Απο την αλλη φυσικα και ο εγωισμος του ηταν τεραστιος, παικτες τετοιου διαμετρηματος πολυ δυσκολα αποδεχονται δευτερους ρολους και μην κοροιδευομαστε στο ροστερ του ΠΑΟ τοτε δεν υπηρχε κανεις που μπορουσε να υποσκελισει τον Γκαλη σε αξια κι ας μην ηταν πια στο prime του. Ο Παναθηναικος σε αυτον τον παικτη βασιζοταν για να ξαναπερπατησει την ελληνικη κορυφογραμμη και να μπει στα ευρωπαικα σαλονια (οπως και τα καταφερε). Μπορει ο Παναθηναικος να παρεμενε η κορυφαια ομαδα στην ιστορια του ελληνικου μπασκετ, αλλα τοτε ο ιδιος ο Γκαλης ξεπερνουσε το μεγεθος οχι απλα του Παναθηναικου αλλα ισως και του συνολου του ελληνικου μπασκετ. Φυσικα και αντεδρασε παιδικα αλλα ηταν μεγαλο λαθος του Παναθηναικου που τον εφερε σε αυτη την θεση. Οι Γιαννακοπουλοι τοτε δεν ειχαν παρει 5 ευρωπαικα τροπαια και αναριθμητα εγχωρια παρα ηταν μαθητευομενοι μαγοι στο τιμονι της ιστορικοτερης ομαδας της Ελλαδας στο μπασκετ, ενω ο ιδιος ο Πολιτης θα παρεμενε μια υποσημειωση στο κεφαλαιο της ιστοριας του ελληνικου αθλητισμου αν δεν υπηρχε ο Γκαλης.

Φίλε κόλονελ, από την ηλικία σου καταλαβαίνω ότι δεν πρόλαβες να ζήσεις τον Γκάλη σαν παίκτη.

Οπότε άσχημη συμπεριφορά από ένα προπονητή που δε σέβεται τους παίχτες του...
άσχημη συμπεριφορά από έναν παίχτη που παίρνει ακραίες αποφάσεις και δε βάζει νερό στο κρασί του...
και τέλος άσχημη συμπεριφορά από μια ομάδα που θα μπορούσε να βρει μια μέση λύση ή έστω να αφήσει τον Γκάλη ελεύθερο και όχι να του καρφιτσώσει το δελτίο του!

...Ο ίδιος ο Γκάλης ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ δεν ξεπερνούσε ούτε το μέγεθος της ΑΕΚ. Αυτό δεν μειώνει την αξία του. Γενικά κανένας παίκτης δεν ξεπερνά καμία ομάδα. Η ΑΕΚ έχει ευρωπαικό το 68. Ο Γκάλης είχε (δυστυχώς γι αυτόν) τον μάστερ των χαμένων Φ4 Ιωαννίδη...

Τα επιτευγματα του Γκαλη με τον Αρη και την εθνικη εφεραν μια νεα ταξη πραγματων στην ιστορια του ελληνικου μπασκετ που ουτε η ΑΕΚ με το κυπελλουχων του 68, ουτε ο Παναθηναικος με τις διαχρονικες του επιτυχιες , ουτε ο Ολυμπιακος, ουτε βαλε οποια ομαδα θελεις, καταφερε να φερει. Δεν συστησε στον ελληνα τον μπασκετ, οντως το γνωριζαμε το αθλημα νωριτερα, εμαθε ομως τον ελληνα να το αγαπα, εδωσε σε μια Ελλαδα φτωχη απο αθλητικες επιτυχιες την δεκαετια του 80 εναν λογο να ειναι (αθλητικα) υπερηφανη. Σιγουρα απο μονος του δεν εφτανε ο Γκαλης, αλλα παραμενει γεγονος οτι ειναι ο κυριοτερος λογος που εμεις συζηταμε για μπασκετ 15 χρονια μετα την αποσυρση του και δεν ειμαστε στο Volleyforum.gr. Επισης αν ο Αρης δεν ηταν μονιμος πρωταθλητης πιθανοτατα θα ειχε στην συλλογη του περισσοτερα κυπελλουχων ο Γκαλης απ’ οτι ο Τροντζος. Λες πανω απ’ ολα η ομαδα κι οταν μιλας για στησιμο μιας ομαδας εχεις δικιο αλλα μαλλον δεν εζησες την φρενιτιδα που επικρατουσε τα τελη της δεκαετιας του 80, οπου ολη η Ελλαδα εβαζε πανω απο την ομαδα του (ειτε Παναθηναικο, ειτε Ολυμπιακο, ειτε ΑΕΚ) τον Αρη του Νικου Γκαλη και καθε Πεμπτη ολα τα αλλα νεκρωναν.

