Γιουγκοσλάβοι αντιμετώπισαν τους σαφώς πιο βατούς Πολωνούς 100-75 (Σιμόνοβιτς 21π.),
Στον μικρό τελικό Ιταλία-Πολωνία 85-67. Πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης αναδείχτηκε ο Πολωνός Γιούργκεβιτς με (22,6π.)
Εντύπωση προκάλεσε η συντριβή των Ισπανών από τους Σοβιετικούς με 60 πόντους διαφορά 118-58, το σκορ ημιχρόνου μάλιστα ήταν 60-17! όπως και το γεγονός ότι οι Τσεχοσλοβάκοι παρά την ύπαρξη των Ζίντεκ, Μπράμπενετς, Ζέντβιτσεκ κατέλαβαν μόλις την 5η θέση νικώντας σε αγώνα κατάταξης την Ρουμανία 99-76 με 26π. του Ζίντεκ ενώ και οι μέτριοι Ισπανοί κατέλαβαν τελικά την 7η θέση, επίσης άσχημα πήγε και η Γαλλία του κορυφαίου ίσως Γάλλου όλων των εποχών Αλέν Ζιλ, τερματίζοντας μόλις 10η.



Το Ευρωμπάσκετ της Βαρκελώνης το 1973 είναι ένα κομβικό Ευρωμπάσκετ καθώς oι Σοβιετικοί αποκαθηλώνονται, σε ένα ιστορικό παιχνίδι. Οι Ισπανοί του Μιγκέλ Ντιαζ κατέβασαν ότι καλύτερο διέθεταν την δεκαετία του ’60 (Μπουσκατό, Λιουκ, Εμιγιάνο, Μαργκάλ) και σ’ αυτούς πρόσθεσαν παίχτες που εντυπωσίασαν κυρίως την δεκαετία του ’70 (Ρουγιάν, Μπράμπεντερ, Σαντιγιάνα) έτσι,
αφού πρώτα στην φάση των ομίλων νίκησαν τους Ιταλούς με 77-65 (Μπράμπεντερ 23π., Σαντιγιάνα 22π.) και πέρασαν αυτοί στα ημιτελικά, πήραν ρεβάνς από τους Σοβιετικούς για την απίστευτη συντριβή τους στο προηγούμενο Ευρωμπάσκετ και επικράτησαν στον ημιτελικό με 80-76 (Μπράμπεντερ 18π.) και τους άφησαν εκτός τελικού.
Στον τελικό όμως ηττήθηκαν 67-78 αφού εκεί τους περίμενε ο Μίρκο Νόβοσελ με την Γιουγκοσλαβία του Τσόσιτς 23π., και της παλιοπαρέας του Σλάβνιτς 12π., του Κιτσάνοβιτς και του Νταλιμπάγκιτς 9π. που έβαλε χειροπέδες στον Αμερικανοισπανό αστέρα και μεγάλο σκόρερ της Ισπανίας Μπράμπεντερ 22π. ο οποίος ήταν ο MVP της διοργάνωσης ενώ για την Ισπανική ομάδα από 10π. σημείωσαν οι Μπουσκατό, Λιουκ. Πάντως οι Ισπανοί έκαναν το χρέος τους και με το παραπάνω.
Δυσάρεστη έκπληξη οι Πολωνοί που ξαφνικά εξαφανίζονται από τον χάρτη του Ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Εκεί ήταν και η Ελλάδα που στον πάγκο της είχε τον Κώστα Μουρούζη αλλά χωρίς τον μεγάλο σκόρερ Κολοκυθά, τον γίγαντα Τρόντζο που τραυματίστηκε και τον Αμερικάνο που είχε σταματήσει πριν πολύ καιρό από την εθνική δεν μπόρεσε να κάνει κάτι σπουδαίο τερματίζοντας 11η έχοντας για καλύτερους τους Γιατζόγλου (14,7π.), Γκούμα (10π) και Καστρινάκη (9,7π).


Το 1975 η διοργάνωση έγινε ξανά μετά από 14 χρόνια στο Βελιγράδι και ξεθάφτηκε από το χρονοντούλαπο της ιστορίας το σύστημα της βαθμολογίας αφού είναι γνωστό ότι κάτι τέτοιο βολεύει τους γηπεδούχους αλλά έτσι και αλλιώς δεν υπήρχε περίπτωση οι Γιουγκοσλάβοι που στην σύνθεσή πρόσθεσαν και τον Μίρσα Ντελίμπασιτς να έχαναν τον τίτλο στο σπίτι τους. Διέλυσαν κάθε αντίπαλο ακόμη και τους Ιταλούς στον όμιλο με 83-69 (Τσόσιτς 20π., Κιτσάνοβιτς 20π.) έτσι πολύ εύκολα βρέθηκαν στον άτυπο τελικό με αντίπαλους τους Σοβιετικούς, όπου κατόπιν επιθυμίας των Σοβιετικών για να εξασφαλιστεί η ουδετερότητα οι διαιτητές ήταν ένας Καναδός και ένας Αμερικάνος. Οι πλάβι διατήρησαν σε όλο το ματς ένα μικρό προβάδισμα και έφτασαν στην τελική επικράτηση με 90-84 (Τσόσιτς 23π – Μπέλοφ 29π.).
Από τις υπόλοιπες ομάδες ξεχώρισαν οι Ιταλοί που συνέχισαν την καλή παράδοση που έχουν δημιουργήσει την δεκαετία του ‘70 κατακτώντας άλλο ένα χάλκινο μετάλλιο μετά από αυτό του ‘71, νικώντας 89-69 (Μαρτζοράτι 26π) τους τέταρτους Ισπανούς του Μπράμπεντερ και του Σαντιγιάνα.
Οι Τσεχοσλοβάκοι παρά το ότι ενίσχυσαν το ήδη υπάρχον αξιόλογο έμψυχο υλικό τους με τους Κρόπιλακ και Σκάλα και στον πάγκο ήταν ο σπουδαίος Πέτερα κατέλαβαν την ασήμαντη για την παράδοση τους έκτη θέση, ενώ στην διοργάνωση αυτή έδειξε τα διαπιστευτήριά του και ο καταπληκτικός Ολλανδός Άκερμπουμ που οδήγησε την Ολλανδία από το πουθενά σε τελική φάση Ευρωμπάσκετ έστω μένοντας στην 10η θέση.
Σε ένα ματς χωρίς άμυνες σε αγώνα κατάταξης Ισραήλ-Ρουμανία 119-105. MVP του τουρνουά ανακηρύχθηκε ο Τσόσιτς,
Η Ελλάδα αν και πάλεψε όλα τα παιχνίδια δεν μπόρεσε να αποφύγει την τελευταία 12η θέση, καλύτεροι ήταν οι Γκούμας (14,3π.), Καστρινάκης (12,4π.), Γιατζόγλου (11,9π) εκεί εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε Ευρωμπάσκετ και ο Κοκολάκης, αλλά εξωαγωνιστικοί ήταν οι λόγοι που έκλεψαν την παράσταση από ελληνικής πλευράς. Αξέχαστο έμεινε το άρθρο του Φίλιππου Συρίγου «η σερενάτα του Δουνάβεως» που αναφερόταν στα τσολιαδάκια τον Ελλήνων παραγόντων που είχαν πεταχτεί στον ποταμό από τον Βασίλη Γκούμα ο οποίος ήταν αηδιασμένος από την δουλική συμπεριφορά τους προς τους ευρωπαίους ομολόγους τους, βεβαίως ύστερα τιμωρήθηκε για την συμπεριφορά του αυτή με οριστικό αποκλεισμό από την εθνική ομάδα, ενώ για ένα χρόνο τιμωρήθηκαν και οι συμπαίκτες του Ραφτόπουλος και Κόντος.


