QUOTE(golden @ Apr 24 2008, 06:29 )
Ο Αίας Ευόσμου πέτυχε τον τέλειο συνδυασμό. Μια ομάδα με νέα παιδιά, όχι μόνο κατάφερε να παίξει ωραίο μπάσκετ, αλλά και να κερδίσει την άνοδο στην Β' Εθνική. Ο προπονητής, Κώστας Δήμου, μιλάει στο sepk.gr για την πετυχημένη χρονιά του συλλόγου της Θεσσαλονίκης.
Ξεκίνησε την καριέρα του στον Εθνικό Κοζάνης, συνέχισε στη Σιάτιστα, στον Μαντουλίδη, στον ΒΑΟ, στον Φίλιππο Βέροιας, στον Αχιλλέα Τριανδρίας, στον Μελητέα Θεσσαλονίκης, στον Ποσειδώνα Μιχανιώνας, στην Αρετσού, στα εφηβικά του Άρη και στην Μακαμπί. Φέτος επέστρεψε στον Αίαντα, την ομάδα που είχε ανεβάσει -με παίκτη τον Νίκο Χατζηβρέττα- στον Α'Τοπικό πριν πολλά χρόνια.
«Η προσπάθεια μας δεν είχε αρχικό στόχο την άνοδο. Βασικό μας μέλημα ήταν να φτιάξουμε μια ομάδα με νέα παιδιά από την περιοχή και να πάιξουμε ωραίο μπάσκετ. Για αυτό και προωθήσαμε πολλούς παίκτες από το εφηβικό στην ανδρική, ενώ φέραμε κι άλλους που είχαν δοθεί με υποσχετική. Πλαισιώσαμε αυτά τα παιδιά με δύο έμπειρους παίκτες τον Οξούζη και τον Χριστίδη» ήταν τα πρώτα λόγια του έμπειρου τεχνικού, που οδήγησε τον Αίαντα στην πρώτη θέση του 1ου Όμιλου του Βορρά του πρωταθλήματος της Γ' Εθνικής
«Δουλέψαμε από την αρχή προγραμματισμένα και μεθοδικά. Είναι χαρακτηριστικό ότι ήμασταν από τις λίγες ομάδες της κατηγορίας που κάναμε διπλές προπονήσεις. Ξέραμε τι ζητούσαμε από τους παίκτες και γνωρίζαμε σε ποιο χρονικό διάστημα θα περιμέναμε τη βελτίωση της ομάδας. Είχαμε πολύ καλή οργάνωση με τρεις προπονητές, γυμναστή και φυσιοθεραπευτή που δούλευαν full time και μια διοίκηση που ήταν κοντά στην ομάδα» πρόσθεσε.
«Αυτό που επιδιώξαμε ήταν να δημιουργήσουμε ένα πολύ καλό κλίμα στα αποδυτήρια. Να παίζουν όλοι σαν παρέα και να εκμεταλλευτούμε τον ενθουσιασμό των νέων παιδιών» σχολίασε ο Κώστας Δήμου.
Έχοντας μικρό μέσο όρο ηλικίας στην ομάδα του ο προπονητής του Αίαντα το εκμεταλλεύτηκε. «Παίξαμε πιεστικές άμυνες και προσπαθήσαμε να τρέξουμε πολύ στον αιφνιδιασμό. Θέλαμε να εκφράσουμε αυτόν τον ενθουσιασμό μέσα από τον τρόπο παιχνιδιού μας.
Κύριο όπλο μας ήταν η άμυνα, που ήταν η καλύτερη του ομίλου με μεγαλύτερη διαφορά από τη δεύτερη. Λόγω της απειρίας που έχει η ομάδα γνωρίζαμε ότι μπορεί να είχαμε πρόβλημα επιθετικά, για αυτό δουλέψαμε πολύ στην άμυνα. Έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο και το σκάουτινγκ. Ήμασταν καλά διαβασμένοι και σε αυτό το κομμάτι είχα μεγάλη βοήθεια από τον συνεργάτη μου, Άρη Μιχαΐλίδη» υπογράμμισε.
