QUOTE
Ο Κέβιν Ντουράντ - Μπορείς να το εξηγήσεις λίγο αυτό?
Έχω βαρεθεί κάποιους, κυρίως δικούς μας, είτε να τον χαρακτηρίζουν σαν τον πιο "μπασκετικό" παίκτη, είτε να τον συγκρίνουν (μερικές φορές, όχι μόνο στα ίσα, αλλά και να τον θεωρούν ανώτερο) με κάποιον σαν το Λεμπρόν, επειδή τους εντυπωσίασε στο Μουντομπάσκετ κι επειδή με το καλό του σουτ και τη ψιλόλιγνη σιλουέτα του θυμίζει πολύ περισσότερο Ευρωπαίο παίκτη. Όχι, πχ, ότι ακόμη θέλει βελτίωση στην άμυνα, στην πάσα και στο ριμπάουντ (και κάποιες από αυτές τις αδυναμίες είναι δύσκολο να τις βελτιώσεις), όπως φυσικά και να αποκτήσει περισσότερες παραστάσεις και στα πλέι οφ, αυτά τα αγνοούν. Αρκεί που παίζει σαν Ευρωπαίος...
QUOTE
Η σύγκριση παικτών βάσει των πρωταθλημάτων τους - Δεν είσαι λίγο απόλυτος?
Εννοώ με βάση σχεδόν αποκλειστικά τα πρωταθλήματά τους. ΟΚ, είναι ένας παράγοντας και η ομαδική επιτυχία, αλλά ειλικρινά, αυτό το "καλύτερος είναι ο τάδε και γι'αυτό μιλούν τα δαχτυλίδια" δεν το πάω, είναι υπεραπλούστευση. Πριν κάποιο καιρό, π.χ, ο Δ.Καρύδας χρησιμοποίησε αυτό το επιχείρημα των πρωταθλημάτων για να πει ότι ο Κούκοτς είναι ο κορυφαίος Ευρωπαίος παίκτης στην ιστορία, τουλάχιστον στο ΝΒΑ. Ε, αν είναι έτσι, γιατί δε μοίρασε την κορυφή στον Κούκοτς και τον Πάρκερ; Ίσα-ίσα, ο Πάρκερ έχει κι ένα MVP τελικών, άρα το δικαιούται ακόμη περισσότερο. Φυσικά, δε χρειάζεται καν να αναφέρω ότι το επιχείρημα των πρωταθλημάτων καθίσταται σχεδόν άχρηστο όταν συγκρίνουμε παίκτες ρολίστες, πόσο μάλλον ρολίστες με σταρ.
Με λίγα λόγια, η όλη κατάσταση παραπέμπει σε Όσκαρ: Σαν να συγκρίνεις σημαντικές ταινίες με βάση το πόσα Όσκαρ κέρδισαν.
(Άρα είμαστε 7-1-4 σε συμφωνίες-διαφωνίες. Όχι άσχημα).
((Θα συμφωνήσω και για το Ρούμπιο. Δε θα είναι μια ζωή κάτω των 20. Κάποτε, οι αδυναμίες του θα παρθούν περισσότερο στα σοβαρά)).