Να προσθεσω κλεινοντας πως η συνεργασια του Νικ με την Ιωαννιδη ηταν απο τις ευτυχεστερες των συγκυριων κι οχι καταρα οπως ατυχως θελεις να την παρουσιασεις. Ο Ιωαννιδης ηταν μακραν του δευτερου ο καλυτερος ελληνας τεχνικος κι ο πλεον καταλληλος ανθρωπος στην καταλληλη θεση. Οι συμμετοχες του Αρη στα final four ηταν τεραστιες επιτυχιες για το ελληνικο μπασκετ, μην κρινεις με τα σημερινα δεδομενα εκεινη την εποχη, οι συνθηκες ηταν πολυ διαφορετικες κι ο σημαντικοτερος ανθρωπος για να αλλαξουν αυτες οι συνθηκες ονομαζεται Νικος Γκαλης.

Ξαναδιαβαζοντας το post μου, βλεπω οτι μπορει ευκολα να εκληφθει ως επιθετικο προς το προσωπο σου. Δεν ειναι στις προθεσεις μου, για μπασκετ συζηταμε κι απλα διαφωνουμε σε ενα δυο πραγματακια. No hard feelings

.... Δεν συστησε στον ελληνα τον μπασκετ, οντως το γνωριζαμε το αθλημα νωριτερα, εμαθε ομως τον ελληνα να το αγαπα..

καθε Πεμπτη ολα τα αλλα νεκρωναν.

Το 87 απλά κοιμήθηκε ο Θεός. Αυτά μια φορά γίνονται (άντε δύο, πήραμε και στο ποδόσφαιρο το γιούρο). Αν λοιπόν δεχτώ αυτή τη λογική είναι σαν να βασίζω στην ΤΥΧΗ την άνθηση του ελληνικού μπάσκετ. Και ήταν τύχη γιατί 100 ματς να παίζαμε με την ΕΣΣΔ τα 99 θα τα χάναμε. (Για να σε προλάβω. Μην μου αναφέρεις σε παρακαλώ τον ημιτελικό του 89. Όποιος δε φοράει φουστανέλα είδε τι έγινε)

Όλα όμως... Τι εποχή... Τι παίκτης... Τα θυμάμαι και μου σηκώνεται η τρίχα, δακρύζω...

Ας με χαρακτηρίσει ο colonel υποκειμενικό, αλλά θα το πω Γκάλης = ελληνικό μπάσκετ > ΠΑΟ, ΆΡΗ, Ολυμπιακό, όλους μαζί. Ξέρω, είναι ακραίο, αλλά εγώ έτσι νιώθω, γιατί έζησα το peak του, και ήταν ότι πιο εκτυφλωτικό και καθηλωτικό έχει ζήσει αυτή η χώρα αθλητικά. Έπεισε τους πάντες να παίξουν μπάσκετ. Σχεδόν μόνος. Απίστευτος. Δε τον αφήνεις στον πάγκο χωρίς να συζητήσεις πριν μαζί του. Ποτέ. Ειδικά αν λέγεσαι Κώστας Πολίτης. Δεν ήταν η τότε εποχή σα τη σημερινή.