«Είχαμε σταθερή πορεία όλη τη χρονιά. Από την αρχή ήμασταν στην πρώτη θέση και 2-3 ματς ισοβαθμούσε με τον Αρχέλαο. Τελειώσαμε το πρωτάθλημα με τέσσερις ήττες και γενικότερα κάναμε μια πολύ καλή πορεία. Αν μάλιστα δεν είχαμε κάποιους τραυματισμούς στον δεύτερο γύρο θα κερδίζαμε την άνοδο ακόμη πιο άνετα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα τελευταία μας παίξαμε χωρίς τους Παπαπέτρου και Κώτση που ήταν οι πρώτοι σκόρερ» πρόσθεσε ο έμπειρος τεχνικός.
Όσο για τα τεχνικά στοιχεία που έκαναν τον Αίαντα να ξεχωρίζει; «Ήταν οι πειστικές άμυνες είτε με τη μορφή του μαν-του-μαν πρες είτε με τη μορφή ζον-πρες. Είχαμε όμως και καλή προσωπική άμυνα με συγκεκριμένες αρχές. Από ένα σημείο και μετά δουλεύαμε πολλές ώρες πάνω στον αντίπαλο, γεγονός που έδωσε μεγάλη αυτοπεποίθηση στα παιδιά που ήξεραν την ομάδα και τους παίκτες που αντιμετώπιζαν» εξήγησε.
Είναι όμως εύκολο για νεαρούς παίκτες να ανταποκριθούν σε υψηλό βαθμό κατασκοπείας; «Είναι θέμα με ποιους δουλεύεις δεν έχει να κάνει με την ηλικία. Στην αρχή τα παιδιά δεν ήταν τόσο έτοιμα να ανταποκριθούν. Ούτε καν να παρακολουθήσουν το σκάουτινγκ. Υπήρχαν δυσκολίες, αλλά γνωρίζαμε ότι θα τις αντιμετωπίσουμε. Για αυτό κι είχαμε υπομονή. Με τον καιρό υπήρχε βελτίωση. Μάλιστα εκτός από τον αντίπαλο βλέπαμε και τα δικά μας λάθη, από τα φιλικά κιόλας για να συνηθίσουμε σε αυτόν τον τρόπο δουλειάς. Στην αρχή ήταν κουραστικό, αλλά μετά οι παίκτες έβλεπαν ότι κερδίζουν πράγματα μέσα από αυτή τη μέθοδο».
Τέλος ο Κώστας Δήμου αναφέρθηκε και στο επίπεδο του πρωταθλήματος της Γ' Εθνικής. «Ήταν πολύ καλό. Οι ομάδες της επαρχίας όπως τα Γρεβενά, το Αιγίνιο, η Βέροια το Άργος Ορεστικό έδειξαν μεγάλη βελτίωση, ενώ υπήρχε και μεγάλη προσέλευση κόσμου. Ειδικά οι ομάδες εκτός Θεσσαλονίκης είχαν γεμάτα γήπεδα. Υπήρχε μεν φανατισμός και δυνατές έδρες, αλλά το κοινό ήταν μπασκετικό. Παρότι κερδίσαμε σε πολλά από αυτά τα γήπεδο και κάτω από δύσκολες συνθήκες, μετά το τέλος του ματς μας χειροκρότησαν.
Το επιπεδο: Ήταν πολύ καλό. Βελτιώθηκαν πολύ οι ομάδες της επαρχίας. Επίσης ήταν σημαντική κι η προσέλευση του κόσμου. Εκτός Θεσσαλονίκης και τα γήπεδα ήταν γεμάτα όπου πηγαίναμε. Υπήρχε φανατισμός. Υπήρχαν πολύ δυνατές έδρες όμιλο. Μπασκετικός κόσμος, παρότι κερδίσαμε να μας χειροκρότησαν» κατέληξε.
Ο Αρκαδικός πραγματοποίησε σπουδαία πορεία στο πρωτάθλημα της Γ Εθνικής και εξασφάλισε την άνοδό του στην Β Εθνική κατηγορία. Ο προπονητής της ομάδας της Τρίπολης, Γιάννης Σμυρνιώτης μίλησε στο sepk.gr για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε όλη τη σεζόν, γενικότερα για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει μια ομάδα της περιφέρειας η οποία φιλοδοξεί να πρωταγωνιστεί, αλλά και το πόσο πολύπλοκο είναι να... παντρέψεις την εμπειρία μερικών παικτών με τον ενθουσιασμό των υπολοίπων νεαρών!