Στο Ευρωμπάσκετ του Βελγίου το 1977 οι Πλάβι υπό τις οδηγίες του Άτσα Νίκολιτς πια εδραιώνονται για τα καλά στην κορυφή της Ευρώπης. Αυτό έγινε σε έναν τελικό όπου οι Σοβιετικοί επιστρατεύοντας και πάλι τον Γκομέλσκι μετά από το eurobasket του 1969 ετοιμαζόταν για επάνοδο στη πρώτη θέση δίνοντας απαντήσεις, όμως δέχθηκαν μία ολοκληρωτική ήττα με 74-61 (Νταλιπάγκιτς-Τσατσένκο 18π., Μίσκιν 2π.!) χωρίς να μπορέσουν να αντιδράσουν σε κανένα σημείο του παιχνιδιού.
Ιταλοί και Τσεχοσλοβάκοι νίκησαν τα δύο θηρία στο πρώτο γύρο αλλά οι νίκες τους δεν είχαν αντίκρισμα αφού στους ημιτελικούς δεν μπόρεσαν να διασταυρωθούν μεταξύ τους, έτσι ώστε κάποιος εκ των δύο να φτάσει στον τελικό και μοιραία διασύρθηκαν από τα δύο μεγαθήρια στα ημιτελικά. Ιταλία – Γιουγκοσλαβία 69-88 (Μπερτολότι 15π.-Νταλιμπάγκιτς 32π.) και Σοβιετική Ένωση – Τσεχοσλοβακία 91-76 (37-38){Τσατσένκο 16, Μίσκιν 16π.}, με συνέπεια να συναντηθούν στον μικρό τελικό με νικητές τους Τσεχοσλοβάκους 91-81 (Μπράμπενετς 29, Μενεγκίν 17π.) .
Η Βουλγαρία είχε αρκετά καλή ομάδα αλλά στον αγώνα του ομίλου με την Ιταλία δεν μπόρεσε να αντισταθεί (81-100) και να κάνει την υπέρβαση που θα την οδηγούσε στα ημιτελικά. Απογοήτευσε η Ισπανία που στην πρώτη φάση συνεντρίβει από την Ολλανδία αφού ο πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης Ολλανδός Άκερμπουμ με (26,7π. μ.ο.) τους πέταξε έξω από την εξάδα υποχρεώνοντας τους σε ήττα 114-95 σημειώνοντας 41π. ενώ παράλληλα οδήγησε την Ολλανδία στην 7η θέση.
MVP ανακηρύχθηκε ο Νταλιμπάγκιτς, ενώ καταπληκτικός ήταν και ο Μπέρκοβιτς που οδήγησε το Ισραήλ βάζοντας 31π. στον νικηφόρο αγώνα για την 5η θέση εναντίον της Βουλγαρίας με 98-78. Η Γαλλία αν και είχε τους Ζιλ, Μπενιό και Ντιμπουισόν κατέληξε 10η.


Το 1979 στην Ιταλία την παράσταση έκλεψε μία φοβερή νίκη των εκπληκτικών Ισραηλινών του MVP της διοργάνωσης Μπέρκοβιτς επί των τρις πρωταθλητών Ευρώπης και δις παγκόσμιων πρωταθλητών στην δεκαετία του ‘70 Γιουγκοσλάβων με 77-76 (Μπέρκοβιτς 30π.) που φαίνεται εμφανίστηκαν χωρίς το απαραίτητο πάθος, το γεγονός αυτό άλλαξε τα δεδομένα της διοργάνωσης. Έτσι, με την βοήθεια του παράξενου συστήματος που ίσχυε οι Ισραηλινοί ευνοήθηκαν και παρά τις κάποιες ήττες τους στον τελικό γύρο έφτασαν στον τελικό έχοντας εισπράξει ήδη τον θαυμασμό της κοινής γνώμης, εκεί όμως υποτάχθηκαν στην ανωτερότητα των Σοβιετικών, που είχαν στην διάθεσή τους γίγαντες (Τσατσένκο, Μπελοστένι), έμπειρους (Σεργκέι Μπέλοφ, Ζαμουρχαμέντοφ, Εντέσκο) αλλά και νέο αίμα (Χομίτσιους, Γιοβάισα) με 98-76 (Ταρακάνοφ 20π., Λοπάτοφ 13π.) αν και στον πρώτο γύρο είχαν υποστεί μία ήττα χωρίς συνέπειες όμως από τους Ισπανούς με 101-90 (Μπράμπεντερ 29π.) αλλά στον τελικό γύρο σύντριψαν ακόμη και τους Γιουγκοσλάβους με 96-77 (Μίσκιν 31π., Ταρακάνοφ 21π.) κάνοντας την πρώτη τους νίκη μετά από 11! σερί ήττες από τους πλάβι.
Για την τρίτη θέση Γιουγκοσλαβία-Τσεχοσλοβακία 99-92 (Κιτσάνοβιτς 41π.). Παραγωγικότατο ντέρμπι 108-100 μεταξύ Γιουγκοσλαβίας-Ισπανίας στον τελικό γύρο. Η Ελλάδα εξαιτίας ενός σουτ της απελπισίας του Σενεγκάλ από το κέντρο στον αγώνα με την Γαλλία έχασε όχι μόνο το παιχνίδι με 76-74 (Γιατζόγλου 23π.) αλλά και την ευκαιρία να αναρριχηθεί παραπάνω από την ένατη θέση. Ήταν το πρώτο Ευρωμπάσκετ του 20χρονου Γιαννάκη που σημείωνε (7,4π.), κορυφαίοι ήταν οι Γιατζόγλου (18,6π.), Καστρινάκης (12,6π.), Κορωναίος (10π.), Κοκολάκης (10π.)