Α, και όταν ένας παίκτης μετά από 44 λεπτά συμμετοχής έχει τη δύναμη να πατήσει έτσι όπως πάτησε ο Γκάλης σε εκείνο το τελευταίο "μυθικό" του καλάθι στην παράταση, αυτό δεν είναι "τύχη", ούτε "κοιμήθηκε ο Θεός". Αυτό ήταν ατελείωτη προπόνηση, αφοσιώση, ταλέντο, ΘΕΙΚΗ κλάση. ;)

ΥΓ. Ζαγοράκης = ελληνικό ποδόσφαιρο > Ρεαλ, Μιλαν, Μπαρτσα κοκ. (ημοτικον με τσαρουχι δεν εχει)

ΥΓ.2. Όσο για τα άλλα που λες, όταν ο μπάρμπας που δεν σας αρέσει και η φατσα του έπαιρνε ευρωπαικά με την ΑΣΚ Ρίγα ΠΑΟ, ΟΣΦΠ, ΑΡΗΣ και λοιποί δεν υπήρχαν στο ευρωπαικό στερέωμα.

Ποιός δε μου αρέσει? Ο Γκομέλσκι? Που το έγραψα αυτό? Μέγας προπονητής!!! Απλά είπα πως "δεν ήξερε να χάνει"... Και που να το μάθει άλλωστε? Όλο νίκες και τίτλοι ήταν η καριέρα του!

Πάει στους "κοκοήθεις" που δεν τους αρέσει το νικ

...Ο Ντράζεν ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ θεικός παίκτης!!!! Ο ίδιος θεωρούσε τον Γκάλη ανώτερο, αλλά εγώ πιστεύω πως υπήρξαν ισάξιοι. Απλά στη Γιουγκοσλαβία υπήρχε ήδη τρελή παράδοση στο μπάσκετ, κανείς δε θα μπορούσε να έχει στο γιουγκοσλαβικό μπάσκετ την "επαναστατική" επιρροή που είχε ο Γκάλης στην Ελλάδα, ακόμα και αν ήταν καλύτερος παίκτης από το Νικ...

Αυτο ακριβως, το impact του Γκαλη στο Eλληνικο μπασκετ, δεν μπορει να συγκριθει ουτε με του Drazen στο Γιουγκοσλαβικο, ουτε με του Jordan ή του Chamberlain στο Αμερικανικο μπασκετ, παρ’ οτι ο Νικ δεν ηταν ανωτερος απο κανεναν τους. Ο μονος παικτης που απεκτησε τοση σημασια στην αθλητικη εθνικη συνειδηση μιας χωρας ηταν ο Sabas (κι οχι ο πολυαγαπημενος σου Marculionis, colonel gomelsky ) και σ’ αυτο εκτος της τεραστιας κλασης του επαιξε σημαντικοτατο ρολο το ιστορικο momentum της αποσχισης της Λιθουανιας απο την ΕΣΣΔ και της αναζητησης προσωπων ως εθνικων συμβολων. Προφανως στην Σοβιετικη Ενωση των αναριθμητων αθλητικων επιτυχιων τετοιο ρολο δεν θα μπορουσε να παιξει. Παντως τους παραδεχομαι τους Λιθουανους, καταλληλοτερο ανθρωπο δεν μπορουσαν να βρουν.
Παρ’ οτι τον Sabonis τον θεωρω σαφως ανωτερο παικτη απο τον Γκαλη, το 89 μια χαρα τον χορευε ο γκανγκστερ Τρεις Σοβιετικοι αμυντικοι, τριπλο σπασιμο μεσης ο Νικ και καμπυλη στο σουτ για να ξεπερασει και το χερι του Arvydas που αχνοφαινοταν στο βαθος του αμυντικου τειχους.

Μη μου θυμίζεις αυτή τη σύγκριση που έκανες με τον Ζαγοράκη!!! Ήδη προσπαθώ να το ξεχάσω, μιας και γενικά γουστάρω πολύ τα ποστς σου!

Διαφωνώ με την σύγκριση της Εθνικής Ελλάδος σε μπάσκετ του 87' και ποδόσφαιρο του 2004..

οσο για τον colonel gomelski,προφανως ποτε δε μπορεσε να χωνεψει το 87 και το 89. .ο καθενας μπορει να εχει για τον αλλο ο,τι γνωμη επιθυμει(καποιος σε σχολια στο youtube ελεγε για το γκαλη οτι αν επαιζε τωρα θα ηταν καλος για την α2).αλλα το να συγκρινει τον ζαγορακη με το γκαλη ειναι ιεροσυλια

Ρε παιδιά δεν έκανα καμία σύγκριση. Αν δείτε λίγο καλύτερο το ποστ είναι σαρκαστικό (μπορεί και αποτυχημένα) καθώς μετά αναφέρω αυτό με το ιμότικον και το τσαρούχι. Προφανώς και δε συμφωνώ με αυτό που έγραψα. Απλά έγραψε ο ΑΖ κάτι κατ εμέ ακραίο και απάντησα με κάτι απείρως πιο ακραίο. Αυτή είναι η ιστορία.