Ποια ήταν η φιλοσοφία βάση της οποίας στήθηκε η φετινή ομάδα του Αρκαδικού;
“Γνωρίζω πολύ καλά ότι είναι δύσκολο να διακριθεί μια ομάδα της περιφέρειας. Για τον λόγο αυτό κινήθηκα υπό το πρίσμα μιας συγκεκριμένης φιλοσοφίας από την οποία δεν παρέκλεινα σε καμία περίπτωση. Ο Αρκαδικός έπρεπε να στηριχθεί κυρίως σε παίκτες με καλούς χαρακτήρες, χωρίς φθορά χρόνου. Για τον λόγο αυτό επελέγησαν κυρίως παιδιά όχι τόσο γνωστά, με ρίσκο, αλλά με όρεξη να δουλέψουν και να τα καταφέρουν. Εκεί στηρίχθηκα και τελικά αυτή μας η επιλογή δικαιώθηκε. Όλα τα παιδιά στην ομάδα ήθελαν να δείξουν περισσότερα, ήθελαν να αποδείξουν την αξία τους”.
Είναι πρόβλημα το μπάτζετ για τις ομάδες της επαρχίας;
“Φυσικά, ίσως να είναι και ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα. Οι παίκτες για να παίξουν σε μια επαρχιακή ομάδα ζητούν περισσότερα χρήματα από όσα θα ζητούσαν αν είχαν προσφορά από Αθήνα. Μια επαρχιακή ομάδα πληρώνει περίπου κατά 1/3 μεγαλύτερο μπάτζετ από ότι μια ομάδα στην Αθήνα. Επίσης πρέπει να υπολογιστούν μέσα στα γενικά έξοδα και η διαμονή, ή διατροφή των παικτών που επίσης αποτελεί κόστος”.
Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισες φέτος;
“Για τον Αρκαδικό το πιο δύσκολο εγχείρημα ήταν να... παντρέψει έναν μεγάλο σκόρερ και τόσο μεγάλο παίκτη όπως είναι ο Γιάννης Μάνος, με την υπόλοιπη ομάδα η οποία αποτελούνταν κυρίως από νεαρά παιδιά όχι τόσο έμπειρα όσο εκείνος. Αυτό δεν ήταν κάτι εύκολο. Για να πετύχει ένας προπονητής επιθυμητά αποτελέσματα σε μια τέτοια περίπτωση πρέπει να επιδείξει δύο βασικά στοιχεία. 1) Υπομονή και 2) δικαιοσύνη, εντός και πολλές φορές εκτός γηπέδου. Θα δώσω ένα παράδειγμα που συνέβη φέτος στην ομάδα μου. Ο Ισίδωρος Κουτσός είναι ένας πολύ καλός παίκτης που μπορεί να παίξει με την ίδια ευκολία από 1 ως και 3. Όταν τραυματίστηκε ο Μπαλτάς εκείνος έπρεπε να βάλει τον εαυτό του κάτω από την ομάδα. Να μην παίρνει επιθέσεις και να ασχολείται περισσότερο με την ισορροπία της ομάδας. Το έκανε και καταφέραμε να καλύψουμε το καινό που είχαμε. Το ίδιο συνέβη και με άλλους παίκτες ή ακόμα και με μένα τον ίδιο. Μερικές στιγμές είναι απαραίτητο να μπαίνουν κάποιοι κάτω από την ομάδα”.
Πως ήταν το επίπεδο της διαιτησίας στο φετινό πρωτάθλημα;
“Υπάρχουν τρομερά σκαμπανεβάσματα στις διαιτησίες της Γ Εθνικής. Το πρωτάθλημα τελείωσε και ακόμα δεν έχω καταλάβει ακριβώς τι ήθελαν να πουν πολλοί από τους ρέφερι. Υπάρχουν μερικοί πολύ καλοί διαιτητές, οι οποίοι ενδεχομένως να χάσεις το ματς, αλλά αναγνωρίζεις ότι σφύριξαν καλά. Υπάρχουν όμως και κάποιοι άλλοι οι οποίοι δεν ξέρουν καλά το άθλημα και το καταστρέφουν”.