Το 1981 στην Τσεχοσλοβακία οι Σοβιετικοί έστω και χωρίς τον Μπέλοφ στρογγυλοκάθονται στην κορυφή της Ευρώπης με τον πιο επιβλητικό τρόπο, έχοντας πολύ φορμαρισμένους δύο από τους πολλούς σπουδαίους παίκτες τους, τον νεαρό Βάλντις Βάλτερς που αναδείχτηκε MVP της διοργάνωσης και τον Ανατόλι Μίσκιν. Έπαιξαν πολύ θεαματικό μπάσκετ και διέλυσαν κάθε αντίπαλο στο πέρασμά τους, ακόμη και τους Ολυμπιονίκες Γιουγκοσλάβους αντιμετώπισαν και στις δύο αναμετρήσεις σαν τη γάτα με το ποντίκι, στον όμιλο 108-88 (Βάλτερς 29π.) και στον τελικό 84-67 (Μίσκιν 21π.)
Πολύ καλές ομάδες είχαν και αυτές που έπαιξαν για το χάλκινο μετάλλιο, οι τελικά τρίτοι γηπεδούχοι Τσεχοσλοβάκοι των Μπραμπενετς και Κρόπιλακ κέρδισαν 101-90 με πολύ εύστοχο τον Μπράμπενετς τους πολύ γρήγορους Ισπανούς του εκπληκτικού στο τουρνουά αυτό Κορμπαλάν.
Στο πιο θεαματικό παιχνίδι του τουρνουά στην τελική φάση, Σοβιετική Ένωση-Ισπανία 110-101 (Βάλτερς 27π., Μίσκιν 19π., Μπελοστένι 19π.-Σιμπίλιο 23π., Έπι 18π., Μαρτίν 17π.)
Η Ελληνική ομάδα αποδείχτηκε κατώτερη των προσδοκιών και περιορίστηκε στην 10η θέση. Το γεγονός της παρουσίας της εθνικής ήταν η χειροδικεία του πρωτοεμφανιζόμενου Ν. Γκάλη στον δημοσιογράφο Θ. Κοτσώνη, η οποία τελικά οφειλόταν σε παρεξήγηση που στοίχισε τιμωρία 6χρόνου αποκλεισμού στον μεγάλο παίχτη, η οποία ευτυχώς αναιρέθηκε. Αγωνιστικά, οι κορυφαίοι παίχτες της εθνικής παρουσιάστηκαν πολύ κουρασμένοι από τις πολλές εμφανίσεις στο Τζάλενζ Ράουντ που πάντως εντυπωσίασαν. Εμφανώς σε κακή κατάσταση ο Γκάλης είχε μόλις (20,1π.), Κοκολάκης (10,9π.), Κορωναίος (10,9π.) Γιαννάκης (10,4π.). Στην πρεμιέρα εναντίον των γηπεδούχων Τσέχοσλοβάκων ήττα 70-95 με 39π. του Μπράμπενετς, στην 2η αγωνιστική Ελλας-Γαλλία 81-86 (Γκάλης 32π.-Μπενιό 19π., Ντιμπουισόν 19π.), στην 3η αγωνιστική η τραγική ήττα από την Αγγλία 62-64 και το κερασάκι στην τούρτα ήταν το 72-111 από την Ισπανία (Σιμπίλιο 31π.), ενώ σε αγώνα κατάταξης Ελλάς-Πολωνία 78-89 (Γκάλης 27π.-Μλινάρσκι 37π.)


Το Ευρωμπάσκετ της Γαλλίας του 1983 έμεινε στην ιστορία για τα απίστευτα επεισόδια που συνέβησαν στο τελευταίο παιχνίδι του Ά ομίλου μεταξύ Ιταλίας και Γιουγκοσλαβίας 91-76 και προήλθαν από ένα χτύπημα του Μπονάμικο στον Κιτσάνοβιτς και είχαν σαν αποτέλεσμα γενικευμένα επεισόδια με την συμμετοχή δημοσιογράφων, παραγόντων και τον Γκρμποβιτς να κυνηγά με ψαλίδι τους αντιπάλους του! Πάντως οι Ιταλοί των Ντίνο Μενεγκίν, Πιερλουίτζι Μαρτζοράτι, Αντονέλο Ρίβα κλπ δεν δυσκολεύτηκαν να κάμψουν την αντίσταση των Πλάβι του πρωτοεμφανιζόμενου στην εθνική Ντράζεν που είχε 9,5π.(μ.ο.) και εκμεταλλευόμενοι του διπλού θαύματος των Ισπανών –επί των Γιούγκων 91-90 στην πρώτη φάση και επί των πανίσχυρων και ενισχυμένων με την προσθήκη του Σαμπόνις Σοβιετικών στον ημιτελικό 95-94 (Σιμπίλιο 26π.) αλλά με την σκανδαλώδη βοήθεια της διαιτησίας - βρέθηκαν στον τελικό.
Εκεί κέρδισαν εύκολα τον τίτλο στον τελικό από την αρμάδα του Κορμπαλάν, του Μαρτίν, του Έπι και των υπολοίπων Ισπανών του Ντίαζ Μιγκέλ με 105-96.
Ακόμη μια ομάδα που εντυπωσίασε ερχόμενη από το πουθενά στην διοργάνωση αυτή ήταν η τελικά 4η Ολλανδία.
MVP και πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με (33π.) ο κορυφαίος Ευρωπαίος σκόρερ όλων των εποχών, ο Νίκος Γκάλης! Η εθνική με προπονητή τον Πολίτη και τον Φασούλα στην σύνθεσή της κατετάγη 11η , κάνοντας πάντως σπουδαίες εμφανίσεις σε πολλά παιχνίδια, ιδίως εκείνο με τους Γιουγκοσλάβους που χάθηκε 76-77 (Γκάλης 25π-Κιτσάνοβιτς 19π., Νταλιπάγκιτς 19π., Πέτροβιτς 3π.) με άστοχο σουτ του Ανδρίτσου στην εκπνοή.


Το 1985 είναι ο τελευταίος τίτλος σε eurobasket της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης. Οι Σοβιετικοί στο τουρνουά αυτό παρουσίασαν την πιο γρήγορη και θεαματική ομάδα όλων των εποχών με τους Σαμπόνις που ήταν ο MVP της διοργάνωσης, τον Βάλτερς και τον Βολκόφ σε δαιμονιώδη φόρμα, αν προσθέσουμε σε αυτούς την παλιοσειρά (Τσατσένκο, Ταρακάνοφ, Μπελοστένι, Χομίτσιους, Γιοβάισα, Λοπάτοφ) και το νέο αίμα (Τιχονένκο, Κουρτινάιτις) καταλαβαίνει κανείς περί τίνος επρόκειτο…..
εκτός μιας παραφωνίας με την Ισπανία στην πρώτη φάση 92-99 (Σιμπίλιο 17π.) διέλυσαν κυριολεκτικά κάθε αντίπαλο, φορτώνοντας τα αντίπαλα καλάθια με 109 πόντους κατά μ.ο. σε κάθε αγώνα!
Ακόμη, είναι ο τελευταίος χορός μιας από τις κορυφαίες μπασκετικές δυνάμεις του Ευρωπαϊκού χώρου, έστω και γερασμένη η Τσεχοσλοβακία του Πέτερα κάνει την έκπληξη στον προημιτελικό και αποκλείει την Γιουγκοσλαβία που είχε στις τάξεις της των Ντρ. Πέτροβιτς ο οποίος ήταν και πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 25,5π. (μ.ο.) με 102-91 (Μπράμπενετς 32π.) και νικώντας στον ημιτελικό την Ισπανία 98-95 (Ράζνιακ 31π.) τελικά κατακτά την δεύτερη θέση και ποτέ ξανά δεν θα παίξει καθοριστικό ρόλο στα μπασκετικά δρώμενα της γηραιάς ηπείρου, πλην δύο νικών-φωτοβολίδων επί της ελληνικής ομάδας το 1991 ενωμένη και το 1999 σαν Τσεχία.
Στον τελικό Σοβιετική Ένωση-Τσεχοσλοβακία 120-89 (Βάλτερς 24π., Σαμπόνις 23π., Κουρτινάιτις 22π.-Κρόπιλακ 23π., Μπράμπενετς 21π.).
Ιταλία-Ισπανία 102-90 στον μικρό τελικό, οι Ιταλοί του Σάντρο Γκάμπα έστω και χωρίς τον Ντίνο Μενεγκίν πια αλλά και το μεγάλο τους αστέρι τον Αντονέλο Ρίβα αποδεικνύουν ότι το χρυσό του 1983 μόνο τυχαίο δεν ήταν.
Σοβιετική Ένωση-Γαλλία 118-103 (Χομίτσιους 23π.), Σοβ. Ένωση-Πολωνία 122-99 και Σοβιετική Ένωση-Γιουγκοσλαβία 105-97 (Σαμπόνις 34π., Πέτροβιτς 30) σε μερικά από τα πιο παραγωγικά παιχνίδια της διοργάνωσης από τα πολλά που έγιναν με πρωταγωνίστριες κυρίως τις δύο πρώτες. Οι Γερμανοί με Σρεμπφ, Μπλάμπ, Γιάκελ και Βελπ πήραν την 5η θέση ξεπερνώντας τους 7ους Πλάβι που είχαν προπονητή τον Τσόσιτς.