ο μιχαλης λεανης εγραψε στην athens voice ενα αρθρο για τον νικ


http://www.athensvoice.gr/sport-manifesto/...?η_Γη_μας!_ .html

Αν ξανακατεβείς, Γκάλη, στη Γη μας

Στις 2 Δεκέμβρη, για τους ψαγμένους, συμπληρώσαμε 30 χρόνια από τότε που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα ο μεγαλύτερος μπασκεμπολίστας όλων των εποχών. Αυτός που όταν, σε ένα καφενείο της Θεσσαλονίκης, ένας «οινοπνευματώδης» τον είδε να σκοράρει κατά τη διάρκεια του Ευρωμπάσκετ το ’87 με σπάσιμο μέσης ανάμεσα σε τέσσερις Σοβιετικούς (μια φάση που έγινε highlight παγκοσμίως), τον αποκάλεσε ο «Χριστός του Μπάσκετ». Και γιατί Χριστός, τον ρώτησαν; Κι αυτός χωρίς δεύτερη σκέψη απάντησε: Ο Χριστός περπάτησε στα κύματα κι αυτός στον αέρα»!
Σήμερα, λοιπόν, με αφορμή τη μεγάλη επέτειο, θα διηγηθώ αποκλειστικά για τους αναγνώστες της ATHENS VOICE δύο περιστατικά, άγνωστα στους περισσότερους, που χαρακτηρίζουν απόλυτα το μεγάλο αυτό παίκτη.
Το πρώτο έλαβε χώρα στο αεροδρόμιο «Μακεδονία», όταν ο μεγάλος Νικόλας έφτασε για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Τον περίμενε ολόκληρη αποστολή, με επικεφαλής τον τότε αρχηγό της ομάδας Βαγγέλη Αλεξανδρή. Ανάμεσα σε αυτούς και ο τεχνικός σύμβουλος, γνωστότερος σαν πατριάρχης του ελληνικού μπάσκετ, Ανέστης Πεταλίδης. Όταν τα εθιμοτυπικά έλαβαν τέλος, ο Πεταλίδης, που μιλούσε αγγλικά, έπιασε κουβέντα μαζί του για τα τυπικά. Γρήγορα διαπίστωσε ότι ο Γκάλης απαντήσει απαντούσε στην κυριολεξία μέσα από τα δόντια του. Τι έχεις, τον ρώτησε ο πατριάρχης, και μιλάς έτσι; Έχω πρόβλημα με το δόντι μου, έχει πρηστεί, απάντησε ο Γκάλης. Και γιατί δεν πήγες τόσο καιρό στον οδοντίατρο, του είπε εκνευρισμένος ο Πεταλίδης. Γιατί κοστίζει, απάντησε χωρίς δεύτερη σκέψη ο Γκάλης! Τότε ήταν που ο κυρ-Ανέστης κατάλαβε για πρώτη φορά με ποιον είχε να κάνει. Τι να κάνει ο πατριάρχης, τον βουτάει και τον πάει στο γιατρό. Δες τι έχει, αλλά μην του κάνεις ένεση αναισθησίας, λέει στον ντόκτορ. Αν χρειαστεί να μην τον πονέσω, τι να κάνω; Τοπική θα είναι έτσι κι αλλιώς, συμπληρώνει. Τοπική ξετοπική, δεν με νοιάζει. Έχει προπόνηση στις πέντε και δεν θέλω δικαιολογίες ότι ζαλίζεται κι ότι δεν μπορεί, του λέει εκνευρισμένος ο Πεταλίδης. Πείθεται λοιπόν ο οδοντίατρος, που ήταν και οπαδός του ΑΡΗ, τον βάζει κάτω και του αλλάζει στην κυριολεξία τα φώτα. Ο Γκάλης τίποτα. Καθόταν απαθής, υπομένοντας τα μαρτύρια. Όταν ο γιατρός τελείωσε τη δουλειά του, φωνάζει απόμερα τον Πεταλίδη και του λέει. «Να σου πω, αυτός δεν είναι άνθρωπος. Οποιοσδήποτε άλλος με αυτά που του έκανα, ακόμη και ναρκωμένος θα δυσανασχετούσε». Αυτό ήταν το δεύτερο μήνυμα.
Το άλλο περιστατικό συνέβη εν πτήσει. Η ομάδα ταξίδευε στην Ιταλία. Πάνω από την Αδριατική έπεσε σε καταιγίδα. Όλα ξαφνικά μαύρισαν. Το αεροπλάνο άρχισε να τραμπαλίζεται. Όλοι τα χρειαστήκαμε. Κάποιος φώναξε: «Θα γίνουμε η δεύτερη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ». Μες στον πανικό, ο Γκάλης συνεχίζει να διαβάζει αθλητική εφημερίδα. Σκοτάδι και τρόμος. Η καταιγίδα δυναμώνει και το αεροπλάνο κλονίζεται. Το μόνο που ενδιαφέρει τον Γκάλη είναι ότι από το έντονο κούνημα δεν μπορεί να διαβάσει. Διπλώνει τότε την εφημερίδα στα δύο, αλλά και πάλι λόγω των αναταράξεων δυσκολεύεται να τελειώσει την ανάγνωση. Ο Σούμποτιτς, που κάθεται δίπλα του, εκνευρίζεται: Κλείσ’ την να τελειώνουμε, του λέει, αλλά αυτός τίποτα. Αποφασίζει να διπλώσει την εφημερίδα στα τρία. Το κούνημα, όμως, συνεχίζεται. Τότε, μην έχοντας άλλη λύση, διπλώνει την εφημερίδα ακόμη μια φορά, μέχρι που έχει φτάσει πια στο μέγεθος καρτ ποστάλ. Συνεχίζει την ανάγνωση σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Οι συμπαίκτες του αγανακτούν με την αναισθησία του κι αυτός, χωρίς να πάρει το βλέμμα του από το δημοσίευμα, λέει με την τραχιά του φωνή και τη βαριά του προφορά: «Μη φοβάστε, δεν πέφτουμε…». Όταν πατήσαμε έδαφος, περιμέναμε όλοι στο χώρο παραλαβής των αποσκευών χαζεύοντας ανακουφισμένοι τον ιμάντα. Ο έφορος πλησίασε τον Γκάλη, που είχε αράξει σε μια καρέκλα, και του έδειξε χαμογελώντας με νόημα τον Σούμποτιτς. Ο Νίκος κούνησε στωικά το κεφάλι του και είπε: «Αυτός πίστεψε ότι θα πεθάνουμε. Είναι δυνατόν;» Και δώσ’ του να γελάει…