Το μέλλον;
“Θεωρώ ότι για του χρόνου δεν θα χρειαστούμε πολλά πράγματα. Με δύο ή τρεις παίκτες θα είμαστε καλά. Πρέπει να μιλήσω με την διοίκηση για τις κινήσεις που θα γίνουν, αφού προς το παρόν για μας αποτελεί μεγάλο ερωτηματικό και ο Μπαλτάς, ο οποίος έπαθε υποτροπή και δεν ξέρουμε σε τι κατάσταση θα είναι στο νέο πρωτάθλημα. Η Β Εθνική πάντως έχει μεγάλες απαιτήσεις και πρέπει να κάνουμε σωστές επιλογές για να έχουμε μια ανταγωνιστική ομάδα και την επόμενη αγωνιστική περίοδο”.
Ο Θοδωρής Αλμπάνης, που στην πρώτη του ολοκληρωμένη χρονιά ως πρώτος προπονητής γεύτηκε με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς τη χαρά της ανόδου στη Β' Εθνική μιλάει στο sepk.gr για το «μυστικό της επιτυχίας» και τις ιδιαιτερότητες της Γ' Κατηγορίας.
Ως παίκτης ξεκίνησε από τη Νάουσα για να αγωνιστεί στην Αναγέννηση, στον Μαντουλίδη, στην Ξάνθη, στον Κολοσσό Ρόδου και στον Απόλλωνα. Στο σύλλογο της Καλαμαριάς ξεκίνησε και την προπονητική του καριέρα, αρχικά στα τμήματα υποδομής, σημειώνοντας επιτυχίες με το εφηβικό.
Πέρσι κατέκτησε τη 2η θέση στο Πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης, αν και το μεγαλύτερο «παράσημο» για τον ίδιο είναι η μεταγραφή του Μιχάλη Τσαϊρέλη στον Άρη κι ο «προβιβασμός» έξι παικτών στην ανδρική ομάδα, οι οποίοι μάλιστα αποτελούν και τον κορμό της. Φέτος ο σύλλογος της Θεσσαλονίκης κατέκτησε άνετα τον τίτλο, επιστρέφοντας στη Β' Εθνική για πρώτη φορά μετά από 12 χρόνια.
Ο Θοδωρής Αλμπάνης αναλύοντας τη φετινή χρονιά τόνισε: «Φέτος για μένα προσωπικά είναι η πρώτη ουσιαστική χρονιά ως πρώτος προπονητής, σε μια ομάδα που δουλεύω τέσσερα χρόνια. Ήταν μια απόλυτα πετυχημένη χρονιά, στην οποία είχαμε άριστη συνεργασία με τη διοίκηση και το υπόλοιπο τεχνικό τιμ.
Αυτό που είναι πολύ σημαντικό είναι η εμπιστοσύνη που έδειξε η διοίκηση, όχι μόνο στις εισηγήσεις μου αλλά και στο προπονητικό μου έργο. Είχα την τύχη να συνεργαστώ με δύο νεόκοπους παράγοντες που δούλεψαν με μεγάλη διάθεση για τα πρακτικά ζητήματα που αφορούν την ομάδα, γνωρίζοντας παράλληλα τα όρια της άγνοιας του στα "χωράφια" του τεχνικού. Επίσης είχα την τύχη να συνεργαστώ με έναν από τους κορυφαίους προπονητές φυσικής κατάστασης τον Γιώργο Χρυσάνθη».
Το μυστικό της επιτυχία για τον κόουτς του Απόλλωνα Καλαμαριάς έχει να κάνει με την επιλογή των παικτών. «Είναι καθοριστικός παράγοντας διότι το οικοδόμημα που θα φτιάξεις είναι ανάλογο με τα υλικά που έχεις στη διάθεση σου. Είναι πολύ σημαντικό ότι γνώριζα προσωπικά όλους τους παίκτες. Τους περισσότερους τους είχα ζήσει ως συμπαίκτες ή ως αντιπάλους, ενώ τους υπόλοιπους τους γνωρίζω από μικρή ηλικία. Έτσι φτιάξαμε μια ομάδα πολύ δεμένη και συγκροτημένη, με έντονο το στοιχείο της ομαδικότητας.
