Κάτι παραπάνω από τρεις ώρες μένουν κι ας αρχίσουμε τα ...reverse jinxes
Πηγή:
Ελλάδα-Ισπανία: Κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια...Ηταν 3 Σεπτεμβρίου του 2006 όταν Ισπανία και Ελλάδα αναμετρήθηκαν για τον τελικό του Μundobasket της Ιαπωνίας. Από εκείνη την ημέρα μέχρι και σήμερα το εθνικό αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα δεν σήκωσε ξανά κεφάλι απέναντι στους παντοδύναμους Ισπανούς. Εκείνη την μέρα οι Ισπανοί δεν στέφθηκαν απλά παγκόσμιοι πρωταθλητές αλλά πήραν για τα καλά με το μέρος του την απαιτούμενη ψυχολογία ώστε να ξεκινούν με άλλον αέρα τα παιχνίδια απέναντι σε έναν υπολογίσιμο αντίπαλο όπως η Ελλάδα. Για την ιστορία, από το παιχνίδι εκείνο έλειπε ο μεγάλος σταρ τον Ισπανών Pau Gasol ενώ την ομάδα είχαν «κουβαλήσει» επιθετικά οι Navarro και Garbajosa με 20 πόντους έκαστος.
Η επόμενη αναμέτρηση μεταξύ των δύο ομάδων ήρθε έναν χρόνο αργότερα στο Eurobasket της Ισπανίας αρχικά στην φάση των ομιλών και έπειτα στα ημιτελικά της διοργάνωσης. Το ματς των ομιλών βρήκε νικητές τους Ισπανούς με 70-58, στην πιο ανώδυνη ήττα της Εθνικής μας στα χρόνια της Ισπανικής υπεροχής. Και φτάνουμε στο παιχνίδι των ημιτελικών όπου η ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη έμοιαζε έτοιμη για όλα. Ήταν και το μοναδικό παιχνίδι που η Ελλάδα κοίταξε στα ίσια την αντίπαλο της, μέσα στο σπίτι της και διεκδίκησε την νίκη μέχρι το τέλος. Όμως κάποιες εξόφθαλμες λανθασμένες διαιτητικές αποφάσεις έστειλαν για ακόμη μία φορά την εθνική μας στο καναβάτσο. Οι 28 ελεύθερες βολές που εκτέλεσαν οι Ισπανοί εκείνο το βράδυ ήταν πταίσμα μπροστά στα υπόλοιπα σφυρίγματα του γνωστού και μη εξαιρετέου Ilijia Belosevic. Όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι μπροστάρηδες για την Ισπανία ήταν οι Navarro και Pau Gasol με 23 πόντους ο καθένας ενώ εξαιρετικό παιχνίδι για την Εθνική μας είχε πραγματοποιήσει ο Σπανούλης με 24 πόντους. Η θεία δίκη ήρθε για τους θεατρίνους Ισπανούς που δύο μέρες αργότερα είδαν τον J.R Holden να πετυχαίνει καλάθι στα τελευταία δευτερόλεπτα και να κλέβει (για χάρη της Ρωσίας) το ευρωπαϊκό μέσα από τα χέρια τον περίλυπων Ισπανών.
Και η καταμέτρηση δυστυχώς για εμάς συνεχίζεται….Πρεμιέρα Ολυμπιακών αγώνων του Πεκίνου και η Εθνική μας ξεκινάει την προσπάθεια της για μια επιτυχημένη πορεία. Στον 2ο όμιλο του τουρνουά πρώτη αντίπαλος για εμάς η γνώριμη πλέον Ισπανία. Το 81-66 στο φωτεινό πίνακα του γηπέδου και η καθολική υπεροχή των Ισπανών δείχνει πλέον πως η Ελλάδα αντιμετωπίζει ανυπέρβλητα προβλήματα απέναντι στους Ίβηρες. Θύτης εκείνο το πρωινό για την γαλανόλευκη ήταν ο R. Fernandez με 16 πόντους.
Επόμενο τουρνουά που τέθηκαν αντιμέτωπες οι 2 εθνικές ομάδες ήταν το καλοκαίρι του 2009 στο eurobasket της Πολωνίας. Η εθνική μας μόνο καλά πράματα θα έχει να θυμάται από αυτή την διοργάνωση αφού κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο και αυτή τη φορά γύρισε στην Ελλάδα με γεμάτες αποσκευές. Ωστόσο η ομάδα που μας έκοψε την φόρα για κάτι ακόμα πιο σπουδαίο ήταν και πάλι η Ισπανία. Στα ημιτελικά της διοργάνωσης οι γεμάτοι αστέρια Ίβηρες παρέδωσαν για άλλη μία φορα μπασκετικά μαθήματα σκορπίζοντας της εθνική μας με 82-64. Ο Pau Gasol ήταν για ακόμη μία φορα καταλυτικός στο παιχνίδι των Ισπανών σημειώνοντας 18 πόντους αλλά το τελικό σκορ φανερώνει ότι και χωρίς αυτόν οι Ισπανοί δεν θα σταματούσαν εκεί την πορεία τους για το χρυσό μετάλλιο που ήρθε περπατώντας στην συνέχεια στον τελικό απέναντι στα μωρά του Ντούσαν Ίβκοβιτς.
Το αντίο του Μήτσου…Η αναμέτρηση το 2010 στο παγκόσμιο της Τουρκίας θα μείνει στης μνήμες των φίλων του Μπάσκετ όχι επειδή αποκλειστήκαμε για άλλη μία φορά από τους Ισπανούς αλλά για την αποχώρηση του Δημήτρη Διαμαντίδη από την επίσημη αγαπημένη. Οι κακές γλώσσες της εποχής έκαναν λόγο για κακές σχέσεις στα αποδυτηρία σε ένα τουρνουά που η Εθνική «έκατσε» να χάσει από την Ρωσία ώστε να μην διασταυρωθεί στην συνέχεια με τους Ισπανούς αλλά τον τελευταίο λόγο είχαν οι Γάλλοι που το ίδιο βράδυ επέλεξαν και αυτόι αντίπαλο χάνοντας από την Νέα Ζηλανδία και στέλνοντας την Ισπανία επάνω μας. Δεν θα μάθουμε ποτέ αν αυτή η κατάσταση «χάλασε» τον Διαμαντίδη ή αν ο λόγος της αποχώρησης του ήταν η κούραση που είχε αποκομίσει από τα συνεχόμενα καλοκαιρινά τουρνουά με την Εθνική σε συνδυασμό με τις κοπιαστικές σεζόν με τον Παναθηναϊκό. Όσον αφορά το παιχνίδι με τους Ισπανούς…βρεθήκαμε στο ίδιο έργο θεατές, η Ελλάδα έχασε με κάτω τα χέρια με 80-72 και αποχαιρέτησε ακόμη μία διοργάνωση.
Το 2011-2012 πήραμε «ρεπό» και αύριο πάλι θα βρεθούμε αντιμέτωποι με τον κακό μας δαίμονα σε ένα must win game. Ίσως οι απουσίες των Ισπανών σε συνδυασμό με τον πληγωμένο εγωισμό των Ελλήνων παικτών μετά τις 2 σερί αποκαρδιωτικές ήττες να συντελέσουν θετικά στο να δούμε μία νίκη για την Εθνική μας απέναντι στους Ισπανούς που θα σημάνει και την αρχή της αντεπίθεσης για κάτι καλό στο φετινό Ευρωμπάσκετ. Σε αντίθετη περίπτωση μία ήττα θα φέρει ακόμη έναν πιθανό οδυνηρό και αυτή την φορά πρόωρο αποκλεισμό.