ρε πουτη μου,εχουν περασει 30 χρονια,15 απο τοτε που σταματησε.εχω διαβασει σχεδον ο,τι εχει κυκλοφορησει για τον νικ.παντα υπαρχει κατι καινουριο να μαθεις για αυτον τον μεγαλο ανθρωποι
οσο για τον colonel gomelski,προφανως ποτε δε μπορεσε να χωνεψει το 87 και το 89. .ο καθενας μπορει να εχει για τον αλλο ο,τι γνωμη επιθυμει(καποιος σε σχολια στο youtube ελεγε για το γκαλη οτι αν επαιζε τωρα θα ηταν καλος για την α2).αλλα το να συγκρινει τον ζαγορακη με το γκαλη ειναι ιεροσυλια

Κάτι τέτοια με κάνουν να εξανίσταμαι. Μάλιστα. Μάθαμε ότι ο Πανμέγιστος εκτός από το ότι ήταν ο μεγαλύτερος παίκτης όλων των εποχών, α) δεν πονούσε στον οδοντίατρο και β) δεν φοβόταν τα αεροπλάνα

ΥΓ. Φήμες που θέλουν τον Νικ να είχε τρυπώσει στην τουρμπίνα του Απόλλο 13 και να σώθηκε κατά την επιστροφή ελέγχονται ως αναληθείς

