QUOTE
Συνέβη κάτι τέτοιο....???
Αυτό με την Τουρκία ναι, αλλά δεν καθυστέρησε γι' αυτό η έναρξη του αγώνα, ενώ η φωτιά, μπήκε μάλλον καταλάθος(!!)... κατά τη διάρκεια του αγώνα (4ο δεκάλεπτο). Ο αγώνας καθυστέρησε (μετά τα λιγοστά πρώτα δευτερόλεπτα) λόγω των πάμπολλων αντικειμένων που έπεσαν στον αγωνιστικό χώρο.
Λίγο περιληπτικά...
Η αναμενόμενη τρομοκρατία σήμερα. Θα μπορούσε κάλλιστα να είχε κινδυνέψει (βασικά όχι απλά θα μπορούσε) οποιοσδήποτε παίκτης μέσα στο παρκέ, αλλά δυστυχώς, έχουμε καταντήσει να τα θεωρούμε δεδομένα αυτά (τουλάχιστον για τόσο κρίσιμα ματς)... Μετά το αρχικό ξεσάλωμα βέβαια, τα πνεύματα ηρέμησαν, το ματς ξεκίνησε και σταδιακά οι παίκτες (κυρίως του Άρη, αφού αυτοί ήταν πιο επηρρεασμένοι) άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι τελικά βρίσκονται σε αγώνα μπάσκετ. Που και που βέβαια, υπήρχαν σπασμωδικές ρίψεις από κάποια ζώα, αλλά αυτά δεν ξέρω αν ωφελούσαν τον ΠΑΟΚ...
Ευτυχώς, κέρδισε η ΑΕΚ και η ατμόσφαιρα έγινε πολύ πιο ελαφριά, γιατί θα γινόντουσαν χειρότερα, με ενδεχόμενη νίκη του Άρη (και άρα υποβιβασμό του ΠΑΟΚ, αν και πιστεύω πως τότε το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό).
Καλό θα ήταν να πάρει 5 αγωνιστικές κεκλεισμένων ο ΠΑΟΚ, αν και με τα δεδομένα ΠΑΟ-Ολυμπιακού, το 3 ακούγεται πιο καλό...
Πέρα από τα κακώς κείμενα πάντως, ο κόσμος ουσιαστικά έδωσε ώθηση στους γηπεδούχους, οι οποίοι... φαίνονταν ν' "αγκομαχούν" πολλές φορές για να βρεθούν μπροστά από τον Άρη. Πέρα από τη επικράτηση στη μάχη της ρακέτας (δηλαδή πέρα από τους ηρωϊκούς Τσιάκο, Χαριτόπουλο, που ουσιαστικά έκαναν ότι ήθελαν), αλλά και τον πάντα χρήσιμο (και φετινό MVP για την ομάδα) Ντιαρά, ο ΠΑΟΚ ήταν και πάλι κακός. Ο Τζόρνταν ήταν τον περισσότερο χρόνο τραγικός, ειδικά στις τελευταίες φάσεις, που μόνο ως πλέι μέικερ δεν έπραξε. Δεν ξέρω γιατί δε χρησιμοποιήθηκε περισσότερο ο (όχι ακόμα για μεγάλα ματς, όπως αποδείχθηκε αρκετές φορές φέτος) Βεργίνης και κυρίως ο Δεμερτζής, που κάθε φορά δίνει ένα νέο αέρα όταν μπαίνει.
Από την άλλη ο Άρης, χωρίς να νιώθει κάποια ιδιαίτερη πίεση για τον αγώνα και μην αποδίδοντας όπως συνήθως, κατάφερε να είναι δίπλα δίπλα στο σκορ (βασικά ο ΠΑΟΚ το κατάφερε, αφού φυσιολογικά ο Άρης θα ήταν περισσότερο μπροστά), στηρίζομενος σε ατομικές ενέργειες του συνήθους υπόπτου Μάσεϊ, αν και περιορίστηκε αισθητά, του DC, που βρέθηκε σε καλή βραδιά και του Ηλιάδη, ο οποίος για μια ακόμη φορά ξεχάστηκε στον πάγκο από τον Χέρμπερτ. Μότολα (κυρίως) και Μπόισα πέρασαν και δεν ακούμπησαν, όπως και ο Ράιτ, πέρα από ένα ξέσπασμα στο τρίτο δεκάλεπτο.
Είχε ενδιαφέρον πάντως, πως μέχρι να κερδίσει η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ έπαιρνε τα σφυρίγματα, ενώ έκτοτε τα πήρε ο Άρης. Γενικά οι παίκτες του ΠΑΟΚ ήταν πιο παθιασμένοι, αλλά κι αυτοί του Άρη έκαναν 2-3 πολύ σκληρά φάουλ (που θα μπορούσαν πχ να δωθούν αντιαθλητικά).
Έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα και οι δύο ομάδες (και οι οπαδοί τους) είναι ικανοποιημένοι, από τη μια γιατί δεν έπεσε ο ΠΑΟΚ κι από την άλλη γιατί τη νίκη την πήρε ο Άρης (κι έτσι δεν κόλλησε η ρετσινιά του "πουλημένου", που φοβόταν αρκετός κόσμος στο Παλέ την Κυριακή).
Πλέον, ο ΠΑΟΚ κοιτά τη νέα χρονιά, αν και δε νομίζω να γνωρίζουν πολλοί το τι μέλλει γενέσθαι, ενώ ο Άρης έχει μπροστά του μια δύσκολη πορεία, για να φτάσει τουλάχιστον στο επιθυμητό, την 3η θέση.
Πήραμε κάποια ατμόσφαιρα από τελικούς Α1 σήμερα, κατά μία έννοια είχε ενδιαφέρον η εμπειρία. Βασικά, αφού δεν έπαθε κανείς τίποτα, καλά ήταν, αν και αυτό σίγουρα δεν είναι σοβαρή σκέψη.