Πολλοί είπαν ότι το αποτέλεσμα του Ευρωμπάσκετ της Αθήνας του 1987 αποτέλεσε την μεγαλύτερη έκπληξη στα χρονικά του παγκόσμιου ομαδικού αθλητισμού και μάλλον είχαν δίκιο, αφού οι μεγαλύτερες επιτυχίες της εθνικής Ελλάδας μέχρι τότε ήταν η 10η θέση στο παγκόσμιο της προηγούμενης χρονιάς και μια τρίτη θέση σε ένα λειψό πανευρωπαϊκό πριν 40 χρόνια, πάντως η ομάδα αυτή με μπροστάρη τον μεγαλύτερο σκόρερ όλων των εποχών στα Ευρωπαϊκά γήπεδα Νίκο Γκάλη απέδειξε και επιβεβαίωσε την αξία της και στις επόμενες διοργανώσεις.
Το Ευρωμπάσκετ αυτό πάντως ήταν ένα από τα πιο δύσκολα όλων των εποχών με την ύπαρξη ομάδων όπως η Σοβιετική Ένωση των Βάλτερς, Βολκόφ, Μαρτσουλιόνις κ.α. της Γιουγκοσλαβίας των Ντράζεν, Ντίβατς, Κούκοτς κ.α. της Ισπανίας των Έπι, Σιμπίλιο, Χιμένεθ κ.α. της Ιταλίας των Ρίβα, Μπρουναμόντι, Μανίφικο με συνέπεια ομάδες όπως η Γαλλία του Ντακουρί, η Ολλανδία του Σμιτς, οι δεύτεροι στο προηγούμενο τουρνουά Τσεχοσλοβάκοι και οι Γερμανοί να μείνουν στα ρηχά.
Στους ημιτελικούς Ελλάδα-Γιουγκοσλαβία 81-77 (Γκάλης 30π., Χριστοδούλου 18π.,Γιαννάκης 14π.-Πέτροβιτς 22π., Γκρμποβιτς 14π., Ντίβατς 13π.) και Σοβ. Ένωση-Ισπανία 113-96 (Μαρτσουλιόνις 26π., Χομίτσιους 20π.-Χιμένεθ 20π.)
Στον κορυφαίο τελικό στην ιστορία του eurobasket Ελλάς-Σοβ. Έν. 103-101 (Γκάλης 40-Βάλτερς 23π.), στον μικρό τελικό Γιουγκοσλαβία-Ισπανία 98-87 (Πέτροβιτς 31π.)
Οι 128 πόντοι των Γιουγκοσλάβων στον προημιτελικό με την Πολωνία συνιστούν το δεύτερο καλύτερο επιθετικό ρεκόρ ομάδας σε Ευρωμπάσκετ. Επίσης οι Σοβιετικοί στην φάση των ομίλων νίκησαν τους Γιουγκοσλάβους 100-93 (Μαρτσουλιόνις 18π., Τσατσένκο 16π.,-Πέτροβιτς 24π.)), σε ένα ματς που κανείς δεν φανταζόταν τότε, ότι θα ήταν η τελευταία τους μονομαχία σε Ευρωμπάσκετ. Φυσικά MVP και πρώτος σκόρερ ήταν ο Γκάλης με (37π.) αφήνοντας πίσω του τον Ντρ. Πέτροβιτς με (22,7π.)


Το Ευρωμπάσκετ του Ζάγκρεμπ έχει ιδιαίτερο ιστορικό ενδιαφέρον μιας και ήταν το τελευταίο που έλαβε μέρος η Σοβιετική Ένωση και έμεινε αλησμόνητο γιατί το κατέκτησε η Γιουγκοσλαβία που ήταν ίσως η καλύτερη ομάδα όλων των εποχών που εμφανίστηκε στην Ευρώπη, επίσης αυτό κόσμησαν με την παρουσία τους βρισκόμενοι μάλιστα σε μεγάλη φόρμα οι τέσσερις εκ των πέντε ίσως κορυφαίων μπασκετμπολιστών όλων των εποχών της Ευρώπης, αν θεωρήσουμε ότι ο πέμπτος είναι ο Νοβίτσκι, αναφερόμαστε φυσικά στους: Πέτροβιτς που ήταν MVP και δεύτερος σκόρερ με (30π.) της διοργάνωσης, Γκάλη ο πρώτος σκόρερ αυτής με (35,6π.), Σαμπόνις στο κύκνειο άσμα του στην Σοβ. Ένωση και στον παίχτη-ορχήστρα Κούκοτς τουλάχιστον όσο βρισκόταν στην Ευρώπη.
Παιχνίδια που έμειναν έντονα στη μνήμη όσον παρακολούθησαν το τουρνουά ήταν ο ημιτελικός ΕΛΛΑΣ-ΕΣΣΔ 81-80 στο οποίο οργίασε ο Γκάλης με 45π. αποκλείοντας ίσως την καλύτερη (από πλευράς ρόστερ) Σοβιετική Ένωση όλων των εποχών και γλιτώνοντας τους Γιουγκοσλάβους από τον κίνδυνο να χάσουν το χρυσό μετάλλιο στο σπίτι τους. Το άλλο παιχνίδι ήταν το τελευταίο στην φάση των ομίλων, Γιουγκοσλαβία-Γαλλία που ο Πέτροβιτς μάγεψε πετυχαίνοντας 30π. και δίνοντας 7 ασιστ, ο Μότσαρτ παίζοντας μόνο στο δεύτερο ημίχρονο γύρισε ένα αδιάφορο παιχνίδι για τους Γιουγκοσλάβους και έβαλε την Ελλάδα στους 4, ενώ με νίκη των Γάλλων η ελληνική ομάδα έμενε έξω.
Στον άλλο ημιτελικό Γιουγκοσλαβία-Ιταλία 97-80 (Πέτροβιτς 24π.) και στον τελικό Γιουγκοσλαβία-Ελλάδα 98-77 (Πέτροβιτς 28π., Ράτζα 20π.-Γκάλης 30π., Φασούλας 22π.). στον μικρό τελικό οι Σοβιετικοί διέλυσαν τους Ιταλούς με 104-76.