Κάτι τέτοια με κάνουν να εξανίσταμαι. Μάλιστα. Μάθαμε ότι ο Πανμέγιστος εκτός από το ότι ήταν ο μεγαλύτερος παίκτης όλων των εποχών, α) δεν πονούσε στον οδοντίατρο και β) δεν φοβόταν τα αεροπλάνα

ΥΓ. Φήμες που θέλουν τον Νικ να είχε τρυπώσει στην τουρμπίνα του Απόλλο 13 και να σώθηκε κατά την επιστροφή ελέγχονται ως αναληθείς

οσο για τον colonel gomelski,προφανως ποτε δε μπορεσε να χωνεψει το 87 και το 89. .ο καθενας μπορει να εχει για τον αλλο ο,τι γνωμη επιθυμει(καποιος σε σχολια στο youtube ελεγε για το γκαλη οτι αν επαιζε τωρα θα ηταν καλος για την α2).αλλα το να συγκρινει τον ζαγορακη με το γκαλη ειναι ιεροσυλια

Τρείς εγχειρήσεις στα γόνατα με πολύ δουλειά για διόρθωμα.( Έχουν μείνει κουσούρια ) Ένα ρογμώδες κάταγμα στον έξω σφυρό. Ένα σπάσιμο δακτύλου στο δεξί χέρι. Δεν μετάνοιωσα ούτε μια φορά που έπιασα μια μπάλα μπάσκετ Wilson εξαιτίας του Νικ. Και οι τραυματισμοί ; Ποιός νοιάζεται ...

Ο Colonel ισως να μην μπορει να χωνεψει "την Προσωπολατρεια" προς το προσωπο του Γκαλη που ειναι πανω απο ομαδες και οποιονδηποτε μπασκετανθρωπο εχουν βγει στην Ελλαδα........Αν δεν εχει μεγαλωσει καποιος με τον Γκαλη αυτο δεν το καταλαβαινει.........
Oσο για το Youtube.....Δεν αξιζει καν να σχολειται καποιος με το τι λενε τα 15 χρονια πιτσηρικια.......


Ειμαι 31 χρονων και απο μικρος παντα προτιμουσα/προτιμω ΝΒΑ....παιχνιδι του Αρη ομως δεν εχανα ποτε μονο και μονο για να δω τον Γκαλη......

Οχι βεβαια πως θα υποπεσω σε υπερβολες(που τις συνηθιζουν οι Ελληνες) και σε Ρομαντισμους(παρολο που ειμαι οπαδος της Ιστοριας) λεγοντας οτι ο Γκαλης ειναι καλυτερος απο τον Νοβιτσκι και απο τον Γουειντ για παραδειγμα αλλα ειναι σιγουρα ενας απο τους 5 κορυφαιους Ευρωπαιους ολων των εποχων(Νοβιτσκι-Σαμπονις-Κουκοτς-Ντραζεν-Γκαλης οι Τοπ-5 κατεμε) και βεβαια το Impact που εχει αφησει στο Ελληνικο μπασκετ "δεν ματσαρεται" με τιποτα........
Ο ανθρωπος "εβγαζε" τα παιδια στο δρομο να παιξουν μπασκετ καθε φορα μετα απο καποιο αγωνα του Αρη η της Εθνικης.......
Το απολυτο Ειδωλο!Ο μεγαλυτερος σουπερσταρ Αθλητης που ειδε ποτε η Ελλαδα σε οποιοδηποτε Σπορ!

Σημερα το μπασκετ στην Ευρωπη ειναι των προπονητων.....Τοτε ηταν των παιχτων το one man show και οπως ειχε πει και σε μια συνεντευξη ο Κιουμουρτζογλου........"Το μπασκετ ειναι Ατομικο αθλημα.....αρκει να δει καποιος ενα αγωνα με τον Γκαλη"

Ο Colonel ισως να μην μπορει να χωνεψει "την Προσωπολατρεια" προς το προσωπο του Γκαλη που ειναι πανω απο ομαδες και οποιονδηποτε μπασκετανθρωπο εχουν βγει στην Ελλαδα........Αν δεν εχει μεγαλωσει καποιος με τον Γκαλη αυτο δεν το καταλαβαινει.........
Oσο για το Youtube.....Δεν αξιζει καν να σχολειται καποιος με το τι λενε τα 15 χρονια πιτσηρικια.......