Επιλέξαμε τους παίκτες με βάση τρεις άξονες. Πρώτον να είναι καλοί αθλητές, δηλαδή να είναι αλτικοί και γρήγοροι για να μπορούν να ανταπεξέλθουν στις πιεστικές άμυνες που χρησιμοποιούμε. Δεύτερον πρέπει να γνωρίζουν πολύ καλά τα βασικά του μπάσκετ την ντρίμπλα, το σουτ και την πάσα. Ιδιαίτερα το τελευταίο κομμάτι, διότι τα δύο πρώτα λίγο ως πολύ τα κατέχουν όλοι. Τρίτον θέλαμε να είναι καλοί συμπαίκτες. Αυτό αφορά τον χαρακτήρα και τη νοοτροπία τους. Κι ήταν σημαντικό ότι τους γνώριζα προσωπικά και ήξερα πως λειτουργούν στην προπόνηση, διότι το παιχνίδι είναι διαφορετικό. Το να βλέπεις έναν παίκτη από Κυριακή σε Κυριακή δεν σου δείχνει λόγου χάρη την αντιληπτική ικανότητα του παίκτη ή τη συμπεριφορά του» σχολίασε χαρακτηριστικά.
Πόσο βοηθάει έναν προπονητή η μετάβαση από το παρκέ στην άκρη του πάγκου; «Ως αθλητής έχεις το πλεονέκτημα να γνωρίσεις τους παίκτες που μπορεί να επιλέξεις στο μέλλον. Στη δική μου περίπτωση είτε κέρδισα τον σεβασμό τους ως παίκτης, είτε κέρδισαν τον δικό μου ως αντίπαλοι» απαντά.
Αναφερόμενος στην πορεία της ομάδας που κατέκτησε το πρωτάθλημα τον 2ο Όμιλο του Βορρά με μόλις δύο ήττες υπογράμμισε: «Παρουσιάσαμε μια σταθερότητα που ούτε εγώ την περίμενα. Αποδείξαμε ότι ήμασταν η καλύτερη ομάδα».
Όσο για το τεχνικό στοιχείο που έκανε την ομάδα του να ξεχωρίζει; «Ήταν ξεκάθαρα οι κατοχές. Κάναμε κατά μέσο όρο 14 επιθέσεις περισσότερες. Αυτές προκύπτουν αφενός από το γεγονός ότι υποχρεώναμε τους αντιπάλους μας σε 22,3 λάθη και αφετέρου από τον μεγάλο αριθμό των επιθετικών μας ριμπάουντ (12,7). Τα δικά μας λάθη από την άλλη ήταν μόλις 11 ανά παιχνίδι, ενώ τα χαμένα αμυντικά ριμπάουντ πλησίαζαν τα 7. Είχαμε, δηλαδή, ένα μεγάλο πλεονέκτημα το οποίο χωρίς να συνδυάζεται με υψηλά ποσοστά μας χάρισε την καλύτερη επίθεση στην κατηγορία και μια από τις καλύτερες άμυνες».
Ολοκληρώνοντας ο Θοδωρής Αλμπάνης αναφέρθηκε στις ιδιαιτερότητες της Γ' Εθνικής την οποία έχει φάει με το... κουτάλι ως παίκτης, έχοντας μάλιστα πανηγυρίσει τέσσερις φορές τον τίτλο του πρωταθλητή. «Είναι το δυσκολότερο πρωτάθλημα σε ότι αφορά τις Εθνικές Κατηγορίες. Κι αυτό γιατί ανεβαίνει μόνο μια ομάδα, κάτι που σημαίνει ότι μπορεί να έχεις μια καλή πορεία, αλλά να βρεθεί ένας αντίπαλος πολύ δυνατός και να μην σου αφήσει περιθώρια. Η δεύτερη δυσκολία είναι οι πολύ κακές διαιτησίες. Οι αγώνες γίνονται την Κυριακή κι αυτό σημαίνει ότι σφυρίζουν όσοι περισσεύουν από τους αγώνες της Α1, της Α2 και της Β' Εθνικής. Κι αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα για τις δουλεμένες ομάδες» κατέληξε.
ασχολησου με την προπονητικη , με νεα συστηματα και μεθοδους προπονησης ,και ασε την δημοσιογραφια.
σοβαρεψε και τελος παντων για οτι μ..... θες να γραψεις γραφτες με αλλο νικ ετσι για να προστατεψεις το ονομα σου και την ιδιοτητα σου εντελως φιλικα ....nomothetis
)