Κατά τη γνώμη μου καλύτερα που γίνονται το Ευρωμπάσκετ και το Μουντομπάσκετ Αύγουστο/Σεπτέμβριο αντί αρχές καλοκαιριού. Έτσι οι παίκτες είναι πιο φρέσκοι αφού βρισκόμαστε ουσιαστικά στην αρχή της σεζόν και όχι στο τέλος της, οπότε θα έβγαζαν όλη την κούραση των προηγούμενων εννέα μηνών.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση η ΦΙΜΠΑ έδειξε το σωστό δρόμο και μόνο εάν την ακολουθήσει η ΦΙΦΑ θα δούμε βελτίωση του θεάματος στα ποδοσφαιρικά Μουντιάλ, όπου τα δύο τελευταία ήταν για τον πάτο.

Sarounas ευχαριστώ για την συμπλήρωση του Ιστορικού των Ευρωμπάσκετ. Πραγματικά πολύτιμη η προσφορά σου.

Ναι, κι εγώ συμφωνώ ότι είναι καλύτερα που τα Ευρωμπάσκετ γίνονται Σεπτέμβριο. Μετά τους διαφόρους τελικούς του Μαΐου είμαστε μάλλον κορεσμένοι, ενώ τον Σεπτέμβριο περιμένουμε με ανυπομονησία να δούμε μπάσκετ! Άλλωστε τα μεγάλα ραντεβού των συλλόγων αργούν πολύ ακόμη!

Διαβάζοντας την αναφορά για το αλησμόνητο '87 και τους παίχτες μεγαθήρια που έπαιζαν τότε, διαπίστωσα πόσο μεγάλος άθλος ήταν αυτό που είχε πετύχει η εθνική μας - ανεξάρτητα από την ώθηση που της έδινε η κερκίδα.
Πραγματικά απίστευτη έκπληξη στο ίσως δυσκολότερο ευρωμπάσκετ όλων των εποχών

και η βαθμολογία συνολικά μετά το τέλος του φετινου τουρνουά



POS = συνολική θέση
PTS = βαθμοί (2 για νίκη, 1 για ήττα)
COUNTRY = χώρα
GMS = αγώνες
WON = νίκες
LOST = ήττες
% = ποσοστο νικών
FOR = ποντοι υπέρ
AGAINST = ποντοι κατά
YRS = συμμετοχές
BONUS = δική μου βαθμολόγηση. Σε κάθε διοργάνωση παίρνει 8 βαθμούς ο 1ος, 7 ο 2ος κλπ, 1β ο 8ος. Παίρνουμε τη σούμα ουσιαστικά των πλασαρισμάτων των ομάδων.

Εδώ είναι η κατάταξη των μεταλλίων οι MVP και οι πρώτοι σκορερς

http://greekbball.blogspot.com/2009/09/mvp.html



Η Ελλάδα βρίσκεται στην 6η θέση πίσω από ΕΣΣΔ, Γιουγκοσλαβία, Λιθουανία, Σερβία και Ιταλία. Χαρακτηριστικό πάντως είναι ότι μετά τους Σοβιετικούς και Γιουγκοσλάβους βρίσκονται μία πρώην Σοβιετική και μία πρώην Γιουγκοσλαβική χώρα η Σερβία και η Λιθουανία (μετράνε και τα μετάλλια πριν την ενσωμάτωσή της στην ΕΣΣΔ πριν το '40).

Ο Γκάλης πραγματικά απλησίαστος πρώτος σκορερ της διοργάνωσης με τις γνωστές 30αρες σε μ.ο με τον Ραντιβόι Κόρατς και τον Νοβίτσκι να ακολουθούν σε επιδόσεις στο σκοράρισμα

συγχαρητήρια στο sarounas για το ωραίο νοσταλγικό αφιέρωμα! άυτή τη φοβερή ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης του '85 με τους 109 πόντους μέσο όρο (Χριστέ μου) την ψάχνω σε youtube αλλά δεν βρίσκω τίποτα. ατυχία! ειδικά για τον Κουρτιναιτις θα ήθελα να κάνω ένα σχόλιο και αυτό είναι ότι είναι σχετικά υποτιμημένος σε σχέση με με Μαρτσουλιόνις, Βολκόφ κλπ. μιλάμε για ΦΟΒΕΡΟ σουτερ, ο Ματσιγιαουσκας ή και Στογιάκοβιτς ακόμα της εποχής του . Ενας φίλος μου είχε κατεβάσει έναν τελικό Μπαρτσελόνα-Ζαλγκίρις των μέσων της δεκαετίας '80 και προσωπικά έπαθα πλάκα με αυτόν τον παικταρά. Καταρχήν ήταν αυτός το κύριο επιθετικό όπλο της ομάδας του και αυτόν έψαχναν κυρίως τα συστήματα, όχι τον Σάμπας.
είναι επίσης δεδομένο ότι τα μετάλλια του '87 και του '89 είναι ασύλληπτα μεγάλες επιτυχίες, γιατί κατακτήθηκαν απέναντι σε υπερομάδες. Αυτό σημαίνει βεβαίως ότι και εμείς τότε είχαμε υπερομάδα, γιατί στο μπάσκετ-σε αντίθεση με ό,τι ισχύει στο ποδόσφαιρο-είναι δυσκολότερο να νικήσει το αουτσάιντερ.
Μια τελευταία παρατήρηση που έχω είναι ότι όταν μιλάμε για την υπερδύναμη Σοβιετική Ένωση της δεκαετίας του '80 πρέπει να καταλαβαίνουμε ότι αναφερόμαστε κατά 70%-80% στη Λιθουανία (σοβιετική σοσιαλιστική δημοκρατία τότε, τμήμα της ενιαίας ΕΣΣΔ). Σαμπόνις, Μαρτσουλιόνις,Κουρτινάιτις,Γιοβάισα, Χομίτσιους, ολοι αυτοί ήταν Λιθουανοί, ενώ και ο παικταράς Βάλτερς ήταν Λετονός, από χώρα της Βαλτικής δηλαδή.Για την ΕΣΣΔ των προηγούμενων δεκαετιών ('60, '70) δεν έχω αντίστοιχη εικόνα, αλλά υποψιάζομαι ότι και τότε η Λιθουανία είχε ισχυρή συμμετοχή. Εάν λάβουμε υπόψη και τα πληθυσμιακά δεδομένα , νομίζω ότι η Λιθουανία αναδεικνύεται, δεκαετίες τώρα, η πιο "μπασκετική" χώρα του κόσμου. Η φετινή εικόνα των Λιθουανών φιλάθλων να κατακλύζουν τη γειτονική Πολωνία και να χειροκροτούν θερμά τους πάικτες τους μετά την αποτυχία , τα λεει όλα.

Σαφεστατα ο Γκαλης ειναι ο μεγαλυτερος Ευρωπαιος σκορερ δεν το συζηταμε και με την μορφη του συγχρονου Ευρωπαικου μπασκετ τις αλλαγες του και "το μοίρασμα" του χρονου στους παιχτες δυσκολο να ξαναδουμε κατι αναλογο στη Ευρωπη!