Ειμαι 31 χρονων και απο μικρος παντα προτιμουσα/προτιμω ΝΒΑ....παιχνιδι του Αρη ομως δεν εχανα ποτε μονο και μονο για να δω τον Γκαλη......

Οχι βεβαια πως θα υποπεσω σε υπερβολες(που τις συνηθιζουν οι Ελληνες) και σε Ρομαντισμους(παρολο που ειμαι οπαδος της Ιστοριας) λεγοντας οτι ο Γκαλης ειναι καλυτερος απο τον Νοβιτσκι και απο τον Γουειντ για παραδειγμα αλλα ειναι σιγουρα ενας απο τους 5 κορυφαιους Ευρωπαιους ολων των εποχων(Νοβιτσκι-Σαμπονις-Κουκοτς-Ντραζεν-Γκαλης οι Τοπ-5 κατεμε) και βεβαια το Impact που εχει αφησει στο Ελληνικο μπασκετ "δεν ματσαρεται" με τιποτα........
Ο ανθρωπος "εβγαζε" τα παιδια στο δρομο να παιξουν μπασκετ καθε φορα μετα απο καποιο αγωνα του Αρη η της Εθνικης.......
Το απολυτο Ειδωλο!Ο μεγαλυτερος σουπερσταρ Αθλητης που ειδε ποτε η Ελλαδα σε οποιοδηποτε Σπορ!

Σημερα το μπασκετ στην Ευρωπη ειναι των προπονητων.....Τοτε ηταν των παιχτων το one man show και οπως ειχε πει και σε μια συνεντευξη ο Κιουμουρτζογλου........"Το μπασκετ ειναι Ατομικο αθλημα.....αρκει να δει καποιος ενα αγωνα με τον Γκαλη"

Air, έχουμε την ίδια ηλικία και αυτό που λες '''οποιος δεν το έχει ζήσει δεν μπορεί να καταλάβει'' βαράει κέντρο.
Είναι σαν τον στρατό.
Χίλιες ιστορίες να ακούσεις, άμα δεν πας, δεν πρόκειται να καταλάβεις ποτέ περί τίνος πρόκειται.

Και υπάρχουν άτομα που θεωρούν τον Γιαννάκη μαγαλύτερη προσωπικότητα.....

ΥΓ Αχ εκείνες οι πέμπτες...

Το ρητο ηταν ειναι ενα.....Δωστε την μπαλα στον Γκαλη και καντε χωρο..

Ενταξει ειναι και η εξελιξη τετοια του Ευρωπαικου μπασκετ που πολλα παιδια δεν τα αφηνει να καταλαβουν το impact του Γκαλη στον Ελληνικο Αθλητισμο.........

Βεβαια αν ψαξουν να βρουν παιχνιδια του(ειναι εφικτο.......ορεξη και κυριως χρονος να υπαρχει) ειτε με τον Αρη ειτε με Εθνικη θα δουν οτι προκειται για ενα απο τους 5-6 κορυφαιους Ευρωπαιους παιχτες ολων των εποχων και σιγουρα τον κορυφαιο σκορερ που πατησε στα Ευρωπαικα γηπεδα!

Βεβαια και παλι η εξελιξη του μπασκετ σημερα ειναι τετοια που μπορει να τους κανει να αναρωτηθουν και να χαλαστουν κιολας γιατι ετσι το εχουν μαθει το μπασκετ "Μα καλα ο Γκαλης παιρνει 30 προσπαθειες ανα αγωνα.....Σας αρεσει αυτο το πραγμα?"
Το ρητο ηταν ειναι ενα.....Δωστε την μπαλα στον Γκαλη και καντε χωρο......Οne man show σε ολο το μεγαλειο!

Με το μπολνταρισμένο συμφωνώ απόλυτα. Το έγραψα και γω άλλωστε. Από την άλλη όπως λες και συ το μπασκετ έχει αλλάξει (άσχετα με το τι αρέσει στον καθένα). Ο Γκάλης δεν θα είχε αυτά τα νούμερα, αν δεν έπαιρνε 30 προσπάθειες ανα αγώνα. Όπως και δεν θα τα είχε κανείς άλλος.

Αν διαβάσεις και συ και άλλοι φίλοι καλύτερα τα ποστ μου θα δεις ότι επουδενί δεν μειώνω τον Γκάλη, ίσα-ίσα. Έκανα ένα εμφανές ειρωνικό ποστ απέναντι σε ένα κείμενο γεμάτο γραφικότητες.

Ο Βασιλακόπουλος τον κατηγόρησε και ο Νίκος Γκάλης πήρε το... όπλο του.
Μία ημέρα μετά τη βράβευση της ομάδας του 1987 για την συμπλήρωση 30 ετών από την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ ο Γιώργος Βασιλακόπουλος μίλησε στον Arena FM και δεν παρέλειψε πάντως να αναφερθεί και στην απουσία από τη χθεσινή εκδήλωση των δύο μεγάλων σταρ της Εθνικής, του Νίκου Γκάλη και του Παναγιώτη Γιαννάκη, χαρακτηρίζοντας λανθασμένη την απόφαση τους να μην παραβρεθούν στο ΔΑΪΣ.

«Μέσα σε μια οικογένεια αναπτύσσονται διαφωνίες, αλλά έκαναν λάθος που δεν ήρθαν. Δεν υπάρχει χώρος για μικρότητες. Έπρεπε να μπουν όλα στο πλάι και να είναι όλοι εκεί στη γιορτή. Νομίζω ότι πρέπει να σταθούμε πέρα από αυτά που μας χωρίζουν» είπε.

Λίγες ώρες μετά, ο ίδιος ο Νίκος Γκάλης έδωσε την απάντηση του:

«Αφού ο Γιώργος Βασιλακόπουλος μίλησε για μικρότητες, εγώ θα μιλήσω για μεγαλοψυχία. Σαν αυτή που δείχνει ο ίδιος και οι συνεργάτες του…

Πραγματικά μου ήρθε την Παρασκευή το απόγευμα η πρόσκληση για τη γιορτή. Πιστεύω πως ακόμα θα… έρχονταν η πρόσκληση, αν δεν γίνονταν θέμα στα site, αλλά ας το προσπεράσω.

Στα παιδικά πάρτι, μας στέλνουν έναν μήνα πριν προσκλήσεις, όχι τέσσερις μέρες πριν, όταν μένεις σε άλλη πόλη και πρέπει να προγραμματίσεις μια σειρά από πράγματα.

Εμείς το 2013 -κι έχω μάρτυρα τον Λευτέρη Αρβανίτη και άλλους ανθρώπους του Άρη– στην εκδήλωση που έγινε προς τιμήν μου, τους καλέσαμε 2-3 μήνες πριν. Ούτε καν απάντησαν, ούτε έστειλαν εκπρόσωπο. Προφανώς αυτό δεν είναι μικρότητα, είναι μεγαλοψυχία.

Όλος ο κόσμος γνωρίζει την προσπάθεια που έκαναν να αποτρέψουν τη μετονομασία του ΟΑΚΑ. Όχι μόνο πέρυσι, από το 1995 (το παραδέχθηκε δημόσια ο Γιώργος Λιάνης) είχαν αρνηθεί να δώσουν το όνομά μου στο γήπεδο. Μήπως δεν ήμουν άνθρωπος του μπάσκετ, δεν ανήκα στην… οικογένεια;

Αλλά γιατί να γυρίσουμε τόσο πίσω; Έγινε τελικός Κυπέλλου στη Θεσσαλονίκη, στο γήπεδο που φέρει το όνομά μου, έχω παίξει και στις δύο ομάδες που συμμετείχαν και δεν μου έστειλαν μια πρόσκληση. Ούτε αυτό είναι μικρότητα, είναι μεγαλοψυχία“…

Ο Νικ κράτησε το καλύτερο για το τέλος. Μια… συγνώμη. “Νιώθω την ανάγκη να ζητήσω συγνώμη, γιατί ξέχασα πως ο Πάπας και ο Γιώργος Βασιλακόπουλος έχουν το αλάθητο. Άρα, πάντα εγώ θα κάνω λάθος…».