Ο μεγαλος Νοβιτσκι (και κορυφαιος για μενα Ευρωπαιος ολων των εποχων) μαλλον ειναι η εξαιρεση στον κανονα καθως επαιζε και σε μια κακη Γερμανια και λογικο ειναι να επαιρνε πολλες προσπαθειες!
Υποτιμημενος βεβαια και ο μεγαλος Κορατς λογω εποχης.

Επισης θεωρω την κορυφαια ομαδα στην Ιστορια του Ευρωπαικου μπασκετ την ενωμενη Γιουγκοσλαβια του 1989 που αντημετωπισε την Εθνικη μας.Τοσο ταλεντο μαζεμενο σε μια ομαδα ειναι κατι σπανιο με Πετροβιτς-Κουκοτς-Ρατζα-Παπαλιε-Ντιβατς-Ντανιλοβιτς-Ζντοβτς!Απιστευτη ομαδα!

Δευτερη θα εβαζα την Σοβιετικη ενωση του 1985 με Σαμπονις-Βολκοφ-Κουρτιναιτις-Τσατσενκο.

Τριτη την Ισπανια του 2008 που ηταν πληρης στους Ολυμπιακους!

Αναρωτιέμαι Μήπως τελικά δεν έχουν νόημα αυτές οι διαβαθμίσεις , μήπως απλά πρόκειται για τις κορυφαίες και ισάξιες Εθνικές του ευρωπαικού μπασκετ. γιατί δηλαδή είναι η ΕΣΣΔ του 1985 μπροστά από την Ισπανία του 2008; (βασικά και εγώ το ψάχνω, καλοπροαίρετα ρωτάω. Αυτό που θέλω είναι να αναπτύξεις κάπως το σκεπτικό της συγκεκριμένης κατάταξης)

Εβαλα 2η την Σοβιετικη ενωση γιατι επαιξε εκπληκτικο μπασκετ ομολογουμενως και πηρε και το χρυσο,οπως βεβαια και οι Ισπανοι αλλα με μικρη διαφορα προτιμω τους Σοβιετικους αν και μιλαμε βεβαια για αλλο μπασκετ και για διαφορα 25 ετων!
Ισως να μην εχεις αδικο οτι αδικειται η μια η αλλη ομαδα αλλα γενικα οι συγκρισεις μου αρεσουν αν και πολλες φορες αφου μιλαμε για 20+ χρονια ειναι πιο πολυ υποθετικες!

Απο πλευρας υλικου θεωρω:
1)Γιουγκοσλαβια
2)Ισπανια
3)ΕΣΣΔ

Απο πλευρας θεαματος:
1)ΕΣΣΔ
2)Ισπανια
3)Γιουγκοσλαβια

Επισης ειναι δυσκολο να προβλεψει κανεις νικητη μεταξυ των Ισπανων απεναντι σε Γιουγκους και Σοβιετικους αλλο μπασκετ τοτε αλλο μπασκετ τωρα.........

Η δικιά μου προτίμηση:

1. Ενωμένη Γιουγκοσλαβία 1989-1991
2. ΕΣΣΔ 1985-1988
3. Γιουγκοσλαβία/Σερβία 1995-1998
4. Ισπανία 2006-2009
5. Λιθουανία 2003-2004

Διαφωνώ με την κατάταξη στο 3 και 4. Νομίζω ότι η Ισπανία 2006-2009 είναι και καλύτερη και θεαματικότερη και πιο dominant από τη Σερβία '95-'98. Το πιο χαρακτηριστικό είναι ότι στον τελικό Ολυμπιάδας 1996 η Σερβία άντεξε μέχρι το '25 και τελικο σκορ 95-69 και στον τελικό Ολυμπιάδας 2008 η Ισπανία αντεξε μέχρι το '40 και τελικό σκορ 118-107, δηλαδή η Ισπανία αντεξε μέχρι τέλους στο ίδιο το παιχνίδι των ΝΒΑers, οι οποίοι μάλιστα ήταν περισσότερο προετοιμασμένοι από κάθε άλλη φορά. (Υποψιάζομαι ότι έπαιξε ρόλο στην κατάταξή σου η απώλεια του χρυσού το 2007. Επρόκειτο απλώς για ....ιστορικό ατύχημα). Η Ισπανία επίσης, με αυτους τους παίκτες , έχει 3 χρόνια τουλαχιστον μπροστά της για να ανέβει ακόμα περισσότερο.


@ Αίr and King: έχεις βρει τίποτα στο νετ από ΕΣΣΔ 1985;

Τελικός Ευρωμπάσκετ '85: http://descargasbasket.blogspot.com/2009/0...ropeo-1985.html

Τελικός Μουντομπάσκετ '86: http://descargasbasket.blogspot.com/2009/0...6-urss-usa.html

Ψάξτο λίγο ακόμα το site θα βρεις πολλά καλούδια

Ευχαριστώ πολύ φίλε. Πάρα πολύ. Χρόνια ήθελα να βρω κάτι από αυτή τη θρυλική ομάδα...ευχαριστώ.

Σε καλυψε ο Omar.Mπορεις να βρεις και τον ημιτελικο με την Ιταλια αλλα και ολα τα παιχνιδια του Μουντομπασκετ το 1986.Τουλαχιστον εγω τα εχω.Λογικα θα υπαρχουν και στο Ιντερνετ!Ισως το Sport-scene που ειναι το καλυτερο με διαφορα!

Καλά μην συγκρίνουμε τις αήττετες ΗΠΑ του 1996 με τις ΗΠΑ το 2008 που είχαν να ξεπλήνουν τις αποτυχίες 3 διοργανώσεων. Για μην μιλήσουμε για την πλθώρα των μεγάλων παικτών που είχε η μια ομάδα σε σχέση με την άλλη πάικτες τύπυ Μουμπρου Καμπεθας και σια δεν θα είχαν θέση στη Σερβία, ούτε για το ειδικό βάρος που έχουν τα ονόματα των 2 ομάδων, οι Σέρβοι είναι μαζί με τους Λιθουανούς είναι η μια από τις 2 μεγάλες σχολές της Ευρώπης αν όχι η μεγαλύτερη. Οι Ισπανοί τώρα αρχίζουν και γίνονται σχολή

Oυσιαστηκα η Λιθουανια και η Σερβια παραμενουν οι ανωτερες σχολες αφου στο βαθος του παρελθοντος ειναι η Σωβιετικη Ενωση και η Γιουγκοσλαβια.Προφανως ομως o Petrovic συγκρινει αυτη την φουρνια των Ισπανων με αυτες τις ομαδες.Ειναι συγκρισημες.Αυτη η φουρνια των Ισπανων ειναι τεραστια ομαδα......
Ο Τοπιτς και ο Λονκαρ ηταν οι αντιστοιχοι Καμπεθας και Μουμπρου το 1996 για τους Σερβους.Σαν σχολες δεν συγκρινονται αλλα σαν φουρνια οι Ισπανοι για μενα ειναι μαζι με Γιουγκοσλαβους του 89 και Σωβιετικους το 85 οι τρεις κορυφαιες στην Ιστορια.Θεωρω τους Γιουγκους του 89 τους κορυφαιους.Τετοιο ταλεντο σπανια συναντα κανεις στο Ευρωπαικο στερεωμα!

Με κάλυψες πλήρως φίλε όσον αφορά αυτή την Εθνική Ισπανίας (αυτή τη "φουρνιά") . Απλά να συμπληρώσω ότι στα δικά μου μάτια η Ισπανία (2006-2009 και βλεπουμε...) παίζει επίσης σαφέστατα πιο ελκυστικό, πιο γρήγορο , πιο επιθετικογενές και πιο dominant (εντέλει: πιο όμορφο) μπάσκετ από τη Γιουγκοσλαβία 1995-1998. Κάποια σκορ που μου έρχονται πρόχειρα στη μνήμη το επιβεβαβαιώνουν αυτό: ημιτελικός Ευρωμπασκετ 1995: Γιουγκοσλαβία-Ελλάδα:58-52, τελικός Ευρωμπάσκετ 1997:Γιουγκοσλαβία-Ιταλία: 61-49 (δεν είμαι 100% σίγουρος αλλά βαριέμαι να το ψάξω) τελικός Μουντομπάσκετ 1998: Γιουγκοσλαβία -Ρωσία: 66-64.Επίσης θεωρώ τις ΗΠΑ 2008 καλύτερες από τις ΗΠΑ 1996 και ,πιο απλά, νομίζω ότι η σύγκριση 118-107 και 95-69 τα λέει όλα. Νομίζω ότι ήδη η ομάδα αυτή συγκρίνεται με τη Γιουγκοσλαβία 1989-1991 και την Σοβιετική Ένωση 1985-1988 και έχει μπροστά της 3 χρόνια το λιγότερο (το 2012 ο Γκασόλ θα είναι 32 ετών ) για να τις ξεπεράσει...




Η Εθνική Ελλάδας 1987-1989 πήρε ενα χρυσό και ένα αργυρό νικώντας στην τελική φάση δύο φορές (τελικος '87, ημιτελικός '89) την μία θεωρούμενη ως κορυφαία ομάδα της ιστορίας της Ευρώπης και μία φορά (ημιτελικός '87) την έτερη θεωρούμενη κορυφαία (έστω στα ξεκινήματά της). Πόσο τεράστιος παικταράς ήταν τελικά ο Νίκος Γκάλης; Μήπως πρέπει να μπει ψηλότερα και από Ντράζεν και από Σαμπόνις;

ΟΙ ΗΠΑ του 2008 θεωρω οτι ειχαν καλυτερη περιφερεια απο τις ΗΠΑ ΤΟΥ 1996.

2008:
ΛεΜπρον
Κομπι
Γουειντ
Κιντ
Πολ
Ντερον Γουιλιαμς
Μαικλ Ρεντ

1996:
Σκοτι Πιππεν
Ρετζι Μιλλερ
Πενι Χαρνταγουει
Μιτς Ριτσμοντ
Γκραντ Χιλλ
Γκαρι Πειτον

Ομως εν τελει θεωρω καλυτερη την ομαδα του 1996 γιατι στους ψηλους υπαρχει τεραστιο χασμα και για μενα αυτο ειναι η μεγαλη διαφορα.

2008 ψηλοι:
Χαουαρντ
Μπος
Μπουζερ


1996 ψηλοι:
Σακιλ
Ρομπινσον
Ολαζουον
Μπαρκλει
Καρκ Μαλοουν

Χαοτικη διαφορα και ποσοτικα και ποιοτικα!Παρολο που θεωρω καλυτερη την περηφερεια του 2008 ειναι τετοια η διαφορα στους ψηλους που στο συνολο θεωρω καλυτερη την ομαδα του 1996.

Απο την αλλη συμφωνω οτι οι Ισπανοι(2008) ειναι καλυτεροι απο του Σερβους του 1996........τουλαχιστον κατα την δικη μου εκτιμηση.

Ο Γκαλης ηταν τεραστιος παιχτης αλλα οι αλλοι 2 επαιξαν και στην Ευρωπη αφηνοντας εποχη αλλα ειχαν και καλη παρουσια στο ΝΒΑ......Ο Γκαλης σαν ταλεντο επιθετικα ηταν ανωτερος........

Δυστυχώς θα βγω off topic αλλά ήθελα καιρό να κάνω αυτή την ερώτηση σε κάποιον που ξέρει καλά το ΝΒΑ: ο Ντάνι Είντζ (βασικό δυάρι της υπερομάδας των Σέλτικς) και ο Μπαίρον Σκοτ (βασικό δυάρι της υπερομάδας των Λεικερς) πιστεύεις ότι ήταν καλύτεροι του Γκάλη; Κατά τα άλλα είναι φανερό ότι ο Γκάλης ήταν πιο ταλαντούχος επιθετικά από Ντράζεν και Σαμπόνις, πολύ πιο killer, πολυ πιο επιδραστικός για την ομάδα του.Το ερώτημα ποιος είναι ο κορυφαίος παραμένει ανοικτό...

Ενδιαφερον απορια αν και ειμαστε οφτοπικ....
Οχι δεν ειναι σαν μπασκετικα ταλεντα ανωτεροι απο τον Γκαλη ουτε ο Σκοτ ουτε ο Ειντζ.Ηταν ομως τα συμπληρωματα που χρειαζοντουσαν αυτες οι ομαδες....Ο Ειντζ με τα σουτ του βοθουσε ενω ο Σκοτ που ειχε πολυ καλα αθλητικα προσοντα ηταν οτι επρεπε για να αξιοποιει τις πασες του Ματζικ των Λεικερς του showtime και να τις τελειωνει με καρφωμα.
Ο Γκαλης ειχε ιδιοσυγκρασια του ηγετη της ομαδας και οχι του χαμαλη πολυτελειας οπως ο Σκοτ στους Λεικερς.....

Το ερωτημα για τον κορυφαιο Ευρωπαιο της Ιστοριας για μενα εχει λυθει εδω και 2 χρονια.Ο Νοβιτσκι ειναι ο κορυφαιος Ευρωπαιος ολων των εποχων με 2ο τον Σαμπονις.........στα δικα μου στανταρ!

Πράγματι είναι πολύ πιθανό ότι ο Γκάλης έμεινε εκτός ΝΒΑ λόγω του ύψους του. Τα τελειώματα π.χ. με κάρφωμα στον αιφνιδιασμό του Σκοτ δεν μπορούσε να τα εχει. πάντως αυτό ακριβώς (τέλειωμα με 1-1 στον αιφνιδιασμό μετά από πάσα Γιαννάκη) το έκανε .....χιλιάδες φορές , τόσο στον Άρη όσο και στην Εθνική .

Υπάρχει πάντως ένα what if που με ιντριγκάρει φοβερά, 19 χρόνια μετά. Είναι το τι θα έκανε ο Γκάλης στο παγκόσμιο του '90 , εάν δεν τραυματιζόταν στην προετοιμασία. Είχα δει προσεχτικα πριν ένα χρόνο τον τελικό του '89,όπου χάσαμε από τη Γιουγκοσλαβία με 98-77. Δηλώνω με το χέρι στην καρδιά και χωρίς καμια διάθεση δημιουργίας μύθων ότι στο παιχνίδι εκείνο ήταν φανερό πως ο Γκάλης τα είχε φτύσει τελείως, εξοντωμένος από τα όργια που έκανε στα προηγούμενα παιχνίδια (και κυρίως τη....45άρα στην υπερδύναμη ΕΣΣΔ). Την ίδια στιγμή που ήταν φτυσμένος, το έβλεπες στα μάτια του ότι είχε ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ και το πίστευε ότι ακόμα και έτσι μπορούσε να γυρίσει το παιχνίδι. Γι'αυτό και ζήταγε συνέχεια μπάλα. Εμένα τουλάχιστον μου έδινε την εντύπωση ότι εάν είχε ακόμα αντοχές, πίστευε ότι θα τους έπαιρνε μόνους του και τους Γιούγκους.
Το επόμενο καλοκαίρι ('90) εκανε με το Ραμπότα ακόμα πιο σκληρή, ακόμα πιο απαιτητική ατομική προετοιμασία. (Σημείωση: ο Γκάλης δεν έκανε προετοιμασία με την υπόλοιπη Εθνική , γιατί θεωρούσε το πρόγραμμα προπονησης ....χαλαρό. Ετοιμαζόταν-ξεθεωνόταν ατομικά με τον προσωπικο του γυμναστή και ενσωματωνόταν προς το τέλος στην Εθνική) Στο βιβλίο του ο Ραμπότας γράφει ότι εκείνο το καλοκαίρι προετοιμαστήκαν πιο σκληρά από οποιαδήποτε άλλη φορά και ο Γκάλης έκανε απίστευτες μετρησεις σε έκρηξη και αντοχή. Στο τέλος ο Ραμπότας δικαιωμένος και...έκπληκτος πήγε να του ανακοινώσει τα νούμερα και ο Γκάλης του είπε "Γιώργο δε θέλω να μου πεις τίποτα. Το ξέρω. Φέτος θα τους διαλύσω όλους". Θέλω να πω δηλαδή ότι ο Γκάλης μάλλον είχε προετοιμαστεί με σκοπό να φτάσει μέχρι τον τελικό με δυνάμεις. Εάν δεν είχε τραυματιστεί και χτύπαγε πάλι κανένα τελικό , ανταγωνιζόμενος όχι μόνο Γιουγκοσλαβία, ΕΣΣΔ αλλά και ΗΠΑ, Βραζιλία κτλ. νομίζω ότι η θέση του κορυφαίου Ευρωπαίου θα έπρεπε να είναι δικιά του.

Τέλος πάντων, αυτά είναι ιστορία, ωραίες αναμνήσεις. Αυτό που μένει να κρατήσουν οι νέοι παικτες μας είναι ότι ο Γκάλης δεν ήταν μόνο τεράστιο ταλέντο, αλλά και φοβερός επαγγελματίας, εργατικός , φιλόδοξος και απαιτητικός με τον εαυτό του. Ο ορισμός του παραδείγματος προς μίμηση.

(Ακόμα χρωσταει σε αυτόν και σε εμάς-τους φιλαθλους-ένα μεγάλο αποχαιρετιστήριο φιλικό ο Βασιλακόπουλος.Πονεμένη ιστορία,)

Δεν ξέρω ειλικρινά τι θα είχε γίνει αν μετείχε και ο Γκάλης στο μουντομπάσκετ του '90. Πάντως λιγότερο υποθετικά το καλάθι του Γαλακτερού που δεν μέτρησε στον πρώτο αγώνα με τις ΗΠΑ (89-89 κ.δ, 103-95 οι ΗΠΑ στην παράταση) μπορεί να μην μας στοίχισε την πρόκριση στη 2η φάση στους "8" αλλά μας έστειλε στον όμιλο του θανάτου με ΕΣΣΔ, Γιουγκοσλαβία και Βραζιλία αντί για Αργεντινή, Αυστραλία και Πουέρτο Ρίκο όπου θα μπορούσε η εθνική να πάρει την πρόκριση στα ημιτελικά και να διεκδικήσει μετάλλιο.

Όσον αφορά τον Γκάλη είναι χωρίς αμφιβολία ο κορυφαίος σκορερ στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ και καθαρά από άποψη ατομικού ταλέντου, ικανοτήτων και επιδόσεων πιστεύω ότι ήταν ο καλύτερος από τη εδώ πλευρά του Ατλαντικού. Βέβαια στην καριέρα του υστερούσε σε 3 πράγματα σε σχέση με τους ανταγωνιστές του:

1. Δεν έπαιξε στο ΝΒΑ (και ευτυχώς για την ιστορία του Ελληνικού μπάσκετ!!!)
2. Δεν κατέκτησε την ευρωλίγκα/κυπελλο πρωταθλητριών ή κάποιο άλλο ευρωπαϊκο κύπελλο
3. Δεν έπιαξε ποτέ σε ολυμπιάδα

Κάτι που κατάφεραν παίκτες όπως οι Πέτροβιτς, Κούκοτς, Σαμπόνις

Από την άλλη δεν υπάρχει προηγούμενο που ένας παίκτης έπαιξε τόσο καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη του αθλήματος σε μια χώρα ώστε να την βάλει (μαζί με τους 3 σωματοφύλακες) για τα καλά στον παγκόσμιο μπασκετικό χάρτη. Αυτό του στοίχισε βέβαια καθώς έγινε ευρύτερα γνωστός στο παγκόσμιο μπασκετικό στερέωμα γύρω στα 30 του (1987 και μετά)οπότε από πλευράς προβολής ήταν αδικημένος σε σχέση με τους άλλους. Οπότε από πλευράς καθαρά ταλέντου και επιδόσεων θα τοποθετούσα τον Γκάλη πρώτο. Από πλευράς συνολικής παρουσίας θα έβαζα την εξης κατάταξη:

1. Πέτροβιτς 2. Σαμπόνις 3. Γκάλης 4. Νοβίτσκι 5. Κούκοτς


Από πλευράς επιδόισεων

1. Γκάλης 2. Πέτροβιτς 3. Σαμπόνις 4. Νοβίτσκι 5. Κούκοτς

Παραθέτω αυτά τα 2 links, βρείτε το λάθος(και μάλιστα από το επίσημο site της Fiba Europe)!

http://www.fibaeurope.com/cid_KNce8jInH7Qj...ANOrUf9le2.html

http://www.fibaeurope.com/cid_KNce8jInH7Qj...ANOrUf9le2.html

Τα βρήκα, σχετίζονται με τον Γκάλη που ήταν το τελευταίο θέμα συζήτησης, όπως βλέπω. Η σελίδα για τον Γκάλη έχει επίσης λάθη.

Και στις δύο περιπτώσεις δεν υπάρχει πουθενά ο Γκάλης στους πρώτους σκόρερ έτσι?

Δεν υπήρχε διοργάνωση με την εθνική που να μην ήταν 1ος στους πόντους νομίζω.
Και με διαφορά.

Όντως έχει και η σελίδα του Γκάλη λάθη...

Ο Γκάλης ήταν πρώτος σκόρερ στο Ευρωμπάσκετ του 1989 καθώς και σε αυτό του 1991, με 35,6 και 32,4 πόντους αντίστοιχα!!!

ο πίνακας έχει λάθη..
Ομάδα Σερβία 5 μετάλλια δεν έχει πάρει..